0111-KDIB1-1.4011.109.2021.2.SG
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 marca 2021 r. (data wpływu 31 maja 2021 r.), uzupełnione pismami z dnia: 5 maja 2021 r. oraz 24 sierpnia 2021 r. (o tych samych datach wpływu) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku (tzw. IP Box) - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 31 maja 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku (tzw. IP Box).
W związku z brakami stwierdzonymi we wniosku, pismem z dnia 22 lipca 2021 r., znak: 0111 KDIB1 1.4011.109.2021.1.SG, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano pismem z dnia 24 sierpnia 2021 r. (o tej samej dacie wpływu).
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:
Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą od 1 września 2020 r. Przedmiotem prowadzonej działalności gospodarczej jest tworzenie i rozwijanie oprogramowania - przeważające PKD działalności 62.01.Z (działalność związana z oprogramowaniem).
Wnioskodawca prowadzi działalność na terenie Polski. Wnioskodawca podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Wnioskodawca nie zatrudnia pracowników i nie korzysta z usług podwykonawców.
W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca ma zawartą umowę z polskim przedsiębiorcą, ze spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, zarejestrowaną i prowadzącą działalność gospodarczą w Polsce (zwaną dalej kontrahentem), na podstawie której wykonuje prace konsultacyjno-programistyczne PKWiU: 62.01.11.0. Wnioskodawca wykonuje na zlecenie kontrahenta działalność związaną z oprogramowaniem, chronioną prawem autorskim, która obejmuje projektowanie i wdrażanie profesjonalnych systemów i instalacji automatyki oraz instalacji elektrycznych niskiego napięcia dla obiektów przemysłowych, wykorzystując systemy komputerowe renomowanych firm światowych, a także opracowanie algorytmów sterowania oraz wykonanie oprogramowania sterowników przemysłowych i stacji operatorskich.
Wnioskodawca tworzy również testy i przeprowadza testy, dzięki którym następuje sprawdzenie oraz rozwój aktualnie używanego systemu. Celem testów jest osiągnięcie większej wydajności oraz niezawodności pozwalającej na zmniejszenie czynnika błędu ludzkiego, w całkowicie zautomatyzowanych magazynach. Wnioskodawca tworzy testy zindywidualizowane dla potrzeb danego projektu prowadzonego przez Zleceniodawcę. Kreowane testy zawsze są różne w porównaniu do innych projektów prowadzonych przez Zleceniodawcę, ponieważ każdy magazyn posiada inną funkcjonalność oraz stosuje różne rozwiązania technologiczne. Stworzone testy zawsze sprawdzane są wieloma scenariuszami testowymi, które jak i same testy są zależne od specyfikacji projektu. W magazynach, które oferuje Zleceniodawca, człowiek bierze udział wyłącznie w procesie składowania produktów oraz kompletacji zamówień (w niektórych projektach dąży się do pełnego zautomatyzowania magazynu, w których wykorzystywana będzie praca robotów zamiast ludzi). Pozostałe sprawy związane z prowadzeniem magazynu, takie jak przechowywanie, wydobywanie oraz przygotowywanie produktów do zamówień obsługiwane są przez system. Tworzenie testów jest swego rodzaju działaniem innowacyjnym prowadzącym do ulepszania procesów technologicznych. Wykreowane przez Wnioskodawcę testy przeprowadzane są w środowisku symulacyjnym oraz na obiekcie rzeczywistym. Ma to na celu:
- sprawdzenie poprawności działania systemu oraz wszystkich jego funkcjonalności podczas tworzenia systemu,
- -zauważenie możliwych błędów oraz niezgodności w procesach w działaniu systemu „na żywo”,
- orientacja na możliwy rozwój danego procesu w celu zwiększenia wydajności lub niezawodności zaobserwowanej w środowisku testowym, jak i produkcyjnym - możliwość wprowadzenia nowszej technologii opartej na odmiennym podejściu do danego procesu.
Poza powyższym, do zadań Wnioskodawcy należy również modyfikowanie, badanie, dokumentowanie i wspomaganie oprogramowania, włączając pisanie zleceń sterujących programami, analizowanie, projektowanie systemów gotowych do użycia, rozbudowa, tworzenie, implementacja oprogramowania, dostarczanie oraz tworzenie dokumentacji oprogramowania wykonanego na zlecenie kontrahenta, w tym również:
- rozwijanie aplikacji własnych, spełniających potrzeby biznesowe kontrahenta,
- parametryzowanie i konfigurowanie testowych systemów informatycznych w zakresie niezbędnym do realizacji potrzeb biznesowych kontrahenta,
- analiza, projektowanie i programowanie projektów zleconych przez kontrahenta,
- tworzenie nowej funkcjonalności programów, nowych modułów,
- budowa i wdrażanie nowych rozwiązań technologicznych w zakresie oprogramowania,
- dokumentowanie zastosowanych rozwiązań.
Podczas realizacji zadań Wnioskodawca występuje zazwyczaj, jako samodzielny twórca oprogramowania. Zdarza się jednak również, że wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowania są częścią większych projektów, w których Wnioskodawca występuje, jako współtwórca. Wszystkie projekty, w których Wnioskodawca bierze, bądź będzie brał udział, są realizowane w ramach umowy z innymi podmiotami. Precyzując dotychczasowe wyjaśnienia, Wnioskodawca wskazuje, że jego działalność programistyczna jest zazwyczaj częścią dużych, długofalowych projektów prowadzonych przez Zleceniodawcę. Nad tymi projektami zwykle pracują również inni programiści. Jednakże, czynności powierzone do wykonania Wnioskodawcy są wykonywane przez niego samodzielnie i nie ma współautorów do tych czynności. Przykładowo, Zleceniodawca realizuje duży projekt, w ramach którego zleca wielu programistom wykonanie/napisanie aplikacji, czy też nowych narzędzi w funkcjonującym programie. Zleceniodawca zleca Wnioskodawcy, w ramach realizacji tego projektu, stworzenie aplikacji, narzędzi w sposób samodzielny, bez udziału innych programistów. Natomiast innym programistom może zlecić, w ramach tego projektu, stworzenie innych aplikacji czy narzędzi. Zatem, nie ma współautorów rezultatów przekazywanych przez Wnioskodawcę do Zleceniodawcy.
Należy podkreślić, że wytwarzane i rozwijane w ramach prowadzonej działalności oprogramowania lub ich części (kody źródłowe) i nowe funkcjonalności stanowią odrębne programy komputerowe podlegające ochronie prawnej z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Wszelkie zmiany wprowadzane do rozwijanego i ulepszanego oprogramowania nie mają charakteru rutynowego. Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za rezultat oraz wykonanie czynności względem Zleceniodawcy i nie ponosi odpowiedzialności względem innych osób. Zleceniodawca z chwilą przyjęcia od Wnioskodawcy rezultatów jego czynności i nabycia od niego majątkowych praw autorskich, przyjmuje na siebie odpowiedzialność za produkty/programy wytworzone przez Wnioskodawcę, względem osób trzecich i prawo swobodnego rozporządzania produktami nabytymi od Wnioskodawcy.
Wszelkie czynności, zlecone Wnioskodawcy w ramach umowy ze Spółką, nie są wykonywane pod kierownictwem, oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności. Wnioskodawca sam decyduje o miejscu i czasie wykonywania czynności i nie ma kierownika/przełożonego, wykonuje czynności w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, a nie w ramach umowy o pracę.
Wnioskodawca ulepsza i rozwija oprogramowanie, którego nie jest ani właścicielem, ani współwłaścicielem, ani użytkownikiem posiadającym prawo do korzystania z tego oprogramowania na podstawie licencji wyłącznej. Kontrahent Wnioskodawcy ma prawo do rozwijania i ulepszania oprogramowania i w konsekwencji zleca wykonanie tych czynności Wnioskodawcy. Działania Wnioskodawcy, polegające na rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania, zmierzają do poprawy użyteczności i/lub funkcjonalności tego oprogramowania.
Wytworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie objęte jest prawami autorskimi, co zostało zaznaczone w umowie o współpracy z kontrahentem. Autorskie prawo do programu komputerowego podlega ochronie prawnej z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1191 z późn. zm.).
Wnioskodawca przenosi na swojego kontrahenta autorskie prawa majątkowe do stworzonych i przekazanych mu utworów. Wnioskodawca otrzymuje od swojego kontrahenta wynagrodzenie za wykonane zadania i w kwotę tego wynagrodzenia jest wkalkulowane wynagrodzenie za przeniesienie na kontrahenta praw autorskich, a więc Wnioskodawca nie otrzymuje odrębnie od wynagrodzenia za wykonanie zlecenia wynagrodzenia za sprzedaż praw autorskich. Wnioskodawca występuje zazwyczaj jako samodzielny twórca oprogramowania.
Wnioskodawca przenosi na rzecz kontrahenta każdorazowo majątkowe prawa autorskie do programów, które stworzył samodzielnie lub w ramach współautorstwa. Na tej podstawie Zleceniodawca nabywa prawo do rozporządzania programem i jego modyfikowania.
Dla celów podatkowych Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, natomiast na potrzeby wyodrębnienia przychodów oraz kosztów związanych z kosztami kwalifikowanymi, prowadzona jest odrębna ewidencja. Do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawca zalicza głównie wydatki na utrzymanie biura, sprzęt biurowy, usługi księgowe. Sprzedaży podlegają kwalifikowane prawa własności intelektualnej, w szczególności prawa majątkowe do wytworzonego kodu źródłowego bądź kwalifikowane prawo własności intelektualnej za cenę wkalkulowaną w cenę wykonywanych na rzecz kontrahenta usług.
W celu wytworzenia danego oprogramowania Wnioskodawca w zależności od konkretnego zlecenia:
- pisze/tworzy program lub część programu od podstaw i nie nabywa wyników prac B+R prowadzonych przez inne firmy, ani praw autorskich innych firm lub
- wykorzystuje do wytworzenia oprogramowania gotowe komponenty, biblioteki, stworzone przez innych autorów, a następnie w sposób autorski rozbudowuje dany komponent lub tworzy w sposób autorski tzw. nakładkę na komponent, rozwija, ulepsza komponent, celem zrealizowania indywidualnych potrzeb i zamówienia kontrahenta, a więc w ostateczności kontrahent otrzymuje gotowy produkt/program istotnie różniący się od komponentu, który został wykorzystany do stworzenia tego produktu/programu.
W związku z regulacjami IP BOX Wnioskodawca chciałby skorzystać z przepisów, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, m.in. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8). Autorskie oprogramowanie, stworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę, stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Autorskie oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicję zawartą w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oprogramowanie jest elementem znacznie szerszego procesu B+R prowadzonego w ramach danego projektu. Prace programistyczne mają na celu wyeliminowanie naukowej lub technicznej niepewności oraz znalezienie nowych rozwiązań dla zaadresowanych problemów. Realizacja postępu dokonuje się poprzez tworzenie nowych lub bardziej wydajnych algorytmów, w oparciu o nowe techniki tworzone na bieżąco. Prace w realizowanych projektach związane są także w dużej mierze z poprawą wydajności i do tego wykorzystywane są nowe algorytmy, tworzeniem nowej, dotychczas nieosiągalnej funkcjonalności, implementacji nowych sposobów rozwiązania problemów projektowych. W praktyce do realizacji powyższych zadań, na co dzień Wnioskodawca musi w drodze doświadczeń, testów oraz eksperymentów zdobywać, poszerzać i łączyć wiedzę z nauk podstawowych: matematyka, statystyka, jak i stosowanych: informatyka, algorytmika, a następnie wykorzystywać ją przy tworzeniu programów. Wnioskodawca, celem prawidłowej oceny swojej działalności i zakwalifikowania poszczególnych zleceń i tym samym dochodów do działalności badawczo-rozwojowej, posiłkuje się definicjami działalności naukowej i prac rozwojowych zawartych w artykule 4 ustawy z 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Wnioskodawca prowadzi ewidencję, w której wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej i pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym, przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.
W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał ponadto, że:
- prowadzi odrębną ewidencję od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego IP, to jest od 1 września 2020 r. i ewidencja prowadzona jest na bieżąco;
- chciałby zastosować preferencyjną stawkę opodatkowania 5% uzyskanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w stosunku do dochodów za 2020 r., dochodów uzyskiwanych w 2021 roku i dochodów przyszłych.
Nadmieniam, że dotychczas Bartosz O. nie rozliczył podatku dochodowego według w/w stawki 5%, z uwagi na oczekiwanie na interpretację podatkową w tej sprawie. Według objaśnień Ministerstwa Finansów, w przedmiotowym temacie, zalecane było dla programistów skorzystanie ze stawki 5% w oparciu o indywidualną interpretację. Dlatego też, Bartosz O. dopiero po otrzymaniu interpretacji indywidualnej zamierza sporządzić stosowne korekty rozliczeń podatku dochodowego, na podstawie m.in. posiadanej odrębnej ewidencji, o której mowa powyżej.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Czy w opisanej sytuacji możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% podstawy opodatkowania od osiągniętego w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej?
Zdaniem Wnioskodawcy, spełnia on wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na podstawie art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podatek od osiągniętego przez podatnika, w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. W myśl art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest autorskie prawo do programu komputerowego (podlegające ochronie prawnej). Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym, ustalona jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej i obliczanego wg wzoru z art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zdaniem Wnioskodawcy, realizowane przez niego czynności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to jest działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań, a wszystkie wykonane przez niego zlecenia chronione są prawem autorskim. Wnioskodawca, celem prawidłowej oceny swojej działalności i zakwalifikowania poszczególnych zleceń, i tym samym dochodów do działalności badawczo rozwojowej, posiłkuje się definicjami działalności naukowej i prac rozwojowych zawartych w artykule 4 ustawy z 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Zgodnie z art. 4 ust. 1 tej ustawy działalność naukowa obejmuje badania naukowe, prace rozwojowe oraz twórczość artystyczną. Natomiast w myśl art. 4 ust. 3 tej ustawy prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Zdaniem Wnioskodawcy, pracami rozwojowymi według przedstawionej powyżej definicji i w konsekwencji kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, są zarówno programy, które napisał sam od podstaw bez wykorzystywania pracy i dzieł innych autorów, jak i programy, do których stworzenia wykorzystał gotowe komponenty, biblioteki, które to w sposób autorski zmienił lub ulepszył, rozwinął. Zdaniem Wnioskodawcy pracami rozwojowymi są również stworzone przez niego testy oraz przeprowadzane testy. W związku z powyższym, ma prawo do zapłacenia podatku dochodowego od osób fizycznych według stawki 5% podstawy opodatkowania od osiągniętego w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Nadmieniam, że Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zajął analogiczne stanowisko w zbliżonym stanie faktycznym w interpretacji indywidualnej wydanej 2 października 2019 r., sygnatura: 0114 KDIP3 3.4011.392.2019.2.MT.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Na wstępie należy zaznaczyć, że pytanie przedstawione przez Wnioskodawcę we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, tutejszy organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy. Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nie objęte pytaniami, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm., dalej: „updof”): opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Ustawodawca w art. 5a pkt 38 updof wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej, zgodnie z którą przez działalność badawczo-rozwojową rozumieć należy działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
W myśl art. 5a pkt 39 updof, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych – oznacza to:
- badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 i 619),
- badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 ze zm.), badania naukowe są działalnością obejmującą:
- badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
- badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy: prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193 ze zm.), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.
Zgodnie z art. 30ca ust. 1 updof – podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.
W myśl art. 30ca ust. 2 updof, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:
- patent,
- prawo ochronne na wzór użytkowy,
- prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
- prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
- dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
- prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
- wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r., poz. 213),
- autorskie prawo do programu komputerowego
-podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.
Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 updof).
Stosownie z kolei do treści art. 30ca ust. 4 updof, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:
(a + b) * 1,3/a + b + c + d
w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:
- prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
- nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
- nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
- nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 updof).
Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 updof, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:
- z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
- ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
- z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
- z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 updof, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:
- wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
- prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
- wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
- dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
- dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.
Na podstawie art. 30cb ust. 2 updof, podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.
Stosownie do art. 30cb ust. 3 updof, w przypadku, gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.
Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.
Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.
Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem, że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.
Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.
Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.
Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) jest prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.
Podatnik ma możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik może skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).
Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1062).
Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych – ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.
Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.
Przez działalność badawczo-rozwojową, stosownie do art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, rozumie się działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Jak wskazał w opisie sprawy Wnioskodawca, prowadzona przez niego działalność jest działalnością badawczo-rozwojową w rozumieniu powołanego wcześniej art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż obejmuje prace rozwojowe i jest podejmowana w sposób systematyczny, ma charakter twórczy oraz podejmowana jest w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 11 updof, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).
Ministerstwo Finansów w objaśnieniach podatkowych z 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX stwierdziło jednoznacznie, że dochód z kwalifikowanych IP wykazuje się w zeznaniu podatkowym za rok, w którym został on osiągnięty. Oznacza to, że IP Box, podobnie jak ulga B+R, jest preferencją podatkową, z której można skorzystać po zakończeniu roku podatkowego w zeznaniu rocznym.
Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, należy wskazać, że:
- Wnioskodawca tworzy i rozwija oprogramowanie komputerowe w ramach indywidualnej działalności gospodarczej.
- Wnioskodawca wykonuje ww. czynności w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności badawczo–rozwojowej spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.
- Wytwarzane i rozwijane przez Wnioskodawcę oprogramowania lub ich części (kody źródłowe) i nowe funkcjonalności stanowią odrębne programy komputerowe podlegające ochronie prawnej z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
- Wnioskodawca przenosi na swojego kontrahenta autorskie prawa majątkowe do stworzonych i modyfikowanych/ulepszanych utworów.
- Wnioskodawca otrzymuje od swojego kontrahenta wynagrodzenie za wykonane zadania i w kwotę tego wynagrodzenia jest wkalkulowane wynagrodzenie za przeniesienie na kontrahenta praw autorskich,
- Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadających na ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.
Reasumując powyższe – autorskie oprogramowanie, stworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 updof.
Mając powyższe na uwadze, Wnioskodawca uzyskuje dochód z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w postaci tworzonego oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, stąd dochód ten kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu wg stawki 5%.
Tym samym, Wnioskodawca będzie mógł skorzystać w zeznaniu rocznym z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu za rok: 2020, 2021 oraz za lata kolejne (przy założeniu, że jego sytuacja i/lub obowiązujące prawo nie ulegną zmianie), według 5% stawki podatku dochodowego.
Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.
Końcowo należy wskazać, że samodzielne prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej nie było przedmiotem interpretacji indywidualnej, bowiem okoliczność ta stanowiła element stanu faktycznego.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
- z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.).
Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.