2021.09.24 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-3.4012.302.2021.2.KK
z 24 września 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 25 czerwca 2021 r. (data wpływu 1 lipca 2021 r.), uzupełnionym pismem z 10 września 2021 r. (data wpływu 13 września 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania dostawy opisanego zespołu składników majątkowych nabywanych przez Wnioskodawcę za transakcję nabycia przedsiębiorstwa i wyłączenia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług ww. czynności na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy oraz braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z transakcją nabycia przedsiębiorstwa przez Wnioskodawcę – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 lipca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania dostawy opisanego zespołu składników majątkowych nabywanych przez Wnioskodawcę za transakcję nabycia przedsiębiorstwa i wyłączenia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług ww. czynności na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy oraz braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z transakcją nabycia przedsiębiorstwa przez Wnioskodawcę. Wniosek został uzupełniony 13 września 2021 r. o doprecyzowanie opisu sprawy, przeformułowanie zadanych pytań oraz o przeformułowanie stanowiska własnego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Pan A prowadzący działalność gospodarczą pod firmą: B posiadający numer NIP: (…) i numer REGON: (…) (dalej jako: „Zainteresowany nr 1”) oraz Pan C prowadzący działalność gospodarczą pod firmą: D posiadający numer NIP: (…) i numer REGON (…) (dalej jako: „Zainteresowany nr 2”) (zwani dalej łącznie jako: „Wspólnicy”), w celu wspólnego prowadzenia zarobkowej działalności gospodarczej zawarli umowę spółki cywilnej pod nazwą: „E” S.C. (NIP: (…), REGON: (…), dalej jako: „Spółka” lub „Zainteresowany nr 3”).

Przedmiotem działalności Spółki (Zainteresowanego nr 3) jest (zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności):

22.19.Z – Produkcja pozostałych wyrobów z gumy (jako działalność główna);
16.29.Z – Produkcja pozostałych wyrobów z drewna; produkcja wyrobów z korka; słomy i materiałów używanych do wyplatania;
25.50.Z – Kucie, prasowanie, wytłaczanie i walcowanie metali; metalurgia proszków;
25.61.Z – Obróbka metali i nakładanie powłok na metale;
25.62 Z – Obróbka mechaniczna elementów metalowych;
25.99.Z – Produkcja pozostałych gotowych wyrobów metalowych, gdzie indziej niesklasyfikowana.

Spółka (Zainteresowany nr 3) od 30 maja 2014 r. jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT.

W skład majątku Wspólników (Zainteresowanego nr 1 i Zainteresowanego nr 2) wchodzi zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych służących do prowadzenia działalności gospodarczej w ramach Spółki (Zainteresowanego nr 3), będący przedmiotem współwłasności łącznej obydwu Wspólników (Zainteresowanego nr 1 i Zainteresowanego nr 2).

Zainteresowany nr 1 i Zainteresowany nr 2 zamierzają dokonać zbycia zorganizowanego zespołu składników niematerialnych i materialnych służących do prowadzenia przez Wspólników działalności gospodarczej w ramach Spółki (Zainteresowanego nr 3) na rzecz spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej również jako: „Nabywca” lub „Wnioskodawca”) – na podstawie umowy zawartej we właściwej formie prawnej (dalej jako: „Transakcja”). Strony planowanej Transakcji zakładają również, że w jej ramach nastąpi także przejście zakładu pracy na Nabywcę, w trybie art. 231 Kodeksu pracy, przez co Nabywca (Wnioskodawca) ma stać się z mocy prawa pracodawcą względem pracowników zatrudnionych w zakładzie pracy Spółki (Zainteresowanego nr 3).

Na dzień złożenia wniosku Wnioskodawca nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT, jednak zamierza dokonać rejestracji Wnioskodawcy jako podatnika VAT przed przeprowadzeniem Transakcji.

Nabywca (Wnioskodawca) zamierza kontynuować działalność gospodarczą w oparciu o składniki majątkowe nabyte w ramach Transakcji od Wspólników Spółki (Zainteresowanego nr 3). W celu faktycznego kontynuowania działalności gospodarczej prowadzonej dotychczas przez Spółkę (Zainteresowanego nr 3) Nabywca (Wnioskodawca) posiada identyczne jak Spółka (Zainteresowany nr 3), a wymienione wyżej, rodzaje prowadzonej działalności sklasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Działalności.

W piśmie z 10 września 2021 r. – stanowiącym uzupełnieniu wniosku – Wnioskodawca wskazał, że:

Definicja przedsiębiorstwa zawarta w art. 55¹ Kodeksu cywilnego (dalej jako: „k.c.”) opisuje przedsiębiorstwo w ujęciu przedmiotowym, tj. jako zespół niematerialnych i materialnych składników stanowiących przedmiot prawa w szerokim znaczeniu. Użyte w treści art. 55¹ k.c. określenie „w szczególności” wskazuje na jedynie przykładowe i niezamknięte wyliczenie składników przedsiębiorstwa. Oznacza to, że z jednej strony w skład przedsiębiorstwa mogą wchodzić inne elementy, niewymienione w art. 55¹ k.c., a z drugiej – brak któregoś z tych elementów nie pozbawia zorganizowanego zespołu rzeczy i praw przymiotu przedsiębiorstwa.

Powyższe stanowisko potwierdza doktryna prawa, która wskazuje, że: „Zawarte w art. 55[1] k.c. wyliczenie składników przedsiębiorstwa ma wskazywać te elementy, które są najbardziej istotne dla istnienia przedsiębiorstwa w znaczeniu przedmiotowym. Nie oznacza to, że każde przedsiębiorstwo musi obejmować przynajmniej te składniki, które zawarto w wyliczeniu, ani też że nie może zawierać innych składników”. (tak: M. Habdas [w:] „Kodeks cywilny. Komentarz. Tom I. Część ogólna [ art. 1-125]”, red. M. Fras, Warszawa 2018, art. 55[1]).

Należy podkreślić, że na gruncie cywilistycznym przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Składniki materialne i niematerialne tworzą więc pewien zorganizowany kompleks przeznaczony do realizacji zadań gospodarczych i mogący być przedmiotem obrotu.

Celem planowanej Transakcji jest zbycie przez Wspólników spółki cywilnej (Spółki) zorganizowanego zespołu składników materialnych i niematerialnych przeznaczonego do prowadzenia przez nich działalności gospodarczej w ramach spółki cywilnej (Spółki). Wnioskodawca wskazuje, że w ramach planowanej Transakcji mogą nie wystąpić wszystkie elementy wymienione w otwartym katalogu sformułowanym przez ustawodawcę w treści art. 55¹ k.c., np. patenty i inne prawa własności przemysłowej, co jednak, w ocenie Wnioskodawcy, nie będzie powodowało, że przedmiot Transakcji utraci przymiot przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ k.c. Przyjmując powyższe rozumowanie, w ocenie Wnioskodawcy, zasadne jest twierdzenie, że przedmiotem planowanej Transakcji będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ zdanie pierwsze k.c.

Wnioskodawca w kontekście powyższych wyjaśnień precyzuje, że skierowanie przez Wnioskodawcę wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej zmierzało do wyjaśnienia wątpliwości Wnioskodawcy odnośnie tego, czy w sytuacji, gdy przedmiotem zbycia (Transakcji) jest przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ k.c., lecz stanowiące współwłasność wspólników spółki cywilnej na zasadzie współwłasności łącznej – transakcja taka powinna być traktowana na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług (Ustawy o VAT) jako transakcja zbycia przedsiębiorstwa, o której jest mowa w art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT.

W tym kontekście należy zauważyć, że jak podkreśla się w literaturze przedmiotu, „z istoty współwłasności łącznej wynika jej bezudziałowy charakter” (J. Gudowski, J. Rudnicka, G. Rudnicki, S. Rudnicki [w:] J. Gudowski, J. Rudnicka, G. Rudnicki, S. Rudnicki, „Kodeks cywilny. Komentarz. Tom II. Własność i inne prawa rzeczowe, wyd. II”, Warszawa 2016, art. 196), co powoduje, że Wspólnicy mogą przeprowadzić planowaną Transakcję jedynie łącznie (wspólnie).
Kwestia uznania przedmiotu Transakcji za przedsiębiorstwo będzie bezpośrednio wpływała na istnienie (bądź nieistnienie) prawa Wnioskodawcy do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej jako: „Ustawa o VAT”): „Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej »podatkiem«, podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju”.

Z kolei w art. 7 ust. 1 Ustawy o VAT określone zostało, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 Ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast z treści art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT wynika, że: „Przepisów ustawy nie stosuje się do (...) transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa”.

Kluczowe znaczenie w przedmiotowym stanie faktycznym i planowanym zdarzeniu przyszłym ma to, czy w ramach planowanej transakcji sprzedaży dojdzie do zbycia przedsiębiorstwa.

Uznanie przedmiotu planowanej transakcji sprzedaży za przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ zdanie pierwsze k.c., będzie skutkowało brakiem opodatkowania planowanej Transakcji podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT: „W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124”. Na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) Ustawy o VAT: „Kwotę podatku naliczonego stanowi (...) suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu: nabycia towarów i usług”. Jak wynika z przywołanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki. Należy podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT oraz braku istnienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 Ustawy o VAT. Przepis powyższy (art. 88 Ustawy o VAT) określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 Ustawy o VAT: „Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy: (...) transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku”. Powyższa regulacja stanowi zatem, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny z tego względu, że transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Należy zatem podkreślić, że od uznania przedmiotu planowanej Transakcji za przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ zdanie pierwsze k.c. uzależnione jest istnienie (bądź nieistnienie) prawa Wnioskodawcy do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Tym samym w przypadku uznania, że przedmiot planowanej Transakcji sprzedaży powinien być traktowany jako przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ zdanie pierwsze k.c., Transakcja nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT), w konsekwencji czego Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z przedmiotową transakcją.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w piśmie z 10 września 2021 r.)

Czy w uwarunkowaniach zaprezentowanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego zbycie przez Wspólników spółki cywilnej (Spółki) w ramach planowanej Transakcji zorganizowanego zespołu składników majątku (niematerialnych i materialnych) służących do prowadzenia działalności gospodarczej w ramach Spółki stanowiących współwłasność Wspólników spółki cywilnej (Spółki) na zasadzie współwłasności łącznej (jako wspólników spółki cywilnej), będzie traktowane na gruncie opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jako zbycie przedsiębiorstwa, skutkiem czego Transakcja nie będzie podlegać przepisom ustawy o podatku od towarów i usług zgodnie z art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT, co będzie miało wpływ na istnienie bądź nieistnienie prawa Wnioskodawcy do obniżenia kwoty podatku należnego od naliczonego?
Czy w związku z planowaną Transakcją, tj. zbyciem przez Wspólników spółki cywilnej (Spółki) zorganizowanego zespołu składników majątku (niematerialnych i materialnych) należących do Wspólników Spółki i służących do prowadzenia działalności gospodarczej w ramach Spółki, Wnioskodawca uprawniony będzie do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, tj. czy Wnioskodawca będzie bądź nie będzie posiadał prawo do odliczenia podatku od towarów i usług (VAT) w związku z planowaną Transakcją?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w piśmie z 10 września 2021 r.):

Ad 1.

Zgodnie z art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT: „Przepisów ustawy nie stosuje się do: (...) transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa”.

Zgodnie z art. 55¹ zdanie pierwsze k.c.: „Przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. (...)”. Zbycie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w rozumieniu art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT ma miejsce wówczas, gdy przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część przechodzi co do zasady na własność nabywcy, który kontynuuje działalność zbywcy.

Definicja przedsiębiorstwa zawarta w art. 55¹ k.c. opisuje przedsiębiorstwo w ujęciu przedmiotowym, jako zespół niematerialnych i materialnych składników stanowiących przedmiot prawa w szerokim znaczeniu. Użyte w treści art. 55¹ k.c. określenie „w szczególności” wskazuje na jedynie przykładowe i niezamknięte wyliczenie składników przedsiębiorstwa. Oznacza to, że z jednej strony w skład przedsiębiorstwa mogą wchodzić inne elementy, niewymienione w art. 55¹ k.c., a z drugiej – brak któregoś z tych elementów nie pozbawia zorganizowanego zespołu rzeczy i praw przymiotu przedsiębiorstwa. Powyższe stanowisko potwierdza doktryna prawa, która wskazuje: „Zawarte w art. 55[1] k.c. wyliczenie składników przedsiębiorstwa ma wskazywać te elementy, które są najbardziej istotne dla istnienia przedsiębiorstwa w znaczeniu przedmiotowym. Nie oznacza to, że każde przedsiębiorstwo musi obejmować przynajmniej te składniki, które zawarto w wyliczeniu, ani też że nie może zawierać innych składników” (tak: M. Habdas [w:] „Kodeks cywilny. Komentarz. Tom I. Część ogólna (art. 1-125)”, red. M. Fras, Warszawa 2018, art. 55[1]. Należy podkreślić, że na gruncie cywilistycznym przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Składniki materialne i niematerialne tworzą więc pewien zorganizowany kompleks przeznaczony do realizacji zadań gospodarczych i mogący być przedmiotem obrotu. Celem planowanej Transakcji jest zbycie przez Wspólników spółki cywilnej (Spółki) na rzecz Wnioskodawcy zorganizowanego zespołu składników materialnych i niematerialnych przeznaczonego do prowadzenia działalności gospodarczej w ramach tej spółki cywilnej (Spółki). W ocenie Wnioskodawcy, zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej przez Wspólników w ramach Spółki posiada cechy do uznania go za przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ zdanie pierwsze k.c., tym bardziej, że Wnioskodawca zamierza kontynuować na podstawie m.in. zorganizowanego zespołu składników materialnych i niematerialnych dotychczasową działalność Spółki.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, przedmiotem planowanej Transakcji będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ zdanie pierwsze k.c., przy czym Wnioskodawca wskazuje, że w ramach planowanej Transakcji mogą nie wystąpić wszystkie elementy wymienione w otwartym katalogu sformułowanym przez ustawodawcę w treści art. 55¹ k.c. np. patenty i inne prawa własności przemysłowej. Nie będzie to jednakże, w ocenie Wnioskodawcy, powodowało, że przedmiot Transakcji utraci przymiot przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ zdanie pierwsze k.c.

Podkreślić jednakże należy, że w ramach przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego Wnioskodawca powziął wątpliwość (która jest zasadniczym powodem zwrócenia się z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej prawa podatkowego) czy w sytuacji, gdy przedmiotem sprzedaży (Transakcji) jest przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ zdanie pierwsze k.c. stanowiące współwłasność wspólników spółki cywilnej na zasadzie współwłasności łącznej – transakcja taka powinna być traktowana na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług (Ustawy o VAT) jako transakcja zbycia przedsiębiorstwa, o której jest mowa w art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT. W tym kontekście należy zauważyć, że jak podkreśla się w literaturze przedmiotu, „z istoty współwłasności łącznej wynika jej bezudziałowy charakter” (J. Gudowski, J. Rudnicka, G. Rudnicki, S. Rudnicki [w:] J. Gudowski, J. Rudnicka, G. Rudnicki, S. Rudnicki, „Kodeks cywilny. Komentarz. Tom II. Własność i inne prawa rzeczowe, wyd. II”, Warszawa 2016, art. 196), co powoduje, że Wspólnicy mogą przeprowadzić planowaną Transakcję jedynie łącznie (wspólnie).

Jak wcześniej wskazano, planowana Transakcja dotyczyć będzie sprzedaży zorganizowanego zespołu składników niematerialnych i materialnych służących do prowadzenia przez Wspólników Spółki działalności w ramach spółki cywilnej (Spółki) przysługującego wspólnikom spółki cywilnej (Spółki) na zasadzie współwłasności łącznej. Z istoty współwłasności łącznej wspólników spółki cywilnej wynika, iż każdy ze wspólników posiada niepodzielne i bezudziałowe prawo do całości majątku. Ustawodawca w treści art. 863 § 1 k.c. zakazuje wspólnikom spółki cywilnej rozporządzania udziałem we wspólnym majątku wspólników oraz udziałem w poszczególnych składnikach tego majątku. W praktyce oznacza to, że wspólnik w spółce cywilnej nie jest wyłącznym właścicielem konkretnej części majątku przysługującego tejże spółce, toteż nie może samodzielnie rozporządzać swoim udziałem. Wnioskodawca stoi na stanowisku, że z uwagi na brak możliwości samodzielnego i swobodnego dysponowania jednoosobowo przez każdego ze Wspólników majątkiem posiadanym przez nich w ramach spółki cywilnej (Spółki) z powodu istnienia współwłasności łącznej przysługującej Wspólnikom spółki cywilnej (Spółki) w stosunku do całości majątku posiadanego przez nich w ramach Spółki, dysponują oni prawem do zbycia całości majątku spółki cywilnej wyłącznie w sposób niepodzielny. Powyższe powoduje, że, w ocenie Wnioskodawcy, przedmiotem planowanej Transakcji będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ zdanie pierwsze k.c., a nie udziały w tymże przedsiębiorstwie. Zdaniem Wnioskodawcy, fakt, iż jedną ze Stron planowanej Transakcji będą Wspólnicy spółki cywilnej (Spółki) nie ma wpływu na odmienną ocenę charakteru planowanej Transakcji jako zbycia przedsiębiorstwa, o którym jest mowa w art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT.

Wnioskodawca zamierzający nabyć od Wspólników spółki cywilnej (Spółki) przedmiotowy zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej (w rozumieniu Wnioskodawcy będzie to przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 55¹ zdanie pierwsze k.c.) wyraża wolę kontynuacji działalności gospodarczej m.in. w oparciu o składniki majątkowe nabyte w ramach Transakcji.

Uwzględniając powyższe – w szczególności fakt, iż przedmiotem planowanej Transakcji ma być zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej, tj. w rozumieniu Wnioskodawcy przedsiębiorstwo, o którym jest mowa w art. 55¹ k.c., a nie udziały w tymże przedsiębiorstwie, jak również fakt, że Wnioskodawca zamierza kontynuować działalność gospodarczą m.in. w oparciu o składniki majątkowe nabyte od Wspólników Spółki w ramach planowanej Transakcji – w ocenie Wnioskodawcy, planowana Transakcja nie będzie podlegała przepisom ustawy o VAT, z uwagi na spełnienie przesłanki do uznania ją za transakcję zbycia przedsiębiorstwa, o której jest mowa w art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT, co będzie miało wpływ na nieistnienie prawa Wnioskodawcy do obniżenia kwoty podatku należnego od naliczonego.

Ad 2.

Zgodnie z art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT: „Przepisów ustawy nie stosuje się do: (...) transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa”. Z uwagi na okoliczność, iż planowana Transakcja będzie dotyczyła sprzedaży przez wszystkich Wspólników spółki cywilnej (Spółki) zorganizowanego zespołu składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej będących przedmiotem współwłasności łącznej Wspólników na rzecz Wnioskodawcy, który zamierza kontynuować dotychczasową działalność Spółki wykorzystując do tego celu m.in. nabyte w ramach planowanej Transakcji składniki majątku, przedmiotem planowanej Transakcji, w ocenie Wnioskodawcy, będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ zdanie pierwsze k.c.

Okoliczności zaistniałe w uwarunkowaniach przedmiotowej sprawy uzasadniają, w ocenie Wnioskodawcy, zastosowanie wyłączenia wynikającego z art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT albowiem przedmiotem planowanej Transakcji będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ zdanie pierwsze k.c., tj. zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych służących do prowadzenia działalności gospodarczej przez Wspólników spółki cywilnej w ramach Spółki.

Zdaniem Wnioskodawcy, okoliczność, że przedmiotem planowanej Transakcji będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ zdanie pierwsze k.c. będące na zasadzie współwłasności łącznej własnością Wspólników spółki cywilnej (Spółki), nie będzie miało żadnego wpływu na wyłączenie planowanej Transakcji zbycia przedsiębiorstwa spod opodatkowania podatkiem od towarów i usług (VAT) na podstawie art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT, gdyż przedmiotem planowanej Transakcji będzie przedsiębiorstwo jako byt niepodzielny, nie zaś udziały w tymże przedsiębiorstwie.

W ocenie Wnioskodawcy, planowana Transakcja nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż z uwagi na fakt, że jej przedmiotem będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ zdanie pierwsze k.c., a działalność przedsiębiorstwa będzie kontynuowana przez Wnioskodawcę. Planowana Transakcja będzie zatem objęta, w ocenie Wnioskodawcy, wyłączeniem spod opodatkowania podatkiem od towarów i usług (VAT) na podstawie art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT.

Od uznania przedmiotu Transakcji za przedsiębiorstwo bezpośrednio zależeć będzie istnienie prawa Wnioskodawcy do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT: „Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej »podatkiem«, podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju”. Z kolei w art. 7 ust. 1 Ustawy o VAT określone zostało, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 Ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast z treści art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT wynika, że: „Przepisów ustawy nie stosuje się do: (...) transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa”. Kluczowe znaczenie w przedmiotowym stanie sprawy ma to, czy w ramach planowanej Transakcji sprzedaży dojdzie do zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. Uznanie przedmiotu planowanej Transakcji sprzedaży za przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ zdanie pierwsze k.c. będzie skutkowało brakiem opodatkowania planowanej Transakcji sprzedaży podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT: „W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124”. Na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a): „Kwotę podatku naliczonego stanowi: suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu: nabycia towarów i usług”. Jak wynika z powołanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki. Należy również podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT oraz braku wystąpienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 Ustawy o VAT. Przepis powyższy (art. 88 Ustawy o VAT) określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika praw do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 Ustawy o VAT: „Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy: (...) transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku”. Powyższa regulacja stanowi zatem, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny z tego względu, że transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku. W konsekwencji powyższego od uznania przedmiotu planowanej Transakcji za przedsiębiorstwo bezpośrednio uzależnione jest prawo Wnioskodawcy do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zdaniem Wnioskodawcy, planowana Transakcja spełniać będzie przesłanki do uznania ją za transakcję zbycia przedsiębiorstwa, o której jest mowa w art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT, w konsekwencji czego Wnioskodawcy, z uwagi na treść art. 88 ust. 3a pkt 2 Ustawy o VAT, nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z przedmiotową Transakcją, tj. Wnioskodawca nie będzie posiadał prawa do odliczenia podatku od towarów i usług (VAT), w związku z planowaną Transakcją.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Towarami, w oparciu o art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jednocześnie art. 6 ustawy, wskazuje na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są w nim wskazane czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszczące się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług, z uwagi jednak na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Termin „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Podkreślenia wymaga, że ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, powinien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Należy zauważyć, że powyższa regulacja stanowi implementację art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11 grudnia 2006, str. 1 ze zm.), zgodnie z którym w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Z powyższego przepisu wynika, że wprowadza on, tak samo jak ma to miejsce w ustawie o podatku od towarów i usług, możliwość wyłączenia z zakresu opodatkowania przekazania całości lub części majątku przedsiębiorstwa.

Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”. Dlatego też, dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją sformułowaną w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.), zwanej dalej Kodeksem cywilnym.

Zgodnie z powołanym wyżej przepisem, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
koncesje, licencje i zezwolenia;
patenty i inne prawa własności przemysłowej;
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
tajemnice przedsiębiorstwa;
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy zbywany majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Przy czym, zgodnie z art. 55² Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Zatem składniki materialne i niematerialne, wchodzące w skład przedsiębiorstwa, powinny pozostać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej zbywcy. Sformułowanie zawarte w zacytowanym art. 55¹ Kodeksu cywilnego „obejmuje ono w szczególności”, pozwala uznać, że definicja wymienia tylko przykładowe elementy przedsiębiorstwa. W rezultacie przedsiębiorstwo może obejmować także inne, niewymienione w tym przepisie składniki, jak również może składać się z niektórych tylko elementów wyliczenia zawartego w art. 55¹ Kodeksu cywilnego.

Jeżeli warunki, o których mowa w art. 55¹ Kodeksu cywilnego zostaną spełnione, to zbycie takiego przedsiębiorstwa do innego podmiotu, nie będzie podlegało przepisom ustawy.

Nie wszystkie jednak elementy tworzące przedsiębiorstwo są na tyle istotne, aby bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu przedsiębiorstwa. W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

W związku z tym, przedsiębiorstwem w rozumieniu Kodeksu cywilnego jest takie przedsiębiorstwo, które jest zorganizowane i wyposażone w składniki zapewniające realizowanie celów gospodarczych, jest samodzielnym podmiotem prawa funkcjonującym w obrocie gospodarczym.

Wskazać należy, że zbycie przedsiębiorstwa ma miejsce wówczas, gdy cały majątek przedsiębiorstwa przechodzi na własność jednego nabywcy, który kontynuuje działalność gospodarczą zbywcy.

W wyroku C-497/01 (w sprawie Zita Modes z Luksemburga) Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE) stwierdził, iż „pojęcie zbycia, czy to za wynagrodzeniem, czy też bez lub w charakterze aportu wniesionego do spółki, całości aktywów lub jej części, należy interpretować tak, iż obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, łącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz, w zależności od konkretnego przypadku, składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje ono zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż zapasów produktów”. Ponadto TSUE stwierdził, iż fakt, że VI Dyrektywa nie zawiera definicji pojęcia przedsiębiorstwa lub jego części, nie oznacza, że państwa członkowskie mają swobodę jego interpretacji. Pojęcia w niej używane powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny od innych przepisów, z wyjątkiem sytuacji, gdy sama Dyrektywa daje państwom członkowskim jasną dyspozycję do zdefiniowania pojęcia w krajowej legislacji. TSUE wskazał też, iż nabywca musi jednak posiadać zamiar kontynuowania działalności gospodarczej przejmowanego przedsiębiorstwa lub jego części, nie zaś jedynie natychmiast likwidować daną działalność i sprzedać przejęte mienie.

Na tę ostatnią okoliczność, czyli przydatność zespołu składników do prowadzenia (kontynuowania) działalności przez nabywcę, zwrócił uwagę TSUE w wyroku C-408/98 (Abbey National Plc), podzielając opinię Rzecznika Generalnego z dnia 13 kwietnia 2000 r., który stwierdził, iż „rozwiązanie przyjęte w Zjednoczonym Królestwie wydaje się rozsądne: gdy aktywa stanowiące część przedsiębiorstwa zdolną do odrębnego funkcjonowania są zbywane w taki sposób, że sprzedana część kontynuuje swoją działalność, ma zastosowanie opcja, z której Zjednoczone Królestwo skorzystało na mocy art. 5(8) VI Dyrektywy i uznaje się, że nie nastąpiła dostawa towarów”.

Z kolei w wyroku z dnia 10 listopada 2011 r., w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christel Schriever, TSUE wywiódł, że regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje zaś samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, że nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 112, wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. W wyroku tym Trybunał wywiódł, że jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania na podstawie art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy.

W kontekście zatem zbycia przedsiębiorstwa, z wyłączenia stosowania przepisów ustawy korzysta przekazanie przedsiębiorstwa lub jego niezależnej części, w tym dóbr materialnych oraz ewentualnie elementów niematerialnych, które razem tworzą przedsiębiorstwo lub jego część zdolne do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Nabywca musi jednakże mieć na celu prowadzenie przekazanego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jedynie natychmiastową likwidację danej działalności lub sprzedanie zapasów zasobów, jeśli istnieją.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zamierza nabyć od Spółki zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych służących do prowadzenia przez Spółkę działalności gospodarczej. Strony planowanej Transakcji zakładają, że w jej ramach nastąpi także przejście zakładu pracy na Nabywcę (Wnioskodawcę), w trybie art. 23¹ Kodeksu pracy.

Na dzień złożenia wniosku Wnioskodawca nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT, jednak zamierza dokonać rejestracji przed przeprowadzeniem Transakcji.

Nabywca (Wnioskodawca) zamierza kontynuować działalność gospodarczą w oparciu o składniki majątkowe nabyte w ramach Transakcji. W celu faktycznego kontynuowania działalności gospodarczej prowadzonej dotychczas przez Spółkę, Nabywca (Wnioskodawca) posiada identyczne jak Spółka rodzaje prowadzonej działalności sklasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Działalności.

Przedmiotem planowanej Transakcji będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego.

Wątpliwości Wnioskodawcy w pierwszej kolejności dotyczą wskazania, czy planowana Transakcja stanowić będzie zbycie przedsiębiorstwa na gruncie ustawy i w konsekwencji, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że planowana Transakcja nabycia zespołu składników majątku (niematerialnych i materialnych) służących do prowadzenia działalności gospodarczej w ramach spółki cywilnej i stanowiących współwłasność Wspólników Spółki na zasadzie współwłasności łącznej (jako wspólników spółki cywilnej), stanowić będzie zbycie przedsiębiorstwa w rozumieniu Kodeksu cywilnego i w konsekwencji, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy, będzie wyłączona spod opodatkowania podatkiem VAT. Z opisu sprawy wynika bowiem, że Wspólnicy zamierzają dokonać zbycia zorganizowanego zespołu składników niematerialnych i materialnych służących do prowadzenia przez Wspólników działalności gospodarczej w ramach Spółki na rzecz Wnioskodawcy na podstawie umowy zawartej we właściwej formie prawnej. Strony planowanej Transakcji zakładają również, że w jej ramach nastąpi także przejście zakładu pracy na Nabywcę, w trybie art. 231 Kodeksu pracy, przez co Wnioskodawca ma stać się z mocy prawa pracodawcą względem pracowników zatrudnionych w zakładzie pracy Spółki. Należy podkreślić, że Wnioskodawca zamierza kontynuować działalność gospodarczą w oparciu o składniki majątkowe nabyte w ramach Transakcji od Wspólników Spółki. W celu faktycznego kontynuowania działalności gospodarczej prowadzonej dotychczas przez Spółkę, Nabywca posiada identyczne jak Spółka, rodzaje prowadzonej działalności sklasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Działalności. Ponadto, jak wskazał Wnioskodawca, przedmiotem planowanej Transakcji będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ zdanie pierwsze k.c.

Zatem uznać należy, że przedmiot Transakcji stanowi/będzie stanowić zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych, o którym mowa w art. 55¹ Kodeksu cywilnego, pozwalający na samodzielne realizowanie celów gospodarczych.

Podsumowując, zbycie przez Wspólników spółki cywilnej (Spółki) w ramach planowanej Transakcji zorganizowanego zespołu składników majątku (niematerialnych i materialnych) służących do prowadzenia działalności gospodarczej w ramach Spółki stanowiących współwłasność Wspólników spółki cywilnej (Spółki) na zasadzie współwłasności łącznej (jako wspólników spółki cywilnej), będzie traktowane na gruncie opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jako zbycie przedsiębiorstwa, skutkiem czego Transakcja nie podlega/nie będzie podlegać przepisom ustawy o podatku od towarów i usług zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Kolejna wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy prawa do odliczenia podatku VAT w związku z nabyciem przedsiębiorstwa.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 tej ustawy.

W myśl art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Jak wskazano powyżej nabycie przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwa od Spółki, stanowi/będzie stanowić czynność wymienioną w przepisie art. 6 pkt 1 ustawy i w konsekwencji nie podlega/nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem Wnioskodawcy jako nabywcy majątku należącego do Spółki, zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie przysługuje/nie będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu tej transakcji na zasadach wynikających z art. 86 ustawy.

Podsumowując, w związku z planowaną Transakcją, tj. zbyciem przez Wspólników spółki cywilnej zorganizowanego zespołu składników majątku (niematerialnych i materialnych) należących do Wspólników Spółki i służących do prowadzenia działalności gospodarczej w ramach Spółki, Wnioskodawca (Nabywca) nie jest/nie będzie uprawniony do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, tj. Wnioskodawca nie posiada/nie będzie posiadał prawa do odliczenia podatku od towarów i usług w związku z planowaną Transakcją.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy:

zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin