Interpretacja e="metryka"> 596652/I Typ dokumentu:Interpretacja Indywidualna$(function(){PrimeFaces.cw("DataList","widget_metrykaAccordionPnl_j_idt49_komentarzBipList",{id:"metrykaAccordionPnl:j_idt49:komentarzBipList"});});$(function(){PrimeFace z 15 grudnia 2020 r.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 października 2020 r. (data wpływu 19 października 2020 r.), uzupełnionym w dniu 2 grudnia 2020 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 października 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, w związku z powyższym pismem z 26 listopada 2020 r. nr 0112-KDIL2-1.4011.757.2020.1.MKA, wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawcę, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d § 1 Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a jego uzupełnieniem, nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano 26 listopada 2020 r., skutecznie doręczono 26 listopada 2020 r., natomiast 2 grudnia 2020 r. do tut. Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie, w której Wnioskodawca uzupełnił wniosek.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą (…), w ramach której świadczy usługi projektowania oprogramowania komputerowego w ramach prowadzonych prac badawczo - rozwojowych. Przeważającym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest działalność w zakresie specjalistycznego projektowania (…). Wnioskodawca posiada na terytorium Polski nieograniczony obowiązek podatkowy zgodnie z art. 3 ust 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2019 r., poz. 1387 zwanej w dalszej części „Ustawą PIT”).

Wnioskodawca świadczy ww. usługi na rzecz X Sp. z o.o. Spółka X Sp. z o.o. dostarcza rozwiązania z sektora (…). Oferowana technologia, opracowana i rozwijana w oparciu o prace badawczo - rozwojowe Spółki może przechowywać pliki klientów w (…).

Wnioskodawca świadczy na rzecz X Sp. z o.o. usługi, które wymagają od niego wykorzystania aktualnie dostępnej wiedzy w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu opracowania nowych lub znacząco ulepszonych rozwiązań, takich jak (…).

W 2019 r. prace Wnioskodawcy skupiały się na opracowaniu następujących rozwiązań (…).

Celem opracowania pierwszego oprogramowania (…).

Stworzenie wyżej opisanych (…) rozwiązań wymagało kreatywnego i twórczego podejścia, bowiem oprogramowanie będące rezultatami prac nie było dotychczas wytwarzane, ani też stosowane w X. Prace Wnioskodawcy są wykonywane w ramach projektów B+R i są niezbędne w celu rozwoju innowacyjnych produktów/usług X. Cele jakie są zakładane do osiągnięcia przez Wnioskodawcę i Spółkę X wymagają unikatowego podejścia i twórczej pracy koncepcyjnej od samego początku realizacji prac projektowych. Tym samym tworzone i wdrażane przez Wnioskodawcę elementy oprogramowania mają zawsze charakter twórczy.

Głównym celem działalności Wnioskodawcy jest zatem tworzenie oraz rozwój innowacyjnego i technologicznie zaawansowanego oprogramowania. Wnioskodawca tworzy oraz ulepsza oprogramowanie, które nie tylko odzwierciedla potrzeby rynku i klientów, ale kształtuje je w taki sposób, aby przyczyniły się do znacznego usprawnienia procesów, prowadząc do wdrażania innowacji u nabywców końcowych oprogramowania.

Każdy projekt i realizowane przez Wnioskodawcę oprogramowanie wymaga indywidualnego podejścia i zbadania zależności na kilku poziomach: wymagań biznesowych, obecnych możliwości technologicznych, stanu zastanego produktu, który był rozwijany. W obliczu tych trzech poziomów, przygotowywane przez Wnioskodawcę rozwiązania nie były rozwiązaniami gotowymi, lecz zostały opracowane jako rozwiązania dedykowane (…)

Wytworzenie ostatecznego interfejsu użytkownika powstaje w wyniku procesu projektowania, który jest procesem badawczym. (…) Fazy te powtarzane są wielokrotnie, wymagają eksperymentowania, przeprowadzania analizy i wyciągania wniosków. Na początku procesu projektowania nigdy nie jest pewne jakie rozwiązanie docelowe będzie optymalne, tj. spełniające wymagania użytkowników w sposób użyteczny oraz ergonomiczny, a także możliwe do implementacji (…).

(…)

Wnioskodawca w kolejnych latach będzie kontynuował prace polegające na tworzeniu oprogramowania komputerowego w ramach współpracy z X Sp. z o.o., zgodnie z wyżej określonym zakresem obowiązków. Opisane wyżej oprogramowanie jest typowym przykładem rezultatów prac Wnioskodawcy. Architektura (…). Zadaniem Wnioskodawcy jest opracowywanie systemów ułatwiających użytkownikom końcowym korzystanie z oferowanych usług. Opracowywane interfejsy stanowią odrębne oprogramowania (…). W celu opracowania oprogramowania Wnioskodawca podejmuje szereg zagadnień technologicznych, których rozwiązanie determinuje możliwość osiągnięcia założonych rezultatów prac, w tym założonych wyników projektów B+R. W tym celu konieczne jest rozwiązanie problemów technologicznych, które są tożsame i charakterystyczne dla kolejnych projektów/zadań realizowanych w celu opracowania opisanego wyżej oprogramowania. Rozwiązanie występujących problemów technologicznych każdorazowo wymagało wykorzystania posiadanej wiedzy, jej rozszerzanie oraz systematycznej pracy twórczej. Jednym z wyzwań technicznych są badania użyteczności elementów interfejsu, dla których nie udało się znaleźć jednoznacznych danych dostępnych na rynku. W sytuacji kiedy brak jest ogólnodostępnych danych, należy przeprowadzić badania danego rozwiązania od podstaw. Poprzez przeprowadzenie badania od podstaw rozumie się: (…).

Przygotowanie (…) wymaga twórczego myślenia i umiejętności przewidywania gdzie, w jaki sposób i w jakim kontekście konkretna funkcja może jeszcze zostać użyta. W przypadku popełnienia błędu w tym kroku konieczne może być ponowne stworzenie tego komponentu w przyszłości, z wykorzystaniem dodatkowej wiedzy, która zostanie dopiero nabyta. Wyzwaniem jest zatem opracowanie (…).

(…)

W ramach czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę zdobywa on, poszerza i łączy wiedzę oraz umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, a następnie wiedzę i umiejętności te wykorzystuje do tworzenia opisanego we wniosku oprogramowania oraz jego ulepszania i rozwijania. Prace nie stanowią rutynowych, okresowych zmian w oprogramowaniu. Wnioskodawca realizuje przedmiotowe prace na rzecz spółki X w sposób systematyczny, postępując zgodnie z metodyką zarządzania projektami, obowiązującą w X. Prace Wnioskodawcy prowadzone są w przypisaniu do konkretnego, długofalowego projektu lub też rozdrobnione na wiele pomniejszych zadań, (…). Prace nad oprogramowaniem prowadzone są w metodyce zwinnej, (…). W trakcie samodzielnego tworzenia kodu każdy programista oprócz algorytmów tworzy testy sprawdzające poprawność implementacji stworzonego przez siebie rozwiązania. W związku z dużą samodzielnością i odpowiedzialnością cechującymi wykonywaną pracę, działania te mają na celu ograniczenie przypadków, gdy kolejne zmiany w kodzie powodują błędy w już napisanych częściach. Założenia projektu są każdorazowo określone przed przystąpieniem do prac, zgodnie z harmonogramem realizacji całego projektu oraz nastawione na osiągnięcie zdefiniowanego celu. Spółka nie wyznacza Wnioskodawcy szczegółowo czasu i sposobu wykonania czynności, nie sprawuje nad nim kierownictwa w rozumieniu art. 22 kodeksu pracy.

Rezultatem wszystkich opisanych wyżej prac w 2019 r. było opracowanie trzech rozwiązań: (…).

Wnioskodawca posiada prawa do wytworzonych rezultatów prac - ww. oprogramowania. Opłata za prawo do korzystania z wytworzonego przedmiotu ochrony praw własności intelektualnej uwzględniona jest w cenie sprzedaży usługi, zamówionej przez klienta. W ramach łączącej Wnioskodawcę i X Sp. z o.o. umowy o współpracy Wnioskodawca w zamian za wynagrodzenie przenosi na Spółkę autorskie prawa majątkowe do wszystkich rezultatów świadczonych przez niego usług mających cechy utworu w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2019 r., poz. 1231 tj.), choćby zawierały również elementy nieobjęte ochroną prawno-autorską, w szczególności do programów komputerowych, niezależnie od formy ich wyrażania, utrwalonych w czasie obowiązywania umowy i w ramach wykonywania obowiązków Wnioskodawcy z niej wynikających. Przeniesienie praw autorskich następuje z chwilą przyjęcia każdego poszczególnego utworu przez Spółkę bez konieczności składania przez strony umowy dodatkowych wyraźnych oświadczeń w tym zakresie. Przeniesienie autorskich praw majątkowych dotyczy przeniesienia wyłącznego prawa do korzystania z Utworów, rozporządzania nimi, na wszystkich polach eksploatacji znanych w dniu zawarcia umowy, wymienionych w umowie Stron. Przeniesienie praw autorskich następuje bez ograniczeń terytorialnych. Dla zachowania rzetelnej ewidencji osiąganych przychodów, Strony umowy po zakończeniu prac nad oprogramowaniem sporządzają Raport (…). Sposób wyceny odbywa się na podstawie (…).

Podsumowując, ww. rezultaty prac B+R stanowią odrębne ulepszone oprogramowanie, tj. czynności Wnioskodawcy zmierzają do opracowania oprogramowania o poprawionej użyteczność i funkcjonalności, tworząc tym samym autorski program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca będąc właścicielem wytworzonego oprogramowania przenosi na X całość przysługujących mu autorskich praw majątkowych, otrzymując w zamian wynagrodzenie za sprzedaż (przeniesienie) tych praw. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności, mając na uwadze wymogi przepisów ustawy o PIT tj. art. 30ca, prowadzi odrębną ewidencję, która umożliwia wyodrębnienie: (i) każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, (ii) kosztów i przychodów uzyskiwanych z poszczególnych praw własności intelektualnej, zapewniając możliwość określenia dochodu z ich przeniesienia, a także (iii) wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadające na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Wnioskodawca w 2019 r. osiągał przychody z innego źródła, jednak praca ta nie polegała na wytwarzaniu oprogramowania komputerowego. Prowadzona ewidencja zawiera przypisanie kosztów prowadzonej działalności na poszczególne źródła przychodów. Przychód z określonego prawa własności intelektualnej zostaje podsumowany w Raporcie (…). Wnioskodawca opodatkowuje dochody z działalności gospodarczej podatkiem liniowym, o którym mowa w art. 30c ustawy PIT. Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku zainteresowany podał następujące informacje.

1. Wnioskodawca w prowadzonej ewidencji na bieżąco:
   1. wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
   2. wyodrębnia przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
   3. wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.
2. Wnioskodawca wykonuje prace o charakterze twórczym. Wytworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze. W ramach prowadzonych przez Wnioskodawcę prac powstały indywidualne i autorskie rozwiązania, opracowane na podstawie istniejących koncepcji architektonicznych i implementacyjnych. Do prac twórczych w zakresie opracowanych wyżej rozwiązań należy zaliczyć:
   1. badanie zależności wymagań biznesowych, obecnych możliwości technologicznych i stanu zastanego produktu, który był rozwijany,
   2. przygotowanie rozwiązań dedykowanych dla (…).
   Wytworzenie ostatecznego interfejsu użytkownika powstaje w wyniku procesu projektowania, który jest procesem twórczym. Projektowanie interfejsu wymaga: (…).
   Fazy te powtarzane są wielokrotnie, wymagają eksperymentowania, przeprowadzania analizy i wyciągania wniosków. Na początku procesu projektowania nigdy nie jest pewne jakie rozwiązanie docelowe będzie optymalne. Powyżej opisane prace nad danym oprogramowaniem nie stanowiły prac rutynowych i odtwórczych. Wymagały one od Wnioskodawcy zastosowania indywidualnego podejścia i kreatywności. Prace miały ponadto charakter oryginalny, gdyż rezultaty prac stanowiły nowość w skali co najmniej przedsiębiorstwa.
   

3. Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę podczas tworzenia oprogramowania podejmowane są w sposób systematyczny tj. w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Opisane prace nad danym oprogramowaniem nie stanowiły prac rutynowych i odtwórczych. Wymagały one od Wnioskodawcy zastosowania indywidualnego podejścia. Wnioskodawca w ramach metodyki zarządzania wdrożonej w Spółce, samodzielnie planuje powierzone mu zadania. Metodyka zarządzania projektami wdrożona w Spółce, z którą współpracuje Wnioskodawca zakreśla pewne ramy postępowania, natomiast zaplanowanie prac nad zadaniem należy do Wnioskodawcy. Od Wnioskodawcy bowiem zależy sposób wykonania danego zadania w założonym okresie czasu.
4. Zgodnie z opisanym stanem faktycznym głównym celem działalności Wnioskodawcy jest tworzenie oraz rozwój innowacyjnego i technologicznie zaawansowanego oprogramowania, które odzwierciedla potrzeby rynku i klientów. Opisane w stanie faktycznym wyniki prac B+R są elementami poprawiającymi użyteczność, w tym poprzez dodawanie nowych funkcjonalności, co w efekcie przyczynia się do znacznego usprawnienia obsługiwanych procesów. Efektem prowadzonych prac jest projektowanie i tworzenie przez Wnioskodawcę produktów, które w stosunku do jego dotychczasowej działalności mają nowy lub ulepszony charakter. Rezultaty prac Wnioskodawcy stanowiły nowość w skali co najmniej przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku).

Czy w przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca, w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, jest uprawniony do skorzystania z opodatkowania wynoszącego 5% podstawy opodatkowania na zasadach określonych w art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, wobec dochodu uzyskanego ze sprzedaży wytworzonego w ramach świadczonych usług tworzenia oprogramowania?

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku), Zainteresowany spełnia wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX, Innovation Box).

W uzasadnieniu do projektu powyższej ustawy, wskazano, że „proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej, i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy, czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

(...) Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus.

(...) Podatnik, który będzie chciał skorzystać z projektowanej preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.”

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z póżn. zm.), podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Z powyższego wynika, iż do skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej Wnioskodawca musi spełnić poniższe warunki:

1. Prowadzić pozarolniczą działalność gospodarczą;
2. Osiągać dochody uzyskiwane z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej;
3. Prawa własności intelektualnej muszą być kwalifikowane;
4. Prowadzić działalność badawczo - rozwojową związaną z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
5. Prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową.
   
   

Działalność badawczo - rozwojowa

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy o PIT opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Prace realizowane przez Wnioskodawcę, zgodnie z przedstawionym opisem, stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT. Wnioskodawca uzyskuje przychody z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej. Uzasadniając niniejsze stanowisko, według Wnioskodawcy należy wskazać, że zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej - oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte w art. 5a pkt 39 i 40 powoływanej ustawy poprzez odesłanie do definicji zawartych w art. 4 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2018 r., poz. 1668, z póżn. zm.). Zgodnie z art. 4 ust. 2 powołanej ustawy badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. Badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2. Badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
   
   

Z kolei stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Odwołując się do Objaśnień podatkowych Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX (zwane w dalszej części „Objaśnieniami”) z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy działalność jest twórcza, obejmuje badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowana jest w sposób systematyczny w celu tworzenia nowych zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji do przesłanek determinujących uzasadnienie prowadzenia działalności badawczo rozwojowej należy zaliczyć:

• twórczość;
• badania przemysłowe lub prace rozwojowe;
• systematyczność; oraz
• zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
  
  

Przesłanka twórczości oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Ponadto zgodnie z Objaśnieniami twórczość działalności badawczo - rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika. Ponadto zgodnie z orzecznictwem, przez działalność twórczą należy rozumieć działalność, której rezultat powinien:

• być odpowiednio ustalony, co może odbyć się w dowolnej formie (między innymi niezależnie od sposobu wyrażenia), przez co należy rozumieć jego uzewnętrznienie, oraz możliwość wyodrębnienia, gdy stanowi część większej całości, mającej charakter zbiorowy;
• mieć charakter indywidualny, tj. nie może być wynikiem wyłącznie mechanicznych działań, lecz określonych procesów myślowych, wymagających od twórcy kreatywności;
• mieć charakter oryginalny (wnosić obiektywnie nową wartość; stanowić „nowy wytwór intelektu”), przy czym oryginalność należy rozpatrywać wstecznie (tj. rezultat pracy nie jest twórczy, jeżeli istnieje identyczne, uprzednio stworzone dzieło).
  
  

Zgodnie z przedstawionym opisem stanu faktycznego Wnioskodawca wykonuje prace o charakterze twórczym. W ramach prowadzonych przez Wnioskodawcę prac powstały indywidualne i autorskie rozwiązania, opracowane na podstawie istniejących koncepcji architektonicznych i implementacyjnych, a to: (…).

Wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie, w tym opisane w przedstawionym stanie faktycznym, jest nowością co najmniej w skali przedsiębiorstwa, w którym nastąpiło wdrożenie opracowanych przez Wnioskodawcę rozwiązań, przy czym biorąc pod uwagę innowacyjny co najmniej w skali kraju charakter usług, wysoce prawdopodobne jest, iż opracowywane rozwiązania również charakteryzuje odpowiednia innowacyjność. Jest to trudne do jednoznacznego stwierdzania z uwagi na indywidualny charakter oraz co do zasady utrzymywanie przedmiotowych rozwiązań, jako know-how przedsiębiorstw rozwijających technologię.

Do prac twórczych w zakresie opracowanych wyżej rozwiązań należy zaliczyć: (…)

Wytworzenie ostatecznego interfejsu użytkownika powstaje w wyniku procesu projektowania, który jest procesem twórczym. Projektowanie interfejsu wymaga: (…).

Fazy te powtarzane są wielokrotnie, wymagają eksperymentowania, przeprowadzania analizy i wyciągania wniosków. Na początku procesu projektowania nigdy nie jest pewne jakie rozwiązanie docelowe będzie optymalne.

Powyżej opisane prace nad danym oprogramowaniem nie stanowiły prac rutynowych i odtwórczych. Wymagały one od Wnioskodawcy zastosowania indywidualnego podejścia i kreatywności. Prace miały ponadto charakter oryginalny, gdyż rezultaty prac stanowiły nowość w skali co najmniej przedsiębiorstwa.

Po drugie, z art. 5a pkt 38 ww. ustawy wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Najbardziej właściwą definicją systematyczności prowadzenia działalności B+R jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zgodnie z Objaśnieniami dla uznania spełnienia przesłanki systematyczności wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wnioskodawca realizuje prace badawcze nad rozwiązaniem informatycznym według z góry określonych założeń i celów. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, prace Wnioskodawcy prowadzone są w przypisaniu do konkretnego, długofalowego projektu B+R podzielonego na pomniejsze zadania, zwane (…).

Po trzecie, opracowanie nowych rozwiązań informatycznych, wymaga wykorzystywania istniejących rozwiązań w oryginalny, nietypowy dla danego narzędzia sposób, w celu stworzenia rozwiązań lub usług, które stanowią postęp techniczny lub technologiczny zarówno dla Wnioskodawcy, jak i spółki X, tj. zdobycia nowych zasobów wiedzy i ich wykorzystania do tworzenia nowych zastosowań. Należy przy tym zauważyć, że wykorzystując pewne elementy wiedzy w nowatorski sposób, konieczne jest stworzenie koncepcji i weryfikacja możliwości przedmiotowego jej wykorzystania, a więc de facto zdobycie nowych zasobów wiedzy o samej możliwości, ale i sposobie implementacji w celu osiągnięcia postępu technicznego lub technologicznego. Wnioskodawca w ramach prowadzonych prac, zmierzających do opracowania interfejsów, wykorzystuje aktualną dostępną wiedzę w postaci znanych języków narzędziach (…). Mimo stosowania tych samych narzędzi każdorazowo w wyniku prac Wnioskodawcy powstaje indywidualny program komputerowy, którego osiągnięcie jest uzależnione od rozwiązania zagadnień/wyzwań technicznych lub technologicznych, które są podyktowane stopniem zaawansowania i innowacyjności nowatorskich rozwiązań wdrażanych w ramach usług X. Podejmowane przez Wnioskodawcę w ramach projektów B+R działania ze swej istoty zmierzają do uzyskania specjalistycznej wiedzy i umiejętności, które będą wykorzystywane w obecnie prowadzonych lub kolejnych projektach. Tym samym, wiedza uzyskana podczas prowadzenia poszczególnych prac wykorzystywana jest następnie w innych pracach projektowych. Dodatkowo Wnioskodawca realizując opisane w niniejszym wniosku projekty zdobywa nowe umiejętności z dziedziny technologii IT i ich zastosowania w działalności biznesowej, które następnie mogą zostać wykorzystane do projektowania nowych produktów i usług oferowanych klientom (oprogramowanie, aplikacje). Prace programistyczne realizowane w ramach prac B+R mają charakter twórczy i ukierunkowane są na tworzenie nowych, innowacyjnych rozwiązań. Stworzenie kodu źródłowego wymaga połączenia wiedzy z zakresu informatyki natomiast uprzednie opracowanie koncepcji tworzonego oprogramowania i jego części, a także późniejsze koordynowanie prowadzonych prac wymaga specjalistycznej wiedzy biznesowej, technologicznej, wiedzy (…). Jednocześnie celem prac realizowanych w ramach projektów B+R nie są rutynowe i okresowe zmiany do oprogramowania, które to nie są uwzględnione w ramach prac opisanych jako przedmiot niniejszego wniosku.

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę powyższe Zainteresowany prowadzi w większości prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce w zw. z art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Prace prowadzone przez Wnioskodawcę spełniają bowiem wszystkie przesłanki prac rozwojowych. Wykonywane prace mają charakter twórczy, systematyczny oraz wykorzystują obecne zasoby wiedzy do nowych zastosowań. Projekty realizowane przez Wnioskodawcę, zgodnie z przedstawionym opisem, stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT.

Wnioskodawca podkreśla, że uznanie prac w zakresie tworzenia i rozwijania Oprogramowania za działalność badawczo-rozwojową zostało potwierdzone przez organy podatkowe w licznych interpretacjach. Przykładowo należy wskazać na interpretację:

• Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 7 września 2017 r. (nr 0111 -KDIB 1-3.4010.190.2017.1.APO);
• Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 19 lutego 2018 r. (nr 0114-KDIP2-1.4010.380.2017.1.JF);
• Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 27 marca 2017 r. (nr 3063-ILPB2.4510.226.2016.3.AO);
• Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 13 października 2017 r. (nr 0111-KDIB1-3.4010.204.2017.1.IZ).
  
  

Dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej

Wnioskodawca czerpie dochody ze stworzonego - w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej kodu źródłowego programu komputerowego będącego kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Dochody uzyskiwane są poprzez sprzedaż autorskich praw majątkowych, tj. Wnioskodawca odpłatnie przenosi autorskie prawa majątkowe Spółce, na zlecenie której działalność badawczo-rozwojowa jest wykonywana.

W niniejszym stanie faktycznym spełnione są, według Wnioskodawcy, wszystkie przesłanki zastosowania art. 30ca ustawy o PIT, tj. Wnioskodawca:

1. uzyskuje dochód w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej,
2. uzyskuje kwalifikowany dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
   
   

W pierwszej kolejności należy wskazać, że Wnioskodawca uzyskuje przychody z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej. W związku z tym spełniona jest pierwsza przesłanka wskazana w art. 30ca ustawy o PIT.

Z kolei, z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej mamy do czynienia wówczas, gdy jest to prawo wskazane przez ustawodawcę w art. 30ca ust. 2 pkt 1-8 ustawy o PIT, podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Zdaniem Wnioskodawcy, dochody uzyskiwane ze zbywania praw autorskich do programów komputerowych są kwalifikowanymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o której mowa w art. 30ca ustawy o PIT. Tym samym Wnioskodawca uprawniony jest do opodatkowania wskazanych powyżej dochodów przy zastosowaniu stawki, określonej w tym przepisie.

Uzasadniając niniejsze stanowisko Wnioskodawcy należy wskazać, że zgodnie z art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

W rozpatrywanym przypadku kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest autorskie prawo do programu komputerowego wskazane w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, opracowanego w ramach opisanej działalność badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231, z póżn. zm.). Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie. Elementy programu komputerowego chronione prawem autorskim to przede wszystkim:

• forma programów (rozumiana jako określone przedstawienie zarówno kodu jak i instrukcji), a więc informacje zawarte w kodzie źródłowym programu komputerowego i opisie procedur operacyjnych, zestawieniu danych, w informacjach konwersacyjnych i dialogowych. Wszystkie powyższe elementy zaliczane są do elementów twórczych, co uzasadnia ich ochronę przez prawo autorskie;
• interfejsów (oparta na analogicznych podstawach jak ochrona innych składników programu) - gdy informacje, które zostały uzyskane na podstawie dekompilacji danego interfejsu nie pozwalają na opracowanie interfejsu zastępczego, to w takiej sytuacji należy wykreować możliwość przeniesienia interfejsu do innego kompatybilnego programu, gdyż sam interfejs nie stanowiłby samodzielnego przedmiotu ochrony.
  
  

Odwołując się do literatury specjalistycznej i praktyki budowania i stosowania programów komputerowych, oprogramowanie jest definiowane jako zestaw instrukcji (rozkazów) zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych do użycia bezpośrednio lub pośrednio na komputerze w celu osiągnięcia określonego rezultatu (W. Machała i M. R. Sarbiński (red.), Prawo autorskie i prawa pokrewne, Komentarz). W związku z powyższym oprogramowanie komputerowe podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Ponadto, zgodnie z akapitem 10 preambuły do Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/24/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie ochrony prawnej programów komputerowych: „Rolą programu komputerowego jest wejście w kontakt i wspólne funkcjonowanie z innymi częściami składowymi systemu komputerowego i użytkownikami, w tym celu wymagane są logiczne i tam, gdzie to właściwe, fizyczne wzajemne połączenia i wzajemne oddziaływanie, tak aby pozwolić wszystkim elementom oprogramowania i sprzętu komputerowego funkcjonować z innym oprogramowaniem, sprzętem komputerowym i użytkownikami we wszelkich formach działania, do jakich są przeznaczone. Części programu umożliwiające takie wzajemne połączenia i wzajemne oddziaływanie między elementami oprogramowania i sprzętu komputerowego są ogólnie znane pod nazwą „interfejsów”.

W tym miejscu należy przytoczyć ponadto Objaśnienia podatkowe z dnia 15 lipca 2019 r. Ministerstwa Finansów dotyczące preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box. Zgodnie z Objaśnieniami pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko. Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs. Ponadto zgodnie z Objaśnieniami wskazać należy, iż pojęcie „program komputerowy” utożsamienie jest z pojęciem „oprogramowanie” oraz interfejs może stanowić część nierozerwalnie związaną z programem komputerowym i funkcjonalnie łączy program komputerowy z pozostałym oprogramowaniem i sprzętem komputerowym. Co więcej w objaśnieniach wskazano, iż „Interfejs jako funkcjonalnie nierozerwalna część programu komputerowego, podlega tożsamej ochronie jak program komputerowy zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i dlatego może stanowić kwalifikowane IP”. W przywołanych objaśnieniach wskazano jednak, że interfejs powinien zostać uznany za nierozerwalną część programu komputerowego, i jako taki podlegać ochronie zgodnie z prawem autorskim musi być źródłem funkcjonalnego wzajemnego połączenia i wzajemnego oddziaływania na siebie różnych elementów programu komputerowego, innego oprogramowania i sprzętu komputerowego („interoperacyjność”). Opisane w stanie faktycznym interfejsy opracowane przez Wnioskodawcę spełniają przesłankę interoperacyjności, ponieważ są rozwiązaniami dedykowanymi dla systemu X i umożliwiają komunikację pomiędzy aplikacją systemu a użytkownikiem.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego działalność Wnioskodawcy polega zatem na tworzeniu oprogramowania komputerowego. Tworzone przez Wnioskodawcę interfejsy, będące elementem programu komputerowego odbywa się w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Wytworzenie, komercjalizacja, rozwój lub ulepszenie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej

Efektem prac Wnioskodawcy są trzy interfejsy. Opracowany został bowiem: (…).

Jako, że efektem pracy Wnioskodawcy jest interfejs jako element programu komputerowego Wnioskodawca wytwarza prawa własności intelektualnej. Mając na uwadze spełnienie przez niego definicji działalności B+R, wytwarza więc kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT. Na podstawie umowy pomiędzy Wnioskodawcą a Spółką, wykonuje usługi informatyczne i wszelkie prawa własności intelektualnej są przekazywane na rzecz Kontrahenta, za pewną ustaloną opłatą. Dokumentem określającym wartość sprzedawanych praw jest faktura, którą wystawia Kontrahentowi. Wnioskodawca dla Kontrahenta świadczy również inne usługi poboczne usługi takie jak współpraca z zespołem i nadzór nad nim czy zapewnienie wsparcia technicznego, lecz są one wyraźnie wyodrębnione w ewidencji księgowej prowadzonej przez Wnioskodawcę od działalności skutkującej powstaniem i przeniesieniem praw własności intelektualnej.

Należy zatem podkreślić, że dochody, które uzyskuje Wnioskodawca są dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ustawy o PIT. Tym samym, Wnioskodawca uprawniony jest do opodatkowania wskazanych powyżej dochodów przy zastosowaniu stawki, tj. 5% podstawy opodatkowania.

Wynika to z następujących przesłanek ustawowych:

1. w rozpatrywanym przypadku kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są autorskie prawa do programów komputerowych wskazane w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, które podlegają ochronie na podstawie odrębnych ustaw (ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych), i których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;
2. uzyskiwany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu sprzedaży przez Wnioskodawcę praw autorskich do programów komputerowych jest zgodnie z art. 30ca ust. 7 pkt 1 i pkt 2 ustawy o PIT, dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wnioskodawca uzyskuje bowiem dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej tj. dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT).
   
   

Szczegółowa ewidencja rachunkowa

Wskazać ponadto należy, iż podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku, gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.
   
   

Wnioskodawca w przedstawionym stanie faktycznym wskazał, iż na potrzeby skorzystania z IP Box prowadził szczegółową ewidencję pozwalającą na określenie podstawy opodatkowania stawką preferencyjną, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz pozwalającą na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Prowadzona ewidencja zawiera przypisanie kosztów prowadzonej działalności na poszczególne źródła przychodów.

Zatem, Wnioskodawca w prowadzonej ewidencji na bieżąco:

1. wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
2. wyodrębnia przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej,
3. wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.
   
   

Wnioskodawca podkreśla, że możliwość opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową w analogicznych sprawach do niniejszej sytuacji zostały potwierdzone przez organy podatkowe w licznych interpretacjach, m.in.:

• Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 15 kwietnia 2020 r., nr 0111-KDIB1-3.4011.26.2020.2.IZ;
• Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 14 kwietnia 2020 r. nr 0111-KDIB1-2.4011.10.2020.2.2.AK;
• Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 10 kwietnia 2020 r. nr 0111-KDIB1-2.4011.40.2020.2.AK;
• Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 10 kwietnia 2020 r. nr 0115-KDIT1.4011.37.2020.3.MR;
• Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 3 kwietnia 2020 r. nr 0113-KDIPT2-3.4011.76.2020.2.PR;
• Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 31 marca 2020 r. nr 0115-KDIT3.4011.15.2020.3.MK;
• Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 28 lutego 2020 r. nr 0113-KDIPT2-3.4011.12.2020.1.GG;
• Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 3 grudnia 2019 r., nr 0115-KDIT3.4011.363.2019.1.PSZ;
• Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 20 listopada 2019 r., nr 0113-KDIPT2-1.4011.471.2019.1.AP;
• Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 1 sierpnia 2019 r., nr 0115-KDIT3.4011.242.2019.3.MR.
  
  

Mając powyższe na uwadze, zdaniem Wnioskodawcy, spełnia On wszystkie kryteria określone w art. 5a pkt 38-40 w zw. z art. 30ca ust. 1, ust. 2 pkt 8 i ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym w rozliczeniu rocznym za 2019 r. będzie mógł użyć stawki 5% podatku od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania tworzonego i rozwijanego przez Wnioskodawcę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Ponadto, w odniesieniu do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych, stwierdzić należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania, ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.