2021.03.05 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4-1.4012.655.2020.2.BS
z 5 marca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 7 grudnia 2020 r. (data wpływu 8 grudnia 2020 r.), uzupełnionym 15 lutego 2021 r. (data wpływu 15 lutego 2021 r.) na wezwanie tut. organu z 8 lutego 2021 r. (skutecznie doręczone 8 lutego 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 grudnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Wniosek uzupełniony został pismem z 15 lutego 2021 r., złożonym 15 lutego 2021 r. (data wpływu 15 lutego 2021 r.), na wezwanie organu z 8 lutego 2021 r. (skutecznie doręczone 8 lutego 2021 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (sformułowane ostatecznie w uzupełnieniu wniosku z 15 lutego 2021 r.):

X. jest […] nie posiada osobowości prawnej, jest państwową jednostką budżetową i czynnym podatnikiem VAT. […] X. zawarł z Komisją Europejską […] umowę o dotację pt. […], która jest realizowana w ramach „innych środków”, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 6 ustawy o finansach publicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 869, z późn. zm.).

Przedmiotem umowy jest […]

Zaproszenie do składania ofert zawiera zapis „niepodlegający odliczeniu podatek VAT jest kwalifikowalny”.

Warunki podpisanej ww. umowy o dotacje stanowią: – „obejmujące powiązane cła, podatki i opłaty, takie jak niepodlegający odliczeniu podatek od wartości dodanej (VAT) uiszczony przez beneficjentów jeśli nie jest on podmiotem publicznym działającym jako władza publiczna są kwalifikowalne”, – „koszty niekwalifikowalne są to: – podlegający odliczeniu podatek VAT”. Załącznik do umowy („Wzór świadectwa kontroli sprawozdania finansowego”): – „rewident musi zweryfikować czy wydatki zawierają podatek VAT i jeśli tak zweryfikować czy beneficjent (…) nie może odzyskać podatku VAT (musi to być poparte oświadczeniem właściwego organu / instytucji) oraz nie jest organem publicznym działającym w charakterze organu władzy publicznej”.

Zgodnie z art. 186 ust. 4 lit. c rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady […] 2018/1046 z dn. 18 lipca 2018 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii, zmieniające rozporządzenie (UE) nr 1296/2013, (UE) 1301/2013, (UE) nr 1303/2013, (UE) 1304/2013, (UE) nr 1309/2013, (UE) 1316/2013, (UE) 223/2014 i (UE) nr 283/2014 oraz decyzję nr 541/2014/UE, a także uchylające rozporządzenie […] nr 966/2012 z dnia 18 lipca 2018 r. (Dz.Urz.UE.L nr 193/1) VAT jest kwalifikowalny „jeśli nie podlega zwrotowi zgodnie z obowiązującymi krajowymi przepisami dotyczącymi VAT i jest opłacany przez beneficjenta innego niż osoba niebędąca podatnikiem w rozumieniu art. 13 ust. 1 akapit pierwszy dyrektywy Rady2006/112/WE (56)”.

Wobec powyższego dla możliwości uznania VAT za koszt kwalifikowalny powinny być spełnione dwa warunki:

Podatek VAT uiszczony przez X. nie podlega zwrotowi zgodnie z obowiązującymi krajowymi przepisami dotyczącymi VAT oraz
Podatek VAT jest płacony przez beneficjenta innego niż osoba niebędąca podatnikiem w rozumieniu art. 13 ust. 1 akapitu pierwszego dyrektywy Rady 2006/112/WE (56) z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.) „nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji, których zostały one powołane z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. W związku z powyższym nie mają one prawa ubiegać się o zwrot podatku VAT. Postanowienia tej ustawy stosuje się w stosunku do X.

X. wystąpił do działu finansowo-prawnego […] o interpretację powyższego i otrzymał odpowiedź w brzmieniu: „ogromna większość beneficjentów […] to organy publiczne (krajowe ... i inne organy krajowe). Urzędnik […] decyduje, czy VAT niepodlegający odliczeniu jest kwalifikowalny dla zaproszenia.

Właściwą decyzją jest art. 186 ust. ust. 4 lit. c rozporządzenia finansowego, który stanowi, że VAT jest kwalifikowalny „jeśli nie podlega zwrotowi zgodnie z obowiązującymi krajowymi przepisami dotyczącymi VAT i jest opłacany przez beneficjenta innego niż osoba niebędąca podatnikiem w rozumieniu art. 13 ust. 1 akapit pierwszy dyrektywy Rady 2006/112/WE. Artykuł 13 ust. 1 akapit pierwszy dyrektywy Rady 2006/112 brzmi następująco: „krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami”. Wynika z tego, że decyzja o kwalifikowalności VAT opiera się na charakterze działania, a nie na statusie prawnym Wnioskodawcy. Uznaje się, że krajowe urzędy … prowadzą dwa rodzaje działalności: organu publicznego działającego w takim charakterze oraz działalność, która nie wiąże się z wykonywaniem władzy publicznej. Kluczowym elementem jest to, czy podmiot publiczny, realizując przedmiotowe działanie, ma sprawować władzę publiczną. W obecnej sytuacji urzędnik zdecydował, że zaproszenie [do udziału w projekcie] nie dotyczy organów publicznych, ponieważ te ostatnie mają uprawnienia publiczne w państwach członkowskich i, że VAT jest kwalifikowalny. Decyzja dotyczy wszystkich wnioskodawców, w tym krajowych […].

Aby uzyskać VAT należy spełnić drugi warunek. Podatek VAT nie powinien być odliczany ani w żaden sposób odzyskiwalny. W tym zakresie stosuje się prawo krajowe. Z wiadomości e-mail wynika [X. przywołał art. 15 ust. 6 ustawy Ministra Finansów z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.)], że X. nie ma prawa domagać się zwrotu podatku VAT. W związku z tym VAT zapłacony za działanie można uznać za koszt kwalifikowalny”.

X. w związku z realizacją zawartej umowy o dotację będzie zlecał wykonanie usługi tłumaczeń tekstu. Płatność za wykonaną usługę będzie dokonywana na podstawie otrzymanej faktury VAT od zleceniobiorcy. Kosztem wykonania usługi dla X. będzie kwota brutto, co oznacza, że podatek VAT od zakupionej usługi nie będzie podlegał zwrotowi.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez płatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz, gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonania czynności opodatkowanych tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie obowiązku podatkowego). Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość żądania przez X. zwrotu podatku naliczonego wykazanego w fakturze za wykonanie usługi tłumaczeń. Wykonanie przedmiotu umowy o dotację nie będzie związane ze sprzedażą opodatkowaną X. może zaliczyć poniesione wydatki brutto jako koszt kwalifikowalny, który w całości będzie podlegał zwrotowi w ramach zawartej umowy o dotację.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (sformułowane ostatecznie w uzupełnieniu wniosku z dnia 15 lutego 2021 r.):

Czy X. w związku z realizacją umowy o dotację może odzyskać podatek naliczony VAT od usługi tłumaczeń?

Stanowisko Wnioskodawcy (sformułowane ostatecznie w uzupełnieniu wniosku z dnia 15 lutego 2021 r.):

Z brzmienia art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje podatnikowi jedynie wtedy, gdy spełnione zostaną określone warunki.

Przepis ten wyłącza możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, co w tym przypadku nie ma miejsca. W związku z tym, że nie został spełniony warunek, o którym mowa wyżej cyt. art. 86 ust. 1 ustawy, gdyż wykonanie zapisów zawartej umowy o dotację nie służy sprzedaży opodatkowanej, X. nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku z jej realizacją.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W świetle tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Z powyższych regulacji wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do treści art. 15 ust. 6 ustawy – nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W świetle wskazanych unormowań, ww. podmioty na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze: podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nie odrębnymi przepisami prawa oraz podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że X. zawarł z Komisją Europejską […] umowę o dotację pt. […], która jest realizowana w ramach „innych środków”, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 6 ustawy o finansach publicznych. Przedmiotem umowy jest […].

Zaproszenie do składania ofert zawiera zapis „niepodlegający odliczeniu podatek VAT jest kwalifikowalny”.

X. z działu finansowo-prawnego […] otrzymał odpowiedź w brzmieniu: „ogromna większość beneficjentów […] to organy publiczne (krajowe … i inne organy krajowe). Urzędnik […] decyduje, czy VAT niepodlegający odliczeniu jest kwalifikowalny dla zaproszenia.

W obecnej sytuacji urzędnik zdecydował, że zaproszenie [do udziału w projekcie] nie dotyczy organów publicznych, ponieważ te ostatnie mają uprawnienia publiczne w państwach członkowskich i, że VAT jest kwalifikowalny.

Wykonanie przedmiotu umowy o dotację nie będzie związane ze sprzedażą opodatkowaną.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy X. w związku z realizacją umowy o dotację może odzyskać podatek naliczony od usługi tłumaczeń.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych tym podatkiem. Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny (opodatkowaną). W niniejszej sprawie związek taki nie wystąpi. Jak wskazano we wniosku – wykonanie przedmiotu umowy o dotację nie będzie związane ze sprzedażą opodatkowaną.

W świetle powołanych przepisów prawa należy zatem stwierdzić, że w przedstawionej sprawie warunki uprawniające do odliczenia podatku, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, nie zostaną spełnione – wydatki poniesione na wykonanie usługi tłumaczeń nie będą służyły czynnościom opodatkowanym podatkiem VAT.

Oznacza to, że Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego w fakturze za wykonanie usługi tłumaczeń na potrzeby wykonania przedmiotu umowy. W konsekwencji, Wnioskodawca nie będzie miał również prawa do zwrotu podatku naliczonego, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Ponadto, należy zaznaczyć, że pojęcie „kosztu kwalifikowalnego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowanym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin