Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-3.4010.105.2019.2.APA
z 4 czerwca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku, z 25 marca 2019 r. (data wpływu 1 kwietnia 2019 r.), uzupełnionym pismem z 20 maja 2019 r. (data wpływu 20 maja 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości nie sporządzania za rok 2018 dokumentacji cen transferowych w związku z nieprzekroczeniem limitu przewidzianego w art. 11k ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r. – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 kwietnia 2019 r., wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości nie sporządzania za rok 2018 dokumentacji cen transferowych w związku z nieprzekroczeniem limitu przewidzianego w art. 11k ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego pismem z 15 maja 2019 r., Znak: 0111-KDIB2-3.4010.105.2019.1.APA wezwano do jego uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano pismem z 20 maja 2019 r. (data wpływu 20 maja 2019 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych w Polsce. Głównym przedmiotem działalności Spółki jest sprzedaż hurtowa owoców i warzyw (PKD 46.31.Z). Rok obrachunkowy Wnioskodawcy pokrywa się z rokiem kalendarzowym. Spółka w 2018 r. udzieliła jedną pożyczkę osobie fizycznej będącej jej udziałowcem o wartości 300 000 zł (spłaconą w 2018 r.) oraz dziewięć pożyczek spółce córce o łącznej wartości 2 400 000 zł. Suma wszystkich udzielonych przez Wnioskodawcę w 2018 r. pożyczek wynosi 2 700 000 zł.

W 2018 r. spłacone zostały przez pożyczkobiorcę (udziałowca Spółki) na rzecz Wnioskodawcy:

1. pożyczka zaciągnięta 25 października 2017 r. w wysokości 300 000,00 zł;
2. pożyczka zaciągnięta 11 maja 2016 r. – spłata w wysokości 110 068,84 zł oraz
3. częściowo pożyczka zaciągnięta 16 maja 2016 r. – spłata w wysokości 350 000,00 zł.
   
   

W roku 2017 Spółka osiągnęła przychody i koszty, które według ustawy o rachunkowości przekroczyły równowartość 10 000 000 euro, ale nie przekroczyły 20 000 000 euro.

W zakresie wszystkich pożyczek zarówno tych udzielonych po 1 stycznia 2018 r., jak i tych udzielonych przed 1 stycznia 2018 r. stronami umów pożyczek są osoby będące podmiotami powiązanymi w rozumieniu przepisów obowiązujących do 31 grudnia 2018 r., jak i przepisów obowiązujących od 1 stycznia 2019 r. (tj. przepisów dotyczących lat podatkowych rozpoczynających się po dniu 31 grudnia 2018 r.).

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

1. transakcje kontrolowane spełniają warunki określone w art. 11n pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 865),
2. wartość transakcji kontrolowanych nie przekroczyła limitów określonych w art. 11k ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r.,
3. wnioskodawca był zobowiązany do sporządzania dokumentacji cen transferowych zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dla pożyczek udzielonych przed 1 stycznia 2018 r., o których mowa we wniosku.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w okolicznościach stanu faktycznego Spółka może na podstawie art. 44 ust. 2 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw, dokonać wyboru reżimu prawnego obowiązującego od 1 stycznia 2019 r. i nie sporządzać za rok 2018 dokumentacji cen transferowych dla pożyczek opisanych w stanie faktycznym, w związku z nieprzekroczeniem limitu przewidzianego w art. 11k ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r.?
2. Czy w przypadku uznania, że Wnioskodawca nie ma możliwości wyboru zastosowania nowego reżimu prawnego dla dokumentowania cen transferowych pożyczek za 2018 r., Wnioskodawca nie ma obowiązku, na podstawie stanu prawnego obowiązującego do 31 grudnia 2018 r., sporządzania za rok 2018 dokumentacji cen transferowych dla pożyczek udzielonych przed 1 stycznia 2018 r.?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania nr 1, zgodnie z art. 44 ust. 2 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 2193) przepisy art. 23m i art. 23w-23zd ustawy zmienianej w art. 1 oraz art. 11a i art. 11k-11r ustawy zmienianej w art. 2 podatnik może stosować do transakcji kontrolowanych realizowanych w roku podatkowym rozpoczynającym się po dniu 31 grudnia 2017 r., przy czym przepisy te będą miały zastosowanie do wszystkich transakcji kontrolowanych podatnika realizowanych w roku podatkowym rozpoczynającym się po dniu 31 grudnia 2017 r., a podatnik będzie zwolniony z obowiązków dokumentacyjnych na podstawie przepisów obowiązujących w roku podatkowym rozpoczynającym się po dniu 31 grudnia 2017 r.

Przytoczony przepis jest wyrazem pozostawienia podatnikom wyboru reżimu prawnego według, którego podatnik zrealizuje obowiązki sporządzenia dokumentacji cen transferowych dla zdarzeń, które miały miejsce w 2018 r. Brzmienie powołanego przepisu przejściowego nie daje podstaw do przyjęcia, iż podatnik korzystając z możliwości wyboru ma sugerować się mniej korzystnymi dla siebie regulacjami, a w konsekwencji zastosować te przepisy, które nakładają na niego większy zakres obowiązków, aniżeli przepisy przez niego nie wybrane. Ustawodawca

w powołanym przepisie przejściowym przewidział, iż na wypadek wyboru przepisów obowiązujących od 1 stycznia 2019 r. dla zdarzeń zaistniałych przed 1 stycznia 2019 r., podatnik jest zwolniony z dokumentowania transakcji na podstawie przepisów obowiązujących przed
1 stycznia 2019 r. Zdaniem Wnioskodawcy, skoro ustawodawca dał mu prawo wyboru zastosowania do transakcji pożyczek udzielonych w 2018 r. nowe regulacje (obowiązujące od 1 stycznia 2019 r.) i skorzysta on z tego prawa, to jednocześnie wyłącza to obowiązek zastosowania przepisów obowiązujących w 2018 r.

Zgodnie z art. 11k ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – dalej u.p.d.o.p (według stanu prawnego obowiązującego od 1 stycznia 2019 r. – dalej: „nowy stan prawny”) podmioty powiązane są obowiązane do sporządzania lokalnej dokumentacji cen transferowych za rok obrotowy w celu wykazania, że ceny transferowe zostały ustalone na warunkach, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane. Natomiast w myśl art. 11k ust. 2 i 3 u.p.d.o.p. (nowy stan prawny) lokalna dokumentacja cen transferowych jest sporządzana dla transakcji kontrolowanej o charakterze jednorodnym, której wartość, pomniejszona o podatek od towarów i usług, przekracza w roku obrotowym następujące progi dokumentacyjne:

1. 10 000 000 zł – w przypadku transakcji towarowej;
2. 10 000 000 zł – w przypadku transakcji finansowej;
3. 2 000 000 zł – w przypadku transakcji usługowej;
4. 2 000 000 zł – w przypadku innej transakcji niż określona w pkt 1-3.

Progi dokumentacyjne są ustalane odrębnie dla:

1. każdej transakcji kontrolowanej o charakterze jednorodnym niezależnie od przyporządkowania transakcji kontrolowanej do transakcji towarowych, finansowych, usługowych albo innych transakcji;
2. strony kosztowej i przychodowej.
   
   

Stosownie do treści art. 9a ust. 1d pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (według stanu prawnego obowiązującego do 1 stycznia 2019 r. – dalej: „stary stan prawny”) za transakcje lub inne zdarzenia mające istotny wpływ na wysokość dochodu (straty) podatnika, o których mowa w ust. 1 pkt 1, uznaje się za transakcje lub inne zdarzenia jednego rodzaju, których wartość przekracza w roku podatkowym kwotę stanowiącą równowartość 50 000 euro powiększoną o 5 000 euro za każdy 1 000 000 euro przychodu powyżej 2 000 000 euro.

W okolicznościach przedstawionego stanu faktycznego Wnioskodawca udzielił w 2018 r. na rzecz podmiotów powiązanych (w rozumieniu starych i nowych regulacji prawnych) pożyczek o łącznej wartości 2 700 000 zł. Powyższa wartość wszystkich pożyczek nie przekracza limitu przewidzianego w art. 11k ust. 2 u.p.d.o.p. (nowy stan prawny), jednakże przekracza próg istotności przwidziany w art. 9a ust. 1d pkt 1 u.p.d.o.p (stary stan prawny). Powyższe oznacza, że na gruncie stanu prawnego obowiązującego do 1 stycznia 2019 r. Wnioskodawca zobowiązany jest do sporządzenia dokumentacji cen transferowy dla pożyczek udzielonych w 2018 r., natomiast według nowego reżimu prawnego nie ma on obowiązku sporządzania takiej dokumentacji.

Wnioskodawca korzystając z prawa wyboru, przewidzianego w przepisie przejściowym art. 44 ust. 2 ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw, stosując się do regulacji prawnych obowiązujących od 1 stycznia 2019 r. nie ma obowiązku sporządzania dokumentacji cen transferowych dla pożyczek udzielonych w 2018 r. i jednocześnie zwolniony jest od obowiązków dokumentacyjnych na podstawie przepisów obowiązujących do 1 stycznia 2019 r.

Odnosząc się natomiast do drugiego pytania Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z art. 9a ust. 1 pkt 1 lit. a u.p.d.o.p. (stary stan prawny), podatnicy:

1. których przychody lub koszty, w rozumieniu przepisów o rachunkowości, ustalone na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych przekroczyły w roku poprzedzającym rok podatkowy równowartość 2 000 000 euro:
   
   1. dokonujący w roku podatkowym transakcji z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4, mających istotny wpływ na wysokość ich dochodu (straty), lub (...)

–są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej tych transakcji lub innych zdarzeń, zwanej dalej „dokumentacją podatkową”.

Ustawodawca w powołanym przepisie posłużył się pojęciem „dokonać”, dla którego nie została przewidziana definicja legalna. Sięgając natomiast do definicji internetowego Słownika Języka Polskiego – http://sjp.pwn.pl – przez „dokonywać” rozumie się zrobić coś trudnego lub ważnego, doprowadzić coś do końca, dojść do skutku.

Biorąc pod uwagę przytoczoną definicję pojęcia „dokonywać” zwrot „dokonujący w roku podatkowym transakcji” odnosi się do transakcji, które w danym roku podatkowym „doszły do skutku”. Z kolei zgodnie z art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 459 ze zm.) przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. Uwzględniając powyższą regulację, a także definicję słownikową pojęcia „dokonywać” transakcja „dochodzi do skutku”, tzn. jest dokonywana w odniesieniu do umowy pożyczki – w momencie zobowiązania się pożyczkodawcy do jej udzielenia i zobowiązania się pożyczkobiorcy do jej spłaty. Zdaniem Wnioskodawcy powyższe oznacza, że do limitu transakcji nie wlicza się kapitału pożyczek udzielonych przed 1 stycznia 2018 r. W konsekwencji na Spółce nie ciąży obowiązek sporządzenia dokumentacji cen transferowych za 2018 rok dla pożyczek udzielonych przed 1 stycznia 2018 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się w za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 865, dalej: „updop”) obowiązującym do 31 grudnia 2018 r. podatnicy:

1. których przychody lub koszty, w rozumieniu przepisów o rachunkowości, ustalone na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych przekroczyły w roku poprzedzającym rok podatkowy równowartość 2 000 000 euro:
   
   1. dokonujący w roku podatkowym transakcji z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4, mających istotny wpływ na wysokość ich dochodu (straty), lub
   2. ujmujący w roku podatkowym w księgach rachunkowych inne zdarzenia, których warunki zostały ustalone (lub narzucone) z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4, mające istotny wpływ na wysokość ich dochodu (straty)
   –lub
   
2. dokonujący, bezpośrednio lub pośrednio, zapłaty należności na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, wynikających z transakcji lub innego zdarzenia ujętego w księgach rachunkowych, jeżeli łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń przekracza równowartość 20 000 euro, lub
   
3. zawierający z podmiotem mającym miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową:
   
   1. umowę spółki niebędącej osobą prawną, jeżeli łączna wartość wniesionych przez wspólników wkładów przekracza równowartość 20 000 euro lub
   2. umowę wspólnego przedsięwzięcia lub inną umowę o podobnym charakterze, w których wartość wspólnie realizowanego przedsięwzięcia określona w umowie, a w przypadku braku określenia w umowie tej wartości, przewidywana na dzień zawarcia umowy, przekracza równowartość 20 000 euro

–są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej tych transakcji lub innych zdarzeń, zwanej dalej „dokumentacją podatkową”.

W myśl art. 9a ust. 2b pkt 2 updop obowiązującym do 31 grudnia 2018 r. dokumentacja podatkowa obejmuje w przypadku podatników:

1. których przychody lub koszty, w rozumieniu przepisów o rachunkowości, ustalone na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych, przekroczyły w roku poprzedzającym rok podatkowy równowartość 10 000 000 euro albo
2. posiadających udziały w spółce niebędącej osobą prawną, której przychody lub koszty, w rozumieniu obowiązujących tę spółkę przepisów o rachunkowości, ustalone na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych przekroczyły w poprzednim roku obrotowym w rozumieniu tych przepisów równowartość 10 000 000 euro

–poza opisem, o którym mowa w pkt 1, także opis analizy danych podmiotów niezależnych lub danych ustalonych z podmiotem niezależnym, uznanych za porównywalne do warunków ustalonych w transakcjach lub innych zdarzeniach, o których mowa w ust. 1, zwanej dalej „analizą danych porównawczych”, wykorzystanych do kalkulacji rozliczeń, o której mowa w pkt 1 lit. e, wraz z podaniem źródła tych danych.

W świetle art. 9a ust. 2g updop obowiązującym do 31 grudnia 2018 r. dokumentacja podatkowa dotycząca kontynuowanych w kolejnym roku podatkowym transakcji lub innych zdarzeń, o których mowa w ust. 1 pkt 1, podlega okresowemu przeglądowi i aktualizacji, nie rzadziej niż raz na rok podatkowy, przed dniem upływu terminu określonego dla złożenia zeznania podatkowego za kolejne lata, w zakresie zawartych w niej informacji, z zastrzeżeniem ust. 2h.

Od 1 stycznia 2019 r. zasady dokumentacji cen transferowych ujęte zostały w Rozdziale 1a Oddziale 3 updop.

Zgodnie z art. 11k ust. 1 updop, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r., podmioty powiązane są obowiązane do sporządzania lokalnej dokumentacji cen transferowych za rok obrotowy w celu wykazania, że ceny transferowe zostały ustalone na warunkach, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane.

W myśl art. 11k ust. 2 updop, lokalna dokumentacja cen transferowych jest sporządzana dla transakcji kontrolowanej o charakterze jednorodnym, której wartość, pomniejszona o podatek od towarów i usług, przekracza w roku obrotowym następujące progi dokumentacyjne:

1. 10 000 000 zł – w przypadku transakcji towarowej;
2. 10 000 000 zł – w przypadku transakcji finansowej;
3. 2 000 000 zł – w przypadku transakcji usługowej;
4. 2 000 000 zł – w przypadku innej transakcji niż określona w pkt 1-3.

Stosownie do postanowień art. 11k ust. 3 updop, progi dokumentacyjne są ustalane odrębnie dla:

1. każdej transakcji kontrolowanej o charakterze jednorodnym niezależnie od przyporządkowania transakcji kontrolowanej do transakcji towarowych, finansowych, usługowych albo innych transakcji;
2. strony kosztowej i przychodowej.

W świetle art. 11n updop obowiązek sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych nie ma zastosowania do transakcji kontrolowanych:

1. zawieranych wyłącznie przez podmioty powiązane mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w roku podatkowym, w którym każdy z tych podmiotów powiązanych spełnia łącznie następujące warunki:
   
   1. nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 6,
   2. nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a,
   3. nie poniósł straty podatkowej;
      
      

Stosownie do postanowień art. 44 ust. 2 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r. poz. 2193), przepisy art. 23m i art. 23w-23zd ustawy zmienianej w art. 1 oraz art. 11a i art. 11k-11r ustawy zmienianej w art. 2 podatnik może stosować do transakcji kontrolowanych realizowanych w roku podatkowym rozpoczynającym się po dniu 31 grudnia 2017 r., przy czym przepisy te będą miały zastosowanie do wszystkich transakcji kontrolowanych podatnika realizowanych w roku podatkowym rozpoczynającym się po dniu 31 grudnia 2017 r. a podatnik będzie zwolniony z obowiązków dokumentacyjnych na podstawie przepisów obowiązujących w roku podatkowym rozpoczynającym się po dniu 31 grudnia 2017 r.

Powyższy przepis wskazuje, że podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych mogą stosować nowe przepisy dotyczące transakcji kontrolowanych do transakcji realizowanych w roku podatkowym rozpoczynającym się po dniu 31 grudnia 2017 r. Jednocześnie wybranie nowych przepisów, jako właściwych do stosowania w odniesieniu do transakcji realizowanych po dniu 31 grudnia 2017 r., pociąga za sobą skutek w postaci zwolnienia z obowiązków dokumentacyjnych na podstawie przepisów obowiązujących w roku podatkowym rozpoczynającym się po dniu 31 grudnia 2017 r.

W przedmiocie dokumentacji cen transferowych wydana została interpretacja ogólna Ministra Finansów z dnia 28 marca 2018 r. nr DCT.8201.6.2018, w której wskazano, że w przypadku transakcji lub innych zdarzeń kontynuowanych w kolejnym roku podatkowym, nawet gdyby w wyniku przeglądu dokumentacji podatkowej stwierdzono, że nie nastąpiła żadna istotna zmiana, podatnik nadal jest obowiązany do dokonania aktualizacji dokumentacji podatkowej nie rzadziej niż raz na rok podatkowy. Wynika to m.in. z użycia spójnika „i” w wyrażeniu „przeglądowi i aktualizacji” w art. 9a ust. 2g updop. Efektem takiej aktualizacji będzie zatem dokumentacja podatkowa sporządzona za dany rok podatkowy, uwzględniająca m.in. aktualne dane finansowe dotyczące zarówno transakcji lub innych zdarzeń, jak i podatnika.

Z interpretacji ogólnej wynika również, że zgodnie z art. 9a ust. 2g updop dokumentacja podatkowa dotycząca kontynuowanych w kolejnym roku podatkowym transakcji lub innych zdarzeń, o których mowa w ust. 1 pkt 1, podlega okresowemu przeglądowi i aktualizacji, nie rzadziej niż raz na rok podatkowy, przed dniem upływu terminu określonego dla złożenia zeznania podatkowego za kolejne lata, w zakresie zawartych w niej informacji, z zastrzeżeniem ust. 2h. Podano tu za przykład transakcje finansowe (np. pożyczki, kredyty, emisja obligacji, gwarancje, poręczenia), które – co do zasady – są transakcjami kontynuowanymi w kolejnych latach podatkowych, a zatem nie ulega wątpliwości, że w takim przypadku dokumentacja podatkowa sporządzona dla takich transakcji w roku podatkowym ich rozpoczęcia, powinna podlegać okresowemu przeglądowi i aktualizacji, nie rzadziej niż raz na rok podatkowy. Zatem w przypadku gdy w trakcie realizacji transakcji dojdzie np. do przedłużenia terminu spłaty kapitału lub odsetek, lub udzielenia kolejnej transzy pożyczki lub kredytu, lub zmiany wysokości oprocentowania, lub zmiany jakichkolwiek innych istotnych parametrów transakcji lub informacji wymienionych w art. 25a ust. 2b-2d updof lub art. 9a ust. 2b-2d updop, podatnik jest obowiązany do uwzględnienia informacji o tych zmianach w zaktualizowanej dokumentacji podatkowej. Powyższe odnosi się zarówno do transakcji, jak i do innych zdarzeń.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Spółka w 2018 r. udzieliła dziesięciu pożyczek podmiotom powiązanym. Ponadto przed 1 stycznia 2018 r. Spółka również udzieliła pożyczek podmiotowi powiązanemu, odnośnie których Wnioskodawca był zobowiązany do sporządzania dokumentacji cen transferowych zgodnie z art. 9a ust. 1 updop.

Biorąc powyższe pod uwagę oraz obowiązujące do 31 grudnia 2018 r. przepisy prawa podatkowego, stwierdzić należy że, opisane przez Wnioskodawcę pożyczki udzielone przed 1 stycznia 2018 r. mają charakter transakcji kontynuowanych w kolejnych latach podatkowych, a Spółka zobowiązana jest do dokonania aktualizacji sporządzonych dokumentacji podatkowych na podstawie art. 9a ust. 2g updop w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2018 r., w tym do sporządzenia od podstaw analizy danych porównawczych, o których mowa w art. 9a ust. 2b pkt 2 lit. a updop.

Powyższe wynika z faktu, że przepisy obowiązujące przed 1 stycznia 2019 r. nie zobowiązywały podatników do obligatoryjnego sporządzenia analizy danych porównawczych.

Transakcje kontrolowane, zgodnie z opisem sprawy, spełniają warunki określone w art. 11n pkt 1 updop jak również wartość tych transakcji nie przekroczyła limitów określonych w art. 11k ust. 2 updop w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r.

Odnosząc wyżej cytowane przepisy do stanu faktycznego przedstawionego we wniosku stwierdzić należy, że Wnioskodawcy przysługuje prawo dokonania wyboru reżimu prawnego obowiązującego od 1 stycznia 2019 r. Tym samym Wnioskodawca nie ma obowiązku sporządzania dokumentacji lokalnej za 2018 r.

W konsekwencji na Spółce nie ciąży obowiązek aktualizacji posiadanych dokumentacji podatkowych, w tym sporządzenia analizy danych porównawczych, o której mowa w art. 9a ust. 2b pkt 2 lit. a updop w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2018 r.

Zgodnie z przepisem przejściowym art. 44 ust. 2 ustawy zmieniającej, podatnik ma możliwość zastosowania przepisów art. 11a i art. 11k-11r updop w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r., do obowiązku sporządzenia dokumentacji transakcji kontrolowanych za 2018 r. Podatnik dokonując takiego wyboru jest zwolniony z obowiązku sporządzania dokumentacji na dotychczasowych zasadach.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Z uwagi na rozstrzygnięcie w zakresie pytania nr 1 Organ nie dokonał oceny stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.