2019.05.24 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0113-KDIPT2-2.4011.216.2019.1.MK

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.216.2019.1.MK
z 24 maja 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 27 marca 2019 r. (data wpływu 28 marca 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 marca 2019 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej, w dniu 4 sierpnia 1994 r., Wnioskodawczyni wraz ze swoim mężem, zakupili za kwotę 200 000 000 zł (przed denominacją) do majątku wspólnego małżonków spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego nr …, położonego w … przy ul. ….

Umową z dnia 20 stycznia 2014 r. zawartą w formie aktu notarialnego małżonkowie ustanowili rozdzielność majątkową.

Wyrokiem Sądu Okręgowego w … z dnia 25 lutego 2015 r. między małżonkami został orzeczony rozwód. Wyrok jest prawomocny.

W dniu 9 października 2018 r. Wnioskodawczyni przed Sądem Rejonowym w … zawarła ze swoim byłym mężem, ugodę sądową, w ramach której:

Strony oświadczyły, że w skład ich majątku wspólnego wchodzą: spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu oraz ruchomości: lodówka, segment z pokoju gościnnego, segment młodzieżowy, telewizor, 2 kanapy czarne, pralka, zestaw obiadowy, robot kuchenny, kryształy: 4 kieliszki do szampana, wazon, salaterka.
W wyniku podziału majątku wspólnego, Wnioskodawczyni otrzymała na wyłączną własność spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu oraz następujące ruchomości: lodówkę, kryształy (4 kieliszki do szampana, wazon, salaterkę), robot kuchenny, 1 kanapę czarną, segment z pokoju gościnnego i pralkę. Mąż otrzymał na wyłączną własność następujące ruchomości: segment młodzieżowy, telewizor, kanapę czarną, zestaw obiadowy. Wnioskodawczyni zobowiązała się do uiszczenia na rzecz męża dopłaty i rozliczenia czynszu, i korzystania ponad udział, w kwocie 43 575 zł, płatną w terminie 6 miesięcy od daty uprawomocnienia się ugody, z odsetkami za opóźnienie w wysokości równej sumie stopy referencyjnej NBP i 5,5 punktów procentowych.
Strony zgodnie oświadczyły, że podziałem majątku wspólnego objęty został cały ich majątek i uznały się za rozliczone.

Aktem notarialnym z dnia 17 listopada 2018 r. Wnioskodawczyni sprzedała 100% udziałów w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu za kwotę 155 000 zł. Odpłatne zbycie nie nastąpiło w wykonaniu działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu nie było nigdy wykorzystywane na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej. Czynność sprzedaży ww. prawa nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z opisanym stanem faktycznym przychód ze sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu, dokonanej przez Wnioskodawczynię w dniu 17 listopada 2018 r., podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, dochód ze sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż sprzedaż ta została dokonana po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tego prawa. Za dzień nabycia tego prawa (łącznie z udziałami uzyskanymi w ramach podziału majątku wspólnego), należy bowiem uznać dzień jego nabycia do majątku wspólnego małżonków, to jest dzień 4 sierpnia 1994 r.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
prawa wieczystego użytkowania gruntów,
innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy pół roku licząc od końca miesiąca w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, dla określenia jego skutków podatkowych istotne jest ustalenie daty nabycia nieruchomości lub praw.

Kwestia określenia momentu nabycia nieruchomości i praw majątkowych była przedmiotem uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 maja 2017 r., sygn. akt II FPS 2/17, w której wskazano, że dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nabytych przez małżonka w wyniku dziedziczenia, datą ich nabycia lub wybudowania w rozumieniu tego przepisu jest dzień nabycia (wybudowania) tych nieruchomości i praw majątkowych do majątku wspólnego małżonków.

W uzasadnieniu uchwały Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że w przypadku nabycia nieruchomości przez małżonków pozostających w majątkowej wspólności małżeńskiej przewidzianej w art. 31 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r., poz. 682), nie ma możliwości określenia tego, w jakich częściach nastąpiło nabycie nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie jest możliwe nabycie nieruchomości w określonym udziale przez małżonków pozostających we wspólności majątkowej małżeńskiej i działających jednocześnie, co wynika z istoty wspólności małżeńskiej. Wspólność małżeńska (łączna) to wspólność bezudziałowa, a w czasie jej trwania małżonkowie nie mogą rozporządzać swoimi prawami do majątku wspólnego jako całości. Nie mogą także rozporządzać udziałem w jakimkolwiek przedmiocie należącym do tego majątku. Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego skoro, z uwagi na wspólność majątkową, nie można wyodrębnić udziałów, które małżonkowie posiadali w chwili nabycia nieruchomości w małżeństwie, to nie można też przyjąć, że pięcioletni termin biegnie od daty nabycia nieruchomości w drodze spadku. Dla oceny skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości kluczowy jest moment poniesienia wydatku na nabycie tego składnika do majątku wspólnego i to, że tego wydatku – w momencie jego poniesienia – nie można przypisać jednemu bądź drugiemu małżonkowi w udziałach o określonej wielkości.

Uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego odnosiła się wprawdzie do innego stanu faktycznego niż będący przedmiotem niniejszego wniosku, jednak poglądy wyrażone w tej uchwale zastosowanie będą miały także w sytuacji prawnej przedstawionej we wniosku, to jest w sytuacji, gdy do nabycia udziału w nieruchomości dojdzie po ustaniu małżeńskiej wspólności ustawowej i dokonaniu w ramach sądowej ugody podziału majątku wspólnego. Zarówno w wyniku podziału majątku dorobkowego, jak i w wyniku ustania wspólności ustawowej wobec śmierci jednego z małżonków, następuje nabycie nieruchomości lub prawa majątkowego do ustawowej wspólności małżeńskiej i za datę nabycia w świetle uchwały należy uznać tą datę. Późniejsze, następcze zdarzenia prawne (sposób ustania ustawowej wspólności małżeńskiej) nie mają zatem, w tym aspekcie, prawnopodatkowego znaczenia dla ustalenia daty nabycia nieruchomości lub prawa majątkowego.

Stanowisko takie zajmował już wielokrotnie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w wyrokach:

z dnia 15 listopada 2017 r., sygn. akt I SA/Gl 869/17,

z dnia 26 lipca 2017 r., sygn. akt I SA/Gl 266/17,

z dnia 24 lipca 2017 r., sygn. akt I SA/Gl 1157/16,

z dnia 18 stycznia 2019 r., sygn. akt I SA/Gl 995/16,

z dnia 24 lipca 2017 r., sygn. akt I SA/Gl 1527/16,

z dnia 14 czerwca 2017 r., sygn. akt I SA/Gl 227/17,

oraz Naczelny Sąd Administracyjny w wyrokach:

z dnia 28 września 2017 r., sygn. akt II FSK 3244/16,

z dnia 24 sierpnia 2017 r., sygn. akt II FSK 2012/15,

z dnia 9 sierpnia 2017 r., sygn. akt II FSK 1937/15.

Stanowisko takie zostało zaprezentowane także przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, w interpretacjach:

z dnia 9 lutego 2018 r., nr 0115-KDIT2-3.4011.71.2017.1 i nr 0115-KDIT2-3.4011.15.2018.2.AD,

z dnia 1 lutego 2018 r., nr 0115-KDIT2-1.4011.346.2017.2.JG.

Zatem, sprzedaż nieruchomości nabytej w 1994 r., w tym udziału otrzymanego w wyniku podziału majątku dokonanego w 2018 r., nie stanowi dla Wnioskodawczyni źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż zbycie to nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca 1994 r., w którym nastąpiło nabycie. W związku z powyższym, nie powstał u Wnioskodawczyni obowiązek zapłaty podatku dochodowego od przychodu z tej sprzedaży ani obowiązek wykazania ww. przychodu w jakimkolwiek zeznaniu podatkowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub wymienionych praw przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.

Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej, w dniu 4 sierpnia 1994 r., Wnioskodawczyni wraz ze swoim mężem zakupili do majątku wspólnego małżonków spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego za kwotę 200 000 000 zł (przed denominacją).

Umową z dnia 20 stycznia 2014 r., zawartą w formie aktu notarialnego, małżonkowie ustanowili rozdzielność majątkową. Wyrokiem Sądu Okręgowego z dnia 25 lutego 2015 r. między małżonkami został orzeczony rozwód. Wyrok jest prawomocny.

W dniu 9 października 2018 r. Wnioskodawczyni zawarła przed Sądem Rejonowym ugodę sądową ze swoim byłym mężem, w ramach której strony oświadczyły, że w skład ich majątku wspólnego wchodzi spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu oraz ruchomości: lodówka, segment z pokoju gościnnego, segment młodzieżowy, telewizor, 2 kanapy czarne, pralka, zestaw obiadowy, robot kuchenny, kryształy: 4 kieliszki do szampana, wazon, salaterka.

W wyniku podziału majątku wspólnego, Wnioskodawczyni otrzymała na wyłączną własność ww. prawo do lokalu oraz następujące ruchomości: lodówkę, kryształy: 4 kieliszki do szampana, wazon, salaterkę, robot kuchenny, 1 kanapę czarną, segment z pokoju gościnnego i pralkę. Mąż otrzymał na wyłączną własność następujące ruchomości: segment młodzieżowy, telewizor, kanapę czarną, zestaw obiadowy. Wnioskodawczyni zobowiązała się do uiszczenia na rzecz byłego męża dopłaty i rozliczenia czynszu, i korzystania ponad udział, w kwocie 43 575 zł, płatną w terminie 6 miesięcy od daty uprawomocnienia się ugody, z odsetkami za opóźnienie. Strony zgodnie oświadczyły, że podziałem majątku wspólnego objęty został cały ich majątek i uznały się za rozliczone.

Aktem notarialnym z dnia 17 listopada 2018 r. Wnioskodawczyni sprzedała 100% udziałów w prawie do lokalu za kwotę 155 000 zł. Odpłatne zbycie nie nastąpiło w wykonaniu działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu nie było nigdy wykorzystywane na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej. Czynność sprzedaży ww. prawa do lokalu nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wskazać należy, że stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r., poz. 682, z późn. zm.). Zgodnie z art. 31 § 1 ww. ustawy, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Przedmiotami majątkowymi w rozumieniu tego przepisu są wszelkie prawa majątkowe – zarówno bezwzględne (prawo własności rzeczy oraz inne prawa rzeczowe), jak i względne (np. przysługujące małżonkom wierzytelności). Wspólność ustawowa obejmuje wszelkie przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich. Z ww. przepisu wynika, że wspólność małżeńska została ukształtowana jako wspólność łączna. Charakteryzuje się ona tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą więc rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością ustawową. Obojgu małżonkom przysługuje pełne prawo do całości majątku wspólnego. Zważywszy na tak ukształtowaną sytuację prawną małżonków objętych wspólnością ustawową, definitywne nabycie w czasie jej trwania nieruchomości oznacza nabycie przez każdego z małżonków tego prawa w całości, a nie w określonym ułamkowo udziale.

Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego skoro, z uwagi na wspólność majątkową, nie można wyodrębnić udziałów, które małżonkowie posiadali w chwili nabycia nieruchomości w małżeństwie, to nie można też przyjąć, że pięcioletni termin biegnie od daty nabycia nieruchomości w drodze spadku. Dla oceny skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości kluczowy jest moment poniesienia wydatku na nabycie tego składnika do majątku wspólnego i to, że tego wydatku  w momencie jego poniesienia  nie można przypisać jednemu bądź drugiemu małżonkowi w udziałach o określonej wielkości.

Argumenty zawarte w uchwale II FPS 2/17 są aktualne także w sytuacji, gdy do nabycia udziału w nieruchomości dojdzie np. po ustaniu małżeńskiej wspólności ustawowej w wyniku ustania małżeństwa przez rozwód. W wyniku podziału majątku dorobkowego małżonków po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej następuje nabycie nieruchomości lub prawa majątkowego uprzednio nabytego do ustawowej wspólności małżeńskiej i za datę nabycia w świetle uchwały należy uznać tę datę. Późniejsze/następcze zdarzenia prawne (sposób ustania ustawowej wspólności małżeńskiej) nie mają zatem, w tym aspekcie, prawnopodatkowego znaczenia dla ustalenia daty nabycia nieruchomości lub prawa majątkowego.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis stanu faktycznego należy stwierdzić, że nabycie przez Wnioskodawczynię spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego będącego przedmiotem umowy sprzedaży zawartej w dniu 17 listopada 2018 r., nastąpiło w dniu 4 sierpnia 1994 r., kiedy to ww. prawo do lokalu mieszkalnego zostało nabyte do majątku wspólnego małżonków.

Zatem, odpłatne zbycie przez Wnioskodawczynię spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego w dniu 17 listopada 2018 r., niedokonane w ramach wykonywania działalności gospodarczej, nie stanowi dla Niej źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż zbycie to nastąpiło po upływie 5 lat, licząc od końca 1994 r., w którym nastąpiło nabycie. W związku z powyższym, nie powstanie u Wnioskodawczyni obowiązek zapłaty podatku dochodowego z tego tytułu.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Końcowo, mając na uwadze treść przepisu art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900), zauważyć należy, że w przedmiotowej sprawie organ podatkowy wydając interpretację indywidualną przepisów prawa opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię. Do postępowania w sprawie wydania interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego nie mają bowiem zastosowania przepisy o postępowaniu podatkowym, a postępowanie dowodowe jest częścią postępowania podatkowego.

Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin