2020.08.11 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0113-KDIPT2-3.4011.466.2020.1.RR

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-3.4011.466.2020.1.RR
z 11 sierpnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 maja 2020 r. (data wpływu 13 maja 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 maja 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

X zwany dalej „Instytutem” jest instytutem badawczym w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych (Dz. U z 2019 r., poz. 1350, z późn. zm.). Instytut nie posiada statusu państwowego instytutu badawczego w rozumieniu art. 21 ust. 1 ww. ustawy.

Do podstawowej działalności Instytutu należy:

prowadzenie badań naukowych i prac rozwojowych;
przystosowanie wyników badań naukowych i prac rozwojowych do potrzeb praktyki;
wdrażanie wyników badań naukowych i prac rozwojowych w zakresie (…)

Instytut oprócz pracowników badawczo-technicznych. inżynieryjno-technicznych, administracyjno-ekonomicznych, bibliotecznych, robotniczych, obsługi, zatrudnia również pracowników naukowych.

Pracownikami naukowymi są pracownicy zatrudnieni na następujących stanowiskach: profesora, profesora instytutu, adiunkta, asystenta (art. 43 ust. 1 ustawy o instytutach badawczych). Pracownicy naukowi są zatrudnieni w Instytucie na podstawie umowy o pracę.

Podstawowym obowiązkiem pracowników naukowych jest realizacja zadań statutowych Instytutu, co następuje w szczególności poprzez:

twórczą działalność naukową polegającą na rozwiązaniu problemów naukowych,
wprowadzenie do praktyki wyników badań naukowych lub prac rozwojowych,
upowszechnianie osiągnięć naukowych, w tym poprzez publikacje oraz aktywny udział w życiu naukowym,
podnoszenie swoich kwalifikacji,
kształcenie kadry naukowej,
udział w pracach organizacyjnych Instytutu związanych z prowadzonymi badaniami naukowymi lub pracami rozwojowymi (art. 44 ust. 5 ustawy o instytutach badawczych).

Oprócz powyższych zadań, pracownicy naukowi wykonują inne zadania powierzone im przez Dyrektora Instytutu, w tym także takie o charakterze administracyjnym, np. uczestniczenie w różnych komisjach, odbiorach prac, wykonanie dokumentów urzędowych (pism). Pracownicy naukowi Instytutu nie prowadzą działalności dydaktycznej, tj. nie kształcą studentów (jedynie sporadycznie prowadzą nadzór nad studentami w ramach organizowanych praktyk studenckich), nie prowadzą kształcenia w ramach szkoły doktorskiej lub studiów podyplomowych. W ramach obowiązków, pracownicy naukowi tworzą utwory w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawach autorskich i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231, z późn. zm.) Pracownicy naukowi podlegają okresowym ocenom dorobku naukowego i technicznego, dokonywanym przez Radę Naukową Instytutu (art. 44 ust. 3 i 4 ustawy o instytutach badawczych). Rada Naukowa, dokonując oceny, uwzględnia w szczególności liczbę i jakość patentów, wdrożeń, publikacji naukowych oraz prowadzonych i planowanych badań naukowych lub prac rozwojowych. Instytut jako pracodawca wypłaca swoim pracownikom naukowym wynagrodzenia za pracę, a także inne świadczenia mające swoje źródło w zawartym stosunku pracy.

Pracownikom naukowym Instytutu z tytułu zatrudnienia wypłacane są następujące składniki wynagrodzenia, dodatki do płac oraz świadczenia związane z zatrudnieniem:

wynagrodzenie zasadnicze,
wynagrodzenie uzupełniające,
dodatek funkcyjny,
dodatek za wysługę lat (stażowy),
dodatek za pracę w warunkach szkodliwych i niebezpiecznych,
dodatek za pracę w godzinach nadliczbowych i w nocy,
dodatek za wykonywanie dodatkowych zadań,
premia uznaniowa roczna.

Ponadto pracownik naukowy jest uprawniony do otrzymania:

nagrody jubileuszowej,
wynagrodzenia za urlop wypoczynkowy,
wynagrodzenia za czasową niezdolność do pracy,
nagrody z funduszu nagród (tworzonego z zysku),
jednorazowej odprawy pieniężnej w związku z przejściem na emeryturę lub rentę,
wynagrodzenia należnego twórcom za korzystanie z prawa do projektu wynalazczego, prawa do patentu,
zasiłków z ubezpieczenia społecznego,
innych przewidzianych przepisami powszechnie obowiązującego prawa dodatków do wynagrodzenia.

Niektórzy pracownicy naukowi, oprócz wykonywania swoich podstawowych obowiązków związanych ze stanowiskiem pracownika naukowego, pełnią także określone funkcje w Instytucie, tj. m.in. są:

kierownikami zakładów naukowo-badawczych, tj. komórek organizacyjnych, do których zadań należy prowadzenie działalności podstawowej,
kierownikami laboratoriów,
kierownikami zespołów (pracowni),
zastępcami kierowników zakładów naukowo-badawczych.

Z tytułu pełnienia funkcji kierowniczej, pracownicy otrzymują dodatek funkcyjny do wynagrodzenia zasadniczego, którego wysokość określa obowiązujący w Instytucie Zakładowy Układ Zbiorowy Pracy. Instytutem kieruje i zarządza Dyrektor Instytutu, powoływany i odwoływany przez ministra nadzorującego (art. 24 ust. 2 ustawy o instytutach badawczych). Dyrektor Instytutu jest zgodnie z art. 23 pkt 1 ustawy o instytutach badawczych organem Instytutu. Dyrektora w kierowaniu Instytutem wspierają zastępcy Dyrektora Instytutu, którzy zarządzają poszczególnymi pionami zakładów naukowo -badawczych oraz działami administracyjnymi Instytutu. Zastępcy Dyrektora powołani po zmianie ustawy o instytutach badawczych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1079), powoływani i odwoływani są przez ministra nadzorującego (art. 27 ust. 1 ustawy o instytutach badawczych), natomiast zastępcy Dyrektora zatrudnieni na stanowisku Dyrektora przed ww. zmianą ustawy, zatrudnieni są na podstawie umowy o pracę zawartej z Dyrektorem Instytutu. W momencie powołania ich do pełnienia funkcji, Dyrektor i część jego zastępców pozostawali zatrudnieni na podstawie umowy o pracę na stanowisku pracowników naukowych. Po powołaniu tych osób do pełnienia funkcji Dyrektora lub też jego zastępców, nie rozwiązano z tymi osobami stosunku pracy jako pracownikami naukowymi. Zarówno w przypadku Dyrektora Instytutu, jak i jego zastępców wynagrodzenie od dnia 16 lutego 2017 r. określa minister nadzorujący w akcie o powołaniu ich do pełnienia funkcji (art. 24 ust. 3 oraz art. 27 ust. 1b ustawy o instytutach badawczych), przy czym w przypadku zastępców Dyrektora ich wynagrodzenie wg stanu na dzień dzisiejszy pozostaje określone w aneksie do umowy o pracę (zastępcy Dyrektora zostali powołani przed dniem 16 lutego 2017 r.). Wynagrodzenie dla tych osób ustalane jest zgodnie z ustawą z dnia 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2136).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 tej ustawy, Dyrektorowi Instytutu i jego zastępcom przysługuje wyłącznie miesięczne wynagrodzenie, nie przysługują im natomiast dodatek funkcyjny określony w zakładowym układzie zborowym pracy obowiązującym w Instytucie.

Zgodnie z art. 5 ust. 2 i ust. 3 ustawy o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi, Dyrektorowi Instytutu i jego zastępcom mogą być poza tym przyznawane na zasadach określonych w ustawie świadczenia dodatkowe oraz nagroda roczna. Pracownicy, w tym także Dyrektor Instytutu, jak i jego zastępcy, mogą korzystać, w związku z zatrudnieniem ze świadczeń finansowanych z Zakładowego Fundusz Świadczeń Socjalnych. Świadczenia te mogą nie być objęte zwolnieniami określonymi w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych ze względu na ich wartość lub charakter zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Instytut jako pracodawca jest płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych dla pracowników naukowych. Jako płatnik, Instytut zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zobowiązany do obliczenia i poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych z uwzględnieniem właściwych kosztów uzyskania przychodów.

W dniu 30 listopada 2019 r. weszła w życie ustawa z dnia 16 października 2019 r. o zmianie ustawy o Polskiej Akademii Nauk oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 r., poz. 2227), która w art. 44 ustawy o instytutach badawczych dodała ust. 7, zgodnie z którym, wykonywanie obowiązków pracownika naukowego stanowi działalność twórczą o indywidualnym charakterze, o której mowa w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U z 2019 r., poz. 1231). Jest to przepis analogiczny do art. 116 ust. 7 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r., poz. 1168, z późn. zm.), zgodnie z którym wykonywanie obowiązków nauczyciela akademickiego stanowi pracę twórczą w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Na kanwie tego ostatniego przepisu, po licznych wątpliwościach, wydano szereg indywidualnych interpretacji podatkowych, np.: z dnia 18 marca 2019 r., nr 0113 -KDIPT3.4011.561.2018.4.KK, z dnia 27 marca 2019 r., nr 0114-KDIP3 -3.4011.599.2018.1.JK2, z dnia 5 kwietnia 2019 r., nr 0115-KDIT2-1.4011.11.2019.2.DW, z dnia 7 czerwca 2019 r., nr 0113-KDIPT3.4011.224.2019.1.JR, z dnia 8 listopada 2019 r., nr 0114-KDIP3-3.4011.378.2019.2.JK3.

W interpretacjach tych uznano, że prawidłowe jest stanowisko, iż przepis ten pozwala na zastosowanie 50% kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do całości (wszystkich składników) wynagrodzenia nauczyciela akademickiego z tytułu zatrudnienia na stanowisku nauczyciela akademickiego, w tym do wynagrodzenia chorobowego oraz wynagrodzenia za czas urlopu i czas innej usprawiedliwionej nieobecności w pracy, bez konieczności składania w tym zakresie dodatkowych oświadczeń przez nauczyciela akademickiego oraz bez konieczności prowadzenia ewidencji dotyczącej ilości i wartości powstających utworów realizowanych w ramach stosunku pracy. Stanowisko to potwierdzane było także kilkukrotnie w komunikatach pojawiających się na stronie internetowej Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego, m.in. z dnia 5 października 2018 r.: „uściślając zatem, informujemy, że całość obowiązków wykonywanych przez nauczyciela akademickiego w ramach stosunku pracy stanowi pracę o charakterze twórczym (dzieło). Nauczyciele akademiccy odpowiadają za kształcenie i wychowywanie studentów, uczestniczenie w kształceniu doktorantów, prowadzenie działalności naukowej oraz uczestniczenie w pracach organizacyjnych na rzecz uczelni. W związku z tym całość ich wynagrodzenia jest wynagrodzeniem za pracę o charakterze twórczym, bez konieczności składania dodatkowych oświadczeń czy prowadzenia ewidencji dotyczącej ilości i wartości utworów wykonanych w ramach umowy o pracę”, a co za tym idzie – jak wynika z całości opublikowanej informacji od całości wynagrodzenia nauczyciela akademickiego możliwe jest odliczanie 50% kosztów uzyskania przychodu. W tym duchu wypowiedział się również podsekretarz stanu Ministerstwa Finansów w piśmie skierowanym do Wiceprezesa Rady Ministrów i Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 15 lutego 2019 r., znak DD3.8223.31.2019: „przepisy ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, w szczególności art. 115 (obowiązki nauczyciela akademickiego), art. 116 ust. 7 (twórczy, indywidualny charakter całości pracy nauczyciela akademickiego) oraz art. 128 ust. 1 (ocena pracy nauczyciela akademickiego w obszarze prawa autorskiego) są wystarczające do zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z treścią art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy PIT, do całości wynagrodzenia nauczyciela akademickiego”.

Jak wynika z uzasadnienia projektu nowelizacji z dnia 16 października 2019 r. o zmianie ustawy o Polskiej Akademii Nauk oraz niektórych innych ustaw druk VIII.3667, zaproponowane tą ustawą zmieniającą zmiany mają na celu zrównanie statusu wskazanych pracowników, których praca ma charakter indywidualny i twórczy z osobami zatrudnionymi na stanowiskach nauczycieli akademickich. W związku z powyższym, a także mając na uwadze pierwotne wątpliwości dotyczące interpretacji zasad stosowania 50% kosztów uzyskania przychodów do wynagrodzenia nauczyciela akademickiego, Instytut jest zainteresowany uzyskaniem odpowiedzi na wskazane poniżej pytania dotyczące przedstawionego powyżej stanu faktycznego (powinno być: „zdarzenia przyszłego”).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy Instytut jako płatnik zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od wynagrodzenia wypłacanego pracownikom naukowym z tytułu zatrudnienia w Instytucie w ramach stosunku pracy, ma prawo od dnia 30 listopada 2019 r. zastosować 50% koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do całości wynagrodzenia tego pracownika, na które składają się stałe i zmienne składniki i dodatki do wynagrodzenia, takie jak: wynagrodzenie zasadnicze, dodatek stażowy, dodatek funkcyjny, wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych, dodatek za pracę w święta i w porze nocnej oraz różnego rodzaju premie i inne dodatki przewidziane układem zbiorowym pracy, oraz przepisami powszechnie obowiązującego prawa?
Czy Instytut jako płatnik zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od wynagrodzenia wypłacanego pracownikom naukowym z tytułu zatrudnienia w Instytucie w ramach stosunku pracy ma prawo od dnia 30 listopada 2019 r. zastosować 50% koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do całości świadczeń związanych z zatrudnieniem, jak nagrody, np. nagroda jubileuszowa, jednorazowa odprawa pieniężna w związku z przejściem na emeryturę lub rentę, czy też odprawa z tytułu rozwiązania stosunku pracy przez pracodawcę z przyczyn niedotyczących pracownika?
Czy Instytut jako płatnik zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od wynagrodzenia wypłacanego pracownikom naukowym z tytułu zatrudnienia w Instytucie w ramach stosunku pracy, ma prawo od dnia 30 listopada 2019 r. zastosować 50% koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do świadczeń finansowanych z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, w części podlegającej opodatkowaniu (w części niekorzystającej ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych)?
Czy Instytut jako płatnik zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od wynagrodzenia wypłacanego pracownikom naukowym z tytułu zatrudnienia w Instytucie w ramach stosunku pracy, ma prawo od dnia 30 listopada 2019 r. zastosować 50% koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, także do wynagrodzenia/zasiłku z ubezpieczenia społecznego należnego pracownikowi naukowemu za czas usprawiedliwionej nieobecności, w tym usprawiedliwionej nieobecności z tytułu choroby, z tytułu urlopu wypoczynkowego, urlopu macierzyńskiego, rodzicielskiego, ojcowskiego, opieki nad chorym członkiem rodziny, urlopu naukowego a także do ekwiwalentu za niewykorzystany urlop wypoczynkowy, w przypadku, gdy Kodeks pracy lub inna ustawa pozwala na wypłatę takiego świadczenia?
Czy dla zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodu o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w odniesieniu do pracowników naukowych Instytutu, od dnia 30 listopada 2019 r. konieczne jest dokumentowanie efektów działalności twórczej o indywidualnym charakterze oraz nabycia praw do nich przez pracodawcę od pracownika, w tym prowadzenie ewidencji utworów lub też innej formy dokumentacji działalności twórczej pracownika naukowego, dokonywanie wyceny tych utworów, a także ich odbiór przez pracodawcę (wydanie i przyjęcie)
Czy dla zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodu, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w odniesieniu do pracowników naukowych Instytutu od dnia 30 listopada 2019 r., konieczne jest dokumentowanie przeniesienia majątkowych praw autorskich przez pracownika naukowego na Instytut jako pracodawcę, a w szczególności czy zastosowanie 50% kosztów uzyskania przychodu, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w odniesieniu do pracowników naukowych możliwe jest także w przypadku, gdy prawa do niektórych utworów tworzonych w ramach wykonywania obowiązków ze stosunku pracy pozostają przy pracowniku (np. utwory naukowe, o których mowa w art. 14 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych), czy też konieczne jest wyodrębnianie czasu pracy poświęconego na wykonanie tych utworów?
Czy Instytut jako płatnik zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od wynagrodzenia wypłacanego pracownikom naukowym z tytułu zatrudnienia w Instytucie w ramach stosunku pracy, 50% koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych może od dnia 30 listopada 2019 r. stosować, zgodnie z odpowiedziami uzyskanymi na pytania opisane w pkt 1-6 powyżej, również w odniesieniu do pracowników naukowych, którzy oprócz wykonywania podstawowych obowiązków pracownika naukowego, pełnią określone funkcje kierownicze lub inne funkcje, np. kierownika zakładu naukowo -badawczego, kierownika laboratorium, kierownika zespołu, zastępcy kierownika zakładu naukowo-badawczego itp., niezależnie od tego, jaką część czasu pracy rzeczywiście przeznaczają oni na wykonywanie obowiązków wynikających ze statusu pracownika naukowego, a jaką część na wykonywanie obowiązków wynikających z pełnionej funkcji?
Czy Instytut jako płatnik zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od wynagrodzenia wypłacanego pracownikom naukowym z tytułu zatrudnienia w Instytucie w ramach stosunku pracy, może od dnia 30 listopada 2019 r. stosować 50% koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z odpowiedziami uzyskanymi na pytania opisane w pkt 1-6 powyżej, także do wynagrodzenia miesięcznego, świadczeń dodatkowych, nagród (np. rocznych) oraz świadczeń z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych przysługujących Dyrektorowi Instytutu i jego zastępcom, niezależnie od tego jaka część ich czasu pracy stanowi działalność twórczą, a jaką działalność polegającą na zarządzaniu Instytutem, tj. m. in. koordynowaniu jego działalności, organizowaniu i kierowaniu pracą pracowników, wyznaczaniu kierunków rozwoju itp.?

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. 1

Instytut, jako płatnik zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od wynagrodzenia wypłacanego pracownikom naukowym z tytułu zatrudnienia w Instytucie w ramach stosunku pracy, jest uprawniony od dnia 30 listopada 2019 r. do zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do całości wynagrodzenia pracownika naukowego, na które składają się zarówno stałe, jak i zmienne składniki i dodatki do wynagrodzenia, wynagrodzenie zasadnicze, dodatek stażowy, dodatek funkcyjny, wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych, dodatek za pracę w święta i w porze nocnej, różnego rodzaju premie oraz inne dodatki przewidziane przepisami powszechnie obowiązującego prawa.

Jak stanowi art. 44 ust. 7 ustawy o instytutach badawczych, obowiązujący od dnia 30 listopada 2019 r., wykonywanie obowiązków pracownika naukowego stanowi działalność twórczą o indywidualnym charakterze, o której mowa w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z tym przepisem, wszystkie czynności pracownika naukowego instytutu badawczego zostały – bez żadnych wyłączeń i ograniczeń – z mocy ustawy uznane za utwory w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a co za tym idzie należy uznać, że całe wynagrodzenie, obejmujące ww. składniki i dodatki do wynagrodzenia, stanowi wynagrodzenie za korzystanie przez niego z utworów lub też rozporządzanie tymi utworami. W odniesieniu do wykonywania obowiązków pracownika naukowego nie zachodzi zatem obecnie potrzeba, ani nawet możliwość różnicowania wykonywanej przez tego pracownika pracy, na tę która ma twórczy charakter i która charakteru takiego jest pozbawiona.

Tym samym, 50% koszty uzyskania przychodu powinny być stosowane w przypadku pracowników naukowych do całości należnego im wynagrodzenia za ich pracę.

Stanowisko to jest zgodne z utrwalonym stanowiskiem prezentowanym w interpretacjach indywidualnych wydanych dotychczas przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na kanwie art. 116 ust. 7 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r., poz. 1168, z późn. zm.), dotyczącego nauczycieli akademickich, który jest przepisem analogicznym do dodanego art. 44 ust. 7 ustawy o instytutach badawczych.

Tytułem przykładu Wnioskodawca wskazuje następujące interpretacje indywidualne:

z dnia 18 marca 2019 r., nr 0113-KDIPB 4011.561 2018.4 KK,

z dnia 27 marca 2019 r., nr 0114-KDIP3-3.4011.599 2018 1.JK2,

z dnia 5 kwietnia 2019 r., nr 0115-KDIT2-1.4011.11.2019.2.DW,

z dnia 7 czerwca 2019 r., nr 0113-KDIPT3.4011.224.2019.1.JR,

z dnia 8 listopada 2019 r., nr 0114-KDIP3-3.4011.378.2019.2.JK3.

Mając na uwadze powyższe, skoro obecnie wprowadzono analogiczne regulacje dotyczące pracowników naukowych instytutów badawczych, brak jest podstaw, aby w jakikolwiek sposób różnicować sytuację prawną tych pracowników od sytuacji nauczycieli akademickich na podstawie ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Tym samym, takie samo stanowisko, jak w przypadku nauczycieli akademickich powinno zostać zajęte w odniesieniu do pracowników naukowych instytutów badawczych. Dla oceny tej nie ma znaczenia fakt, że pracownicy naukowi zatrudnieni Instytucie nie prowadzą działalności dydaktycznej, do ich podstawowych obowiązków należą bowiem inna działalność twórcza, odpowiadająca specyfice instytutów badawczych, odmiennej od specyfiki uczelni.

Ad. 2

Stanowisko zawarte w Ad. 1 znajduje także w pełni zastosowanie do świadczeń związanych z pracą. Pogląd taki był wielokrotnie potwierdzany w licznych interpretacjach Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na kanwie art. 116 ust. 7 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, odnoszącego się do nauczycieli akademickich m.in.:

z dnia 9 grudnia 2019 r., nr 0112-KDIL3-3.4011.356.2019.1.WS (nagroda jubileuszowa i odprawa emerytalno-rentowa),

z dnia 8 listopada 2019 r., nr 0114-KDIP3-3.4011.422.2019.1.MG,

z dnia 8 października 2019 r., nr 0112-KDIL3-3.4011.316.2019 1.MM (nagroda jubileuszowa i odprawa emerytalno-rentowa) lub też

z dnia 27 marca 2019 r. nr 0114-KDIP3-3.4011.599.2018.1.JK2 (ogólnie nagrody i odprawy przysługujące pracownikowi).

Ad. 3

Podobnie jak powyżej, do świadczeń tych można w pełni odnieść stanowisko zawarte w Ad. 1 i Ad. 2. Dla pracowników naukowych Instytutu korzystających z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych świadczenia te stanowią dodatkową korzyść z łączącego ich z Instytutem stosunku pracy i wykonywania pracy jako pracownik naukowy. Świadczenia z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych są uznawane za przychód ze stosunku pracy i tym samym nie powinny być one inaczej traktowane niż inne świadczenia związane z zatrudnieniem.

Skoro zatem, wykonywanie obowiązków pracownika naukowego stanowi w rozumieniu art. 44 ust. 7 znowelizowanej ustawy o instytutach badawczych w całości działalność twórczą, to także wszelkie świadczenia pozyskiwane przez pracownika w związku z wykonywaniem tych obowiązków, w tym świadczenia z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, powinny być traktowane jako korzyści z działalności twórczej i w części stanowiącej nadwyżkę ponad część świadczenia korzystającą ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegać opodatkowaniu z wykorzystaniem zryczałtowanych kosztów uzyskania przychodu.

Powyższy pogląd zgodny jest z tym prezentowanym w dotychczas wydawanych indywidualnych interpretacjach podatkowych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, m.in. w interpretacji z dnia 9 grudnia 2019 r., nr 0112-KDIL3-3.4011.356.2019.1.WS.

Ad. 4

Art. 44 ust. 7 ustawy o instytutach badawczych nie wskazuje w żaden sposób, aby w przypadku usprawiedliwionej nieobecności pracownika naukowego, pracownik ten tracił prawo do korzystania z 50% kosztów uzyskania przychodów w odniesieniu do całości należnego mu za ten czas wynagrodzenia lub też zasiłku pieniężnego. Jednocześnie, należy zauważyć, że prawo do płatnego urlopu, czy też wynagrodzenia/zasiłku za czas niezdolności do pracy lub wykonywania obowiązków związanych z macierzyństwem/ojcostwem bądź sprawowania opieki nad chorym członkiem rodziny jest jednym z uprawnień przysługujących pracownikowi z mocy ustawy i przysługuje każdemu pracownikowi, jako element stosunku pracy. Trudno zatem, uzależniać prawo do korzystania z 50% kosztów uzyskania przychodów od obecności pracownika w pracy i wykonywania przez pracownika obowiązków służbowych, skoro ustawodawca dopuszcza w określonych przypadkach jego nieobecność. Analogiczne stanowisko było zresztą także prezentowane w dotychczasowych interpretacjach indywidualnych wydawanych na kanwie art. 116 ust. 7 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Organy podatkowe zgodnie przyjmowały w nich, że 50% koszty uzyskania przychodu mogą być także stosowane do wynagrodzeń za czas usprawiedliwionej nieobecności w pracy, np. za czas urlopów oraz ekwiwalentów za niewykorzystany urlop wypoczynkowy, a także zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego.

Pogląd taki wyrażono m.in. w interpretacjach indywidualnych:

z dnia 9 grudnia 2019 r., nr 0112-KDIL3-3.4011.356.2019.1.WS,

z dnia 8 listopada 2019 r., nr 0114-KDIP3-3.4011.422.2019.1.MG czy też

z dnia 7 czerwca 2019 r., nr 0113-KDIPT3.4011.224.2019.1.JR.

Mając na uwadze powyższe, należy przyjąć, że analogiczne zasady należy stosować od dnia 30 listopada 2019 r w odniesieniu do pracowników naukowych instytutów badawczych. Obecnie brak jest bowiem podstaw, aby w odniesieniu do tej grupy pracowników stosować odmienne zasady.

Ad 5

Zdaniem Instytutu, dla zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodu, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w odniesieniu do pracowników naukowych nie jest konieczne od dnia 30 listopada 2019 r. dokumentowanie efektów działalności twórczej o indywidualnym charakterze, w tym prowadzenie ewidencji utworów lub też innej formy dokumentacji działalności twórczej pracownika naukowego, jak i dokonywanie wyceny tych utworów, a także dokumentowanie ich odbioru przez pracodawcę (wydanie i przyjęcie). Jak wskazano bowiem powyżej, od dnia 30 listopada 2019 r. zgodnie z nowo wprowadzonym art. 44 ust. 7 znowelizowanej ustawy o instytutach badawczych, wszystkie obowiązki nauczyciela akademickiego (powinno być: „pracownika naukowego”) zatrudnionego na podstawie umowy o pracy stanowią działalność twórczą. Ustawa przesądza zatem, że pracownik ten w ramach powierzonych mu obowiązków – bez żadnych ograniczeń lub wyłączeń – wykonuje prace twórcze, a skoro tak, to nie ma podstaw, aby w ramach wykonywanej przez niego pracy dzielić pracę na pracę twórczą, czy też nietwórczą. tj. obejmującą obowiązki o charakterze administracyjnym, porządkowym, czy też organizacyjnym. Tym samym, z punktu widzenia stosowania zryczałtowanych kosztów uzyskania przychodów bezcelowym jest prowadzenie ewidencji, czy w inny sposób dokumentowanie prowadzonej przez pracownika naukowego działalności twórczej. Ustawodawca przyjął bowiem, że całość pracy pracownika naukowego stanowi działalność twórczą i jako taka może ona stanowić podstawę do korzystania z 50% kosztów uzyskania przychodów w odniesieniu do całości wynagrodzenia. Z punktu widzenia prawa podatkowego pracodawca jako płatnik nie może, a nawet nie powinien uzależniać stosowania zryczałtowanej stawki kosztów wobec wynagrodzenia należnego pracownikom naukowym od dodatkowych obowiązków dokumentacyjnych, składania oświadczeń, dokonywania odbioru utworów. Brak jest także konieczności dokonywania w tym wypadku wyceny utworów, stworzonych przez pracowników naukowych.

Podobnie, jak powyżej, pogląd ten został wyrażony w licznych interpretacjach indywidualnych wydanych na kanwie art. 116 ust. 7 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Przykładowo Wnioskodawca wymienia interpretację indywidualną z dnia 8 listopada 2019 r., nr 0114-KDIP3-3.4011.422.2019.1.MG, czy też z tego samego dnia nr 0114-KDIP3 -3.4011.378.2019.2.JK3.

Ad. 6

Mając na uwadze powyższe, a w szczególności argumentację zawartą w Ad. 5, zdaniem Instytutu, od dnia 30 listopada 2019 r. nie jest konieczne dokumentowanie przeniesienia majątkowych praw autorskich przez pracownika naukowego na Instytut jako pracodawcę (szerzej w tym zakresie zob. Ad. 5 powyżej). W ocenie Instytutu, możliwe jest także zastosowanie 50% kosztów uzyskania przychodu, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w odniesieniu do pracowników naukowych także w przypadku, gdy prawa do niektórych utworów tworzonych w ramach wykonywania obowiązków ze stosunku pracy pozostają przy pracowniku (np. utwory naukowe, o których mowa w art. 14 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych) i brak jest podstaw do wyodrębniania czasu pracy poświęconego na opracowanie tych utworów od pozostałego czasu pracy. W ocenie Instytutu, skoro bowiem pracodawca nie ma obowiązku ewidencjowania efektów pracy pracownika naukowego i dzielenia pracy na twórczą i nietwórczą na potrzeby zastosowania zryczałtowanych kosztów uzyskania przychodu, to brak jest także podstaw, aby pracodawca na potrzeby podatkowe ewidencjonował, do których utworów, stanowiących efekt pracy pracownika, nabył on majątkowe prawa autorskie, a w odniesieniu do których prawa te pozostały przy pracowniku (np. w przypadku utworów naukowych w rozumieniu art. 14 ustawy o prawie autorskim i prawa pokrewnych).

Ad. 7

Instytut jako płatnik zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od wynagrodzenia wypłacanego pracownikom naukowym z tytułu zatrudnienia w Instytucie w ramach stosunku pracy, ma prawo od dnia 30 listopada 2019 r. zastosować 50% koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w odniesieniu do pracowników naukowych, którzy oprócz wykonywania podstawowych obowiązków pracownika naukowego, pełnią określone funkcje kierownicze lub inne funkcje, np. kierownika zakładu naukowo-badawczego, kierownika zespołu, kierownika laboratorium, itp. na takich samych zasadach, jak w odniesieniu do pracowników naukowych niepełniących takich funkcji, niezależnie od tego, jaką część czasu pracy rzeczywiście przeznaczają oni na wykonywanie obowiązków wynikających ze statusu pracownika naukowego, a jaką część na wykonywanie obowiązków wynikających z pełnionej funkcji. Osoby te bowiem nadal, pomimo powierzenia im pełnienia funkcji, pozostają zatrudnione na stanowisku pracownika naukowego. Pełnienie funkcji przez daną osobę nie koliduje z zatrudnieniem na stanowisku pracownika naukowego. Jednocześnie art. 44 ust. 7 ustawy o instytutach badawczych nie stanowi, aby ci pracownicy, którzy oprócz zatrudnienia na stanowisku pracownika naukowego, realizują obowiązki wynikające z powierzonej im funkcji mieli być wykluczeni z prawa korzystania ze zryczałtowanych kosztów uzyskania przychodów, bez konieczności prowadzenia szczegółowej ewidencji stworzonych w ramach swojej pracy utworów. W dotychczas wydanych przez Dyrektora Krajowej Izby Skarbowej na gruncie art. 116 ust. 7 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce interpretacjach indywidualnych wskazywano wręcz, że „w odniesieniu do wykonywania obowiązków nauczyciela akademickiego nie zachodzi zatem potrzeba ani nawet możliwość różnicowania wykonywanej przez nauczyciela akademickiego pracy na tę, która ma twórczy charakter i tę która takiego charakteru jest pozbawiona”.

Tym samym, mając na uwadze powyższe, w ocenie Instytutu, należy przyjąć, że brak jest podstaw do wyróżniania w ramach obowiązków pracownika tych obowiązków związanych z wykonywaniem obowiązków pracownika naukowego i tych związanych z pełnieniem funkcji kierowniczej lub też innej funkcji, skoro obowiązki te są wykonywane w ramach jednego stosunku pracy u tego samego pracodawcy. Należy zresztą zauważyć, że w interpretacjach indywidualnych wydawanych na kanwie art. 116 ust. 7 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce jednolicie przyjmowano, że dodatek funkcyjny też stanowi składnik wynagrodzenia za pracę twórczą i w konsekwencji w jego odniesieniu mogą być stosowane 50% koszty uzyskania przychodu (zob. np. z dnia 8 października 2019 r., nr 0112-KDIL3 -3.4011.316.2019.1.MM lub też z dnia 16 września 2019 r., nr 0113-KDIPT3.4011.313. 2019.2.MG). Instytut uważa, że pogląd ten powinien być stosowany także do pracowników naukowych instytutów badawczych pełniących funkcje kierownicze lub też inne funkcje.

Ad 8

Instytut, jako płatnik zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od wynagrodzenia wypłacanego pracownikom naukowym z tytułu zatrudnienia w Instytucie w ramach stosunku pracy, może stosować 50% koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z odpowiedziami uzyskanymi na pytania opisane w pkt 1-6 powyżej, także do wynagrodzenia miesięcznego, świadczeń dodatkowych, nagród oraz świadczeń z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych przysługujących Dyrektorowi Instytutu i jego zastępcom, niezależnie od tego jaka część ich czasu pracy stanowi działalność twórczą, a jaka działalność polegającą na zarządzaniu Instytutem, tj. m.in. koordynowaniu jego działalności, organizowaniu i kierowaniu pracą pracowników, czy też administrowaniu. W ocenie Instytutu, w odniesieniu do tych osób znajdują także zastosowanie argumenty zawarte w Ad. 7 powyżej.

Jak wskazano, w momencie powołania do pełnienia funkcji część ww. osób pozostawała zatrudniona na stanowisku pracowników naukowych (pozostała część na stanowisku pracownika badawczo-technicznego). Powołanie do pełnienia funkcji Dyrektora, czy też zastępcy Dyrektora nie spowodowało wygaszenia istniejącego stosunku pracy jako pracownika naukowego, nie ma bowiem takiego przepisu szczególnego, który przewidywałby taki skutek w przypadku powołania pracownika naukowego do pełnienia funkcji dyrektora instytutu badawczego lub jego zastępcy (zob. art. 63 Kodeksu pracy).

Osoby te zatem w dalszym ciągu pozostają zatrudnione na stanowisku pracownika naukowego, zostali jedynie powołani do pełnienia funkcji Dyrektora lub też jego zastępcy w znaczeniu funkcyjno-organizacyjnym.

W ocenie Wnioskodawcy, fakt pełnienia funkcji Dyrektora lub też zastępcy Dyrektora nie powinien stanowić zatem podstawy do odmiennego traktowania tych osób niż pozostałych pracowników naukowych, niezależnie od tego, jaką część swojego czasu pracy poświęcają oni na wykonywanie obowiązków pracownika naukowego, a jaką na zarządzanie Instytutem. W konsekwencji, w ocenie Instytutu, pracownicy naukowi pełniący funkcję Dyrektora Instytutu lub jego zastępców, powinni mieć możliwość korzystania ze zryczałtowanych kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na takich samych zasadach, jak pozostali pracownicy naukowi, zatrudnieni w Instytucie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W świetle art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.) o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy – wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Stosownie do art. 22 ust. 9 pkt 3 ww. ustawy, koszty uzyskania niektórych przychodów określa się z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami – w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a i 9b, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

W roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 9 pkt 1-3, nie mogą przekroczyć kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 (art. 22 ust. 9a ww. ustawy).

Stosownie natomiast do treści art. 22 ust. 9b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepis ust. 9 pkt 3 stosuje się do przychodów uzyskiwanych z tytułu:

działalności twórczej w zakresie architektury, architektury wnętrz, architektury krajobrazu, inżynierii budowlanej, urbanistyki, literatury, sztuk plastycznych, wzornictwa przemysłowego, muzyki, fotografiki, twórczości audialnej i audiowizualnej, programów komputerowych, gier komputerowych, teatru, kostiumografii, scenografii, reżyserii, choreografii, lutnictwa artystycznego, sztuki ludowej oraz dziennikarstwa;
działalności artystycznej w dziedzinie sztuki aktorskiej, estradowej, tanecznej i cyrkowej oraz w dziedzinie dyrygentury, wokalistyki i instrumentalistyki;
produkcji audialnej i audiowizualnej;
działalności publicystycznej;
działalności muzealniczej w dziedzinie wystawienniczej, naukowej, popularyzatorskiej, edukacyjnej oraz wydawniczej;
działalności konserwatorskiej;
prawa zależnego, o którym mowa w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1191, 1293, 1669, 2445 i 2339), do opracowania cudzego utworu w postaci tłumaczenia;
działalności badawczo-rozwojowej, naukowej, naukowo-dydaktycznej, badawczej, badawczo-dydaktycznej oraz prowadzonej w uczelni działalności dydaktycznej.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1350, z poźn. zm.), do podstawowej działalności instytutu należy:

prowadzenie badań naukowych i prac rozwojowych;
przystosowywanie wyników badań naukowych i prac rozwojowych do potrzeb praktyki;
wdrażanie wyników badań naukowych i prac rozwojowych.

Poza wyżej wskazanymi zadaniami instytut może zgodnie z art. 2 ust. 3 cyt. ustawy prowadzić:

kształcenie w szkole doktorskiej i na studiach podyplomowych, związane z prowadzonymi przez instytut badaniami naukowymi i pracami rozwojowymi,
inne formy kształcenia

-na zasadach określonych w ustawie z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668, z późn. zm.).

W praktyce tak określone zadania instytut realizuje poprzez prowadzenie badań naukowych, publikowanie wyników prac badawczych, czy nadawanie stopni naukowych doktora, a w szczególności poprzez realizację projektów badawczych, o których finansowanie instytut występuje do wyspecjalizowanych instytucji w kraju i za granicą.

Instytut organizuje również zebrania naukowe w postaci międzynarodowych konferencji, zjazdów, sympozjów naukowych. Instytut posiada także uprawnienia do prowadzenia działalności z zakresu kształcenia, co jest realizowane w drodze prowadzenia międzynarodowych studiów doktoranckich.

Zgodnie z art. 39 ustawy o instytutach badawczych, instytut zatrudnia pracowników:

naukowych;
badawczo-technicznych;
inżynieryjno-technicznych;
administracyjno-ekonomicznych;
bibliotecznych i pracowników dokumentacji naukowej;
na stanowiskach robotniczych;
obsługi i innych.

Pracownicy naukowi, stosownie do art. 43 ust. 1 ww. ustawy, mogą być zatrudniani na stanowiskach:

profesora;
profesora instytutu;
adiunkta;
asystenta.

W myśl art. 44 ust. 3 powyższej ustawy, pracownicy naukowi podlegają okresowym ocenom dorobku naukowego i technicznego, dokonywanym przez radę naukową. Rada naukowa, dokonując oceny, uwzględnia w szczególności liczbę i jakość patentów, wdrożeń, publikacji naukowych oraz prowadzonych i planowanych badań naukowych lub prac rozwojowych. Ocena okresowa dokonywana jest nie rzadziej niż raz na 4 lata. Tryb oceny okresowej określa regulamin ustanowiony przez dyrektora (art. 44 ust. 4 ww. ustawy).

Do obowiązków pracownika naukowego zgodnie z art. 44 ust. 5 cyt. ustawy należy realizacja zadań statutowych instytutu, w szczególności poprzez:

twórczą działalność naukową polegającą na rozwiązywaniu problemów naukowych;
wprowadzanie do praktyki wyników badań naukowych lub prac rozwojowych;
podnoszenie swoich kwalifikacji;
upowszechnianie osiągnięć nauki, w tym poprzez publikacje oraz aktywny udział w życiu naukowym;
kształcenie kadry naukowej;
udział w pracach organizacyjnych instytutu związanych z prowadzonymi badaniami naukowymi lub pracami rozwojowymi oraz działalnością dydaktyczną lub artystyczną, a w instytucie nadzorowanym przez ministra właściwego do spraw zdrowia, ministra właściwego do spraw wewnętrznych lub Ministra Obrony Narodowej – także udzielanie świadczeń zdrowotnych przez ten instytut.

W dniu 30 listopada 2019 r. weszła w życie ustawa z dnia 16 października 2019 r. o zmianie ustawy o Polskiej Akademii Nauk oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 r., poz. 2227).

Na podstawie art. 3 tej nowelizacji, w art. 44 ustawy o instytutach badawczych dodany został ust. 7 zgodnie z którym, wykonywanie obowiązków pracownika naukowego stanowi działalność twórczą o indywidualnym charakterze, o której mowa w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231).

Oznacza to, że prawo do zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów do całości wynagrodzenia za wykonywanie obowiązków pracownika naukowego może mieć zastosowanie do przychodów uzyskanych od dnia 30 listopada 2019 r., bez konieczności dokumentowania faktu powstania utworów realizowanych w ramach stosunku pracy i wyodrębniania czasu poświęconego na wykonywanie utworów, także w przypadku, gdy prawa do niektórych utworów „pozostają przy pracowniku”.

Ponadto Wnioskodawca jako płatnik, obliczając i odprowadzając zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych może zastosować 50% koszty uzyskania przychodów do wymienionych we wniosku świadczeń, także w przypadku wypłat na rzecz Dyrektora Instytutu i jego zastępców oraz pracowników naukowych pełniących funkcje kierownicze.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin