Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-1.4010.163.2019.1.NL
z 6 czerwca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 05 kwietnia 2019 r. (data wpływu 09 kwietnia 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wskazane w opisie zdarzenia przeszłego prace/roboty budowlane stanowić będą nakłady skutkujące ulepszeniem środków trwałych w postaci budynków, w których Wnioskodawca prowadzi działalność bankową, będąc pracami polegającymi na przebudowie, rozbudowie, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji i tym samym, czy wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na ich wykonanie powiększą wartość początkową budynków, o których mowa we wniosku –jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 09 kwietnia 2019 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wskazane w opisie zdarzenia przeszłego prace/roboty budowlane stanowić będą nakłady skutkujące ulepszeniem środków trwałych w postaci budynków, w których Wnioskodawca prowadzi działalność bankową, będąc pracami polegającymi na przebudowie, rozbudowie, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji i tym samym, czy wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na ich wykonanie powiększą wartość początkową budynków, o których mowa we wniosku.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność w dwóch połączonych ze sobą łącznikiem budynkach w Z. Budynki pochodzą z przełomu XIX i XX w. Ostatnie istotniejsze prace remontowo-modernizacyjne zostały przeprowadzone w latach 1999/2000 r.

W 2017 r. Wnioskodawca przystąpił do realizacji istotnej przebudowy, rozbudowy i nadbudowy kompleksu budynków wraz z remontem ich wnętrza.

Wnioskodawca w dniu 20 stycznia 2017 r. uzyskał pozwolenie na budowę wydane przez Starostwo Powiatowe w S. wraz z zatwierdzeniem projektu budowlanego opiewającego na przebudowę, rozbudowę i nadbudowę budynku nr 1 wchodzącego w skład zabudowań Wnioskodawcy oraz projekt ocieplenia i dostosowania elewacji budynku nr 2 i przewiązki nr 3 (…).

Na podstawie posiadanego pozwolenia i projektu, Wnioskodawca w 2017 r. – 2018 r. przeprowadził przebudowę, nadbudowę i rozbudowę budynku nr 1, który na podstawie decyzji wydanej przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego uzyskał pozwolenie na jego użytkowanie.

Obecnie Wnioskodawca przystępuje do realizacji kolejnego etapu budowy i robót budowlanych, a dotyczących budynku nr 2 i przewiązki (łącznika) nr 3.

Zakres ww. obecnie planowanych do wykonania prac objętych pozwoleniem i projektem obejmuje następujące roboty i prace:

1. wymiana okien i drzwi zewnętrznych już istniejących na okna tego samego rodzaju i koloru co w budynku nr 1. Nowe okna będą miały zupełnie inne parametry (pakiet trójszybowy, rama aluminium) oraz będą spełniać obowiązujące standardy bezpieczeństwa m.in. szyba P3 (szyba antywłamaniowa) oraz zabudowane kontaktrony, co jest warunkiem niezbędnym i wymaganym przy ubezpieczeniu placówki bankowej. Dotychczasowe okna i drzwi zewnętrzne były również aluminiowo-szklane, ale nie posiadały standardu bezpieczeństwa antywłamaniowego (P3), okna i szyba w drzwiach były dwuszybowe.
2. wymiana zewnętrznego ocieplenia ścian budynku nr 2 i łącznika nr 3, połączona z położeniem tego samego rodzaju tynku i gzymsu z płytek ceramicznych jak na budynku nr 1. Powyższe ma celu ujednolicenie elewacji na całym kompleksie budynków Wnioskodawcy. Parametry dotychczasowego ocieplenia nie spełniają już aktualnych norm w tym zakresie. Dotychczasowe ocieplenie wykonane było ze styropianu o grubości około 8 cm. Obecne ocieplenie zostanie wykonane ze styropianu wyróżniającego się lepszymi właściwościami termoizolacyjnymi i większej grubości. Nowoczesna wizualizacja elewacji zewnętrznej przez wykonanie nowych tynków w innym kolorze, z zastosowanymi boniami i płytkami ceramicznymi w istotny sposób podniesie walory wizualizacyjne kompleksu budynków i wpłynie na zwiększenie ich wartości rynkowej, a także przyczyni się do lepszego postrzegania placówki bankowej i wpłynie na zwiększenie klienteli banku.
3. ocieplenie całości powierzchni dachu od strony wewnętrznej. Dotychczasowa izolacja wewnętrzna dachu była tylko miejscowa, o niskiej grubości materiału izolacyjnego. Nie spełniała więc swojej funkcji. Ponadto odkrycie konstrukcji dachu pokazało, iż niektóre krokwie lub belki były stare już na etapie ich pierwotnej zabudowy, co spowodowało,iż na obecnym etapie były one zużyte i groziły istotnym osłabieniem konstrukcji dachu. W ramach prac modernizacyjnych zw. z dociepleniem dachu wymieniono zużyte i wadliwe od samego początku krokwie i belki, oraz położono nowe ocieplenie na całej powierzchni wewnętrznej dachu środkiem izolującym zgodnie z obowiązującymi standardami.
4. wymiana instalacji elektrycznej i położenie zupełnie nowej. Stara instalacja stwarzała zagrożenie pożarowe z uwagi na brak jej zaizolowania w odpowiednich obudowach (peszlach) i jej stan nie pozwalał na jej naprawę, jedynym rozwiązaniem jest jej wymiana na zupełnie nową. Planowana nowa instalacja posiadać będzie istotnie większy przekrój, co spowoduje, iż nowa instalacja zostanie przystosowana do obecnego obciążenia Wnioskodawcy w zakresie zasilania świetlnego jak i zasilania wszystkich urządzeń w budynku wykorzystywanych do działalności Wnioskodawcy. Wykonanie nowej instalacji elektrycznej powoduje konieczność naprawy ścian i sufitów.
5. położenie systemu wentylacji mechanicznej i klimatyzacji, których wcześniej nie było i zintegrowanie z centralą klimatyzacji i wentylacji znajdujących się na budynku nr 1. Prace termomodernizacyjne i instalacja systemów klimatyzacji i wentylacji wymuszają z kolei wykonanie prac budowlanych wewnętrznych takich jak usuniecie dotychczasowej zabudowy karto-gips w częściach sufitowych.
6. wymiana okien dachowych w przywiązce (łączniku) nr 3. Dotychczasowe okna dachowe pochodzą z 1999/2000 r. Posiadają inne - istotnie niższe (gorsze) parametry techniczne, w tym głównie w zakresie szczelności i termoizolacji - obecnie planowane do zabudowy okna dachowe odpowiadają nowoczesnej technologii, prowadząc do ulepszenia ogólnych parametrów termoizolacyjnych obiektu.
7. wykonanie nowej toalety celem zapewnienia spełnienia warunków technicznych jakim podlegają budynki zgodnie z Rozporządzeniem o warunkach technicznych budynków i budowli. Powyższe prace polegać będą w szczególności na zamontowaniu pisuaru tak aby rozdzielić sanitariaty dla kobiet i mężczyzn. Powyższe wymaga zmiany układu wewnątrz istniejącej łazienki aby w istniejącym pomieszczeniu zmieścić wszystkie urządzenia, co wiąże się z koniecznością wymiany okładzin na ścianach i podłogach w zw. z uszkodzeniem dotychczasowych z powodu zmiany układu urządzeń sanitarnych.
8. wykonanie nieistniejącego dotychczas podjazdu dla osób niepełnosprawnych do wpłatomatu/bankomatu znajdującego się w ścianie budynku nr 2, co też rodzi konieczność zmiany elewacji i zagospodarowania terenu wokół budynku.
   
   

Efektem tych prac będzie uzyskanie korzyści ekonomicznych głownie w postaci niższych kosztów eksploatacji i ogrzewania budynku, zdecydowana poprawa warunków pracy.

Dodatkowo wykonanie nowej elewacji będącej dostosowaniem do nowej istniejącej na budynku nr 1 może przyczynić się oprócz efektów opisanych wyżej, do innego postrzegania placówki bankowej przez klientów i wpłynąć na pozyskanie nowych klientów, a tym samym zapewnić nowe lub utrzymanie dotychczasowych przychodów. Powyższe prace modernizacyjne wymuszają konieczność wykonania robót wewnętrznych, które są ich skutkiem i bez ich zaistnienia nie musiałyby zostać wykonane, pozostają w swego rodzaju w związku przyczynowo-skutkowym z pracami modernizacyjnymi.

Jednostkowa cena nabycia ww. robót budowlanych przekracza kwotę 10.000,00 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wskazane w opisie zdarzenia przeszłego prace/roboty budowlane stanowić będą nakłady skutkujące ulepszeniem środków trwałych w postaci budynków, w których Wnioskodawca prowadzi działalność bankową, będąc pracami polegającymi na przebudowie, rozbudowie, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji i tym samym, czy wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na ich wykonanie powiększą wartość początkową budynków nr 1, nr 2 i łącznika nr 3?

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki poniesione na wszystkie opisane w sprawie prace budowlane, powiększą wartość początkową budynków, w których Wnioskodawca prowadzi działalność bankową, tj. budynku nr 1, budynku nr 2 i łącznika nr 3, o których mowa we wniosku.

Zdaniem Wnioskodawcy, wskazane prace mają charakter prac polegających odpowiednio na przebudowie, adaptacji lub modernizacji, a jako prace których wartość jednostkowa przekracza 10.000,00 zł, stanowić będą ulepszenia budynków, o których mowa w art. 16g ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W szczególności stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. c, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych.

Zgodnie natomiast z treścią art. 16g ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1 i 3-11, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 10.000 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 10.000 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Stosownie natomiast do definicji powołanych w ww. przepisie, określeń z zakresu prawa budowlanego, przebudowa posiada następujące znaczenie - wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji; w przypadku dróg są dopuszczalne zmiany charakterystycznych parametrów w zakresie niewymagającym zmiany granic pasa drogowego.

Przepisy ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (tj. Dz.U. z 2018 r., poz. 1202 z późn. zm.) nie definiują natomiast pojęcia adaptacji czy modernizacji.

W opozycji do prac skutkujących ulepszeniem środka trwałego na gruncie analizowanych przepisów podatkowych i prawa budowlanego wskazuje się na remont, który co do zasady nie zwiększa wartości środka trwałego. Stosownie do przepisów Prawa budowlanego ilekroć w przepisach jest mowa o remoncie, należy przez to rozumieć, wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

W orzecznictwie przyjmuje się, że różnica między nakładami na remont, a nakładami na ulepszenie środków trwałych polega na tym, że pierwsze z nich zmierzają do podtrzymania, odtworzenia wartości użytkowej środków trwałych, a drugie do podjęcia czy rozszerzenia działalności w drodze przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, powodującej istotną zmianę cech użytkowych. Wszystkie działania przywracające pierwotny stan techniczny i użytkowy środka trwałego wraz z wymianą zużytych składników technicznych, można uznać za remont. Natomiast przez ulepszenie należy rozumieć unowocześnienie, modernizację środka trwałego, które podnosi jego wartość techniczną, użytkową, jak przystosowanie składnika majątkowego do wykorzystania go w innym celu niż pierwotne jego przeznaczenie albo nadanie temu składnikowi innych cech użytkowych.

Z kolei adaptacja, to przystosowanie, przeróbka składnika majątkowego do wykorzystania go w innym celu niż jego pierwotne przeznaczenie, albo nadanie temu składnikowi nowych cech użytkowych.

Przebudowa to zmiana istniejącego stanu na inny, powodujący dostosowanie do pełnienia innych funkcji, zmianę warunków technicznych lub właściwości użytkowych, a rozbudowa, to powiększenie składnika majątkowego (m.in. wyrok NSA z dnia 16 października 2013 r., sygn. akt II FSK 2908/12, dostępny na stronie http://orzeczenia.nsa.gov.pl, wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 stycznia 2016 r., sygn. akt II FSK 2921/13).

W świetle powyższego poglądu, w ocenie Wnioskodawcy planowane i wskazane w niniejszym wniosku prace budowlane na budynku nr 2 i łączniku nr 3 stanowią nakłady na ulepszenie tych środków trwałych, w konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, w pełni do tych prac zastosowanie będzie mieć art. 16g ust. 13 w zw. z art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a tym samym wydatki na te roboty i prace budowlane nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodu, natomiast będą stanowiły podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych, jako zwiększające wartość środków trwałych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 865), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Przepis powyższy oznacza, że podatnik ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich kosztów, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami, pod tym jednak warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub wiąże się z zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów. Zatem kosztem uzyskania przychodu są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów, zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu. Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

Podkreślić przy tym należy, że to obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu (w tym zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów), zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Stosownie do przepisów art. 16a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych - wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Zgodnie z art. 16g ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1 i 3-11, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 10.000 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 10.000 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Z cyt. powyżej art. 16g ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że ulepszenie polega na przebudowie, rozbudowie, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji środka trwałego. Wyliczenie zawarte w omawianym przepisie stanowi katalog zamknięty, co oznacza, że tylko wydatki związane chociaż z jedną z tych prac, które w konsekwencji skutkują wymienionymi efektami, mogą zostać uznane za wydatki ulepszające ten środek. Przebudową jest rezultat prac budowlanych, którego istotą jest zmiana struktury wewnętrznej obiektu już istniejącego, nie powodująca jednak zwiększenia ani jego powierzchni, ani też kubatury. Rozbudowa polega na zwiększeniu, w wyniku prac budowlanych, powierzchni lub kubatury określonego składnika majątku. Rekonstrukcja to ponowna budowa, w efekcie której nastąpi odtworzenie określonych elementów obiektu w tej przestrzeni, którą dotychczas elementy te zajmowały. Zazwyczaj dotyczy elementów zużytych lub zniszczonych. Adaptacja polega natomiast na przystosowaniu obiektu do nowej funkcji, której dotychczas nie pełnił, a modernizacja to unowocześnienie, tj. wyposażenie obiektu bądź jego elementów składowych w takie urządzenia lub cechy, których wcześniej nie miał, a które są wytworem nowszej myśli technicznej.

Ulepszenie środka trwałego polega zatem na dokonywaniu nakładów na tenże środek, które powodują wzrost wartości użytkowej tego środka. Wydatki o charakterze ulepszeniowym, podlegają zaliczeniu do ww. kosztów poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane od podwyższonej wartości początkowej środka trwałego. Jeżeli jednak wydatki te nie przekroczą kwoty 10.000 zł, mogą podlegać zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodu jednorazowo w dacie poniesienia.

Z powyższego przepisu wynika jednoznacznie, że istotne dla oceny robót jako ulepszenia jest porównanie stanu obiektu z dnia przyjęcia do używania, rodzaju robót i stanu obiektu po ich dokonaniu.

Od ww. wydatków ulepszeniowych, należy odróżnić wydatki remontowe dotyczące środków trwałych, które podlegają zaliczeniu bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów, o ile spełniają przesłanki uznania ich za ww. koszty, wskazane w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przepisy prawa podatkowego nie zawierają definicji remontu, dlatego też zasadne jest w tym przypadku odwołanie się do definicji sformułowanej w innych aktach prawnych, a w szczególności w przepisach prawa budowlanego. Zgodnie z art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1202 z późn. zm.), remontem jest wykonanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Istotą remontu są zatem wszystkie działania przywracające pierwotny stan techniczny i użytkowy środka trwałego, w tym również polegające na wymianie zużytych składników technicznych następujące w toku eksploatacji środka trwałego i będące wynikiem tej eksploatacji, niezwiększające jego wartości początkowej. Podkreślenia wymaga fakt, że przy remoncie mogą być stosowane materiały odpowiadające aktualnym standardom technologicznym. Remont następuje w toku eksploatacji środka trwałego przez podatnika i jest wynikiem tej eksploatacji (zużycia). Wymiana zużytych elementów środka trwałego na nowe ma charakter odtworzeniowy, przywracający jedynie jego pierwotną wartość użytkową i niezmieniający jego charakteru. Różnica pomiędzy nakładami ponoszonymi na remont a nakładami ponoszonymi na ulepszenie środków trwałych polega na tym, że remont zmierza do podtrzymania, odtworzenia wartości użytkowej środka trwałego i jest rodzajem naprawy, wymiany zużytych elementów, natomiast w wyniku ulepszenia środek trwały zostaje unowocześniony lub przystosowany do spełniania innych, nowych funkcji, zyskuje istotną zmianę cech użytkowych.

Przed zakwalifikowaniem określonych wydatków do inwestycji lub remontów należy każdorazowo w stosunku do konkretnego środka trwałego szczegółowo przeanalizować zakres rzeczowy wykonywanych robót, porównując je do stanu istniejącego na podstawie dokumentacji technicznej, a w przypadku wątpliwości co do prawidłowej kwalifikacji poniesionych wydatków oprzeć się na opinii biegłego, który w oparciu o stosowną dokumentację i oględziny wypowie się co do charakteru poniesionych nakładów. Przy ocenie wydatków - czy są to wydatki na remont - należy brać pod uwagę zmieniającą się rzeczywistość gospodarczą i postęp techniczny, mające wpływ na sposób i środki realizowania robót tym pojęciem objętych.

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy kwestii, czy wskazane w opisie zdarzenia przeszłego prace/roboty budowlane stanowić będą nakłady skutkujące ulepszeniem środków trwałych w postaci budynków, w których Wnioskodawca prowadzi działalność bankową, będąc pracami polegającymi na przebudowie, rozbudowie, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji i tym samym, czy wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na ich wykonanie powiększą wartość początkową budynków nr 1, nr 2 i łącznika nr 3.

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, że skoro jak wynika z wniosku, prace inwestycyjne, które Wnioskodawca wykonał/zamierza wykonać w budynkach, o których mowa we wniosku, tj.:

• przebudowa, rozbudowa i nadbudowa budynku nr 1,
• wymiana okien i drzwi zewnętrznych już istniejących na okna tego samego rodzaju i koloru co w budynku nr 1. Nowe okna będą miały zupełnie inne parametry (pakiet trójszybowy, rama aluminium) oraz będą spełniać obowiązujące standardy bezpieczeństwa m.in. szyba P3 (szyba antywłamaniowa) oraz zabudowane kontaktrony, co jest warunkiem niezbędnym i wymaganym przy ubezpieczeniu placówki bankowej. Dotychczasowe okna i drzwi zewnętrzne były również aluminiowo-szklane, ale nie posiadały standardu bezpieczeństwa antywłamaniowego (P3), okna i szyba w drzwiach były dwuszybowe,
• wymiana zewnętrznego ocieplenia ścian budynku nr 2 i łącznika nr 3, połączona z położeniem tego samego rodzaju tynku i gzymsu z płytek ceramicznych jak na budynku nr 1. Powyższe ma celu ujednolicenie elewacji na całym kompleksie budynków Wnioskodawcy. Parametry dotychczasowego ocieplenia nie spełniają już aktualnych norm w tym zakresie. Dotychczasowe ocieplenie wykonane było ze styropianu o grubości około 8 cm. Obecne ocieplenie zostanie wykonane ze styropianu wyróżniającego się lepszymi właściwościami termoizolacyjnymi i większej grubości. Nowoczesna wizualizacja elewacji zewnętrznej przez wykonanie nowych tynków w innym kolorze, z zastosowanymi boniami i płytkami ceramicznymi w istotny sposób podniesie walory wizualizacyjne kompleksu budynków i wpłynie na zwiększenie ich wartości rynkowej, a także przyczyni się do lepszego postrzegania placówki bankowej i wpłynie na zwiększenie klienteli banku,
• ocieplenie całości powierzchni dachu od strony wewnętrznej. Dotychczasowa izolacja wewnętrzna dachu była tylko miejscowa, o niskiej grubości materiału izolacyjnego. Nie spełniała więc swojej funkcji. Ponadto odkrycie konstrukcji dachu pokazało, iż niektóre krokwie lub belki były stare już na etapie ich pierwotnej zabudowy, co spowodowało, iż na obecnym etapie były one zużyte i groziły istotnym osłabieniem konstrukcji dachu. W ramach prac modernizacyjnych zw. z dociepleniem dachu wymieniono zużyte i wadliwe od samego początku krokwie i belki, oraz położono nowe ocieplenie na całej powierzchni wewnętrznej dachu środkiem izolującym zgodnie z obowiązującymi standardami,
• wymiana instalacji elektrycznej i położenie zupełnie nowej. Stara instalacja stwarzała zagrożenie pożarowe z uwagi na brak jej zaizolowania w odpowiednich obudowach (peszlach) i jej stan nie pozwalał na jej naprawę, jedynym rozwiązaniem jest jej wymiana na zupełnie nową. Planowana nowa instalacja posiadać będzie istotnie większy przekrój, co spowoduje, iż nowa instalacja zostanie przystosowana do obecnego obciążenia Wnioskodawcy w zakresie zasilania świetlnego jak i zasilania wszystkich urządzeń w budynku wykorzystywanych do działalności Wnioskodawcy. Wykonanie nowej instalacji elektrycznej powoduje konieczność naprawy ścian i sufitów.
• położenie systemu wentylacji mechanicznej i klimatyzacji, których wcześniej nie było i zintegrowanie z centralą klimatyzacji i wentylacji znajdujących się na budynku nr 1. Prace termomodernizacyjne i instalacja systemów klimatyzacji i wentylacji wymuszają z kolei wykonanie prac budowlanych wewnętrznych takich jak usuniecie dotychczasowej zabudowy karto-gips w częściach sufitowych,
• wymiana okien dachowych w przywiązce (łączniku) nr 3. Dotychczasowe okna dachowe pochodzą z 1999/2000 r. Posiadają inne - istotnie niższe (gorsze) parametry techniczne, w tym głównie w zakresie szczelności i termoizolacji - obecnie planowane do zabudowy okna dachowe odpowiadają nowoczesnej technologii, prowadząc do ulepszenia ogólnych parametrów termoizolacyjnych obiektu.
• wykonanie nowej toalety celem zapewnienia spełnienia warunków technicznych jakim podlegają budynki zgodnie z Rozporządzeniem o warunkach technicznych budynków i budowli. Powyższe prace polegać będą w szczególności na zamontowaniu pisuaru tak aby rozdzielić sanitariaty dla kobiet i mężczyzn. Powyższe wymaga zmiany układu wewnątrz istniejącej łazienki aby w istniejącym pomieszczeniu zmieścić wszystkie urządzenia, co wiąże się z koniecznością wymiany okładzin na ścianach i podłogach w zw. z uszkodzeniem dotychczasowych z powodu zmiany układu urządzeń sanitarnych.
• wykonanie nieistniejącego dotychczas podjazdu dla osób niepełnosprawnych do wpłatomatu/bankomatu znajdującego się w ścianie budynku nr 2, co też rodzi konieczność zmiany elewacji i zagospodarowania terenu wokół budynku,
• wykonanie nowej elewacji będącej dostosowaniem do nowej istniejącej na budynku nr 1

-niewątpliwie mają charakter ulepszeniowy, co oznacza, że wydatki poniesione z tego tytułu, mogą zostać zaliczone do kosztów podatkowych, poprzez dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od powiększonej o kwotę tych wydatków, zgodnie z art. 16g ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wartości początkowej tego składnika majątku (środka trwałego).

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do przywołanych przez Wnioskodawcę wyroków należy zaznaczyć, że orzeczenia sądowe nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa i są wiążące jedynie w sprawach, w których zapadły. Natomiast Organ, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost, ponieważ nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.