Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-2.4010.92.2020.2.AM
z 17 czerwca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 lutego 2020 r. (data wpływu 10 marca 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 maja 2020 r. (data nadania 15 maja 2020 r., data wpływu 20 maja 2020 r.) na wezwanie nr 0114-KDIP2-2.4010.92.2020.1.AM z dnia 8 maja 2020 r. (data nadania 8 maja 2020 r., data odbioru 12 maja 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy:

• przychód z tyt. rekompensaty za koszty odzyskiwania należności to podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym przychód z działalności – jest prawidłowe;

• przychód z tyt. odsetek za opóźnienie w transakcjach handlowych to podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym przychód z działalności – jest prawidłowe.
  
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 10 marca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji przychodu z tytułu rekompensaty za koszty odzyskiwania należności oraz przychodu z tytułu odsetek za opóźnienie w transakcjach handlowych do źródła przychodów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

A jest rezydentem podatkowym w Polsce o nieograniczonym obowiązku podatkowym w Polsce. A jest czynnym podatnikiem podatku VAT w Polsce.

A. osiąga przychody ze sprzedaży towarów handlowych.

Klienci A. to podmioty mające siedzibę na terytorium Polski oraz podmioty mające siedzibę poza terytorium Polski. Sporadycznie klienci A. mają siedzibę poza terytorium Polski, ale są zarejestrowani na potrzeby podatku VAT w Polsce.

Klienci A. dokonują płatności z opóźnieniem w stosunku do uzgodnionych terminów płatności. W związku z tym A. zgodnie z ustawą o terminach zapłaty w transakcjach handlowych nabywa uprawnienie do odsetek za opóźnienie w transakcjach handlowych. Jednocześnie z mocy prawa A. od dnia nabycia uprawnienia do odsetek za opóźnienie w transakcjach handlowych, przysługuje od dłużnika, bez wezwania, rekompensata za koszty odzyskiwania należności. Obowiązek zapłaty rekompensaty nie jest uzależniony od powstania jakiejkolwiek szkody po stronie wierzyciela. Jedyną przesłanką powstania roszczenia o zapłatę rekompensaty jest zatem niezapłacenie należności przez dłużnika w terminie, co skutkuje uzyskaniem uprawnienia do odsetek za opóźnienie w transakcjach handlowych.

Kwota rekompensaty będzie uzależniona od wartości świadczenia pieniężnego i wyniesie równowartość:

• 40 euro – w przypadku świadczenia do 5 000 zł
  

• 70 euro – w przypadku świadczenia wyższego niż 5 000 zł, ale niższego niż 50 000 zł
  

• 100 euro – w przypadku świadczenia równego lub wyższego od 50 000 zł.
  
  
  

Równowartość kwoty rekompensaty jest ustalana przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP ostatniego dnia roboczego miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym świadczenie pieniężne stało się wymagalne. Zasady naliczania rekompensaty znajdą zastosowanie również do transakcji zawartych przed 1 stycznia 2020 r., o ile rekompensata stała się wymagalna już po tym dniu.

Jeśli A. zasadnie ponosi koszty odzyskiwania należności w kwocie wyższej niż wynosi rekompensata, przysługuje mu również zwrot obciążenia finansowego ponad tę kwotę. Zgodnie z ustawa nie można w sposób zgodny z prawem zbyć roszczenia o rekompensatę, nie można też przenieść go na osobę trzecią (dokonać cesji).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy przychód z tyt. rekompensaty za koszty odzyskiwania należności to podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym przychód z działalności czy z zysków kapitałowych?
   
2. Czy przychód z tyt. odsetek za opóźnienie w transakcjach handlowych to podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym przychód z działalności czy z zysków kapitałowych?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy.

Stanowisko Wnioskodawcy zostało sformułowane w piśmie z dnia 14 maja 2020 r., stanowiącym odpowiedź na wezwanie organu i brzmi następująco.

Zdaniem Spółki przychód z tytułu rekompensaty za koszty odzyskiwania należności zwiększa przychody z działalności podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym (Spółka wskazuje, że nie posiada aktywności, które kwalifikowałaby do zysków kapitałowych).

Zdaniem Spółki przychód z tytułu odsetek za opóźnienie w transakcjach handlowych zwiększa przychody z działalności podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym (Spółka wskazuje, że nie posiada aktywności, które kwalifikowałaby do zysków kapitałowych).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego Wnioskodawca osiąga przychody ze sprzedaży towarów handlowych. Klienci Wnioskodawcy dokonują płatności z opóźnieniem w stosunku do uzgodnionych terminów płatności. W związku z tym Wnioskodawca zgodnie z ustawą z dnia 8 marca 2013 r. o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych (Dz. U. z 2020 r., poz. 935) nabywa uprawnienie do odsetek za opóźnienie w transakcjach handlowych. Jednocześnie od dnia nabycia uprawnienia do odsetek za opóźnienie w transakcjach handlowych, przysługuje Wnioskodawcy od dłużnika, bez wezwania, rekompensata za koszty odzyskiwania należności. Obowiązek zapłaty rekompensaty nie jest uzależniony od powstania jakiejkolwiek szkody po stronie wierzyciela. Jedyną przesłanką powstania roszczenia o zapłatę rekompensaty jest zatem niezapłacenie należności przez dłużnika w terminie, co skutkuje uzyskaniem uprawnienia do odsetek za opóźnienie w transakcjach handlowych.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia czy przychód z tytułu takiej rekompensaty za koszty odzyskiwania należności oraz odsetek za opóźnienie w transakcjach handlowych to przychód z działalności czy też z zysków kapitałowych.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę, że w ramach nowelizacji ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 865, z późn. zm., dalej: „ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych”) prawodawca, ustawą z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. z 2017 r., poz. 2175, dalej: „ustawa nowelizująca”), wprowadził szereg zmian. Jedną z nich jest wyodrębnienie nowego źródła przychodów – przychodów z zysków kapitałowych.

W świetle znowelizowanego art. 7 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów.

W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Jak wynika z uzasadnienia do projektu ustawy nowelizującej, podział źródeł przychodów podatników podatku dochodowego od osób prawnych miał na celu ograniczenie optymalizacji podatkowych. Jednym z częstych mechanizmów optymalizacyjnych jest sztuczne kreowanie straty w operacjach gospodarczych dokonywanych z użyciem posiadanego majątku i obniżanie o wysokość takiej straty dochodów wygenerowanych w następstwie podstawowej działalności (działalności operacyjnej). Ograniczenie optymalizacji polega na uniemożliwieniu pomniejszania dochodu z jednego źródła przychodów o stratę z drugiego źródła przychodów (art. 7 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Zgodnie z art. 7b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za przychody z zysków kapitałowych uważa się:

1. przychody z udziału w zyskach osób prawnych, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 1 pkt 4b, stanowiące przychody faktycznie uzyskane z tego udziału, w tym:
   1. dywidendy, nadwyżki bilansowe w spółdzielniach oraz otrzymane przez uczestników funduszy inwestycyjnych lub instytucji wspólnego inwestowania dochody tego funduszu lub tej instytucji, w przypadku gdy statut przewiduje wypłacanie tych dochodów bez odkupywania jednostek uczestnictwa albo wykupywania certyfikatów inwestycyjnych,
   2. przychody z umorzenia udziału (akcji) lub ze zmniejszenia ich wartości,
      
   3. przychody z wystąpienia wspólnika ze spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, które następuje w inny sposób niż określony w lit. b,
      
   4. przychody ze zmniejszenia udziału kapitałowego wspólnika w spółce, o której mowa w art. 1 ust. 3, które następuje w inny sposób niż określony w lit. b,
      
   5. wartość majątku otrzymanego w związku z likwidacją osoby prawnej lub spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3,
      
   6. równowartość zysku osoby prawnej oraz spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, przeznaczonego na podwyższenie jej kapitału zakładowego, równowartość nadwyżki bilansowej spółdzielni przeznaczonej na podwyższenie funduszu udziałowego oraz równowartość kwot przekazanych na ten kapitał (fundusz) z innych kapitałów (funduszy) takiej osoby prawnej lub spółki,
      
   7. dopłaty otrzymane w przypadku połączenia lub podziału spółek przez wspólników spółki przejmowanej, spółek łączonych lub dzielonych,
      
   8. przychody wspólnika spółki dzielonej, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie - majątek przejmowany na skutek podziału lub majątek pozostający w spółce, nie stanowią zorganizowanej części przedsiębiorstwa,
      
   9. zapłata, o której mowa w art. 12 ust. 4d,
      
   10. wartość niepodzielonych zysków w spółce oraz wartość zysku przekazanego na inne kapitały niż kapitał zakładowy w spółce przekształcanej - w przypadku przekształcenia spółki w spółkę niebędącą osobą prawną, z tym że przychód określa się na dzień przekształcenia,
   11. odsetki od udziału kapitałowego, wypłacane na rzecz wspólnika przez spółkę, o której mowa w art. 1 ust. 3,
       
   12. odsetki od pożyczki udzielonej osobie prawnej lub spółce, o której mowa w art. 1 ust. 3, jeżeli wypłata odsetek od takiej pożyczki lub ich wysokość uzależnione są od osiągnięcia zysku przez tę osobę prawną lub spółkę lub od wysokości tego zysku (pożyczka partycypacyjna),
   13. przychody uzyskane w następstwie przekształceń, łączenia lub podziałów podmiotów, w tym:
       
       • przychody osoby prawnej lub spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, przejmującej w następstwie łączenia lub podziału majątek lub część majątku innej osoby prawnej lub spółki,
         
       • przychody wspólnika spółki łączonej lub dzielonej,
         
       • przychody spółki dzielonej;
2. przychody z tytułu wniesienia do osoby prawnej lub spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, wkładu niepieniężnego;
3. inne, niż określone w pkt 1 i 2, przychody z udziału (akcji) w osobie prawnej lub spółce, o której mowa w art. 1 ust. 3, w tym:
   1. przychody ze zbycia udziału (akcji), w tym ze zbycia dokonanego celem ich umorzenia,
   2. przychody uzyskane w wyniku wymiany udziałów;
4. przychody ze zbycia ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną;
5. przychody ze zbycia wierzytelności uprzednio nabytych przez podatnika oraz wierzytelności wynikających z przychodów zaliczanych do zysków kapitałowych;
6. przychody:
   1. z praw majątkowych, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7, z wyłączeniem przychodów z licencji bezpośrednio związanych z uzyskaniem przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych oraz praw wytworzonych przez podatnika,
   2. z papierów wartościowych i pochodnych instrumentów finansowych, z wyłączeniem pochodnych instrumentów finansowych służących zabezpieczeniu przychodów albo kosztów, niezaliczanych do zysków kapitałowych,
   3. z tytułu uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych lub instytucjach wspólnego inwestowania,
   4. z najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnych charakterze dotyczącej praw, o których mowa w lit. a-c,
   5. ze zbycia praw, o których mowa w lit. a-c,
   6. z wymiany waluty wirtualnej na środek płatniczy, towar, usługę lub prawo majątkowe inne niż waluta wirtualna lub z regulowania innych zobowiązań walutą wirtualną.
   
   
   

Należy mieć na uwadze, że kwalifikacja danego przychodu do źródła przychodów z zysków kapitałowych powinna następować w oparciu o zamknięty katalog takich przychodów wymieniony w ww. przepisie. W katalogu tym nie zostały wprost wymienione przychody z tytułu rekompensaty za koszty odzyskiwania należności, jak i przychody z tytułu odsetek za opóźnienie w transakcjach handlowych. Jak wskazano powyżej jedyną przesłanką powstania roszczenia o zapłatę rekompensaty jest niezapłacenie należności przez dłużnika w terminie, co skutkuje uzyskaniem uprawnienia do odsetek za opóźnienie w transakcjach handlowych. Rekompensata za koszty odzyskiwania należności ma zrekompensować koszty podejmowanych przez wierzyciela własnych działań mających na celu odzyskanie należności. Jednocześnie, zgodnie z art. 10 ust. 4 ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych roszczenie o rekompensatę nie może być zbyte. Choć rekompensata za koszty odzyskiwania należności oraz odsetki za opóźnienie nie stanowią wynagrodzenia za dostawę towaru/świadczenie usługi, to są nierozerwalnie związane z faktem dokonania transakcji handlowych

W świetle powyższego należy stwierdzić, że zarówno przychód z tytułu rekompensaty za koszty odzyskiwania należności, jak i przychód z tytułu odsetek za opóźnienie w transakcjach handlowych Wnioskodawca winien kwalifikować jako przychody z pozostałych źródeł, tj. z działalności operacyjnej.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 lutego 2020 r. jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.