Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-2.4012.72.2019.2.DC
z 19 kwietnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 lutego 2019 r. (data wpływu 14 lutego 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 15 kwietnia 2019 r. (data wpływu 18 kwietnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania 8% stawki podatku VAT w przypadku świadczenia usług zakwaterowania na jachcie – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 lutego 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania 8% stawki podatku VAT w przypadku świadczenia usług zakwaterowania na jachcie.

Wniosek uzupełniono w dniu 18 kwietnia 2019 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi indywidualną działalność gospodarczą w zakresie czarteru jachtów (PKD: 77.21.Z). Jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W najbliższym czasie zamierza rozpocząć świadczenie dodatkowych usług polegających na wynajmie jachtów w celu zakwaterowania dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej jak również dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą (symbol PKWiU 55.90.13.0).

Usługa zakwaterowania nie będzie powiązana z odbyciem rejsu. Najemcy będą mieszkać i nocować na jachcie od jednej do kilkunastu dób.

Z każdym najemcą zostanie podpisana umowa, w której określony będzie czas trwania najmu. Ponadto, z treści umowy wynikało będzie, że jej przedmiotem jest wykorzystanie jachtu jako miejsca krótkotrwałego zakwaterowania.

Podkreślenia wymaga fakt, że zakwaterowanie będzie miało formę stacjonarnego pobytu na zacumowanym jachcie w porcie.

W uzupełnieniu z dnia 15 kwietnia 2019 r. Wnioskodawca wskazał, że:

1. W sytuacji wynajmu jachtów na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, jacht będzie wykorzystany jako miejsce krótkotrwałego zakwaterowania. Zakwaterowanie będzie miało formę stacjonarnego pobytu.
2. Podmioty prowadzące działalność gospodarczą, z którymi Wnioskodawca podpisze umowę najmu nie będą mogły podnajmować jacht osobom trzecim w zakresie krótkotrwałego zakwaterowania, nie będą też mogły podnajmować jacht do innych celów.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy usługi zakwaterowania na jachcie zostają objęte 8% podatkiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi krótkotrwałego zakwaterowania na jachcie zostały sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 55.90.13.0 jako usługi oferowania miejsc sypialnych w wagonach kolejowych i w pozostałych środkach transportu.

Zgodnie z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości z dnia 15 marca 1989 r. przez środek transportu należy również rozumieć jednostki pływające, w tym jachty.

Usługi sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 55.90.13.0 są objęte pozycją nr 163 załącznika numer 3 do ustawy o podatku od towarów i usług, który przewiduje zastosowanie stawki 8% dla usług zawierających się w dziale 55 PKWiU.

Mając powyższe na uwadze Wnioskodawca stwierdza, że usługi wynajmu jachtów sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 55.90.13.0 podlegają opodatkowaniu obniżoną stawką podatku VAT, tj. 8%, w związku z art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług oraz poz. 163 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że przy określaniu prawidłowej stawki podatku od towarów i usług dla danej czynności, której miejsce świadczenia lub dostawy znajduje się na terytorium kraju, istotne jest prawidłowe jej zaklasyfikowanie wg symbolu PKWiU. Tym samym, wydając przedmiotową interpretację Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy, tj. na podanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji.

Zauważyć należy, że zgodnie z poz. 7.3 Zasad Metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zawartych w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) – dalej: „PKWiU”, zaliczanie danego produktu do odpowiedniego grupowania jest obowiązkiem producenta (względnie usługodawcy). Wynika to z faktu, że właśnie producent (usługodawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi.

Należy jednak podkreślić, że dokonana przez producenta (usługodawcę) klasyfikacja nie może naruszać zasad budowy i logiki struktury PKWiU. W razie trudności przy zaliczeniu wyrobu (towaru) lub usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU można wystąpić w tej sprawie do organów statystycznych. Procedury udzielania informacji w sprawie standardów klasyfikacyjnych (w tym Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług) określa Komunikat Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych.

Tutejszy Organ nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Podkreślić należy, że kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Tak więc niniejszą interpretację wydano na podstawie grupowania PKWiU wskazanego przez Wnioskodawcę we wniosku.

W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisanego w stanie faktycznym (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU wskazanej we wniosku czynności) lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

Należy wskazać, że umowa najmu jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony – zarówno wynajmującego, jak i najemcę – określone przepisami obowiązki.

Jak wynika z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r., poz. 1025, z późn. zm.) przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Z powyższego wynika, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie przedmiotu najmu przez jego najemcę.

Na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług najem stanowi świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku albo zwolnienie od podatku.

W świetle art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Należy podkreślić, że zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Pod poz. 163 załącznika nr 3 do ustawy, stanowiącego „Wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%”, wymienione zostały usługi sklasyfikowane w dziale 55 Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług – „Usługi związane z zakwaterowaniem”.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest zastosowanie obniżonej stawki podatku w wysokości 8% dla usługi zakwaterowania na jachcie.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzący działalność gospodarczą w zakresie czarteru jachtów oraz będący czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług zamierza świadczyć usługi polegające na wynajmie jachtów w celu krótkotrwałego zakwaterowania. Usługa zakwaterowania nie będzie powiązana z odbyciem rejsu. Najemcy będą mieszkać i nocować na jachcie od jednej do kilkunastu dób. Zakwaterowanie będzie miało formę stacjonarnego pobytu na zacumowanym jachcie w porcie. W sytuacji wynajmu jachtów na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, jacht będzie wykorzystany jako miejsce krótkotrwałego zakwaterowania. Zakwaterowanie będzie miało formę stacjonarnego pobytu. Podmioty prowadzące działalność gospodarczą, z którymi Wnioskodawca podpisze umowę najmu nic będą mogły podnajmować jacht osobom trzecim w zakresie krótkotrwałego zakwaterowania, nie będą też mogły podnajmować jacht do innych celów.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca ma wątpliwości czy usługi zakwaterowania na jachcie zostaną objęte 8% stawką podatku VAT.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa podatkowego należy wskazać, że w przedmiotowej sprawie znajdzie zastosowanie 8% stawka podatku VAT. Powyższe wynika z faktu, że przedmiotem umowy Wnioskodawcy będzie najem jachtu zacumowanego w porcie, w celu krótkotrwałego zakwaterowania. Ponadto świadczone usługi Wnioskodawca klasyfikuje pod pozycją PKWiU 55.90.13.0, a zatem jako usługi związane z zakwaterowaniem.

Wobec tego na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy usługa wynajmu jachtu w celu krótkotrwałego zakwaterowania w formie stacjonarnego pobytu na zacumowanym jachcie w porcie będzie opodatkowana stawką 8%.

Zatem stanowisko Wnioskodawczyni należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, niniejsze rozstrzygnięcie wydano w oparciu o informację, wynikającą z opisu sprawy, że świadczenie dodatkowe usług polegające na wynajmie jachtów w celu zakwaterowania dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej jak również dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą posiada symbol PKWiU 55.90.13.0. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.