Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.141.2019.2.MO
z 25 kwietnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 28 lutego 2019 r. (data wpływu w tym samym dniu), uzupełnionym 18 kwietnia 2019 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy odpisy amortyzacyjne od opisanych we wniosku środków trwałych wykorzystywanych w opisanej działalności badawczo-rozwojowej stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d u.p.d.o.p., podlegające odliczeniu od podstawy opodatkowania Spółki w części odpowiadającej ich wykorzystaniu na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej (pytanie oznaczane we wniosku nr 3) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 lutego 2019 r., wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy odpisy amortyzacyjne od opisanych we wniosku środków trwałych wykorzystywanych w opisanej działalności badawczo-rozwojowej stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d u.p.d.o.p., podlegające odliczeniu od podstawy opodatkowania Spółki w części odpowiadającej ich wykorzystaniu na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego pismem z 15 kwietnia 2019 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4010.141.2019.1.MO wezwano do jego uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano 18 kwietnia 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Jest również wspólnikiem, tj. komplementariuszem Sp. z o.o. Sp. komandytowa, mającej siedzibę na terytorium Polski (dalej: „Spółka” lub „Spółka komandytowa”). Spółka komandytowa prowadzi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: u.p.d.o.p.), obejmującą badania naukowe oraz prace rozwojowe opisane w art. 4a pkt 27 oraz pkt 28 u.p.d.o.p.

W szczególności, Spółka komandytowa produkuje detale z tworzyw sztucznych oraz formy wtryskowe w oparciu o innowacyjne technologie. W ramach prowadzonej działalności Spółka (m.in.) projektuje, konstruuje, wytwarza i sprzedaje specjalistyczne formy wtryskowe, które są wykonywane indywidualnie dla nowych rodzajów detali.

Obecnie, w zakresie prac badawczo-rozwojowych, Spółka we współpracy z klientami opracowuje (wspólnie z klientem) projekty nowych, innowacyjnych produktów o nowych zastosowaniach. Zakres prac obejmuje badania nad możliwością zamiany materiałów, technologii, konstrukcji detalu celem umożliwienia praktycznego zastosowania zaangażowanych nowych technologii i/lub obniżenia kosztów wytworzenia detali w warunkach produkcji seryjnej. Wyżej wymienione procesy realizowane są dla branż: motoryzacyjnej, elektrotechnicznej, AGD oraz budowlanej i ogrodniczej.

Prowadzone są również prace nad zastosowaniem technologii wtrysku ze spienionym gazem do produkcji detali z tworzyw sztucznych, zarówno produkowanych obecnie w technologii klasycznej jak i nowych jeszcze nie wdrożonych.

Wtrysk ze spienionym gazem jest technologią innowacyjną w Polsce i możliwość jej zastosowania w produkcji seryjnej wymaga wielu testów i badań. W procesie wtryskiwania mikroporującego do układu uplastyczniającego wtryskarki wprowadza się gaz w stanie nadkrytycznym (ang. SCF - supercritical fluid) w celu wytworzenia jednofazowego roztworu gazu z ciekłym tworzywem, wtryskiwanego do gniazda formy. Na skutek gwałtownego spadku ciśnienia w gnieździe, zachodzi proces nukleacji dużej liczby zarodków powodujących powstawanie struktury porowatej.

Innowacyjna technologia wytwarzania elementów z tworzyw sztucznych metodą wtrysku z gazem umożliwia:

• obniżenie wagi - mniejsze zużycie surowca po jego spienieniu, nawet do 15%,
• skrócenie czasu cyklu produkcji,
• obniżenie energochłonności,
• zastosowanie tworzyw z napełniaczami włóknistymi.
  
  

Dodatkowo, na zlecenie swoich klientów Spółka produkuje specjalistyczne formy wtryskowe. Proces wytworzenia każdej z nich jest unikatowy i składa się z następujących etapów:

• opracowanie koncepcji (produktu, konstrukcji formy) z wykorzystaniem specjalistycznego oprogramowania symulującego różne warianty procesu wtrysku, jak wiedzy pracowników Zespołu B+R celem udoskonalenia technicznego i/lub obniżenia kosztów wytworzenia detali w warunkach produkcji seryjnej,
• projektowanie obejmujące proces tworzenia elektronicznego zapisu konstrukcji formy, z wykorzystaniem specjalistycznego sprzętu IT oraz oprogramowania CAD, jak i doświadczenia Konstruktora oraz Technologa Wtrysku, na bazie wniosków wypływjących z opracowania koncepcji,
• konstruowanie/wykonanie formy w metalu przez Dział Narzędziowni pod ścisłym nadzorem Zespołu B+R (osoby odpowiedzialnej za danych projekt) na podstawie opracowanej konstrukcji z wykorzystaniem wysoko zaawansowanych technologicznie maszyn i urządzeń. Etap ten zawiera przygotowanie technologii z wykorzystaniem specjalistycznego oprogramowania typu CAM oraz wiedzy i doświadczenia Technologa Narzędziowego.
• próby / testy / korekty celem osiągnięcia zgodności produktu z założeniami. Etap ten ma charakter pętli zamkniętej co oznacza, że prowadzony jest tak długo aż osiągnięty zostanie założony cel. Często na tym etapie zgłaszane są wnioski o dodatkowe korekty i zmiany,

zakończeniu powyższego etapu następuje po zatwierdzeniu wyrobu przez końcowego klienta i / lub Zespół B+R co oznacza możliwość jego sprzedaży i przekazania do produkcji seryjnej.

Spółka dokonuje również istotnych ulepszeń procesów wytworzenia, szczególnie poprzez:

• zmianę organizacji pracy mającą na celu obniżenie energochłonności i innych kosztów operacyjnych (np. istotne skrócenie cyklu technologicznego wytworzenia produktu finalnego poprzez przebudowę ciągu technologicznego, likwidację magazynu pośredniego, zmniejszenie ilości operatorów i poprawę stabilności procesu),
• zmianę organizacji procesów mającą na celu poprawę ergonomii pracy oraz poprawy BHP,
• zmianę konstrukcji detali i w konsekwencji konstrukcji form celem obniżenia jednostkowego kosztu wytworzenia (takich jak skrócenie jednostkowego cyklu wtrysku).
  
  

Jednym z efektów prowadzonych prac B+R jest wprowadzenie do oferty zupełnie nowego produktu - odwodnienia liniowego. Odwodnienie liniowe I. jest innowacyjnym produktem z uwagi na fakt, iż stanowi tańszą i lżejszą alternatywę dla występujących na rynku systemów odwodnień - ciężkich i masywnych. Całość prac związanych z wdrożeniem nowej linii produktowej jest prowadzona przez Zespół B+R.

Zgodnie z obowiązującą w Spółce procedurą, projekty realizowane przez Spółkę są identyfikowane jako nowy wyrób/prototyp. Pojęciem tym oznacza się wyroby, które w stosunku do dotychczas produkowanych wyróżnia lepsza jakość, inne parametry techniczne w stosunku do produkowanych, konkurencyjność i atrakcyjność na rynku, niższe koszty wytworzenia, bezpieczeństwo eksploatacji dla użytkownika i środowiska naturalnego.

Projekt uznaje się za prototyp, jeśli forma budowana jest od początku i jest zupełnie nowym produktem.

Za prototyp nie uznaje się urządzenia powstałego na bazie tej samej konstrukcji, tzw. dublerów lecz jedynie formy o innym wyglądzie i walorach estetycznych, jak również form w których wprowadzone zostały jedynie drobne zmiany niewpływające na ich działanie.

Spółka w celu prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej w ramach struktury organizacyjnej powołała „Zespół Badawczo-Rozwojowy”.

Projekty realizowane przez Spółkę w ramach podejmowanych prac badawczo-rozwojowych wykonywane są przez pracowników zatrudnionych na umowy o pracę. Osoby, które Spółka zatrudnia w celu wykonywania prac badawczo-rozwojowych pracują na stanowiskach:

• dyrektor operacyjny/dyrektor Zespołu Badawczo-Rozwojowego - nadzór nad Zespołem Badawczo-Rozwojowym,
• pracownicy narzędziowni oraz specjaliści Działu Projektów - członkowie Zespołu Badawczo- Rozwojowego,
• inni pracownicy - delegowani w ramach zleconych zadań (np. próby technologiczne).
  
  

Zakres obowiązków pracowników Zespołu Badawczo-Rozwojowego obejmuje następujące zadania wynikające z umów o pracę:

• opracowywanie nowych rozwiązań/elementów dla nowych form,
• poszukiwanie i wprowadzanie nowych rozwiązań konstrukcyjnych i koncepcji konstrukcji,
• wprowadzanie zmian w aktualnych wyrobach, wsparcie techniczne linii montażowych,
• projektowanie, tworzenie i rozwój produktów wraz z towarzyszącą dokumentacją i według najlepszych wzorców w celu osiągnięcia jak najwyższej jakości i stabilności,
• zapewnienie sprawnej realizacji zadań dotyczących projektowania i rozwoju wyrobów,
• opracowywanie i wdrażanie procesu badań i strategii rozwoju wyrobów,
• zarządzanie procesem projektowania wyrobu,
• analiza rynku produktów elementów z tworzyw sztucznych, jego potrzeb i działań konkurencji,
• opracowywanie i wdrażanie procesu badań i strategii rozwoju wyrobów,
• wykonywanie testów i walidacji produktów oraz przygotowywanie dokumentacji testowej.
  
  

Czynności o charakterze prac badawczo-rozwojowych zlecane są bezpośrednio przez Dyrektora Zespołu Badawczo-Rozwojowego. W zależności od rodzaju prac czynności te rejestrowane są w następujący sposób:

• prace konstrukcyjne - w rejestrze godzin (wszystkich) prac konstrukcyjnych,
• prace narzędziowe - w rejestrze godzin (wszystkich) prac narzędziowych,
• próby technologiczne - przy użyciu wewnętrznego programu „Wykaz wyrobów i form” z każdej próby technologicznej spisywany jest protokół z podaniem szczegółów próby oraz osób przeprowadzających próbę.
  
  

Dodatkowo, Dyrektor Zespołu B+R prowadzi arkusz prac B+R:

do którego przenoszone są z opisanych powyżej źródeł tylko godziny przeznaczone na działania B+R, wyliczony jest koszt prac działań B+R w oparciu o stawki wynagrodzeń wraz z narzutami pracowników wykonujących czynności B+R - jako iloczyn zarejestrowanych godzin i stawek wynagrodzeń wyliczonych indywidualnie dla każdego pracownika.

W związku z powyższym, Spółka w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych ponosi szereg różnego rodzajów kosztów. Przykładowe koszty prac badawczo-rozwojowych ponoszone przez Spółkę w odniesieniu do osób zatrudnionych na umowę o pracę to m.in.:

• koszty wynagrodzenia pracowników zatrudnionych w celu realizacji prac badawczo-rozwojowych, koszty składek z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych - w części finansowanej przez Spółkę jako płatnika składek,
• szkolenia pracowników zatrudnionych w celu realizacji prac badawczo-rozwojowych, związane z prowadzeniem tych prac,
• koszty okresowych badań lekarskich i profilaktycznych, ochronnego obuwia roboczego, środków czystości i napojów (przeliczanych automatem księgowym) oraz innych kosztów związanych z BHP,
• podróże służbowe pracowników w celu realizacji prac badawczo-rozwojowych.
  
  

Spółka do działalności badawczo-rozwojowej nabywa również materiały, surowce i wyposażenie, które w szczególności obejmuje:

1. Granulat, barwniki i inne surowce wykorzystywane w próbach technologicznych,
2. Wtryskarki wraz z oprzyrządowaniem, na których realizowane są próby technologiczne oraz testy nowych produktów, prototypów,
3. Obrabiarki narzędziowe, na których wykonywane / modyfikowane są formy wtryskowe innowacyjnych projektów,
4. Sprzęt komputerowy (m.in. komputery, monitory, laptopy, kable, drukarki, myszy komputerowe, tonery) wraz z oprogramowaniem służący do projektowania form, narzędzi, projektów realizowanych w ramach działań B+R.
   
   

Jeżeli nabywane materiały i wyposażenie spełniają definicję środków trwałych zawartą w art. 16a ust. 1 u.p.d.o.p. (ich przewidywany okres używania jest dłuższy niż rok), Spółka ujmuje nabywane aktywa w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Jeżeli cena nabycia materiałów i wyposażenia nie przekracza kwoty 10.000 zł, Spółka, co do zasady, dokonuje jednorazowych odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16f ust. 3 in fine u.p.d.o.p. W przypadku nabycia materiałów i wyposażenia, których wartość przekracza 10.000 zł, Spółka dokonuje odpisów amortyzacyjnych od ich wartości początkowej. W przypadku materiałów i wyposażenia, które nie spełniają definicji środka trwałego, ponoszone przez Spółkę wydatki stanowią koszty uzyskania przychodów zgodnie z ogólnymi zasadami.

Na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, Spółka wykorzystuje środki trwałe (np. wtryskarki wraz z oprzyrządowaniem, obrabiarki narzędziowe, specjalistyczne urządzenia techniczne i sprzęt komputerowy wraz z oprogramowaniem). Naliczane odpisy amortyzacyjne stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodu.

W związku z tym, że niektóre środki trwałe używane są przez Spółkę także w celach związanych z działalnością operacyjną, niestanowiącą działalności badawczo-rozwojowej, Spółka opracowała metodę pozwalającą określić stopień wykorzystywania danego środka trwałego w działalności badawczo-rozwojowej.

Powyżej opisane wyodrębnienie jest możliwe dzięki opracowanemu kluczowi alokacji, bazującemu na proporcji wykorzystania danego środka trwałego do projektów związanych z działalnością B+R w stosunku do jego ogólnego wykorzystania. Podstawą wyliczenia proporcji jest faktyczne wykorzystanie danego środka trwałego do działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z tym modelem, raz w miesiącu Spółka podsumowuje liczbę godzin realizację zadań B+R przy wykorzystaniu danego środka trwałego biorąc pod uwagę alternatywnie:

• zarejestrowany czas pracy danej maszyny / urządzenia na wykonywanie działań B+R,
• zarejestrowany czas pracy pracowników wykonujących zlecenia B+R,
• proporcja czasu pracy Dyrektora Zespołu B+R w część obowiązków przypadających na ten zakres (10%) w stosunku do całości zatrudnienia,
• inne zmienne, których wykorzystanie będzie adekwatne do sposobu działania danego środka trwałego.
  
  

W oparciu o koszt zakupu, amortyzacji oraz bieżących napraw i konserwacji danego środka trwałego jak też miesięcznego wykorzystania/dostępności Spółka określa godzinowy koszt wykorzystania danego środka trwałego. Na tej postawie spółka jest w stanie wyznaczyć godzinowy koszt wszystkich zadań, również tych, które były realizowane w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej.

W związku z wykorzystaniem wyżej opisanych środków trwałych (np. wtryskarek, obrabiarek narzędziowych, innych maszyn i specjalistycznych urządzeń technicznych do prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, Spółka ponosi także wydatki na ich utrzymanie, związane między innymi z koniecznością ich remontu w zakresie kosztów nie podwyższających wartości początkowej środka trwałego (takie jak np. wymiana elementów składowych środka trwałego). Ponoszone koszty związane z remontem stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodu.

Koszty związane z opisanymi wyżej pracami remontowymi (w zakresie nabycia materiałów lub surowców) zostaną przypisane do działalności badawczo-rozwojowej na podstawie proporcji, przypisanej do danego środka trwałego, którego dotyczy remont, wyliczonej w miesiącu poniesienia tych kosztów - zgodnie z zasadami opisanymi powyżej.

Spółka na bieżąco ustala koszty remontów środków trwałych, które mogą powiększać koszt (godzinowy) wykorzystania danej maszyny, która może zostać wykorzystana w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej i stanowi koszty kwalifikowane na potrzeby rozliczenia ulgi na działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 18d u.p.d.o.p. Wnioskodawca podkreśla, że opisane powyżej koszty remontowe nie dotyczą środków trwałych będących samochodami osobowymi, czy też budowlami, budynkami i lokalami będącymi odrębną własnością, o których mowa w art. 18d ust. 3 u.p.d.o.p.

Dodatkowo, Spółka zaznacza, że:

• nie osiąga przychodów z zysków kapitałowych,
• jest polskim rezydentem podatkowym podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych - dalej: „u.p.d.o.p.”,
• nie prowadzi i nie będzie prowadzić działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia,
• koszty kwalifikowane, w rozumieniu art. 18d ust. 2 i 3 u.p.d.o.p. nie zostaną spółce zwrócone w jakiejkolwiek formie,
• prowadzone prace badawczo-rozwojowe nie stanowią i nie będą stanowić badań podstawowych w rozumieniu art. 4a pkt 27 lit. a u.p.d.o.p.,
• koszty prac badawczo-rozwojowych nie obejmują i nie będą obejmować inwestycji w aparaturę naukowo-badawczą dostarczaną w ramach umowy zawartej z podmiotem powiązanym w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4 u.p.d.o.p. oraz inwestycji w samochody osobowe oraz budowle, budynki i lokale będące odrębną własnością,
• koszty ponoszone przez Zespół Badań i Rozwoju są ewidencjonowanie w systemie księgowym na kontach zespołu 4 (401 - Amortyzacja, 402 - Zużycie materiałów, 404 - Usługi obce), natomiast szczegółowa ewidencja godzinowa i rozliczenie kosztów tych działań prowadzone są w ewidencji pozabilansowej.
• koszt wynagrodzeń pracowników biorących udział w pracach B+R prezentowany jest na koncie 430 -Wynagrodzenia u. o pracę oraz 432 - Ubezpieczenia społeczne i świadczenia na rzecz pracowników. Wyliczenie kosztów wynagrodzeń wraz z narzutami w części proporcjonalnej do czasu zaewidencjonowanego jako czas pracy poświęcony na B+R prowadzone jest w ewidencji pozabilansowej.
  
  

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 18 kwietnia 2019 r.):

Czy odpisy amortyzacyjne od opisanych we wniosku środków trwałych wykorzystywanych w opisanej powyżej działalności badawczo-rozwojowej stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d u.p.d.o.p., podlegające odliczeniu od podstawy opodatkowania Spółki w części odpowiadającej ich wykorzystaniu na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej? (pytanie oznaczane we wniosku nr 3)

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka może do kosztów kwalifikowanych wymienionych w art. 18d ust. 2 pkt 2 oraz ust. 3 u.p.d.o.p., zaliczyć koszty związane z dokonywanymi przez Wnioskodawcę odpisami amortyzacyjnymi od środków trwałych wykorzystywanych częściowo przy pracach badawczo-rozwojowych (w części odpowiadającej ich wykorzystaniu na potrzeby prac badawczo- rozwojowych).

Zgodnie z art. 18d ust. 1 u.p.d.o.p., podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18 ustawy o CIT, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową (koszty kwalifikowane).

Natomiast, w myśl art. 18d ust. 3 u.p.d.o.p., za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Aby rozstrzygnąć sens normatywny art. 18d ust. 3 u.p.d.o.p., należy porównać użyte tam sformułowania z treścią art. 18d ust. 2 pkt 4 u.p.d.o.p., gdzie wskazano, że za koszt kwalifikowany uznaje się odpłatne korzystanie z aparatury naukowo-badawczej wykorzystywanej wyłącznie w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej. Wnioskować można, że ustawodawca, chcąc wprowadzić podobne ograniczenie w odniesieniu do odpisów amortyzacyjnych oraz wartości niematerialnych i prawnych, użyłby sformułowania jak w przytoczonym przepisie. Z braku takiego uregulowania wnioskować należy, że odpisy amortyzacyjne od środków trwałych mogą być uznane za częściowo wykorzystywane w działalności badawczo-rozwojowej, a w konsekwencji, w części odpowiadającej proporcji ich wykorzystywania w działalności badawczo-rozwojowej, mogą być uznane za koszty kwalifikowane.

W tej sytuacji za uzasadnione należy przyjąć stanowisko, zgodnie z którym Wnioskodawca może, co do zasady, zaliczać do kosztów kwalifikowanych część wartości odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od środków trwałych częściowo wykorzystywanych do działalności badawczo-rozwojowej (w części odpowiadającej ich wykorzystaniu na potrzeby prac badawczo-rozwojowych).

Wnioskodawca wskazuje, że stanowisko zgodne z powyższą argumentacją (tj. pozwalające odliczyć w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową odpisy amortyzacyjne od środków trwałych częściowo wykorzystywanych w działalności badawczo-rozwojowej) wyrażone zostało przykładowo przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 18 lipca 2018 r. (0114-KDIP2-1.4010.233.2018.JS).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1036, z późn. zm., dalej: „updop”), podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Na podstawie art. 18d ust. 3 updop, za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Zgodnie z art. 18d ust. 3k updop, do kosztów kwalifikowanych stanowiących odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych przepisu art. 16 ust. 1 pkt 48 nie stosuje się.

W art. 18d ust. 5 updop, ustawodawca wskazał, że koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Stosownie do art. 18d ust. 6 updop, podatnikowi, który w roku podatkowym korzystał ze zwolnień, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia.

Zgodnie z art. 18d ust. 7 updop, kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

1. w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców - 150% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;
2. w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a - 150% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;
3. w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2-3.
   
   

Z art. 9 ust. 1b updop, wynika, jednakże ogólny obowiązek wyodrębniania przez podatników, zamierzających skorzystać z ulgi B+R, w prowadzonych przez nich księgach podatkowych, kosztów działalności badawczo-rozwojowej.

Stosownie do art. 9 ust. 1 updop, podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m.

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia (art. 18d ust. 8 updop).

Zgodnie z art. 18e updop, podatnicy korzystający z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, oraz podatnicy, którym przysługuje kwota określona w art. 18da, są obowiązani wykazać w zeznaniu poniesione koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu lub stanowiące podstawę do wyliczenia przysługującej podatnikowi kwoty.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

1. podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,
   
2. koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu updop,
   
3. koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2-3 updop;
   
4. ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu updop,
   
5. podatnik, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a, odliczał jedynie koszty kwalifikowane, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia,
   
6. w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b updop, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,
   
7. podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,
   
8. kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w updop,
   
9. koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiekolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.
   
   
   

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 updop, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2018 r., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Definicja kosztów uzyskania przychodów sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika podlega indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Jednocześnie, art. 16 ust. 1 updop, zawiera zamknięty katalog wydatków, których podatnik nie może zaliczyć do kosztów pomniejszających przychody nawet wówczas, gdy mają one związek z prowadzoną przez niego działalnością i zostały poniesione w celu uzyskania przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

W myśl art. 15 ust. 6 updop, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 16a–16m, z uwzględnieniem art. 16.

Zgodnie z art. 16a ust. 1 updop, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Natomiast, w myśl art. 16d ust. 1 updop, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2018 r., podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, o których mowa w art. 16a i 16b, których wartość początkowa określona zgodnie z art. 16g nie przekracza 10.000 zł; wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy odpisy amortyzacyjne od opisanych we wniosku środków trwałych wykorzystywanych w działalności badawczo-rozwojowej stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d updop, podlegające odliczeniu od podstawy opodatkowania Spółki w części odpowiadającej ich wykorzystaniu na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej.

Mając na uwadze powyższe, tj. powołane przepisy prawa podatkowego, jak i przedstawione we wniosku stan faktyczny, należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że w przypadku, gdy Spółka posiada środki trwałe, które wykorzystuje w działalności badawczo-rozwojowej oraz w innej działalności operacyjnej, Spółka będzie uprawniona do uznania, za koszty kwalifikowane tej części odpisów amortyzacyjnych od ww. środków trwałych, w jakiej są one wykorzystywane do prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej.

Z brzmienia art. 18d ust. 3 updop wynika bowiem, że za koszty kwalifikowane uznaje się dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością (…).

Choć ustawodawca nie użył w treści art. 18d ust. 3 updop sformułowania „wyłącznie”, to jednoznacznie wskazał, że za ww. koszty kwalifikowane podatnicy mogą uznać dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych, jeżeli są one wykorzystywane w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Wyjaśnić zatem należy, że powyższe sformułowanie oznacza, że odpisy amortyzacyjne od środków trwałych, w całości, stanowią koszt kwalifikowany, w myśl ww. przepisu, jeżeli składniki te są rzeczywiście wykorzystywane jedynie do działalności badawczo-rozwojowej.

Natomiast w sytuacji, gdy ww. składniki będą częściowo wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej a częściowo do bieżącej działalności - co znajduje odzwierciedlenie w rozpatrywanej sprawie - to w takim przypadku koszty odpisów amortyzacyjnych będą stanowić koszty kwalifikowane, tylko w takiej części, w jakiej środki trwałe będą służyć prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie objętym pytaniem, że Spółka będzie uprawniona zaliczać do kosztów kwalifikowanych część wartości odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od środków trwałych częściowo wykorzystywanych do działalności badawczo-rozwojowej (w części odpowiadającej ich wykorzystaniu na potrzeby prac badawczo rozwojowych), należy uznać za prawidłowe.

Należy jednocześnie zaznaczyć, że niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy tylko problematyki będącej ściśle przedmiotem zapytania Wnioskodawcy. Treść pytania wyznacza bowiem granice tematyczne wydawanej interpretacji. Ze względu zatem na zakres żądania Wnioskodawcy ocenie zostało poddane przedstawione stanowisko Wnioskodawcy dotyczące skutków podatkowych w zakresie ustalenia, czy odpisy amortyzacyjne od opisanych we wniosku środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w opisanej powyżej działalności badawczo-rozwojowej stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d u.p.d.o.p., podlegające odliczeniu od podstawy opodatkowania Spółki w części odpowiadającej ich wykorzystaniu na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej. W związku z powyższym, tut. Organ nie odniósł się do kwestii technicznych, tj. metody określania, w jakiej części dany środek trwały wykorzystywany jest w działalności badawczo-rozwojowej.

Nadmienia się, że w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1, 2 i 4 wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w … w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.