Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-3.4011.596.2018.4.RR
z 27 lutego 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 listopada 2018 r. (data wpływu 20 listopada 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 stycznia 2019 r. (data wpływu 9 stycznia 2019 r.) oraz pismem z dnia 14 lutego 2019 r. (data wpływu 20 lutego 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia, czy wydatki poniesione na formy wtryskowe, których wytworzenie dokonywane jest z udziałem podmiotów zewnętrznych konieczne do przeprowadzenia opisanego procesu produkcyjnego mogą być zaliczone do kosztów prac rozwojowych w rozumieniu art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym amortyzowane w sposób przewidziany dla kosztów prac rozwojowych zakończonych wynikiem pozytywnym – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 listopada 2018 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia, czy wydatki poniesione na formy wtryskowe, których wytworzenie dokonywane jest z udziałem podmiotów zewnętrznych konieczne do przeprowadzenia opisanego procesu produkcyjnego mogą być zaliczone do kosztów prac rozwojowych w rozumieniu art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym amortyzowane w sposób przewidziany dla kosztów prac rozwojowych zakończonych wynikiem pozytywnym.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 19 grudnia 2018 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.596.2018.1.RR oraz pismem z dnia 7 lutego 2019 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.596.2018.3.RR, Organ podatkowy na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, wezwał Wnioskodawcę do usunięcia braków wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwania wysłano w dniu 19 grudnia 2018 r. oraz w dniu 7 lutego 2019 r. (skutecznie doręczono odpowiednio w dniu 28 grudnia 2018 r. oraz w dniu 11 lutego 2019 r.), zaś w dniu 9 stycznia 2019 r. oraz w dniu 20 lutego 2019 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (data nadania odpowiednio 4 stycznia 2019 r. oraz 15 lutego 2019 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki osobowej (dalej również jako: „Spółka”), która zajmuje się produkcją wysokiej jakości artykułów (…). W ramach produkcji prowadzi ona również prace mające na celu wykreowanie nowych produktów. W trakcie realizacji projektu opracowania nowego produktu Spółka zamawia i nabywa formy wtryskowe, które służą do wytworzenia części składowych nowego produktu.

Formy wtryskowe są wykorzystywane do produkcji nowych wyrobów, które stanowią nowe produkty w ofercie firmy, odróżniające się od wcześniej wprowadzonych do produkcji. Innowacyjność produktów jest często przejawiana poprzez między innymi zmniejszoną wagę, która pozwala na zmniejszenie kosztów wytworzenia i zużycia materiałów, co przyczynia się również do większej dbałości o środowisko. Nowe produkty są również projektowane w ten sposób by zmniejszyć ilość energii potrzebnej do ich wytworzenia. Często są to zarazem produkty, które nie występują na rynku i w tym zakresie również stanowią nowość.

W przypadku tego typu produkcji cały proces produkcji można przedstawić w następujących krokach:

1. Powstanie pomysłu na stworzenie nowego produktu. Omówienie powstałej koncepcji wewnątrz firmy (przeliczenie opłacalności stworzenia nowej formy wtryskowej oraz wstępne kalkulacje dotyczące ceny nowego produktu oraz popytu na niego).
2. Konsultacje z zewnętrzną firmą projektową. Przekazanie powstałej wewnątrz Spółki koncepcji dotyczącej nowego produktu do zewnętrznej firmy. Omówienie ze specjalistami studia projektowego szczegółów dotyczących norm jakie nowy produkt musi spełniać, tj. waga, wymiary, normy bezpieczeństwa, walory użytkowe, wygląd itp.
3. Oferta cenowa. Przygotowanie przez Studio Projektowe oferty cenowej uwzględniającej wszystkie omówione czynniki. Negocjacje cenowe dotyczące kosztów wytworzenia formy wtryskowej. Zatwierdzenie przez Spółkę kosztorysu i zgoda na rozpoczęcie prac nad projektem.
4. Podpisanie umowy na wykonanie projektu formy wtryskowej z firmę zewnętrzną.
5. Rozpoczęcie przez firmę zewnętrzną z którą podpisano umowę prac nad zaakceptowanym projektem formy wtryskowej składającym się dwóch etapów:
   • przygotowanie dwóch projektów koncepcyjnych przedstawiających rozwiązania konstrukcyjne, wymiary, wizualizacja 2D (ewentualny wydruk modelu).
   • następnie przygotowanie projektu technicznego – pliki w formacie STP bryły 3D, dokumentacja konstrukcyjna 2D.
6. Po wykonaniu projektu formy wtryskowej w sposób określony w umowie następuje zapłata za wykonaną pracę. Po zapłacie następuje przeniesienie praw autorskich na Spółkę.
7. Studio Projektowe przekazuje Spółce kompletną dokumentację techniczną (konstrukcyjną) niezbędną do wykonania form.
8. Po otrzymaniu pełnej dokumentacji Spółka przekazuje ją do firm zewnętrznych zajmujących się produkcją form wtryskowych. Firmy zewnętrzne produkujące formy na podstawie otrzymanych dokumentów dokonują kalkulacji i przedstawiają kosztorysy dotyczące produkcji formy wtryskowej.
9. Po zapoznaniu się z ofertami firm zewnętrznych zajmujących się produkcją form, Spółka dokonuje wyboru najkorzystniejszej oferty cenowej według następujących czynników: cena, jakość, termin wykonania.
10. Podpisanie umowy z wybraną firmą na wykonanie form wtryskowych.
11. Wykonawca form na podstawie przekazanego przez Spółkę projektu przygotowuje dokumentację techniczną w celu zaprogramowania maszyn CNC do obróbki metalu.
12. Wykonanie form przez podmiot zewnętrzny.
13. Wykonanie pierwszych wtrysków detalu u producenta formy (akceptacja lub ewentualne wprowadzenie poprawek), koszty ponosi producent.
14. Zakup form przez Spółkę (po zaakceptowaniu prawidłowości pracy formy oraz sprawdzeniu wyprasek detalu następuje opłacenie ostatniej transzy składowej wartości całego projektu wytwórczego formy).
15. Formy są bezpośrednio przekazane do podwykonawcy w ramach zawartej umowy o współpracy na zasadzie nieodpłatnego korzystania dla celów produkcji dla Spółki.
16. Podwykonawca wykonuje pierwsze wtryski według zamówienia i charakterystyki produktu, powstałe wzory trafiają do działu kontroli jakości u podwykonawcy i do zleceniodawcy.
17. Po zaakceptowaniu rozpoczyna się proces produkcji masowej u podwykonawcy (Spółka na podstawie zawartej umowy kupuje gotowy wyrób).
    
    

W piśmie z dnia 2 stycznia 2019 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wskazał, że jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych posiadającym w Polsce nieograniczony obowiązek podatkowy i wybrał opodatkowanie w formie stawki liniowej 19%. Spółka (której Wnioskodawca jest wspólnikiem) nie posiada statusu centrum badawczo -rozwojowego,

Wytworzenie form wtryskowych będzie związane z działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnej wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń,

Poniesione koszty zakończonych prac rozwojowych zostaną zaliczone do wartości niematerialnych i prawnych Spółki.

W związku z planowaną amortyzacją form wtryskowych w ramach kosztów prac rozwojowych zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 22b ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późń. zm., dalej jako „ustawa o PIT”).

Spełnienie tych warunków będzie polegać na tym, że:

• prace zostaną zakończone,
  

• ich wynik będzie pozytywny, tzn. osiągnięto zamierzony rezultat tych prac,
  

• efektem prac będzie ściśle ustalony produkt lub technologia wytwarzania, które mogą być wykorzystane na potrzeby działalności gospodarczej podatnika,
  

• techniczna przydatność tego produktu lub technologii zostanie odpowiednio udokumentowana przez podatnika,
  

• podatnik podejmie decyzję o wytwarzaniu tych produktów,
  

• koszty prac zostaną wiarygodnie określone, tzn. zostaną one określone w sposób zasługujący na wiarę, zaufanie, nieulegający wątpliwości, autentyczny,
  

• z dokumentacji będzie wynikało, że koszty prac zostaną pokryte spodziewanymi przychodami ze sprzedaży produktów lub zastosowania technologii.
  
  

W piśmie z dnia 14 lutego 2019 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wskazał, że wytworzenie form wtryskowych będzie związane z działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń, tj. będzie spełniało definicję prac rozwojowych wskazanych w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wydatki poniesione na formy wtryskowe, których wytworzenie dokonywane jest z udziałem podmiotów zewnętrznych, konieczne do przeprowadzenia opisanego procesu produkcyjnego, mogą być zaliczone do kosztów prac rozwojowych w rozumieniu art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym amortyzowane w sposób przewidziany dla kosztów prac rozwojowych zakończonych wynikiem pozytywnym?

Zdaniem Wnioskodawcy, (przedstawionym w uzupełnieniu wniosku), koszty poniesione na zakup/wyprodukowanie form wtryskowych, stosowanych w procesie produkcyjnym, mającym na celu stworzenie nowego produktu, mogą być zaliczone do kosztów prac rozwojowych i tym samym amortyzowane w sposób przewidziany dla kosztów prac rozwojowych zakończonych wynikiem pozytywnym.

Stosownie do art. 22 ust. 7b ustawy o PIT, koszty prac rozwojowych mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów:

1. w miesiącu, w którym zostały poniesione albo począwszy od tego miesiąca w równych częściach w okresie nie dłuższym niż 12 miesięcy, albo
2. jednorazowo w roku podatkowym, w którym zostały zakończone, albo
3. poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z art. 22m ust. 1 pkt 3 od wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22b ust. 2 pkt 2.
   
   

Koszty prac rozwojowych zakończonych wynikiem pozytywnym, który może być wykorzystany na potrzeby działalności gospodarczej podatnika, jako wartości niematerialne i prawne, podlegają amortyzacji.

Zgodnie z art. 5a pkt 40 ustawy o PIT, prace rozwojowe są zdefiniowane jako działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego w przedmiotowej sytuacji, definicja powyższa jest spełniona.

W świetle powyższego zasadny jest wniosek, że koszty poniesione na zakup/wyprodukowanie form wtryskowych, stosowanych w procesie produkcyjnym, mającym na celu stworzenie nowego produktu, mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Zdaniem Wnioskodawcy, potwierdzeniem powyższego stanowiska jest interpretacja podatkowa z dnia 20 lutego 2017 r., nr 2461-IBPB-1-2.4510.1080.2016.1.BG, w której Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach uznał, że koszty nabycia, wytworzenia, zużycia i modernizacji form wtryskowych mogą być zaliczone do kosztów prac rozwojowych: „Mając na uwadze definicję działalności rozwojowej Spółka uważa że realizacja projektu opracowania i wdrożenia do produkcji nowego wyrobu mieści się w podatkowej definicji działalności rozwojowej. Uprawnia to Spółkę do ujęcia wszystkich kosztów w okresie realizacji tego projektu do kosztów działalności rozwojowej, w tym ujęcia kosztów nabycia, wytworzenia, zużycia i modernizacji form wtryskowych do czasu zakończenia realizacji budowy nowego wyrobu. Przemawia za tym również fakt, że cechą charakterystyczną działań rozwojowych, w tym projektu budowy nowego wyrobu jest to, że w trakcie realizacji prac nie jest jeszcze znana ostateczna ilość i wartość materiałów zużytych do jego realizacji, nie jest jeszcze znany ostateczny efekt projektu oraz nie jest pewne, czy projekt ten zakończy się wynikiem pozytywnym”.

Możliwość zaliczenia kosztów form wtryskowych do kosztów prac rozwojowych została potwierdzona również w interpretacji podatkowej z dnia 20 lutego 2017 r., nr 2461-IBPB-1 -2.4510.59.2017.1.BG wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, w której stwierdzono: „Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka nie prowadzi działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, jest dużym przedsiębiorcą i prowadzi działalność produkcyjną w postaci wytwarzania wyrobów małego AGD. Od 2014 r. Spółka realizuje projekt polegający na opracowaniu produkcji nowego produktu i ponosi koszty na jego realizację. Nowy produkt spełnia definicję prototypu. W trakcie realizacji projektu opracowania nowego produktu, Spółka zamawia i nabywa formy wtryskowe, które służą do wytworzenia części składowych nowego produktu (…). Formy służące do wytworzenia części nowego wyrobu, które spełnią założenia projektowe i funkcjonalne, po zakończeniu procesu projektowania i wdrożenia nowego wyrobu będą służyły do jego produkcji seryjnej. Ze względu na konstrukcję i cechy indywidualne formy wtryskowe będą wykorzystane wyłącznie do produkcji tego nowego wyrobu. Odnosząc powyższe przepisy do przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego należy stwierdzić, że jeżeli więc podatnik ponosi koszty prac rozwojowych które stanowią w danym roku podatkowym koszty uzyskania przychodów, to w rozliczeniu za ten rok podatkowy (tj. 2016 r.) może skorzystać z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, w wysokości określonej w art. 18d ust. 7 pkt 2 lit b updop (nie mogą przekroczyć 10% tych kosztów)”.

Przytoczona powyżej interpretacja przesądziła o możliwości skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową w przypadku kosztów nabycia form wtryskowych, a tym samym można posiłkować się nią dla potwierdzania, że koszty takie mogą być zaliczane do kosztów prac rozwojowych.

Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie części prac, która jest zlecana podwykonawcom wskazać należy, że nie wpływa to negatywnie na możliwość zaliczenia tych kosztów do kosztów uzyskania przychodów. Z przepisów ustawy o PIT definiujących prace rozwojowe nie wynika w żaden sposób zakaz zlecenia tych prac podwykonawcom. Potwierdzeniem takiego stanowiska są również wydane interpretacje indywidualne. W interpretacji indywidualnej z dnia 16 marca 2010 r., nr IBPBI/2/423-394/10/MO wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach uznano, że do kosztów prac rozwojowych powinny być zaliczone m.in.: ewentualne wydatki na zewnętrznych specjalistów, które w sposób jednoznaczny, precyzyjny i bezsporny można przypisać do konkretnego projektu. Również w interpretacji indywidualnej z dnia 3 lutego 2017 r., nr 1462-IPPB5.4510.1110.2016.1.MR Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie potwierdził stanowisko wnioskodawcy, który twierdził, że w przypadku produkcji technologii związanej z branżą gier można uznać za koszty prac rozwojowych tę cześć prac, które prowadzone są w celu wykorzystania dostępnej wiedzy do tworzenia nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, w tym również opracowania prototypów, które można wykorzystać do celów komercyjnych i nie obejmują rutynowych prac i okresowych zmian niezależnie od kwestii wykonawcy tych prac – pracowników Wnioskodawcy czy też podwykonawców. Należy zatem uznać, że koszty prac zlecanych podwykonawcom również mogą być zaliczone do kosztów prac rozwojowych i tym samym do kosztów uzyskania przychodu.

Przechodząc do amortyzacji form wtryskowych należy odwołać się do art. 22b ust. 2 pkt 2 ustawy o PIT, który stanowi, że amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 22c, niezależnie od przewidywanego okresu używania koszty prac rozwojowych zakończonych wynikiem pozytywnym, który może być wykorzystany na potrzeby działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

• produkt lub technologia wytwarzania są ściśle ustalone, a dotyczące ich koszty prac rozwojowych wiarygodnie określone, oraz
  

• techniczna przydatność produktu lub technologii została przez podatnika odpowiednio udokumentowana i na tej podstawie podatnik podjął decyzję o wytwarzaniu tych produktów lub stosowaniu technologii, oraz
  

• z dokumentacji dotyczącej prac rozwojowych wynika, że koszty prac rozwojowych zostaną pokryte spodziewanymi przychodami ze sprzedaży tych produktów lub zastosowania technologii.
  
  

Jak wynika z art. 22b ust. 2 pkt 2 ustawy o PIT, zaliczenie kosztów prac rozwojowych do podlegających amortyzacji wartości niematerialnych i prawnych, jest uzależnione od spełnienia następujących warunków.

• prace zostały zakończone,
  

• ich wynik jest pozytywny, tzn. osiągnięto zamierzony rezultat tych prac,
  

• efektem prac jest ściśle ustalony produkt lub technologia wytwarzania, które mogą być wykorzystane na potrzeby działalności gospodarczej podatnika,
  

• techniczna przydatność tego produktu lub technologii została odpowiednio udokumentowana przez podatnika,
  

• podatnik podjął decyzję o wytwarzaniu tych produktów lub stosowaniu technologii,
  

• koszty prac zostały wiarygodnie określone, tzn. określono je w sposób zasługujący na wiarę, zaufanie, nieulegający wątpliwości, autentyczny,
  

• z dokumentacji wynika, że koszty prac zostaną pokryte spodziewanymi przychodami ze sprzedaży produktów lub zastosowania technologii.
  
  

Zdaniem Wnioskodawcy, w rzeczywistości spełnione będą wyżej określone warunki a zatem należy uznać, że formy wtryskowe będą mogły być amortyzowane w ramach kosztów prac rozwojowych.

Podsumowując, należy zatem uznać, że koszty poniesione na zakup/wyprodukowanie form wtryskowych, stosowanych w procesie produkcyjnym, mającym na celu stworzenie nowego produktu, mogą być zaliczone do kosztów prac rozwojowych i tym samym amortyzowane w sposób przewidziany dla kosztów prac rozwojowych zakończonych wynikiem pozytywnym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie zaznaczyć należy, że przedmiotem niniejszej interpretacji nie była kwestia oceny, czy wytworzenie form wtryskowych stanowi, działalność rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 40 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.), powyższe przyjęto jako element opisu zdarzenia przyszłego.

Przechodząc do analizy wniosku wskazać należy, że zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2017 r., poz. 1577, z późn. zm.), spółka osobowa to – spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

Spółki osobowe nie posiadają osobowości prawnej. Dochody spółek osobowych, co do zasady, (poza spółką komandytowo-akcyjną) nie stanowią zatem odrębnego przedmiotu opodatkowania. Podlegają natomiast opodatkowaniu dochody poszczególnych wspólników spółki osobowej. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce osobowej będzie uzależniony od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikami spółki osobowej są osoby prawne, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Natomiast, jeśli wspólnikami takiej spółki są osoby fizyczne, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Z uwagi na fakt, że Wnioskodawca, będący wspólnikiem spółki osobowej, posiada status osoby fizycznej, zastosowanie znajdą postanowienia zawarte w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

I tak, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Stosownie do ust. 2 ww. przepisu, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do:

1. rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat;
2. ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną.
   
   

W świetle przywołanych wyżej przepisów, uzyskane przez spółkę osobową przychody oraz poniesione koszty uzyskania przychodów podlegają rozliczeniu u jej wspólników (w tym przypadku u wspólnika spółki osobowej – Wnioskodawcy), proporcjonalnie do ich udziałów w zysku.

Z przedstawionego we wniosku oraz jego uzupełnienia opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki osobowej (dalej: „Spółka”), która zajmuje się produkcją wysokiej jakości artykułów (…). W ramach produkcji prowadzi ona również prace mające na celu wykreowanie nowych produktów. W trakcie realizacji projektu opracowania nowego produktu Spółka zamawia i nabywa formy wtryskowe, które służą do wytworzenia części składowych nowego produktu. Formy wtryskowe są wykorzystywane do produkcji nowych wyrobów, które stanowią nowe produkty w ofercie firmy, odróżniające się od wcześniej wprowadzonych do produkcji. Wytworzenie form wtryskowych będzie związane z działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń tj. będzie spełniało definicję prac rozwojowych wskazanych w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Poniesione koszty zakończonych prac rozwojowych zostaną zaliczone do wartości niematerialnych i prawnych Spółki. W związku z planowaną amortyzacją form wtryskowych w ramach kosztów prac rozwojowych zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 22b ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się do możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych od ww. prac rozwojowych stwierdzić należy, że zasady kwalifikowania wydatków jako kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 22 i 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Art. 22 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Definicja kosztów uzyskania przychodów sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika podlega indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej.

Zgodnie z art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Jednocześnie, art. 23 ust. 1 ww. ustawy, zawiera zamknięty katalog wydatków, których podatnik nie może zaliczyć do kosztów pomniejszających przychody nawet wówczas, gdy mają one związek z prowadzoną przez niego działalnością i zostały poniesione w celu uzyskania przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 7b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty prac rozwojowych mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów:

1. w miesiącu, w którym zostały poniesione albo począwszy od tego miesiąca w równych częściach w okresie nie dłuższym niż 12 miesięcy, albo
2. jednorazowo w roku podatkowym, w którym zostały zakończone, albo
3. poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z art. 22m ust. 1 pkt 3 od wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22b ust. 2 pkt 2.
   
   

Zaznaczyć w tym miejscu należy również, że w świetle ww. przepisu podatnicy mają prawo wyboru zaliczenia kosztów prac rozwojowych do kosztów podatkowych w dacie ich poniesienia lub jednorazowo po ich zakończeniu albo poprzez odpisy amortyzacyjne od wartości niematerialnych i prawnych. Amortyzować można jednak tylko te prace rozwojowe, które spełniają definicję wartości niematerialnych i prawnych.

Zgodnie z art. 22b ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 22c, niezależnie od przewidywanego okresu używania koszty prac rozwojowych zakończonych wynikiem pozytywnym, który może być wykorzystany na potrzeby działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1. produkt lub technologia wytwarzania są ściśle ustalone, a dotyczące ich koszty prac rozwojowych wiarygodnie określone, oraz
2. techniczna przydatność produktu lub technologii została przez podatnika odpowiednio udokumentowana i na tej podstawie podatnik podjął decyzję o wytwarzaniu tych produktów lub stosowaniu technologii, oraz
3. z dokumentacji dotyczącej prac rozwojowych wynika, że koszty prac rozwojowych zostaną pokryte spodziewanymi przychodami ze sprzedaży tych produktów lub zastosowania technologii,

–zwane także wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Jak wynika z art. 22b ust. 2 pkt 2 ww. ustawy, zaliczenie kosztów prac rozwojowych do podlegających amortyzacji wartości niematerialnych i prawnych, jest uzależnione od spełnienia następujących warunków:

• prace zostały zakończone,
  

• ich wynik jest pozytywny, tzn. osiągnięto zamierzony rezultat tych prac,
  

• efektem prac jest ściśle ustalony produkt lub technologia wytwarzania, które mogą być wykorzystane na potrzeby działalności gospodarczej podatnika,
  

• techniczna przydatność tego produktu lub technologii została odpowiednio udokumentowana przez podatnika,
  

• podatnik podjął decyzję o wytwarzaniu tych produktów lub stosowaniu technologii,
  

• koszty prac zostały wiarygodnie określone, tzn. określono je w sposób zasługujący na wiarę, zaufanie, nieulegający wątpliwości, autentyczny,
  

• z dokumentacji wynika, że koszty prac zostaną pokryte spodziewanymi przychodami ze sprzedaży produktów lub zastosowania technologii.
  
  

W konsekwencji, jeśli prace rozwojowe zostaną zakończone wynikiem pozytywnym i pozostałe warunki określone w art. 22b ust. 2 pkt 2 ww. ustawy będą spełnione, koszty prac rozwojowych stanowić będą podlegające amortyzacji wartości niematerialne i prawne.

Mając na uwadze przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz powołane wyżej przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że Wnioskodawca będzie uprawiony – po spełnieniu warunków, o których mowa w 22b ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do amortyzowania form wtryskowych w ramach kosztów prac rozwojowych, o których mowa w art. 5a pkt 40 ustawy o ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zakończonych wynikiem pozytywnym – proporcjonalnie do Jego prawa do udziału w zysku (udziału) Spółki.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.