Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-1.4010.499.2018.2.NL
z 7 lutego 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 28 listopada 2018 r. (data wpływu 28 listopada 2018 r.), uzupełnionym 25 stycznia 2019 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy:

• wydatki związane z prowadzoną działalnością w postaci wynagrodzeń dla pracowników za sierpień 2018 r. wypłacone już przez Spółkę przekształconą w terminie do 10 września 2018 r. mogą zostać zaliczone w całości do kosztów uzyskania przychodów Spółki przekształconej,
• wydatki poniesione we wrześniu 2018 r. przez Spółkę przekształconą tytułem składek na ubezpieczenie społeczne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych w części finansowanej przez płatnika związane z wypłatą wynagrodzeń za miesiąc sierpień 2018 r. (czyli miesiąc, w którym nastąpiło przekształcenie) w całości stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów

–jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 listopada 2018 r. do Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy wydatki związane z prowadzoną działalnością w postaci wynagrodzeń dla pracowników za sierpień 2018 r. wypłacone już przez Spółkę przekształconą w terminie do 10 września 2018 r. mogą zostać zaliczone w całości do kosztów uzyskania przychodów Spółki przekształconej oraz czy wydatki poniesione we wrześniu 2018 r. przez Spółkę przekształconą tytułem składek na ubezpieczenie społeczne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych w części finansowanej przez płatnika związane z wypłatą wynagrodzeń za miesiąc sierpień 2018 r. (czyli miesiąc, w którym nastąpiło przekształcenie) w całości stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 15 stycznia 2019 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.499.2018.1.NL, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 25 stycznia 2019 r.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Przedsiębiorca przekształcany prowadził działalność gospodarczą na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. W dniu 13 sierpnia 2018 r. przedsiębiorca przekształcany, na podstawie art. 584¹ - 584¹³ k.s.h., dokonał przekształcenia prowadzonego przez siebie przedsiębiorstwa w Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, poprzez złożenie stosownego oświadczenia w formie aktu notarialnego. W dniu 30 sierpnia 2018 r. sąd rejestrowy dokonał wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego jednoosobowej Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością - powstałej w wyniku przekształcenia - z tym też dniem Przedsiębiorca przekształcany stał się Spółką przekształconą (vide art. art. 584¹ k.s.h.) - dzień przekształcenia. Z dniem przekształcenia Spółka przekształcona (Wnioskodawca) przejęła wszystkich pracowników Przedsiębiorcy przekształcanego. Wynagrodzenia za miesiąc sierpień 2018 r. - zostały wypłacone przez Spółkę przekształconą do dnia 10 września 2018 r. Składki ZUS za miesiąc sierpień 2018 r. - zostały opłacone przez Spółkę przekształconą do dnia 15 sierpnia 2018 r.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 22 stycznia 2019 r., Wnioskodawca wskazał, że:

• Przedsiębiorca zobowiązany był wypłacić wynagrodzenie pracownikom do dnia 10 września 2018 r.,
• składki ZUS za miesiąc sierpień zostały zapłacone 15 września 2018 r. (wskazany termin 15 sierpnia 2018 r. był omyłką pisarską).
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy wydatki związane z prowadzoną działalnością w postaci wynagrodzeń dla pracowników za sierpień 2018 r. wypłacone już przez Spółkę przekształconą w terminie do 10 września 2018 r. mogą zostać zaliczone w całości do kosztów uzyskania przychodów Spółki przekształconej?
2. Czy wydatki poniesione we wrześniu 2018 r. przez Spółkę przekształconą tytułem składek na ubezpieczenie społeczne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych w części finansowanej przez płatnika związane z wypłatą wynagrodzeń za miesiąc sierpień 2018 r. (czyli miesiąc, w którym nastąpiło przekształcenie) w całości stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów?
   
   

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki na wynagrodzenia dla pracowników poniesione przez Spółkę przekształconą we wrześniu 2018 r. do dnia 10 września 2018 r. - tytułem wykonanej pracy w miesiącu sierpniu 2018 r. - stanowią w całości koszt uzyskania przychodów w Spółce przekształconej.

W tym miejscu należy zauważyć, że wynagrodzenia pracowników należne za miesiąc sierpień 2018 r., wypłacone przez Spółkę w terminie odpowiednio do 10 września 2018 r. lub 15 września 2018 r., stały się wymagalne po dniu przekształcenia (Spółka istnieje od 30 sierpnia 2018 r.).

Zgodnie z dyspozycją art. 584² § 1 k.s.h. Spółce przekształconej przysługują wszystkie prawa i obowiązki Przedsiębiorcy przekształcanego. Na gruncie prawa podatkowego kwestię następstwa prawnego w przypadku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną w jednoosobową spółkę kapitałową regulują:

• art. 93a § 4 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym, jednoosobowa spółka kapitałowa powstała w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną wstępuje w przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa przekształcanego przedsiębiorcy związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, z wyjątkiem tych praw, które nie mogą być kontynuowane na podstawie przepisów regulujących opodatkowanie spółek kapitałowych;
• art. 112b ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym, jednoosobowa spółka kapitałowa powstała w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną odpowiada całym swoim majątkiem solidarnie z tą osobą fizyczną za powstałe do dnia przekształcenia zaległości podatkowe przedsiębiorcy związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.
  
  

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Aby wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, należy ocenić jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz możliwość osiągnięcia przychodu. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu - w okresie ponoszenia kosztów lub w przyszłości. W związku z powyższym, kosztami są zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim. Ponadto, zaliczenie danego wydatku do kosztów podatkowych uzależnione jest od tego, czy nie mieści się on w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, który zawiera art. 16 ust. 1 ww. ustawy. Z powyższego wynika, że aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

• musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie może być wymieniony w art. 16 ww. ustawy, wśród wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów,
• musi być należycie udokumentowany.
  
  

Należy zauważyć, iż kosztami podatkowymi są m.in. tzw. koszty pracownicze. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie zawierają szczegółowych unormowań wskazujących który podmiot (przekształcany, czy spółka powstała w wyniku przekształcenia) może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki z tytułu wynagrodzeń pracowników dotyczących pracy świadczonej przed przekształceniem, a wypłaconych po przekształcaniu. Zawierają jednakże przepisy zawierające szczególne unormowania dotyczące momentu zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Zgodnie z art. 15 ust. 4g ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 i 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakład pracy stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne, pod warunkiem że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony. W przypadku uchybienia temu terminowi do należności tych stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 57 ww. ustawy. Oznacza to, że pracodawcy którzy terminowo wypłacają ww. należności mogą je zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów już w miesiącu, za który są należne (czyli na zasadzie memoriałowej). Dopiero w przypadku niedotrzymania terminu wypłaty wynagrodzenia regulacja prawna odsyła do art. 16 ust. 1 pkt 57 ww. ustawy. Uwzględniając powyższe, na podstawie art. 15 ust. 1 i 4g ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w związku z art. 93a i 112b Ordynacji podatkowej, stwierdzić należy, że jednoosobowa spółka kapitałowa powstała w wyniku przekształcenia przedsiębiorstwa osoby fizycznej może zakwalifikować ww. wydatki do kosztów uzyskania przychodów spółki powstałej w wyniku przekształcenia. Powyższą tezę potwierdza również stanowisko organów podatkowych wyrażone w interpretacjach indywidualnych:

• Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 13 czerwca 2017 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4011.75.2017.1.BK,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 16 kwietnia 2015 r., Znak: ITPB3/4510-125/15/MJ, z 13 kwietnia 2015 r., Znak: ITPB3/4510-123/15/MJ,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 17 kwietnia 2013 r., Znak: IBPBI/2/423-169/13/SD.
  
  

Wynagrodzenia pracowników, należne za miesiąc sierpień 2018 r. wypłacone przez Spółkę w terminie do 10 września 2018 r. dotyczą zarówno pracowników przedsiębiorstwa osoby fizycznej, jak i Spółki przekształconej. W opinii Wnioskodawcy, wypłacone w terminach wskazanych w powołanym powyżej art. 15 ust. 4g ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wynagrodzenie pracownicze za miesiąc sierpień 2018 r. może zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w momencie, gdy przedmiotowe świadczenie jest należne, tj. na koniec miesiąca sierpnia 2018 r. (czyli po przekształceniu jednoosobowej działalności gospodarczej osoby fizycznej w Spółkę). W świetle powyższego stwierdzić należy, że koszty prowadzonej działalności z tytułu wynagrodzeń pracowniczych za miesiąc sierpień mogą zostać w całości zaliczone do kosztów uzyskania przychodów Spółki przekształconej.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki na ubezpieczenia społeczne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych w części finansowanej przez płatnika związane z wypłatą wynagrodzeń za miesiąc sierpień 2018 r., poniesione do dnia 15 września 2018 r. stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów.

W tym miejscu należy zauważyć, że wydatki na ubezpieczenia społeczne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych w części finansowanej przez płatnika, należne za miesiąc sierpień 2018 r., wypłacone przez Spółkę w terminie odpowiednio do 10 września 2018 r. lub 15 września 2018 r., stały się wymagalne po dniu przekształcenia (Spółka istnieje od 30 sierpnia 2018 r.).

Analogiczne rozwiązanie należy zastosować do wydatków z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych w części finansowanej przez płatnika związane z wypłatą wynagrodzeń za miesiąc sierpień 2018 r. Powyższą tezę potwierdza również stanowisko organów podatkowych wyrażone w interpretacjach indywidualnych:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 12 grudnia 2016 r., Znak: 2461-IBPB-1-2.4510.888.2016.3.KP, z 17 kwietnia 2013 r., Znak: IBPBI/2/423-169/13/SD, z 05 marca 2013 r., Znak: IBPBI/2/423-218/13/PP,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 16 kwietnia 2015 r., Znak: ITPB3/4510-125/15/MJ, z 13 kwietnia 2015 r., Znak: ITPB3/4510-123/15/MJ.
  
  

Niezależnie od powyższego, należy wskazać, że zgodnie z art. 22 ust. 6ba ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1509 z późn. zm.), należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 i 6, oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakład pracy stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne, pod warunkiem że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony. W przypadku uchybienia temu terminowi do należności tych stosuje się art. 23 ust. 1 pkt 55. W myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy. Powyższe oznacza, że wszystkie wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu wydatków wymienionych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami oraz zostaną należycie udokumentowane. Mając na uwadze powyższe należy wskazać, że koszty poniesione przez Spółkę przekształconą na wynagrodzenia pracowników za miesiąc sierpień 2018 r. oraz wydatki z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych w części finansowanej przez płatnika związane z wypłatą wynagrodzeń za miesiąc sierpień 2018 r., nie będą mogły stanowić kosztów uzyskania przychodów Przedsiębiorstwa przekształconego, z uwagi na fakt, iż:

• w momencie, gdy przedmiotowe świadczenia stało się należne - Przedsiębiorstwo osoby fizycznej już nie istniało (w jego miejsce pojawiła się Spółka przekształcona),
• zostały poniesione w całości przez Spółkę przekształconą, a nie przez Przedsiębiorcę przekształcanego. Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że jednoosobowa Spółka kapitałowa powstała w wyniku przekształcenia przedsiębiorstwa osoby fizycznej może zakwalifikować ww. wydatki do kosztów uzyskania przychodów Spółki powstałej w wyniku przekształcenia - w całości.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że zgodnie z zakresem wyznaczonym zadanym przez Wnioskodawcę pytaniem, niniejsza interpretacja zawiera wyłącznie ocenę stanowiska Wnioskodawcy w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów Spółki wynagrodzeń pracowników za sierpień 2018 r. oraz składek na ubezpieczenie społeczne w części finansowanej przez płatnika za sierpień 2018 r. Tut. Organ nie odniósł się natomiast do możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodu Przedsiębiorcy przekształcanego.

Zasady przekształcania spółek prawa handlowego regulują przepisy ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1577 z późn. zm.).

W myśl art. 551 § 5 ww. ustawy, przedsiębiorca będący osobą fizyczną wykonującą we własnym imieniu działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz.U. poz. 646) - (przedsiębiorca przekształcany) może przekształcić formę prowadzonej działalności w jednoosobową spółkę kapitałową (spółkę przekształconą) (przekształcenie przedsiębiorcy w spółkę kapitałową).

Zgodnie z art. 584¹ ww. ustawy, przedsiębiorca przekształcany staje się spółką przekształconą z chwilą wpisu spółki do rejestru (dzień przekształcenia).

Stosownie do art. 584² § 1 Kodeksu spółek handlowych, spółce przekształconej przysługują wszystkie prawa i obowiązki przedsiębiorcy przekształcanego.

Zgodnie z art. 584² § 2 ww. ustawy, spółka przekształcona pozostaje podmiotem w szczególności zezwoleń, koncesji oraz ulg, które zostały przyznane przedsiębiorcy przed jego przekształceniem, chyba że ustawa lub decyzja o udzieleniu zezwolenia, koncesji albo ulgi stanowi inaczej.

Stosownie do art. 584² § 3 ww. ustawy, osoba fizyczna, o której mowa w art. 551 § 5, staje się z dniem przekształcenia wspólnikiem albo akcjonariuszem spółki przekształconej.

W myśl art. 93a § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), jednoosobowa spółka kapitałowa powstała w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną wstępuje w przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa przekształcanego przedsiębiorcy związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, z wyjątkiem tych praw, które nie mogą być kontynuowane na podstawie przepisów regulujących opodatkowanie spółek kapitałowych.

Pełna sukcesja praw i obowiązków na gruncie prawa podatkowego wynika jednak wprost z cyt. powyżej art. 584² Kodeksu spółek handlowych, który wyłącza z sukcesji tylko niektóre prawa, w sytuacji jeżeli przepisy prawa tak stanowią.

Ponadto w myśl art. 112b Ordynacji podatkowej, jednoosobowa spółka kapitałowa powstała w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną odpowiada całym swoim majątkiem solidarnie z tą osobą fizyczną za powstałe do dnia przekształcenia zaległości podatkowe przedsiębiorcy związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Reasumując jednoosobowa Spółka powstała w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną wstępuje, z wyjątkami przewidzianymi w przepisach prawa, we wszystkie prawa i obowiązki przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną oraz odpowiada solidarnie całym swoim majątkiem za powstałe do dnia przekształcenia zaległości podatkowe przedsiębiorcy związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1036 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Aby wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, należy ocenić jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz możliwość osiągnięcia przychodu. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu – w okresie ponoszenia kosztów lub w przyszłości. W związku z powyższym, kosztami są zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim.

Ponadto, zaliczenie danego wydatku do kosztów podatkowych uzależnione jest od tego, czy nie mieści się on w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, który zawiera art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Z powyższego wynika, że aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

• musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie może być wymieniony w art. 16 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów,
• musi być należycie udokumentowany.
  
  

Stosownie do art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów:

• pkt 57 - niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji wypłat, świadczeń oraz innych należności z tytułów określonych w art. 12 ust. 1 i 6, art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz w art. 18 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (…),
• pkt 57a - nieopłaconych do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składek, z zastrzeżeniem pkt 40 oraz art. 15 ust. 4h, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek.
  
  

W myśl art. 15 ust. 4g ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 i 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. wynagrodzenia pracowników), oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakład pracy stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne, pod warunkiem że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony. W przypadku uchybienia temu terminowi do należności tych stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 57.

Stosownie natomiast do art. 15 ust. 4h ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, składki z tytułu należności, o których mowa w ust. 4g, określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek, składki na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, z zastrzeżeniem art. 16 ust. 1 pkt 40, stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który należności te są należne, pod warunkiem że składki zostaną opłacone:

1. z tytułu należności wypłacanych lub postawionych do dyspozycji w miesiącu, za który są należne - w terminie wynikającym z odrębnych przepisów;
2. z tytułu należności wypłacanych lub postawionych do dyspozycji w miesiącu następnym, w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony - nie później niż do 15 dnia tego miesiąca.
   
   

W przypadku uchybienia tym terminom do składek tych stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 57a i ust. 7d.

Odnosząc powyższe przepisy do przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że skoro do przekształcenia prowadzonej przez Przedsiębiorcę przekształcanego działalności gospodarczej doszło w dniu 30 sierpnia 2018 r. (a więc w trakcie miesiąca kalendarzowego) i z tym też dniem Spółka z o.o. (powstała z przekształcenia tego przedsiębiorcy) przejęła jego pracowników, to wynagrodzenia wypłacone przez tą Spółkę w terminie do 10 września 2018 r. mogą stanowią koszt uzyskania przychodu Spółki w miesiącu za jaki są należne, tj. w sierpniu 2018 r.

Analogicznie wydatki poniesione we wrześniu 2018 r. przez Spółkę przekształconą tytułem składek na ubezpieczenie społeczne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych w części finansowanej przez płatnika związane z wypłatą wynagrodzeń za miesiąc sierpień 2018 r. (czyli miesiąc, w którym nastąpiło przekształcenie), będą kosztem uzyskania przychodu Spółki przekształconej w miesiącu za który są należne (o ile Wnioskodawca dokonał ich opłacenia w ustawowym terminie).

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Zaznaczyć należy, że tut. Organ wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem, tym samym Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności faktycznych podanych we wniosku.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku ww. postępowań okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie się różnił od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, iż zostały one wydane w indywidualnych sprawach podmiotów, które o ich wydanie wystąpiły, zatem nie są one wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.