Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-1.4011.101.2019.1.BO
z 24 kwietnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 24 lutego 2019 r. (data wpływu 27 lutego 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 lutego 2019 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku złożonym przez:

• Zainteresowanego będącego stroną postępowania: Pana …, NIP …,
  

• Zainteresowaną niebędącą stroną postępowania: Panią …, PESEL …,
  

• Zainteresowaną niebędącą stroną postępowania: Panią …, PESEL …,
  

• Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania: Pana …, NIP …
  

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 1 lutego 1993 r. podpisana została umowa Spółki cywilnej, której wspólnikami zostali Pan … i …. Spółka cywilna prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą, w ramach której przeważająca działalność to:

1. Produkcja i sprzedaż materiału siewnego zbóż i roślin strączkowych;
2. Sprzedaż materiału siewnego nasion kukurydzy i ziemniaków (sadzeniaków);
3. Sprzedaż innych nasion rolniczych i ogrodniczych;
4. Sprzedaż środków ochrony roślin i opakowań rolniczych.
   
   

Z umowy Spółki cywilnej wynika, że:

• wspólnicy uczestniczą w zyskach i stratach po równo,
  

• każdy ze wspólników jest umocowany do samodzielnego i nieograniczonego reprezentowania Spółki wobec osób trzecich w zakresie czynności należących do zakresu zwykłych czynności,
  

• w wewnętrznych sprawach Spółki decydują wspólnicy na zasadzie podejmowania jednomyślnych uchwał,
  

• wkładem do Spółki były środki pieniężne, wniesione przez każdego wspólnika w równej wysokości.
  
  

Spółka cywilna jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Natomiast na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych, każdy ze wspólników jest opodatkowany w formie podatku liniowego, o którym mowa w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W dniu 30 grudnia 1996 r. podpisany został akt notarialny, którego przedmiotem było nabycie nieruchomości położonej w … przy ul. …. Z aktu notarialnego wynika, że „Przedstawiciele Miasta i Gminy … sprzedają działki numer 2445/6 i 2445/10 (...) o łącznym obszarze 0,3410 ha, zabudowane budynkiem magazynowym, zapisane w księdze wieczystej nr KW …:

• … i … małżonkom … w 1/2 części, oraz … i … małżonkom … w 1/2 części. Ponadto przedstawiciele Miasta i Gminy … sprzedają … i … … udział wynoszący 1/4 część oraz … i … małżonkom … udział wynoszący 1/4 część w następujących działkach:
  • numer 2441/1 (…) i 2445/1 (…) o łącznym obszarze 0,0258 ha zapisanych w KW …,
    
  • numer 2441/3 (…) obszaru 0,0105 ha zapisanej w KW …,
    
  • numer 2445/12 (…) obszaru 0,0815 ha zapisanej w KW ….
  
  

Kupujący oświadczają, że udziały w wyżej wymienionych działkach kupują na zasadach wspólności ustawowej”.

Z aktu notarialnego wynika również, że stawiający przedłożyli m.in. protokół uzgodnień z października 1996 r., nr …, w sprawie wyznaczenia nabywcy nieruchomości położonej w … przy ul. …, zawarty pomiędzy Miastem i Gminą … a … i … - właścicielami Spółki cywilnej „…” w sprawie sprzedaży działek numer 2445/6 i 2445/10 oraz udziałów w działkach numer 2441/1, 2445/1, 2441/3, 2445/12. Ponadto w akcie notarialnym zawarty został wniosek „o wpisanie w księdze wieczystej KW … prawa własności na rzecz … i … małżonków … na zasadach wspólności ustawowej do 1/2 części oraz na rzecz … i … małżonków … na zasadach wspólności ustawowej do 1/2 części, a także o wpisanie w dziale czwartym tej księgi hipoteki w kwocie 12 763 zł na rzecz Miasta i Gminy ….

Ponadto Strony wnoszą o wpisanie w księdze wieczystej KW … prawa własności na rzecz … i … małżonków … na zasadach wspólności ustawowej do 1/4 części oraz na rzecz … i … małżonków … na zasadach wspólności ustawowej do 1/4 części (...)”.

Przedmiotowa nieruchomość została zaliczona do środków trwałych i była wykorzystywana w całości w ramach prowadzonej działalności gospodarczej przez wspólników Spółki cywilnej ... ... i ..., za zgodą Pani … i Pani …, które nie prowadziły działalności gospodarczej. Współwłaściciele nieruchomości, tj. małżonkowie … i … … oraz małżonkowie … i … … zamierzają sprzedać przedmiotową nieruchomość. W świetle wyżej przedstawionego stanu faktycznego powstały wątpliwości, czy w wyniku sprzedaży powstanie przychód dla wszystkich współwłaścicieli nieruchomości w sytuacji, gdy dwoje współwłaścicieli wykorzystywało nieruchomość w całości w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w świetle przepisów art. 10 ust. 1 pkt 8 i art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych planowane zbycie przedmiotowej nieruchomości będzie stanowiło dla wszystkich Wnioskodawców źródło przychodów podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, nawet dla tych, którzy nie prowadzą działalności gospodarczej?
2. Czy w związku z planowanym zbyciem nieruchomości, przychód powstanie jedynie po stronie tych współwłaścicieli, którzy wykorzystywali całą nieruchomość w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w formie Spółki cywilnej proporcjonalnie do posiadanego udziału w nieruchomości, a dla pozostałych współwłaścicieli nie będzie stanowiło źródła przychodu z uwagi na upływ 5-letniego okresu, liczonego od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości?
   
   

Zdaniem Zainteresowanych, w świetle art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a) do c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Z powyższego przepisu wynika, że jeśli odpłatne zbycie nieruchomości zostanie dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, to odpłatne zbycie nieruchomości nie stanowi źródła przychodu, które podlegałoby opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast w świetle art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. la, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Przepis art. 8 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, lub działów specjalnych produkcji rolnej, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 4, osiąganych przez podatników opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c, nie łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Nabycie nieruchomości przez Wnioskodawców nastąpiło w 1996 r., przy czym nieruchomość w całości była i jest nadal wykorzystywana w działalności gospodarczej przez Wnioskodawców, którzy prowadzą Spółkę cywilną.

Nieruchomość jest własnością dwóch par małżeńskich, w ramach których istnieje wspólnota majątkowa. Małżonkowie dopiero planują sprzedaż przedmiotowej nieruchomości. Od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie do chwili obecnej upłynęło 22 lata, a zatem, w opisanych okolicznościach odpłatne zbycie udziału w nieruchomości nie będzie stanowić źródła przychodu, które podlegałoby opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, dla tych współwłaścicieli, którzy nie wykorzystywali przedmiotowej nieruchomości w ramach działalności gospodarczej z uwagi na fakt, że opodatkowaniu podlega każdy ze współwłaścicieli odrębnie, proporcjonalnie do posiadanego udziału w nieruchomości. Natomiast dla tych współwłaścicieli nieruchomości, którzy wykorzystywali nieruchomość w ramach prowadzonej działalności powstanie przychód ze sprzedaży podlegający opodatkowaniu proporcjonalnie do posiadanego udziału w nieruchomości. Pokreślić należy, że każdy ze współwłaścicieli, nawet jeśli dotyczy to współmałżonków, jest podatnikiem podatku dochodowego odrębnie, chyba że ustawa o podatku dochodowym przewiduje możliwość wspólnego opodatkowania. W tym przypadku każdy ze współwłaścicieli podlega odrębnemu opodatkowaniu proporcjonalnie do posiadanego udziału w nieruchomości, o czym stanowi przepis art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wobec tego nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu wobec małżonków, którzy nie wykorzystywali przedmiotowej nieruchomości w działalności gospodarczej proporcjonalnie do posiadanego udziału, tj. opodatkowaniu nie będzie podlegać przychód przypadający na 1/4 udziału w nieruchomości u każdego ze współwłaścicieli, którzy nie prowadzili działalności gospodarczej. Natomiast powstanie przychód, o którym mowa w art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wobec wspólników Spółki cywilnej, którzy wykorzystywali nieruchomość w działalności gospodarczej w takiej części, w jakiej posiadają udział w nieruchomości. Wspólnicy Spółki cywilnej opodatkują sprzedaż udziału w nieruchomości na zasadach określonych w art. 30c w takiej części, w jakiej posiadają udział w nieruchomości, tj. opodatkowaniu będzie podlegać 1/4 udziału w nieruchomości u każdego wspólnika.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.) rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do przepisów ww. ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1:

• pkt 3 – pozarolnicza działalność gospodarcza,
  

• pkt 8 – odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
  1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
  2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
  3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
  4. innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 cyt. ustawy nie ma zastosowania do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy – nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności gospodarczej i dniem ich zbycia nie upłynęło 6 lat (art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Z kolei zasady ustalania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej zostały określone w art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który w ust. 1 stanowi, że za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej jest również przychód uzyskany z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

1. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1 500 zł,
3. składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
4. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

- wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Do przychodów, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy, nie zalicza się stosownie do treści art. 14 ust. 2c ww. ustawy, przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

W świetle cytowanych powyżej przepisów zauważyć należy, że z istoty rozwiązań zawartych w ww. przepisach wynika, że przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych w działalności gospodarczej, z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ww. ustawy, stanowią przychód z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że w dniu 1 lutego 1993 r. Pan … i Pan … zawarli umowę Spółki cywilnej, w ramach której prowadzoną pozarolniczą działalność gospodarcza w zakresie m.in. produkcji i sprzedaży materiału siewnego zbóż i roślin strączkowych, sprzedaży materiału siewnego nasion kukurydzy i ziemniaków (sadzeniaków), sprzedaży innych nasion rolniczych i ogrodniczych oraz sprzedaży środków ochrony roślin i opakowań rolniczych. Z umowy Spółki cywilnej wynika, że wspólnicy uczestniczą w zyskach i stratach po równo. Na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych, każdy ze wspólników jest opodatkowany w formie podatku liniowego, o którym mowa w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W dniu 30 grudnia 1996 r. wspólnicy ww. Spółki cywilnej wraz z małżonkami nabyli nieruchomość zabudowaną budynkiem magazynowym. Przedmiotowa nieruchomość została zaliczona do środków trwałych i była wykorzystywana w całości w ramach prowadzonej przez wspólników Spółki cywilnej działalności gospodarczej – za zgodą małżonków wspólników, które nie prowadziły działalności gospodarczej. Współwłaściciele nieruchomości zamierzają sprzedać przedmiotową nieruchomość.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz przytoczone przepisy stwierdzić należy, że planowane zbycie przedmiotowej nieruchomości, stanowiącej współwłasność małżeńską, wykorzystywaną przez wspólników Spółki cywilnej w pozarolniczej działalności gospodarczej, ujętą w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Spółki cywilnej, nie będzie stanowiło przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych dla wszystkich Zainteresowanych. Jak bowiem wynika z cytowanych wyżej przepisów, przy kwalifikacji przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości decydujące znaczenie ma przedmiotowe i funkcjonalne powiązanie danego rodzaju przychodu ze źródłem jego uzyskania. Wobec tego, w zaprezentowanym zdarzeniu przyszłym, przychód z planowanego zbycia nieruchomości powstanie w całości po stronie tych zainteresowanych, którzy faktycznie przedmiotową nieruchomość wykorzystywali dla celów prowadzonej działalności gospodarczej, czyli w opisanej sytuacji powyższy przychód powstanie jedynie po stronie wspólników Spółki cywilnej, proporcjonalnie do posiadanego przez Nich udziału w Spółce.

Natomiast w odniesieniu do małżonek ww. wspólników Spółki cywilnej, zbycie to nie będzie stanowić u nich źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Biorąc pod uwagę powyższe, stanowisko Zainteresowanych należy uznać za nieprawidłowe.

Wskazać należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Jeżeli opis przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego nie jest zgodny ze stanem rzeczywistym wydana interpretacja nie chroni Zainteresowanych w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego na dzień wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n ww. ustawy, nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 ustawy Ordynacja podatkowa) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.