Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-3.4011.410.2018.2.MJ
z 7 lutego 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 17 grudnia 2018 r. (data wpływu 18 grudnia 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 stycznia 2019 r. (data wpływu 23 stycznia 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków zbycia nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 grudnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 21 stycznia 2019 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni (dalej zwana również Podatnikiem) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych podlegającym opodatkowaniu od całości dochodów osiągniętych na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.

W 2018 roku Podatnik dokonał sprzedaży 23,44% udziału w nieruchomości niezabudowanej nabytej w wyniku spadkobrania. Nabycie ww. udziału nastąpiło w trzech etapach. Pierwszą część udziału, tj. 6,25% Wnioskodawczyni nabyła w dniu 16 lipca 2006 roku, kiedy to umarł jej ojciec. W dniu 8 stycznia 2016 roku zostało wydane Postanowienie Sądu Rejonowego potwierdzające nabycie spadku w tej części.

Drugą część udziału, tj. 0,98% Wnioskodawczyni nabyła w dniu 8 grudnia 2008 roku, kiedy to umarł jej brat. W dniu 8 października 2015 roku zostało wydane Postanowienie Sądu Rejonowego potwierdzające nabycie spadku w tej części.

Pozostałą część udziału w nieruchomości, tj. 16,21% Wnioskodawczyni nabyła w dniu 30 grudnia 2014 roku, kiedy to umarła jej matka. Postanowienie Sądu Rejonowego potwierdzające nabycie ww. udziału w nieruchomości zostało wydane w dniu 8 stycznia 2016 roku.

Jak wskazano powyżej, Podatnik dokonał sprzedaży w 2018 roku udziału w przedmiotowej nieruchomości. Środki uzyskane w wyniku sprzedaży zostały w całości przeznaczone na zakup mieszkania służącego realizacji własnych celów mieszkaniowych.

Wnioskodawczyni wraz ze swoim mężem, z którym łączy ją wspólność majątkowa, posiada obecnie dwie inne nieruchomości: dom jednorodzinny, w którym aktualnie zamieszkuje ze swoim współmałżonkiem oraz mieszkanie, w którym mieszka syn z żoną i dziećmi.

W roku 2019 Podatnik planuje dokonać sprzedaży domu jednorodzinnego i zamieszkać z mężem w mieszkaniu zakupionym ze środków pochodzących ze sprzedaży udziału w nieruchomości. Głównym powodem podjęcia decyzji o zakupie mieszkania i późniejszej sprzedaży domu są względy zdrowotne. Po przebytej chorobie nowotworowej stan zdrowia Wnioskodawczyni pogorszył się. Wykonywanie przez nią wielu prac domowych w domu jednorodzinnym wymaga zaangażowania zbyt dużych sił, co w efekcie negatywnie wpływa na jej zdrowie. Mniejsza nieruchomość spełnia wszystkie potrzeby mieszkaniowe Podatnika, a przy tym nie angażuje czasu i zdrowia w wykonywane prace porządkowe.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że:

• Przedmiotem spadku był udział w nieruchomości gruntowej niezabudowanej, położonej w (…).
• Posiadane udziały w nieruchomości gruntowej niezabudowanej wynikały z dziedziczenia ustawowego, ponieważ ani ojciec, ani matka, ani brat nie pozostawili testamentów. Nie miał miejsca dział spadku, nie doszło również do zniesienia współwłasności. Nie nastąpiło przysporzenie majątkowe.
  
  Ojciec zmarł dnia 16 lipca 2006 r.. Postępowanie spadkowe odbyło się dnia 8 stycznia 2016 r. przed Sądem Rejonowym w (…). Spadek po ojcu nabyli: żona oraz dzieci: (…), wszyscy po 1/4 części wprost.
  
  Brat zmarł dnia 11 grudnia 2008 r. Postępowanie spadkowe odbyło się dnia 8 października 2015 r. przed Sądem Rejonowym w (…). Spadek nabyli: żona – w 16/32 części spadku, matka - w 6/32 części spadku, siostra w 5/32 części spadku, siostra - 5/32 części spadku, wszystkie wprost.
  
  Matka zmarła dnia 30 grudnia 2014 r. Postępowanie spadkowe odbyło się przed Sądem Rejonowym w(…). Spadek nabyły córki po 1/2 części wprost.
  

• Zgodnie z art. 31 pkt 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego nabyty udział w nieruchomości stanowił odrębny majątek Wnioskodawczyni.
• Sprzedaży udziałów w nieruchomości Wnioskodawczyni dokonała jako osoba prywatna, która nie prowadziła i nie prowadzi działalności gospodarczej - akt notarialny podpisano dnia 7 marca 2018 r.
• Na pytanie - kiedy dokonano nabycia mieszkania ze środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości Wnioskodawczyni wskazała, że umowa ustanowienia odrębnej własności lokalu i sprzedaży została zawarta dnia 14 listopada 2018 r. w formie aktu notarialnego.
• Nabyte mieszkanie jest wspólnością majątkową Wnioskodawczyni i jej męża. Środki pieniężne uzyskane ze sprzedaży udziałów w nieruchomości pokryły ok. 52% wartości nabytego lokalu mieszkalnego. Brakującą kwotę uzupełniły oszczędności obojga małżonków.
• Przedmiotem nabycia było ustanowienie odrębnej własności i sprzedaż: samodzielnego lokalu mieszkalnego, udziału we współwłasności części budynku oraz urządzeń, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali oraz własności we współwłasności gruntu, stanowiących części nieruchomości wspólnej.
• Od dnia 15 grudnia 2018 r. w lokalu są prowadzone prace remontowe mające na celu przysposobienie tegoż do zamieszkania. Lokal został kupiony w tzw. stanie deweloperskim, bez gładzi na tynkach, drzwi wewnętrznych, podłóg i białego montażu. Prace powinny zostać zakończone w połowie kwietnia bieżącego roku i wówczas Wnioskodawczyni zamierza się tam przeprowadzić.
• Nieruchomość gruntową niezabudowaną nabyli w dniu 18 czerwca 1976 r. rodzice wnioskodawczyni w 1/2 części na zasadzie wspólności ustawowej.

Po śmierci ojca w 2006 r. do spadku zostali powołani żona, dzieci: (…). Postępowanie spadkowe odbyło się dnia 8 stycznia 2016 r. przed Sądem Rejonowym w (…), wszyscy po 1/4 części wprost.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy środki uzyskane ze sprzedaży posiadanego przez Wnioskodawczynię 23,44% udziału w nieruchomości będą korzystały ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na przeznaczenie ich na zakup mieszkania służącego własnym celom mieszkaniowym?

Wnioskodawczyni przedstawiła następujące stanowisko:

Zdaniem Wnioskodawczyni środki pieniężne uzyskane ze sprzedaży 23,44% posiadanego udziału w nieruchomości:

• nie będą podlegały opodatkowaniu w wysokości odpowiadającej 6,25% udziału w nieruchomości nabytego dnia 16 lipca 2006 roku w wyniku śmierci ojca Podatnika,
• nie będą podlegały opodatkowaniu w wysokości odpowiadającej 0,98% udziału w nieruchomości nabytego dnia 8 grudnia 2008 roku w wyniku śmierci brata Podatnika,
• będą podlegały opodatkowaniu w wysokości odpowiadającej 16,21% udziału w nieruchomości nabytego w wyniku śmierci matki Podatnika, jednakże z uwagi na przeznaczenie ich na zakup mieszkania służącego własnym celom mieszkaniowym, skorzystają ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, dalej jako ustawa o PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przytoczony przepis formułuje zatem generalną zasadę, zgodnie z którą sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Mając na uwadze powyższe, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment nabycia udziału w nieruchomości.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego Wnioskodawczyni nabyła 6,25% udziału w nieruchomości w dniu 16 lipca 2006 roku, kiedy to zmarł jej ojciec. W dniu 8 grudnia 2008 roku, kiedy to zmarł brat Wnioskodawczyni, doszło do nabycia 0,98% udziału w nieruchomości. W dniu 30 grudnia 2014 roku, kiedy to zmarła matka Wnioskodawczyni, doszło do nabycia 16,21% udziału w nieruchomości.

W tym miejscu należy zauważyć, iż ustawa o PIT nie precyzuje pojęcia „nabycie”, jak również nie wyjaśnia jak należy określić moment nabycia w drodze spadku. Wyjaśnienia powyższych terminów należy szukać w przepisach ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 roku Kodeks cywilny (dalej również jako KC).

Konieczność odwoływania się do przepisów Kodeksu Cywilnego znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych. Dla przykładu Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 3 listopada 2009 roku (sygn. akt II FSK 1489/08) wskazał, że aby ustalić, jaka czynność prawna wyznacza początek biegu pięcioletniego terminu należy odwołać się do regulacji zawartych w prawie cywilnym.

Zgodnie z treścią art. 922 KC, prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi IV Kodeksu cywilnego. W myśl art. 924 i 925 KC, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej.

Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny należy stwierdzić, że momentem nabycia 6,25% udziału w nieruchomości po zmarłym ojcu Wnioskodawczyni jest data jego śmierci, tj. dzień 16 lipca 2006 rok.

Momentem nabycia 0,98% udziału w nieruchomości po zmarłym bracie Podatnika jest data jego śmierci, tj. dzień 8 grudnia 2008 rok.

Natomiast momentem nabycia 16,21% udziału w nieruchomości po zmarłej matce Podatnika jest data jej śmierci, tj. dzień 30 grudnia 2014 rok.

W konsekwencji, uzyskane przez Wnioskodawczynię środki pieniężne z tytułu sprzedaży w 2018 roku 6,25% udziałów w nieruchomości nabytych w spadku dnia 16 lipca 2006 roku oraz 0,98% udziałów w nieruchomości nabytych w spadku dnia 8 grudnia 2008 roku, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, co wynika z faktu, że od momentu nabycia do momentu sprzedaży upłynął okres dłuższy niż 5 lat.

Natomiast w odniesieniu do środków pieniężnych uzyskanych ze sprzedaży 16,21% udziału w nieruchomości nabytego dnia 30 grudnia 2014 roku, wskazać należy, że podlegają one opodatkowaniu podatkiem PIT. Jednakże środki te mogą skorzystać ze zwolnienia w przypadku przeznaczenia ich na tzw. własny cel mieszkaniowy.

Zgodnie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Powyższe zwolnienie obejmuje zatem taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia. W sytuacji, gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód w całości korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym
4. mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego, budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego,

• położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów warunkiem skorzystania ze zwolnienia od PIT dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych wymienionych w ustawie jest wydatkowanie począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, uzyskanych środków wyłącznie na własne cele mieszkaniowe podatnika określone w art. 21 ust. 25 ustawy o PIT.

Katalog wydatków stanowiących własne cele mieszkaniowe podatnika wskazany w art. 21 ust. 25 ustawy ma charakter zamknięty. Ustawodawca formułując zwolnienie przedmiotowe w sposób jednoznaczny i wyczerpujący wskazał cele mieszkaniowe, które pozwalają na skorzystanie ze zwolnienia z opodatkowania dochodu ze sprzedaży. Celem tym jest m.in. nabycie lokalu mieszkalnego.

Odnosząc się więc do wyjaśnienia sformułowania „cel mieszkaniowy” należy, jak wskazano powyżej odwoływać się do zamiaru zamieszkiwania związanego z różnymi sposobami wydatkowania przychodu, co potwierdza konstrukcja art. 25 ust. 25 ustawy o PIT, w którym ustawodawca wyraźne przewidział, że cele mieszkaniowe mogą być zrealizowane poprzez wydatki związane m.in. z nabyciem lokalu, domu czy gruntu pod budowę domu. Pogląd ten podzielany jest również przez doktrynę, (por. A. Bartosiewicz, Komentarz do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, LEX 2013). Zgodnie z powyższym nie wystarczy poczynienie wydatków na nabycie mieszkania, lecz konieczne jest, aby nastąpiło jednocześnie w celu realizacji własnych potrzeb mieszkaniowych. Wskazując jako cel mieszkaniowy wydatki poniesione na nabycie lokalu mieszkalnego ustawodawca nie określa kiedy i jak długo podatnik powinien mieszkać w nabytym lokalu mieszkalnym, żeby nastąpiła realizacja celu mieszkaniowego. Wydatkowanie przychodu na własne cele mieszkaniowe oznacza, iż podatnik w tym lokalu, budynku zamieszka.

Natomiast poprzedzenie wyrażenia „cele mieszkaniowe” przymiotnikiem „własne” świadczy w ocenie Wnioskodawczyni o tym, że ustawodawca przewidując podstawę do zastosowania zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT i jednocześnie dopisując ten przymiotnik, przesądził, że celem nadrzędnym jest możliwość uwzględnienia przy obliczaniu dochodu zwolnionego z opodatkowania tylko takich wydatków, które poniesione zostały na zaspokojenie „własnych” potrzeb mieszkaniowych. Tak więc uregulowane w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy zwolnienie od podatku dochodowego w zamierzeniach ustawodawcy realizować ma cel, jakim jest zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych podatnika.

Przy czym przez „własny” należy w szczególności rozumieć budynek lub lokal mieszkalny, w stosunku do którego przysługuje podatnikowi prawo własności (współwłasności) w rozumieniu przepisów ustawy Kodeks cywilny, na co wskazuje treść cytowanego art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem, przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e, rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika
lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Tak więc przeznaczenie środków pieniężnych uzyskanych ze sprzedaży udziału w nieruchomości na zakup mieszkania, w którym Wnioskodawczyni zamieszka wraz z mężem wypełnia warunki skorzystania ze zwolnienia od podatku PIT, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT. Przy czym należy jednocześnie mieć na uwadze, że nieruchomość w której obecnie zamieszkuje Wnioskodawczyni wraz z mężem jest przeznaczona do sprzedaży, co stanowi potwierdzenie, iż zakupiony lokal mieszkalny będzie faktycznie wykorzystywany do własnych celów mieszkaniowych.

Nawet jeżeli Podatnik przez pewien okres czasu (do momentu sprzedaży domu) miałby w posiadaniu nowo zakupione mieszkanie oraz dom, w którym obecnie zamieszkuje, to fakt ten nie będzie miał wpływu na możliwość zwolnienia od podatku. Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 listopada 2016 roku (sygn. akt II FSK 546/15) nie wpływa na możliwość skorzystania z analizowanej ulgi okoliczność, że podatnik nabywa kilka lokali mieszkalnych, jak i to, że aktualnie posiada inny lokal mieszkalny, w którym zamieszkuje. Wyjaśniając swoje stanowisko NSA wskazał, że:

„Niemniej jednak od okoliczności faktycznych konkretnej sprawy będzie zależało, czy rzeczywiście takie zakupy realizują ustawowy warunek uznania własnych celów mieszkaniowych. Jeżeli zatem podatnik dokonuje zakupu co najmniej dwóch lokali mieszkaniowych w dwóch różnych miejscowościach, co wynika stąd, że w jednej miejscowości pracuje, w drugie koncentruje się jego życie rodzinne wówczas można uznać, że własny cel mieszkaniowy jest realizowany w odniesieniu do obu lokali. Także w sytuacji, gdy dwa położone obok siebie lokale mogą zostać połączone można uznać, że cel mieszkaniowy może być realizowany, (...) czasowe, uzasadnione obiektywnymi okolicznościami wynajęcie zakupionych lokali mieszkalnych samo w sobie nie może przesądzać o tym, że podatnik nie będzie w nich realizował (w tych mieszkaniach) własnych celów mieszkaniowych.

Ustawodawca nie zastrzegł w treści analizowanych przepisów, że własny cel mieszkaniowy w zakupionym lokalu ma być realizowany nieprzerwanie od daty jego nabycia.”

Podsumowując, środki pieniężne uzyskane przez Wnioskodawczynię ze sprzedaży 23,44% udziału w nieruchomości:

• nie będą podlegały opodatkowaniu w wysokości odpowiadającej 6,25% udziału w nieruchomości, nabytego dnia 16 lipca 2006 roku w wyniku śmierci ojca Podatnika,
• nie będą podlegały opodatkowaniu w wysokości odpowiadającej 0,98% udziału w nieruchomości, nabytego dnia 8 grudnia 2006 roku [winno być: 2008 r.] w wyniku śmierci ojca [winno być: brata] Podatnika,
• będą podlegały opodatkowaniu w wysokości odpowiadającej 16,21% udziału w nieruchomości, nabytego w wyniku śmierci matki Podatnika, jednakże z uwagi na przeznaczenie ich na zakup mieszkania służącego własnym celom mieszkaniowym, skorzystają ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawczyni.

Zastrzeżenia wymaga, że od 1 stycznia 2019 r. zmianie uległa treść powołanego wyżej przepisu art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stosownie do art. 1 pkt 5 lit. a) tiret drugie ustawy z dnia z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r. poz. 2159), w powołanym przepisie wyrazy „dwóch lat” zastępuje się wyrazami „trzech lat”. Jednakże w myśl art. 16 wskazanej ustawy zmieniającej przepisy ustaw zmienianych w art. 1-3, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r. (…). W związku z tym, że sprzedaż opisanego we wniosku udziału w nieruchomości gruntowej nastąpiła w 2018 r. zastosowanie znajdą przepisy powołane w treści interpretacji, a więc w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2018 r.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawczynię wyroku sądu, wskazać należy, że rozstrzygnięcie w nim zawarte dotyczy tylko konkretnej, indywidualnej sprawy podatnika, w określonym stanie faktycznym i w tej sprawie rozstrzygnięcie w nim zawarte jest wiążące. Natomiast organy podatkowe, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami innych organów, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, iż nie stanowią materialnego prawa podatkowego i nie mają mocy powszechnie obowiązującej.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.