Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-3.4012.23.2021.4.MJ
z 9 kwietnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 stycznia 2021 r. (data wpływu 12 stycznia 2021 r.) uzupełniony pismem z dnia 31 marca 2021 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• braku opodatkowania czynności przekazania na cele prywatne samochodu osobowego w momencie jego wykupu z leasingu,
  

• braku konieczności korekty podatku naliczonego odliczanego z faktur dokumentujących raty leasingowe oraz faktur za wydatki eksploatacyjne w trakcie trwania umowy leasingu,
  

– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 stycznia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• braku opodatkowania czynności przekazania na cele prywatne samochodu osobowego w momencie jego wykupu z leasingu,
  

• braku konieczności korekty podatku naliczonego odliczanego z faktur dokumentujących raty leasingowe oraz faktur za wydatki eksploatacyjne w trakcie trwania umowy leasingu,
  

oraz w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 31 marca 2021 r. w zakresie adresu ePUAP.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Od dnia 9 stycznia 2013 r. … (dalej: Wnioskodawca) prowadzi działalność gospodarczą na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji Działalności Gospodarczej (data wpisu do CEDG: 8 stycznia 2013 r.), podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Dla potrzeb podatku dochodowego prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, rozlicza się na zasadach ogólnych, jest czynnym podatnikiem podatku VAT i składa deklaracje miesięczne.

Głównym przedmiotem działalności jest organizacja szkoleń z bezpiecznej jazdy samochodami osobowymi i eventów z udziałem sportowych samochodów, w ramach działalności prowadzenia pozaszkolnych form edukacji z zakresu nauki jazdy i pilotażu (zgodnie z kodem PKD …). Wnioskodawca prowadzi wyłącznie sprzedaż opodatkowaną podatkiem VAT, nie występuje u Niego sprzedaż zwolniona z podatku VAT. W lipcu 2016 r. została zawarta umowa leasingu operacyjnego, która spełnia warunki określone w art. 23b ust. 1 ustawy o PIT. Umowa została zawarta na okres 59 miesięcy i przewidywała możliwość wykupu samochodu w zależności od woli leasingobiorcy. Umowa dotyczy samochodu osobowego o wartości brutto … zł (wartość na dzień zawarcia umowy leasingu), który jest wykorzystywany w działalności gospodarczej, tzn. jest wynajmowany innemu podmiotowi (spółce akcyjnej) na potrzeby organizowanych szkoleń i eventów z jazdy samochodem osobowym.

W okresie leasingu odliczane jest 100% VAT z faktur otrzymywanych od leasingodawcy. Pozostała kwota faktury stanowi podatkowe koszty uzyskania przychodów. Ponoszone były także wydatki związane z bieżącą eksploatacją tego samochodu, czyli: zakup paliwa, polisy ubezpieczeniowe, bieżące drobne serwisy, wymiana opon, obowiązkowe badania techniczne, usługi utrzymania czystości samochodu. Umowa ma być zakończona wcześniej, tj. po upływie 55 rat leasingowych. Po zakończeniu umowy samochód ma być wykupiony na cele prywatne i nie będzie wprowadzany do firmy, ani w żaden sposób wykorzystywany dla celów prowadzonej działalności gospodarczej. Faktura wykupu tego samochodu nie będzie ujmowana w kosztach podatkowych, ani w ewidencji środków trwałych. Nie będzie też odliczana w zakresie podatku VAT. Ww. samochód będzie wykorzystywany tylko i wyłącznie do celów prywatnych i Wnioskodawca nie zamierza go sprzedać przed upływem 6 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie tego samochodu na cele prywatne.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy przeznaczenie samochodu na cele prywatne w momencie jego wykupu z leasingu nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług? (oznaczone we wniosku jako nr 1)
2. Czy wykup samochodu po zakończeniu umowy leasingu na cele prywatne nie powoduje konieczności skorygowania podatku naliczonego odliczonego wcześniej od faktur za raty leasingowe oraz faktur za wydatki związane z jego eksploatacją? (oznaczone we wniosku jako nr 2)
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad pytanie 1

W ocenie Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym przeznaczenie samochodu na cele prywatne w momencie jego wykupu z leasingu nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ad pytanie 2

W ocenie Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym wykup samochodu po zakończeniu umowy leasingu na cele prywatne nie powoduje konieczności skorygowania podatku naliczonego odliczonego wcześniej od faktur za raty leasingowe oraz faktur za wydatki związane z jego eksploatacją.

Ad pytanie 1

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, nieodpłatne przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, a w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

W związku z powyższym przepisem, opodatkowaniu podlega każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, w tym także wszelkie inne darowizny, z którymi wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jako właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Jeżeli jednak podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie (także darowizna) tych towarów pozostaje poza zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług, bez względu na cel, na który zostały one przekazane.

Podstawowy warunek uprawniający do odliczenia nie został spełniony, gdyż zamiarem Wnioskodawcy, po skończeniu umowy leasingowej nie jest dalsze wykorzystywanie samochodu do celów związanych z działalnością gospodarczą, tylko przeznaczenie go na cele prywatne. W związku z tym wykup samochodu nie ma związku z prowadzoną działalnością. Faktura dokumentująca ten wydatek niepozostający w związku z prowadzoną działalnością nie daje podstaw do odliczenia podatku naliczonego, nawet jeżeli zawiera nazwę i numer NIP firmy. Ponieważ przy wykupie samochodu nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, to biorąc pod uwagę art. 7 ust. 2 oraz art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, Wnioskodawca uważa, że przeznaczenie na cele prywatne tego samochodu w momencie wykupu z leasingu nie jest dostawą towarów i nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Podobne stanowisko zajmowały także organy podatkowe. Przykładowo w interpretacji indywidualnej z 02.10.2020 r. (sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.576.2020.3.OS).

Ad pytanie 2

Odliczenia, które były dokonywane w trakcie leasingu, kiedy samochód był wykorzystywany w działalności były rozliczane zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy o podatku VAT, który wskazuje, że w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 ust. 2 pkt 1 tego samego artykułu mówi o tym, że kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikająca z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Czyli warunkiem skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Jak Wnioskodawca wyszczególnił w pozycji 74 (opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego) prowadzi działalność gospodarczą (organizacja szkoleń z bezpiecznej jazdy samochodami osobowymi i eventów z udziałem sportowych samochodów, w ramach działalności prowadzenia pozaszkolnych form edukacji z zakresu nauki jazdy i pilotażu). Jest czynnym podatnikiem VAT i wykonuje tylko czynności opodatkowane. Dla potrzeb wykonywanej działalności Wnioskodawca zawarł umowę leasingu operacyjnego samochodu osobowego, który wykorzystywał przy prowadzeniu ww. działalności.

Dodatkowo zgodnie z umową leasingu zobowiązany był do ponoszenia wszelkich kosztów użytkowania przedmiotu leasingu, w tym wydatków eksploatacyjnych, serwisowych, napraw oraz zakupu paliwa w trakcie trwania tej umowy. Od tych kosztów odliczał 100% podatku VAT. Zatem zostały spełnione warunki, o których mówi art. 86 i miał prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z otrzymanych faktur dotyczących rat leasingowych oraz kosztów związanych z użytkowaniem tego samochodu w trakcie trwania umowy leasingowej. Fakt wykupu tego samochodu po zakończeniu umowy leasingu na cele prywatne, niezwiązane z działalnością i nierozliczane w niej, jest odrębną czynnością. Opcja wykupu pojazdu będącego przedmiotem leasingu jest uprawnieniem, z którego leasingobiorca może skorzystać, ale nie musi. Odliczenia były dokonywane zgodnie z przepisami w trakcie, kiedy samochód był wykorzystywany w działalności i fakt wykupu go na cele prywatne nie zmienia istoty wcześniejszych odliczeń i tym samym nie powoduje konieczności skorygowania podatku VAT.

Podobne stanowisko zajmowały także organy podatkowe. Przykładowo w interpretacji indywidualnej z 02.10.2020 r. (sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.576.2020.3.OS).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W myśl art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów, co do zasady, podlega opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynność ta jest wykonywana odpłatnie.

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte – w przypadku dostawy towarów – w art. 7 ust. 2 ustawy.

Na mocy art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Jak wynika z powyższych uregulowań, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, w tym także wszelkie inne darowizny, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie (w tym także darowizna) tych towarów pozostaje poza zakresem opodatkowania (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania), bez względu na cel, na który zostały one przekazane (darowane).

Podkreślić jednak należy, że dana czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wtedy, gdy jest dokonywana przez podmiot o statusie podatnika działającego w takim charakterze w odniesieniu do tej czynności.

I tak, w myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Należy zauważyć, że w myśl art. 7091 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 poz. 1740), przez umowę leasingu finansujący zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, nabyć rzecz od oznaczonego zbywcy na warunkach określonych w tej umowie i oddać tę rzecz korzystającemu do używania albo używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony, a korzystający zobowiązuje się zapłacić finansującemu w uzgodnionych ratach wynagrodzenie pieniężne, równe co najmniej cenie lub wynagrodzeniu z tytułu nabycia rzeczy przez finansującego.

Jeżeli finansujący zobowiązał się, bez dodatkowego świadczenia, przenieść na korzystającego własność rzeczy po upływie oznaczonego w umowie czasu trwania leasingu, korzystający może żądać przeniesienia własności rzeczy w terminie miesiąca od upływu tego czasu, chyba że strony uzgodniły inny termin – art. 70916 Kodeksu cywilnego.

Wobec powyższego, umowa leasingu – co do zasady – sprowadza się do używania rzeczy i pobierania pożytków, nie rodzi natomiast powstania prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. W świetle ustawy o podatku od towarów i usług, leasing jest usługą zdefiniowaną w art. 8 ust. 1 ustawy. Po zakończeniu podstawowego okresu trwania umowy leasingu – jednym z wariantów jest sprzedaż przedmiotu umowy leasingobiorcy. Opcja wykupu samochodu będącego przedmiotem umowy leasingu jest uprawnieniem, z którego leasingobiorca może skorzystać, ale nie musi.

Zatem należy przyjąć, że wykup przedmiotu leasingu jest odrębną czynnością – dostawą towaru – niezwiązaną z samą umową leasingu.

W związku z powyższym, w sytuacji nieodpłatnego przekazania samochodu na cele osobiste koniecznym jest dokonanie analizy, czy – w świetle art. 7 ust. 2 ustawy – zostały spełnione warunki do uznania przedmiotowej czynności za nieodpłatną dostawę towarów zrównaną z odpłatną dostawą, o której mowa w powołanym przepisie.

Z powołanego wyżej przepisu art. 7 ust. 2 ustawy wynika, że ustawodawca zrównuje czynności dokonane bez wynagrodzenia z czynnościami odpłatnymi, przy spełnieniu warunków wymienionych w tym przepisie. W ten sposób wszelkie nieodpłatne przekazanie przez podatnika należących do jego przedsiębiorstwa towarów, wchodzi w zakres objęty pojęciem „odpłatnej dostawy towarów”, o ile podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Jak wynika z okoliczności sprawy, po zakończeniu umowy samochód ma być wykupiony na cele prywatne i nie będzie wprowadzany do firmy ani w żaden sposób wykorzystywany dla celów prowadzonej działalności gospodarczej. Faktura wykupu tego samochodu nie będzie ujmowana w kosztach podatkowych ani ewidencji środków trwałych. Nie będzie też odliczana w zakresie podatku VAT. Ww. samochód będzie wykorzystywany tylko i wyłącznie do celów prywatnych. W związku z tym jego nabycie nie jest związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT. W zaistniałej sytuacji, Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy wykupie tego samochodu.

W konsekwencji, przekazanie przez Wnioskodawcę na cele prywatne samochodu osobowego w momencie wykupu z leasingu, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy, bowiem – z uwagi na zamierzone przekazanie na cele osobiste – nie przysługuje Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia tego samochodu.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy, należy stwierdzić, że przekazanie na cele prywatne samochodu w momencie wykupu z leasingu, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż przy nabyciu (wykupie) samochodu Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Ponadto, wątpliwość Wnioskodawcy budzi czy wykup samochodu po zakończeniu umowy leasingu na cele prywatne nie spowoduje konieczności skorygowania podatku naliczonego odliczonego wcześniej od faktur za raty leasingowe oraz faktur za wydatki związane z eksploatacją ww. samochodu.

Jak wyżej wskazano na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług leasing operacyjny jest usługą, zdefiniowaną w art. 8 ustawy. Leasingobiorca (Wnioskodawca) otrzymując faktury dokumentujące czynność leasingu operacyjnego, nabywa prawo do korzystania z tego samochodu (usługę), a nie prawo własności (towar). Zatem wydatki związane z używaniem pojazdu na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu (operacyjnego) lub innej umowy o podobnym charakterze, nie podlegają korekcie. Odliczenie tych wydatków odbywa się bowiem na bieżąco (a nie jak przy nabyciu „na własność” – jednorazowo, „z góry”), zatem istnieje możliwość weryfikowania tego odliczania na bieżąco. W momencie zakończenia umowy leasingu brak jest zatem konieczności korygowania dokonanych odliczeń kwot podatku naliczonego od opłat leasingowych za okresy rozliczeniowe, kiedy samochód służył prowadzonej działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Podobnie sytuacja wygląda z wydatkami eksploatacyjnymi. Wydatki te związane są z używaniem pojazdu na podstawie umowy leasingu i ich odliczenie odbywa się na bieżąco, zatem istnieje możliwość weryfikowania tego odliczania na bieżąco.

Natomiast wykup samochodu, tj. przedmiotu leasingu po zakończeniu umowy leasingu jest odrębną czynnością – dostawą towaru – niezwiązaną z samą umową leasingu jak i wydatkami eksploatacyjnymi, ponoszonymi na bieżąco.

Wobec powyższego, wykup samochodu z leasingu na cele prywatne nie powoduje konieczności dokonania korekty odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących raty leasingowe i faktur za wydatki eksploatacyjne ponoszone w trakcie trwania umowy leasingu, bez względu na to, na jakie cele samochód został przeznaczony po jego wykupie.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy, należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie będzie zobligowany do dokonania korekty podatku naliczonego odliczanego wcześniej z faktur dokumentujących raty leasingowe i faktur za wydatki eksploatacyjne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Odnośnie natomiast powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.