Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-2.4012.651.2019.1.KT
z 3 grudnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 października 2019 r. (data wpływu 21 października 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z inwestycją pn. „Przebudowa linii komunikacji miejskiej …” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 października 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z inwestycją pn. „Przebudowa linii komunikacji miejskiej …”.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina Miasto jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Posiada osobowość prawną oraz zdolność do czynności prawnych. Zgodnie z ustawą z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od Państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego, tzw. „ustawą centralizacyjną”, od dnia 1 stycznia 2017 r. Wnioskodawca prowadzi wspólne ze swoimi jednostkami organizacyjnymi rozliczenie VAT.

Gmina Miasto realizuje projekt pn. „Przebudowa linii komunikacji miejskiej …" dofinansowywany w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020. Oś priorytetowa 4 – „Efektywność energetyczna”, Działanie 4.4. – „Zrównoważony transport miejski”, Poddziałanie …. Udział dofinansowania to 74,58% kosztów kwalifikowalnych.

Umowa o dofinansowanie podpisana została 27.07.2018r. Data rozpoczęcia realizacji projektu to 30.01.2019r. Data rozpoczęcia rzeczowej realizacji projektu to 09.05.2019r. Przewidywana data finansowego zakończenia realizacji projektu to 31.12.2019r. W związku ze zbliżającą się datą zakończenia projektu Gmina występuje z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej. „Przebudowa linii komunikacji miejskiej …” jest kontynuacją działań prowadzonych na trasie linii komunikacji miejskiej nr … i …w ramach projektu „Przebudowa linii komunikacji miejskiej …”.

Etap II obejmuje rozbudowę odcinka ulicy … od ulicy … do ulicy … z przebudową włączeń ulic … i … (zakres projektu nie obejmuje przebudowy skrzyżowań z ul. … – wykonane oraz z ul. …), przebudowę przystanku autobusowego na ul. … przy wjeździe na ul. … oraz realizacja aktywnego przejścia dla pieszych na ul. … przy budynku nr …. Teren inwestycji koncentruje się na działkach zlokalizowanych wzdłuż ulicy stanowiącej trasę linii komunikacji miejskiej … i …. Są to działki położone w mieście …. Rozbudowywany odcinek ul. … jest trasą przejazdową aż 12 linii komunikacji MZK (9 linii łączących miasto … i gminę … oraz 3 linie, których kursy odbywają się na terenie miasta). W związku z tym, infrastruktura, która powstanie na trasie linii … oraz … będzie służyła również użytkownikom innych linii autobusowych.

Zakres inwestycji:

1. Koszty kwalifikowane:
   1. Poprawa funkcjonalności odcinka ul. … dla autobusów komunikacji miejskiej (… i …) poprzez przebudowę elementów drogowych ułatwiających przejazd pojazdów MZK. Działania przewidziane do realizacji w ramach planowanej przebudowy to m.in.: na odcinku rozbudowy ulicy … od ulicy … do ulicy … z przebudową włączeń ulic .. i …:
      • przebudowa skrzyżowania ul. … z ul. … i ul. …, w tej chwili jest to skrzyżowanie 4-wlotowe z sygnalizacją świetlną z przesuniętymi wlotami z ul. … i ul. …, po zrealizowaniu inwestycji będzie to czterowlotowe skrzyżowanie skanalizowane z sygnalizacją świetlną,
        
      • przebudowa dwóch przejść dla pieszych przy skrzyżowaniu ul. … i ul. …,
        
      • wykonanie nowej nawierzchni dwujezdniowej wraz z wykonaniem nowej konstrukcji jezdni dostosowanej do planowanego obciążenia ruchu,
        
      • wykonanie częściowe ścieżki rowerowej – 370 mb (połączenie ul. … z ul. … oraz wzdłuż ul. … od ul. … do ul. … z włączeniem),
        
      • wykonanie chodników, zjazdów, miejsc parkingowych,
        
      • budowa dodatkowego przystanku autobusowego w ul. …, przebudowa 2 istniejących zatok autobusowych wraz z ich przesunięciem (wymiana wiat – 2 szt., nowa wiata – 1 szt.),
        
      • budowa sieci odwadniającej,
        
      • budowa nowej linii oświetleniowej z wykonaniem nowych słupów oświetleniowych z oprawami typu LED,
        
      • budowa sygnalizacji świetlnej,
        
      • wykonanie elementów poprawiających bezpieczeństwo (w tym m.in. barierki w pasie zieleni, bezpieczne przejścia dla pieszych z tzw. przesunięciem),
        
      • budowa sieci telekomunikacyjnej,
        
      • budowa kanału teletechnicznego,
        
      • przebudowa sieci kolidujących z planowaną przebudową,
        
      • wykonanie trawników oraz nasadzeń zastępczych drzew.
   2. Przebudowa przystanku autobusowego na ul. … przy wjeździe na ul. … (wymiana wiaty – 1 szt.).
      
   3. Realizacja aktywnego przejścia dla pieszych na ul. … przy budynku nr ...
2. Koszty niekwalifikowane: Roboty przygotowawcze, roboty ziemne, elementy ulic – koryta (chodniki poza pasem drogowym – ok. 577 m.kw.), elementy ulic – podbudowy (chodniki poza pasem drogowym – ok. 577 m.kw.), elementy ulic – nawierzchnia (chodniki poza pasem drogowym – ok. 577 m.kw.), przebudowa sieci gazowej, zieleń drogowa poza pasem drogowym (ok. 259,50 m.kw., 11 drzew). Łączna długość jezdni objętej realizowanym projektem, które są trasą linii autobusowych komunikacji miejskiej … i … to 1145 mb (1020 mb ul. …, 125 mb ul. …) oraz dodatkowo odcinek jezdni będącej trasą innej linii autobus łączącej Miasto …i Gminę …: 90 mb ul. …, co stanowi łącznie 1235 mb. Długość wybudowanych dróg dla rowerów – 0,37 km.
   
   
   

Celem głównym projektu jest zwiększenie liczby mieszkańców, którzy zrezygnują z poruszania się samochodem na rzecz transportu publicznego, rowerowego lub poruszania się pieszo, co spowoduje spadek emisji gazów cieplarnianych oraz poprawa bezpieczeństwa użytkowników zmodernizowanej infrastruktury.

Właścicielem powstałej infrastruktury będzie Gmina Miasto. Majątek będzie ewidencjonowany w ewidencji środków trwałych Gminy Miasta. Po realizacji inwestycji wszelkie rozliczenia finansowe związane z funkcjonowaniem powstałego obszaru prowadzić będzie Wydział Mienia Komunalnego Urzędu Miasta w …. W kolejnych latach środki na utrzymanie infrastruktury będą zabezpieczane w kolejnych uchwałach budżetowych. Użytkownikami powstałej infrastruktury będą mieszkańcy, turyści i pozostali użytkownicy infrastruktury transportowej. Cała powstała infrastruktura będzie dla wszystkich użytkowników dostępna nieodpłatnie, zarówno w okresie realizacji projektu, jak i okresie jego trwałości. Infrastruktura powstała w wyniku realizacji inwestycji usprawnia transport publiczny miasta, jest ogólnodostępna i nie generuje dla Gminy przychodu. Projekt nie będzie związany z prowadzeniem działalności opodatkowanej.

Efekty zrealizowanej inwestycji będą służyły do realizacji zadań własnych gminy na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 2 i 4 ustawy z dnia 08.03.1990r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 506 z późn. zm.). Ponadto zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 16 grudnia 2010r. o publicznym transporcie zbiorowym (Dz. U. z 2018 r., poz. 2016 z późn. zm.) do zadań własnych gminy w zakresie publicznego transportu zbiorowego należą budowa, przebudowa i remont:

1. przystanków komunikacyjnych oraz dworców, których właścicielem lub zarządzającym jest gmina;
2. wiat przystankowych lub innych budynków służących pasażerom, posadowionych na miejscu przeznaczonym do wsiadania i wysiadania pasażerów lub przylegających do tego miejsca, usytuowanych w pasie drogowym dróg publicznych bez względu na kategorię tych dróg.
   
   

Zgodnie art. 18 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 10.04.1997r. prawo energetyczne (Dz. U. z 2019 r. poz. 755 z późn. zm.) do zadań własnych gminy należy finansowanie oświetlenia znajdującego się na terenie gminy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, na mocy prawodawstwa krajowego, od wydatków związanych z inwestycją pod nazwą „Przebudowa linii komunikacji miejskiej…”?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych VAT, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Z treści tej regulacji wynika, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikom podatku VAT, w sytuacji gdy towary i usługi, przy nabyciu których został naliczony podatek, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Gmina nabywając towary i usługi celem zrealizowania projektu pn. „Przebudowa linii komunikacji miejskiej…”, nie nabywa ich do działalności gospodarczej i tym samym nie działa w charakterze podatnika podatku VAT, zatem nie spełnia przesłanek wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. W związku z tym, Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu wydatków poniesionych na jego realizację.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.) zwanej dalej „ustawą”, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE.L. Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 506, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Katalog zadań własnych gminy został określony w art. 7 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie zostanie spełniony, ponieważ – jak wynika z okoliczności sprawy – towary i usługi nabywane w związku z realizacją inwestycji nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W związku z powyższym, Wnioskodawca nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków ponoszonych z tytułu realizacji ww. inwestycji. Tym samym, Wnioskodawcy z tego tytułu nie przysługuje prawo do zwrotu podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

Reasumując, Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z inwestycją pn. „Przebudowa linii komunikacji miejskiej …”, ponieważ – jak wynika z okoliczności sprawy – towary i usługi nabywane w związku z realizacją inwestycji nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego stanu faktycznego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.