Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-1.4011.24.2019.2.KK
z 10 kwietnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 18 stycznia 2019 r. (data wpływu 22 stycznia 2019 r.), uzupełnionym w dniu 6 marca 2019 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości:

• w odniesieniu do pytań oznaczonych we wniosku nr 1, 2 i 3 – jest prawidłowe,
• w odniesieniu do pytania oznaczonego we wniosku nr 4 – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 stycznia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 6 marca 2019 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości .

We wniosku tym przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 1 marca 2012 r. (w drodze umowy zawartej w formie aktu notarialnego) Wnioskodawczyni kupiła udział wynoszący ½ części w prawie własności lokalu mieszkalnego numer 34 stanowiącego odrębną nieruchomość położonego w budynku numer 32 w G. ze związanym z nim udziałem w nieruchomości wspólnej, za cenę 82.500 zł.

W dniu 5 maja 2017 r. w drodze umowy zamiany (zawartej w formie aktu notarialnego), w zamian za zbycie udziału wynoszącego ½ części w prawie własności lokalu mieszkalnego numer 34 stanowiącego odrębną nieruchomość położonego w budynku numer 32 w G. ze związanym z nim udziałem w nieruchomości wspólnej, Wnioskodawczyni nabyła kolejny udział wynoszący ½ części w prawie własności lokalu mieszkalnego numer 16 w klatce B stanowiącego odrębną nieruchomość położonego w budynku numer 8 w G. ze związanym z nim udziałem w nieruchomości wspólnej. Zamiany dokonano bez dopłat. W dniu zawarcia umowy zamiany wartość zbytego przez Wnioskodawczynię prawa majątkowego wynosiła 110.000 zł, a wartość nabytego przez nią prawa majątkowego wynosiła 110.000 zł.

W dniu 31 stycznia 2018 r. (umową sprzedaży w formie aktu notarialnego) Wnioskodawczyni sprzedała wskazany udział ½ części w prawie własności lokalu mieszkalnego numer 16 w klatce B stanowiącego odrębną nieruchomość położonego w budynku numer 8 w G. ze związanym z nim udziałem w nieruchomości wspólnej, za cenę 122.500 zł.

Pozyskane z tej sprzedaży pieniądze Wnioskodawczyni przeznaczyła w części (w zakresie kwoty 117.500 zł) na zapłatę ceny zakupu (umowa z dnia 27 sierpnia 2018 r. zawarta w formie aktu notarialnego) udziału wynoszącego ½ części w prawie własności nieruchomości stanowiącej grunty orne klasy V i VI położonej w G., składającej się z trzech działek oznaczonych numerami: 76/6, 76/20, 76/21 o łącznej powierzchni 1.0113 ha - za cenę 117.500 zł, w celu budowy budynku mieszkalnego na własne cele mieszkaniowe.

Wydaną również na wniosek Wnioskodawczyni decyzją o warunkach zabudowy z dnia 11 lipca 2018 r. (ostateczną z datą 4 sierpnia 2018 r.) ustalono warunki zabudowy dla inwestycji: budowa budynku mieszkalnego jednorodzinnego oraz budynku gospodarczego (mały punkt opieki nad psami) na działce numer 76/6 obręb geodezyjny G.

Powierzchnia wspomnianej działki nr 76/6 to 9.599 m² (0.9599 ha).

Zakupiona nieruchomość nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

Wnioskodawczyni złożyła do właściwego starosty wniosek o wydanie pozwolenia na budowę, dotyczący powyższej inwestycji. Po wybudowaniu na działce nr 76/6 domu mieszkalnego, Wnioskodawczyni chce w nim zamieszkać. Wnioskodawczyni nie prowadziła i nie prowadzi działalności gospodarczej. W przyszłości, po wybudowaniu budynku gospodarczego na działce nr 76/6, Wnioskodawczyni planuje prowadzenie działalności gospodarczej w tym budynku gospodarczym w postaci prowadzenia małego punktu opieki nad psami.

Wnioskodawczyni wskazuje, ze nie jest właścicielem ani współwłaścicielem innych nieruchomości.

W uzupełnieniu wniosku wskazano ponadto, że:

• Wnioskodawczyni nie posiada innej nieruchomości, w której obecnie mogłaby realizować własne cele mieszkaniowe.
• Rzeczywistym i podstawowym celem nabycia w sierpniu 2018 r. ziemi (gruntów o powierzchni 1,0113 ha) było wybudowanie domu jednorodzinnego, w którym Wnioskodawczyni chce zamieszkać. W przyszłości na części terenu tej nieruchomości chciałaby prowadzić mały punkt opieki nad psami.
• Rozpoczęcie budowy budynku mieszkalnego jednorodzinnego zaplanowane jest na maj-czerwiec 2019 r.
• Ukończenie budowy tego budynku planowane jest na październik 2019 r.
• Na prowadzenie działalności gospodarczej przeznaczony będzie obszar działki nr 76/6 o powierzchni maksymalnie 3.000 m² , w tym na zabudowę budynkiem gospodarczym o powierzchni 88 m² .

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawczyni może uwzględnić wartość zbytego przez nią umową zamiany z 5 maja 2017 r. udziału wynoszącego ½ części w prawie własności lokalu mieszkalnego ze związanym z nim udziałem w nieruchomości wspólnej jako koszt uzyskania przychodu z tytułu dokonania przez nią w dniu 31 stycznia 2018 r. sprzedaży udziału wynoszącego ½ części w prawie własności lokalu mieszkalnego ze związanym z nim udziałem w nieruchomości wspólnej?
2. Czy różnica między wartością prawa majątkowego sprzedanego przez Wnioskodawczynię w dniu 31 stycznia 2018 r. a wartością prawa majątkowego zbytego przez nią umową zamiany z 5 maja 2017 r. stanowi dochód Wnioskodawczyni z tytułu sprzedaży dokonanej 31 stycznia 2018 r.?
3. Czy dopuszczalne jest uwzględnienie, chociażby w części, zapłaconej przez Wnioskodawczynię ceny nabycia udziału w prawie własności nieruchomości zakupionego w dniu 27 sierpnia 2018 r. jako wydatki poniesione na własne cele mieszkaniowe, zwolnione od podatku dochodowego?
4. W jaki sposób należy określić wielkość wydatków na nabycie przez Wnioskodawczynię udziału w prawie własności nieruchomości na własne cele mieszkaniowe, jeżeli tylko na części zakupionej nieruchomości (jedynie na działce nr 76/6) można wybudować budynek mieszkalny? Czy udział tych wydatków w cenie nabycia udziału w prawie własności nieruchomości wynoszącej 117.500 zł może być proporcjonalny do powierzchni działki nr 76/6, na której ma zostać wybudowany budynek mieszkalny, w stosunku do łącznej powierzchni zakupionej nieruchomości?

Zdaniem Wnioskodawczyni:

Ad. 1

Wartość zbytego przez Wnioskodawczynię umową zamiany z 5 maja 2017 r. udziału wynoszącego ½ części w prawie własności lokalu mieszkalnego ze związanym z nim udziałem w nieruchomości wspólnej można uwzględnić jako koszt uzyskania przychodu z tytułu dokonania przez nią w dniu 31 stycznia 2018 r. sprzedaży udziału wynoszącego ½ części w prawie własności lokalu mieszkalnego ze związanym z nim udziałem w nieruchomości wspólnej.

Ad. 2

Różnica między wartością prawa majątkowego sprzedanego przez Wnioskodawczynię 31 stycznia 2018 r. a wartością prawa majątkowego zbytego przez nią umową zamiany z 5 maja 2017 r. stanowi dochód Wnioskodawczyni z tytułu sprzedaży dokonanej 31 stycznia 2018 r.

Ad. 3

Zapłacona przez Wnioskodawczynię cena nabycia udziału w prawie własności nieruchomości zakupionego w dniu 27 sierpnia 2018 r. powinna być uwzględniona, chociażby w części, jako wydatki poniesione na własne cele mieszkaniowe, zwolnione od podatku dochodowego.

Ad. 4

Wielkość wydatków na nabycie przez Wnioskodawczynię udziału w prawie własności nieruchomości na własne cele mieszkaniowe należy określić proporcjonalnie. Udział tych wydatków w cenie nabycia udziału w prawie własności nieruchomości wynoszącej 117.500 zł może być proporcjonalny do powierzchni działki nr 76/6, na której ma zostać wybudowany budynek mieszkalny, w stosunku do łącznej powierzchni zakupionej nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe w odniesieniu do pytań oznaczonych we wniosku nr 1, 2 i 3, nieprawidłowe w odniesieniu do pytania oznaczonego we wniosku nr 4.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Z opisanych we wniosku okoliczności wynika, że Wnioskodawczyni sprzedała w styczniu 2018 r. udział (½ część) w lokalu mieszkalnym nr 16, który nabyła na podstawie umowy zamiany w maju 2017 r.

Biorąc powyższe pod uwagę, przedmiotowa sprzedaż tego udziału stanowi źródło przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ została dokonana przed upływem pięcioletniego terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio (art. 19 ust. 1 ww. ustawy). W opisanej sprawie przychodem Wnioskodawczyni jest wartość lokalu mieszkalnego wyrażona w cenie określonej w umowie jego sprzedaży w wysokości odpowiadającej przysługującemu jej udziałowi w ½ części nabytej w ramach umowy zamiany.

Zasady ustalania kosztów uzyskania omawianych przychodów zostały natomiast uregulowane w art. 22 ust. 6c-6f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 22 ust. 6c ustawy, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Ustawodawca wiąże więc przychody z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw do nieruchomości z kosztami, które podatnik poniósł, aby te nieruchomości lub prawa „weszły” do jego majątku (koszty nabycia/koszty wytworzenia) oraz z nakładami na te nieruchomości lub prawa, które podatnik poniósł jako posiadacz nieruchomości lub praw, przez co zwiększył ich wartość. Ustawodawca wymaga przy tym odpowiedniego udokumentowania tych wydatków.

W odniesieniu do przypadków odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które „weszły” do majątku podatnika w wyniku odpłatnego nabycia, kosztem uzyskania przychodów jest więc suma:

• udokumentowanych kosztów nabycia – tj. udokumentowanych wydatków poniesionych na otrzymanie tych nieruchomości i praw na własność (przez „koszt” rozumie się bowiem „pewną ilość pieniędzy wydawaną na kupno lub opłacenie czegoś”, „sumę pieniędzy wydatkowaną na kupno lub opłacenie czegoś” – tak: Wielki słownik języka polskiego PAN, www.wsjp.pl; Słownik języka polskiego PWN, www.sjp.pl) oraz
• udokumentowanych nakładów, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych i które zostały poczynione w czasie posiadania tych rzeczy i praw przez zbywającego – przy czym, stosownie do art. 22 ust. 6e ustawy, wysokość tych nakładów ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

W omawianej sprawie w 2017 r. Wnioskodawczyni nabyła ½ część lokalu mieszkalnego nr 16 na podstawie umowy zamiany, a zatem przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodu przy odpłatnym zbyciu tej nieruchomości w tej części zastosowanie znajdzie art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Do kosztów uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży tego mieszkania w styczniu 2018 r. Wnioskodawczyni może więc zaliczyć określoną w ww. umowie zamiany wartość udziału wynoszącego ½ części w prawie własności lokalu mieszkalnego nr 34 przekazanej w zamian za ½ część lokalu mieszkalnego nr 16, będącego przedmiotem analizowanej sprzedaży.

Odnosząc się do kolejnego zagadnienia, w art. 21 ust. 1 pkt 131 cyt. ustawy ustawodawca ustanowił pod pewnymi warunkami wyjątek. Zgodnie bowiem z tym przepisem, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Należy wyjaśnić, że powyższe zwolnienie obejmuje taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia opisanych nieruchomości, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia.

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały w art. 21 ust. 25 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 1 cytowanej ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

• położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Z istoty rozwiązania zawartego w zacytowanym art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że podstawową okolicznością decydującą o możliwości skorzystania z przedmiotowego zwolnienia jest przeznaczenie środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości i określonych praw majątkowych w terminie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym została ona dokonana, na wskazane w art. 21 ust. 25 ww. ustawy własne cele mieszkaniowe. Zawarte w tym przepisie wyliczenie tzw. wydatków mieszkaniowych, których realizacja uprawnia do zastosowania ww. zwolnienia ma charakter enumeratywny (wyczerpujący). Poprzedzenie wyrażenia „cele mieszkaniowe” przymiotnikiem „własne” świadczy o tym, że ustawodawca przewidując podstawę do zastosowania zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy i dopisując ten przymiotnik przesądził, że celem nadrzędnym jest możliwość uwzględnienia przy obliczaniu dochodu zwolnionego z opodatkowania tylko takich wydatków, które poniesione zostały na zaspokojenie „własnych” potrzeb mieszkaniowych. Tak więc uregulowane w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy zwolnienie od podatku dochodowego w zamierzeniach ustawodawcy realizować ma cel, jakim jest zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych podatnika.

Ponadto podkreślenia wymaga, że ustawodawca w przepisie art. 21 ust. 25 ustawy posługuje się sformułowaniem grunt pod budowę budynku mieszkalnego. Wydatki, od których ustawodawca uzależnia zastosowanie omawianego zwolnienia, powinny być dokonane na cele mieszkaniowe. Znajduje to potwierdzenie w brzmieniu omawianego przepisu, w którym w każdym z wymienionych w nim wydatków określa się jego przeznaczenie w postaci zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych.

Przeznaczenie gruntu na cele mieszkaniowe nie może wynikać wyłącznie z zamiarów nabywającego ten grunt podatnika. Charakter ten musi być oceniany nie tylko w kontekście rzeczywistej i realnej jego zabudowy, ale również w oparciu o formalne przeznaczenie tego gruntu. Nabyty grunt musi spełniać formalne warunki do wykorzystania go na cele mieszkaniowe.

W omawianej sprawie Wnioskodawczyni przeznaczyła przychód uzyskany ze sprzedaży udziału w lokalu mieszkalnym nr 16 na nabycie udziału w prawie własności nieruchomości stanowiącej grunty orne powierzchni 1,0113 ha, na którą składają się działki 76/6, 76/20 i 76/21. Równocześnie wskazano, że dla działki nr 76/6 o powierzchni 0,9599 ha została wydana na wniosek Wnioskodawczyni decyzja o warunkach zabudowy dotycząca budowy budynku mieszkalnego jednorodzinnego oraz budynku gospodarczego (mały punkt opieki nad psami) gdzie Wnioskodawczyni planuje prowadzenie działalności gospodarczej. Na prowadzenie działalności gospodarczej przeznaczony będzie obszar działki nr 76/6 o powierzchni maksymalnie 3.000 m² , w tym na zabudowę budynkiem gospodarczym o powierzchni 88 m² .

Biorąc powyższe pod uwagę w niniejszej sprawie dochód z odpłatnego zbycia mieszkania nr 16 korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych, uregulowanego w art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy jedynie w tej części, która przeznaczona będzie pod budowę domu jednorodzinnego. Nie sposób bowiem uznać, że cała działka nr 76/6, stanowiąca grunty orne, dla której wydano decyzję o warunkach zabudowy będzie przeznaczona na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych Wnioskodawczyni, zwłaszcza w sytuacji kiedy jej część będzie wykorzystywana dla celów prowadzonej działalności gospodarczej.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.