2019.05.17 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-2.4011.160.2019.2.AK
z 17 maja 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 lutego 2019 r. (data wpływu 1 marca 2019 r.) oraz piśmie z dnia 9 kwietnia 2019 r. stanowiącym odpowiedź na wezwanie organu z dnia 27 marca 2019 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.160.2019.1.MG o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków Spółki jako płatnika związanych z uczestnictwem pracowników Wnioskodawcy w programie motywacyjnym organizowanym przez spółkę luksemburską - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 marca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków Spółki jako płatnika związanych z uczestnictwem pracowników Wnioskodawcy w programie motywacyjnym organizowanym przez spółkę luksemburską.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. (dalej: „Wnioskodawca" lub „Polska Spółka") jest spółką prowadzącą działalność w zakresie m.in. produkcji kosmetyków. Jest ona bezpośrednio kontrolowana przez R. z siedzibą w Luksemburgu (dalej: „Zagraniczna Spółka"). Zagraniczna Spółka zdecydowała się na wprowadzenie programu motywacyjnego (dalej: „Program Motywacyjny" lub „Program") dla niektórych osób związanych z Polską Spółką (tj. członków zarządu, członków rady nadzorczej, kluczowych pracowników i dyrektorów, a także niektórych doradców zarządu - dalej: „Osoby Uprawnione").

Osoby Uprawnione są, na gruncie polskich przepisów, polskimi rezydentami podatkowymi, a tym samym podlegają opodatkowaniu w Polsce od całości swoich przychodów. Osoby Uprawnione nie są związane z Zagraniczną Spółką umowami takimi jak umowa o pracę, umowa zlecenia, kontrakt menedżerski czy umowa o świadczenie usług zawierana w ramach działalności gospodarczej. Osoby Uprawnione nie są również powołane w skład organów zarządczych czy nadzorczych Spółki Zagranicznej. Niektóre z Osób Uprawnionych mogą być udziałowcami Zagranicznej Spółki. W trakcie trwania Programu nie będą one uznawane za luksemburskich rezydentów podatkowych. Udział w Programie Osób Uprawnionych nie wynika z dokumentów wiążących je z Polską Spółką takich jak umowy o pracę, umowy cywilnoprawne czy uchwały powołujące je do pełnienia funkcji w organach Polskiej Spółki, ani też innych dokumentów funkcjonujących w Polskiej Spółce takich jak regulamin pracy i regulamin wynagradzania). Jego źródłem jest inicjatywa Zagranicznej Spółki, której jako pośredniemu udziałowcowi w Polskiej Spółce, zależy na poprawie wyników finansowych i wzroście wartości Polskiej Spółki. Przystąpienie do Programu przez Osobę Uprawnioną będzie miało charakter dobrowolny.

Zasady wdrażania i funkcjonowania Programu, zawarte zostaną w przyjętym przez Zagraniczną Spółkę regulaminie Programu Motywacyjnego. Program zostanie utworzony przez Zagraniczną Spółkę na podstawie uchwały walnego zgromadzenia wspólników Zagranicznej Spółki.

Uczestnictwo w Programie ma stanowić zachętę finansową dla Osób Uprawnionych przyczyniającą się do sprawniejszego zarządzania i wzrostu wartości Polskiej Spółki, a także zmniejszenia odpływu wykwalifikowanej kadry z Polskiej Spółki, co w ocenie Zagranicznej Spółki pozytywnie wpłynie na jej wartość i wyniki finansowe jako pośredniego udziałowca Wnioskodawcy czerpiącego zyski z Polskiej Spółki.

W ramach Programu, Zagraniczna Spółka zamierza wyemitować, zgodnie z prawem luksemburskim, pochodne instrumenty finansowe (dalej: „Instrument"). Realizacja praw wynikających z Instrumentów, które będą wyemitowane przez Zagraniczną Spółkę, ma charakter realizacji pochodnych instrumentów finansowych. Instrumenty te reprezentują bowiem prawo Uczestnika do uzyskania wartości finansowej (kwoty pieniężnej) pozostającej w bezpośredniej relacji do wzrostu wartości Polskiej Spółki w okresie pomiędzy przyznaniem Instrumentów danej Osobie Uprawnionej, a realizacją przez nią praw z nich wynikających. W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, Instrumenty powinny zostać zdefiniowane jako pochodne instrumenty finansowe w rozumieniu art. 5a pkt 13 Ustawy o PIT.

Zgodnie z zasadami Programu, Osoba Uprawniona nabywając Instrument uzyska prawo do otrzymania w przyszłości, po upływie okresu wyczekiwania, kwoty rozliczenia pieniężnego kalkulowanego jako iloczyn liczby nabytych Instrumentów i ich wartości ustalanej po zakończeniu okresu wyczekiwania (dalej: „Kwota Rozliczenia"), zależnej od wartości stopy zwrotu z inwestycji - pośredniej lub bezpośredniej - Zagranicznej Spółki w Polską Spółkę, a Zagraniczna Spółka zobowiąże się do wypłaty tej kwoty. Wypłata będzie dokonywana bezpośrednio przez Zagraniczną Spółkę i jej koszt nie będzie w jakimkolwiek zakresie ponoszony przez Polską Spółkę. Program będzie trwał do czasu wyjścia przez Zagraniczną Spółkę z inwestycji w Polską Spółkę, zaś Osoba Uprawniona uzyska w tym momencie możliwość realizacji praw z Instrumentów. Realizacja praw z Instrumentów może mieć miejsce wyłącznie poprzez ich odkup w celu umorzenia przez Spółkę Zagraniczną jako emitenta Instrumentu. Sam fakt przystąpienia do Programu nie powoduje powstania żadnych korzyści po stronie Osób Uprawnionych, jak również nie daje gwarancji uzyskania takich korzyści później. W szczególności nie daje Osobom Uprawnionym praw wspólników Zagranicznej Spółki, w tym prawa do dywidendy. Potencjalna korzyść finansowa zależy bowiem od wzrostu wartości Polskiej Spółki. Zgodnie z założeniami Programu, Instrumenty nie będą przedmiotem obrotu. Realizacja praw wynikających z Instrumentów ma charakter warunkowy. Osoba Uprawniona, co do zasady, utraci prawo realizacji praw z Instrumentów, jeśli utraci status członka zarządu Polskiej Spółki, członka rady nadzorczej Polskiej Spółki, kluczowego pracownika, dyrektora Polskiej Spółki czy wreszcie doradcy zarządu Polskiej Spółki, z przyczyn leżących po stronie Osoby Uprawnionej (np. na skutek zwolnienia dyscyplinarnego). W przypadku natomiast ustania związku pomiędzy Polską Spółką a Osobą Uprawnioną z przyczyn obiektywnych (np. choroba), przejścia Osoby Uprawnionej na emeryturę, śmierci Osoby Uprawnionej lub z innych przyczyn uznanych przez Zagraniczną Spółkę, prawa wynikające z Instrumentów podlegają realizacji na rzecz Osoby Uprawnionej.

Pismem z dnia 27 marca 2019 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.160.2019.1.MG wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych wniosku poprzez:

Szczegółowe wskazanie jaki stosunek prawny łączy poszczególnych Uczestników programu motywacyjnego utworzonego przez spółkę z siedzibą w Luksemburgu z Wnioskodawcą, tj. członków zarządu, członków rady nadzorczej, kluczowych pracowników, dyrektorów, doradców zarządu, czy też inne osoby uczestniczące w Programie?
Czy cena nabycia przez Osoby Uprawnione pochodnego instrumentu finansowego w rozumieniu art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wyemitowanego przez spółkę luksemburską w wysokości 50 EUR będzie odpowiadała wartości rynkowej tego prawa z dnia zakupu?

Pismem z dnia 9 kwietnia 2019 r. (data nadania 9 kwietnia 2019 r., data wpływu 15 kwietnia 2019 r.) w wyznaczonym terminie Wnioskodawca dokonał uzupełnienia wniosku, wskazując, że:

W odniesieniu do Uczestników programu motywacyjnego, który zostanie utworzony przez spółkę z siedzibą w Luksemburgu będących członkami zarządu, stosunkiem prawnym łączącym ich z Wnioskodawcą jest stosunek pracy oraz powołanie do pełnienia funkcji członka zarządu na podstawie uchwały organu Wnioskodawcy.

W odniesieniu do Uczestników programu motywacyjnego, który zostanie utworzony przez spółkę z siedzibą w Luksemburgu będących członkami rady nadzorczej, stosunkiem prawnym łączącym ich z Wnioskodawcą jest powołanie do pełnienia funkcji członka rady nadzorczej na podstawie uchwały organu Wnioskodawcy.

W odniesieniu do pozostałych Uczestników programu motywacyjnego, który zostanie utworzony przez spółkę z siedzibą w Luksemburgu, tj. kluczowych pracowników, dyrektorów, doradców zarządu i innych osób uczestniczących w Programie, stosunkiem prawnym łączącym ich z Wnioskodawcą jest stosunek pracy.

Instrumenty nie będą notowane na giełdzie ani nie będą przedmiotem obrotu rynkowego, więc niemożliwym jest określenie ich wartości rynkowej. Co za tym idzie, cena nabycia przez Osoby Uprawnione pochodnego instrumentu finansowego w rozumieniu art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wyemitowanego przez spółkę luksemburską, w wysokości 50 EUR, będzie ceną nominalną, której wartości rynkowej z dnia zakupu nie da się określić.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy ewentualny przychód podlegający opodatkowaniu po stronie Osób Uprawnionych, z tytułu nabycia i realizacji praw wynikających z Instrumentu, powstanie po stronie Osób Uprawnionych wyłącznie w momencie wypłaty im Kwoty Rozliczenia i stanowić będzie przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 7 Ustawy PIT, podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 Ustawy PIT, czy też będzie on stanowić przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 Ustawy PIT, a tym samym na Wnioskodawcy nie będą ciążyły obowiązki płatnika w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, ewentualny przychód podlegający opodatkowaniu po stronie Osób Uprawnionych, z tytułu nabycia i realizacji praw wynikających z Instrumentu, powstanie po stronie Osób Uprawnionych wyłącznie w momencie realizacji praw z Instrumentu poprzez wypłatę im Kwoty Rozliczenia i stanowić będzie przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 7 Ustawy PIT, podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 Ustawy PIT, a tym samym na Wnioskodawcy nie będą ciążyły obowiązki płatnika w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych?

Uzasadnienie: 1. Właściwa kwalifikacja przychodu

Zgodnie z art. 9 ust. 1 Ustawy PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52 i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W świetle art. 9 ust. 2 Ustawy PIT dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 oraz art. 30f Ustawy PIT nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Katalog źródeł przychodów zawiera art. 10 Ustawy PIT. Zgodnie z ust. 1 pkt 7 tego przepisu, źródłem przychodów są m.in. kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 10 Ustawy PIT, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających. W tym samym przepisie ust. 1b stanowi zaś, że za datę powstania przychodu z tytułu realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych uważa się moment realizacji tych praw.

Zgodnie z treścią art. 5a pkt 13 Ustawy PIT, ilekroć w ustawie jest mowa o pochodnych instrumentach finansowych (jak na przykład w treści art. 10 ust. 4 Ustawy PIT) - oznacza to instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c-i ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (t.j. Dz.U. z 2017 r., Nr 1768; dalej: „Ustawa o obrocie’).

Art. 2 ust. 1 pkt 2 lit c-i Ustawy o obrocie, wskazuje z kolei, że instrumentami finansowymi w rozumieniu ustawy są m.in niebędące papierami wartościowymi: opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową, inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest papier wartościowy, waluta, stopa procentowa, wskaźnik rentowności, uprawnienie do emisji lub inny instrument pochodny, indeks finansowy lub wskaźnik finansowy, które są wykonywane przez dostawę lub rozliczenie pieniężne, z wyłączeniem instrumentów pochodnych, o których mowa w art. 10 rozporządzenia 2017/565.

W uzupełnieniu do powyższej definicji należy wskazać, że zgodnie z treścią art. 3 pkt 28a Ustawy o obrocie, przez instrumenty pochodne rozumie się opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward oraz inne prawa majątkowe, których cena lub wartość zależy bezpośrednio lub pośrednio od ceny lub wartości instrumentów finansowych, walut, stóp procentowych, rentowności, indeksów finansowych, wskaźników finansowych, towarów, zmian klimatycznych, stawek frachtowych, poziomów emisji, stawek inflacji lub innych oficjalnych danych statystycznych, a także innych aktywów, praw, zobowiązań, indeksów lub wskaźników, oraz instrumenty pochodne dotyczące przenoszenia ryzyka kredytowego.

Zgodnie z art. 30b ust. 1 Ustawy PIT, od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw wynikających z tych instrumentów, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Jak stanowi art. 30b ust. 2 pkt 3 Ustawy PIT, dochodem o którym mowa w ust. 1 jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38a.

Analizując sposób opodatkowania przychodów, które mogą uzyskać Osoby Uprawnione nie sposób pominąć jednak treści art. 10 ust. 4 Ustawy PIT, zgodnie z którym, przychody z realizacji praw z papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b Ustawy o obrocie, lub z pochodnych instrumentów finansowych, uzyskane w następstwie objęcia lub nabycia tych praw jako świadczenie w naturze lub nieodpłatne świadczenie, są zaliczane do tego źródła przychodów, w ramach którego to świadczenie w naturze lub nieodpłatne świadczenie zostało uzyskane.

Mając na uwadze treść przytoczonych przepisów należy dojść do wniosku, że aby ewentualny przychód uzyskany przez Osoby Uprawnione w ramach uczestnictwa w Programie mógł być traktowany jako przychód z kapitałów pieniężnych i opodatkowany z zastosowaniem 19% stawki podatkowej, spełnione powinny zostać następujące warunki:

Instrument wyemitowany przez Zagraniczną Spółkę jest instrumentem pochodnym w rozumieniu art. 3 pkt 28a Ustawy o obrocie,
przychód uzyskany przez Osoby Uprawnione jest przychodem z odpłatnego zbycia lub realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych,
przychód z realizacji praw z pochodnych instrumentów finansowych uzyskany przez Osoby Uprawnione nie został uzyskany w następstwie objęcia lub nabycia tych praw jako świadczenie w naturze lub nieodpłatne świadczenie.

Ad. a)

Jak Wnioskodawca wskazał w opisie zdarzenia przyszłego, wartość Kwoty rozliczenia możliwej do uzyskania przez Osobę Uprawnioną będzie uzależniona od wartości wewnętrznej stopy zwrotu z inwestycji - pośredniej lub bezpośredniej - Zagranicznej Spółki w Polską Spółkę. Co za tym idzie, wartość Kwoty rozliczenia będzie uzależniona od rentowności, która jest z kolei jednym ze wskaźników, od których może być uzależniony instrument pochodny w rozumieniu art. 3 pkt 28a Ustawy o obrocie. Dodatkowo, należy wskazać, że Instrument emitowany w ramach Programu Motywacyjnego jest również instrumentem pochodnym w rozumieniu prawa luksemburskiego. Mając to na uwadze, Instrument wyemitowany przez Zagraniczną Spółkę będzie instrumentem pochodnym w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 lit c-i oraz art. 3 pkt 28a Ustawy o obrocie.

Ad. b)

Jak Wnioskodawca wskazał w opisie zdarzenia przyszłego, ewentualny przychód powstanie po stronie Osób Uprawnionych w wyniku realizacji praw z Instrumentu, poprzez otrzymanie Kwoty rozliczenia należnej po osiągnięciu założonej przez Zagraniczną Spółkę wewnętrznej stopy zwrotu z inwestycji. Mając to na uwadze, drugi warunek zakwalifikowania przychodu jako przychodu z kapitałów pieniężnych również można uznać za spełniony.

Ad. c)

Jak Wnioskodawca wskazał w opisie zdarzenia przyszłego, Osoby Uprawnione będą nabywały Instrumenty wyemitowane przez Zagraniczną Spółkę odpłatnie. Co za tym idzie nabycie nie będzie nieodpłatnym lub częściowo odpłatnym świadczeniem.

Nabycie Instrumentów przez Osoby Uprawnione nie może być zakwalifikowane także jako świadczenie w naturze, ponieważ zgodnie z powszechnym rozumieniem tego terminu (potwierdzanym chociażby przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 30 stycznia 2018 r., sygn. VIII SA/Wa 742/17 czy Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z dnia 13 października 2009 r., sygn. I SA/Wr 1254/09), świadczenie w naturze to takie świadczenie, którego przedmiotem jest coś innego niż pieniądz lub wartość pieniężna.

Jako zaś, że wszystkie trzy przesłanki uznania ewentualnego przychodu uzyskanego przez Osoby Uprawnione za przychód z kapitałów pieniężnych należy uznać za spełnione, to zasadnym wydaje się twierdzenie, zgodnie z którym ewentualny przychód uzyskany przez Osoby Uprawnione będzie mógł zostać opodatkowany z zastosowaniem 19% stawki podatkowej.

nabycia Instrumentów przez Osoby Uprawnione

Tak, jak Wnioskodawca wskazał w opisie zdarzenia przyszłego, otrzymanie Kwoty Rozliczenia w wyniku realizacji praw z Instrumentu wyemitowanego przez Zagraniczną Spółkę jest świadczeniem warunkowym. Samo nabycie Instrumentów przez Osoby Uprawnione następuje odpłatnie, a i tak Osoby Uprawnione nie mogą mieć pewności co do prawdopodobieństwa otrzymania w przyszłości Kwoty rozliczenia, ani wysokości takiej Kwoty rozliczenia.

Jak wskazał Wnioskodawca, zgodnie z założeniami przyjętymi przez Zagraniczną Spółkę, wypłata Kwoty Rozliczenia będzie uzależniona od osiągnięcia przez Zagraniczną Spółkę odpowiedniego poziomu wewnętrznej stopy zwrotu z inwestycji - pośredniej lub bezpośredniej - w Polską Spółkę. Jeśli wyniki finansowe i wartość Polskiej Spółki nie będą kształtowały się na odpowiednio wysokim poziomie (co nie jest w tej chwili możliwe do przewidzenia), to Osoby Uprawnione mogą nie otrzymać żadnej Kwoty rozliczenia w wyniku uczestnictwa w Programie. Co za tym idzie, w chwili nabycia przez nie Instrumentów, nie powstaje po ich stronie żadne przysporzenie. Przysporzenie i przychód do opodatkowania po stronie Osób Uprawnionych powstanie dopiero wtedy, kiedy odpowiednia wewnętrzna stopa zwrotu z inwestycji Zagranicznej Spółki zostanie osiągnięta i Osoby Uprawnione otrzymają Kwotę rozliczenia.

Co więcej, jak wskazał Wnioskodawca, Instrumenty nabywane przez Osoby Uprawnione nie będą przedmiotem obrotu, co uniemożliwia ustalenie ich wartości rynkowej. Dodatkowo utwierdza to w przekonaniu, że nabycie przez Osoby Uprawnione Instrumentów wyemitowanych przez Zagraniczną Spółkę nie powoduje powstania po ich stronie przychodu do opodatkowania. Płacą one bowiem za Instrumenty taką cenę jak została ustalona przez Zagraniczną Spółkę, która z założenia działa jako racjonalny przedsiębiorca.

Prawidłowość powyższego toku rozumowania potwierdzają interpretacje wydawane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej takie, jak np. interpretacja z dnia 10 sierpnia 2018 r., sygn. 0114- KDIP3-2.4011.365.2018.2.AK, w której organ podatkowy podniósł, że: „Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny/zdarzenie przyszłe oraz nadesłane uzupełnienie należy uznać, że przyznanie akcji fantomowych Uczestnikom Programu motywacyjnego stanowiących pochodne instrumenty finansowe stanowi nieodpłatne świadczenie w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże z uwagi na to, że akcje fantomowe, stanowiące pochodne instrumenty finansowe są niezbywalne, warunkowe, tym samym nie jest możliwe ustalenie ich wartości rynkowej. W konsekwencji w przedstawionym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym niemożliwe jest ustalenie przychodu zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W świetle powyższego przyznanie akcji fantomowych Uczestnikom w ramach Programu motywacyjnego stanowiących pochodne instrumenty finansowe, nie będzie skutkowało powstaniem po stronie Wnioskodawcy obowiązków płatnika".

Brak obowiązków płatnika w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych po stronie Wnioskodawcy

Stosownie do art. 31 Ustawy PIT osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Stosownie do art. 38 ust. 1 Ustawy PIT płatnicy, o których mowa w art. 31 i art. 33-35 Ustawy PIT, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. la.

Zgodnie z art. 39 ust. 1 Ustawy o PIT w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, są obowiązani przesłać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania, imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru, z zastrzeżeniem ust. 5. Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46 i 74. W informacji tej wykazuje się również dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych.

Zgodnie zaś z art. 41 ust. 1 Ustawy PIT, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Art. 13 pkt 7, 8 i 9 Ustawy PIT stanowią, że za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 uważa się:

przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych,
przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:
1. osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
2. właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora - jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością,
- z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9,
przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej - z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Na podstawie treści przywołanych powyżej przepisów należałoby stwierdzić, że warunkiem istnienia obowiązków płatnika określonych w art. 31 Ustawy o PIT dla określonego podmiotu jest fakt dokonywania wypłaty świadczeń przez ten podmiot kwalifikowanych jako przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zaś warunkiem istnienia obowiązków płatnika określonych w art. 41 ust. 1 Ustawy PIT jest fakt dokonywania wypłat kwalifikowanych jako m.in. przychody otrzymywane przez osoby należące do składu zarządów czy rad nadzorczych, przychody z tytułu wykonywania usług na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, czy przychody uzyskane na podstawie kontraktów menedżerskich.

W świetle przytoczonych przepisów należy stwierdzić, że otrzymane przez Osoby Uprawnione od Zagranicznej Spółki świadczenia związane z realizacją Instrumentów nie mogą zostać uznane za przychód pochodzący ze stosunku pracy. Prawo do tych świadczeń nie wynika bowiem ze stosunku pracy łączącego Osobę Uprawnioną z Polską Spółką. Przychód taki, w ocenie Wnioskodawcy, ocenić należy jako świadczenie otrzymane od podmiotu, z którym nie łączy Osoby Uprawnionej stosunek pracy. Przedstawioną argumentację dodatkowo potwierdza fakt, że uprawnienie do uczestnictwa w Programie nie wynika z umów o pracę zawartych z Wnioskodawcą, nie jest też zapisane w jakichkolwiek innych dokumentach obowiązujących w Polskiej Spółce, m.in. regulaminie pracy, regulaminie wynagradzania itp. Jego źródłem jest wyłącznie inicjatywa Zagranicznej Spółki i przyjmowane przez nią dokumenty.

Co więcej, analogicznie stwierdzenia można przedstawić w odniesieniu do Osób Uprawnionych związanych z Polską Spółką jakimikolwiek umowami cywilnoprawnymi, kontraktami menedżerskimi czy powołanymi do pełnienia funkcji w Polskiej Spółce na podstawie uchwały. Uczestnictwo ich w Programie jest wyłączną inicjatywą Zagranicznej Spółki i nie wynika z ustaleń pomiędzy Osobami Uprawnionymi a Polską Spółką.

Niezależnie więc od sposobu kwalifikacji przychodu uzyskanego przez Osoby Uprawnione, na Polskiej Spółce nie będą ciążyły obowiązki płatnika czy to na podstawie art. 31 Ustawy PIT, czy też na podstawie art. 41 ust. 1 Ustawy PIT, ponieważ ewentualne przychody osiągnięte w ramach Programu przez Osoby Uprawnione nie będą związane ze stosunkami pomiędzy Osobami Uprawnionymi a Wnioskodawcą.

Na zmianę powyższej konkluzji odnośnie obowiązków płatnika nie będzie również miała wpływu treść art. 10 ust 4 Ustawy PIT. Po pierwsze bowiem, jak to wskazano powyżej, Instrumenty są nabywane przez Osoby Uprawnione odpłatnie. Po drugie nie ma żadnych podstaw do przypisania ich do „źródła przychodów, w ramach którego to świadczenie w naturze lub nieodpłatne świadczenie zostało uzyskane", gdyż wypłata Kwoty Rozliczenia będzie dokonywana przez Spółkę Zagraniczną, z którą Osoby Uprawnione nie są związane umową o pracę, umową cywilnoprawną ani też, nie pełnią w tej spółce funkcji w organach zarządczych czy nadzorczych. Wypłata Kwoty Rozliczenia nie wynika też z jakichkolwiek relacji wiążących Osoby Uprawnione z Wnioskodawcą (np. umowa o pracę, kontrakt menedżerski, powołanie).

Mając to wszystko na uwadze, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że nie będą na nim spoczywały obowiązki płatnika w Polsce w odniesieniu do wypłat otrzymywanych przez Osoby Uprawnione w ramach Programu Motywacyjnego organizowanego przez Spółkę Zagraniczną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 8 ustawy 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2019 r., poz. 900), płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z uwagi na powyższe na płatniku ciążą trzy podstawowe obowiązki, tj.:

obliczenie,
pobranie,
wpłacenie

- podatku, zaliczki.

Z kolei płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8 Ordynacji podatkowej, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony, o czym stanowi art. 30 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.

Przechodząc na grunt ustawy o podatku dochodowy od osób fizycznych, należy wskazać, że zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1509 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów ustawy Ordynacja podatkowa zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z art. 13 pkt 7 i 9 ww. ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych; a także przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej - z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy, źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c.

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia udziałów (akcji), udziałów w spółdzielni oraz papierów wartościowych.

Zasadą jest, że obowiązek prawidłowego ustalenia podstawy opodatkowania, obliczenia i zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych ciąży na podatnikach. Niemniej jednak, w odniesieniu do licznych sytuacji zasada ta została wyłączona przez ustawodawcę, poprzez nałożenie obowiązków płatnika na podmioty wypłacające podatnikowi (stawiające do dyspozycji podatnika) należności stanowiące jego dochody (przychody).

W myśl art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy – wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Jak wynika z powołanych przepisów, ustawodawca ustanowił obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych poprzez:

określenie rodzaju podmiotu dokonującego wypłaty (realizacji) świadczeń na rzecz podatników, przy czym rodzaj podmiotu jest określany poprzez wskazanie jego formy organizacyjnej, jego statusu bądź roli, jaką podmiot ten pełni w relacji z podatnikiem oraz

określenie kategorii przychodów (dochodów) w odniesieniu do których na ww. podmiotach ciążą obowiązki płatnika podatku.

Podstawowym warunkiem dla rozważań o obowiązku płatnika jest jednak istnienie relacji: udzielający świadczenia (płatnik) - uzyskujący świadczenie (podatnik). Udzieleniem świadczenia jest przy tym zarówno sytuacja, gdy świadczenie jest przekazywane bezpośrednio przez płatnika, jak również sytuacja, gdy świadczenie jest realizowane przez podmiot trzeci, ale jest „zlecane”, „organizowane” przez płatnika (czyli w istocie pochodzi od płatnika).

W szczególności, w odniesieniu do powołanego art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nadającego status płatnika podatku „zakładom pracy”, należy podkreślić, że przepis ten dotyczy:

przychodów ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy uzyskiwanych od zakładów pracy oraz

zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakłady pracy.

Analiza treści ww. przepisu wymaga wskazania, że ogólne określenie „przychodów” zawiera art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stosownie do tego przepisu przychodami (z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Pojęcie przychodu wiąże się z przysporzeniem majątkowym po stronie podatnika, z wartością wchodzącą do jego majątku.

Jak wynika z wyżej zacytowanego art. 12 ust. 1 ww. ustawy, ustawodawca nie ogranicza omawianego pojęcia do wynagrodzenia za pracę, a wskazany przez niego katalog rodzajów przychodów ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych zawarty w powołanym przepisie ma charakter przykładowego wyliczenia (świadczy o tym użyte sformułowanie „w szczególności”).

O tym, czy świadczenie jest przychodem ze stosunku pracy, decyduje okoliczność, czy może je otrzymać wyłącznie pracownik, czy także inna osoba, niezwiązana z pracodawcą. Istotne jest także to, czy istnieje związek prawny lub faktyczny danego świadczenia z istniejącym stosunkiem pracy. Nie ma natomiast znaczenia, z jakiego źródła pracodawca pokrywa wypłatę danych świadczeń dla pracowników - czy pokrywa wypłatę tych świadczeń bezpośrednio ze środków własnych, czy pośrednio poprzez zapewnienie wypłaty świadczeń ze źródeł bezpośrednio z pracodawcą niezwiązanych.

Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika (pracownika) powstaniem przysporzenia majątkowego, uzyskane bezpośrednio lub pośrednio od pracodawcy i mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego oraz jego uzupełnienia wynika, że Wnioskodawca jest spółką prowadzącą działalność w zakresie m.in. produkcji kosmetyków. Jest ona bezpośrednio kontrolowana przez Spółkę z siedzibą w Luksemburgu. Zagraniczna Spółka zdecydowała się na wprowadzenie programu motywacyjnego dla niektórych osób związanych z Polską Spółką (tj. członków zarządu, członków rady nadzorczej, kluczowych pracowników i dyrektorów, a także niektórych doradców zarządu. Osoby Uprawnione nie są związane z Zagraniczną Spółką umowami takimi jak umowa o pracę, umowa zlecenia, kontrakt menedżerski czy umowa o świadczenie usług zawierana w ramach działalności gospodarczej. Osoby Uprawnione nie są również powołane w skład organów zarządczych czy nadzorczych Spółki Zagranicznej. Udział w Programie Osób Uprawnionych nie wynika z dokumentów wiążących je z Polską Spółką takich jak umowy o pracę, umowy cywilnoprawne czy uchwały powołujące je do pełnienia funkcji w organach Polskiej Spółki, ani też innych dokumentów funkcjonujących w Polskiej Spółce takich jak regulamin pracy i regulamin wynagradzania). Jego źródłem jest inicjatywa Zagranicznej Spółki, której jako pośredniemu udziałowcowi w Polskiej Spółce, zależy na poprawie wyników finansowych i wzroście wartości Polskiej Spółki. Przystąpienie do Programu przez Osobę Uprawnioną będzie miało charakter dobrowolny.

Osoby Uprawnione uzyskają możliwość odpłatnego nabycia Instrumentów. Jako, że Instrumenty nie będą notowane na giełdzie ani nie będą przedmiotem obrotu rynkowego, ich cena - ze względu na brak punktu odniesienia - będzie określana bezpośrednio przez Zagraniczną Spółkę. Cena nabycia nie została jeszcze ostatecznie ustalona, ale najprawdopodobniej wyniesie 50 EUR. Zgodnie z zasadami Programu, Osoba Uprawniona nabywając Instrument uzyska prawo do otrzymania w przyszłości, po upływie okresu wyczekiwania, kwoty rozliczenia pieniężnego kalkulowanego jako iloczyn liczby nabytych Instrumentów i ich wartości ustalanej po zakończeniu okresu wyczekiwania (dalej: „Kwota Rozliczenia"), zależnej od wartości stopy zwrotu z inwestycji - pośredniej lub bezpośredniej - Zagranicznej Spółki w Polską Spółkę, a Zagraniczna Spółka zobowiąże się do wypłaty tej kwoty. Wypłata będzie dokonywana bezpośrednio przez Zagraniczną Spółkę i jej koszt nie będzie w jakimkolwiek zakresie ponoszony przez Polską Spółkę. Realizacja praw z Instrumentów może mieć wyłącznie poprzez ich odkup w celu umorzenia przez Spółkę Zagraniczną jako emitenta Instrumentu. Sam fakt przystąpienia do Programu nie powoduje powstania żadnych korzyści po stronie Osób Uprawnionych, jak również nie daje gwarancji uzyskania takich korzyści później. W szczególności nie daje Osobom Uprawnionym praw wspólników Zagranicznej Spółki, w tym prawa do dywidendy. Potencjalna korzyść finansowa zależy bowiem od wzrostu wartości Polskiej Spółki. Zgodnie z założeniami Programu, Instrumenty nie będą przedmiotem obrotu. Realizacja praw wynikających z Instrumentów ma charakter warunkowy. Osoba Uprawniona, co do zasady, utraci prawo realizacji praw z Instrumentów, jeśli utraci status członka zarządu Polskiej Spółki, członka rady nadzorczej Polskiej Spółki, kluczowego pracownika, dyrektora Polskiej Spółki czy wreszcie doradcy zarządu Polskiej Spółki, z przyczyn leżących po stronie Osoby Uprawnionej (np. na skutek zwolnienia dyscyplinarnego). W przypadku natomiast ustania związku pomiędzy Polską Spółką a Osobą Uprawnioną z przyczyn obiektywnych (np. choroba), przejścia Osoby Uprawnionej na emeryturę, śmierci Osoby Uprawnionej lub z innych przyczyn uznanych przez Zagraniczną Spółkę, prawa wynikające z Instrumentów podlegają realizacji na rzecz Osoby Uprawnionej. Uczestników programu z Wnioskodawcą łączy stosunek pracy albo powołanie do pełnienia funkcji członka zarządu, członka rady nadzorczej na podstawie uchwały organu Wnioskodawcy.

W analizowanej sprawie wątpliwości Spółki budzi kwestia ciążących na Spółce obowiązków płatnika związanych z uczestnictwem pracowników, członków zarządu, członków rady nadzorczej, dyrektorów, doradców zarządu Spółki w programie motywacyjnym organizowanym przez spółkę luksemburską w sytuacji nabycia i realizacji wynikających z Instrumentu praw.

W związku z powyższym, należy rozważyć, czy osoby wymienione związane z Wnioskodawcą stosunkiem pracy, bądź innym stosunkiem cywilnoprawnym uczestniczący w programie otrzymują powyższe świadczenia od Wnioskodawcy, czy od innego podmiotu (Spółki z siedzibą w Luksemburgu, która bezpośrednio kontroluje Spółkę Polską). Obowiązki płatnika po stronie Wnioskodawcy mogłyby bowiem powstać wyłącznie w odniesieniu do sytuacji udzielenia przez Wnioskodawcę świadczeń na rzecz osób uprawnionych.

W analizowanej sprawie osoby uprawnione w związku z uczestnictwem w Programie będą mieć możliwość odpłatnego nabycia Instrumentu (wyemitowanego zgodnie z prawem luksemburskim), który nie będzie notowany na giełdzie ani nie będzie przedmiotem obrotu rynkowego. Instrument ten, będzie uprawniał uczestników programu motywacyjnego do nabycia w przyszłości po spełnieniu określonych warunków rozliczenia pieniężnego. Wypłaty kwoty pieniężnej dokona bezpośrednio Spółka zagraniczna a koszty wypłaty nie będą w jakimkolwiek zakresie ponoszone przez Wnioskodawcę.

Jak wskazano we wniosku:

podmiotem organizującym program motywacyjny oraz przyznającym instrumenty uprawniające do otrzymania w przyszłości rozliczenia pieniężnego jest Spółka z siedzibą w Luksemburgu,
osoby uprawnione, zatrudnione w Spółce są objęci Programem na podstawie uchwały Walnego Zgromadzenia wspólników Zagranicznej Spółki;
uprawnienie osób zatrudnionych u Wnioskodawcy do odpłatnego nabycia instrumentów jest związane z zatrudnieniem u Wnioskodawcy, jako spółki z Grup,
wszelkie warunki i kryteria uczestnictwa w Programie określa spółka luksemburska, Wnioskodawca nie będzie stroną żadnej umowy uczestnictwa,
Wnioskodawca nie będzie dokonywał wypłat, wypłata będzie dokonywana bezpośrednio przez Zagraniczną Spółkę i jej koszt nie będzie w jakimkolwiek zakresie ponoszony przez Polską Spółkę

Mając powyższe na uwadze wskazać należy, iż przychody osób zatrudnionych w Spółce, Uczestników Programu z tytułu otrzymanej w przyszłości wypłaty, wypłacanej im bezpośrednio przez Spółkę Zagraniczną z tytułu uczestnictwa w Programie Motywacyjnym organizowanym przez Spółkę Zagraniczną, nie wynikają z żadnych umów zawartych przez Wnioskodawcę z pracownikami, członkami zarządu, członkami rady nadzorczej, dyrektorami i doradcami zarządu (uczestnikami programu), a tym samym nie stanowią przychodu ze stosunku pracy, bądź działalności wykonywanej osobiście.

Reasumując - na Wnioskodawcy nie będą ciążyły obowiązki płatnika w związku nabyciem i realizacją praw wynikających z Instrumentu przyznanego przez Zagraniczną Spółkę.

Należy tym samym podkreślić, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest wyłącznie kwestia istnienia po stronie Wnioskodawcy obowiązków płatnika określonych w art. 31 i 41 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Niniejsza interpretacja nie rozstrzyga natomiast, czy uzyskiwane przez osoby uprawnione świadczenia przyznane i otrzymane od Spółki zagranicznej opisane w programie powodują po ich stronie obowiązki podatkowe, w szczególności nie rozstrzyga, czy uzyskane świadczenia są przychodami w momencie ich otrzymania czy też realizacji, jak również nie rozstrzyga o ewentualnych źródłach przychodów z tego tytułu. Kwestie te nie są decydujące dla wyjaśnienia spoczywających na Spółce obowiązków płatnika, zatem organ podatkowy nie był uprawniony do dokonania rozstrzygnięcia w tym zakresie.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Ponadto, odnosząc się do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej organu podatkowego wskazać należy, że rozstrzygnięcie te dotyczą tylko konkretnej, indywidualnej sprawy, osądzonej w określonym stanie faktycznym i w tej sprawie rozstrzygnięcie w niej zawarte jest wiążące.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78-79, 50-126 Wrocław w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin