0114-KDIP4-3.4012.152.2020.1.RK

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej 0114-KDIP4-3.4012.152.2020.1.RK z 6 maja 2020 r.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) w zw. z art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 374 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 marca 2020 r. (data wpływu 19 marca 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 kwietnia 2020 r. (data wpływu 29 kwietnia 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług na potrzeby realizacji projektu pn. „Przebudowa drogi gminnej w miejscowości (...)”– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 marca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek uzupełniony pismem z dnia 29 kwietnia 2020 r. (data wpływu 29 kwietnia 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług na potrzeby realizacji projektu pn. „Przebudowa drogi gminnej w miejscowości (...)”.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina (...) w dniu 15 marca 2019 roku zawarła umowę z Województwem (...)z siedzibą w (...)o przyznanie pomocy Nr (...) zarejestrowaną w rejestrze UM pod nr (...) dotyczącą realizacji projektu pn. „Przebudowa drogi gminnej w miejscowości (...)”, zlokalizowanej na działce ewidencyjnej nr 1 obręb (...), Gmina (...). Inwestycja jest współfinansowana w ramach poddziałania 19.2 „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Wykonanie projektu nastąpiło w 2019 roku, w oparciu o umowę cywilno-prawną nr (...) z dnia 19 czerwca 2019 roku, z wykonawcą – Przedsiębiorstwem (…). Wyboru wykonawcy dokonano w przetargu nieograniczonym na wykonanie robót budowlanych wraz z materiałem – (…) „Roboty w zakresie naprawy dróg”. Wykonawca po wykonaniu zadania wystawił Gminie (...) jako zamawiającemu fakturę z wynagrodzeniem obejmującym m.in. podatek od towarów i usług w obowiązującej stawce VAT 23%. Wynagrodzenie zostało wypłacone na rzecz wykonawcy. Gmina po zakończeniu zadania wystąpiła do (...) Urzędu Marszałkowskiego w (...)z wnioskiem o płatność celem uzyskania dofinansowania z PROW 2014-2020 zgodnie z postanowieniami powyżej wskazanej umowy podpisanej z Województwem (...). W rozliczeniu kosztów realizacji zadania we wniosku o płatność zgodnie z przepisami gmina zaliczyła kwotę brutto wraz z podatkiem VAT w obowiązującej stawce 23%. Obecnie Gmina (...) jako Beneficjent została wezwana przez Urząd Marszałkowski w (...) do przestawienia interpretacji indywidualnej prawa podatkowego w zakresie VAT, w kwestii potwierdzenia możliwości odliczenia w całości lub w części rzeczonego podatku, w związku z realizacją tego projektu.

Gmina z powyżej wymienionej inwestycji nie będzie uzyskiwać żadnych dochodów. Inwestycja przedmiotowa nie będzie zbyta ponieważ służy głównie mieszkańcom i wszystkim korzystającym uczestnikom ruchu drogowego. Naczelnik Urzędu Skarbowego (...) nadał Gminie (...) NIP (...). Gmina (...) figuruje w ewidencji podatników i płatników organu podatkowego.

Gmina (...) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i składa deklarację VAT, ale ze względu na uzyskiwane przychody z tytułu sprzedaży i wynajmu lokali oraz sprzedaży i dzierżawy gruntów. Tego rodzaju przychody stanowią jedyne źródło dochodów gminy opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że droga będąca przedmiotem sprawy nie będzie służyć czynnościom opodatkowanym podatkiem VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gmina (...) ma możliwość odliczenia podatku VAT w całości lub w części, w związku z poniesieniem kosztów na realizację projektu pn. „Przebudowa drogi gminnej w miejscowości (...)” na podstawie art. 86 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 ze zmianami)?

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina (...), wyraża jednoznaczne stanowisko, że nie ma możliwości odliczenia podatku VAT w całości lub w części, w związku z realizacją projektu pn. „Przebudowa drogi gminnej w miejscowości (...)” ponieważ przedmiotowa inwestycja nie jest i nie będzie wykorzystywana do wykonywania przez Gminę (...) czynności opodatkowanych.

Przebudowana droga jako inwestycja nie zostanie zbyta ponieważ jest to droga publiczna i służy realizacji zadań własnych gminy wynikających z odrębnych przepisów prawa, w tym ustawy o samorządzie gminnym. Gmina (...) jest podatnikiem podatku od towarów i usług i składa deklarację VAT, ale ze względu na uzyskiwane przychody z tytułu sprzedaży i wynajmu lokali oraz z uwagi na sprzedaż i dzierżawę gruntów. Te przychody stanowią jedyne źródło dochodów gminy opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późniejszymi zmianami) w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, podatnikowi określonemu w art. 15 w/w ustawy przysługuje prawo do obniżenia kwoty należnego podatku, o kwotę podatku naliczonego z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie art. 86 ust. 1 pkt 1 lit. „a” ustawy o podatku od towarów i usług, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwoty podatku wynikającego z faktury otrzymanej od wykonawcy przedmiotowego zadania inwestycyjnego.

Zgodnie z treścią art. 87 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Według przepisu zawartego w art. 15 ust. 1 w/w ustawy gmina jest podatnikiem podatku VAT jako inna osoba prawna, która wykonuje samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pomimo, że gminy jako organu władzy publicznej oraz urzędy obsługujących te organy, w myśl art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, nie uznaje się wprost za podatnika w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, ale z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych, na podstawie której został zrealizowany projekt pn. „Przebudowa drogi gminnej w miejscowości (...)”.

Tak sprecyzowane stanowisko gminy w kwestii bycia podatnikiem, jest również potwierdzone w unormowaniach prawa wspólnotowego (art. 13 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L Nr 347 z 11 grudnia 2006 s. 1, z późn. zm.) w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Gmina (...) poprzez wykonanie przedmiotowego projektu polegającego na przebudowie drogi gminnej wykonała w myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 506, z późn. zm.) zadanie publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność oraz zrealizowała zadanie własne gminy, które katalogowo jest określone w art. 7 ustawy o samorządzie gminnym. Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Natomiast według art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym, zadania własne gminy obejmują sprawy gminnych dróg, ulic, placów oraz organizacji ruchu drogowego.

Gmina oraz inna gminna osoba prawna może prowadzić działalność gospodarczą wykraczającą poza zadania o charakterze użyteczności publicznej wyłącznie w przypadkach określonych w odrębnej ustawie (art. 9 ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym).

Jak stanowi art. 9 ust. 3 ww. ustawy o samorządzie gminnym, formy prowadzenia gospodarki gminnej, w tym wykonywania przez gminę zadań o charakterze użyteczności publicznej, określa odrębna ustawa.

W uzasadnieniu powyżej określonego stanowiska Gminy (...) w odniesieniu do realizacji projektu, należy powołać przepisy art. 1, art. 2. Ust. 1 i 2 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 2068, z późn. zm.) zgodnie, z którymi droga będąca przedmiotem przebudowy jest według podanej definicji drogą publiczną i jest drogą zaliczoną na podstawie niniejszej ustawy (art. 7 ust. 1 i 2 ) i uchwały Rady Gminy (...) do kategorii dróg gminnych, z której może korzystać każdy, zgodnie z jej przeznaczeniem, z ograniczeniami i wyjątkami określonymi w tej ustawie lub innych przepisach szczególnych.

Na podstawie art. 19 ust. 1 ustawy o drogach publicznych - organ administracji rządowej lub jednostki samorządu terytorialnego, do którego właściwości należą sprawy z zakresu planowania, budowy, przebudowy, remontu, utrzymania i ochrony dróg, jest zarządcą drogi. W przypadku dróg gminnych zarządcą jest według art. 19 ust. 2 w/w ustawy organ wykonawczy gminy.

Do zadań i obowiązków zarządcy drogi w myśl art. 20 ustawy o drogach publicznych należy w szczególności:

1. opracowywanie projektów planów finansowania budowy, przebudowy, remontu, utrzymania i ochrony dróg oraz drogowych obiektów inżynierskich,
2. pełnienie funkcji inwestora,
3. utrzymanie nawierzchni drogi, chodników, drogowych obiektów inżynierskich, urządzeń zabezpieczających ruch i innych urządzeń związanych z drogą,
4. wykonywanie robót interwencyjnych, robót utrzymaniowych i zabezpieczających.
   
   

W motywacji stanowiska gminy należy zauważyć, iż przywołane powyżej regulacje prawne w sposób jednoznaczny wskazują, że budowa, przebudowa, remont, utrzymanie, ochrona i oznakowanie dróg oraz zarządzanie nimi należy do gminy jako zarządcy terenu, na którym jest zlokalizowana droga.

Gmina realizując projekt przebudowy drogi wykonała obligatoryjne zadanie przypisane dla zarządcy drogi, które zawiera się w katalogu czynności i obowiązków o charakterze publicznoprawnym.

Według powołanych wyżej przepisów obowiązującego wynika, że gmina jako jednostka samorządu terytorialnego jest podatnikiem podatku od towarów i usług , ale w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny.

Realizacja przedmiotowej inwestycji nastąpiła właśnie na podstawie umowy cywilnoprawnej z wykonawcą.

Mając na uwadze powyższe uregulowania, należy stwierdzić, że w przypadku udostępniania dróg publicznych ogółowi użytkowników, Gmina nie użytkuje ich do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i tym samym w powyższym zakresie Gmina nie działa jako podatnik, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. W konsekwencji, powyższa czynność jest wyłączona z systemu podatku VAT i z tego względu stanowi czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

W omawianych okolicznościach sprawy nie występuje więc związek przyczynowo-skutkowy, który decydowałby o prawie do odliczenia podatku związanego z wydatkami Gminy (...) poniesionymi na wykonanie rzeczonej inwestycji.

Gmina poniosła bowiem wydatki związane z przebudową drogi, która służy realizacji zadań publicznych.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie jest spełniony, ponieważ - jak wskazano w niniejszym uzasadnieniu - efekty realizowanej inwestycji nie są i nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym, uznaje się, że gmina nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków ponoszonych z tytułu realizacji ww. projektu. Tym samym, uznano, że gminie z tego tytułu nie przysługuje prawo do zwrotu podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Reasumując, Gmina (...) wyraża jednoznaczne stanowisko, że nie ma możliwości odliczenia podatku VAT w całości lub części w związku z realizacją projektu pn. „Przebudowa drogi gminnej w miejscowości (...)”, ponieważ efekty realizowanej inwestycji nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w myśl art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w świetle art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 506 z późn. zm.) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Zgodnie z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego (art. 7 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy).

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych), gdyż tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Gmina (...) w dniu 15 marca 2019 roku zawarła umowę z Województwem (...)z siedzibą w (...)o przyznanie pomocy dotyczącą realizacji projektu pn. „Przebudowa drogi gminnej w miejscowości (...)”. Inwestycja jest współfinansowana w ramach poddziałania 19.2 „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Wykonanie projektu nastąpiło w 2019 roku, w oparciu o umowę cywilno-prawną nr (...) z dnia 19 czerwca 2019 roku, z wykonawcą - Przedsiębiorstwem (…) Wykonawca po wykonaniu zadania wystawił Gminie (...) jako zamawiającemu fakturę z wynagrodzeniem obejmującym m.in. podatek od towarów i usług w obowiązującej stawce VAT 23%. Wynagrodzenie zostało wypłacone na rzecz wykonawcy. Gmina z powyżej wymienionej inwestycji nie będzie uzyskiwać żadnych dochodów. Przedmiotowa Inwestycja nie będzie zbyta ponieważ służy głównie mieszkańcom i wszystkim korzystającym uczestnikom ruchu drogowego. Gmina (...) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i składa deklaracje VAT, ale ze względu na uzyskiwane przychody z tytułu sprzedaży i wynajmu lokali oraz sprzedaży i dzierżawy gruntów. Tego rodzaju przychody stanowią jedyne źródło dochodów gminy opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Droga będąca przedmiotem sprawy nie będzie służyć czynnościom opodatkowanym podatkiem VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z realizacją wskazanej inwestycji.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku od towarów i usług do wykonywania czynności opodatkowanych. W omawianej sprawie warunek uprawniający do odliczenia podatku VAT nie jest spełniony, ponieważ – jak wskazano w okolicznościach sprawy – przebudowana droga nie będzie służyć czynnościom opodatkowanym. Zatem warunek wynikający z art. 86 ust. 1 ustawy warunkujący prawo do odliczenia podatku naliczonego nie jest w niniejszej sprawie spełniony.

W konsekwencji, Wnioskodawca nie ma możliwości odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu pn.: „Przebudowa drogi gminnej w miejscowości (...)”. Tym samym Gminie nie przysługuje prawo do zwrotu podatku zgodnie z art. 87 ustawy o VAT.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych Dz. U. z 2020 r. poz. 374 z późn. zm.).

Jednocześnie, stosownie do art. 15zzs ust. 7 ww. ustawy z dnia 2 marca 2020 r., czynności dokonane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może skutecznie wnieść skargę pomimo wstrzymania biegu powyższego terminu.

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.