Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-2.4011.94.2019.2.MKA
z 7 maja 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku (data wpływu 4 marca 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 marca 2019 r. (data wpływu 7 marca 2019 r.), uzupełnionym w dniu 2 maja 2019 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego – jest:

• prawidłowe w zakresie ustalenia momentu opodatkowania alimentów,
• nieprawidłowe w pozostałym zakresie.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 4 marca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, w związku z powyższym pismem z 30 kwietnia 2019 r. nr 0112-KDIL3-2.4011.94.2019.1.MKA, wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawcę, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d § 1 Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a jego uzupełnieniem, nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano 30 kwietnia 2019 r., skutecznie doręczono 2 maja 2019 r., natomiast 2 maja 2019 r. do tut. Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie, w której Wnioskodawca uzupełnił wniosek.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Od około początku 2014 r. (styczeń) zostały Wnioskodawcy – dziecku – przyznane przez rodzica alimenty w kwocie 1 400 zł. Alimenty zostały ustanowione ugodą pomiędzy Wnioskodawcą, a rodzicem w formie aktu notarialnego i zatwierdzone przez Sąd. W 2018 r., a dokładniej 9 października, Zainteresowany ukończył 25 rok życia. Wnioskodawca wysyłał zapytanie do Krajowej Informacji Podatkowej i uzyskał wyjaśnienie: „Odpowiadając na pytanie informujemy, że w opisanej sytuacji opodatkowaniu będą podlegać tylko alimenty otrzymane po skończeniu 25 lat. Alimenty uzyskane wcześniej korzystają ze zwolnienia z opodatkowania.” – co potwierdziło, że alimenty Wnioskodawca może, a wręcz musi ująć w PIT, tylko od października, a nie jak wcześniej Zainteresowany myślał od początku roku podatkowego (2018), tj. od stycznia. Wnioskodawca 28 lutego 2019 r. ponownie zwrócił się z zapytaniem ogólnym do Krajowej Informacji Podatkowej przez CHAT, by dowiedzieć się, czy alimenty te musi ująć w kwocie pełnej, czy tylko nadwyżkę, tj. wszystkie powyżej 700 zł miesięcznie. Zainteresowany otrzymał odpowiedź, że powinien ująć w PIT za 2018 rok alimenty od października i tylko w kwocie powyżej 700 zł miesięcznie.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że alimenty na rzecz Zainteresowanego, ustanowiono w formie aktu notarialnego, w którym matka Wnioskodawcy zobowiązała się do spełniania obowiązku alimentacyjnego, aktowi notarialnemu nadano klauzulę wykonalności.

W chwili, kiedy wniosek o nadanie klauzuli wykonalności aktowi notarialnemu trafił do Sądu Rejonowego (6 grudnia 2013 r.), Wnioskodawca studiował i nie był w stanie utrzymać się samodzielnie. Dlatego też ugoda ustanawiająca alimenty została zatwierdzona przez Sąd. Ugoda została zatwierdzona na podstawie aktu notarialnego 4(…) i wniosku o nadanie klauzuli wykonalności.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Jeśli Wnioskodawca w 2018 r. skończył 25 lat, to rozliczając się w 2019 r. (wypełniając PIT za przychody uzyskane w 2018 r.) powinienem wpisać sumę przychodów z tytułu alimentów (na rzecz dziecka) z całego roku podatkowego, tj. 2018 r. (12 miesięcy)? Czy powinien wpisać sumę przychodów z tytułu alimentów, licząc od momentu, kiedy faktycznie ukończył 25 lat, tj. od 9 października 2018 r.?
2. Czy alimenty te powinien ująć w kwocie pełnej, tj. 1 400 zł miesięcznie? Czy tylko i wyłącznie samą nadwyżkę, tj. wszystkie te powyżej 700 zł miesięcznie?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, opierając się na przepisach, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz pierwszej i drugiej odpowiedzi ogólnej uzyskanej z Krajowej Informacji Podatkowej (e-mail i CHAT), Zainteresowany stoi na stanowisku, że rozliczając po raz pierwszy uzyskiwane alimenty, które przypadają na rok podatkowy 2018, powinien ująć je, licząc od momentu faktycznego ukończenia 25 roku życia, tj. od października i tylko te, które stanowiły nadwyżkę, tj. wszystkie powyżej 700 zł miesięcznie. Reasumując, Wnioskodawca uważa, że w PIT za rok 2018 powinien wpisać alimenty jako „pozostałe przychody”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest:

• prawidłowe w zakresie ustalenia momentu opodatkowania alimentów,
• nieprawidłowe w pozostałym zakresie.
  
  

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1509 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Należy zatem stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkie dochody z wyjątkiem tych, które ustawodawca enumeratywnie wymienił w katalogu zwolnień przedmiotowych lub od których został zaniechany pobór podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, źródłami przychodów są tzw. inne źródła.

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń (art. 11 ust. 1 ww. ustawy).

Zgodnie zaś z art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Jednakże, w myśl art. 21 ust. 1 pkt 127 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są alimenty:

1. na rzecz dzieci, które nie ukończyły 25. roku życia, oraz dzieci bez względu na wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymują zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
2. na rzecz innych osób niż wymienione w lit. a, otrzymane na podstawie wyroku sądu lub ugody sądowej, do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie 700 zł.
   
   

Zgodnie z opisanym stanem faktycznym Wnioskodawca na podstawie ugody z rodzicem zawartej w formie aktu notarialnego potwierdzonej przez sąd otrzymuje od początku 2014 r. alimenty w kwocie 1 400,00 zł miesięcznie. Zainteresowany 19 października 2018 r. ukończył 25 lat. Wobec powyższego wątpliwość Wnioskodawcy budzi wysokość w jakiej winien wykazać alimenty w zeznaniu podatkowym za 2018 r.

W myśl zapisu art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodem z innych źródeł są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Zatem przychód z tytułu alimentów powstaje w dacie ich otrzymania lub postawienie do dyspozycji.

Podkreślić należy, że w przypadku alimentów na rzecz dzieci ustawodawca nie zastrzegł dodatkowych – poza ograniczeniem wiekowym oraz szczególnym uregulowaniem dotyczącym dzieci otrzymujących zasiłek pielęgnacyjny – warunków, które muszą być spełnione aby otrzymana kwota alimentów była zwolniona od opodatkowania (art. 21 ust. 1 pkt 127 lit. a ww. ustawy).

Zatem alimenty uzyskane przez Wnioskodawcę do dnia ukończenia 25 roku życia (tj. 8 października 2018 r.) będą zwolnione z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 127 lit. a) w pełnej wysokości.

Natomiast zgodnie z zapisem art. 21 ust. 1 pkt 127 lit. b) warunkiem zwolnienia z podatkowania alimentów jest otrzymywanie ich na podstawie wyroku lub ugody sądowej. W przedmiotowej sprawie podstawą do otrzymywania przez Wnioskodawcę alimentów jest ugoda zawarta z rodzicem w formie aktu notarialnego, której sąd nadał klauzulę wykonalności.

Wobec powyższego wyjaśnić należy, że ugoda jest jednym z typów umów regulowanych przez Kodeks cywilny. Zgodnie z art. 917 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r., poz. 1025 ze zm.), przez ugodę strony czynią sobie wzajemne ustępstwa w zakresie istniejącego między nimi stosunku prawnego w tym celu, aby uchylić niepewność co do roszczeń wynikających z tego stosunku lub zapewnić ich wykonanie albo by uchylić spór istniejący lub mogący powstać. Ugoda jest umową o długim rodowodzie historycznym, ma charakter umowy wzajemnej, gdyż zakłada dokonanie ustępstw przez obie strony stosunku prawnego, przy czym każda ze stron ustępuje dlatego, że liczy na ustępstwo drugiej strony. Ugodę zalicza się do umów ustalających, tj. takich, których celem jest nadanie stosunkowi prawnemu cechy pewności i bezsporności. Ustawa z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 2018 r., poz. 1360 ze zm.) nie definiuje ugody sądowej; określenie to pojawia się tylko w przepisach dotyczących mediacji i postępowania pojednawczego (art. 18315 i art. 184 k.p.c.). Jest niewątpliwe, że chodzi o umowę zawieraną już w toku postępowania sądowego, a więc kończącą spór między stronami, zaliczaną do tzw. czynności dyspozycyjnych, przez które strony decydują o losie przedmiotu postępowania, tj. roszczenia procesowego. W ugodzie tej, poza zamiarem wywołania skutków materialnoprawnych, musi też być wyrażona wola stron zmierzająca do umorzenia postępowania sądowego i rezygnacja z uprawnień procesowych, w szczególności – rozstrzygnięcia sprawy wyrokiem. Ugoda sądowa staje się ostateczna z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia umarzającego postępowanie w związku z jej zawarciem.

Natomiast zgodnie z art. 2 § 1 i § 2 ustawy z dnia 14 lutego 1991 r. Prawo o notariacie (Dz. U. z 2019 r., poz. 540), notariusz w zakresie swoich uprawnień działa jako osoba zaufania publicznego, korzystając z ochrony przysługującej funkcjonariuszom publicznym, a czynności notarialne, dokonane przez notariusza zgodnie z prawem, mają charakter dokumentu urzędowego.

Mając na uwadze powyższe ugoda zawarta przed notariuszem nie stanowi ugody sądowej, jest jedynie czynnością notarialną, wobec tego otrzymane przez Zainteresowanego alimenty od dnia ukończenia 25 roku życia (tj. 9 października 2018 r.) nie będą podlegały zwolnieniu zawartemu w art. 21 ust. 1 pkt 127 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zatem opodatkowaniu będzie podlegała ich pełna kwota, jako przychód z innych źródeł.

Reasumując w zeznaniu podatkowym za 2018 r. Wnioskodawca winien ująć alimenty otrzymane od dnia ukończenia 25 roku życia w pełnej wysokości. Przychód ten należy wykazać w wierszu „Inne źródła”.

Ponadto w związku z faktem, że w opisie stanu faktycznego Wnioskodawca posługuje się pojęciem Krajowa Informacja Podatkowa, organ wyjaśnia, że od dnia 1 marca 2017 r. funkcjonuje Krajowa Informacja Skarbowa.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.