Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-3.4011.9.2019.1.MW
z 29 stycznia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 stycznia 2019 r. (data wpływu 11 stycznia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wystąpienia wspólnika ze spółki osobowej bez wynagrodzenia – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 stycznia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wystąpienia wspólnika ze spółki osobowej bez wynagrodzenia.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest wspólnikiem Spółki. Spółka jest prowadzona w formie spółki osobowej i jest spółką niebędącą osobą prawną w rozumieniu art. 5a pkt 26 w zw. z pkt 28 Ustawy PIT.

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku PIT, podlegającym w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Zgodnie z umową Spółki każdy ze wspólników ma prawo wystąpienia ze Spółki w dowolnym momencie za zgodą pozostałych Wspólników.

Aktualnie rozważane jest wystąpienie jednego ze wspólników Spółki (dalej: „Wspólnik”). Wystąpienie to może nastąpić bez wynagrodzenia, tj. nie zostanie wypłacona wartość wniesionego wkładu, jak również przypadająca na wspólnika równowartość części majątku wspólnego pozostałego po odliczeniu wartości wkładów wszystkich wspólników. Na skutek wystąpienia nie dojdzie do rozwiązania Spółki. Wnioskodawca pozostanie wspólnikiem w Spółce.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku wystąpienia Wspólnika ze Spółki bez wynagrodzenia po stronie Wnioskodawcy, jako wspólnika pozostającego w Spółce, powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem PIT?

Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku wystąpienia Wspólnika ze Spółki bez wynagrodzenia po stronie Wnioskodawcy, jako wspólnika pozostającego w Spółce, nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem PIT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 5b ust. 2 Ustawy PIT, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce uznaje się za przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Z kolei zgodnie z art. 8 ust. l Ustawy PIT przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku. W przypadku braku przeciwnego dowodu uznaje się, że prawa do udziału w zysku są równe.

W myśl art. 14 ust. l Ustawy PIT za przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Natomiast zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 8 Ustawy PIT przychodem z działalności gospodarczej są również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 8 w zw. z art. 12 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks Spółek Handlowych (t.j. Dz. U. z 2017, poz. 1577 ze zm., dalej: „KSH”) spółki osobowe nie są osobami prawnymi. Spółka osobowa na gruncie Ustawy PIT jest podmiotem transparentnym podatkowo, to znaczy nie jest podatnikiem podatku PIT, a opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają dochody wspólników takiej spółki.

Z kolei na gruncie prawa handlowego spółka osobowa stanowi odrębny od wspólników podmiot, któremu została przyznana zdolność prawna i zdolność do czynności prawnych. Majątek nabyty przez spółkę osobową, w związku z wniesieniem wkładów przez wspólników, a także w toku późniejszej działalności, stanowi jej majątek, który jest odrębny od majątku wspólników (art. 28 KSH).

Do zmiany składu osobowego wspólników spółki osobowej może dojść na skutek różnych zdarzeń, między innymi na skutek wystąpienia wspólnika. W przypadku wystąpienia wspólnika ze spółki osobowej, w braku innych postanowień, należna mu wypłata jest określana zgodnie z art. 65 KSH. Przepis ten ma charakter względnie obowiązujący, co oznacza, że wolą stron kwestia rozliczeń z występującym wspólnikiem może zostać uregulowana odmiennie (vide: wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z 14 grudnia 2012 r., sygn. akt: I ACa 1196/12; wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 6 marca 2015 r., sygn. akt: III SA/Wa 1871/14; S. Sołtysiński, A. Szajkowski, A. Szumański, „Kodeks spółek handlowych. Komentarz.” T. l, Wyd. 2, Warszawa 2006; J. Bieniak, M. Bieniak, G. Nita-Jagielski, „Kodeks spółek handlowych. Komentarz.” Wyd. 5, Warszawa 2017). W konsekwencji za dopuszczalne na gruncie KSH należy uznać wystąpienie wspólnika ze spółki osobowej bez wynagrodzenia, o ile rozwiązanie to zostanie przyjęte zgodną wolą stron.

Na gruncie Ustawy PIT za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej należy uznać konkretne, wymierne, definitywne i co najmniej wymagalne przysporzenie majątkowe związane z prowadzoną działalnością, w związku z którą po stronie podatnika pojawia się konkretna wartość majątkowa.

Jak wskazano powyżej, majątek nabyty przez spółkę osobową, w związku z wniesieniem wkładów przez wspólników, a także w toku późniejszej działalności, stanowi jej majątek, który jest odrębny od majątku wspólników. W konsekwencji wystąpienie wspólnika spółki osobowej bez wynagrodzenia będzie skutkowało ewentualnie powiększeniem majątku spółki osobowej, a nie wspólników pozostających w spółce. Po stronie wspólnika nie dojdzie w takiej sytuacji do powstania konkretnego, wymiernego definitywnego i wymagalnego przysporzenia. W chwili wystąpienia jednego ze wspólników ze spółki osobowej bez wynagrodzenia, pozostający w spółce wspólnicy nie uzyskują roszczenia w stosunku do majątku pozostającego w spółce na skutek tego wystąpienia. W rezultacie wystąpienie jednego ze wspólników ze spółki osobowej bez wynagrodzenia, nie spowoduje powstania przychodu po stronie wspólników pozostających w spółce, w tym z tytułu nieodpłatnego świadczenia.

Wskazać ponadto trzeba, że wystąpienie jednego ze wspólników spółki osobowej bez wynagrodzenia może ewentualnie zwiększyć w przyszłości udział pozostających w spółce wspólników w przychodach i kosztach spółki z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. Dochód z tego tytułu będzie opodatkowany przez wspólników spółki na bieżąco w przyszłości.

Jednocześnie na gruncie Ustawy PIT brak jest jakiejkolwiek innej regulacji, która mogłaby znaleźć zastosowanie w przedmiotowej sytuacji i decydować o powstaniu przychodu po stronie wspólnika pozostającego w spółce.

Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, że takie rozumienie przyjmują organy podatkowe w wydawanych przez siebie interpretacjach, m.in.:

1. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 29 czerwca 2018 r. (znak 0112-KDIL3-3.4011.203.2018.l.WS),
2. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 23 lutego 2018 r. (znak IPPB1/4511-469/16-4/S/KS),
3. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 5 lutego 2018 r. (znak 0111-KDIB1-1.4011.250.2017.1.BK),
4. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 25 września 2017 r. (znak: 0112-KDIL3-1.4011.209.2017.1.IM),
5. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 10 maja 2017 r. (znak: 0112-KDIL3-3.4011.32.2017.2.WS),
6. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 9 maja 2017 r. (znak: 0112-KDIL3-3.4011.28.2017.1.AK).
   
   

Jak wskazał Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 17 maja 2016 r. (znak: ILPB1/4511-1-377/16-2/APR), „W przypadku wystąpienia przez wspólnika ze spółki komandytowej bez wynagrodzenia po stronie wspólników pozostających w spółce nie dojdzie do powstania ww. przysporzenia, w tym również w formie świadczenia w naturze bądź nieodpłatnego świadczenia. Z chwilą wystąpienia wspólnika (bez wypłaty wynagrodzenia) podmiotem uzyskującym korzyść z tytułu pozostawionego w spółce wkładu ustępującego wspólnika jest wyłącznie sama spółka, która stosownie do treści art. 8 § l Kodeksu spółek handlowych, może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Mienie wniesione przez wspólników do spółki, jako wkład oraz nabyte przez spółkę w toku jej działalności, stanowi majątek spółki, a nie jej wspólników, ponadto także ewentualne rozliczenie występującego wspólnika dokonywane jest ze spółką, a nie z jej wspólnikami. Przy tym, ponieważ w czasie trwania spółki komandytowej wspólnicy nie mają praw do majątku spółki, dokonanie rozliczenia, o którym mowa, albo jego brak nie ma wpływu na prawa majątkowe pozostających w spółce wspólników w dacie, w której rozliczenie to winno być dokonane”.

Powyższe rozumienie potwierdzają również sądy administracyjne, m.in.:

1. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 18 września 2018 r., sygn. akt: II FSK 2650/16,
2. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 6 października 2017 r., sygn. akt: II FSK 2431/15,
3. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 14 września 2017 r., sygn. akt: III SA/Wa 2905/16, w którym wskazano: „Wyjaśnić zatem należy, że wspólnik występujący ze spółki jawnej pozostawia swoje udziały spółce, a zatem udziały powiększają majątek spółki. Jak już Sąd wskazał, majątek spółki jawnej i majątki jej wspólników są majątkami odrębnymi. Zważywszy ponadto, że przychody i koszty a w konsekwencji także dochód, rozliczane są bezpośrednio w odniesieniu do każdego ze wspólników spółki jawnej, nie można przyjąć, że przyrost majątku spółki będący rezultatem wystąpienia z niej jednego ze wspólników bez zwrotu wkładu i przypadającej na niego równowartości majątku wspólnego pozostałego po odliczeniu wartości wkładów wszystkich wspólników, generuje po stronie wspólników pozostających w spółce przychód podlegający odrębnemu opodatkowaniu”,
4. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 6 marca 2015 r., sygn. akt: III SA/Wa 1871/14.
   
   

Mając na uwadze wyżej przywołane poglądy, a także fakt, że wystąpienie jednego ze wspólników bez wynagrodzenia nie powoduje powstania konkretnego, definitywnego i wymagalnego przysporzenia po stronie wspólników pozostających w spółce, zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku wystąpienia Wspólnika ze Spółki bez wynagrodzenia po stronie Wnioskodawcy, jako wspólnika pozostającego w Spółce, nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem PIT.

W świetle przywołanych argumentów oraz wyżej zaprezentowanych poglądów organów podatkowych i sądów administracyjnych Wnioskodawca zwraca się z prośbą o potwierdzenie, że przedstawione stanowisko i rozumienie treści przepisów prawa podatkowego są prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie skutków podatkowych wystąpienia wspólnika ze spółki osobowej bez wynagrodzenia jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Ponadto należy wskazać, że powołane w treści wniosku orzeczenia sądów administracyjnych nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości niniejszej kwestii. Nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy stwierdzić, że – zdaniem Organu – tezy badanych rozstrzygnięć nie mają zastosowania w tym postępowaniu. W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji należy stwierdzić, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego niniejszą interpretację. Natomiast odwołanie się do publikacji podatkowych, jako że co do zasady nie stanowią one źródła prawa, także nie jest wiążące dla organu.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.