Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-2.4011.145.2019.1.MM
z 25 kwietnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 27 lutego 2019 r. (data wpływu 1 marca 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości uznania spłaty byłego małżonka jako koszt uzyskania przychodu przy zbyciu lokalu mieszkalnego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 marca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości uznania spłaty byłego małżonka jako koszt uzyskania przychodu przy zbyciu lokalu mieszkalnego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W 1989 roku Wnioskodawczyni otrzymała wspólnie z mężem przydział lokatorski na mieszkanie i nabyła spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego, Wnioskodawczyni nie miała z mężem rozdzielczości małżeńskiej. Wnioskodawczyni wniosła z małżonkiem do spółdzielni wymagany wkład lokatorski w kwocie 10.329,34 zł.

W roku 2016 związek małżeński się rozpadł, został rozwiązany przez rozwód. Jedynym majątkiem wspólnym było lokatorskie spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego.

W wyniku ugody zawartej 26 kwietnia 2017 roku przed Sądem Rejonowym, lokatorskie spółdzielcze prawo do lokalu przypadło w całości na Wnioskodawczynię wraz z wkładem mieszkaniowym.

Wartość rynkowa przedmiotowego mieszkania wynosiła 200.000 zł W zamian za to Wnioskodawczyni zobowiązała się spłacić męża w kwocie 100.000 zł w ciągu jednego roku do dnia 28 kwietnia 2018 r.

W dniu 24 lipca 2017 roku już jako rozwiedziona, Wnioskodawczyni nabyła odrębne prawo własności do tego lokalu mieszkalnego. Aktem notarialnym została zawarta umowa ustanowienia i przeniesienia odrębnej własności lokalu na rzecz Wnioskodawczyni.

Chcąc spłacić męża Wnioskodawczyni była zmuszona sprzedać to mieszkanie. Mieszkanie zostało sprzedane w dniu 8 czerwca 2018 roku, za kwotę 239.000 zł. Mieszkanie zostało sprzedane przez pośrednika, który za swoje usługi wziął 9.830,60 zł.

Dnia 22 czerwca 2018 roku bank przelał kwotę 117.728,95 zł Komornikowi Sądowemu tytułem spłaty byłego męża. Na kwotę tę składa się 100.000 zł spłaty plus koszty komornicze. Spłatę Wnioskodawczyni miała przekazać mężowi do 28 kwietnia 2018 r., jednak nie miała wtedy żądanej gotówki i mąż oddał sprawę do egzekucji komorniczej.

W związku z tym, że od końca roku, w którym Wnioskodawczyni nabyła mieszkanie na własność (2017 rok) nie upłynęło pięć lat, Wnioskodawczyni musi zapłacić podatek od dochodu z tej sprzedaży.

W zeznaniu PIT 39 za 2018 rok, w poz. 21, jako koszty uzyskania przychodu Wnioskodawczyni ujęła: 1/2 wkładu mieszkaniowego do spółdzielni 5.164,66 zł, koszt aktu notarialnego przeniesienia własności lokalu mieszkalnego 1.189,02 zł oraz spłatę wypłaconą mężowi w kwocie 100 000 zł jako koszt nabycia 1/2 mieszkania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym stanie faktycznym, spłata ex-małżonka stanowi koszt uzyskania przychodu ze sprzedaży mieszkania nabytego w 1/2 części w wyniku podziału majątku wspólnego ze spłatą?

Zdaniem Wnioskodawczyni, kosztem nabycia 1/2 mieszkania w wyniku sądowej ugody podziału majątku jest spłata dokonana na rzecz byłego współmałżonka w wysokości 100.000 zł.

Spłata dotyczyła wyłącznie mieszkania, gdyż jest to jedyny majątek wspólny, który był przedmiotem ugody.

W myśl art. 30e ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy - podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw majątkowych.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku. Można do takich kosztów zaliczyć np.: koszty wyceny sprzedawanej nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy.

Z kolei ustalenie kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia odbywa się zgodnie z art. 22 ust. 6c lub 6d ww. ustawy w zależności od tego, czy zbywaną nieruchomość lub prawo nabyto odpłatne, czy nieodpłatnie. W niniejszej sprawie nabycie miało charakter odpłatny, gdyż odbyło się za spłatą na rzecz byłego współmałżonka.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

W tym miejscu wyjaśnić należy, że kosztem nabycia w wyniku sądowego podziału majątku udziału 1/2 w mieszkaniu będzie kwota udokumentowanej spłaty dokonanej na rzecz byłego współmałżonka w wysokości 100.000 zł.

Kwota ta stanowi bowiem wydatek jaki Wnioskodawczyni musiała ponieść, aby stać się właścicielem udziału, który do daty podziału majątku był własnością byłego współmałżonka.

Kwotę tę Wnioskodawczyni może więc zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu pomniejszając tym samym przychód, jaki uzyskała ze sprzedaży mieszkania.

Obowiązek podatkowy z tytułu sprzedaży mieszkania wynika z tego, że zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mieszkanie nabyte w 2017 roku (udział nabyty 26 kwietnia 2017 r. w drodze podziału majątku wspólnego oraz nabyte przez Wnioskodawczynię odrębne prawo własności do lokalu 24 lipca 2017 r.) zostało sprzedane przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym go nabyto. Podstawę obliczenia podatku stanowi dochód, czyli różnica między przychodem uzyskanym ze sprzedaży, a kosztami uzyskania przychodu, ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c ustawy.

W przypadku Wnioskodawczyni przychodem będzie kwota 239.000 zł pomniejszona o koszty pośrednika – 9.830,60 zł, natomiast kosztami będzie kwota 1/2 wkładu mieszkaniowego 5.164,67 zł, koszt aktu notarialnego ustanowienia i przeniesienia odrębnej własności lokalu 1189,02 zł oraz koszt nabycia 50% udziału w mieszkaniu w postaci spłaty byłego męża w kwocie 100.000 zł.

Reasumując, Wnioskodawczyni uważa, że kwota 100.000 zł przekazana ex-mężowi w wyniku ugody sądowej jest kosztem nabycia 1/2 mieszkania i Wnioskodawczyni mogła pomniejszyć o tę kwotę podstawę opodatkowania dochodu ze sprzedaży przedmiotowego mieszkania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłami przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany;

Przytoczony wyżej przepis ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub praw w nim wymienionych miało miejsce przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej, stanowi źródło przychodu i w efekcie skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego.

Zatem w przypadku zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment oraz sposób ich nabycia.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego do Wnioskodawczyni i jej byłego małżonka należało spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego, które po rozwodzie na skutek dokonanego podziału majątku przypadło w całości Wnioskodawczyni. W dniu 24 lipca 2017 r. Wnioskodawczyni na podstawie zawartej umowy ustanowienia własności i przeniesienia odrębnej własności lokalu nabyła odrębne prawo własności do tego lokalu mieszkalnego. Następnie w dniu 8 czerwca 2018 r. Wnioskodawczyni dokonała sprzedaży ww. nieruchomości za kwotę 239.000 zł.

Zatem w przedmiotowej sprawie pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, winien być liczony od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego w prawo odrębnej własności, tj. od końca 2017 roku.

W konsekwencji więc, odpłatne zbycie w dniu 8 czerwca 2018 r. ww. lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie zaś do art. 30e ust. 4 ww. ustawy po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 ww. ustawy).

Z kolei art. 30e ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

W świetle art. 19 ust. 1 ww. ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością).

Należy wyjaśnić, iż kosztów odpłatnego zbycia nie należy utożsamiać z kosztami uzyskania przychodu, których zasady ustalania zostały uregulowane w art. 22 ust. 6c i 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Nadto, zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Pojęcie kosztów nabycia, o których mowa w art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obejmuje więc takie wydatki, które zbywca musiał ponieść aby nabyć zbywaną przez siebie nieruchomość lub prawo.

Odnosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy, stwierdzić należy, że spłata na rzecz byłego męża jest wydatkiem dokonanym z tytułu podziału majątku wspólnego małżonków w wyniku ustania małżeńskiej wspólności majątkowej. Nie stanowi natomiast wydatku na nabycie lokalu mieszkalnego, bowiem nabycia tego Wnioskodawczyni dokonała od spółdzielni mieszkaniowej w drodze umowy przeniesienia własności przedmiotowego lokalu na Jej rzecz jako osoby, której przysługiwało spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu. Spłata ta nie jest również nakładem na nieruchomość dokumentowanym fakturą VAT i zwiększającym wartość lokalu mieszkalnego.

W konsekwencji spłata byłego męża wynikająca z podziału majątku dorobkowego nie mieści się w ustawowych kryteriach kosztu uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości w rozumieniu art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W tym miejscu należy wskazać, że niniejsza interpretacja stanowi ocenę stanowiska Wnioskodawczyni wyłącznie w odniesieniu do zadanego pytania. Tut. Organ nie dokonał oceny stanowiska Wnioskodawczyni w odniesieniu do wymienionych przez nią kosztów: pośrednika, wkładu mieszkaniowego do spółdzielni, aktu notarialnego.

Ponadto wskazać należy, że tutejszy Organ nie jest uprawniony w toku wydawania interpretacji indywidualnych do dokonania wyliczeń oraz przeprowadzenia postępowania dowodowego.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.