Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-3.4012.63.2019.2.AŻ
z 16 kwietnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 lutego 2019 r. (data wpływu 11 lutego 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 kwietnia 2019 r. (data wpływu 9 kwietnia 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla dzierżawy Obwodów łowieckich – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 lutego 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla dzierżawy Obwodów łowieckich. Wniosek uzupełniono w dniu 9 kwietnia 2019 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz o wskazanie adresu elektronicznego do doręczeń w systemie ePUAP.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (ostatecznie sformułowany w piśmie z dnia 2 kwietnia 2019 r.).

Powiat (dalej: „Powiat” lub „Wnioskodawca”) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”). Na podstawie ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2018 r., poz. 995, z późn. zm., dalej: „ustawa o samorządzie powiatowym”) Powiat jest wyposażony w osobowość prawną i posiada zdolność do czynności cywilnoprawnych.

Stosownie do art. 4 ust. 1 pkt 13 ustawy o samorządzie powiatowym, do zadań publicznych Powiatu należy m.in. ochrona środowiska i przyrody.

Powiat, na podstawie art. 28 ustawy z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie (Dz. U. z 2017 r., poz. 1295, z późn. zm.; dalej „Prawo łowieckie”), wydzierżawia obwody łowieckie (dalej: „Obwody łowieckie”) na rzecz Kół Łowieckich Polskiego Związku Łowieckiego (dalej: „Koła Łowieckie” lub „Dzierżawcy”).

W tym celu pomiędzy stronami zawierane są umowy cywilnoprawne. Powiat zawarł z Kołami Łowieckimi umowy dzierżawy Obwodów łowieckich, w skład których wchodzą grunty sklasyfikowane jako tereny polne i leśne, w celu prowadzenia na nich gospodarki łowieckiej.

Zgodnie z zawartymi umowami, Koła Łowieckie na terenie Obwodów łowieckich zobowiązują się do prowadzenia racjonalnej gospodarki łowieckiej w oparciu i zgodnie z wieloletnim łowieckim planem hodowlanym oraz rocznym planem łowieckim. Jednym z przejawów ww. działalności jest odstrzał zwierzyny, która następnie jest co do zasady przedmiotem sprzedaży.

Przedmiot dzierżawy, którym jest Obwód łowiecki, stanowi grunt przeznaczony na cele działalności łowieckiej, o której mowa w art. 2 pkt 15 ustawy o VAT (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.).

Z tytułu dzierżawy, Koła Łowieckie zobowiązane są uiszczać na rzecz Powiatu czynsz dzierżawny, ustalany zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 4 grudnia 2002 r. w sprawie zasad ustalenia czynszu dzierżawnego oraz udziału dzierżawców Obwodów łowieckich w kosztach ochrony lasów przed zwierzyną (Dz. U. Nr 210, poz. 1791, z późn. zm.).

Kalkulując czynsz dzierżawny uwzględnia się powierzchnie Obwodów łowieckich, równowartość pieniężną żyta ogłaszaną dla podatku rolnego oraz ustaloną kategorię Obwodów łowieckich. Czynsz ustalony zgodnie z zasadami Rozporządzenia stanowi całość kwoty należnej od Dzierżawców, podatek naliczany jest przez Dzierżawcę przy zastosowaniu tzw. metody „w stu”.

Zgodnie z dotychczasową praktyką, Powiat stosuje stawkę 23% dla czynszu dzierżawnego Obwodów łowieckich, lecz nabrał wątpliwości czy stosowana powinna być stawka zw.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Jaką stawką podatku VAT, Powiat powinien opodatkować dzierżawę Obwodów łowieckich?

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłową stawką podatku VAT, jaką należy opodatkować dzierżawę Obwodów łowieckich jest stawka ZW.

Uzasadnienie stanowiska Powiatu.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług(Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm., dalej: „Ustawa o VAT”), opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług, stosownie do treści art. 8 ust. 1 Ustawy o VAT należy rozumieć każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Art. 41 ust. 1 Ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednak zgodnie z art. 146a pkt 1 Ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 3l grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ww. Ustawy oraz rozporządzeń wykonawczych do tej Ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie z podatku.

Dzięki temu, zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. z 2018 r., poz. 701, z późn. zm., dalej: „Rozporządzenie”), zwalnia się od podatku dzierżawę gruntów przeznaczonych na cele rolnicze.

W Ustawie o VAT brak jest definicji pojęcia „cele rolnicze”, jednak w art. 2 pkt 15 tej ustawy zdefiniowana została działalność rolnicza, przez którą rozumie się produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowle dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (PKWiU 02.20.13.0) oraz bambusa (PKWiU ex 01.29.30.0), a także świadczenie usług rolniczych.

W opinii Powiatu, w związku z faktem, że dzierżawione tereny zostały przeznaczone m.in. do prowadzenia gospodarki łowieckiej oraz sprzedaży ich produktów, to należy uznać, że są one wykorzystywane na cele rolnicze.

Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, dzierżawa Obwodów łowieckich powinna korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie § 3 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia.

Stanowisko to, zostało potwierdzone w licznych interpretacjach indywidualnych, wydanych w analogicznych stanach faktycznych, np.:

• w interpretacji z dnia 7 września 2018 r., sygn. 0115-KDIT1-2.4012.547.2018.1.PS, w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: „Dyrektor KIS”) potwierdził stanowisko podatnika, zgodnie z którym: „(...) uznać należy, że gruntem przeznaczonym na cele rolnicze jest grunt, który wydzierżawiający przekazał na cele działalności, o której mowa w art. 2 pkt 15 ustawy o podatku od towarowi usług, tj. m.in. gospodarki łowieckiej.”;
• w interpretacji z dnia 28 marca 2018 r., sygn. 0112-KDIL2-3.4012.42.2018.2.IP, Dyrektor KIS zaznaczył, że: „W niniejszej sprawie dzierżawiony grunt – jak wskazał Wnioskodawca – stanowi grunt przeznaczony na cele działalności łowieckiej, o której mowa w art. 2 pkt 15 ustawy.
  Z zawartej pomiędzy Wnioskodawcą a kołem łowieckim umowy dzierżawy wynika, że wydzierżawiany grunt (obwód łowiecki) przeznaczony jest do prowadzenia racjonalnej gospodarki łowieckiej w oparciu o wieloletni plan hodowlany i roczny plan łowiecki.
  Zatem dzierżawa obwodu łowieckiego – faktycznie przeznaczonego na cele gospodarki łowieckiej, korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie § 3 ust. 1 pkt 2 powołanego rozporządzenia.”;
• w interpretacji indywidualnej wydanej z dnia 29 sierpnia 2017 r., sygn. 0114 KDIP4.4012.292.2017.1.BS Dyrektor KIS wskazał: „W niniejszej sprawie dzierżawione grunty – jak wskazał Wnioskodawca – będą przeznaczone do celów rolniczych, tj. do celów gospodarki łowieckiej. Zatem dzierżawa obwodów łowieckich – faktycznie przeznaczonych na cele łowieckie – korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie § 3 ust. 1 pkt 2 powołanego rozporządzenia.”;
• w interpretacji indywidualnej z dnia 17 czerwca 2014 r., sygn. 0112-KDIL2-3.4012.42.2018.2.IP, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy zaznaczył, że „W niniejszej sprawie dzierżawione grunty – jak wskazał Wnioskodawca – będą przeznaczone do celów rolniczych. Zatem dzierżawa przedmiotowych gruntów rolnych – o ile faktycznie są one przeznaczone na cele prowadzonej przez Koło Łowieckie gospodarki rolnej – korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie § 3 ust. 1 pkt 2 powołanego rozporządzenia.”
  
  

Podsumowując, Powiat stoi na stanowisku, że wydzierżawianie Obwodów łowieckich na rzecz Kół Łowieckich podlega opodatkowaniu podatkiem VAT i korzysta ze zwolnienia z tego podatku na podstawie § 3 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towaróww rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy lub świadczenie usług w świetle art. 8 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi być wykonana przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, na mocy ust. 2 powołanego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Powiat jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Na podstawie ustawy o samorządzie powiatowym Powiat jest wyposażony w osobowość prawną i posiada zdolność do czynności cywilnoprawnych. Do zadań publicznych Powiatu należy m.in. ochrona środowiska i przyrody. Powiat, na podstawie ustawy Prawo łowieckie wydzierżawia Obwody łowieckie na rzecz Kół Łowieckich. W tym celu pomiędzy stronami zawierane są umowy cywilnoprawne. Powiat zawarł z Kołami Łowieckimi umowy dzierżawy Obwodów łowieckich, w skład których wchodzą grunty sklasyfikowane jako tereny polne i leśne, w celu prowadzenia na nich gospodarki łowieckiej. Zgodnie z zawartymi umowami, Koła Łowieckie na terenie Obwodów łowieckich zobowiązują się do prowadzenia racjonalnej gospodarki łowieckiej w oparciu i zgodnie z wieloletnim łowieckim planem hodowlanym oraz rocznym planem łowieckim. Jednym z przejawów ww. działalności jest odstrzał zwierzyny, która następnie jest co do zasady przedmiotem sprzedaży. Przedmiot dzierżawy, którym jest Obwód łowiecki, stanowi grunt przeznaczony na cele działalności łowieckiej, o której mowa w art. 2 pkt 15 ustawy. Z tytułu dzierżawy, Koła Łowieckie zobowiązane są uiszczać na rzecz Powiatu czynsz dzierżawny. Kalkulując czynsz dzierżawny uwzględnia się powierzchnie Obwodów łowieckich, równowartość pieniężną żyta ogłaszaną dla podatku rolnego oraz ustaloną kategorię Obwodów łowieckich. Czynsz ustalony zgodnie z zasadami Rozporządzenia stanowi całość kwoty należnej od Dzierżawców.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii stawki podatku VAT dla dzierżawy Obwodów łowieckich.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W świetle art. 146aa ust. 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym, zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

I tak, zgodnie § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. z 2018 r., poz. 701, z późn. zm.), zwalnia się od podatku dzierżawę gruntów przeznaczonych na cele rolnicze.

Stosownie do art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r., poz. 1025, z późn. zm.), przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Z powyższych przepisów wynika, że – co do zasady – dzierżawa gruntów stanowi świadczenie usług i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki podstawowej, zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146aa ustawy. Wyjątek stanowi dzierżawa gruntów przeznaczonych na cele rolnicze, która korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie przywołanego rozporządzenia wykonawczego do ustawy o podatku od towarów i usług.

Przepisy ustawy nie definiują pojęcia „cele rolnicze”, jednakże w art. 2 pkt 15 ustawy zdefiniowana została działalność rolnicza, przez którą rozumie się produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (PKWiU 02.20.13.0) oraz bambusa (PKWiU ex 01.29.30.0), a także świadczenie usług rolniczych.

Posiłkując się zapisem powyższej definicji uznać należy, że gruntem przeznaczonym na cele rolnicze jest grunt, który wydzierżawiający przekazał na cele działalności, o której mowa w art. 2 pkt 15 ustawy, tj. m.in. gospodarki leśnej, łowieckiej czy rybackiej.

Jak wynika z treści wniosku, Wnioskodawca wydzierżawia Obwody łowieckie na rzecz Kół Łowieckich co w świetle przepisów ustawy Prawo łowieckie, stanowi – jak wskazał Zainteresowany – grunt przeznaczony na cele działalności łowieckiej, o której mowa w art. 2 pkt 15 ustawy.

Z uwagi na przytoczone przepisy prawa w świetle przedstawionych okoliczności stwierdzić należy, że decydujące znaczenie w kwestii możliwości zwolnienia od podatku czynności dzierżawy gruntów jest ich faktyczne przeznaczenie przez dzierżawcę – na cele rolnicze.

W niniejszej sprawie dzierżawione grunty – jak wskazał Wnioskodawca – stanowią grunty przeznaczone na cele działalności łowieckiej, o której mowa w art. 2 pkt 15 ustawy. Z zawartej pomiędzy Wnioskodawcą a Kołami Łowieckimi umowami dzierżawy wynika, że wydzierżawiane grunty (Obwody łowieckie) przeznaczone są do prowadzenia racjonalnej gospodarki łowieckiej w oparciu i zgodnie z wieloletnim łowieckim planem hodowlanym oraz rocznym planem łowieckim. Zatem dzierżawa Obwodów łowieckich – faktycznie przeznaczonych na cele gospodarki łowieckiej – korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie § 3 ust. 1 pkt 2 powołanego rozporządzenia.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało ocenić jako prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Należy zauważyć ponadto, że powołane przez Wnioskodawcę interpretacje indywidualne są rozstrzygnięciami w indywidualnych sprawach, osadzonych w określonym stanie faktycznym i tylko do nich się zawężają, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.