2019.06.11 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0113-KDIPT1-3.4012.181.2019.2.KS

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-3.4012.181.2019.2.KS
z 11 czerwca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 kwietnia 2019 r. (data wpływu 9 kwietnia 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 czerwca 2019 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy środki pieniężne, które wpływają na rachunek bankowy Wnioskodawcy w związku z opłaceniem w imieniu kupującego kosztów przesyłki nabytego towaru, stanowią dla Niego podstawę opodatkowania i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a tym samym rodzą obowiązek podatkowy i powinny być uwzględnione przy obliczaniu limitu zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 kwietnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy środki pieniężne, które wpływają na rachunek bankowy Wnioskodawcy w związku z opłaceniem w imieniu kupującego kosztów przesyłki nabytego towaru, stanowią dla Niego podstawę opodatkowania i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a tym samym rodzą obowiązek podatkowy i powinny być uwzględnione przy obliczaniu limitu zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 10 czerwca 2019 r. (data wpływu) poprzez korektę nazwiska Wnioskodawcy i złożenie przez Niego podpisu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych w zakresie sprzedaży detalicznej towarów przez Internet w sklepie internetowym oraz za pośrednictwem portali aukcyjnych. Wnioskodawca korzysta ponadto ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, z uwagi na nieprzekraczanie kwoty wartości sprzedaży opodatkowanej, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Sprzedane towary są wysyłane kupującym za pośrednictwem dostawcy. Wnioskodawca zajmuje się wyłącznie sprzedażą towarów i nie świadczy usług dostawy towarów. Wysyłka odbywa się z wykorzystaniem usług poczty lub za pośrednictwem firm kurierskich. Po zakupie klient uiszcza na rachunek bankowy Wnioskodawcy zapłatę za towar powiększoną o koszty przesyłki należne dostawcy. W regulaminie sklepu zawarty jest następujący zapis: „Kupując bezpośrednio w naszym sklepie lub poprzez aukcje internetowe (klient) automatycznie udziela sprzedającemu pełnomocnictwa na jednorazowe zawarcie umowy z firmą realizującą odpłatną dostawę zamówionych towarów na nadanie przesyłki w imieniu i na koszt kupującego”. Każdy kupujący w celu sfinalizowania transakcji zakupu ma obowiązek zaakceptować zapisy regulaminu.

Wnioskodawca pobiera z góry zryczałtowaną kwotę na pokrycie kosztów przesyłki, jej zapakowania i zabezpieczenia. Ewentualne nadwyżki środków pieniężnych pozostałe po pokryciu rzeczywistych kosztów przesyłki zapłaconych podmiotowi świadczącemu usługę doręczania towarów podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Przyczyna wystąpienia tychże nadwyżek środków pieniężnych po pokryciu kosztów przesyłki w imieniu i na koszt kupującego ma związek z organizacją procesu sprzedaży oraz treścią regulaminu aukcji, w oparciu o który, przebiegają transakcje obsługiwane przez Wnioskodawcę. W myśl bowiem, akceptowanego przy każdym zakupie przez Klientów, regulaminu aukcji, Kupujący „dokonując zakupu (...) przekazuje do depozytu zryczałtowaną kwotę przeznaczoną na pokrycie zwrotu udokumentowanych wydatków poniesionych na przesyłkę w imieniu i na rzecz nabywcy. Depozyt zostanie rozliczony po opłaceniu kosztów przesyłki do klienta. Jeśli koszt przesyłki przekroczy kwotę depozytu cena towaru zostanie zmniejszona o różnicę pomiędzy kwotą depozytu i faktycznym kosztem przesyłki, jeśli cena przesyłki będzie niższa to o tę różnicę cena towaru zostanie podwyższona”.

Otrzymywane przez Wnioskodawcę od klientów kwoty na pokrycie kosztów przesyłki są przejściowo ujmowane w prowadzonej przezeń ewidencji na potrzeby rozliczenia podatku na zasadach ogólnych. Prowadzona ewidencja odzwierciedla więc fakt otrzymania przedmiotowych kwot, oraz kwoty faktycznego kosztu przesyłek sprzedanego towaru. Różnica tych kwot stanowi podstawę do celów określenia podatku dochodowego oraz podatku VAT. Wnioskodawca ma zawartą umowę z pocztą o obsługę miesięczną co w kontekście pełnomocnictwa udzielanego przez klienta przy zakupie na aukcji oznacza, że umowa jest zawarta de facto na rzecz Kupującego. Wnioskodawca w celu usprawnienia procesu sprzedaży korzysta ze stałej umowy zamiast zawierać umowy każdorazowo po dokonanej transakcji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy środki pieniężne, które wpływają na rachunek bankowy Wnioskodawcy na opłacenie w imieniu kupującego kosztów przesyłki nabytego towaru, stanowią dla Niego podstawę opodatkowania i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a tym samym rodzą obowiązek podatkowy i powinny być uwzględnione przy obliczaniu limitu zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane wyżej przepisy stwierdzić należy, iż w przypadku gdy Wnioskodawca posiada upoważnienie (pełnomocnictwo) do zawarcia umowy usługi doręczenia towarów w imieniu i na rachunek kupującego – mamy do czynienia ze zwrotem kosztów i kwota ta nie wchodzi do podstawy opodatkowania, na co wyraźnie wskazuje art. 29a ust. 7 pkt 3. Zgodnie bowiem z powołanym artykułem podstawy opodatkowania nie stanowią kwoty (m.in.) otrzymane od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

W przedmiotowym wypadku, w ocenie Wnioskodawcy, nastąpi jedynie zwrot kosztów, który nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot otrzymanych przez podatnika od nabywcy lub klienta jako zwrot wydatków poniesionych w imieniu i na rachunek tego nabywcy lub klienta. Tym samym kwota ta nie będzie uwzględniana przy obliczaniu limitu uprawniającego do zwolnienia od podatku w trybie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Podobnie twierdzą organy podatkowe w wydawanych przez siebie interpretacjach przepisów prawa podatkowego, m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach (25 czerwca 2015 r. – IBPP2/4512-334/15/WN), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi (21 maja 2015 r. – IPTPP3/4512-105/15-2/OS). W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z kolei z art. 7 ust. 1 ww. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Kwestia natomiast pełnomocnictwa została uregulowana w przepisach art. 98 – art. 109 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2014 r., poz. 121, ze zm.), a kwestia przedstawicielstwa w art. 95 § 1 i § 2 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 95 § 1 i § 2 k.c., z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych albo wynikających z właściwości czynności prawnej, można dokonać czynności prawnej przez przedstawiciela. Czynność prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego. Zatem przedstawicielstwo polega na dokonywaniu czynności prawnej przez osobę fizyczną lub prawną (przedstawiciela) w imieniu innej osoby fizycznej lub prawnej (reprezentowanego) ze skutkiem prawnym dla tej innej osoby, o ile przedstawiciel działa w granicach umocowania, rozumianego jako uprawnienie do dokonania czynności prawnych, z bezpośrednim skutkiem dla reprezentowanego.

Natomiast art. 96 k.c., stanowi, że umocowanie do działania w cudzym imieniu może opierać się na ustawie (przedstawicielstwo ustawowe) albo na oświadczeniu reprezentowanego (pełnomocnictwo).

Pełnomocnictwo udzielone do określonego rodzaju czynności będzie pełnomocnictwem rodzajowym, charakteryzującym się tym, że w jego treści określony jest rodzaj i przedmiot czynności, do których umocowany został pełnomocnik. Jeżeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej, forma pełnomocnictwa może być dowolna. Pełnomocnictwo to nie może być jednak domniemane.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży detalicznej towarów przez Internet w sklepie internetowym oraz za pośrednictwem portali aukcyjnych. Wnioskodawca zajmuje się wyłącznie sprzedażą towarów i nie świadczy usług dostawy towarów. Wysyłka odbywa się z wykorzystaniem usług poczty lub za pośrednictwem firm kurierskich. Po zakupie klient uiszcza na rachunek bankowy Wnioskodawcy zapłatę za towar powiększoną o koszty przesyłki należne dostawcy. W regulaminie sklepu zawarty jest następujący zapis: „Kupując bezpośrednio w naszym sklepie lub poprzez aukcje internetowe (klient) automatycznie udziela sprzedającemu pełnomocnictwa na jednorazowe zawarcie umowy z firmą realizującą odpłatną dostawę zamówionych towarów na nadanie przesyłki w imieniu i na koszt kupującego”. Wnioskodawca ma zawartą umowę z pocztą o obsługę miesięczną co w kontekście pełnomocnictwa udzielanego przez klienta przy zakupie na aukcji oznacza, że umowa jest zawarta de facto na rzecz Kupującego. Wnioskodawca w celu usprawnienia procesu sprzedaży korzysta ze stałej umowy zamiast zawierać umowy każdorazowo po dokonanej transakcji. Każdy kupujący w celu sfinalizowania transakcji zakupu ma obowiązek zaakceptować zapisy regulaminu. Wnioskodawca pobiera z góry zryczałtowaną kwotę na pokrycie kosztów przesyłki, jej zapakowania i zabezpieczenia. Ewentualne nadwyżki środków pieniężnych pozostałe po pokryciu rzeczywistych kosztów przesyłki zapłaconych podmiotowi świadczącemu usługę doręczania towarów podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Po uwzględnieniu przedstawionych okoliczności sprawy wskazać należy, że jeżeli Wnioskodawca posiada upoważnienie (pełnomocnictwo) do zawarcia umowy z firmą realizującą odpłatną dostawę zamówionych towarów na nadanie przesyłki w imieniu i na koszt kupującego, mamy do czynienia z kwotą, którą Strona ponosi na zrealizowanie i przesłanie zakupionego towaru.

Kwota stanowiąca równowartość poniesionych kosztów przesyłki nie wchodzi do podstawy opodatkowania, gdyż nie stanowi dla Wnioskodawcy obrotu, o którym mowa w art. 29a ust. 1 ustawy. W takim przypadku Wnioskodawca nie świadczy usługi przesyłki towarów, a nabywa ją od firm realizujących odpłatną dostawę towaru na rzecz Kupującego. Sposób rozliczania środków pieniężnych wpływających na rachunek bankowy Wnioskodawcy opisany we wniosku pozwala stwierdzić, że kwota stanowiąca równowartość poniesionych kosztów przesyłki nie wchodzi do podstawy opodatkowania, gdyż nie stanowi dla Wnioskodawcy obrotu, o którym mowa w art. 29a ust. 1 ustawy.

W przedmiotowym przypadku następuje jedynie zwrot kosztów, który nie podlega opodatkowaniu VAT, gdyż zgodnie z art. 29a ust. 7 pkt 3 podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot otrzymanych przez podatnika od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Po uwzględnieniu przedstawionych okoliczności należy stwierdzić, że skoro środki pieniężne wpływające na konto Wnioskodawcy, w części przeznaczonej na pokrycie kosztów przesyłki zakupionych towarów, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług to w konsekwencji nie będą wliczane do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Zaznaczyć jednak należy, że w opisanej sytuacji nie podlega opodatkowaniu jedynie kwota stanowiąca zwrot kosztów przesyłki, natomiast opodatkowaniu podlegać będzie pozostała nadwyżka z niewykorzystanej kwoty – dla transakcji, w których kwota depozytu pobrana na pokrycie kosztów przesyłki będzie wyższa niż faktycznie poniesione przez Wnioskodawcę koszty przesyłki – która stanowi dla Wnioskodawcy dodatkowe wynagrodzenie związane z transakcją sprzedaży towaru dokonywaną przez Wnioskodawcę, które na podstawie art. 29a ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i jest wliczana do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z kolei z art. 7 ust. 1 ww. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 powołanej ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2–5, art. 30a–30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Stosownie do art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje:

podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

W myśl art. 29a ust. 7 ustawy, podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Stosownie do zapisu art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1 – zgodnie z treścią art. 113 ust. 2 – nie wlicza się:

wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
1. transakcji związanych z nieruchomościami,
2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
3. usług ubezpieczeniowych

– jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Jak wynika z zapisu art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Natomiast na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Kwestia natomiast pełnomocnictwa została uregulowana w przepisach art. 98 – art. 109 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r., poz. 1025, z późn. zm.), a kwestia przedstawicielstwa w art. 95 § 1 i § 2 ww. ustawy.

Zatem przedstawicielstwo polega na dokonywaniu czynności prawnej przez osobę fizyczną lub prawną (przedstawiciela) w imieniu innej osoby fizycznej lub prawnej (reprezentowanego) ze skutkiem prawnym dla tej innej osoby, o ile przedstawiciel działa w granicach umocowania, rozumianego jako uprawnienie do dokonania czynności prawnych, z bezpośrednim skutkiem dla reprezentowanego.

Natomiast art. 96 k.c. stanowi, że umocowanie do działania w cudzym imieniu może opierać się na ustawie (przedstawicielstwo ustawowe) albo na oświadczeniu reprezentowanego (pełnomocnictwo).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży detalicznej towarów przez Internet w sklepie internetowym oraz za pośrednictwem portali aukcyjnych. Wnioskodawca zajmuje się wyłącznie sprzedażą towarów i nie świadczy usług dostawy towarów. Wysyłka odbywa się z wykorzystaniem usług poczty lub za pośrednictwem firm kurierskich. Po zakupie klient uiszcza na rachunek bankowy Wnioskodawcy zapłatę za towar powiększoną o koszty przesyłki należne dostawcy. W regulaminie sklepu zawarty jest następujący zapis: „Kupując bezpośrednio w naszym sklepie lub poprzez aukcje internetowe (klient) automatycznie udziela sprzedającemu pełnomocnictwa na jednorazowe zawarcie umowy z firmą realizującą odpłatną dostawę zamówionych towarów na nadanie przesyłki w imieniu i na koszt kupującego”. Wnioskodawca ma zawartą umowę z pocztą o obsługę miesięczną co w kontekście pełnomocnictwa udzielanego przez klienta przy zakupie na aukcji oznacza, że umowa jest zawarta de facto na rzecz Kupującego. Wnioskodawca w celu usprawnienia procesu sprzedaży korzysta ze stałej umowy zamiast zawierać umowy każdorazowo po dokonanej transakcji. Każdy kupujący w celu sfinalizowania transakcji zakupu ma obowiązek zaakceptować zapisy regulaminu.

Otrzymywane przez Wnioskodawcę od klientów kwoty na pokrycie kosztów przesyłki są przejściowo ujmowane w prowadzonej przezeń ewidencji na potrzeby rozliczenia podatku na zasadach ogólnych. Prowadzona ewidencja odzwierciedla fakt otrzymania przedmiotowych kwot, oraz kwoty faktycznego kosztu przesyłek sprzedanego towaru. Różnica tych kwot stanowi podstawę do celów określenia podatku dochodowego oraz podatku VAT. Wnioskodawca ma zawartą umowę z pocztą o obsługę miesięczną co w kontekście pełnomocnictwa udzielanego przez klienta przy zakupie na aukcji oznacza, że umowa jest zawarta de facto na rzecz Kupującego. Wnioskodawca w celu usprawnienia procesu sprzedaży korzysta ze stałej umowy zamiast zawierać umowy każdorazowo po dokonanej transakcji.

Mając na uwadze powyższy opis oraz powołane przepisy stwierdzić należy, iż w przypadku, gdy Wnioskodawca posiada upoważnienie (pełnomocnictwo) do zawarcia umowy z firmą realizującą odpłatną dostawę zamówionych towarów na nadanie przesyłki w imieniu i na rachunek kupującego, mamy do czynienia z kwotą, którą Strona ponosi na zrealizowanie i przesłanie zakupionego towaru. Kwota stanowiąca równowartość poniesionych kosztów przesyłki nie wchodzi do podstawy opodatkowania, gdyż nie stanowi dla Wnioskodawcy obrotu, o którym mowa w art. 29a ust. 1 ustawy. W takim przypadku Wnioskodawca nie świadczy usługi przesyłki towarów, a nabywa ją od firm realizujących odpłatną dostawę towaru na rzecz Kupującego.

Sposób rozliczania środków pieniężnych wpływających na rachunek bankowy Wnioskodawcy opisany we wniosku pozwala stwierdzić, że kwota stanowiąca równowartość poniesionych kosztów przesyłki nie wchodzi do podstawy opodatkowania, gdyż nie stanowi dla Wnioskodawcy obrotu, o którym mowa w art. 29a ust. 1 ustawy. W przedmiotowym przypadku następuje jedynie zwrot kosztów, który nie podlega opodatkowaniu VAT, gdyż zgodnie z art. 29a ust. 7 pkt 3 podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot otrzymanych przez podatnika od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Podsumowując, w okolicznościach rozpatrywanej sprawy, środki pieniężne, które wpływają na rachunek bankowy Wnioskodawcy na opłacenie w imieniu kupującego kosztów przesyłki nabytego towaru w kwocie przeznaczonej na pokrycie kosztów przesyłki zakupionych towarów i usług nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i nie stanowią podstawy opodatkowania. Tym samym nie rodzą obowiązku podatkowego i nie powinny być uwzględniane przy obliczaniu limitu zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.

Zaznaczyć jednak należy, że w opisanej sytuacji nie podlega opodatkowaniu jedynie kwota stanowiąca zwrot kosztów przesyłki, natomiast opodatkowaniu podlegać będzie pozostała nadwyżka z niewykorzystanej kwoty – dla transakcji, w których kwota depozytu pobrana na pokrycie kosztów przesyłki będzie wyższa niż faktycznie poniesione przez Wnioskodawcę koszty przesyłki – która stanowi dla Wnioskodawcy dodatkowe wynagrodzenie związane z transakcją sprzedaży towaru dokonywaną przez Wnioskodawcę, które na podstawie art. 29a ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i jest wliczane do wartości sprzedaży o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku w szczególności kwestie dotyczące określenia podstawy opodatkowania w innym przypadku niż wynika to z zakresu pytania – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Należy jednocześnie podkreślić, iż w przedmiotowej interpretacji tut. Organ przyjął – jako element stanu faktycznego przedstawionego we wniosku – że Wnioskodawca posiada skuteczne pełnomocnictwo, zawarte zgodnie z odrębnymi przepisami do występowania w imieniu i na rzecz Kupującego w celu wysłania przesyłki (wysyłka odbywa się z wykorzystaniem usług poczty lub za pośrednictwem firm kurierskich). Przedmiotem niniejszej interpretacji nie jest natomiast kwestia, czy umieszczenie w regulaminie zapisu o udzieleniu przez klienta pełnomocnictwa wystarczy, aby takie pełnomocnictwo było zawarte. Analiza sposobu zawierania umów cywilnoprawnych czy też forma udzielenia pełnomocnictwa nie mieści się w ramach interpretacji przepisów prawa podatkowego, o której mowa w art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.

Tym samym przedmiotem niniejszej interpretacji nie jest kwestia sposobu udzielenia pełnomocnictwa ani kwestia udokumentowania udzielenia tego pełnomocnictwa.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zauważyć należy również, że wskazany we wniosku przez Wnioskodawcę publikator ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, tj. Dz. U. 2011, Nr 177 poz. 1054 ze zm., jest nieaktualny. Obecnie tekst jednolity ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług opublikowany został w Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.

Błędnie wskazany został również publikator ustawy dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, tj. Dz. U. z 2014 r., poz. 121, ze zm., który jest nieaktualny. Obecnie tekst jednolity ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny opublikowany został w Dz. U. z 2018 r., poz. 1025, z późn. zm.

Odnośnie natomiast do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin