2019.01.30 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0113-KDIPT1-1.4012.766.2018.3.WL

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-1.4012.766.2018.3.WL
z 30 stycznia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 września 2018 r. (data wpływu 8 października 2018 r.) uzupełnionym pismami z dnia 11 grudnia 2018 r. (data wpływu 19 grudnia 2018 r.) oraz 14 stycznia 2019 r. (data wpływu 21 stycznia 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku dokonania korekty nieodliczonego podatku naliczonego w przypadku podjęcia decyzji przez Władze Uniwersytetu o częściowej zmianie wykorzystania budynku, środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych powstałych i zakupionych w ramach projektu „…” - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 października 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku dokonania korekty nieodliczonego podatku naliczonego w przypadku podjęcia decyzji przez Władze Uniwersytetu o częściowej zmianie wykorzystania budynku, środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych powstałych i zakupionych w ramach projektu „...”.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismami z dnia 11 grudnia 2018 r. (data wpływu 19 grudnia 2018 r.) oraz 14 stycznia 2019 r. (data wpływu 21 stycznia 2019 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy, przeformułowanie pytania oraz o pełnomocnictwo.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (doprecyzowany w uzupełnieniach wniosku).

Uniwersytet … w latach 2007-2013 realizował projekt inwestycyjny „...” współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Osi Priorytetowej 5 Infrastruktura publiczna Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa ….

W ramach inwestycji wykonano budowę budynku wraz z infrastrukturą techniczną oraz wyposażeniem obiektu w aparaturę naukową, multimedia i standardowe wyposażenie niezbędne do realizacji kształcenia.

Projekt nie objął swym zakresem wykonania fundamentów, ścian i słupów piwnicy oraz stropu nad piwnicą, a także zagospodarowania terenu.

Realizacja projektu pozwoliła na wykonanie budynku o powierzchni użytkowej około 1000 m2, w tym:

sześć laboratoriów specjalistycznych,

dwie sale ćwiczeniowe,

trzy sale seminaryjne,

sześć pokoi dla pracowników do konsultacji ze studentami.

W ramach laboratoriów specjalistycznych powstały:

Laboratorium Komputerowego projektowania złożonych układów inżynierii elektrycznej i mechanicznej (automatyka, elektrotechnika, sterowniki, cad/cam/cae, diagnostyka, lewitacja magnetyczna),
Laboratorium Komputerowego Modelowania w ekologii (ekologia, sterowanie, estymacja, prognoza),
Laboratorium Bioinżynierii i Biomedycyny,
Laboratorium Inżynierii Rolniczej,
Laboratorium Ekonometrii i Prognozowania Procesów Ekonomicznych,
Laboratorium Badan Kognitywistycznych.

Sale ćwiczeniowe i seminaryjne zostały wyposażone w nowoczesną aparaturę audiowizualną, sterowana komputerowo i połączone w ramach komputerowej sieci uniwersyteckiej. W ramach projektu laboratoria komputerowe zostały wyposażone w 90 zestawów komputerowych. Został utworzony klaster obliczeniowy w technologii blade.

Celem projektu było wybudowanie bazy dydaktycznej, która poprawi jakość nauczania poprzez zastosowanie nowoczesnych metod kształcenia.

Stworzona baza umożliwiła wzmocnienie kształcenia w dziedzinie nauk matematycznych, w tym informatyki.

Realizacja projektu przyczynia się do:

podniesienia jakości kształcenia na Uniwersytecie …,

podniesienia jakości i upowszechnienia nowoczesnych metod kształcenia,

rozwoju e-learningu w ramach Uniwersytetu ...,

rozwoju oferty kształcenia Uniwersytetu ...,

zwiększenia dostępu do szkolnictwa wyższego,

zwiększenia dostępu do usług elektronicznych oraz nowoczesnych technologii informacyjnych i komunikacyjnych stosowanych w dydaktyce i przy realizacji prac naukowych,

wykorzystania potencjału pracowników naukowych Uczelni,

wzmocnienia umiejętności praktycznych studentów,

rozwoju kadr kształconych w ramach regionalnego systemu edukacji,

zwiększenia współpracy między szkołami wyższymi a biznesem,

skorelowania kierunków kształcenia z potrzebami rynku pracy oraz modernizacji gospodarki regionu,

tworzenia warunków do rozwoju przedsiębiorczości i gospodarki opartej na wiedzy,

tworzenie warunków do rozwoju społeczeństwa informacyjnego w regionie,

tworzenie warunków do rozwoju kapitału społecznego poprzez inwestycje w edukację.

W związku z faktem, że nabywane w ramach projektu towary i usługi związane były z wykonywaniem czynności nieopodatkowanych, Wnioskodawca nie miał możliwości i prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z faktur dokumentujących zakupy w ramach projektu (art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT). Prawidłowość stanowiska Uniwersytetu w zakresie braku możliwości odliczenia podatku VAT została potwierdzona interpretacją indywidualną ...

Inwestycja finansowana była ze środków publicznych, w tym pochodzących z funduszy Unii Europejskiej. Oznacza to, że inwestycja musi być zgodna z prawem unijnym, w szczególności z przepisami dotyczącymi pomocy publicznej przyznawanej przez państwo. Otrzymane dofinansowanie związane było z działalnością naukowo-badawczą, nieprzynoszącą w przyszłości przychodów opodatkowanych VAT.

W trakcie trwałości projektu zmieniły się warunki, w jakich funkcjonuje Uczelnia. Nastąpiły zmiany w zakresie zasad i sposobu finansowania nauki. Uniwersytet nie może liczyć na finansowanie badań naukowych tylko z budżetu państwa. Zmiany w finansowaniu nauki zmierzają w kierunku modelu opartego o granty badawcze, o które konkurują między sobą jednostki naukowe. W wyniku zmian nasiliła się konkurencja i rywalizacja o pozyskanie środków na finansowanie badań. Wymogiem stawianym przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju jest prowadzenie badań dających możliwość ich praktycznego, komercyjnego zastosowania. Aby umożliwić wykorzystanie do celów komercyjnych aparatury naukowo-badawczej powstałej w ramach projektów wydane zostało rozporządzenie Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznające niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu, gdzie w pkt 49 wstępu do aktu prawnego zapisano, że:

„jeśli infrastruktura służy niemal wyłącznie do prowadzenia działalności niegospodarczej, jej finansowanie może w całości wykraczać poza zakres zasad pomocy państwa, pod warunkiem, że jej gospodarcze wykorzystanie zachowa czysto pomocniczy charakter, tj. działalności o ograniczonym zakresie, bezpośrednio związanej z funkcjonowaniem infrastruktury i koniecznej do jej funkcjonowania lub nieodłącznie związanej z jej z głównym przeznaczeniem niegospodarczym. Należy uznać, że taka sytuacja zachodzi, jeśli działalność gospodarcza pochłania takie same nakłady (takie jak materiały, sprzęt, siła robocza i majątek trwały) jak działalność niegospodarcza, a wydajność przewidziana corocznie na taką działalność gospodarczą nie przekracza 20% całkowitej rocznej wydajności infrastruktury badawczej.”

W uzupełnieniu wniosku z dnia 11 grudnia 2018 r. Zainteresowany wskazał odpowiednio:

Na pytanie Organu: „Do wykonywania jakich czynności Wnioskodawca zamierzał wykorzystywać budynek, środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, objęte zakresem pytania, na etapie realizacji projektu pn.: „...”, tj. czy do czynności:

opodatkowanych podatkiem od towarów i usług,
zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług,
niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?”
Wnioskodawca odpowiedział: „Powstały obiekt i zakupione w ramach projektu „...” środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne po oddaniu do użytkowania wykorzystywane były do działalności dydaktycznej i naukowej tj. czynności zwolnionych od podatku VAT oraz czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, które zgodnie z art. 106 Ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym z dnia 27 lipca 2005 r. (Dz. U. 2005 Nr 164 poz. 1365), a także zgodnie z art. 425 Ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym z dnia 20 lipca 2018 r. nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu Ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (Dz. U. poz. 646).”

Na pytanie Organu: „Czy na etapie realizacji projektu pn.: „...” Wnioskodawca przewidywał wykorzystanie efektów projektu, objętych zakresem pytania, do czynności opodatkowanych?” Wnioskodawca odpowiedział: „Na etapie realizacji projektu „...” Uniwersytet … nie przewidywał wykorzystania efektów projektu do czynności opodatkowanych.”
Na pytanie Organu: „Na kogo były wystawiane faktury dokumentujące nabycie towarów i usług w ramach realizacji przedmiotowego projektu?” Wnioskodawca odpowiedział: „Faktury dokumentujące nabycie towarów i usług w ramach realizacji przedmiotowego projektu wystawiane były na Wnioskodawcę tj. Uniwersytet ….”
Na pytanie Organu: „Czy Wnioskodawca w okresie kiedy otrzymywał faktury związane z realizacją projektu, objętego zakresem pytania, był zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług? Należy wskazać od kiedy Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. ”Wnioskodawca odpowiedział: „Uniwersytet … w okresie kiedy otrzymywał faktury związane z realizacją projektu był zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Uczelnia posiada decyzje w sprawie nadania numeru identyfikacji podatkowej z 14 sierpnia 2001 r.”
Na pytanie Organu: „Czy budynek zrealizowany w ramach projektu, został zaliczony przez Wnioskodawcę na podstawie przepisów o podatku dochodowym do środków trwałych podlegających amortyzacji?” Wnioskodawca odpowiedział: „Budynek zrealizowany w ramach projektu „...” został zaliczony do środków trwałych, natomiast na podstawie przepisów ustawy o szkolnictwie wyższym podlega umorzeniu ze stawką wskazaną w ustawie o podatku dochodowym.”
Na pytanie Organu: „Czy wartość początkowa budynku, poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, objętych zakresem pytania, przekroczyła 15.000 zł?” Wnioskodawca odpowiedział: „W ramach projektu dokonano zakupów, które w odniesieniu do przepisów o podatku VAT klasyfikowane są jako: środki trwałe o wartości przekraczającej 15 tys. zł, środki trwałe zaliczane do nieruchomości, których wartość początkowa przekracza 15 tys. zł. Poniesione nakłady udokumentowane są fakturami wystawionymi i opłaconymi w okresie realizacji projektu.”
Na pytanie Organu: „Czy zakresem pytania objęte są: budynek, poszczególne środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, których wartość początkowa nie przekroczyła 15.000 zł?” Wnioskodawca odpowiedział: „W ramach projektu dokonano zakupów, które w odniesieniu do przepisów o podatku VAT klasyfikowane są jako środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, których wartości nie przekraczają 15 tys. zł oraz pozostałe zakupy. Poniesione nakłady udokumentowane są fakturami wystawionymi i opłaconymi w okresie realizacji projektu.”
Na pytanie Organu: „Kiedy: budynek, środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, objęte zakresem pytania, zostały oddane do użytkowania? Należy podać dokładną datę.” Wnioskodawca odpowiedział: „Budynek Dydaktyczny … został oddany do użytkowania 27 grudnia 2012 r., środki trwałe zostały oddane do użytkowania w okresie od 10 lutego 2014 r. do 22 grudnia 2014 r. zaś wartości niematerialne i prawne oddano do użytkowania 20 marca 2014 r.”
Na pytanie Organu: „Do wykonywania jakich czynności służyły/służą Wnioskodawcy: budynek, środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, objęte zakresem pytania, w okresie od oddania ich do użytkowania do zmiany sposobu ich wykorzystania, tj. czy do czynności:

opodatkowanych podatkiem od towarów i usług,
zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług,
niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?”
Wnioskodawca odpowiedział: „Powstały obiekt i zakupione w ramach projektu „...” środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne po oddaniu do użytkowania wykorzystywane były do działalności dydaktycznej i naukowej tj. czynności zwolnionych od podatku VAT oraz czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, które zgodnie z art. 106 Ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym z dnia 27 lipca 2005 r. (Dz. U. 2005 Nr 164 poz. 1365), a także zgodnie z art. 425 Ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym z dnia 20 lipca 2018 r. nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu Ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (Dz. U. poz. 646).”

Na pytanie Organu: „Czy Wnioskodawca podjął już/zamierza podjąć decyzję o zmianie sposobu wykorzystania budynku, środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych? Należy wskazać dokładną datę podjęcia lub zamiaru podjęcia ww. decyzji.” Wnioskodawca odpowiedział: „Uczelnia nosi się z zamiarem wykorzystywania niektórych pomieszczeń oraz środków trwałych na komercyjne, specjalistyczne działania badawcze i naukowe na zlecenie podmiotów zewnętrznych. Według stanowiska Komisji Europejskiej dopuszczalne jest prowadzenie działalności gospodarczej pod warunkiem, że działalność taka pochłania te same nakłady jak działalność niegospodarcza i gdy wydajność przewidziana corocznie na tę działalność gospodarczą nie przekracza 20% całkowitej rocznej wydajności infrastruktury badawczej. W trakcie trwałości projektu zmieniły się warunki, w jakich funkcjonuje Uczelnia. Nastąpiły zmiany w zakresie zasad i sposobu finansowania nauki. Uniwersytet nie może liczyć na finansowanie badań naukowych tylko z budżetu państwa. Zmiany w finansowaniu nauki zmierzają w kierunku modelu opartego o granty badawcze, o które konkurują miedzy sobą jednostki naukowe. W wyniku zmian nasiliła się konkurencja i rywalizacja o pozyskanie środków na finansowanie badań. Wymogiem stawianym przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju jest prowadzenie badań dających możliwość ich praktycznego, komercyjnego zastosowania. Aby umożliwić wykorzystanie do celów komercyjnych aparatury naukowo-badawczej powstałej w ramach projektów wydane zostało rozporządzenie Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznające niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu, gdzie w pkt 49 wstępu do aktu prawnego zapisano, że: „jeśli infrastruktura służy niemal wyłącznie do prowadzenia działalności niegospodarczej, jej finansowanie może w całości wykraczać poza zakres zasad pomocy państwa, pod warunkiem, że jej gospodarcze wykorzystanie zachowa czysto pomocniczy charakter, tj. działalności o ograniczonym zakresie, bezpośrednio związanej z funkcjonowaniem infrastruktury i koniecznej do jej funkcjonowania lub nieodłącznie związanej z jej z głównym przeznaczeniem niegospodarczym. Należy uznać, że taka sytuacja zachodzi, jeśli działalność gospodarcza pochłania takie same nakłady (takie jak materiały, sprzęt, siła robocza i majątek trwały) jak działalność niegospodarcza, a wydajność przewidziana corocznie na taką działalność gospodarczą nie przekracza 20% całkowitej rocznej wydajności infrastruktury badawczej.” Zamiar podjęcia zmiany sposobu wykorzystania budynku, środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nie jest na chwilę obecną związany z konkretnym terminem. Decyzja uzależniona zostaje od wyników otrzymanej interpretacji.”
Na pytanie Organu: „Do wykonywania jakich czynności służą/będą służyły Wnioskodawcy: budynek, środki trwałe, wartości niematerialne i prawne, o których mowa we wniosku, po zmianie sposobu ich wykorzystania tj. czy do czynności:

opodatkowanych podatkiem od towarów i usług,
zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług,
niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?”
Wnioskodawca odpowiedział: „Budynek, środki trwałe, wartości niematerialne i prawne służą do wykonywania czynności zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Po zmianie sposobu wykorzystania budynek, środki trwałe, wartości niematerialne i prawne będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych i zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.”

Na pytanie Organu: „Czy budynek, środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, powstałe w wyniku realizacji projektu były/są/będą wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzonej działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174)? Należy wskazać oddzielnie dla okresu przed zmianą sposobu ich wykorzystania oraz po zmianie sposobu wykorzystania.” Wnioskodawca odpowiedział: „Przed zmianą sposobu wykorzystania budynek, środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne powstałe w wyniku realizacji projektu nie były oraz nie są wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzonej działalności gospodarczej. Po zmianie sposobu wykorzystania budynek, środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne nie będą wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzonej działalności gospodarczej lecz częściowo.”
Na pytanie Organu: „W sytuacji, gdy budynek, środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, objęte zakresem pytania, po zmianie sposobu wykorzystania były/są/będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, należy jednoznacznie wskazać: czy istnieje możliwość przyporządkowania podatku naliczonego w całości do celów wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług? Należy wskazać oddzielnie dla okresu przed zmianą sposobu ich wykorzystania oraz po zmianie sposobu wykorzystania.” oraz na pytanie nr 14) „W sytuacji, gdy budynek, środki trwałe, wartości niematerialne i prawne, objęte zakresem pytania, po zmianie sposobu wykorzystania były/są/będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych i zwolnionych, czy istnieje możliwość przyporządkowania w całości lub części kwot podatku naliczonego do poszczególnych rodzajów czynności? Należy wskazać oddzielnie dla okresu przed zmianą sposobu ich wykorzystania oraz po zmianie sposobu wykorzystania.” Wnioskodawca odpowiedział: „Przed zmianą sposobu wykorzystania budynek, środki trwałe, wartości niematerialne i prawne były oraz są wykorzystywane do czynności zwolnionych. Po zmianie sposobu wykorzystania istnieje możliwość wydzielenia części budynku na potrzeby działalności gospodarczej, a zatem możliwość przyporządkowania do tej części kwot podatku naliczonego związanego z planowanymi czynnościami opodatkowanymi. Natomiast w zakresie rozliczania mediów jest to niewydzielone odrębnymi fakturami. W przypadku, gdy przedmiotowe zakupy służą zarówno działalności opodatkowanej, zwolnionej jak i niepodlegającej opodatkowaniu odliczeniu, Uniwersytet ... stosuje w pierwszej kolejności prewspółczynnik a następnie dokonuje odliczenia, według wskaźnika proporcji obliczonego na podstawie art. 90 ust. 2 ustawy o vat, w wypadku, gdy nie możliwe jest jednoznaczne i miarodajne przypisanie kwot podatku naliczonego do jednego z ww. rodzajów działalności. Obecnie proporcja, określona zgodnie z art. 90 ust. 2-8 ustawy o VAT dla Uniwersytetu, na 2018 r. wynosi 15%.”

W uzupełnieniu wniosku z dnia 14 stycznia 2019 r. Zainteresowany wskazał odpowiednio:

Na pytanie Organu: „W związku z odpowiedzią na pytanie nr 9: „Powstały obiekt i zakupione w ramach projektu „...” środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne po oddaniu do użytkowania wykorzystywane były do działalności dydaktycznej i naukowej tj. czynności zwolnionych od podatku VAT oraz czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, które zgodnie z art. 106 Ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym z dnia 27 lipca 2005 r. (Dz. U. 2005 Nr 164 poz. 1365), a także zgodnie z art. 425 Ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym z dnia 20 lipca 2018 r. nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu Ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (Dz. U. poz. 646).” oraz odpowiedzią na pytanie nr 11: „(...) Budynek, środki trwałe, wartości niematerialne i prawne służą do wykonywania czynności zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. (…)” i odpowiedzi na pytanie 13 i 14 „(…) Przed zmianą sposobu wykorzystania budynek, środki trwałe, wartości niematerialne i prawne były oraz są wykorzystywane do czynności zwolnionych.(…)” należy jednoznacznie wskazać do jakich czynności wykorzystywane są: budynek, środki trwałe, wartości niematerialne i prawne do czasu zmiany sposobu ich użytkowania (tj. czy do czynności zwolnionych i niepodlegających opodatkowaniu, czy wyłącznie do czynności zwolnionych)?”

Wnioskodawca odpowiedział: „Budynek, środki trwałe, wartości niematerialne i prawne obecnie wykorzystywane są do czynności zwolnionych i niepodlegających opodatkowaniu do czasu zmiany sposobu ich użytkowania.

Uniwersytet ... jest uczelnią wyższą realizującą działalność w poniższym zakresie:

usługi odpłatne:
- usługi edukacyjne, które podlegają opodatkowaniu VAT. Usługi te są zwolnione z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT.
- pozostałe usługi. Oprócz świadczenia usług w ramach działalności edukacyjnej uczelnia odpłatnie realizuje także różnego rodzaju inne czynności. Czynności takie, które wykonywane przez podatników VAT - podlegają opodatkowaniu VAT na zasadach ogólnych, m.in. w zakresie najmu oraz dzierżawy, usługi hotelowe, sprzedaż książek i czasopism, usługi naukowo - badawcze, usługi doradcze, usługi promocji;
usługi nieodpłatne:
- usługi edukacyjne. Świadczenie tych usług nie podlega ustawie o podatku VAT, ponieważ uczelnia na ich realizację otrzymywała w latach poprzednich dotacje, a obecnie subwencje z Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Otrzymane środki służą pokryciu kosztów funkcjonowania uczelni i nie mają wpływu na cenę świadczonych usług;
- prowadzenie badań podstawowych oraz prac naukowych o charakterze niekomercyjnym. Świadczenie tych usług nie podlega ustawie o podatku VAT, ponieważ uczelnia na ich realizację otrzymuje subwencję z Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Otrzymane środki służą pokryciu kosztów funkcjonowania uczelni i nie są dotacją mającą wpływ na cenę świadczonych usług.

Wyżej wymienione usługi nieodpłatne nie stanowią działalności gospodarczej o której mowa w art. 15 ust. 2 Ustawy o podatku od towarów i usług.”

Na pytanie Organu: „W związku z odpowiedzią na pytanie nr 12: „(...) Po zmianie sposobu wykorzystania budynek, środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne nie będą wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzonej działalności gospodarczej lecz częściowo.(…)” należy wskazać czy ww. budynek, środki trwałe, wartości niematerialne i prawne będą wykorzystywane również do działalności innej niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 z późn. zm.)?” Wnioskodawca odpowiedział: „Budynek, środki trwałe, wartości niematerialne i prawne będą wykorzystywane do działalności innej niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018r., poz. 2174 z z późn. zm.)?” Wnioskodawca odpowiedział: „Budynek, środki trwałe, wartości niematerialne i prawne będą wykorzystywane do działalności innej niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018r., poz. 2174 z późn.zm.) w przeważającym zakresie wykazanej w pkt 1. Dodatkowo w oparciu o Rozporządzenie Komisji Europejskiej Nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014r. w zakresie przewidzianym na taką działalność gospodarczą (nie przekraczającą 20% całkowitej rocznej infrastruktury badawczej), wyżej wymieniony budynek, środki trwałe, wartości niematerialne i prawne będą wykorzystywane do prowadzenia działalności polegającej na świadczeniu usług odpłatnych.”
Na pytanie Organu: „W nawiązaniu do odpowiedzi na pytanie nr 13 i 14 należy wskazać:

Czy po zmianie sposobu wykorzystania infrastruktury powstałej w ramach projektu pn. „...”, w zakresie wydatków związanych ze środkami trwałymi, wartościami niematerialnymi i prawnymi Wnioskodawca będzie miał możliwość przyporządkowania podatku naliczonego do działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy (tj. do czynności opodatkowanych)? Jeżeli tak, to w jaki sposób?
W jaki sposób, po zmianie sposobu wykorzystania budynku Wnioskodawca zamierza dokonać przyporządkowania podatku naliczonego od wydatków związanych z budynkiem do czynności opodatkowanych?
Czy Wnioskodawca będzie miał możliwość przyporządkowania podatku naliczonego związanego z wydatkami dotyczącymi budynku, środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych do czynności opodatkowanych i zwolnionych?”

Wnioskodawca odpowiedział:

„Ad. 3a

Po zmianie sposobu wykorzystania infrastruktury powstałej w ramach projektu „...” w zakresie wydatków związanych ze środkami trwałymi, wartościami niematerialnymi i prawnymi Uniwersytet ... będzie miał możliwość przyporządkowania podatku naliczonego do działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 Ustawy, zgodnie z metodą wyodrębnioną w opisach na fakturach dokumentujących eksploatacje urządzenia.”

Ad. 3b

Metodyka obliczania wydajności infrastruktury badawczej przewidzianej do działalności gospodarczej w projekcie „...”.

W niniejszej metodyce całkowita roczna wydajność uwalnianej infrastruktury badawczej została określona w oparciu o Rozporządzenie Komisji Europejskiej Nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznające niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu może być wykorzystana komercyjnie, jeżeli wydajność przewidziana corocznie na taką działalność gospodarczą nie przekracza 20% całkowitej rocznej wydajności infrastruktury badawczej. Gospodarcze wykorzystanie zachowa czysto pomocniczy charakter tj. będzie realizowane w ograniczonym zakresie, nieodłącznie związanym z niegospodarczym funkcjonowaniem infrastruktury.

Poniżej przedstawiony jest sposób, w jaki określona została liczba roboczogodzin, będąca miarą całkowitej wydajności infrastruktury, która będzie wykorzystywana do prowadzenia pomocniczej działalności gospodarczej (uwalnianie infrastruktury).

Na podstawie informacji otrzymanych od Kierowników Laboratoriów, Kierowników Pracowni i osób prowadzących prace badawcze wyszczególniono elementy infrastruktury składające się na aparaturę naukowo badawczą i stanowiska badawcze, które zostaną wykorzystane do prowadzenia pomocniczej działalności gospodarczej (komercyjnej).
Określono dzienną wydajność każdego wyszczególnionego elementu uwalnianej infrastruktury DW_i (roboczogodzina/doba, rg/r), gdzie i-numer elementu infrastruktury, i=1,2,..,n, DW₁-pierwszy element infrastruktury, n-liczba wszystkich elementów infrastruktury.
Obliczono roczną wydajność każdego elementu infrastruktury RW_i (roboczogodzina/rok, rg/r), jako iloczyn dziennej wydajności DW_i i średniej liczby dni roboczych w roku równej 251. Średnią liczbę dni roboczych w roku określono dla lat 2016-2020.

RW_i=DW_ix251 (1)

dla i=i,2,...,n.

Obliczono całkowitą roczną wydajność uwalnianej infrastruktury CR (roboczogodzina/rok, rg/r), jako sumę rocznych wydajności RWi elementów uwalnianej infrastruktury.

CR=RW₂+RW₂+...+RW_n (2)

Na podstawie informacji otrzymanych od Kierowników Laboratoriów, Kierowników Pracowni i osób prowadzących prace badawcze w … oszacowano przykładowy popyt na komercyjne wykorzystanie uwalnianej infrastruktury. Dla każdego elementu uwalnianej infrastruktury określono procent wykorzystania komercyjnego WK, (%).
Obliczono roczną wydajność komercyjnego wykorzystania każdego elementu uwalnianej infrastruktury, RK_i (roboczogodzina/rok,rg/r), jako iloczyn rocznej wydajności każdego elementu infrastruktury RW_i i procentu wykorzystania komercyjnego WK.

RK_i = RW_i x WK (3)

Obliczono całkowitą roczną wydajność komercyjnego wykorzystania uwalnianej infrastruktury, CK (roboczogodzina/rok, rg/r), jako sumę rocznych wydajności komercyjnego wykorzystania elementów uwalnianej infrastruktury RKi.

CK=RK₁+RK₂+...+RK_n (4)

Obliczono procent określający wydajność infrastruktury badawczej, przewidzianej corocznie na wykonywanie pomocniczej działalności gospodarczej, liczonej według kryterium czasu jej wykorzystania CWK, (%) jako stosunek całkowitej komercyjnej rocznej wydajności uwalnianej infrastruktury CK (roboczogodzina/rok, rg/r), do całkowitej rocznej wydajności uwalnianej infrastruktury CR (roboczogodzina/rok, rg/r).

CWK= (CK/CR) x 100 (5)

Wykorzystanie poszczególnych stanowisk badawczych do celów komercyjnych będzie monitorowane dla każdego elementu uwalnianej infrastruktury na podstawie kart ewidencji czasu pracy aparatury naukowo badawczej i stanowisk badawczych. Karty ewidencji czasu pracy będą prowadzone zgodnie z obowiązującym Zarządzeniem Rektora ….

Dzięki monitorowaniu kart ewidencji czasu pracy urządzeń możliwy będzie pomiar gospodarczego wykorzystania każdego elementu uwalnianej infrastruktury osobno i zagwarantowanie nie przekroczenia komercyjnego wykorzystania elementu infrastruktury powyżej 20%.

Elementy uwalnianej infrastruktury będą wykorzystywane w pierwszej kolejności do prowadzenia zasadniczej niekomercyjnej, tj. naukowo badawczej działalności U…. Przykład szacowania wydajności komercyjnego wykorzystania uwalnianej infrastruktury zamieszczono w tabeli 1.

Stosując wyżej wymienioną metodykę obliczania wydajności infrastruktury badawczej w projekcie „...” poszczególne pozycje metodyki wyglądają następująco:

Liczba aparatury naukowo badawczej, stanowisk badawczych złożonych z elementów uwalnianej infrastruktury wynosi 55 (w tym 39 pozycji aparatury naukowo badawczej, oraz 16 pozycji stanowisk badawczych).
Dzienna wydajność każdego wyszczególnionego elementu uwalnianej infrastruktury RW≤ 12 rg/d.
Roczna wydajność każdego elementu infrastruktury RW_i ≤ 3012 rg/r.
Całkowita roczna wydajność uwalnianej infrastruktury CR=118472 rg/r.
Przykładowy popyt na komercyjne wykorzystanie uwalnianej infrastruktury WK ≤ 20%.
Roczna wydajność komercyjnego wykorzystania każdego elementu uwalnianej infrastruktury RK_i<401,6 rg/r.
Całkowita roczna wydajność komercyjnego wykorzystania uwalnianej infrastruktury CK=14056 rg/r.
Procent określający wydajność infrastruktury badawczej, przewidzianej corocznie na wykonywanie pomocniczej działalności gospodarczej CWK<11,9%.

W projekcie pn.: „...” wykorzystanie uwalnianej infrastruktury zostało oszacowane na poziomie 14056 rg/r, co stanowi 11,9% całkowitej wydajności uwalnianej infrastruktury.

Ad. 3c

Uniwersytet ... będzie miał możliwość przyporządkowania podatku naliczonego związanego z wydatkami dotyczącymi środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z metodologią. Natomiast do wydatków związanych z utrzymaniem budynku typu gaz, CO, jest to niemożliwe z powodu braku podliczników.”

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie doprecyzowane w uzupełnieniu).

Czy w przypadku podjęcia decyzji przez Władze Uniwersytetu ... o częściowej zmianie wykorzystania budynku, środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych powstałych i zakupionych w ramach projektu ,,...” Uczelnia będzie zobowiązana do dokonania korekty nieodliczonego podatku naliczonego?

Zdaniem Wnioskodawcy, w momencie realizacji projektu Uczelnia nie zamierzała prowadzić działalności opodatkowanej podatkiem VAT. Wydatki na realizację projektu ponoszone były w celu prowadzenia wyłącznie działalności zwolnionej oraz pozostającej poza zakresem podatku VAT. W związku z tym przed momentem zmiany sposobu wykorzystania części projektu, brak było związku pomiędzy zakupami, dokonywanymi przez Uczelnię na cele Projektu, a czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT. Ewentualna zmiana sposobu przeznaczenia i wykorzystania rezultatów projektu nie powoduje prawa do odliczenia podatku VAT. Reguluje te kwestie art. 91 Ustawy o VAT, nie przyznając prawa do odliczenia ani nie zmieniając podatku naliczonego związanego pierwotnie z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu. Uniwersytet ponosząc wydatki na realizację projektu nie nabył prawa do odliczenia podatku naliczonego. Na brak tego prawa nie wpływa ewentualna przyszła zmiana przeznaczenia rezultatów Projektu i rozpoczęcia wykorzystania ich do wykonywania czynności opodatkowanych.

Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do dokonania korekty nieodliczonego podatku naliczonego w przypadku podjęcia przez Władze Uniwersytetu ... decyzji o częściowej zmianie wykorzystania budynków, środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych powstałych i zakupionych w ramach projektu ,,...”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W świetle art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r., kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ww. przepis z dniem 1 stycznia 2014 r. otrzymał następujące brzmienie „Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.”

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, a więc takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wyrazem ścisłej zależności pomiędzy uprawnionym odliczeniem podatku naliczonego, a wykonywaniem czynności opodatkowanych są regulacje zawarte w art. 90 oraz w art. 91 ustawy.

Stosownie zatem do art. 90 ust. 1 ww. ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 - art. 90 ust. 2 ustawy.

Na podstawie ust. 3 ww. artykułu, proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Kwota podatku naliczonego do odliczenia ustalona za podstawie proporcji wyliczonej przy zastosowaniu powyższych zasad nie jest jednak ostateczna.

Z kolei przepisy zawarte w art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług wprowadzają regułę ostatecznego rozliczenia podatku naliczonego za dany rok podatkowy w sytuacji, gdy odliczenia dokonano na podstawie proporcji, o której mowa w art. 90 ustawy, a ponadto regulują kwestię odliczenia podatku w przypadku, gdy uprzednio odliczona kwota podatku naliczonego z różnych przyczyn musi zostać skorygowana lub w przypadku, gdy podatek naliczony nie został odliczony, bo na moment realizacji prawa do odliczenia nabyty towar lub usługa nie miały służyć działalności opodatkowanej, ale sytuacja ta uległa zmianie.

I tak, zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10 lub 10a lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Natomiast w myśl art. 91 ust. 2 ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym, że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Przepis art. 91 ust. 3 ustawy stanowi, że korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej – w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

W przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty – art. 91 ust. 4 ustawy.

W świetle art. 91 ust. 5 ustawy, w przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 – w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

Na mocy art. 91 ust. 6 ustawy, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

opodatkowane – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;
zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

Zgodnie z brzmieniem art. 91 ust. 7 ustawy, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Stosownie do art. 91 ust. 7a ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

W oparciu o art. 91 ust. 7b ustawy, w przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c.

Jak stanowi ust. 7c powołanego artykułu, jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje – korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy.

W przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana (art. 91 ust. 7d ustawy).

Analiza powołanych wyżej przepisów jednoznacznie wskazuje, że w przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług (zmiany przeznaczenia), tj. zarówno w sytuacji, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, jak również w sytuacji, gdy nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi, podatnik jest obowiązany dokonać korekty podatku.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 7b ustawy o podatku od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2015 r., w przypadku nakładów ponoszonych na nabycie, w tym na nabycie praw wieczystego użytkowania gruntów, oraz wytworzenie nieruchomości, stanowiącej majątek przedsiębiorstwa danego podatnika, wykorzystywanej zarówno do celów prowadzonej przez tego podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, których nie da się w całości przypisać działalności gospodarczej, podatek naliczony oblicza się według udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość wykorzystywana jest do celów działalności gospodarczej.

Z kolei, od dnia 1 stycznia 2016 r. powyższy przepis obwiązuje w następującym brzmieniu „W przypadku nakładów ponoszonych na nabycie, w tym na nabycie praw wieczystego użytkowania gruntów, oraz wytworzenie nieruchomości, stanowiącej majątek przedsiębiorstwa danego podatnika, wykorzystywanej zarówno do celów wykonywanej przez tego podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów osobistych, o których mowa w art. 8 ust. 2, gdy przypisanie tych nakładów w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się według udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość jest wykorzystywana do celów działalności gospodarczej”.

Przy czym przez wytworzenie nieruchomości, stosownie do art. 2 pkt 14a ustawy, rozumieć należy wybudowanie budynku, budowli lub ich części, lub ich ulepszenie w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym.

Przepis art. 86 ust. 7b ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2015 r., miał zastosowanie do nieruchomości, nabytych lub wytworzonych po dniu 1 stycznia 2011 r. i wykorzystywanych zarówno na cele działalności gospodarczej, jak i poza nią. W tej sytuacji bowiem odliczenia podatku należy dokonać w zgodzie z cyt. art. 86 ust. 7b ustawy.

Regulacja ta wprowadziła szczególny tryb obliczania podatku naliczonego od nabycia bądź wytworzenia nieruchomości (w tym ponoszonych nakładów) w sytuacji, w której dana nieruchomość ma być używana zarówno na cele działalności gospodarczej, jak i na cele niezwiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Niniejsza regulacja ma zastosowanie wówczas, gdy dana nieruchomość (której dotyczy podatek naliczony) nie jest wykorzystywana wyłącznie w prowadzonej działalności. Obejmuje ona sytuacje, w których nieruchomość ma przeznaczenie mieszane, to znaczy jest wykorzystywana w działalności, jak i na inne cele.

Zatem powyższy przepis nakładał obowiązek określenia wysokości udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość zostanie lub została wykorzystana do celów prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej.

Unormowanie to miało charakter doprecyzowujący ogólną zasadę w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z nieruchomością stanowiącą majątek przedsiębiorstwa podatnika, wykorzystywaną zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż prowadzona działalność.

Uwzględniając z kolei brzmienie powołanego wyżej przepisu art. 86 ust. 7b ustawy obowiązujące od dnia 1 stycznia 2016 r. należy wskazać, że w stanie prawnym od 1 stycznia 2016 r., art. 86 ust. 7b ustawy ma zastosowanie tylko w przypadku nieruchomości wykorzystywanych przez podatnika do celów prowadzonej przez niego działalności gospodarczej oraz celów osobistych. Nie będzie on miał natomiast zastosowania w przypadku nieruchomości wykorzystywanych przez podatnika do celów prowadzonej przez niego działalności gospodarczej oraz innych celów podatnika, które nie są jego celami osobistymi.

Z kolei zgodnie z art. 90a ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2015 r., w przypadku gdy w ciągu 120 miesięcy, licząc od miesiąca, w którym nieruchomość stanowiąca część przedsiębiorstwa podatnika została przez niego oddana w użytkowanie, nastąpi zmiana w stopniu wykorzystania tej nieruchomości do celów działalności gospodarczej, dokonuje się korekty podatku naliczonego odliczonego przy jej nabyciu lub wytworzeniu. Korekty, o której mowa w zdaniu pierwszym, dokonuje się w deklaracji za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła ta zmiana, w kwocie proporcjonalnej do pozostałego okresu korekty. Jeżeli podatnik wykorzystuje tę nieruchomość w działalności gospodarczej również do czynności zwolnionych od podatku bez prawa do odliczeń, korekta powinna uwzględniać proporcję określoną w art. 90 ust. 3-10, zastosowaną przy odliczeniu.

Stosownie do art. 90a ust. 2 ustawy, w przypadku, o którym mowa w ust. 1, przepisu art. 8 ust. 2 nie stosuje się.

Wskazać należy, że ww. przepis art. 90a ust. 1 ustawy, miał zastosowanie wówczas, gdy w 120-miesięcznym okresie korekty dana nieruchomość (której dotyczy podatek naliczony) nie była wykorzystywana wyłącznie na cele działalności. Obejmował on sytuacje, w których nieruchomość miała przeznaczenie mieszane, tzn. wykorzystywana była zarówno na cele związane z działalnością, jak i na inne cele, w tym cele prywatne podatnika bądź jego pracowników.

Nie dotyczył on sytuacji, gdy dana nieruchomość służyła wyłącznie działalności prowadzonej przez podatnika, a była to działalność opodatkowana i działalność zwolniona. W tym ostatnim przypadku zastosowanie mają przepisy o odliczeniach częściowych (art. 90 i 91 ustawy).

Sytuacja, w której powstanie konieczność korekty, to przypadek, w którym – w okresie trwania korekty – zmieni się stopień wykorzystywania nieruchomości, bądź w odniesieniu do celów prywatnych lub niezwiązanych z działalnością gospodarczą, bądź w odniesieniu do celów związanych z działalnością gospodarczą.

Przepis art. 90a ust. 1 ustawy, w brzmieniu do 31 grudnia 2015 r., określał zarówno przyczyny ewentualnej korekty rozliczenia podatku naliczonego, jak i okres, w którym przedmiotowa korekta może zostać dokonana.

Od dnia 1 stycznia 2016 r. dokonano również zmiany przepisów art. 90a ust. 1 ustawy – zdanie pierwsze oraz dodano art. 90c ustawy.

Z przepisu art. 90a ust. 1 ustawy zdanie pierwsze, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2016 r., wynika, że w przypadku, o którym mowa w art. 86 ust. 7b, gdy w ciągu 120 miesięcy, licząc od miesiąca, w którym nieruchomość stanowiąca część przedsiębiorstwa podatnika została przez niego oddana do użytkowania, nastąpi zmiana w stopniu wykorzystania tej nieruchomości do celów działalności gospodarczej, dokonuje się korekty podatku naliczonego odliczonego przy jej nabyciu lub wytworzeniu.

Stosownie natomiast do treści art. 90c ust. 1 ustawy, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2016 r., w przypadku nabytych towarów i usług, w odniesieniu do których kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie z art. 86 ust. 2a, po zakończeniu roku podatkowego, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, podatnik jest obowiązany dokonać korekty podatku odliczonego przy ich nabyciu, uwzględniając dane dla zakończonego roku podatkowego. Przepisy art. 91 ust. 2-9 stosuje się odpowiednio.

Natomiast art. 90c ust. 2 ustawy stanowi, że w przypadku, gdy korekty podatku odliczonego dokonuje podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie art. 86 ust. 22, może on uwzględnić dane za rok podatkowy poprzedzający poprzedni rok podatkowy, jeżeli takie dane przyjęto w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w art. 86 ust. 2a.

Ponadto, jak wynika z art. 90c ust. 3 ustawy, dokonując korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik może przyjąć inny sposób określania proporcji, niż został przyjęty dla danego roku podatkowego, jeżeli byłby on bardziej reprezentatywny dla zakończonego roku.

Dodatkowo jednak ustawodawca wskazał w art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 9 kwietnia 2015 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Prawo zamówień publicznych (Dz.U. poz. 605), zwanej dalej ustawą nowelizującą, że przepis art. 90c ustawy wymienionej w art. 1 ma zastosowanie do towarów i usług nabytych od dnia 1 stycznia 2016 r.

Natomiast przepis art. 6 ust. 2 ustawy nowelizującej stanowi, że w przypadku nakładów poniesionych przed dniem 1 stycznia 2016 r. na nabycie, w tym na nabycie praw wieczystego użytkowania gruntów, oraz wytworzenie nieruchomości, stanowiącej majątek przedsiębiorstwa danego podatnika, do których miał zastosowanie art. 90a ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, korekty kwoty podatku naliczonego w pozostałym jej okresie dokonuje się na zasadach określonych w art. 90c ustawy wymienionej w art. 1.

W konsekwencji, w przypadku nakładów poniesionych przed dniem 1 stycznia 2016 r. na nabycie lub wytworzenie nieruchomości lub praw wieczystego użytkowania gruntów, stanowiących majątek przedsiębiorstwa danego podatnika, wykorzystywanych dotychczas w działalności gospodarczej oraz:

do celów prywatnych (osobistych) podatnika lub jego pracowników – zastosowanie znajdą dotychczasowe zasady dokonywania korekt wskazane w art. 90a ustawy,

w działalności pozostającej poza VAT (innej niż cele prywatne, tj. działań w charakterze organów władzy publicznej czy też nieodpłatnych działań statutowych) – od roku 2016 zastosowanie znajdą zasady dokonywania korekt rocznych wskazane w art. 90c ustawy.

Należy również zauważyć, że od dnia 1 stycznia 2016 r., do art. 86 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług dodane zostały, ustawą nowelizującą, ust. 2a-2h.

Zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Z art. 86 ust. 2b ustawy wynika, że sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5

-w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane (art. 86 ust. 2c ustawy):

średnioroczną liczbę osób wykonujących wyłącznie prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie osób wykonujących prace w ramach działalności gospodarczej i poza tą działalnością;
średnioroczną liczbę godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą i poza tą działalnością;
roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza;
średnioroczną powierzchnię wykorzystywaną do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością.

Przepis art. 86 ust. 2d ustawy stanowi, że w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy.

Z kolei z art. 86 ust. 2e ustawy wynika, że podatnik rozpoczynający w danym roku podatkowym wykonywanie działalności gospodarczej i działalności innej niż działalność gospodarcza, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje dane wyliczone szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego w formie protokołu.

Przepis ust. 2e stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć dane za poprzedni rok podatkowy byłyby niereprezentatywne (art. 86 ust. 2f ustawy).

Stosownie do art. 86 ust. 2g ustawy, proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 stosuje się odpowiednio.

W przypadku gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22 ustawy, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji – art. 86 ust. 2h ustawy.

Zgodnie z art. 86 ust. 22 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.

W wydanym rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podmiotów (Dz. U. poz. 2193), wskazano w przypadku uczelni publicznych sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez uczelnię działalności i dokonywanych przez nią nabyć (tzw. sposób określenia proporcji), jak również wskazano dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. W latach 2007-2013 realizował projekt inwestycyjny „...”. W związku z faktem, że nabywane w ramach projektu towary i usługi związane były z wykonywaniem czynności nieopodatkowanych, Wnioskodawca nie miał możliwości i prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z faktur dokumentujących zakupy w ramach projektu. W ramach inwestycji wykonano budowę budynku wraz z infrastrukturą techniczną oraz wyposażeniem obiektu w aparaturę naukową, multimedia i standardowe wyposażenie niezbędne do realizacji kształcenia. Zakupy w odniesieniu do przepisów o podatku VAT klasyfikowane są jako: środki trwałe o wartości przekraczającej 15 tys. zł, środki trwałe zaliczane do nieruchomości, których wartość początkowa przekracza 15 tys. zł, środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, których wartości nie przekraczają 15 tys. zł oraz pozostałe zakupy.

Budynek Dydaktyczny … został oddany do użytkowania 27 grudnia 2012 r., środki trwałe zostały oddane do użytkowania w okresie od 10 lutego 2014 r. do 22 grudnia 2014 r. zaś wartości niematerialne i prawne oddano do użytkowania 20 marca 2014 r. Obecnie budynek, środki trwałe, wartości niematerialne i prawne obecnie wykorzystywane są do czynności zwolnionych i niepodlegających opodatkowaniu do czasu zmiany sposobu ich użytkowania.

Uczelnia nosi się z zamiarem wykorzystywania niektórych pomieszczeń oraz środków trwałych na komercyjne, specjalistyczne działania badawcze i naukowe na zlecenie podmiotów zewnętrznych. Według stanowiska Komisji Europejskiej dopuszczalne jest prowadzenie działalności gospodarczej pod warunkiem, że działalność taka pochłania te same nakłady jak działalność niegospodarcza i gdy wydajność przewidziana corocznie na tę działalność gospodarczą nie przekracza 20% całkowitej rocznej wydajności infrastruktury badawczej. W trakcie trwałości projektu zmieniły się warunki, w jakich funkcjonuje Uczelnia. Nastąpiły zmiany w zakresie zasad i sposobu finansowania nauki. Uniwersytet nie może liczyć na finansowanie badań naukowych tylko z budżetu państwa. Zmiany w finansowaniu nauki zmierzają w kierunku modelu opartego o granty badawcze, o które konkurują miedzy sobą jednostki naukowe. W wyniku zmian nasiliła się konkurencja i rywalizacja o pozyskanie środków na finansowanie badań. Wymogiem stawianym przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju jest prowadzenie badań dających możliwość ich praktycznego, komercyjnego zastosowania.

Wnioskodawca zamierza dokonać przyporządkowania podatku naliczonego związanego z wydatkami dotyczącymi środków trwałych, wartości materialnych i prawnych do czynności opodatkowanych i zwolnionych za pomocą metodyki obliczania wydajności infrastruktury badawczej przewidzianej do działalności gospodarczej w przedmiotowym projekcie. Przedstawiony został sposób, w jaki określona została liczba roboczogodzin, będąca miarą całkowitej wydajności infrastruktury, która będzie wykorzystywana do prowadzenia pomocniczej działalności gospodarczej (uwalnianie infrastruktury). Wykorzystanie poszczególnych stanowisk badawczych do celów komercyjnych będzie monitorowane dla każdego elementu uwalnianej infrastruktury na podstawie kart ewidencji czasu pracy aparatury naukowo badawczej i stanowisk badawczych. Karty ewidencji czasu pracy będą prowadzone zgodnie z obowiązującym Zarządzeniem Rektora Uniwersytetu.

Wnioskodawca wskazał, że w projekcie pn.: „...” wykorzystanie uwalnianej infrastruktury zostało oszacowane na poziomie 14056 rg/r, co stanowi 11,9% całkowitej wydajności uwalnianej infrastruktury.

Uniwersytet będzie miał możliwość przyporządkowania podatku naliczonego związanego z wydatkami dotyczącymi środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z metodologią. Natomiast do wydatków związanych z utrzymaniem budynku typu gaz, CO, jest to niemożliwe z powodu braku podliczników.

Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca zamierza dokonać przyporządkowania podatku naliczonego od wydatków związanych z infrastrukturą badawczą nabytą w ramach projektu do czynności opodatkowanych według przyjętej przez siebie metody – metodyki obliczania wydajności infrastruktury badawczej.

W świetle całokształtu okoliczności sprawy należy stwierdzić, iż twierdzenie Wnioskodawcy, iż po zmianie sposobu wykorzystania infrastruktury powstałej w ramach przedmiotowego projektu w zakresie wydatków związanych ze środkami trwałymi, wartościami niematerialnymi i prawnymi Uniwersytet będzie miał możliwość przyporządkowania podatku naliczonego do działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, zgodnie z metodą wyodrębnioną w opisach na fakturach dokumentujących eksploatacje urządzenia nie znajduje potwierdzenia. Należy wskazać, że skoro Zainteresowany dokonuje przedmiotowego przyporządkowania do działalności gospodarczej według przyjętej przez siebie metody, uwzględniającej procentową wydajność przedmiotowej infrastruktury, w stosunku do rocznej wydajności tej infrastruktury, która wykorzystywana będzie do celów działalności gospodarczej, to należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie ma obiektywnej możliwości przyporządkowania kwot podatku naliczonego związanych z ww. z infrastrukturą badawczą nabytą w ramach projektu w całości do działalności gospodarczej.

Jak wskazał Wnioskodawca, niemożliwe będzie przyporządkowanie podatku naliczonego związanego z wydatkami dotyczącymi budynku z powodu braku podliczników (wydatki typu gaz, CO).

Należy zatem wskazać, że w odniesieniu do budynku Wnioskodawca również nie ma możliwości przypisania podatku naliczonego w całości do działalności gospodarczej

Wobec powyższego, w związku z infrastrukturą badawczą nabytą w ramach projektu oraz budynkiem, Wnioskodawca nie ma możliwości przypisania ich w całości do działalności gospodarczej, to do tych zakupów, Zainteresowany zobowiązany jest do stosowania proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a i następne ustawy oraz przepisów ww. rozporządzenia w sprawie określenia proporcji.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy w przypadku podjęcia decyzji przez Władze Uniwersytetu ... o częściowej zmianie wykorzystania budynku, środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych powstałych i zakupionych w ramach projektu ,,...” Uczelnia będzie zobowiązana do dokonania korekty nieodliczonego podatku naliczonego?

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego, mając na uwadze powołane przepisy, należy wskazać, że w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje zatem wówczas, gdy zostaną spełnione dwa warunki: odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Uprawnienie do dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie przysługuje więc w przypadku nabycia towarów i usług, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

W niniejszej sprawie, w momencie realizacji opisanego we wniosku projektu, nie był spełniony warunek wskazany w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż wydatki związane z jego realizacją z założenia nie miały być związane z wykonywanymi przez Wnioskodawcę czynnościami opodatkowanymi. Zgodnie z założeniami projektowymi, efekty projektu miały być wykorzystywane do czynności niepodlegających opodatkowaniu oraz do czynności zwolnionych od podatku. W ramach projektu wykonano budowę budynku wraz z infrastrukturą techniczną oraz wyposażeniem obiektu w aparaturę naukową, multimedia i standardowe wyposażenie niezbędne do realizacji kształcenia. Zakupy dokonywane w ramach projektu w odniesieniu do przepisów o podatku VAT klasyfikowane są jako: środki trwałe o wartości przekraczającej 15 tys. zł, środki trwałe zaliczane do nieruchomości, których wartość początkowa przekracza 15 tys. zł, środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, których wartości nie przekraczają 15 tys. zł. Jak wynika z okoliczności sprawy, pomimo wykorzystywania przedmiotowej infrastruktury zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej (jednak zwolnionej od podatku), jak i innych celów (czynności niepodlegające opodatkowaniu VAT), Wnioskodawcy nie przysługiwało uprawnienie do odliczenia części podatku na zasadach wynikających z art. 86 ust. 7b, art. 90, art. 90a ustawy.

Obecnie Wnioskodawca rozważa częściową zmianę wykorzystania budynku, środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych powstałych i zakupionych w ramach projektu – wykorzystanie ich do czynności niepodlegających opodatkowaniu i zwolnionych od podatku – również do czynności opodatkowanych, oddanych do użytkowania:

27 grudnia 2012 r. budynku (wartość początkowa przekraczająca 15.000 zł),

w okresie od 10 lutego 2014 r. do 22 grudnia 2014 r. środków trwałych (wartość początkowa przekraczająca 15.000 zł),

w okresie od 10 lutego 2014 r. do 22 grudnia 2014 r. środków trwałych (wartość początkowa nie przekraczająca 15.000 zł),

20 marca 2014 r. wartości niematerialnych i prawnych (wartość początkowa nie przekraczająca 15.000 zł).

W związku z planowanym wykorzystaniem budynku, pozostałych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (poza czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu i zwolnionymi od podatku) również do czynności opodatkowanych dojdzie do zmiany ich przeznaczenia. Zatem Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia – poprzez korektę podatku – odpowiedniej części podatku naliczonego na zasadach wynikających z powołanego art. 90c i art. 91, z uwzględnieniem art. 90 ust. 2-10 ustawy o podatku od towarów i usług.

W konsekwencji, z uwagi na zamierzoną zmianę przeznaczenia budynku, środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych, poprzez wykorzystywanie ich także do czynności opodatkowanych, Wnioskodawca – do czasu upływu okresu korekty – będzie uprawniony do odliczenia odpowiedniej części podatku naliczonego związanego z czynnościami opodatkowanymi, jednakże wyłącznie w odniesieniu do towarów i usług, w stosunku do których nie upłynął okres korekty określony w powołanych przepisach ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem prawo do korekty podatku naliczonego od zakupów związanych z wytworzeniem budynku oraz nabyciem środków trwałych o wartość początkowej przekraczającej 15.000 zł, będzie przysługiwało w odniesieniu do lat, w których budynek oraz środki trwałe o wartości początkowej przekraczającej 15.000 zł będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych, odpowiednio w wysokości jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego od zakupów związanych z wytworzeniem budynku oraz jednej piątej kwoty podatku naliczonego od nabycia środków trwałych o wartości początkowej przekraczającej 15.000 zł, na zasadach wynikających z powołanego art. 90c i art. 91, z uwzględnieniem art. 90 ust. 2-10 ustawy.

Z kolei w przypadku zmiany przeznaczenia towarów i usług zaliczonych przez Wnioskodawcę do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych o wartości początkowej nieprzekraczającej 15.000 zł, korekty dokonuje się jednorazowo w deklaracji podatkowej składanej za dany okres rozliczeniowy. Zatem w przypadku prawa do odliczenia zastosowanie znajdzie przepis art. 91 ust. 7b i 7c ustawy, zgodnie z którymi korekty dokonuje się jednorazowo w deklaracji podatkowej składanej za dany okres rozliczeniowy, w którym nastąpi zmiana przeznaczenia, jednakże nie później niż 12 miesięcy od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary do używania. Tym samym, z uwagi na fakt, iż ww. środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne zostały oddane do użytkowania w trakcie 2014 r. – jak wskazano we wniosku – to w przedmiotowej sprawie upłynął już okres do dokonania korekty, o której mowa w ww. przepisach (art. 91 ust. 7b i 7c ustawy).

Tym samym całościowo stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Należy wskazać, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego i własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego, w szczególności dotyczące określenia podstawy opodatkowania, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku – nie mogą być zgodnie z art. 14 b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin