Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-1.4010.122.2019.2.JC
z 15 maja 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 marca 2019 r. (data wpływu 14 marca 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 30 kwietnia 2019 r. (data nadania 30 kwietnia 2019 r., data wpływu 6 maja 2019 r.) na wezwanie z dnia 24 kwietnia 2019 r. nr 0114-KDIP2-1.4010.122.2019.1.JC (data nadania 24 kwietnia 2019 r., data doręczenia 29 kwietnia 2019 r.) oraz pismem z dnia 8 maja 2019 r. (data wpływu 15 maja 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy prawidłowe jest podejście, że zmniejszenie podstawy opodatkowania, o którym mowa w art. 24b ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, powinno być ograniczone tylko i wyłącznie jeśli podatnik posiada bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 25% udziałów w innej spółce, która jest właścicielem lub współwłaścicielem nieruchomości będących przedmiotem opodatkowania podatkiem od przychodów z budynków – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 marca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy prawidłowe jest podejście, że zmniejszenie podstawy opodatkowania, o którym mowa w art. 24b ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, powinno być ograniczone tylko i wyłącznie jeśli podatnik posiada bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 25% udziałów w innej spółce, która jest właścicielem lub współwłaścicielem nieruchomości będących przedmiotem opodatkowania podatkiem od przychodów z budynków.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca („Spółka”) prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie:

• kupna i sprzedaży nieruchomości,
• wynajmu i zarządzania nieruchomościami własnymi lub wydzierżawionymi,
• pośrednictwa w obrocie nieruchomościami.
  
  

W związku z nowymi przepisami dotyczącymi podatku od przychodów z budynków (art. 24b ustawy o CIT w wersji obowiązującej od 1 stycznia 2019 r.), Spółka nabrała wątpliwości jak rozumieć ograniczenie w zakresie zmniejszenia podstawy opodatkowania podatkiem od przychodów z budynków. Spółka należy do grupy kapitałowej, w której istnieją powiązania bezpośrednie i pośrednie między spółkami. Wnioskodawca nie posiada bezpośrednio lub pośrednio udziałów w jakiejkolwiek innej spółce.

W piśmie z dnia 30 kwietnia 2019 r. Wnioskodawca wskazał:

Żaden podmiot posiadający bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 25% udziałów/akcji w Spółce nie był od 1 stycznia 2019 r. zobowiązany do płacenia podatku dochodowego od przychodu ze środka trwałego będącego budynkiem na podstawie art. 24b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z dnia 15 lutego 1992 r. (Dz.U.2018.1036, ze zm.).

Z kolei w piśmie z dnia 8 maja 2019 r. Wnioskodawca uściślając powyższe wskazał:

Żaden podmiot posiadający bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 25% udziałów/akcji w Spółce nie posiada nieruchomości i tym samym nie oddaje w najem żadnych nieruchomości. Tym samym nie był ten podmiot zobowiązany do płacenia od 1 stycznia 2019 r. podatku dochodowego od przychodu ze środka trwałego będącego budynkiem na podstawie art. 24b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z dnia 15 lutego 1992 r. (Dz.U.2018.1036, ze zm.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe jest podejście, że zmniejszenie podstawy opodatkowania, o którym mowa w art. 24b ust. 9 ustawy o CIT, powinno być ograniczone tylko i wyłącznie jeśli podatnik posiada bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 25% udziałów w innej spółce, która jest właścicielem lub współwłaścicielem nieruchomości będących przedmiotem opodatkowania podatkiem od przychodów z budynków?

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest podejście, że zmniejszenie podstawy opodatkowania, o którym mowa w art. 24b ust. 9 ustawy o CIT, powinno być ograniczone tylko i wyłącznie jeśli podatnik posiada bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 25% udziałów w innej spółce, która jest właścicielem lub współwłaścicielem nieruchomości będących przedmiotem opodatkowania podatkiem od przychodów z budynków.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 24b ust. 1 ustawy o CIT, podatek dochodowy od przychodu ze środka trwałego będącego budynkiem, który:

1. stanowi własność albo współwłasność podatnika,
   
2. został oddany w całości albo w części do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze,
   
3. jest położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
   

- wynosi 0,035% podstawy opodatkowania za każdy miesiąc.

Zgodnie z ust. 9 niniejszego przepisu, podstawę opodatkowania stanowi suma przychodów, o których mowa w ust. 1, z poszczególnych budynków, pomniejszona o kwotę 10 000 000 zł.

Zmniejszenie podstawy opodatkowania jest jednakże ograniczone (ust. 10):

W przypadku gdy podatnik posiada udział w kapitale innego podmiotu w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 w zakresie, o którym mowa w art. 11a ust. 2 pkt 1, kwotę, o której mowa w ust. 9, ustala się w takiej proporcji, w jakiej przychód, o którym mowa w ust. 1, pozostaje do ogólnej kwoty takich przychodów podatnika oraz podmiotów z nim powiązanych.

Zgodnie z art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, w przypadku gdy mowa o podmiotach powiązanych oznacza to:

1. podmioty, z których jeden podmiot wywiera znaczący wpływ na co najmniej jeden inny podmiot, lub
2. podmioty, na które wywiera znaczący wpływ:
   • ten sam inny podmiot lub
   • małżonek, krewny lub powinowaty do drugiego stopnia osoby fizycznej wywierającej znaczący wpływ na co najmniej jeden podmiot, lub
3. spółkę niemającą osobowości prawnej i jej wspólników, lub
4. podatnika i jego zagraniczny zakład, a w przypadku podatkowej grupy kapitałowej – spółkę kapitałową wchodzącą w jej skład i jej zagraniczny zakład.
   
   

Art. 11a ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT stanowi zaś:

„Przez wywieranie znaczącego wpływu, o którym mowa w ust. 1 pkt 4 lit. a i h, rozumie się:

1. posiadanie bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 25%:
   1. udziałów w kapitale lub
   2. praw głosu w organach kontrolnych, stanowiących lub zarządzających, lub
   3. udziałów lub praw do udziału w zyskach lub majątku lub ich ekspektatywy, w tym jednostek uczestnictwa i certyfikatów inwestycyjnych (...)”.
   
   

Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Spółki, kwota zmniejszająca podstawę opodatkowania jest ograniczana tylko i wyłącznie, jeśli podatnik posiada bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 25% udziałów w innej spółce, która jest właścicielem lub współwłaścicielem nieruchomości podlegających opodatkowaniu zgodnie z art. 24b ustawy o CIT.

Takie rozumienie wynika z językowej wykładni przepisów. Zgodnie zaś z teorią prawa, w celu wykładni przepisów najpierw należy dokonać interpretacji językowej. Dopiero w przypadku dalszych wątpliwości można dokonywać dalszych kroków interpretacyjnych (wykładnia systemowa, celowościowa, itd.). Zdaniem przedstawicieli nauki: „Otóż, podstawowym piętrem klasyfikacji reguł interpretacyjnych są reguły językowe i reguły pozajęzykowe, na które z kolei składają się reguły systemowe i funkcjonalne”. (Dobrawa Antonów w „Wykładnia prawa podatkowego po wstąpieniu Polski do Unii Europejskiej”, Oficyna 2009).

Dodatkowo, należy wskazać, że zasady interpretacji przepisów można odnaleźć w Rozporządzeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie "Zasad techniki prawodawczej" (Dz.U. 2016 r., poz. 283, ze zm.). Zgodnie z § 7: „Zdania w ustawie redaguje się zgodnie z powszechnie przyjętymi regułami składni języka polskiego, unikając zdań wielokrotnie złożonych”.

Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, że orzecznictwo sądów administracyjnych jest również bogate w wykładnię zasad interpretacyjnych przepisów podatkowych wskazujących na pierwszeństwo stosowania wykładni językowej. Przykładowo tak twierdzi Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale z dnia 17 stycznia 2011 r. sygn. akt II FPS 2/10: „Można zatem przyjąć, że na gruncie prawa podatkowego, ze względu na jego teoretyczny i z istoty swojej ingerencyjny charakter, przyznać należy pierwszeństwo zasadzie wykładni gramatycznej (językowej), ograniczając dyrektywy odstępstwa od językowego sensu interpretowanego przepisu do przesłanek klasycznych: gdy wykładnia językowa prowadzi do rozstrzygnięcia absurdalnego, niedorzecznego, gdy godzi w cel instytucji prawnej (podważa rado legis przepisu), gdy pomija oczywisty błąd legislacyjny oraz gdy prowadzi do sprzeczności z fundamentalnymi wartościami konstytucyjnymi”. Ponadto, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w wyroku z dnia 9 sierpnia 2004 r. (sygn. akt SA/Rz 1824/03) zaznaczył: „Z uwagi na charakter prawa podatkowego, w tej dziedzinie prawa szczególne znaczenie należy przypisać wykładni językowej. Wykładnia językowa dąży do ustalenia znaczenia i zakresu wykładanego tekstu prawnego w oparciu o reguły języka, w którym tekst ten został wyrażony”.

W związku z tym, w opinii Spółki przepis art. 24b ust. 10 trzeba rozumieć zgodnie z literalnym jego brzmieniem. Konsekwentnie, tylko gdy Spółka posiada udziały w innej spółce (spółka córka) w wysokości co najmniej 25% i spółka córka jest właścicielem lub współwłaścicielem nieruchomości stanowiących przedmiot opodatkowania podatkiem od przychodów z budynków, to zmniejszenie podstawy opodatkowania o 10 000 000 zł u Spółki jest limitowane w takiej proporcji, w jakiej przychód Spółki pozostaje do sumy przychodów Spółki i przychodów spółki córki.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz fakt, że Spółka nie posiada bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 25% udziałów spółki będącej właścicielem lub współwłaścicielem nieruchomości stanowiących przedmiot opodatkowania podatkiem od przychodów z budynków, to kalkulacja podstawy opodatkowania dla Spółki wygląda następująco:

podstawa = wartość początkowa - 10 000 000 PLN

opodatkowania budynków Spółki

W rezultacie, przykładowo, jeśli wartość początkowa budynków (podlegających opodatkowaniu podatkiem od przychodów z budynków) Spółki wynosi 12 000 000 zł, to Spółka jest zobowiązana do zapłaty podatku obliczonego od podstawy opodatkowania w wysokości 2 000 000 zł. Jednakże, jeśli kwota 10 mln zł przekracza wartość początkową takiego budynku (np. wartość początkowa budynku wynosi 8 000 000 zł), to Spółka nie jest zobowiązana do zapłaty podatku.

W świetle przywołanych argumentów, Spółka zwraca się z prośbą o potwierdzenie, że przedstawione przeze nią stanowisko i rozumienie treści przepisów prawa podatkowego jest prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, że ustawą z 15 czerwca 2018 r., o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. z 2018 r., poz. 1291), zostało wprowadzone nowe brzmienie przepisu art. 24b, który obowiązuje od 1 stycznia 2019 r.

Zgodnie z art. 24b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2019 r., poz. 865; dalej: „updop”), podatek dochodowy od przychodu ze środka trwałego będącego budynkiem, który:

1. stanowi własność albo współwłasność podatnika,
   
2. został oddany w całości albo w części do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze,
   
3. jest położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
   

- zwany dalej „podatkiem od przychodów z budynków”, wynosi 0,035% podstawy opodatkowania za każdy miesiąc.

Stosownie do art. 24b ust. 2 updop, zwalnia się od podatku od przychodów z budynków przychód ze środka trwałego będącego budynkiem mieszkalnym oddanym do używania w ramach realizacji programów rządowych i samorządowych dotyczących budownictwa społecznego, jeżeli zwolnienie to stanowi rekompensatę spełniającą warunki określone w decyzji Komisji z dnia 20 grudnia 2011 r. w sprawie stosowania art. 106 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy państwa w formie rekompensaty z tytułu świadczenia usług publicznych, przyznawanej przedsiębiorstwom zobowiązanym do wykonywania usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym (Dz. Urz. UE L 7 z 11.01.2012, str. 3).

W myśl art. 24b ust. 3 updop, przychód, o którym mowa w ust. 1, stanowi ustalona na pierwszy dzień każdego miesiąca wartość początkowa podlegającego opodatkowaniu środka trwałego wynikająca z prowadzonej ewidencji, a w miesiącu, w którym środek trwały został wprowadzony do ewidencji – wartość początkowa ustalona na dzień wprowadzenia środka trwałego do ewidencji.

Zgodnie z art. 24b ust. 6 updop, w przypadku gdy budynek został oddany do używania w części, przychód ustala się proporcjonalnie do udziału powierzchni użytkowej oddanej do używania w całkowitej powierzchni użytkowej tego budynku. Proporcję, o której mowa w zdaniu pierwszym, ustala się na dzień określony w ust. 3.

Na podstawie art. 24b ust. 7 updop, nie ustala się przychodu, o którym mowa w ust. 1, w przypadku, gdy ustalony na dzień określony w ust. 3, łączny udział oddanej do używania powierzchni użytkowej budynku nie przekracza 5% całkowitej powierzchni użytkowej tego budynku.

W myśl art. 24b ust. 9 updop, podstawę opodatkowania stanowi suma przychodów, o których mowa w ust. 1, z poszczególnych budynków, pomniejszona o kwotę 10 000 000 zł.

Z kolei art. 24b ust. 10 updop stanowi, że w przypadku gdy podatnik posiada udział w kapitale innego podmiotu w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 w zakresie, o którym mowa w art. 11a ust. 2 pkt 1, kwotę, o której mowa w ust. 9, ustala się w takiej proporcji, w jakiej przychód, o którym mowa w ust. 1, pozostaje do ogólnej kwoty takich przychodów podatnika oraz podmiotów z nim powiązanych.

Stosownie do art. 24b ust. 11 updop, podatnicy są obowiązani za każdy miesiąc obliczać podatek od przychodów z budynków i wpłacać go na rachunek urzędu skarbowego w terminie do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, za który płacony jest podatek. Jeżeli podatnik przed upływem terminu, o którym mowa w zdaniu pierwszym, złoży zeznanie, o którym mowa w art. 27 ust. 1, podatek od przychodów z budynków za ostatni miesiąc roku podatkowego wpłaca nie później niż w terminie złożenia tego zeznania.

W myśl art. 24b ust. 12 updop, kwotę zapłaconego za dany miesiąc podatku od przychodów z budynków podatnicy odliczają od zaliczki na podatek, o której mowa w art. 25. W przypadku gdy podatnicy wpłacają zaliczki kwartalne, odliczeniu podlega podatek od przychodów z budynków zapłacony za miesiące przypadające na dany kwartał.

Podatnicy mogą nie wpłacać podatku od przychodów z budynków, jeżeli jest on niższy od kwoty zaliczki na podatek, o której mowa w art. 25, za dany miesiąc - art. 24b ust. 13 updop.

Jednocześnie na podstawie art. 24b ust. 14 updop, kwotę zapłaconego i nieodliczonego w roku podatkowym podatku od przychodów z budynków odlicza się od podatku obliczonego zgodnie z art. 19 za rok podatkowy. Odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1.

Natomiast w myśl art. 24b ust. 15 updop, kwota podatku od przychodów z budynków nieodliczona na podstawie ust. 14 podlega zwrotowi na wniosek podatnika, jeżeli organ podatkowy nie stwierdzi nieprawidłowości wysokości zobowiązania podatkowego lub straty, obliczonych zgodnie z art. 19 w złożonym zeznaniu podatkowym, oraz podatku od przychodów z budynków, w szczególności jeżeli koszty finansowania dłużnego poniesione w związku z nabyciem lub wytworzeniem budynku, jak również inne przychody i koszty ustalone zostały na warunkach rynkowych.

Stosownie natomiast do treści art. 11a ust. 1 pkt 4 updop ilekroć w niniejszym rozdziale jest mowa o podmiotach powiązanych - oznacza to:

1. podmioty, z których jeden podmiot wywiera znaczący wpływ na co najmniej jeden inny podmiot, lub
2. podmioty, na które wywiera znaczący wpływ:
   • ten sam inny podmiot lub
     
   • małżonek, krewny lub powinowaty do drugiego stopnia osoby fizycznej wywierającej znaczący wpływ na co najmniej jeden podmiot, lub
     
3. spółkę niemającą osobowości prawnej i jej wspólników, lub
4. podatnika i jego zagraniczny zakład, a w przypadku podatkowej grupy kapitałowej - spółkę kapitałową wchodzącą w jej skład i jej zagraniczny zakład.
   
   

Na mocy art. 11a ust. 2 pkt 1 powołanej ustawy przez wywieranie znaczącego wpływu, o którym mowa w ust. 1 pkt 4 lit. a i b, rozumie się posiadanie bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 25%:

1. udziałów w kapitale lub
2. praw głosu w organach kontrolnych, stanowiących lub zarządzających, lub
3. udziałów lub praw do udziału w zyskach lub majątku lub ich ekspektatywy, w tym jednostek uczestnictwa i certyfikatów inwestycyjnych.
   
   

Art. 11 ust. 3 updop, precyzuje, że posiadanie pośrednio udziału lub prawa, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, oznacza sytuację, w której jeden podmiot posiada w drugim podmiocie udział lub prawo za pośrednictwem innego podmiotu lub większej liczby podmiotów, przy czym wielkość posiadanego pośrednio udziału lub prawa odpowiada:

1. wielkości udziału albo prawa łączącego dowolne dwa podmioty spośród wszystkich podmiotów uwzględnianych przy ustalaniu posiadania pośrednio udziału lub prawa – w przypadku gdy wszystkie wielkości udziałów lub praw łączących te podmioty są równe;
2. najniższej wielkości udziału lub prawa łączącego podmioty, pomiędzy którymi wielkość posiadanego pośrednio udziału lub prawa jest ustalana - w przypadku gdy wielkości udziałów lub praw łączących te podmioty są różne;
3. sumie wielkości posiadanych pośrednio udziałów lub praw - w przypadku gdy podmioty, pomiędzy którymi wielkość posiadanego pośrednio udziału lub prawa jest ustalana, łączy więcej niż jeden posiadany pośrednio udział lub prawo.
   
   

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie:

• kupna i sprzedaży nieruchomości,
• wynajmu i zarządzania nieruchomościami własnymi lub wydzierżawionymi,
• pośrednictwa w obrocie nieruchomościami.
  
  

W związku z nowymi przepisami dotyczącymi podatku od przychodów z budynków (art. 24b ustawy w wersji obowiązującej od 1 stycznia 2019 r.), Spółka nabrała wątpliwości jak rozumieć ograniczenie w zakresie zmniejszenia podstawy opodatkowania podatkiem od przychodów z budynków.

Wątpliwość Wnioskodawcy budzi zatem ustalenie, czy prawidłowe jest podejście, że zmniejszenie podstawy opodatkowania, o którym mowa w art. 24b ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, powinno być ograniczone tylko i wyłącznie jeśli podatnik posiada bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 25% udziałów w innej spółce, która jest właścicielem lub współwłaścicielem nieruchomości będących przedmiotem opodatkowania podatkiem od przychodów z budynków.

W opinii Wnioskodawcy, zmniejszenie podstawy opodatkowania, o którym mowa w art. 24b ust. 9 updop, powinno być ograniczone tylko i wyłącznie jeśli podatnik posiada bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 25% udziałów w innej spółce, która jest właścicielem lub współwłaścicielem nieruchomości będących przedmiotem opodatkowania podatkiem od przychodów z budynków.

Z powyższym nie zgadza się tut. Organ podatkowy.

Łączna bowiem subsumcja ww. przepisów art. 24b ust. 9 i ust. 10 oraz art. 11a ust. 1 pkt 4 i ust. 2 pkt 1 updop prowadzi do wniosku, że dla obliczenia kwoty określonej w art. 24b ust. 9 updop w zw. z art. 24b ust. 10 tej ustawy należy uwzględnić wartość budynków wszystkich podmiotów powiązanych kapitałowo, ale tylko w ten sposób, jaki Ustawodawca wskazał w ww. art. 11a ust. 2 pkt 1 powołanej ustawy (czyli posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale, praw głosów w organach tych podmiotów lub innych praw do udziału w zysku lub majątku).

Na podstawie ww. przepisów, w pierwszej kolejności zauważyć należy, że treść art. 24b ust. 10 updop, należy rozumieć w ten sposób, że w przypadku podmiotów powiązanych kapitałowo w rozumieniu odpowiednich przepisów ustaw o podatku dochodowym, kwota 10.000.000,00 zł będzie dzielona na te podmioty w proporcji, w jakiej przychód z budynku podatnika pozostaje w ogólnej kwocie przychodów wszystkich podmiotów powiązanych. W związku z tym nie jest możliwe, by kwota wolna w przypadku podmiotów powiązanych przekroczyła 10.000.000,00 zł łącznie.

Przedstawiona wyżej wykładnia jest zbieżna z intencją Ustawodawcy wyrażoną w uzasadnieniu do wprowadzanych od 1 stycznia 2019 r. zmian w updop w zakresie opodatkowania podatkiem od przychodów z budynków na podstawie ww. ustawy zmieniającej (por. druk sejmowy 2291-A Sejmu VIII Kadencji). Z ww. uzasadnienia do ustawy zmieniającej wynika bowiem, że w przypadku podmiotów powiązanych kapitałowo w rozumieniu odpowiednich przepisów ustaw o podatku dochodowym kwota 10 mln zł będzie dzielona na te podmioty w proporcji, w jakiej przychód z budynku podatnika pozostaje w ogólnej kwocie przychodów wszystkich podmiotów powiązanych. Rozwiązanie to ma na celu przeciwdziałanie ewentualnemu przenoszeniu własności (współwłasności) budynków pomiędzy podmiotami powiązanymi w celu uniknięcia opodatkowania podatkiem minimalnym.

A zatem fakt, że Podatnik nie posiada udziałów w kapitale innych podmiotów z grupy, które byłyby zobowiązane do płacenia podatku na podstawie art. 24b updop, nie oznacza braku obowiązku odpowiedniego stosowania art. 24b ust. 10 tej ustawy, gdy podmioty (zobowiązane do płacenia podatku na podstawie art. 24b updop) posiadają udział w kapitale zakładowym Podatnika.

Tym samym nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że zmniejszenie podstawy opodatkowania, o którym mowa w art. 24b ust. 9 updop, powinno być ograniczone tylko i wyłącznie jeśli podatnik posiada bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 25% udziałów w innej spółce, która jest właścicielem lub współwłaścicielem nieruchomości będących przedmiotem opodatkowania podatkiem od przychodów z budynków.

Stanowisko Wnioskodawcy jest bowiem sprzeczne nie tylko z wykładnią systemową wewnętrzną analizowanych przepisów art. 24b i art. 11a updop, ale także ratio legis tych regulacji.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Niezależnie o powyższego zauważyć należy, że z opisu stanu faktycznego wynika:

• Wnioskodawca nie posiada bezpośrednio lub pośrednio udziałów w jakiejkolwiek innej spółce;
• Żaden podmiot posiadający bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 25% udziałów/akcji w Spółce nie posiada nieruchomości i tym samym nie oddaje w najem żadnych nieruchomości. Tym samym nie był ten podmiot zobowiązany do płacenia od 1 stycznia 2019 r. podatku dochodowego od przychodu ze środka trwałego będącego budynkiem na podstawie art. 24b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
  
  

Taki opis stanu faktycznego uzasadnia przyjęcie, że Wnioskodawca będzie uprawniony do pomniejszenia podstawy opodatkowania (podatkiem na podstawie art. 24b updop) o całą kwotę 10.000.000,00 zł, bez uwzględnienia pomniejszenia wynikającego z art. 24b ust. 10 updop.

Należy jednocześnie zaznaczyć, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie problematyki będącej ściśle przedmiotem zapytania Zainteresowanego - Wnioskodawcy. Treść pytania wyznacza bowiem granice tematyczne wydawanej interpretacji.

Zaakcentować ponadto trzeba, że w niniejszej interpretacji tut. Organ nie oceniał przykładów liczbowych ilustrujących stanowisko Spółki, z uwagi na fakt, że przepis art. 14b Ordynacji podatkowej nakłada na organ podatkowy obowiązek udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego. Zatem tut. Organ nie może potwierdzić prawidłowości przykładowych wyliczeń, bowiem zasady ich arytmetycznego wyliczenia nie podlegają urzędowej interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.