Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-1.4011.109.2019.3.RK
z 16 maja 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy – przedstawione we wniosku z dnia 4 marca 2019 r. (data wpływu 8 marca 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 kwietnia 2019 r. (data wpływu 24 kwietnia 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia udziału w nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 marca 2019 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 10 kwietnia 2019 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.109.2019.1.RK, Nr 0115-KDIT1-3.4012.146.2019.3.BJ, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 10 kwietnia 2019 r. (data doręczenia 15 kwietnia 2019 r.). Wnioskodawca uzupełnił powyższy wniosek pismem nadanym za pośrednictwem operatora pocztowego w dniu 19 kwietnia 2019 r., które wpłynęło w dniu 24 kwietnia 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca posiada udział w prawie własności, wynoszący 1/2 nieruchomości położonej w obrębie ewidencyjnym …, gmina …, powiat …, województwo …, obejmujący działkę gruntu numer 697/2 o powierzchni 1,2291 ha, dla której Sąd Rejonowy w … IV Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą za numerem …. Działka jest sklasyfikowana jako grunty rolne zabudowane (Br, RV), grunty orne (RV i VI).

Uchwałą nr … Rady Gminy … z dnia 24 marca 2010 r. uchwalono plan zagospodarowania przestrzennego wsi … (obręb geodezyjny …), gm. …, zgodnie z którym działka gruntu numer 697/2 jest położona na terenach oznaczonych symbolami ….

Udział w prawie własności wskazanej nieruchomości Wnioskodawca nabył od osoby fizycznej na podstawie umów darowizny, zawartych w dniu 5 września 1990 r. i 11 lipca 1997 r. Drugim udziałowcem jest bratowa …, która udział w prawie własności nieruchomości nabyła na podstawie dziedziczenia po zmarłym 7 października 2014 r. mężu …. Na działce nr 697/2 posadowione są budynki o funkcji mieszkalno-usługowej, w których działalność usługowa prowadzona jest w części parterowej, natomiast pierwsza kondygnacja przeznaczona jest na część mieszkalną. Zgodnie z wpisem do ewidencji działalności gospodarczej, przedmiotem prowadzonej działalności gospodarczej jest: 68.20.Z Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi oraz 47.79.Z, 71.11.Z, 71.12. W ramach działalności nie jest prowadzony obrót nieruchomościami. Z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej podatek dochodowy Wnioskodawca rozlicza za zasadach ogólnych - prowadzona jest podatkowa księga przychodów i rozchodów. Jest również zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Obiekty/budynki usytuowane na działce nr 697/2 są wykorzystywane wyłącznie w prowadzonej działalności gospodarczej, jednakże nie zostały ujęte/wprowadzone do ewidencji środków trwałych tejże działalności gospodarczej. W związku z angażowaniem obiektów dla potrzeb działalności gospodarczej nie dokonywano ich ulepszeń, modernizacji. Nie dokonywano zaliczeń do kosztów uzyskania przychodu wydatków ponoszonych z tego tytułu. W zakresie podatku od towarów i usług dotychczas nie dokonywano odliczeń podatku naliczonego od wydatków na modernizację i ulepszenie wskazanych gruntów i usytuowanych na nich obiektów. Budynki wykorzystywane dla potrzeb działalności gospodarczej zgłoszono do wymiaru podatku od nieruchomości i zgodnie z decyzją wymiarową opłacano podatek od nieruchomości w wysokości przewidzianej dla powierzchni wykorzystywanych dla potrzeb aktywności gospodarczej.

Niezabudowana część działki nr 697/2 nie była wykorzystywana dla potrzeb działalności gospodarczej - funkcjonowała jako grunt rolniczy, od którego opłacano podatek rolny. Działka 697/2 nie była udostępniana osobom trzecim na podstawie umów najmu, dzierżawy, użyczenia. W dniu 27 czerwca 2018 r. w formie aktu notarialnego zawarto przedwstępną umowę pod warunkiem, z której wynika Wnioskodawcy i drugiego udziałowca zobowiązanie do zawarcia umowy przenoszącej własność nieruchomości pod warunkiem - termin zawarcia umowy zakreślono na dzień 30 czerwca 2019 r. Dla wykonania postanowień zawartej umowy zostało wszczęte postępowanie mające na celu dokonanie podziału wyżej prezentowanej działki: nr 697/2 o powierzchni 11,714 m² na działki: nr 697/3 o powierzchni 8.603 m² i nr 697/4 o powierzchni 3.111 m².

Powstała w wyniku podziału działka nr 697/3 będzie działką niezabudowaną, na której dotychczas nie prowadzono działalności gospodarczej. Wprawdzie powierzchnia nowo powstałej działki pierwotnie stanowiła składową część działki nr 697/2, na której była prowadzona aktywność gospodarcza, ale z uwagi na rolniczy charakter tej części działki dzielonej nie była ona angażowana w działalność gospodarczą; nie była przedmiotem najmu, dzierżawy, pozostawała poza działalnością gospodarczą. Powierzchnia nowo wydzielonej działki nr 697/3, nie była ujęta w ewidencji majątku trwałego prowadzonej działalności gospodarczej, nie dokonywano na nią nakładów dostosowawczych, modernizacyjnych, nie odliczano podatku od towarów i usług, zarówno od nabycia, jak i innych wydatków, jako grunt pozostawała poza działalnością gospodarczą. Stąd zbycie wydzielonej z działki nr 697/2 działki nr 697/3 zostanie dokonane poza prowadzoną działalnością gospodarczą, jako zbycie majątku osobistego Wnioskodawcy. Zarówno w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, jak i poza działalnością gospodarczą współwłaściciele nie przewidują w 2019 r. jak i w latach najbliższych, przeprowadzenia innych transakcji zbycia nieruchomości. Takie transakcje nie miały miejsca w przeszłości. Z uwagi na brak zamiaru prowadzenia obrotu nieruchomościami, zarówno w przeszłości jak i w planowanej przyszłości nie podejmowano i nie są planowane działania mające na celu uatrakcyjnienie działki, jak i czynności marketingowe zmierzające do pozyskania potencjalnych nabywców. Takie działania uznaje się za zbyteczne w opisanym zdarzeniu w którym jest nabywca nieruchomości, zostały określone warunki transakcji i dla potrzeb jej realizacji zachodzi konieczność wydzielenia z dużej działki (697/2), niezabudowanej działki (697/3), aby móc wykonać postanowienia umowy przedwstępnej zawartej w formie aktu notarialnego.

W piśmie z dnia 16 kwietnia 2019 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że działalność gospodarczą prowadzi od 1 grudnia 2009 r. Zbycia działki nr 697/3, wydzielonej z działki nr 697/2, dokona poza prowadzoną działalnością gospodarczą, stąd przychód za zbycie zaliczy do źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wydzielana działka o numerze 697/3 obecnie stanowi nieużytek. Przed podziałem na działce 697/2 posadowionych jest 11 obiektów, z których 3 częściowo wykorzystywane są dla potrzeb działalności gospodarczej Wnioskodawcy. W wyniku podziału powstaną działki o projektowanych numerach 697/3 i 697/4. Projektowana działka o nr 697/3 nadal stanowić będzie nieużytek niezabudowany. Natomiast obiekty w liczbie 11 sztuk, dotychczas posadowione na działce nr 697/2, znajdą się w granicach nowo wydzielonej działki nr 697/4, z których tak jak dotychczas 4 wykorzystywane będą dla potrzeb działalności gospodarczej. Dokonany podział nie zmieni sposobu i dotychczasowego przeznaczenia obiektów, jak i gruntów, na których są posadowione. Posadowione na działce nr 697/2 budynki, zgodnie z kartoteką budynków, posiadają powierzchnię:

• budynek o nr ewid. 375, identyfikator …, nr budynku 4, powierzchnia 126 m², dział. gosp. 100 m²,
  

• budynek o nr ewid. 377, identyfikator …, nr budynku 10, powierzchnia 34 m²,
  

• budynek o nr ewid. 383, identyfikator …, nr budynku 3, powierzchnia 156 m², dział. gosp. 147 m²,
  

• budynek o nr ewid. 385, identyfikator …, nr budynku 2, powierzchnia 302 m², dział. gosp. 169,5 m²,
  

• budynek o nr ewid. 388, identyfikator …, nr budynku 1, powierzchnia 194 m²,
  

• budynek o nr ewid. 389, identyfikator …, nr budynku 12, powierzchnia 43 m²,
  

• budynek o nr ewid. 391, identyfikator …, nr budynku 7, powierzchnia 227 m²,
  

• budynek o nr ewid. 2077, identyfikator …, nr budynku 11, powierzchnia 10 m²,
  

• budynek o nr ewid. 2078, identyfikator …, nr budynku 9, powierzchnia 21 m²,
  

• budynek o nr ewid. 2079, identyfikator …, nr budynku 6, powierzchnia 13 m²,
  

• budynek o nr ewid. 2656, identyfikator …, nr budynku 13, powierzchnia 31 m², dział. gosp. 31 m².
  
  

Części obiektów wykorzystywanych dla potrzeb działalności gospodarczej, służy tejże działalności od jej podjęcia, tj. od dnia 1 grudnia 2009 r. Wskazane obiekty nie były klasyfikowane wg PKOB, gdyż nie były wprowadzane do ewidencji środków trwałych, wpisy w Kartotece budynków prowadzonej przez Starostwo Powiatowe oraz Księgach Wieczystych, jak i dane dla potrzeb deklarowania podatku od nieruchomości takiego wymogu nie stawiały.

Budynki tylko częściowo są użytkowane dla potrzeb działalności gospodarczej, stąd nie zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych prowadzonej działalności gospodarczej. Ich zróżnicowane wykorzystanie, zarówno mieszkalne, jak i dla potrzeb aktywności gospodarczej, nie rozstrzyga, że jest to tzw. „majątek firmowy”, użytkowany wyłącznie w ramach aktywności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

1. Czy z tytułu transakcji zbycia nieruchomości - działki nr 697/3 - powstanie przychód, o którym mowa w art. 14 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy z tytułu transakcji zbycia nieruchomości - działki nr 697/3 - powstanie przychód, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych?
3. Czy planowana dostawa, wydzielonej z istniejącej działki nr 697/2 działki nr 697/3, będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, tj. czy znajdą zastosowanie unormowania art. 15 ust. 2 oraz art. 5 ust. 1 i dalej art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego zdarzenia przyszłego w odniesieniu do pytań nr 1-2, dotyczących podatku dochodowego od osób fizycznych. Natomiast w zakresie przedstawionego zdarzenia przyszłego w odniesieniu do pytania nr 3, dotyczącego ustawy o podatku od towarów i usług, wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku), uzyskany przychód z przyszłego zbycia wydzielonej dla potrzeb transakcji części nieruchomości - działki nr 697/3, nie będzie stanowił przychodu z działalności gospodarczej w rozumieniu art. 14 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Planowana transakcja zostanie przeprowadzona poza działalnością gospodarczą, chociaż dotyczy zbycia majątku wykorzystywanego w prowadzonej aktywności gospodarczej, to jednakże z uwagi na niewprowadzenie nieruchomości do ewidencji majątku związanego z prowadzoną działalnością, uzyskany przychód ze sprzedaży stanowi przychód ze zbycia majątku osobistego niezwiązanego z działalnością gospodarczą.

Zdaniem Wnioskodawcy planowane zbycie nie będzie stanowić przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na upływ pięcioletniego okresu od roku, w którym nastąpiło nabycie (rok 1990 i 1997).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ww. ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i 8 tego przepisu:

• pkt 3 - pozarolnicza działalność gospodarcza,
  

• pkt 8 - odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
  1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
  2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
  3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
  4. innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, jeżeli nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem, przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

• odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz
  

• zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.
  
  

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Użyte w ww. przepisie pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej opiera się na trzech przesłankach:

• zarobkowym celu działalności,
  

• wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,
  

• prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.
  
  

Przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy nie stosuje do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat (art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Stosownie do treści art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

1. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1 500 zł,
3. składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
4. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

- wykorzystywanych na potrzeby związane działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

W kontekście powyższego stwierdzić należy, że regulacją art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. ustawy objęty został przychód z odpłatnego zbycia tych składników majątku, które spełniają ustawową definicję środka trwałego, podlegającego ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, niezależnie od tego, czy podatnik wprowadził, czy też nie wprowadził te składniki do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, jak również niezależnie od tego, czy zaliczał do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne dokonywane od ich wartości początkowej.

O tym, jaki składnik majątku może stanowić środek trwały, decydują regulacje zawarte w art. 22a i 22c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy czym nie wszystkie wymienione w nich rodzaje składników majątku mogą podlegać amortyzacji podatkowej.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

W myśl art. 22c ww. ustawy, amortyzacji nie podlegają:

1. grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów,
2. budynki mieszkalne wraz ze znajdującymi się w nich dźwigami lub lokale mieszkalne, służące prowadzonej działalności gospodarczej lub wydzierżawiane albo wynajmowane na podstawie umowy, jeżeli podatnik nie podejmie decyzji o ich amortyzowaniu,
3. dzieła sztuki i eksponaty muzealne,
4. wartość firmy, jeżeli wartość ta powstała w inny sposób niż określony w art. 22b ust. 2 pkt 1,
5. składniki majątku, które nie są używane na skutek zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej albo zaprzestania działalności, w której te składniki były używane; w tym przypadku składniki te nie podlegają amortyzacji od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zawieszono albo zaprzestano tę działalność

- zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Zgodnie z art. 22d ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, składniki majątku, o których mowa w art. 22a-22c, z wyłączeniem składników wymienionych w ust. 1, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z art. 22n, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4.

W świetle powyższego, kryterium zaliczenia przychodu ze sprzedaży składnika majątku do przychodów z działalności gospodarczej jest spełnienie przesłanek pozwalających na uznanie tego składnika za środek trwały w prowadzonej działalności gospodarczej, podlegający ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym jego wykorzystywanie w ramach tej działalności. Przy czym przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku używanych aktualnie w działalności, jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca posiada 1/2 udziału w prawie własności nieruchomości, obejmującej działkę gruntu nr 697/2 o powierzchni 1,2291 m². Udział w prawie własności wskazanej nieruchomości nabył od osoby fizycznej na podstawie umów darowizny z dnia 5 września 1990 r. i 11 lipca 1997 r. Na działce nr 697/2 posadowione są budynki o funkcji mieszkalno-usługowej, w których działalność usługowa prowadzona jest w części parterowej, natomiast pierwsza kondygnacja przeznaczona jest na część mieszkalną. Budynki usytuowane na działce nr 697/2 są wykorzystywane wyłącznie w prowadzonej działalności gospodarczej, jednakże nie zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych tejże działalności gospodarczej. Niezabudowana część działki nr 697/2 nie była wykorzystywana dla potrzeb działalności gospodarczej, funkcjonowała jako grunt rolniczy, od którego opłacano podatek rolny. Działka 697/2 nie była udostępniana osobom trzecim na podstawie umów najmu, dzierżawy, użyczenia. W dniu 27 czerwca 2018 r. w formie aktu notarialnego zawarto przedwstępną umowę, z której wynikało Wnioskodawcy i drugiego udziałowca zobowiązanie do zawarcia umowy przenoszącej własność nieruchomości pod warunkiem - termin zawarcia umowy zakreślono na dzień 30 czerwca 2019 r. Dla wykonania postanowień zawartej umowy zostało wszczęte postępowanie mające na celu dokonanie podziału wyżej prezentowanej działki nr 697/2 o powierzchni 11,714 m²: na działkę nr 697/3 o powierzchni 8.603 m² i działkę nr 697/4 o powierzchni 3,111 m². Budynki w liczbie 11 sztuk, które dotychczas posadowione były na działce nr 697/2, znajdują się w granicach nowo wydzielonej działki nr 697/4, z których tak jak dotychczas 4 wykorzystywane są dla potrzeb działalności gospodarczej. Natomiast powstała w wyniku podziału działka nr 697/3 jest działką niezabudowaną, na której dotychczas nie prowadzono działalności gospodarczej. Powierzchnia nowo powstałej działki pierwotnie stanowiła składową część działki nr 697/2, na której była aktywność gospodarcza, ale z uwagi na rolniczy charakter tej części działki dzielonej nie była ona angażowana w działalność gospodarczą, nie była przedmiotem najmu, dzierżawy i pozostawała poza działalnością gospodarczą. Powierzchnia nowo wydzielonej działki nr 697/3 nie była ujęta w ewidencji majątku trwałego prowadzonej działalności gospodarczej, nie dokonywano na nią nakładów dostosowawczych, modernizacyjnych, nie odliczano podatku od towarów i usług, zarówno od nabycia, jak i innych wydatków, jako grunt pozostawał poza działalnością gospodarczą. Wydzielona działka o numerze 697/3 obecnie stanowi nieużytek. Zbycie wydzielonej z działki nr 697/2 działki nr 697/3 zostanie dokonane poza prowadzoną działalnością gospodarczą, jako zbycie majątku osobistego Wnioskodawcy.

Mając na względzie powołane wyżej przepisy oraz przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że odpłatne zbycie 1/2 udziału w nieruchomości obejmującej działkę nr 697/3, wydzieloną z działki oznaczonej nr 697/2, która nie była wykorzystywana w działalności gospodarczej z uwagi na jej rolniczy charakter, nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej w rozumieniu art. 14 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wobec czego skutki podatkowe odpłatnego zbycia udziału w tej nieruchomości należy ocenić w oparciu o kryteria wynikające z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze powyższe kryteria, należy stwierdzić, że planowane przez Wnioskodawcę odpłatne zbycie udziału w wysokości 1/2 w nieruchomości, obejmującej działkę nr 697/3, nabytą przez Wnioskodawcę w dniu 5 września 1990 r. i w dniu 11 lipca 1997 r. w drodze darowizny, będzie miało miejsce po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, zatem w konsekwencji nie będzie stanowiło dla Wnioskodawcy źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że przychód uzyskany z odpłatnego zbycia 1/2 udziału w nieruchomości, obejmującej działkę nr 697/3, nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Końcowo należy zaznaczyć, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Tym samym, jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie się różnić się od zdarzenia przyszłego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Jednocześnie wskazać należy, że zgodnie z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900), interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, a zatem mając na uwadze powyższe, interpretacja indywidualna skierowana jest wyłącznie do Wnioskodawcy i skutki prawne wywołuje tylko w stosunku do Niego, nie dotyczy drugiego udziałowca, który nabył udział w prawie własności do nieruchomości.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n ww. ustawy nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …., w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.