Porady online

Search Zaloguj

0111-KDIB3-2.4012.34.2020.2.AR

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej 0111-KDIB3-2.4012.34.2020.2.AR z 29 kwietnia 2020 r.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 374 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 stycznia 2020 r. (data wpływu 21 stycznia 2020 r.) uzupełniony pismem z 30 marca 2020 r. (data wpływu 1 kwietnia 2020 r.) oraz pismem z 8 kwietnia 2020 r. (data wpływu 15 kwietnia 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia VAT naliczonego związanego z wydatkami ponoszonymi na realizację inwestycji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 stycznia 2020 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia VAT naliczonego związanego z wydatkami ponoszonymi na realizację inwestycji. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 30 marca 2020 r. (data wpływu 1 kwietnia 2020 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 19 marca 2020 r. znak: 0111-KDIB3-2.4012.34.2020.1.AR oraz pismem z dnia 8 kwietnia 2020 r. (data wpływu 15 kwietnia 2020 r.).

We wniosku, uzupełnionym pismem z 30 marca 2020 r., przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Województwo jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług i rozlicza podatek VAT wraz ze wszystkimi swoimi jednostkami organizacyjnymi zgodnie z ustawą z dnia 5 września 2016 roku o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. poz. 1454).

Centrum – Szkoła P. będzie realizować projekt termomodernizacji zespołu budynków składających się z czterech brył. Budynek szkoły, mieszkania służbowe, łącznik gospodarczy, gdzie znajdują się sale dydaktyczne i pomieszczenia administracji szkoły, stołówka i kuchnia, oraz budynek internatu gdzie na dwóch kondygnacjach znajdują się sale dydaktyczne, biblioteka, a cztery piętra to internat dla młodzieży. W ramach projektu zostanie wykonane docieplenie ścian zewnętrznych, docieplenie stropu nad internatem, wymiana stolarki okiennej i drzwi zewnętrznych, modernizacja c.w.u. poprzez wykonanie układu solarnego na dachu budynku szkoły, modernizacja instalacji c.o. i źródła ciepła, wentylacja. Projekt ten będzie realizowany z wykorzystaniem dofinansowania w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego w latach 2019-2021. Efektem projektu ma być efektywność energetyczna budynku o 62 procent. Wpłynie to na obniżenie kosztów utrzymania szkoły, zmniejszenie nakładów na utrzymanie ciepła w placówce.

Realizacja tego projektu odbywa się w ramach zadań własnych. Zespół budynków będący przedmiotem opisanej inwestycji jest wykorzystywany przez szkołę do działalności edukacyjnej jak też różnych rodzajów działalności, to jest świadczenia usług najmu – miejsca na dachu pod antenę, sporadycznie pomieszczeń sal dydaktycznych, wynajem powierzchni pod automaty – kawa, napoje. Po analizie wewnętrznej przyjmując okres i wielkość powierzchni wynajmu stanowi to około 0,73% budynków do prowadzenia działalności różnej w ciągu roku. Ponadto w budynku są świadczone usługi zwolnione z VAT w postaci usług stołówki i internatu. Poza uczniami naszej szkoły w internacie mieszkają uczniowie innych szkół na podstawie porozumienia między szkołami. Świadczenia te są zwolnione z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług, oraz szkoła posiada sześć mieszkań służbowych z czego są wynajęte dwa pracownikom szkoły. Statutową działalnością szkoły jest kształcenie uczniów w zawodach medycznych i społecznych oraz prowadzenie internatu dla młodzieży. Ze względu na dużą liczbę kierunków baza dydaktyczna znajduje się w każdej części zespołu budynków. Realizacja powyższej inwestycji związana jest przede wszystkim z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych na szkołę odrębnymi przepisami prawa w postaci usług edukacyjnych.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że:

  1. Nazwa projektu to „…”.
  2. Jako nabywca towarów i usług w fakturach VAT związanych w realizowanym projektem termomodernizacji szkoły będzie figurował Wnioskodawca.

    Organ nawiązując do opisu sprawy sformułował w wezwaniu m. in. poniższe pytania:
  3. „Z opisu sprawy wynika, że „Zespół budynków będący przedmiotem opisanej inwestycji jest wykorzystywany przez szkołę do działalności edukacyjnej jak też różnych rodzajów działalności, to jest świadczenia usług najmu – miejsca na dachu pod antenę, sporadycznie pomieszczeń sal dydaktycznych, wynajem powierzchni pod automaty – kawa, napoje. Ponadto w budynku są świadczone usługi zwolnione z VAT w postaci usług stołówki i internatu. Świadczenia te są zwolnione z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług, oraz szkoła posiada sześć mieszkań służbowych z czego są wynajęte dwa pracownikom szkoły. Statutową działalnością szkoły jest kształcenie uczniów w zawodach medycznych i społecznych oraz prowadzenie internatu dla młodzieży. Ze względu na dużą liczbę kierunków baza dydaktyczna znajduje się w każdej części zespołu budynków. Realizacja powyższej inwestycji związana jest przede wszystkim z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych na szkołę odrębnymi przepisami prawa w postaci usług edukacyjnych”. Proszę zatem o jednoznaczne wskazanie, do jakich kategorii czynności będzie wykorzystywany zespół budynków, (tj. budynek szkoły, mieszkania służbowe, łącznik gospodarczy, gdzie znajdują się sale dydaktyczne i pomieszczenia administracji szkoły, stołówka i kuchnia, oraz budynek internatu gdzie na dwóch kondygnacjach znajdują się sale dydaktyczne, biblioteka, a cztery piętra to internat dla młodzieży), tj.:
    • do czynności opodatkowanych podatkiem VAT (proszę wskazać jakich),
    • do czynności zwolnionych od podatku VAT (proszę wskazać jakich oraz na jakiej podstawie prawnej czynności te korzystają ze zwolnienia),
    • do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT (proszę wskazać jakich),
    • do różnych kategorii czynności, proszę wskazać jakich, (np. czynności niepodlegające opodatkowaniu oraz czynności opodatkowane podatkiem, albo czynności opodatkowane oraz zwolnione od podatku, itp.).

      • Proszę podać odrębnie dla każdego z budynków.”
      Wnioskodawca odpowiedział, że „Podstawową działalnością szkoły jest realizacja zadań oświatowych.
    • Budynek szkolny – to budynek z trzema kondygnacjami; znajdują się tam sale dydaktyczne oraz sala gimnastyczna o powierzchni 176 m2 gdzie prowadzone są zajęcia dydaktyczne –czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT to zadania publiczne nałożone na szkołę odrębnymi przepisami prawa w postaci usług edukacyjnych. Do czynności opodatkowanych podatkiem VAT należą w 2019 roku: wynajęcie na 139 godzin sali gimnastycznej, ponadto na 45 godzin w ciągu roku sale dydaktyczne.
    • Budynek mieszkalny – to budynek, w którym znajduje się 6 mieszkań służbowych, obecnie są wynajęte 3 mieszkania – czynność zwolniona od podatku VAT.
    • Łącznik gospodarczy – to budynek składający się z dwóch kondygnacji, w którym znajdują się sale dydaktyczne, stołówka oraz kuchnia. Do czynności opodatkowanych podatkiem VAT w tym budynku to wynajęcie powierzchni pod dwa automaty do napoi i batonów. Wynajem trwa około 10 miesięcy w roku zajmuje to 2 m2. Oprócz tego pracownicy administracji i obsługi jedzą obiady. Jest to około sześciu osób. Pozostałe zadania edukacyjne to czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT
    • Internat – to budynek składający się z 8 kondygnacji. Znajdują się w nim sale dydaktyczne –2 kondygnacje, 1 piętro zajmuje administracja szkolna, 4 piętra przeznaczone są pod internat szkolny, jedno piętro pomieszczenia gospodarcze – piwnica. Działalność edukacyjna w tym też administracja szkolna – to czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Internat – wynajęcie pokoi uczniom to czynności zwolnione od podatku VAT. W tym budynku prowadzony jest wynajem pomieszczenia szkolnego, które służy również do celów edukacyjnych o powierzchni 12m2 na 540 godzin w roku. Ponadto na dachu stoi antena telekomunikacyjna z firmy O. Z drugą firmą na anteny znajdujące się na dachu została rozwiązana umowa, z kolei od marca została zawarta umowa na instalację skrzynki o powierzchni 2,5 m2 związaną z usługami telekomunikacyjnymi.
  4. „Proszę o wskazanie, czy możliwe jest przypisanie dokonanych w ramach realizacji ww. projektu zakupów w całości do działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT?”, Wnioskodawca odpowiedział, że „Budynek Centrum to obiekt czterech brył połączonych ze sobą funkcjonalnie i architektonicznie. Jest traktowany jako wspólne zadanie. W wyniku tego z inwestycji nie da się przyporządkować kosztów do każdego z budynków.”
  5. „Czy Gmina jest w stanie przyporządkować koszty poniesione w ramach realizacji ww. inwestycji do każdego budynku z osobna?” Wnioskodawca odpowiedział, że „Szkoła realizując zadania statutowe nie dzieli zakupów na budynki, było by to dużym utrudnieniem. Ponieważ zajęcia dydaktyczne są prowadzone w każdym budynku szkoły.”
  6. Wartość wskaźnika obliczonego na podstawie przepisów art. 86 ust. 2a ustawy o VAT obliczony dla Centrum – Szkoła P. wynosi 4%.
  7. Proporcja obliczona dla Centrum – Szkoła P. na podstawie art. 90 ust. 2-8 ustawy o VAT w 2018-2019 wynosi 0.
  8. Wartość proporcji określona dla Centrum – Szkoła P. zgodnie z art. 90 ust. 2-8 ustawy o VAT za lata 2018-2019 wynosiła 0%

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z 8 kwietnia 2020 r.):

Czy Województwu będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego związanego z wydatkami ponoszonymi na realizację opisanej inwestycji?

Stanowisko Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowane w piśmie z 8 kwietnia 2020 r.):

Województwo uważa, że takie prawo nie będzie mu przysługiwało.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

  1. nabycia towarów i usług,
  2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na mocy art. 86 ust. 2a ustawy, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Stosownie do art. 86 ust. 2b ustawy, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

  1. zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
  2. obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

W przypadku gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji (art. 86 ust. 2h ustawy).

Na podstawie przepisu art. 86 ust. 22 ustawy zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2015 r., poz. 2193). Rozporządzenie to określa w przypadku niektórych podatników sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć, zwany dalej „sposobem określenia proporcji” oraz wskazuje dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji (§ 1 pkt 1 i 2 cyt. rozporządzenia).

W rozporządzeniu tym zostali wskazani podatnicy, do których przepisy w nim zawarte się odnoszą. Są to: jednostki samorządu terytorialnego, samorządowe instytucje kultury, państwowe instytucje kultury, uczelnie publiczne, instytuty badawcze.

W świetle zapisów § 2 pkt 8 rozporządzenia, ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o jednostkach organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego – rozumie się przez to:

  1. urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego,
  2. jednostkę budżetową,
  3. zakład budżetowy.

Zgodnie z § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia, w przypadku jednostki samorządu terytorialnego sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego.

Oznacza to, że w przypadku jednostek samorządu terytorialnego, nie może być ustalany jeden „całościowy” sposób określenia proporcji dla jednostek samorządu terytorialnego jako osoby prawnej, tylko powinny być ustalane odrębnie sposoby określenia proporcji dla jej poszczególnych jednostek organizacyjnych.

Powyższe rozporządzenie wprowadza wzory, według których wyznaczane są sposoby określenia proporcji, uznane za najbardziej odpowiadające specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć.

Ponadto należy wskazać, że wyrażoną w cytowanym powyżej art. 86 ust. 1 ustawy o VAT generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje zawarte w art. 90 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo (art. 90 ust. 3 ustawy).

Zgodnie z art. 90 ust. 10 ustawy – w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

  1. przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 500 zł – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%;
  2. nie przekroczyła 2% – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.

Zgodnie z art. 90 ust. 10a ustawy, w przypadku jednostki samorządu terytorialnego proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego. Przepisy ust. 3-6 i 8-10 stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 90 ust. 10b ustawy, przez jednostki organizacyjne jednostki samorządu terytorialnego, o których mowa w ust. 10a, rozumie się:

  1. utworzone przez jednostkę samorządu terytorialnego samorządową jednostkę budżetową lub samorządowy zakład budżetowy;
  2. urząd gminy, starostwo powiatowe, urząd marszałkowski.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, należy rozumieć wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak stanowi natomiast art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r., poz. 713), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 powołanej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych Gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 cyt. ustawy). W szczególności zadania własne obejmują sprawy utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych (art. 7 ust. 1 pkt 15 ustawy o samorządzie gminnym).

Realizacja tych zadań następować może także w drodze dostawy towarów i świadczenia usług w rozumieniu art. 7 i art. 8 ustawy (w zakresie dostaw i usług co do zasady odpłatnych). Dodać jednocześnie należy, że wykonywanie wskazanych wyżej zadań może odbywać się w dwojakim charakterze, tj. wykonywanej władzy publicznej lub w warunkach działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że Centrum – Szkoła P. będzie realizować projekt pn. „…”.

Budynek Centrum to obiekt czterech brył połączonych ze sobą funkcjonalnie i architektonicznie. Jest traktowany jako wspólne zadanie. W wyniku tego z inwestycji nie da się przyporządkować kosztów do każdego z budynków. Podstawową działalnością szkoły jest realizacja zadań oświatowych.

  • Budynek szkolny – to budynek z trzema kondygnacjami; gdzie prowadzone są zajęcia dydaktyczne – czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT to zadania publiczne nałożone na szkołę odrębnymi przepisami prawa w postaci usług edukacyjnych. Do czynności opodatkowanych podatkiem VAT należą w 2019 roku: wynajęcie sali gimnastycznej oraz sal dydaktycznych.
  • Budynek mieszkalny – to budynek, w którym znajduje się 6 mieszkań służbowych, obecnie są wynajęte 3 mieszkania – czynność zwolniona od podatku VAT.
  • Łącznik gospodarczy – to budynek składający się z dwóch kondygnacji, w którym znajdują się sale dydaktyczne, stołówka oraz kuchnia. Do czynności opodatkowanych podatkiem VAT w tym budynku to wynajęcie powierzchni pod dwa automaty do napojów i batonów. Oprócz tego pracownicy administracji i obsługi jedzą obiady. Jest to około sześciu osób. Pozostałe zadania edukacyjne to czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT
  • Internat – to budynek składający się z 8 kondygnacji. Znajdują się w nim sale dydaktyczne –, 1 piętro zajmuje administracja szkolna, 4 piętra przeznaczone są pod internat szkolny, jedno piętro pomieszczenia gospodarcze – piwnica. Działalność edukacyjna w tym też administracja szkolna – to czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Internat – wynajęcie pokoi uczniom to czynności zwolnione od podatku VAT. W tym budynku prowadzony jest wynajem pomieszczenia szkolnego, które służy również do celów edukacyjnych. Ponadto na dachu stoi antena telekomunikacyjna z firmy O. Z drugą firmą na anteny znajdujące się na dachu została rozwiązana umowa, z kolei od marca została zawarta umowa na instalację skrzynki o powierzchni 2,5 m2 związaną z usługami telekomunikacyjnymi.

Budynek Centrum to obiekt czterech brył połączonych ze sobą funkcjonalnie i architektonicznie. Jest traktowany jako wspólne zadanie. W wyniku tego z inwestycji nie da się przyporządkować kosztów do każdego z budynków.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia VAT naliczonego związanego z wydatkami ponoszonymi na realizacje opisanej inwestycji.

Analiza przedstawionego opisu sprawy w kontekście obowiązujących przepisów prawa podatkowego prowadzi do wniosku, że zakupy związane z termomodernizacją budynku Centrum – Szkoła P., będą dotyczyły działalności gospodarczej (opodatkowanej i zwolnionej) jak również działalności innej niż gospodarcza.

Wnioskodawca w celu odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności ma obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną, brak jest takiego prawa w stosunku do towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności nieopodatkowanych tym podatkiem.

Natomiast w przypadku, gdy przyporządkowanie zakupów do działalności gospodarczej nie będzie możliwe i wydatki, o których mowa wyżej, będą służyły zarówno do wykonywania działalności gospodarczej (opodatkowanej podatkiem VAT, zwolnionej od podatku VAT), jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (zdarzenia pozostające poza zakresem VAT), Wnioskodawca w pierwszej kolejności będzie zobowiązany, na podstawie art. 86 ust. 2a ustawy, do obliczenia podatku naliczonego zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej. W dalszej kolejności podatnik do wydatków związanych z działalnością opodatkowaną i zwolnioną od podatku ma obowiązek zastosować proporcję, o której mowa w art. 90 ustawy.

Jak już wyżej wskazano analiza przedstawionego opisu sprawy prowadzi do wniosku, że zakupy związane z termomodernizacją budynku Centrum – Szkoła P., będą dotyczyły działalności gospodarczej (opodatkowanej i zwolnionej) jak również działalności innej niż gospodarcza. Zatem przy odliczeniu podatku naliczonego z tytułu zakupów związanych z termomodernizacją Budynku Centrum powinny znaleźć zastosowanie odpowiednie regulacje art. 86 ust. 2a-2h ustawy z uwzględnieniem rozporządzenia oraz art. 90 ustawy.

Jak wskazał Wnioskodawca – wartość wskaźnika obliczonego na podstawie przepisów art. 86 ust. 2a ustawy o VAT dla Centrum – Szkoła P. wynosi 4%, wartość proporcji za lata 2018-2019 obliczona dla Centrum – Szkoła P., na podstawie art. 90 ust. 2-8 ustawy o VAT wynosi 0%.

Zatem, skoro w przedmiotowym przypadku wartość proporcji za lata 2018-2019 obliczona dla Centrum – Szkoła P., na podstawie art. 90 ust. 2-8 ustawy o VAT wynosi 0%, to Województwu nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług w ramach realizowanego projektu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, jest prawidłowe.

Należy zauważyć, że stosownie do przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. W niniejszej interpretacji nie dokonano oceny prawidłowości zakwalifikowania czynności wykonywanych w termomodernizowanym budynku Centrum – Szkoła P. do poszczególnych kategorii działalności Województwa, tj. opodatkowanej, zwolnionej oraz niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT. Powyższe przyjęto jako element opisu zdarzenia przyszłego i nie było przedmiotem oceny Organu.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. z 2020 r., poz. 374, ze zm.).

Jednocześnie, stosownie do art. 15zzs ust. 7 ww. ustawy z dnia 2 marca 2020 r., czynności dokonane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może skutecznie wnieść skargę pomimo wstrzymania biegu powyższego terminu.

Zgodnie z art. 57a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Trwają prace modernizacyjne serwisu, w szczególności zmienia się wygląd i układ stron. Linki do stron pozostaną niezmienione.

Dawiejsze