Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB4.4014.77.2019.3.BD
z 5 czerwca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2019 r., poz. 900) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Zainteresowanych przedstawione we wniosku wspólnym z 22 marca 2019 r. (data wpływu – 26 marca 2019 r.), uzupełnionym 21 maja 2019 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umów pożyczek − jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 marca 2019 r. wpłynął do Organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umów pożyczek.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w związku z czym w piśmie z 09 maja 2019 r., znak: 0111-KDIB4.4014.77.2019.2.BD, 0115-KDIT1-1.4012.198.2019.3.RH wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 21 maja 2019 r.

We wniosku złożonym przez:

• Zainteresowanego będącego stroną postępowania: W. Sp. z o.o. Sp. k. („Pożyczkodawca”, „Spółka”),
• Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania: Pan M.W. („Pożyczkobiorca”),

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Zainteresowany będący stroną postępowania – spółka komandytowa (dalej: „Pożyczkodawca”, „Spółka”) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka zajmuje się działalnością związaną z projektowaniem i wznoszeniem budynków.

Pożyczkodawca w ramach prowadzonej działalności planuje zawrzeć umowę pożyczki (dalej: „Umowa”) ze swoim wspólnikiem, komandytariuszem Spółki – Zainteresowanym niebędącym stroną postępowania (dalej: Pożyczkobiorca). Na podstawie Umowy Spółka udzieli Pożyczkobiorcy pożyczki pieniężnej. W Umowie przewidziano należne Spółce wynagrodzenie za udzielenie pożyczki. Wynagrodzeniem tym są należne Spółce odsetki, do których zapłaty na rzecz Spółki zobowiązany jest Pożyczkobiorca. Zapłata odsetek na rzecz Spółki nastąpi wraz ze spłatą kwoty głównej pożyczki.

Celem udzielenia pożyczki przez Spółkę było czerpanie zysku z działalności gospodarczej, a nie wsparcie finansowe wspólnika, który zobowiąże się zwrócić Spółce kwotę pożyczki wraz z odsetkami. Czynność udzielenia pożyczki wspólnikowi przez Zainteresowanego będącego stroną postępowania jest działaniem, które generuje przychody Spółki. Spółka osiąga korzyść poprzez wykorzystanie majątku (pieniędzy) w celu uzyskania dochodu, co stanowi zyskowny i bezpieczny sposób inwestowania środków finansowych. Obciążenie odsetkami w momencie ich wymagalności Spółka udokumentuje fakturą.

Spółka nie wyklucza, że w przyszłości będzie udzielać kolejnych pożyczek, na rzecz Pożyczkobiorcy. Ewentualne przyszłe pożyczki będą udzielane Pożyczkobiorcy na analogicznych zasadach do pożyczki udzielonej na podstawie Umowy.

Pożyczki udzielane będą w sytuacji posiadania przez Spółkę nadwyżek środków finansowych, a otrzymywane z ich tytułu wynagrodzenie w postaci odsetek przeznaczane będzie na finansowanie bieżącego funkcjonowania Spółki. W każdym przypadku udzielanie przez Spółkę pożyczek na rzecz Pożyczkobiorcy będzie miało charakter odpłatny, ponieważ z tytułu udzielenia pożyczki Spółce będzie przysługiwało wynagrodzenie w postaci odsetek.

Wszystkie pożyczki, których udzieli w przyszłości Spółka na rzecz Pożyczkobiorcy finansowane będą ze środków Spółki. Wynagrodzenie otrzymywane z tytułu udzielanych pożyczek (odsetki) zaliczane będzie do przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Zainteresowany będący stroną postępowania oraz Pożyczkobiorca jako Zainteresowany niebędący stroną postępowania określani są we wniosku łącznie jako „Zainteresowani”.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

W przypadku uznania, że pożyczki udzielane przez Spółkę Pożyczkobiorcy zwolnione są od podatku od towarów i usług, to czy na Pożyczkobiorcy ciąży obowiązek uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu zawarcia umowy pożyczki ze Spółką?

Zdaniem Zainteresowanych, w przypadku uznania przez Organ, że pożyczki udzielane przez Spółkę Pożyczkobiorcy zwolnione są od podatku od towarów i usług, na Pożyczkobiorcy nie ciąży obowiązek uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu zawarcia umowy pożyczki ze Spółką.

Zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

1. w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,
   
2. jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:
   
   • umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
   • umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
   
   
   

Jak wynika z przywołanego wyżej art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, objęcie czynności udzielenia pożyczki zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług, w tym zwolnienie tej czynności od podatku od towarów i usług, skutkuje wyłączeniem umowy pożyczki spod opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W konsekwencji, jeżeli Organ uzna, że pożyczka udzielona przez Spółkę jest zwolniona od podatku od towarów i usług, zdaniem Zainteresowanych, na Pożyczkobiorcy nie będzie ciążył obowiązek zapłaty od tej pożyczki podatku od czynności cywilnoprawnych. Przynajmniej jedna ze stron umowy pożyczki (w tym wypadku Spółka) będzie bowiem zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności (udzielenia pożyczki).

Na potwierdzenie własnego stanowiska, Zainteresowani przywołali fragment wybranej interpretacji.

Z uwagi na zakres niniejszej interpretacji, Organ przywołał powyżej tylko tę część stanowiska Zainteresowanych, która odnosi się do podatku od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Zainteresowanych wyłącznie w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku od towarów i usług, zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie – interpretacja z 04 czerwca 2019 r., znak: 0115-KDIT1-1.4012.198.2019.2.HR.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2017 r., poz. 1150, ze zm.) podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2, powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej.

Natomiast zgodnie z art. 4 pkt 7 ww. ustawy obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, przy umowie pożyczki ciąży na biorącym pożyczkę.

W przypadku umowy pożyczki stawka podatku wynosi – zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy – 0,5 %.

W związku z powyższymi regulacjami prawnymi należy stwierdzić, że umowa pożyczki podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tego podatku ciąży na biorącym pożyczkę.

Niezależnie od powyższego podkreślić należy, że w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

1. w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,
   
2. jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:
   
   • umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
   • umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.K
   
   
   

W przypadku umów pożyczki o wyłączeniu, o którym mowa w art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług. Podstawę do ww. wyłączenia może stanowić m.in. fakt, że jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest zwolniona od podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Zainteresowany będący stroną postępowania – spółka komandytowa zamierza na podstawie zawartej umowy pożyczki pożyczyć środki pieniężne Zainteresowanemu niebędącym stroną postępowania (osobie fizycznej), którym jest wspólnik Spółki (komplementariusz). W umowie przewidziano należne Spółce wynagrodzenie za udzielenie pożyczki. Wynagrodzeniem tym są należne Spółce odsetki, do których zapłaty na rzecz Spółki zobowiązany jest Pożyczkobiorca. Zapłata odsetek na rzecz Spółki nastąpi wraz ze spłatą kwoty głównej pożyczki. Spółka nie wyklucza, że w przyszłości będzie udzielać kolejnych pożyczek, na rzecz Pożyczkobiorcy. Ewentualne przyszłe pożyczki będą udzielane Pożyczkobiorcy na analogicznych zasadach do pożyczki udzielonej na podstawie Umowy.

W związku z tym należy podkreślić, że jakkolwiek zapytanie Zainteresowanych dotyczy opodatkowania umów pożyczki podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia czy opisane we wniosku umowy pożyczki podlegają regulacjom ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2018 r., poz. 2174, ze zm.), bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia ww. umów podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie tej czynności regulacjami w zakresie podatku od towarów i usług skutkować może wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, w zależności od kwalifikacji analizowanej czynności.

W interpretacji indywidualnej wydanej 04 czerwca 2019 r. znak: 0115-KDIT1-1.4012.198. 2019.2.HR, dotyczącej podatku od towarów i usług, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdził – w trybie art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej – w całości stanowisko Zainteresowanych. W stanowisku dotyczącym podatku od towarów i usług Zainteresowani wskazali m.in., że świadczone przez Spółkę na rzecz Pożyczkobiorcy usługi udzielania pożyczek stanowić będą czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które jednocześnie mieszczą się w zakresie czynności określonych w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług, a zatem są one objęte zwolnieniem od podatku przewidzianym w tym przepisie.

Jeżeli zatem istotnie, udzielenie omawianych pożyczek podlega uregulowaniom wynikającym z ustawy o podatku od towarów i usług i są one z tego podatku zwolnione – to na mocy art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych zawarcie opisanych umów pożyczek, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Reasumując, Zainteresowany niebędący stroną postępowania jako pożyczkobiorca nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu przedmiotowych umów pożyczek.

Wobec powyższego, stanowisko Zainteresowanych należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, ze zm..). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.