Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.7.2021.1.KK
z 9 lutego 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 stycznia 2021 r. (data wpływu 7 stycznia 2020 r.) uzupełnione pismem z dnia 27 stycznia 2021 r. (data wpływu 27 stycznia 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z realizacją projektu pn. „…” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 stycznia 2021 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z realizacją projektu pn. „…”.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 3 lutego 2020 r. Gmina P. złożyła wniosek o powierzenie grantu w ramach działania LEADER w poddziałaniu 19.2 „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 pn. „…”. Wniosek został wybrany do dofinansowania zgodnie z pismem z dnia 19 marca 2020 r. informującym o wyborze ww. wniosku do dofinansowania.

Projekt jest innowacyjny społecznie w skali Gminy i ma za zadanie wzmacnianie kapitału ludzkiego i społecznego członków zespołów regionalnych i kół gospodyń wiejskich, oraz organizacji pozarządowych Gminy poprzez organizację spotkania integracyjnego, oraz warsztatów z dziedzictwa kulturowego (…).

Zadanie podniesie skuteczność w rozwiązywaniu problemów społecznych i rozwoju społeczeństwa obywatelskiego silnego kapitałem zaufania poprzez rozwój mechanizmów dialogu i współpracy lokalnej oraz ochrony, wzbogacenia i wykorzystania lokalnego dziedzictwa przyrodniczo-kulturowego jakim jest gwara, folklor, strój regionalny.

Projekt angażuje grupę dewaloryzowaną (osoby w wieku 50+), odpowiada na potrzeby osób, które mają utrudniony dostęp do usług społecznych, wydarzeń kulturalnych i są odsunięte na margines życia społecznego.

Operacja przyczyni się również do rozwiązania problemu małego zainteresowania aktywnością społeczną większej części mieszkańców i braku poczucia wspólnoty i konkurowania wewnątrz społeczności lokalnej oraz zanikającym więziom międzypokoleniowym.

Do kosztów kwalifikowanych w ramach projektu należy:

• koszt wynajęcia zespołu muzycznego,
• koszt wynagrodzenia dla konferansjera,
• koszt wynagrodzenia dla osób prowadzących warsztaty,
• koszt zakupu nagród i upominków dla uczestników,
• koszty wynajęcia sali, wyżywienia , obsługi i koszty transportu.
  
  

Realizacja rzeczowa projektu przewidziana jest na pierwszą połowę 2021 roku. Gmina jako Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

Wnioskodawcą i inwestorem jest Gmina, która zrealizuje projekt w 2021 roku przy wsparciu finansowania ze środków unijnych (dofinansowanie nie przekroczy 62,86% kosztów kwalifikowanych). Projekt jest realizowany samodzielnie przez Gminę, bez udziału partnera.

Faktury związane z realizacją zadania będą wystawiane na Gminę.

Zdaniem Wnioskodawcy Gmina nie ma możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z realizacją przedmiotową projektu. Wystawione faktury będą stanowić koszt, który poniesie Gmina wraz z podatkiem (od towarów i usług), a otrzymane dofinansowanie będzie stanowić refundacje poniesionych kosztów.

Realizacja zadania pn. „…” stanowi zadanie własne gminy, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 8 ustawy o samorządzie gminnym. Towary i usługi nabyte w ramach przedmiotowego projektu nie są i nie będą związane z wykonywaniem przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych.

W okresie trwałości projektu tj. przez okres 5 lat od dnia wypłaty płatności końcowej, nabyte podczas realizacji projektu dobra nie będą służyły Gminie do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz odpłatnemu świadczeniu usług, o których mowa w art. 5 ustawy o podatku od towarów i usług.

Efekty wytworzone w ramach realizacji projektu nie posłużą wykonywaniu działalności opodatkowanej Wnioskodawcy.

Projekt nie będzie poddany znaczącej modyfikacji mającej wpływ na charakter projektu lub warunki jego realizacji. Właścicielem powstałego majątku będzie Beneficjent.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy realizacja przez Gminę projektu pn. „…” objętego programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 daje Gminie możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z realizacją przedmiotowego projektu?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy Gmina nie ma możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z realizacją przedmiotowego projektu. Wystawiane faktury stanowią koszt, który poniosła Gmina wraz z podatkiem (od towarów i usług) a otrzymane dofinansowanie będzie stanowić refundację poniesionych kosztów.

Realizacja zadania pn. „…” stanowi zadanie własne gminy, o którym mowa w art. 7 ust. l pkt 8 ustawy o samorządzie gminnym.

Towary i usługi nabywane w ramach przedmiotowego projektu nie są i nie będą związane z wykonywaniem przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych.

Podsumowując, powyższa inwestycja wykonana zostanie w ramach zadań własnych Gminy, towary i usługi nabywane w ramach przedmiotowego projektu nie są i nie będą związane z wykonywaniem przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 ze zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zatem prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Tak skonstruowana zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Podkreślić również należy, że aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług,

w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 15 ust. 6 ww. ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r. poz. 713 ze zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 cyt. ustawy o samorządzie gminnym).

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Gmina jest inwestorem i zrealizuje projekt przy wsparciu finansowania ze środków unijnych. Realizacja zadania pn. „…” stanowi zadanie własne gminy. Towary i usługi nabyte w ramach przedmiotowego projektu nie są i nie będą związane z wykonywaniem przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych. Efekty wytworzone w ramach realizacji projektu nie posłużą wykonywaniu działalności opodatkowanej Wnioskodawcy.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z realizacją projektu pn. „…”.

W tym miejscu powtórzyć należy, że zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności generujących podatek należny.

W analizowanej sprawie warunki o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy nie będą spełnione, bowiem jak wynika z okoliczności przedstawionego zdarzenia przyszłego, towary i usługi nabyte w ramach przedmiotowego projektu nie są i nie będą związane z wykonywaniem przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych.

Zatem mając na względzie, iż realizacja projektu stanowi zadanie własne gminy a efekty wytworzone w ramach realizacji projektu nie posłużą wykonywaniu działalności opodatkowanej, stanowisko Wnioskodawcy, w myśl którego Gmina nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z realizacją projektu pn. „…”, jest prawidłowe.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.