Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-1.4010.94.2019.1.BSA
z 29 marca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 stycznia 2019 r. (wpływ do Organu za pośrednictwem platformy e-PUAP w tym samym dniu), uzupełnionym 11 marca 2019 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia czy prawidłowe jest przyjęcie przez Wnioskodawcę, że do rozpoznawanych jako koszt uzyskania przychodu odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych objętych jako aport nie znajdzie zastosowania art. 16h ust. 3 w związku z art. 16h ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 stycznia 2019 r. do Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia m.in, czy prawidłowe jest przyjęcie przez Wnioskodawcę, że do rozpoznawanych jako koszt uzyskania przychodu odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych objętych jako aport nie znajdzie zastosowania art. 16h ust. 3 w związku z art. 16h ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 1 marca 2019 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.26.2019.BSA, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 11 marca 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca - spółka z o.o. (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest podmiotem działającym w branży poboru, uzdatniania i dostarczania wody, jak również odprowadzania i oczyszczania ścieków. Spółka jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny. Spółka realizuje zadania, które posiada 100% udziałów w Spółce. W związku z § 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 lipca 2014 r., w sprawie połączenia gmin, ustalenia granic niektórych gmin i miast, nadania niektórym miejscowościom statusu miasta oraz zmiany siedziby władzy gmin (Dz.U. z 2014 r., poz. 1023), z dniem 1 stycznia 2015 r., w województwie „X” połączono miasto na prawach powiatu Z. z gminą Z. w powiecie i utworzono podmiot o nazwie G. Z. o statusie miejskim (dalej: „połączenie gmin”). Przed połączeniem miasto na prawach powiatu Z. oraz gmina Z stanowiły samodzielne jednostki samorządu terytorialnego, gdzie na terenie każdej z nich były realizowane zadania z zakresu zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków określone w ustawie z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 827, z późn. zm.). Przed połączeniem na terenie gminy Z., obowiązki z zakresu działalności wodno-kanalizacyjnej były realizowane przez jednostkę wyodrębnioną w gminie Z. w formie samorządowego zakładu budżetowego, tj. przez Komunalny Zakład Gospodarczy Gminy Z. (dalej: „Zakład”).

Działalność statutowa Zakładu obejmowała zadania z zakresu:

1. zarządzania gminnymi zasobami mieszkaniowymi i użytkowymi,
2. zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków,
3. w zakresie zarządzania cmentarzami,
4. w zakresie zieleni gminnej i zadrzewień, na terenach przekazanych Zakładowi do utrzymania.
   
   

Oprócz działalności wodno-kanalizacyjnej przedmiot Zakładu obejmował zatem także inne rodzaje działalności zaliczane do działalności komunalnej. Ponadto działalność wodno-kanalizacyjna nie była w ramach Zakładu finansowo bądź organizacyjnie wyodrębniona w stosunku do innych przedmiotów działalności. W księgach Zakładu prowadzona działalność w zakresie zbiorowego zapotrzebowania (winno być: zaopatrzeniu), w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków miała wyodrębnione, przyporządkowane przychody i koszty oraz należności według prowadzonej dla tej działalności ewidencji. Brak było natomiast innych cech wskazujących na finansowe i organizacyjne wyodrębnienie w istniejącym przedsiębiorstwie jak przypisanie zobowiązań ściśle do działalności w zakresie zbiorowego zapotrzebowania w wodę i zbiorowego, wyodrębnienie źródeł finansowania tej działalności, czy brak wyodrębnienia w strukturze wskazującej na odrębność organizacyjną w realizacji tego zadania względem pozostałych zadań.

W gminie Miasta Z., przed połączeniem gmin zadania z zakresu działalności wodno-kanalizacyjnej były realizowane przez wyspecjalizowany w tym zakresie podmiot, tj. Wnioskodawcę. Główny zakres działalności Spółki był ograniczony do poboru, uzdatniania i dostarczania wody, jak również odprowadzania i oczyszczania ścieków. Przedmiot ten nie uległ zmianie (ograniczeniu lub rozszerzeniu) po połączeniu gmin. Wnioskodawca posiadał jednocześnie zezwolenie Wójta Gminy Z. na prowadzenie działalności w zakresie zbiorowego zapotrzebowania (zaopatrzenia), w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków na obszarze gminy wiejskiej Z. przed połączeniem z miastem. Taka działalność była prowadzona przez Wnioskodawcę na części obszaru gminy wiejskiej. Na pozostałym obszarze gminy działalność równolegle prowadził Zakład. W związku z połączeniem gmin wystąpiła potrzeba uregulowania zasad prowadzenia gospodarki wodno-kanalizacyjnej na terenie gminy utworzonej w wyniku połączenia. Stąd jeszcze przed połączeniem gmin w dniu 27 listopada 2014 r. Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników Wnioskodawcy podjęło uchwałę w sprawie upoważnienia zarządu Spółki do podjęcia prac na przejęciem Zakładu przez Spółkę w części dotyczącej zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków poprzez:

1. wniesienie majątku wodociągowo-kanalizacyjnego wraz z infrastrukturą towarzyszącą w formie aportu rzeczowego, za udziały wydane właścicielowi majątku;
2. przejęcie w trybie art. 231 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t.j Dz.U. z 2018 r., poz. 917, z późn. zm.), pracowników Zakładu, zatrudnionych przy pracach, czynnościach związanych ze zbiorowym zaopatrzeniem w wodę i zbiorowym odprowadzaniem ścieków.
   
   

Podjęta uchwała przewidywała zatem przejęcie obowiązków od Zakładu tylko w zakresie dotyczącym działalności wodno-kanalizacyjnej. Przejęcie obowiązków od Zakładu we wskazanym powyżej zakresie miało się odbyć stopniowo. Po dniu połączenia gmin Zakład stał się jednostką organizacyjną gminy Z. o statusie miejskim i funkcjonował nadal. Zakład nie został zlikwidowany i funkcjonuje do dziś.

Przewidziane zatem w uchwale Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników Spółki przejęcie Zakładu przez Wnioskodawcę sprowadzało się do przejęcia jednego z wielu zadań realizowanych przez Zakład, tj. zadania z zakresu działalności wodno-kanalizacyjnej oraz w trybie art. 23¹ Kodeksu pracy, pracowników Zakładu, w tym pracowników związanych z realizacją ww. zadania. W pozostałym zakresie zadania Zakładu wraz z przypisanym pracownikami były kontynuowane i realizowano je w dotychczasowej strukturze. Uchwałą Rady Miasta Z. z dnia 23 grudnia 2014 r., w sprawie porządku prawnego w wyniku połączenia Miasta Z. z Gminą Z., mając na względzie zasadę zaufania obywateli do organów państwa i samorządu terytorialnego oraz konieczność zapewnienia formalnoprawnych podstaw funkcjonowania Miasta Z. w wyniku połączenia z Gminą Z. z dniem 1 stycznia 2015 r., postanowiono m.in., że w wyniku połączenia:

1. Miasto Z. wstępuje we wszystkie prawa i obowiązki dotychczasowej Gminy Z., w tym prawa i obowiązki wynikające z zezwoleń, koncesji oraz innych aktów administracyjnych;
2. organy Miasta Z. stają się organami właściwymi lub stronami wszczętych i niezakończonych postępowań administracyjnych i sądowych;
3. mienie Gminy Z. staje się mieniem Miasta Z.;
4. ustanowione przed połączeniem akty prawa miejscowego, inne uchwały Rady Miasta Z. i Rady Gminy Z. oraz zarządzenia Prezydenta Miasta i Wójta Gminy są ważne i obowiązują do czasu ich uchylenia lub ustanowienia nowych aktów prawnych obowiązujących na terenie połączonego Miasta.
   
   

W dniu 20 lutego 2015 r. pomiędzy Wnioskodawcą a Zakładem została zawarta umowa użyczenia majątku wodociągowo-kanalizacyjnego wraz z infrastrukturą towarzyszącą, do której dołączono protokół przekazania mienia komunalnego z zakresu zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków. Przedmiotowe środki trwałe zostały oddane na mocy ww. umowy w nieodpłatne używanie na okres od 1 kwietnia 2015 r. do 31 grudnia 2015 r. Następnie na podstawie aneksu z 4 grudnia 2015 r. wskazany okres przedłużono do 31 grudnia 2019 r. Umowa użyczenia miała obowiązywać do czasu zrealizowania planu całkowitego przejęcia użyczonego mienia Zakładu przez Wnioskodawcę. W umowie użyczenia postanowiono, że:

• o ile przed zakończeniem obowiązywania niniejszej umowy, dokonane zostanie wniesienie przez Właściciela wymienionego przedmiotu umowy, aportem na majątek Biorącego do używania (tj. „Wnioskodawcy”), termin obowiązywania umowy ulegnie skróceniu do daty wniesienia aportu;
• biorący do używania zobowiązuje się dysponować oddanym przedmiotem umowy w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków, na terenie świadczonym dotychczas przez Użyczającego (tj. Zakład);
• biorący do używania ponosi zwykłe koszty utrzymania przedmiotu umowy oraz może czynić ulepszenia na przedmiocie umowy, za pisemną zgodą Użyczającego;
• zgodnie z art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 roku o podatkach i opłatach lokalnych obowiązek podatkowy w podatku od nieruchomości ciąży na posiadaczu nieruchomości.
  
  

W świetle zawartej umowy do 31 marca 2015 r. użytkownikiem infrastruktury był Zakład, a od 1 kwietnia 2015 r. na podstawie umowy użyczenia użytkownikiem stał się Wnioskodawca. Ponadto w ramach uregulowania zasad prowadzenia działalności w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków nie doszło do przejścia na Spółkę praw i obowiązków Zakładu. Po połączeniu, należności i zobowiązania związane z działalnością Zakładu stanowią nadal należności i zobowiązania Zakładu i nie zostały przeniesione na Spółkę. Jednocześnie Wnioskodawca 5 marca 2015 r. skierował do dotychczasowych odbiorców Zakładu informację, w której wskazał, że w związku z połączeniem Gminy Z. z Miastem Z., z dniem 1 kwietnia 2015 roku przejmuje obowiązki świadczenia usług zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków dla dotychczasowych odbiorców usług Zakładu Spółka gwarantuje od dnia przejęcia utrzymanie ciągłości dostarczania wody i odprowadzania ścieków oraz honorować będzie wszystkie prawa i obowiązki odbiorców usług rozliczanych wg wodomierzy głównych w nieruchomościach, wynikające z dotychczasowych umów o zaopatrzenie w wodę i odprowadzanie ścieków, zawartych z Zakładem, do czasu zaproponowania zawarcia nowych umów ze Spółką. Na indywidualne życzenie Odbiorca usług może zawrzeć nową umowę w siedzibie Spółki”.

Decyzją z dnia 7 października 2015 r. Prezes Rady Ministrów orzekł o przekazaniu na rzecz miasta na prawach powiatu Z. całego mienia gminy Z., którego składniki zostały ujęte w załącznikach do decyzji. Na podstawie wskazanej decyzji, majątek gminy Z. wykorzystywany przez Zakład do działalności wodno-kanalizacyjnej stał się majątkiem gminy utworzonej w wyniku połączenia. Uchwałą Rady Miasta Z. z 2 lutego 2016 r. w sprawie statutu Zakładu, postanowiono dokonać zmiany formy organizacyjnoprawnej Zakładu. Postanowiono, że komunalny Zakład staje się jednostką budżetową Miasta Z. i prowadzi działalność na terenie jednostki pomocniczej Miasta Z. - Dzielnicy M. Przedmiot działania Zakładu objął zadania z zakresu:

1. zarządzania zasobami mieszkaniowymi i użytkowymi:
2. utrzymania i modernizacji cmentarzy komunalnych;
3. zieleni gminnej i zadrzewień, na terenach przekazanych Zakładowi do utrzymania;
4. utrzymania dróg powiatowych, gminnych i wewnętrznych oraz utrzymanie zieleni w pasach drogowych wszystkich kategorii dróg;
5. bieżącego utrzymanie obiektów sportowych i placów zabaw;
6. bieżącego utrzymanie świetlic na terenie sołectw.
   
   

Do czasu przedstawionej zmiany w statucie Zakładu jednostka ta przez ok. 3 miesiące po połączeniu gminy z miastem (od 7 października 2015 r. do 2 lutego 2016 r.) kontynuowała działalność wodno-kanalizacyjną. Po zmianie statutu Zakładu jako jednostka budżetowa kontynuuje dotychczasowy zakres działalności określony przed połączeniem gmin z wyłączeniem zadań z zakresu zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków. Ponadto zakres działania Zakładu rozszerzono o nowe zadania, a zawężono terytorialny zakres działania do obszaru jednostki pomocniczej Miasta Z. - Dzielnicy M. Kolejnymi czynnościami po połączeniu były czynności podwyższenia kapitału zakładowego Wnioskodawcy poprzez utworzenie nowych udziałów przez Miasto Z. Do podwyższenia kapitału zakładowego doszło dwukrotnie. W trakcie kolejnych podwyższeń Gmina Z. o statusie miejskim w zamian za składniki majątku rzeczowego wniesione aportem objęła:

1. w dniu 28 lutego 2018 r. o kwotę 3.003.310,65 zł (tj. 6.006 nowych udziałów o wartości nominalnej 500,00 zł każdy) w zamian za aport rzeczowy poszczególnych składników przeznaczonych do wykonywania działalności wodno-kanalizacyjnej, wykazanych w uchwale nr 2/2018 Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników Spółki;
2. w dniu 7 grudnia 2018 r. o kwotę 4.059.109,12 zł (tj. 8.118 nowych udziałów o wartości nominalnej 500,00 zł każdy) w zamian za aport rzeczowy poszczególnych składników przeznaczonych do wykonywania działalności wodno - kanalizacyjnej wykazanych w uchwale nr 21/2018 Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników Spółki.
   
   

Składniki majątku stanowiące przedmiot aportu, w części obejmującej budowle i urządzenia infrastruktury wodno-kanalizacyjnej po wniesieniu aportem zostały wprowadzone na stan środków trwałych Spółki. Wnoszące aport Miasto Z. czynność wniesienia aportu wykazało w rozliczeniu dla potrzeb VAT jako odpłatną dostawę towarów, do której zastosowanie znalazło zwolnienie z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Prawidłowość zastosowania zwolnienia z VAT do planowanej czynności wniesienia aportu została potwierdzona przez Dyrektora KIS w wydanej na rzecz Miasta Z. interpretacji indywidualnej z 15 grudnia 2017 r., Znak: 0112-KDIL1-2.4012.528.2017.l.TK. Jednocześnie w przyszłości w kolejnych etapach Miasto Z. może zdecydować o wniesieniu aportem do Spółki kolejnych składników majątku przeznaczonych do wykonywania działalności wodno - kanalizacyjnej. Składniki te przed połączeniem gmin służyły do prowadzenia działalności z zakresu zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścisków przez Zakład na terenie gminy Z.

Z uwagi na fakt, że Zakład posiadał szeroki zakres działalności (jako samorządowy zakład budżetowy nie zajmowała się wyłącznie aktywnością gospodarczą w dziedzinie dostarczania wody i odprowadzania ścieków) poszczególne czynności podejmowane po dniu połączenia gmin w zakresie uregulowania działalności wodno-kanalizacyjnej na terenie gminy utworzonej w procesie połączenia nie prowadziły do likwidacji działalności Zakładu. Działalność z zakresu przewidzianego w ustawie o samorządzie gminnym była prowadzona nadal, z wyłączeniem bezpośredniego prowadzenia działalności wodno-kanalizacyjnej od 2 lutego 2016 r.

Kontynuacja działalności Zakładu po połączeniu gmin obejmowała m.in.:

• kontynuację stosunków pracy nawiązanych przez Zakład oraz pozostałych stosunków,
• prawnych objętych przedmiotem działalności Zakładu;
• realizację praw i obowiązków przypisanych do Zakładu;
• prowadzenie wymaganej rachunkowości Zakładu z zachowaniem ciągłości;
• zachowanie nazwy Zakładu przewidzianego Statutem oraz
• użyczenie majątku służącego do działalności wodno-kanalizacyjnej.
  
  

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny (winno być: stan faktyczny/zdarzenie przyszłe) dla potrzeb rozliczeń podatku CIT Wnioskodawca przyjął, że nabycie w ramach podwyższenia kapitału zakładowego aportu w postaci rzeczowych składników majątku, które w przeszłości służyły działalności wodno-kanalizacyjnej prowadzonej przez Zakład nie prowadziło do nabycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Wnioskodawca dokonał rozpoznania skutków podatkowych (CIT) nabycia aportu przewidzianych dla transakcji nabycia poszczególnych składników majątku. Wnioskodawca przyjął, że w związku z nabyciem środków trwałych stanowiących przedmiot aportu ich wartość początkową należy określić na podstawie art. 16g ust. 1 pkt 4 ustawy z 15 lutego 1992 r., o podatku dochodowym od osób prawnych, a zastosowania nie znajdują:

• art. 16g ust. 9 w związku z art. 16g ust. 10a, ustawy CIT do ustalania wartości początkowej środków trwałych oraz
• art. 16h ust. 3 w związku z art. 16h ust. 3 ustawy CIT, do metody amortyzacji oraz wysokości odpisów amortyzacyjnych.

Wnioskodawca przewiduje, że w przyszłości w przypadku kolejnych aportów dokonywanych przez Miasto Z. dokona analogicznego rozpoznania skutków podatkowych w zakresie CIT.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z 6 marca 2019 r.):

Czy w zakresie podatku dochodowego od osób prawych prawidłowe jest przyjęcie przez Wnioskodawcę, że do rozpoznawanych jako koszt uzyskania przychodu odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych objętych jako aport nie znajdzie zastosowania art. 16h ust. 3 w związku z art. 16h ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (winno być: art. 16h ust. 3a)?

(pytanie oznaczone w uzupełnionym wniosku Nr II. 4)

Zdaniem Wnioskodawcy, mając na względzie przedstawione wyżej uwagi do rozpoznawanych jako koszt uzyskania przychodu odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych objętych przez Wnioskodawcę jako aport nie znajdzie zastosowania art. 16h ust. 3 w związku z art. 16h ust. 3 (winno być: art. 16h ust. 3a) ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz.1036, z późn. zm., dalej: „ustawa CIT”). W zakresie odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych nabytych w ramach wkładu niepieniężnego (aportu) mającego postać przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części ustawy CIT przewiduje obowiązek kontynuacji przyjętej metody amortyzacji oraz wysokości dokonywanych odpisów amortyzacyjnych. Zgodnie z art. 16h ust. 3 w związku z art. 16h ust. 3 ustawy CIT (winno być: art. 16h ust. 3a) w razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze wkładu niepieniężnego, jeżeli składniki majątku wchodzące w skład wkładu niepieniężnego były wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podmiotu wnoszącego taki wkład nabywca tych składników (podmiot, który objął przedmiot wkładu) dokonuje odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuują metodę amortyzacji przyjętą przez podmiot wnoszący wkład w postaci przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. Ponieważ w zaistniałym stanie faktycznym w związku z otrzymaniem przedmiotu aportu nie doszło do nabycia przez Spółkę przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części stąd art. 16h ust. 3 w związku z art. 16h ust. 3 ustawy CIT nie znajdzie zastosowania. Analogicznie będzie w przypadku dalszych aportów planowanych przez właściciela, tj. Miasta Z.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do powołanej we wniosku interpretacji indywidualnej należy stwierdzić, iż została ona wydana w indywidualnych sprawach podmiotów, które o ich wydanie wystąpiły, zatem nie jest ona wiążąca dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Natomiast zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Nadmienić należy, że w pozostałym zakresie objętym wnioskiem, wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.