Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.118.2020.3.EJU
z 9 czerwca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 10 lutego 2020 r. (data wpływu 17 lutego 2020 r.) uzupełniony pismem z 7 maja 2020 r. (data wpływu 12 maja 2020 r.) oraz pismem z 28 maja 2020 r. (data wpływu 2 czerwca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w całości lub w części oraz otrzymania zwrotu różnicy podatku VAT wynikającego z faktur dotyczących zakupów dokonanych po 1 stycznia 2017 r. w związku z realizacją projektu pn. „” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 lutego 2020 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w całości lub w części oraz otrzymania zwrotu różnicy podatku VAT wynikającego z faktur dotyczących zakupów dokonanych po 1 stycznia 2017 r. w związku z realizacją projektu pn. „”. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 7 maja 2020 r. (data wpływu 12 maja 2020 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie organu z dnia 29 kwietnia 2020 r. numer 0111-KDIB3-2.4012.118.2020.1.EJU oraz pismem z 28 maja 2020 r. (data wpływu 2 czerwca 2020 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie organu z dnia 20 maja 2020 r. numer 0111-KDIB3-2.4012.118.2020.2.EJU.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (doprecyzowane pismem z 7 maja 2020 r. oraz pismem z 28 maja 2020 r.):

Miasto będzie realizować projekt pn. „”, który współfinansowany będzie ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Województwa na lata 2014- 2020. Niniejsze przedsięwzięcie to inwestycja celu publicznego.

Przedmiotem projektu jest instalacja w 3 miejskich budynkach użyteczności publicznej (Szkoła Podstawowa, Zespół Szkolno-Przedszkolny, siedziba Ochotniczej Straży Pożarnej), nowych źródeł ciepła opartych o OZE, które zastąpią dotychczasowe źródła oparte o węgiel.

W ramach projektu zaplanowano montaż 5 źródeł opartych o technologię pomp ciepła typu powietrze-woda zasilanych w trzech przypadkach energią elektryczną, zaś w dwóch przypadkach gazem. Wybudowane pompy będą służyć do produkcji energii na potrzeby co i c.w.u.

Projekt jest elementem szerokich działań związanych z ograniczeniem problemu „niskiej emisji” na terenie R. Podstawowym rezultatem projektu będzie ograniczanie emisji C02 i PM10 z instalacji służących do ogrzewania budynków użyteczności publicznej na terenie R.

Miasto jest jednostką zlecającą wszelkie prace w ramach projektu. Projekt zostanie zrealizowany rzeczowo w ramach jednego kontraktu obejmującego wykonanie wszystkich prac budowlanych. Po zakończeniu inwestycji wytworzony majątek zostanie przekazany w trwały zarząd do odpowiednich jednostek oświatowych (SP i ZSP ) lub pozostanie „na stanie” Urzędu Miasta (pompa ciepła w budynku OSP .

W piśmie uzupełniającym z 7 maja 2020 r. Wnioskodawca wskazał, że wniosek dotyczy zdarzenia przyszłego. Przed 1 stycznia 2017 r. Wnioskodawca nie ponosił żadnych wydatków. Termin rozpoczęcia realizacji projektu (poniesienie pierwszego wydatku) przypada na 23 kwietnia 2018 r. natomiast termin zakończenia realizacji projektu 30 listopada 2021 r. Na fakturach dokumentujących zakupy związane z realizacją projektu jako nabywca wskazane będzie Miasto R.

Data poniesienia pierwszego wydatku 23 kwietnia 2018 r. – wykonanie dokumentacji technicznej. Na dzień składania wyjaśnień Miasto poniosło jedynie wydatek dotyczący opracowania dokumentacji technicznej.

Do 1 stycznia 2017 r. Miasto R. traktowało Szkołę Podstawową oraz ZSP jako odrębnego podatnika. Do 1 stycznia 2017 r. Szkoła Podstawowa oraz ZSP nie były podatnikiem zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny i nie składały samodzielnie deklaracji VAT. Miasto R. od 1 stycznia 2017 r. dokonało centralizacji rozliczeń ze swoimi jednostkami organizacyjnymi.

OSP nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT. Wnioskodawca jest właścicielem budynku siedziby OSP.

Wnioskodawca za pośrednictwem Szkoły Podstawowej, ZSP oraz OSP nie wykonuje działalności opodatkowanej VAT i/lub zwolnionej od VAT oraz działalności innej niż gospodarcza.

Na pytanie organu „Czy ponoszone w ramach realizowanego projektu wydatki na zakup towarów i usług (po 1 stycznia 2017 r.), Wnioskodawca ma możliwość jednoznacznie przypisać do poszczególnego rodzaju działalności, tj. opodatkowanej VAT, zwolnionej od VAT, niepodlegającej VAT/innej niż działalność gospodarcza?”

Wnioskodawca odpowiedział, że nie ma możliwości jednoznacznie przypisać.

W piśmie uzupełniającym z 28 maja 2020 r. Wnioskodawca wskazał, że:

OSP nie jest jednostką organizacyjną Gminy scentralizowaną od 1 stycznia 2017 r. OSP nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT i nie prowadzi działalności opodatkowanej. Wszystkie OSP są odrębnymi od Gminy dobrowolnymi Stowarzyszeniami mieszkańców, które wykonują zadania na podstawie ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej wspomagając tym samym straże zawodowe. Zgodnie jednak z art. 32 wspomnianej ustawy wszystkie koszty wyposażenia, utrzymania, wyszkolenia i zapewnienia gotowości bojowej ochotniczej straży pożarnej ponosi Gmina.

Budynek został oddany w użytkowanie na rzecz OSP aktem notarialnym Repertorium A nr 15367/2013 z dn. 3 grudnia 2013 r. Gmina udostępnia budynek na rzecz OSP w sposób nieodpłatny.

Na pytanie organu „Czy OSP będzie wykorzystywało zainstalowane na budynku źródło ciepła - jeżeli tak, to czy będzie korzystało z niego odpłatnie?” Wnioskodawca odpowiedział, że:

W przypadku budynku OSP zastąpieniu źródłem OZE będzie podlegać wyłącznie kocioł węglowy produkujący energię na potrzeby c.o. (podgrzewanie elektryczne c.w.u. pozostanie bez zmian). Nowym źródłem będzie pompa ciepła o mocy 24kW. OSP będzie wykorzystywało zainstalowane na budynku źródła ciepła nieodpłatnie.

Na prośbę organu o wskazania odrębnie dla każdego budynku jakie kategorie czynności będą wykonywane przez poszczególne jednostki organizacyjne w wykorzystywanych przez nich budynkach użyteczności publicznej, tj. SP, ZSP, Wnioskodawca odpowiedział, że

• w Szkole Podstawowej nr 19 są prowadzone głównie czynności nieopodatkowane (edukacja dzieci i młodzieży) oraz uzupełniająco: sprzedaż opodatkowana (żywienie pracowników niepedagogicznych) oraz sprzedaż zwolniona (żywienie dzieci oraz pracowników pedagogicznych).
• w ZSP4 są prowadzone głównie czynności nieopodatkowane (edukacja dzieci i młodzieży, sprzedaż obiadów dla dzieci i pedagogów w przedszkolu) oraz uzupełniająco: sprzedaż opodatkowana (żywienie pracowników niepedagogicznych) oraz sprzedaż zwolniona (żywienie dzieci oraz pracowników pedagogicznych w szkole).
• dla obiektów oświatowych do obliczania wartości podatku VAT możliwego do odzyskania stosuje się zgodnie z ustawą o VAT metodę będącą iloczynem wysokości podatku VAT, współczynnika struktury sprzedaży (WSS) oraz tzw. prewspółczynnika określonego na podstawie art. 86 ust. 2a-2h ustawy o VAT
• OSP nie jest jednostką scentralizowaną z Gminą.
  
  

Na prośbę organu o wskazanie dla każdego z budynków z osobna organu „Do jakich kategorii czynności będą wykorzystywane towary i usługi nabyte w ramach realizowanego projektu?” Wnioskodawca odpowiedział, że

• SP - czynności nieopodatkowane, opodatkowane i zwolnione,
• ZSP - czynności nieopodatkowane, opodatkowane i zwolnione,
• OSP - czynności nieopodatkowane.
  
  

Gmina jest w stanie jednoznacznie przypisać poszczególne wydatki inwestycyjne w ramach projektu do każdego z budynków nim objętego. Gmina dysponuje odrębnymi dokumentacjami technicznymi wraz z kosztorysami dla każdego z obiektu z osobna.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w odniesieniu do projektu „” realizowanego przez Miasto, istnieje możliwość odliczenia podatku VAT w całości lub w części oraz otrzymania zwrotu różnicy podatku VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy:

1. Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do projektu pn. „” Miasto w świetle art. 86 ust. 1 ustawy mają zastosowanie następujące rozwiązania:
2. Odnośnie wydatków poniesionych przed 1 stycznia 2017 r. – nie ma możliwości odliczenia podatku VAT w całości ani w części oraz nie ma możliwości otrzymania zwrotu różnicy podatku VAT; obie jednostki oświatowe nie były przed 1 stycznia 2017 r. czynnymi podatnikami VAT, w związku z tym na zarządzanej przez nich infrastrukturze nie dokonywano przed tą datą czynności opodatkowanych.
3. Odnośnie wydatków ponoszonych po 1 stycznia 2017 r. – ma możliwość odliczenia podatku VAT w części; z uwagi na fakt, iż wydatki będą dotyczyć obiektów oświatowych, w których będą wykonywane zarówno czynności opodatkowane jak i czynności nieopodatkowane, do wyliczenia wysokości części podatku VAT, która podlegać będzie zwrotowi, wykorzystana zostanie metoda będącą iloczynem wysokości podatku, współczynnika struktury sprzedaży (WSS) oraz prewspółczynnika określonego na podstawie art. 86 ust. 2a-2h ustawy.
4. W przypadku budynku OSP zdaniem Wnioskodawcy nie ma możliwości odliczenia podatku VAT w całości ani w części oraz nie ma możliwości otrzymania zwrotu różnicy podatku VAT.
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie prawa do odliczenia i otrzymania zwrotu części podatku naliczonego wynikającego z faktur dotyczących zakupów dokonanych po 1 stycznia 2017 r. jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

W myśl art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Należy pokreślić, że wyrażoną w cytowanym art. 86 ust. 1 ustawy o VAT generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje zawarte w art. 86 ust. 2a-2h oraz art. 90 ustawy o VAT.

Na mocy art. 86 ust. 2a ustawy, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”.

Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2b ustawy, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

1. zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
2. obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.
   
   

Na podstawie art. 86 ust. 22 ustawy zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2015 r., poz. 2193).

Rozporządzenie to określa w przypadku niektórych podatników sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć, zwany dalej „sposobem określenia proporcji” oraz wskazuje dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji (§ 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia).

W rozporządzeniu tym zostali wskazani podatnicy, do których przepisy w nim zawarte się odnoszą. Są to: jednostki samorządu terytorialnego, samorządowe instytucje kultury, państwowe instytucje kultury, uczelnie publiczne, instytuty badawcze.

W przypadku jednostki samorządu terytorialnego, sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla:

• urzędu obsługującego jednostki samorządu terytorialnego (tj. urzędu gminy, urzędu miasta, starostwa powiatowego oraz urzędu marszałkowskiego),
• samorządowej jednostki budżetowej,
• samorządowego zakładu budżetowego.
  
  

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Należy jednak podkreślić, że przepisy dotyczące zasad odliczania częściowego, zawarte w art. 90 ustawy, znajdują zastosowanie wyłącznie w odniesieniu do czynności wykonywanych w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy. A zatem dotyczą czynności podlegających opodatkowaniu (opodatkowanych i zwolnionych).

Ponadto, zgodnie z art. 90 ust. 10a ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku jednostki samorządu terytorialnego proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego. Przepisy ust. 3-6 i 8-10 stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 90 ust. 10b ustawy, przez jednostki organizacyjne jednostki samorządu terytorialnego, o których mowa w ust. 10a, rozumie się:

1. utworzone przez jednostkę samorządu terytorialnego samorządową jednostkę budżetową lub samorządowy zakład budżetowy;
2. urząd gminy, starostwo powiatowe, urząd marszałkowski.
   
   

Zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wyznacza nie tylko czynnik przedmiotowy – opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, ale także czynnik podmiotowy – czynności te muszą być wykonywane przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r., poz. 713), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy edukacji publicznej, kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami; utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych (art. 7 ust. 1 pkt 8, 9 i pkt 15 ww. ustawy).

Z powołanych powyżej przepisów wynika, że w celu odliczenia podatku naliczonego, podatnik na wstępie winien przyporządkować ponoszone wydatki do poszczególnych rodzajów działalności (niepodlegającej opodatkowaniu, opodatkowanej podatkiem VAT, zwolnionej od podatku). W przypadku zakupów bezpośrednio związanych z działalnością opodatkowaną, podatnik na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, odlicza podatek naliczony w całości, natomiast w przypadku wydatków związanych z czynnościami niepodlegającymi ustawie o VAT lub zwolnionymi od podatku VAT prawo do odliczenia podatku naliczonego nie przysługuje w ogóle. Natomiast w sytuacji, gdy wydatki służą zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, a przyporządkowanie ich do działalności gospodarczej nie jest możliwe podatnik winien ustalić proporcję, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy. Ponadto w przypadku, gdy w ramach działalności gospodarczej wystąpią również czynności zwolnione od podatku, celem obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającego odliczeniu zastosowanie znajdzie również proporcja, o której mowa w art. 90 ustawy. Zarówno „sposób określenia proporcji” (art. 86 ust. 2a), jak i proporcję (art. 90), ustala się odrębnie dla każdej jednostki organizacyjnej gminy.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina będzie realizować projekt pn. „”. Przedmiotem projektu jest instalacja w 3 miejskich budynkach użyteczności publicznej (Szkoła Podstawowa , Zespół Szkolno-Przedszkolny, siedziba Ochotniczej Straży Pożarnej), nowych źródeł ciepła opartych o OZE, które zastąpią dotychczasowe źródła oparte o węgiel. Po zakończeniu inwestycji wytworzony majątek zostanie przekazany w trwały zarząd do odpowiednich jednostek oświatowych (SP i ZSP) lub pozostanie „na stanie” Urzędu Miasta (pompa ciepła w budynku OSP).

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu w części, z zastosowaniem współczynnika struktury sprzedaży (WSS) oraz prewspółczynnika określonego na podstawie art. 86 ust. 2a-2h ustawy.

Jak wskazano powyżej, obniżenie podatku należnego o podatek naliczony może nastąpić jedynie na ściśle określonych przez ustawodawcę zasadach, a jedną z podstawowych przesłanek pozytywnych jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

W omawianej sprawie warunek uprawniający do odliczenia podatku naliczonego zostanie spełniony, gdyż – jak wynika z okoliczności sprawy – Szkoła Podstawowa oraz Zespół Szkolno Przedszkolny nr 4 od 1 stycznia 2017 r. są jednostkami scentralizowanymi na potrzeby rozliczania podatku VAT z Gminą. Ponadto jak podał Wnioskodawca w budynku ZSP oraz SP towary i usługi nabyte w związku z realizacją projektu będą wykorzystywane do czynności nieopodatkowanych, opodatkowanych oraz zwolnionych.

Zatem Gmina będzie miała prawo do odliczenia podatku naliczonego w części w jakiej zakupy będą związane z wykonywaniem ww. obiektach czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Jednocześnie okoliczności sprawy wskazują, że wydatki związane z realizacją projektu będą wykorzystywane zarówno do działalności gospodarczej (opodatkowanej podatkiem VAT i zwolnionej od podatku) oraz do działalności innej niż gospodarcza, i nie istnieje możliwość ich bezpośredniej alokacji do czynności opodatkowanych.

W konsekwencji, w odniesieniu do wydatków ponoszonych w związku z realizacją projektu od 1 stycznia 2017 r., w budynku SP oraz ZSP, których Miasto nie będzie w stanie przyporządkować wyłącznie do działalności gospodarczej, będzie mu przysługiwało prawo do częściowego odliczenia podatku VAT wynikającego z faktur dotyczących zakupów dokonanych po 1 stycznia 2017 r. w związku z realizacją projektu w ww. budynkach, z zastosowaniem „sposobu określenia proporcji”, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy, z uwzględnieniem wskaźnika proporcji ustalonego zgodnie z art. 90 ust. 2 i 3 ustawy, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Tym samym Gmina będzie miała również prawo do ubiegania się o zwrot różnicy podatku – o ile wystąpi nadwyżka podatku naliczonego nad podatkiem należnym, zgodnie z art. 87 ustawy.

Natomiast w odniesieniu do wydatków poniesionych w budynku OSP należy stwierdzić, że warunki, o których mowa a w art. 86. ust. 1 ustawy nie będą spełnione. Przedstawiony opis zdarzenia przyszłego wskazuje, że przedmiotowe wydatki nie mają związku z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. Jak podał Wnioskodawca OSP nie jest jednostką scentralizowaną z Gminą. Gmina udostępnia budynek na rzecz OSP w sposób nieodpłatny. OSP będzie wykorzystywało zainstalowane na budynku źródła ciepła nieodpłatnie.

Mając na uwadze okoliczności sprawy i wskazany wyżej przepis art. 86 ust. 1 ustawy o VAT stwierdzić należy, że Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT w całości lub w części oraz otrzymania zwrotu różnicy podatku VAT wynikającego z faktur dotyczących zakupów dokonanych po 1 stycznia 2017 r. w związku z realizacją ww. projektu. w budynku OSP.

Podsumowując stanowisko Wnioskodawcy w ww. zakresie tj. w części oznaczonej nr 2 oraz 3, jest prawidłowe.

Jednocześnie organ informuje, że w zakresie stanowiska Wnioskodawcy w części oznaczonej nr 1 zostało wydane odrębne rozstrzygniecie.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.