0114-KDIP1-2.4012.166.2020.1.RD
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), w zw. z art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 374 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 kwietnia 2020 r. (data wpływu do Organu 21 kwietnia 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „Zakup specjalistycznego samochodu ratowniczo-gaśniczego wraz z wyposażeniem do ratowania życia i mienia na potrzeby Ochotniczej Straży Pożarnej w (…) ” - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 21 kwietnia 2020 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „Zakup specjalistycznego samochodu ratowniczo-gaśniczego wraz z wyposażeniem do ratowania życia i mienia na potrzeby Ochotniczej Straży Pożarnej w (…)”.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:
Gmina (dalej: „Gmina” lub „Wnioskodawca”) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego jest odpowiedzialna za realizację zadań własnych określonych w art. 7 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 506 ze zm., dalej: „ustawa o samorządzie gminnym”). W katalogu powierzonych Gminie zadań własnych przewidziane zostały, w szczególności sprawy dotyczące porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli oraz ochrony przeciwpożarowej i przeciwpowodziowej (art. 7 ust. 1 pkt 14 ustawy o samorządzie gminnym).
Wykonując wskazane powyżej zadanie własne, Gmina w 2014 r. zrealizowała projekt pn. „Zakup specjalistycznego samochodu ratowniczo-gaśniczego wraz z wyposażeniem do ratowania życia i mienia na potrzeby Ochotniczej Straży Pożarnej w (…)” (dalej: „Projekt”). Przedmiotem Projektu był zakup nowego ciężkiego samochodu ratowniczo-gaśniczego z napędem uterenowionym 6x6 wraz z wyposażeniem do ratowania życia i mienia (dalej: „Wóz strażacki”).
Projekt został zrealizowany przy udziale środków zewnętrznych. Gmina zawarła w tym zakresie umowę o dofinansowanie Projektu ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego 2007-2013.
W ramach Projektu Gmina poniosła m.in. wydatki na sporządzenie studium wykonalności Projektu oraz zakup Wozu strażackiego, a także wydatki związane z promocją Projektu oraz audytem zewnętrznym.
Poniesione przez Gminę wydatki były dokumentowane wystawianymi na rzecz Gminy przez dostawców / usługodawców fakturami VAT, na których to fakturach Gmina została wskazana jaka nabywca określonych towarów / usług (z podaniem NIP Gminy).
Podmiotem odpowiedzialnym na terenie Gminy za prowadzenie działań ratowniczo-gaśniczych jest m.in. stanowiąca element Krajowego Systemu Ratowniczo-Gaśniczego Ochotnicza Straż Pożarna działająca w formie stowarzyszenia (dalej: OSP).
Zakupiony w wyniku Projektu Wóz strażacki został przekazany nieodpłatnie przez Gminę na rzecz OSP zgodnie z przepisami szczególnymi (ustawa z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej), celem realizacji przez OSP działalności statutowej, polegającej, w szczególności na zapewnieniu na terenie Gminy bezpieczeństwa w zakresie ochrony przeciwpożarowej. Gmina nie wykorzystuje przy tym Wozu strażackiego do wykonywania jakichkolwiek odpłatnych czynności na podstawie umów cywilnoprawnych, w szczególności nie stanowi on przedmiotu np. dzierżawy czy też najmu. Mając na uwadze powyższe Wóz strażacki jest przez Gminę wykorzystywany wyłącznie do działalności niekomercyjnej (niepodlegającej VAT).
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Czy Gmina ma prawo do odliczenia VAT naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług na potrzeby realizacji Projektu?
Zdaniem Wnioskodawcy:
Gmina nie ma prawa do odliczenia VAT naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług na potrzeby realizacji Projektu.
Zgodnie z ogólną zasadą zawartą w treści art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Z treści tego przepisu wynika, że prawo do obniżenia kwot podatku należnego o kwoty podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy odliczenia tego dokonuje podatnik VAT, a także gdy towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tj. czynności, których następstwem jest określenie podatku należnego.
W myśl natomiast art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Zgodnie z opisem stanu faktycznego zakupiony przez Gminę Wóz strażacki, został nieodpłatnie udostępniony na rzecz OSP. OSP wykorzystuje udostępniony jej pojazd do realizacji działalności statutowej, w szczególności zapewnienia na terenie Gminy bezpieczeństwa w zakresie ochrony przeciwpożarowej. Przedstawiony powyżej sposób wykorzystania Wozu strażackiego stanowi zatem realizację zadań własnych Gminy w zakresie porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli oraz ochrony przeciwpożarowej i przeciwpowodziowej, które nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (Gmina nie pobiera odpłatności z tytułu udostępnienia Wozu strażackiego na rzecz OSP). Jednocześnie Gmina nie wykorzystuje zakupionego pojazdu do wykonywania jakichkolwiek odpłatnych czynności na podstawie umów cywilnoprawnych (np. najem lub dzierżawa).
Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy zdaniem Gminy w momencie nabycia nie przysługiwało jej prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług na potrzeby realizacji Projektu z tego względu, iż Gmina podejmując działania zmierzające do realizacji Projektu i nabywając niezbędne towary i usługi nie występowała w charakterze podatnika VAT, a wydatki poniesione na jej realizację nie były związane z czynnościami Gminy podlegającymi opodatkowaniu VAT.
Gmina pragnie podkreślić, że kwestia braku prawa do odliczenia VAT z wydatków planowanych do poniesienia przez Gminę w związku z realizacją Projektu została uprzednio potwierdzona w ramach interpretacji indywidualnej prawa podatkowego wydanej przez działającego w imieniu Ministra Finansów Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 12 listopada 2014 r., znak: ITPP2/443-1372/14/AJ.
Na marginesie Gmina pragnie również zauważyć, iż ponoszone przez nią wydatki na realizację Projektu, dotyczą okresów rozliczeniowych upływających w 2014 r. Powyższe oznacza zatem, iż bez względu na sposób wykorzystania Wozu strażackiego, Gminie nie powinno przysługiwać prawo do odliczenia VAT naliczonego od ponoszonych wydatków ze względu na 5 letni upływ okresu przedawnienia prawa do odliczenia VAT. Zgodnie bowiem z art. 86 ust. 13a ustawy o VAT, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10 i 11 (na bieżąco lub w dwóch następnych okresach rozliczeniowych), może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od końca roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.
W konsekwencji Gmina nie jest uprawniona do dokonania odliczenia VAT z wydatków poniesionych w ramach Projektu, w tym w drodze korekty, o której mowa w art. 86 ust. 13 ustawy o VAT.
Z uwagi na fakt, że Gmina nabyła wóz strażacki w celu jego wykorzystywania do realizacji zadań własnych Gminy, w obrębie których nie działa ona jako podatnik w myśl art. 15 ustawy o VAT i został on udostępniony nieodpłatnie do realizacji ww. zadań za pośrednictwem OSP, a sposób wykorzystania przez Gminę Wozu strażackiego po nabyciu nie uległ zmianie, Gminie nie przysługuje także prawo do odliczenia VAT z wydatków związanych z Projektem w drodze korekty wieloletniej, o której mowa w art. 91 ustawy o VAT.
Stanowisko Gminy znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydawanych w analogicznych stanach faktycznych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, tj. przykładowo w interpretacji z dnia 7 czerwca 2018 r., nr 0113-KDIPT1-1.4012.326.2018.2.RG, w której stwierdził, iż: „Gmina nie będzie miała prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu wozu strażackiego. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie będą spełnione - wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy - przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Gmina nie będzie działała jako podatnik VAT, a przedmiotowy wóz strażacki nie będzie służył do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.”
W konsekwencji należy uznać, że Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług na potrzeby realizacji Projektu.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2020 r., poz. 106 z poźn. zm.), zwanej dalej ustawą. Zgodnie z tym przepisem w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
- nabycia towarów i usług,
- dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Na podstawie art. 86 ust. 10 ustawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.
Stosownie do art. 86 ust. 11 ustawy jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.
Zgodnie z art. 86 ust. 13 ustawy jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a.
Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.
Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.
Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 506 z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.
W świetle art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 ww. ustawy). W szczególności zadania własne obejmują sprawy porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli oraz ochrony przeciwpożarowej i przeciwpowodziowej, w tym wyposażenia i utrzymania gminnego magazynu przeciwpowodziowego (art. 7 ust. 1 pkt 14 ustawy o samorządzie gminnym).
Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego jest odpowiedzialna za realizację zadań własnych określonych w art. 7 ustawy o samorządzie gminnym. W katalogu powierzonych Gminie zadań własnych przewidziane zostały, w szczególności sprawy dotyczące porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli oraz ochrony przeciwpożarowej i przeciwpowodziowej (art. 7 ust. 1 pkt 14 ustawy o samorządzie gminnym). Wykonując wskazane zadanie własne, Gmina w 2014 r. zrealizowała Projekt pn. „Zakup specjalistycznego samochodu ratowniczo-gaśniczego wraz z wyposażeniem do ratowania życia i mienia na potrzeby Ochotniczej Straży Pożarnej w (…)”. Przedmiotem Projektu był zakup nowego ciężkiego samochodu ratowniczo-gaśniczego z napędem uterenowionym 6x6 wraz z wyposażeniem do ratowania życia i mienia („Wóz strażacki”). Projekt został zrealizowany przy udziale środków zewnętrznych. W ramach Projektu Gmina poniosła m.in. wydatki na sporządzenie studium wykonalności Projektu oraz zakup Wozu strażackiego, a także wydatki związane z promocją Projektu oraz audytem zewnętrznym. Poniesione przez Gminę wydatki były dokumentowane wystawianymi na rzecz Gminy przez dostawców / usługodawców fakturami VAT, na których to fakturach Gmina została wskazana jaka nabywca określonych towarów / usług (z podaniem NIP Gminy). Podmiotem odpowiedzialnym na terenie Gminy za prowadzenie działań ratowniczo-gaśniczych jest m.in. stanowiąca element Krajowego Systemu Ratowniczo-Gaśniczego Ochotnicza Straż Pożarna działająca w formie stowarzyszenia. Zakupiony w wyniku Projektu Wóz strażacki został przekazany nieodpłatnie przez Gminę na rzecz OSP zgodnie z przepisami szczególnymi (ustawa z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej), celem realizacji przez OSP działalności statutowej, polegającej, w szczególności na zapewnieniu na terenie Gminy bezpieczeństwa w zakresie ochrony przeciwpożarowej. Gmina nie wykorzystuje przy tym Wozu strażackiego do wykonywania jakichkolwiek odpłatnych czynności na podstawie umów cywilnoprawnych, w szczególności nie stanowi on przedmiotu np. dzierżawy czy też najmu. Wóz strażacki jest przez Gminę wykorzystywany wyłącznie do działalności niekomercyjnej (niepodlegającej VAT).
Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących poniesienie wydatków związanych z realizacją projektu „Zakup specjalistycznego samochodu ratowniczo-gaśniczego wraz z wyposażeniem do ratowania życia i mienia na potrzeby Ochotniczej Straży Pożarnej w (…)”.
Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W niniejszej sprawie związek taki nie występuje. Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca realizował projekt pn. „Zakup specjalistycznego samochodu ratowniczo-gaśniczego wraz z wyposażeniem do ratowania życia i mienia na potrzeby Ochotniczej Straży Pożarnej w (…)” w ramach zadań własnych nałożonych na niego ustawą o samorządzie gminnym. Zatem w analizowanym przypadku Gmina nie ponosiła wydatków w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a tym samym nabywając towary i usługi nie działała w charakterze podatnika podatku VAT. Ponadto jak wskazał Wnioskodawca, zakupiony w ramach realizacji projektu w 2014 r. Wóz strażacki nie jest wykorzystywany do wykonywania jakichkolwiek odpłatnych czynności na podstawie umów cywilnoprawnych, w szczególności nie stanowi on przedmiotu dzierżawy, czy najmu. Jak wskazano Wóz strażacki jest przez Gminę wykorzystywany wyłącznie do działalności niekomercyjnej (niepodlegającej VAT). Zatem w rozpatrywanej sprawie warunki wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy uprawniające do odliczenia podatku naliczonego nie są spełnione.
W konsekwencji Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących poniesienie wydatków związanych z realizacją projektu „Zakup specjalistycznego samochodu ratowniczo-gaśniczego wraz z wyposażeniem do ratowania życia i mienia na potrzeby Ochotniczej Straży Pożarnej w (…)”, również w drodze korekty deklaracji podatkowej.
Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Tut. Organ informuje, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
- z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs. ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych Dz. U. z 2020r. poz. 374 z późn. zm.).
Jednocześnie, stosownie do art. 15zzs ust. 7 ww. ustawy z dnia 2 marca 2020 r., czynności dokonane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może skutecznie wnieść skargę pomimo wstrzymania biegu powyższego terminu.
Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
