UZASADNIENIE

W dniu 8 października 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości uznania przychodów uzyskiwanych ze świadczenia na rzecz Spółki usług doradczych za przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej oraz opodatkowania ich 19% podatkiem liniowym.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą, polegającą między innymi na świadczeniu usług doradczych. Dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej Wnioskodawca opodatkowuje na zasadach określonych w art. 30c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej "u.p.d.o.f.").

Wnioskodawca wchodzi w skład zarządu spółki kapitałowej na podstawie aktu powołania oraz jest jej wspólnikiem (dalej „Spółka”).

Wnioskodawca w zakresie pełnienia funkcji członka zarządu nie ma zawartej ze Spółką umowy o pracę. Za pełnienie funkcji członka zarządu z tytułu aktu powołania Wnioskodawca będzie pobierał wynagrodzenie.

Niezależnie od pełnienia funkcji członka zarządu, Wnioskodawca świadczy usługi o charakterze wykorzystując swoją wiedzę i doświadczenie. Przedmiotem usług świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki jest m. in.:

• Prowadzenie badań badawczo-rozwojowych określonych w umowie inwestycyjnej.
  

• Koordynacja prac związanych z systemem IT, w zakresie zarządzania rozwojem i zmianą systemu.
  
  
  

Wnioskodawca wskazuje przy tym, że:

• usługi na rzecz Spółki z o.o. świadczy osobiście lub w przyszłości będzie świadczyć przy pomocy swoich pracowników lub współpracowników (podwykonawców),
  

• ponosi pełne ryzyko gospodarcze związane z należytym świadczeniem usług doradczych,
  

• ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat swoich czynności oraz ich wykonywanie,
  

• świadczy usługi jako niezależny przedsiębiorca, niepodlegający kierownictwu Spółki,
  

• posiada swobodę w zakresie określenia miejsca i czasu wykonywania usług,
  

• w zakresie prowadzonej przez siebie działalności współpracuje także z innymi podmiotami otrzymując za nie stosowne wynagrodzenie.
  
  
  

Ustalone zostanie stałe wynagrodzenie miesięczne płatne na podstawie faktury VAT wystawianej przez świadczącego usługi.

W oparciu o umowę na świadczenie usług, Wnioskodawca nie wykonuje czynności kierowania/zarządzania Spółką z o.o., w której obecnie pełni funkcję członka zarządu.

Wymienione czynności związane z kierowaniem/zarządzeniem i rządzeniem Spółką z o.o. wykonywane są w ramach pełnienia funkcji członka zarządu wynikającym z uchwały Zgromadzenia Wspólników, natomiast w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca świadczy na rzecz Spółki z o.o. wyłącznie usługi opisane powyżej.

Zawarta pomiędzy Spółką a Wnioskodawcą umowa na świadczenie usług, nie ma charakteru kontraktu menedżerskiego, umowy o zarządzanie przedsiębiorstwem, ani też umowy o podobnym charakterze. Są to czynności prowadzone w ramach działalności gospodarczej świadczącego usługi i umowa ta została zawarta w ramach tej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca świadczy usługi zlecone przez Spółkę z o.o. w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, wykonuje te czynności we własnym zakresie i na swoją rzecz oraz na własne ryzyko i rachunek. Wykonując obowiązki wynikające z tej umowy Wnioskodawca nie podejmuje wiążących decyzji oraz nie wyraża woli Spółki. W ramach umowy nie reprezentuje podmiotu gospodarczego na zewnątrz, ani nie występuje w jego imieniu wobec osób trzecich.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przychody uzyskiwane z tytułu świadczenia przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki usług doradczych będą stanowić przychody z tytułu z pozarolniczej działalności gospodarczej, określone w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegające opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, działalność w zakresie doradztwa, a w szczególności wynagrodzenie uzyskiwane na podstawie Umowy zawartej ze Spółką z o.o. kwalifikuje się do przychodów z działalności gospodarczej, a nie z działalności wykonywanej osobiście. W art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), wśród przychodów wyróżnia się działalność wykonywaną osobiście (art. 10 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f.) oraz pozarolniczą działalność gospodarczą (art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f.).

Zgodnie z art. 9 ust. 1 u.p.d.o.f., opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21,52,52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów. Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 3:

• stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza ,emerytura lub renta,
• działalność wykonywana osobiście,
• pozarolnicza działalność gospodarcza.
  
  

Podział ten ma istotny wpływ nie tylko na sposób prowadzenia dokumentacji finansowej, ustalenie podstaw opodatkowania, ale także na sposób opodatkowania i jego wysokość.

Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy - w myśl art. 12 ust. 1 ww. ustawy - uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, uważa się przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej - z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7 - o czym stanowi art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Definicja pozarolniczej działalności gospodarczej zawarta została w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z jego treścią, działalność gospodarcza albo pozarolnicza działalność gospodarcza to działalność zarobkowa:

• wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa,
  

• polegająca na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż, polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,
  

-prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Natomiast w świetle art. 13 pkt 9 u.p.d.o.f., również za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7. Oznacza to, że wynagrodzenie otrzymywane przez świadczącego usługi z tytułu pełnienia funkcji członka zarządu i zarządzania w Spółce z o.o. kwalifikuje się jako działalność wykonywana osobiście.

Natomiast przychody uzyskiwane na podstawie Umowy z tytułu działalności w zakresie doradztwa należy traktować inaczej, niż przychody otrzymywane za m.in. zarządzanie Spółką z o.o. Istotą kontraktu menedżerskiego, czy umów o zarządzanie przedsiębiorstwem lub umów o podobnym charakterze zawieranych pomiędzy przedsiębiorcą zlecającym zarząd, a samodzielnym podmiotem (zarządcą) jest zarządzanie przez ten ostatni podmiot za wynagrodzeniem tymże przedsiębiorstwem na rzecz i w interesie przedsiębiorcy na jego rachunek i ryzyko.

Takiego charakteru nie będzie miała umowa o doradztwo w takim zakresie, jak to zostało przedstawione w opisie ww. zdarzenia przyszłego. Członek zarządu, jednocześnie prowadzący działalność gospodarczą i świadczący usługi jako doradca nie będzie miał decydującego zdania o wyborze własnych pomysłów, nie będzie także decydował o akceptowaniu własnych ocen ani strategii.

Wnioskodawca świadczący usługi z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej w oparciu o umowę o świadczenie usług doradczych nie będzie wykonywał żadnych czynności kierowania (zarządzania), a jedynie szereg czynności, których istotą jest doradzanie, które będą przedstawiane do akceptacji.

Usługi te w żaden sposób nie będą związane z podejmowaniem decyzji co do gospodarowania majątkiem spółki. W związku z wykonywaniem usług objętych umową o świadczenie usług, świadczącemu usługi nie będzie podlegał personel spółki.

Nie będzie on również posiadał uprawnień do składania oświadczeń woli i zaciągania zobowiązań w imieniu Spółki w związku z wykonywaniem umowy, co oznacza brak pełnej samodzielności w wykonywaniu działań (dodatkowo występuje nadzór i ocena wykonywania kontraktu).

Należy zatem uznać, że przedmiotowych usług nie można kwalifikować jako uzyskiwanych w ramach kontraktu menedżerskiego, umowy o zarządzanie przedsiębiorstwem, czy też umowy o podobnym charakterze.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, przychody uzyskiwane przez niego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej z tytułu świadczenia usług doradztwa wyżej wymienionych, stanowić będą przychód, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f. Zgodnie zaś z art. 9a ust. 2 u.p.d.o.f., podatnicy mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c (stawka liniowa).

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w wydanych interpretacjach podatkowych (np. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 10 marca 2015 r. nr IPPB1/415- 1420/14-2/MS1; interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12 lutego 2013 r., sygn. IPPB1/415-1509/12-4/JB, z dnia 18 lipca 2012 r, sygn. IPPB1/415-493/12-3/IF, z dnia 9 maja 2012 r. sygn. IPPB1/415-202/24-4/ES, Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 20 lutego 2013 r., sygn. ITPB1/415-1252/12/IG, Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 2 lipca 2012 r., sygn. IBPBI/1/415-412/12/ZK).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 3 ww. ustawy: źródłami przychodów są:

• stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta (pkt 1),
  

• działalność wykowywana osobiście (pkt 2),
  

• pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3).
  
  
  

Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy – w myśl art. 12 ust. 1 ww. ustawy – uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Ponadto w świetle art. 5b ust. 1 ww. ustawy za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
   
   

Jak wynika z treści art. 5b ust. 1 powoływanej ustawy, niespełnienie któregokolwiek z warunków wymienionych w tym przepisie oznacza, że wykonywane czynności mogą być klasyfikowane na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako pozarolnicza działalność gospodarcza.

W kontekście działalności gospodarczej należy także zacytować art. 14 ust. 1 omawianej ustawy, zgodnie z którym za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie do art. 13 pkt 7 i pkt 9 ww. ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się:

• pkt 7 – przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych,
  

• pkt 9 – przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej – z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.
  
  
  

Należy zauważyć, że wyodrębnienie w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w katalogu przychodów z działalności wykonywanej osobiście przychodów z umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze – przy jednoczesnym zdefiniowaniu na użytek tej ustawy pojęcia pozarolniczej działalności gospodarczej – nie pozostawia wątpliwości, że źródłem tych przychodów nie jest pozarolnicza działalność gospodarcza, lecz zawsze działalność wykonywana osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym przychody uzyskane z tytułu tego rodzaju umów stanowią przychody z działalności wykonywanej osobiście, nawet jeżeli umowy te zawierane są w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej. Czynności zarządcze dotyczą określonej osoby, tym samym mogą być dokonywane bezpośrednio przez tę osobę. Jednocześnie, z uwagi na fakt, że w przypadku zawarcia umowy powierzającej zarząd przedsiębiorstwem występuje duża dowolność nazewnictwa, przepis art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy nie tylko przychodów uzyskanych na podstawie umów o zarządzanie, kontraktu menedżerskiego, lecz wszelkich umów o podobnym charakterze, z których wynika, że podatnikowi, w drodze umowy cywilnoprawnej, zostało zlecone sprawowanie zarządu przedsiębiorstwem, spółką czy instytucją.

Istotą kontraktu menedżerskiego, czy umów o zarządzanie przedsiębiorstwem lub umów o podobnym charakterze, zawieranych między przedsiębiorcą zlecającym zarząd a samodzielnym podmiotem – zarządcą jest zarządzanie przez ten ostatni podmiot tymże (cudzym) przedsiębiorstwem, na rzecz i w interesie przedsiębiorcy, na jego rachunek i ryzyko.

W tym miejscu należy również wskazać, że przychody członka zarządu spółki w przypadku zawarcia umowy o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktu menedżerskiego lub umowy o podobnym charakterze stanowią przychody zaliczone do źródła określonego w art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (stanowi o tym „wyłączenie” określone w art. 13 pkt 9 ustawy).

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą, polegającą między innymi na świadczeniu usług doradczych. Dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej Wnioskodawca opodatkowuje na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca wchodzi w skład zarządu spółki kapitałowej na podstawie aktu powołania oraz jest jej wspólnikiem. Wnioskodawca w zakresie pełnienia funkcji członka zarządu nie ma zawartej ze Spółką umowy o pracę. Za pełnienie funkcji członka zarządu z tytułu aktu powołania Wnioskodawca będzie pobierał wynagrodzenie. Wnioskodawca wskazuje, że usługi na rzecz Spółki z o.o. świadczy osobiście lub w przyszłości będzie świadczyć przy pomocy swoich pracowników lub współpracowników (podwykonawców), ponosi pełne ryzyko gospodarcze związane z należytym świadczeniem usług doradczych, ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat swoich czynności oraz ich wykonywanie, świadczy usługi jako niezależny przedsiębiorca, niepodlegający kierownictwu Spółki, posiada swobodę w zakresie określenia miejsca i czasu wykonywania usług, w zakresie prowadzonej przez siebie działalności współpracuje także z innymi podmiotami otrzymując za nie stosowne wynagrodzenie.

Ponadto, w oparciu o umowę na świadczenie usług, Wnioskodawca nie wykonuje czynności kierowania/zarządzania Spółką z o.o., w której obecnie pełni funkcję członka zarządu. Zawarta pomiędzy Spółką a Wnioskodawcą umowa na świadczenie usług, nie ma charakteru kontraktu menedżerskiego, umowy o zarządzanie przedsiębiorstwem, ani też umowy o podobnym charakterze. Wnioskodawca świadczy usługi zlecone przez Spółkę z o.o. w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, wykonuje te czynności we własnym zakresie i na swoją rzecz oraz na własne ryzyko i rachunek. Wykonując obowiązki wynikające z tej umowy Wnioskodawca nie podejmuje wiążących decyzji oraz nie wyraża woli Spółki. W ramach umowy nie reprezentuje podmiotu gospodarczego na zewnątrz, ani nie występuje w jego imieniu wobec osób trzecich.

Z treści wniosku wynika, że umowa zawarta ze Spółką w zakresie której Wnioskodawca świadczy wskazane we wniosku usługi doradcze na rzecz Spółki, nie ma charakteru kontraktu menedżerskiego, umowy o zarządzanie przedsiębiorstwem ani też umowy o podobnym charakterze. Ponadto równocześnie nie są spełnione łącznie warunki określone w art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dlatego też przychody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z tytułu świadczenia tych usług na rzecz Spółki można uznać za przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, a więc przychody ze źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy.

Tym samym, Wnioskodawca świadcząc w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na rzecz Spółki usługi doradcze na podstawie umowy zawartej ze Spółką jest uprawniony do kwalifikowania przychodu uzyskanego z tego tytułu jako mającego źródło w pozarolniczej działalności gospodarczej, zgodnie z przepisami art. 5b w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 3 oraz art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie natomiast do art. 9a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym został osiągnięty pierwszy przychód z tego tytułu w roku podatkowym, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód został osiągnięty w grudniu tego roku podatkowego.

Przy czym w myśl art. 9a ust. 2c przedmiotowej ustawy oświadczenie oraz zawiadomienie, o których mowa w ust. 2-2b, podatnicy mogą złożyć na podstawie przepisów ustawy o CEIDG.

Zgodnie z art. 30c ust. 1 ww. ustawy podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub 7, z zastrzeżeniem art. 29 i art. 30, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Reasumując – przychody uzyskiwane z tytułu świadczenia usług doradczych przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki należy kwalifikować jako przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i Wnioskodawca ma prawo do opodatkowania dochodu z tej działalności 19% liniowym podatkiem dochodowym od osób fizycznych, o którym mowa w art. 30c tej ustawy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.