2019.06.04 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0113-KDIPT1-2.4012.164.2019.2.SM

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-2.4012.164.2019.2.SM
z 4 czerwca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 marca 2019 r. (data wpływu 26 marca 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 maja 2019 r. (data wpływu 30 maja 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania planowanej sprzedaży działek – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 marca 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania planowanej sprzedaży działek.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 27 maja 2019 r. poprzez wskazanie, że przedmiotem wniosku jest wyłącznie zdarzenie przyszłe, informację, że pytanie omyłkowo postawione w poz. 74 we wniosku jest pytaniem, na które Wnioskodawca oczekuje odpowiedzi oraz doprecyzowanie opisu sprawy i własnego stanowiska.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zwraca się z uprzejmą prośbą o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towaru i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek gruntowych, których jest właścicielem.

Kilkanaście lat temu, tj. 21.09.2000 r. Zainteresowany nabył działkę nr 173/4 o powierzchni 2 ha 54a Aktem Notarialnym Repetytorium A …. Działka miała charakter gruntów ornych 5 i 6 klasy. Ziemię tę Wnioskodawca zakupił pragnąc w przyszłości osiedlić się na wsi. Życie niestety napisało inny scenariusz, co w konsekwencji zakończyło się rozwodem Zainteresowanego, który miał miejsce w 2008 r. Po podziale majątku dnia 17.01.2008 r. ziemia została osobistym majątkiem Zainteresowanego. W roku 2013 na skutek działania urzędu, gmina objęła w części działkę obowiązującym planem zagospodarowania przestrzennego uchwalonym Uchwałą Rady Gminy… z dnia 31.07.2013 r. Nr …, według którego ww. działki są przeznaczone pod zabudowę zagrodową.

Wnioskodawca w roku 2015 próbował sprzedać grunt w całości ze względu na złą sytuację materialną i brak planów na przyszłość. Niestety brak zainteresowania zakupem całości działki, a jedynie możliwość zbycia jej części pasierbicy przyjaciela Zainteresowanego w roku 2018 zmusiło Wnioskodawcę do jej podziału. I tak, Zainteresowany podzielił część posiadanego gruntu w… na mniejsze działki, w sumie 6 sztuk, którym nadano niżej wymienione numery: 173/9, 173/10, 173/12, 173/13, 173/14, 173/15, pozostawiając drogi dojazdowe do działki rolnej Wnioskodawcy.

W roku 2018 Wnioskodawca podpisał przedwstępny akt sprzedaży działki o numerze 173/9 z ww. pasierbicą przyjaciela Zainteresowanego. Natomiast pozostałe działki Wnioskodawca chciał zaoferować do sprzedaży na stronach ogłoszeniowych portali internetowych. Działki nie są uzbrojone ani ogrodzone, a ich ewentualne uzbrojenie oraz ogrodzenie Zainteresowany pozostawia przyszłym nabywcom.

Wnioskodawca informuje, iż na ww. gruncie nie była prowadzona żadna działalność gospodarcza, jak również Zainteresowany nie prowadzi działalności gospodarczej – pracuje w firmie na umowę o pracę na czas nieokreślony.

Wnioskodawca posiada również inne nieruchomości gruntowe, w innym miejscu, które w planie zagospodarowania przestrzennego mają oznaczenie działek rolnych, ale obecnie nie zamierza ich sprzedawać. Sprzedaż działek, o których mowa, nastąpi z osobistego majątku prywatnego. Środki uzyskane ze sprzedaży Zainteresowany planuje przeznaczyć na indywidualne cele związane m.in. ze spłatą zadłużeń oraz dla dzieci Wnioskodawcy.

Zainteresowany nadmienia także, że działki będące przedmiotem planowanej sprzedaży nie były i nie są udostępniane osobom trzecim na podstawie jakiejkolwiek umowy najmu, dzierżawy, użyczenia itp. Wnioskodawca również nie występował o objęcie ww. działek planem zagospodarowania przestrzennego. Zostały one objęte owym planem na skutek działań Urzędu Miasta i Gminy…, jak Zainteresowany pisał wcześniej.

Wnioskodawca informuje jeszcze, że nie posiada statutu rolnika ryczałtowego oraz nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zainteresowany nigdy wcześniej nie sprzedawał działek i nie zamierza kupować gruntów budowlanych celem ich odsprzedaży.

Ponadto, Wnioskodawca w piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku wskazał:

Numery ewidencyjne działek będących przedmiotem przyszłej sprzedaży: Województwo …, powiat…, gmina…, obręb …, działki o numerach: 173/9, powierzchnia – 0,1113 ha; 173/10, powierzchnia – 0,1095 ha; 173/12, powierzchnia – 0,1155 ha; 173/13, powierzchnia – 0,1150 ha; 173/14, powierzchnia – 0,1090 ha; 173/15, powierzchnia – 0,1108 ha.
Nabycie działki 173/4, z której wydzielono przedmiotowe działki nastąpiło 21.09.2000 r . Nabywcami byli W. i B. P. Zakup nastąpił z majątku osobistego w drodze przetargu od przedstawiciela Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa oddziału terenowego w… reprezentowanego przez Pana Zdzisława Z. 17.01.2008 r. w wyniku umowy podziału majątku, związanego z rozwodem małżeństwa B. i W. P., p. W. P. otrzymał prawo własności działki 173/4.
Zakup działki 173/4 udokumentowany jest Aktem Notarialnym z dnia 21.09.2000 r. Repetytorium A… – Notariusz Pani L. W., Kancelaria Notarialna w .., ul. ...
Wnioskodawca nabył działki będące przedmiotem przyszłej sprzedaży, o których mowa we wniosku w ramach czynności opodatkowanych podatkiem od towaru i usług.
Z tytułu nabycia działek będących przedmiotem planowanej sprzedaży, o których mowa we wniosku, Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Działki, o których mowa we wniosku będące przedmiotem przyszłej sprzedaży przez Wnioskodawcę, w dniu sprzedaży pozostaną niezabudowane. Nadto, Zainteresowany podkreślił, że działki: 173/9, 173/10, 173/12, 173/13, 173/14, 173/15, w dniu sprzedaży pozostaną niezabudowane;
Dla działek, o których mowa we wniosku, będących przedmiotem planowanej przez Wnioskodawcę sprzedaży, nie zostały wydane decyzje o warunkach zabudowy. Ponadto Zainteresowany podał, że dla działek: 173/9, 173/10, 173/12, 173/13, 173/15, nie zostały wydane warunki zabudowy;
Dla działek będących przedmiotem planowanej sprzedaży, o których mowa we wniosku jest ustalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, który obejmuje zabudowę zagrodową.
Działki, o których mowa we wniosku stanowiące przedmiot planowanej przez Wnioskodawcę sprzedaży, mają dostęp do drogi publicznej, i tak :
- działka 173/13 ma dostęp bezpośredni;
- działka 173/14 ma dostęp bezpośredni;
- działka 173/15 ma dostęp bezpośredni;
- działka 173/12 ma dostęp przez działkę 173/11, która stanowi własność Wnioskodawcy, jednocześnie będąc drogą dojazdową do pozostałej części gruntu będącego własnością Wnioskodawcy, a nie będącego przedmiotem sprzedaży;
- działka 173/9 ma dostęp do drogi przez działkę 173/8, która stanowi własność Wnioskodawcy, jednocześnie pełniąc drogę dojazdową do pozostałej części gruntu będącego własnością Wnioskodawcy, a nie będącego przedmiotem sprzedaży.

Na pytanie Organu o treści: „W związku z informacją wynikającą z opisu sprawy, iż „(…) W roku 2018 podpisaliśmy przedwstępny akt sprzedaży działki o numerze 173/9 z ww. pasierbicą mojego przyjaciela (…)”, należy jednoznacznie wskazać:
1. Jakie prawa i obowiązki wynikające z postanowień ww. aktu, o którym mowa w opisie sprawy zawartym z ww. przyszłym nabywcą, będą ciążyć na kupującym a jakie na sprzedającym?
2. Czy w ww. przedwstępnym akcie sprzedaży zostały ustalone warunki, które muszą zostać spełnione w celu zawarcia ostatecznej umowy sprzedaży, przenoszącej własność ww. działki nr 173/9 na nabywcę? Jeśli tak, to jakie?
3. Czy Wnioskodawca udzielił/udzieli nabywcy ww. działki nr 173/9 pełnomocnictwa (zgody, upoważnienia) w celu występowania w Jego imieniu w sprawach dotyczących ww. działki, będącej przedmiotem planowanej sprzedaży?
4. Jeżeli tak, to do uzyskania jakich konkretnie decyzji i pozwoleń Wnioskodawca udzielił/udzieli pełnomocnictw nabywcy do występowania w Jego imieniu?
5. Jakich czynności dokonał/dokona do momentu sprzedaży ww. działki nr 173/9 nabywca w związku z udzielonym pełnomocnictwem?”,

zobowiązanie do zawarcia aktu sprzedaży przedmiotowej nieruchomości
ustanowić w przyrzeczonej umowie sprzedaży służebności gruntowej polegającej na prawie przejazdu i oraz na prawie przeprowadzenia wszelkich mediów na rzecz każdoczesnego właściciela działki 179/9 przez działkę oznaczoną numerem 173/8;

sprzedający nie będzie zawierał żadnych innych umów, w tym umów przedwstępnych lub zobowiązujących dotyczących przedmiotowej nieruchomości, ani obciążać tej nieruchomości jakimikolwiek ograniczonymi prawami rzeczowymi lub obligacyjnymi;
sprzedający przedłoży do Przyrzeczonej Umowy Sprzedaży zaświadczenie, z którego będzie wynikało, że nie zalega z płatnościami podatku od nieruchomości na dzień zawarcia Przyrzeczonej Umowy Sprzedaży;
sprzedający przedłoży do Przyrzeczonej Umowy Sprzedaży wypis z rejestru gruntów wraz z wyrysem z mapy ewidencyjnej dotyczący działek powstałych z podziału działki nr 173/4;
w dacie zawarcia Przyrzeczonej Umowy Sprzedaży, nieruchomości będąca przedmiotem niniejszej umowy wolna będzie od wszelkich obciążeń, roszczeń osób trzecich, nie będzie przedmiotem dzierżawy, nie będą występowały jakiekolwiek prawne lub faktyczne okoliczności mogące spowodować jej obciążenie, ograniczenia w rozporządzaniu nią lub korzystaniu z niej (nie będzie przedmiotem żadnych innych umów przedwstępnych), a zobowiązania podatkowe i inne zobowiązania publiczno-prawne związane z nieruchomością będą uregulowane.

działki

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy z tytułu planowanej sprzedaży działek transakcja będzie podlegać pod czynności opodatkowane podatkiem VAT na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy (z uwzględnieniem pisma stanowiącego uzupełnienie wniosku), Zainteresowany nie będzie zobowiązany do opłacenia podatku od towarów i usług od sprzedaży działek z przeznaczeniem pod zabudowę zagrodową, gdyż działki pochodzą z majątku osobistego. Sprzedając je Wnioskodawca nie działa w charakterze przedsiębiorcy działającego w zakresie sprzedaży nieruchomości. Działki również nie są uzbrojone w media ani ogrodzenie. Przekształcenie ich charakteru nastąpiło w wyniku działania urzędu gminy, a środki uzyskane ze sprzedaży zostaną przeznaczone na indywidualne cele podatnika. Wnioskodawca jest osobą fizyczną, nieprowadzącą działalności gospodarczej, a sprzedaż działek ma charakter jednorazowy. Jak również zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług). Jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Ponadto, w piśmie stanowiącym uzupełnienie wskazano:

Zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie On zobowiązany do opłacenia podatku od towarów i usług od sprzedawanych działek będących przedmiotem planowanej sprzedaży, o których mowa we wniosku z przeznaczeniem pod zabudowę zagrodową, gdyż przeznaczone na sprzedaż działki pochodzą z majątku osobistego.

Zainteresowany nie będzie działał w charakterze przedsiębiorcy działającego w zakresie sprzedaży nieruchomości. Wnioskodawca nie uzbroił oraz nie będzie uzbrajał ww. działek w media. Środki uzyskane ze sprzedaży Zainteresowany przeznaczy na cele indywidualne. Wnioskodawca jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego zdaniem Zainteresowanego stanowisko Wnioskodawcy, w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11.03.2011 r., o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatku podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przepis art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, że przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także postacie energii.

Zatem grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ, aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonywaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikiem są osoby prawne, jednostki organizacyjne, niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, wg art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje, w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągłych dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28.11.2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006 r. str. 1 z późn. zm.) – zwanej dalej Dyrektywą 112 „podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

„Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj.: majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego.

Dokonywanie określonych czynności incydentalnie poza strefą prowadzonej działalności gospodarczej również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tej czynności. Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłaszania, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem, w kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu sprawy wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży gruntu podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania zainteresowanego za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządzania majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości UE z dnia 15.09.2011 r. w sprawach połączonych – Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jezierska – Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same w sobie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżniania między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczności, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego. Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy.

Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonywania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem tj.: działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządzania majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie, jedynie faktu pojedynczych z nich.

Tak więc, wobec powyższego Wnioskodawca wnosi jak na wstępie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja indywidualna zawiera wyczerpujący opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Końcowo tut. Organ informuje, że podane przez Wnioskodawcę w poz. 69 części E wniosku ORD-IN₍₈₎ oraz własnym stanowisku publikatory ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r., Nr 54, poz. 535 oraz Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) są nieaktualne. Obecny publikator ww. ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług to: Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin