2021.09.17 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0113-KDIPT2-2.4011.503.2021.7.KR

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.503.2021.7.KR
z 17 września 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 26 kwietnia 2021 r. (data wpływu 30 kwietnia 2021 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 lipca 2021 r. (data wpływu 6 lipca 2021 r.), pismem z dnia 7 sierpnia 2021 r. (data wpływu 10 sierpnia 2021 r.), oraz pismem (data wpływu 2 września 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 kwietnia 2021 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 29 czerwca 2021 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.503.2021.2.KR, 0111-KDIB3-3.4012.205.2021.3.JSU, wezwano Wnioskodawczynię, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 29 czerwca 2021 r. (skutecznie doręczone w dniu 2 lipca 2021 r.). W dniu 6 lipca 2021 r. (nadano w dniu 5 lipca 2021 r.) wpłynęło uzupełnienie wniosku.

W związku z brakiem należnej opłaty oraz koniecznością doprecyzowania zdarzenia przyszłego, pismem z dnia 20 lipca 2021 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.503.2021.4.KR, 0111-KDIB3-3.4012.205.2021.6.JSU, ponownie wezwano Wnioskodawczynię, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 20 lipca 2021 r. (skutecznie doręczone w dniu 2 sierpnia 2021 r.). W dniu 10 sierpnia 2021 r. (nadano w dniu 7 sierpnia 2021 r.) wpłynęło uzupełnienie wniosku. Należną opłatę od wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej uiszczono w dniu 8 sierpnia 2021 r.

Następnie, z uwagi na niepodpisanie złożonego uzupełnienia wniosku, pismem z dnia 18 sierpnia 2021 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.503.2021.6.KR, 0111-KDIB3-3.4012.205.2021.9.JSU, ponownie wezwano Wnioskodawczynię, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Ponowne wezwanie wysłano w dniu 19 sierpnia 2021 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 27 sierpnia 2021 r.). W dniu 2 września 2021 r. (nadano w dniu 31 sierpnia 2021 r.) wpłynęło uzupełnienie wniosku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni jest właścicielką działki o nr ewidencyjnym x9/3, o obszarze wynoszącym 0,51 ha, dla której Sąd Rejonowy w ...VI Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW nr .... Według miejscowego planu zagospodarowania jest to teren na cele zabudowy przemysłowej, usługowej, składu (obiekt...). Działka nabyta została na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 10 maja 1977 r. (sygn. ...) o stwierdzeniu nabycia spadku po zmarłym w dniu 21 grudnia 1973 r. ojcu Wnioskodawczyni ZW. Do chwili obecnej teren użytkowany był rolniczo. W 2018 r. Wnioskodawczyni podpisała umowę przedwstępną na sprzedaż ww. działki na rzecz Spółki pod firmą ….. Sp. z o.o.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 4 lipca 2021 r. (data wpływu 6 lipca 2021 r.) Wnioskodawczyni wskazała, że odziedziczona przez Nią działka nr x9/3 oraz 1/4 udziału w nieruchomości nr x9/4, wchodziły w skład masy spadkowej po Jej ojcu ZW, który zmarł 21 grudnia 1973 r. Nieruchomość – gospodarstwo rolne o całkowitej powierzchni 9 ha 04 a, stanowiła współwłasność małżeńską (ustawową). Zgodnie z aktem notarialnym (repertorium A nr ...) nieruchomość została nabyta w dniu ... lipca 1967 r. Zgodnie z postanowieniem z dnia 10 maja 1977 r. (....) o stwierdzeniu nabycia spadku, spadek po ojcu ZW zmarłym w dniu .. grudnia 1973 r. nabyty został w następujących częściach: mama H 1/4 części, MW (aktualnie C...- Wnioskodawczyni) 3/20 części, BW (aktualnie S) 3/20 części.

Aktem notarialnym z dnia 16 listopada 2011 r. zawarto umowę o zniesienie współwłasności. W wyniku zawarcia ww. umowy Wnioskodawczyni nabyła na wyłączność nieruchomość stanowiącą działkę nr x9/3 o powierzchni 0,51 ha oraz udział 1/4 części nieruchomości stanowiącej działkę nr x9/4. Po wydzieleniu na podstawie ww. umowy, działki przestały stanowić część gospodarstwa rolnego. Działki zostały sprzedane w dniu 30 czerwca 2021 r. Wnioskodawczyni nie prowadzi i nigdy nie prowadziła działalności gospodarczej. Wskazane przez Nią nieruchomości nigdy nie były przedmiotem umowy najmu, dzierżawy, użyczenia, użytkowania. Wnioskodawczyni nigdy nie uzyskiwała dochodów z tytułu prawa własności nieruchomości i jej posiadania. Wnioskodawczyni nie podejmowała żadnych kroków ani nakładów mających na celu przygotowanie działki do sprzedaży. Wnioskodawczyni nie posiada innych nieruchomości, wcześniej nie dokonywała sprzedaży nieruchomości. Nabywca sam nawiązał kontakt wykazując zainteresowanie kupnem działki.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 7 sierpnia 2021 r. (data wpływu 10 sierpnia 2021 r.) Wnioskodawczyni wskazała, że przedmiotem wniosku jest cała działka nr x9/3 oraz 1/4 udziału w działce nr x9/4.

Zgodnie z aktem notarialnym z dnia 16 listopada 2011 r. sporządzonym w kancelarii notarialnej w ... Wnioskodawczyni nabyła na wyłączną własność nieruchomość stanowiącą działkę nr x9/3 (Id działki ...), o powierzchni 0,51 ha oraz 1/4 część nieruchomości stanowiącej działkę nr x9/4 (Id działki ...), o powierzchni 0,1612 ha. Po zmarłym w dniu ... grudnia 1973 r. ojcu ZW Wnioskodawczyni nie odziedziczyła nic więcej prócz ww. działek.

Działki x9/3 (w całości Wnioskodawczyni) oraz nr x9/4 (w której Wnioskodawczyni posiada 1/4 udziału) stanowiły część gospodarstwa rolnego o całkowitej powierzchni 9 ha 04 a. W wyniku śmierci ojca Wnioskodawczyni ZW, postanowieniem Sądu Rejonowego w ... z dnia 10 maja 1977 r. (Sygn. akt. ....) Wnioskodawczyni odziedziczyła 3/40 udziału w ww. gospodarstwie rolnym. Aktem notarialnym z dnia 16 listopada 2011 r. działka nr x9/3 (Id działki...), o powierzchni 0,51 ha oraz 1/4 część nieruchomości stanowiącej działkę nr x9/4 (Id działki ...), o powierzchni 0,1612 ha, zostały wyłączone z gospodarstwa rolnego i stały się wyłączną własnością Wnioskodawczyni - nie stanowiąc wspólnoty małżeńskiej.

Całe gospodarstwo rolne, z którego w 2011 r. wyłączona została działka nr x9/3 (w całości Wnioskodawczyni) oraz nr x9/4 (w której Wnioskodawczyni posiada 1/4 udziału) nabyte zostały w dniu 7 lipca 1967 r. na podstawie umowy sprzedaży sporządzonej w formie aktu notarialnego. Gospodarstwo rolne stanowiło wspólność ustawową (małżeńską). Aby uporządkować sprawy spadkowe w dniu 26 sierpnia 2011 r. nastąpił podział geodezyjny. Aktem notarialnym z dnia 16 listopada 2011 r. została sporządzona umowa zniesienia współwłasności i działka nr x9/3 oraz nr x9/4, w której Wnioskodawczyni posiada 1/4 udziału zostały wyłączone z gospodarstwa rolnego.

Zniesienie współwłasności dotyczyło następujących osób:

MC (Wnioskodawczyni),

BHF,

BTS,

Przedmiotem zniesienia współwłasności były następujące składniki majątkowe:

budynek mieszkalny o powierzchni 179 m²,

budynek gospodarczy murowany o powierzchni 46 ²,

budynek gospodarczy murowany o powierzchni 43 , ²

budynek gospodarczy wykonany z blachy (stodoła) o powierzchni 289 ²,

budynek gospodarczy murowany o powierzchni 72 ²,

budynek gospodarczy murowany o powierzchni 52 ²,

budynek gospodarczy drewniany o powierzchni 24 ²,

działka nr x9, z której wydzielono działki nr x9/1, nr x9/2, nr x9/3, nr x9/4 i nr x9/5.

Zniesienie współwłasności nastąpiło nieodpłatnie bez spłaty na rzecz pozostałych spadkobierców.

Własność rynkowa nabytych przez Wnioskodawczynię nieruchomości nie przekroczyła wartości odziedziczonego po zmarłym ojcu udziału w gospodarstwie rolnym (3/40 całości).

Działki nr x9/3 (w całości Wnioskodawczyni) oraz nr x9/4 (w której Wnioskodawczyni posiada 1/4 udziału) zostały sprzedane w dniu 30 czerwca 2021 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania

(ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 7 sierpnia 2021 r.):

Czy sprzedając nieruchomość x9/4 (w której Wnioskodawczyni posiada 1/4 udziału) Wnioskodawczyni musi zapłacić podatek dochodowy od osób fizycznych?
Czy sprzedając nieruchomość x9/4 (w której Wnioskodawczyni posiada 1/4 udziału) Wnioskodawczyni musi zapłacić podatek VAT?
Czy sprzedając nieruchomość x9/3 (w całości Wnioskodawczyni) Wnioskodawczyni musi zapłacić podatek dochodowy od osób fizycznych?
Czy sprzedając nieruchomość x9/3 (w całości Wnioskodawczyni) Wnioskodawczyni musi zapłacić podatek VAT?

Przedmiotem niniejszej interpretacji są pytania oznaczone nr 1 i nr 3 w zakresie zdarzenia przyszłego dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych. Natomiast pytania oznaczone nr 2 i nr 4, dotyczące podatku od towarów i usług, zostaną rozpatrzone odrębnie.

Zdaniem Wnioskodawczyni, ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku z dnia 7 sierpnia 2021 r., w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 1, w związku z tym, iż od momentu nabycia 1/4 udziału w nieruchomości nr x9/4 do momentu sprzedaży minął okres 5 lat, to zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek Jej nie dotyczy.

W odniesieniu do pytania oznaczonego nr 3 Wnioskodawczyni uważa, że w związku z tym, iż od momentu nabycia 1/4 udziału w nieruchomości nr x9/3 do momentu sprzedaży minął okres 5 lat, to zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek Jej nie dotyczy. Działka odziedziczona została ponad lat temu, w związku z powyższym powinna być zwolniona z podatku dochodowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Powyższy przepis ustanawia generalną zasadę opodatkowania podatkiem dochodowym, zgodnie z którą opodatkowaniu tym podatkiem podlegają wszelkie uzyskane przez podatnika w danym roku korzyści majątkowe, z wyjątkiem tych, które na mocy ustawy wyłączone zostały z tego opodatkowania (np. poprzez wprowadzenie ustawowego zwolnienia z opodatkowania, czy też zaniechanie poboru podatku).

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, źródłem przychodu jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie natomiast z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
prawa wieczystego użytkowania gruntów,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Zatem, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw następuje po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Ponadto, przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazuje, że dotyczy przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw, które nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej.

Jednocześnie wyjaśnić należy, że na powstanie obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma wpływu wystąpienie (lub niewystąpienie) obowiązku zapłaty podatku od towarów i usług.

Kwestie związane z podatkiem od towarów i usług są regulowane poprzez odrębne przepisy zawarte w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, z późn. zm.). Oznacza to, że rozstrzygnięcia spraw w zakresie regulowanym ustawą o podatku od towarów i usług zasadniczo nie mają wpływu na rozstrzygnięcia w zakresie regulowanym ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości nie powstanie w podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz

zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

‒ prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Użyte w ww. przepisie pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej opiera się na trzech przesłankach:

zarobkowym celu działalności,

wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,

prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.

Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednakże brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, że działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie bowiem działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby czynności wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych. Za takim rozumieniem pojęcia „zorganizowany” przemawia również definicja słownikowa. Zgodnie z Nowym Słownikiem Poprawnej Polszczyzny Wydawnictwo Naukowe PWN pod redakcją Andrzeja Markowskiego Warszawa 2000, organizować to przygotowywać, zakładać jakieś przedsięwzięcie, bądź w znaczeniu drugim nadawać czemuś reguły, wprowadzać porządek.

Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej, to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza ona jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku. Natomiast, przez powtarzalność rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności, (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, nie powiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.

Ponadto należy wskazać, że w myśl art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

W związku z powyższym, istotne jest również dla aktywności zarobkowej podatnika – mieszczącej się w zakresie zdefiniowanym w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – nieistnienie przeszkód określonych w art. 5b ust. 1 ww. ustawy. Aby dana aktywność nie została uznana za działalność gospodarczą, konieczne jest łączne spełnienie tych przesłanek.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni jest właścicielką działki o nr x9/3 oraz udziału 1/4 w działce nr x9/4. Według miejscowego planu zagospodarowania jest to teren na cele zabudowy przemysłowej, usługowej, składu. Odziedziczona przez Nią działka nr x9/3 oraz udział 1/4 w nieruchomości nr x9/4, wchodziły w skład masy spadkowej po Jej ojcu, który zmarł .. grudnia 1973 r. Działki nr x9/3 oraz nr x9/4 stanowiły część gospodarstwa rolnego o całkowitej powierzchni 9 ha 04 a. Gospodarstwo rolne, nabyte zostało w dniu 7 lipca 1967 r. na podstawie umowy sprzedaży sporządzonej w formie aktu notarialnego. Zgodnie z postanowieniem z dnia 10 maja 1977 r. o stwierdzeniu nabycia spadku, spadek po ojcu zmarłym w dniu ... grudnia 1973 r. nabyty został w następujących częściach: mama H 1/4 części, MW (Wnioskodawczyni) 3/20 części, BW (aktualnie S) 3/20 części. W wyniku śmierci ojca Wnioskodawczyni, postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 10 maja 1977 r. Wnioskodawczyni odziedziczyła 3/40 udziału w ww. gospodarstwie rolnym. W dniu 26 sierpnia 2011 r. nastąpił podział geodezyjny. Aktem notarialnym z dnia 16 listopada 2011 r. została sporządzona umowa zniesienia współwłasności.

Zniesienie współwłasności dotyczyło następujących osób:

MZC (Wnioskodawczyni),

BHF,

BTS,

Przedmiotem zniesienia współwłasności były następujące składniki majątkowe:

budynek mieszkalny o powierzchni 179 ²,

budynek gospodarczy murowany o powierzchni 46 ²,

budynek gospodarczy murowany o powierzchni 43 ²,

budynek gospodarczy wykonany z blachy (stodoła) o powierzchni 289 ²,

budynek gospodarczy murowany o powierzchni 72 , ²

budynek gospodarczy murowany o powierzchni 52 , ²

budynek gospodarczy drewniany o powierzchni 24 ²,

działka nr x9, z której wydzielono działki nr x9/1, nr x9/2, nr x9/3, nr x9/4 i nr x9/5.

W wyniku zawarcia ww. umowy Wnioskodawczyni nabyła na wyłączność nieruchomość stanowiącą działkę nr x9/3 oraz udział 1/4 części nieruchomości stanowiącej działkę nr x9/4. Zniesienie współwłasności nastąpiło nieodpłatnie bez spłaty na rzecz pozostałych spadkobierców.

Własność rynkowa nabytych przez Wnioskodawczynię nieruchomości nie przekroczyła wartości odziedziczonego po zmarłym ojcu udziału w gospodarstwie rolnym (3/40 całości).

Działki nr x9/3 (w całości Wnioskodawczyni) oraz nr x9/4 (w której Wnioskodawczyni posiada 1/4 udziału) zostały sprzedane w dniu 30 czerwca 2021 r.

Wobec powyższego, w celu zakwalifikowania – na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – działań podjętych przez Wnioskodawczynię do właściwego źródła przychodu należy ocenić zamiar, okoliczności i cel działań związanych z nabyciem oraz z odpłatnym zbyciem nieruchomości, o których mowa we wniosku – działki nr x9/3 oraz udziału 1/4 części w nieruchomości stanowiącej działkę nr x9/4.

Jak już wcześniej wyjaśniono, na związek uzyskiwanych przychodów ze źródłem wymienionym w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych może wskazywać, rozpatrywany całościowo zespół powiązanych ze sobą działań podatnika, powtarzalnych, uporządkowanych, konsekwentnie prowadzących do osiągnięcia zysku, w szczególności łącznie polegających na wielokrotnym nabywaniu nieruchomości, ich zaawansowanym przygotowaniu do sprzedaży (tzn. w sposób wykraczający poza zwykły zarząd mieniem), wielokrotnym zbywaniu w celu zarobkowym odpowiednio przygotowanych nieruchomości. Brak jest natomiast podstaw, aby podejmowane przez podatnika czynności mieszczące się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mające na celu prawidłowe, racjonalne gospodarowanie tym majątkiem, kwalifikować jako prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 tej ustawy.

Okoliczności przedstawione we wniosku wskazują, że przedmiotowe nieruchomości nie zostały nabyte przez Wnioskodawczynię dla celów prowadzenia działalności gospodarczej i nie były w niej wykorzystywane.

W przedmiotowej sprawie, czynności podejmowane przez Wnioskodawczynię wskazują, że nie mają one charakteru profesjonalnego działania przypisywanego przedsiębiorcom i mieszczą się w zwykłych działaniach związanych z właściwym zarządem własnym majątkiem.

Całokształt okoliczności, a w szczególności zakres, stopień zaangażowania, i cel działania Wnioskodawczyni wskazują, że są to działania należące do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Tym samym, sprzedaż przez Wnioskodawczynię przedmiotowych nieruchomości, będzie stanowiła zwykłe wykonywanie prawa własności, a Wnioskodawczyni zbywając ww. nieruchomość, korzystała z przysługujące Jej prawa do rozporządzania tym majątkiem.

Biorąc pod uwagę powyższe, sprzedaż przedmiotowych nieruchomości nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej, a zatem nie spowoduje powstania przychodu ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, w oparciu o okoliczności przedstawione przez Wnioskodawczynię, skutki podatkowe odpłatnego zbycia przedmiotowych nieruchomości, należy rozpatrywać w kontekście przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości, jeżeli nie jest dokonywane w wykonywaniu działalności gospodarczej i następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, skutkuje powstaniem przychodu w rozumieniu ustawy.

Zatem, powstanie przychodu podatkowego z tytułu sprzedaży nieruchomości uzależnione jest od daty jej nabycia, które należy utożsamiać z chwilą przeniesienia własności w rozumieniu cywilnoprawnym.

Wyjaśnić należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie precyzuje pojęcia „nabycie”, a także nie wskazuje, czy ma to być nabycie odpłatne, czy nieodpłatne. Nie określa również, na podstawie jakiej czynności prawnej bądź zdarzenia prawnego może nastąpić nabycie nieruchomości, ich części oraz udziału w nieruchomości lub praw majątkowych. Zatem, pojęcie to należy rozumieć szeroko, co oznacza, że z nabyciem nieruchomości lub praw majątkowych wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mamy do czynienia z chwilą uzyskania prawa własności do nieruchomości lub tych praw, bez względu na charakter czynności prawnej, na podstawie której doszło do przysporzenia majątkowego w postaci własności rzeczy lub praw.

Interpretacja pojęcia „nabycie” została przedstawiona w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 listopada 2009 r., sygn. akt II FSK 1489/08, w którym Sąd stwierdził, że aby ustalić, jaka czynność prawna wyznacza początek biegu pięcioletniego terminu należy odwołać się do regulacji zawartych w prawie cywilnym. Według Kodeksu cywilnego nabycie jest to uzyskanie prawa własności rzeczy. Zatem, aktywa majątkowe ulegają zwiększeniu. Przez pojęcie „nabycie” użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy rozumieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika.

Ustawą z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2159) dodano art. 10 ust. 5 i ust. 7, które stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r.

Zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę. Z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że jeżeli nieruchomości lub prawa majątkowe określone przez art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) tej ustawy zostały nabyte w drodze spadku, to ich odpłatne zbycie (dokonane poza działalnością gospodarczą) stanowi przychód podlegający opodatkowaniu, jeżeli nastąpiło ono przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Do wyliczenia 5-letniego okresu, od którego uzależnione jest opodatkowanie sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych nabytych w drodze spadku, wliczany jest zatem nie tylko okres własności nieruchomości (praw majątkowych) spadkobiercy, który dokonuje sprzedaży, ale także okres własności nieruchomości (praw majątkowych) spadkodawcy. Jeżeli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę, do momentu odpłatnego zbycia nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę upłynęło 5 lat – to sprzedaż nie podlega opodatkowaniu.

W przedmiotowej sprawie datą nabycia nieruchomości przez spadkodawcę, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest 1967 r.

Natomiast zgodnie z art. 10 ust. 7 ww. ustawy, nie stanowi nabycia lub odpłatnego zbycia, o którym mowa w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku.

Wobec powyższego w przypadku odpłatnego zbycia nabytej w spadku nieruchomości istotne znaczenie ma ustalenie daty nabycia tej nieruchomości przez spadkodawcę, a w przypadku dokonania działu spadku/zniesienia współwłasności istotne jest ustalenie, czy w wyniku jego dokonania nie następuje nabycie majątku przekraczające pierwotnie posiadany udział w spadku.

Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, co do zasady decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment i sposób ich nabycia.

Wobec powyższego aby ustalić, czy w przedmiotowej sprawie sprzedaż przez Wnioskodawczynię w dniu 30 czerwca 2021 r. przedmiotowych nieruchomości - działki nr x9/3 oraz udziału 1/4 części w nieruchomości stanowiącej działkę nr x9/4, w wykonaniu umowy przedwstępnej sprzedaży (warunkowej) z 2018 r., podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, istotne jest ustalenie, czy odpłatne zbycie ww. nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740, z późn. zm.), spadek stanowią prawa i obowiązki majątkowe zmarłego, które z chwilą jego śmierci przechodzą na jedną lub kilka osób.

Stosownie do art. 924 i 925 Kodeksu cywilnego, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei prawomocne postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia sporządzony u notariusza, potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia (art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego).

W myśl art. 1035 Kodeksu cywilnego, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego stosuje się przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku.

Zgodnie z art. 1037 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego, dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców. Jeżeli do spadku należy nieruchomość, umowa o dział powinna być zawarta w formie aktu notarialnego.

Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane poszczególnym spadkobiercom, przechodzą na nich, ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dziale spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadły poszczególnym spadkobiercom. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.

Jeżeli zatem wartość nieruchomości lub prawa (udziałów w nieruchomości lub prawie) nabytych w wyniku działu spadku jest zgodna z udziałem posiadanym przed działem spadku – nie następuje nabycie, ponieważ w ten sposób nie ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad nieruchomością lub prawem, jak i stan jej majątku osobistego. Dział spadku, w wyniku którego udział w nieruchomości lub prawie nie zwiększył się, zmienia wyłącznie charakter własności. Jednakże nabycie nieruchomości lub prawa w drodze działu spadku (nawet jeżeli działu spadku dokonano bez spłat lub dopłat) w części przekraczającej udział spadkowy stanowi w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nabycie nieruchomości lub prawa w tym udziale, który przekracza udział nabyty w spadku. Wszelkie przypadki, gdy udział danej osoby ulega powiększeniu, traktowane być muszą w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób ulega powiększeniu zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad nieruchomością lub prawem. Bezsprzeczne jest, że udziały, jakie otrzymuje spadkobierca powyżej swojego udziału (jeżeli nabywa majątek w dziale spadku o wartości większej od swojego udziału w spadku) były własnością pozostałych spadkobierców. Spadkobierca nie miał do nich żadnych praw aż do momentu działu spadku.

Wobec tego nabycie w wyniku działu spadku części majątku, który należał do innych spadkobierców (współwłaścicieli), należy traktować jako nabycie w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Organ podkreśla, że dział spadku jest czynnością dokonywaną wyłącznie między samymi spadkobiercami dziedziczącymi po tym samym spadkodawcy. Dział spadku jest czynnością wtórną, wynikającą z podziału majątku spadkowego, a zatem nie jest tą samą czynnością co zniesienie współwłasności.

Celem postępowania o zniesienie współwłasności w rozumieniu przepisów ustawy Kodeks cywilny jest nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, która stanowi przedmiot współwłasności.

Zgodnie z art. 195 Kodeksu cywilnego, współwłasność polega na tym, że własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom.

Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej (art. 196 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego).

Natomiast w myśl art. 210 Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Przez zniesienie współwłasności rozumie się likwidację łączącego współwłaścicieli stosunku prawnego, która następuje w drodze umowy lub orzeczenia sądu.

Stosownie do art. 211 i art. 212 Kodeksu cywilnego, zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli.

Jeżeli zniesienie współwłasności następuje przez podział rzeczy wspólnej, to co do zasady dokonuje się jej podziału na tyle części ilu jest współwłaścicieli z uwzględnieniem wartości udziałów posiadanych przed zniesieniem współwłasności. W przypadku różnicy pomiędzy wartością utworzonych części rzeczy a wielkością udziałów, wartość poszczególnych udziałów może być wyrównana przez dopłaty pieniężne.

Co do zasady, zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia tylko wówczas, gdy – w wyniku tego zniesienia – podatnik otrzymuje nieruchomość, której wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału, jaki pierwotnie mu przysługiwał.

Podobne wnioski wynikają z ukształtowanej już linii orzeczniczej Naczelnego Sądu Administracyjnego, zgodnie z którą nabyciem rzeczy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest przyznanie jej na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli w wyniku dokonanego zniesienia współwłasności, jeśli:

podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty, lub

wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku mieści się w udziale, jaki przysługiwał tej osobie we współwłasności.

Za datę nabycia nieruchomości lub prawa – w przypadku ich sprzedaży, które przypadły danej osobie w wyniku działu spadku lub zniesienia współwłasności nieruchomości, należy przyjąć więc datę ich pierwotnego nabycia, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa w wyniku działu lub zniesienia współwłasności mieści się w udziale, jaki przysługuje tej osobie w majątku objętym współwłasnością oraz dział spadku został dokonany bez spłat i dopłat.

Uwzględniając powyższe oraz przyjmując za Wnioskodawczynią, że zniesienie współwłasności nastąpiło nieodpłatnie, bez spłaty na rzecz pozostałych spadkobierców, oraz że wartość rynkowa nabytych przez Wnioskodawczynię nieruchomości nie przekroczyła wartości odziedziczonego po zmarłym ojcu udziału w gospodarstwie rolnym (3/40 całości), stwierdzić należy, że dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych dokonany dział spadku i zniesienie współwłasności nie stanowi dla Wnioskodawczyni nabycia nieruchomości, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Oznacza to, że w przypadku Wnioskodawczyni dla nieruchomości (udziału), będących przedmiotem sprzedaży w dniu 30 czerwca 2021 r. – zgodnie z art. 10 ust. 5 oraz art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych okres, o którym mowa w przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy należy liczyć od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Zatem, uznać należy, że 5-letni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) w związku z art. 10 ust. 5 oraz art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku Wnioskodawczyni w odniesieniu do przedmiotowych nieruchomości - działki nr x9/3 oraz udziału 1/4 części w nieruchomości stanowiącej działkę nr x9/4, będących przedmiotem zbycia w dniu 30 czerwca 2021 r. niewątpliwie minął. Jak wynika bowiem z treści wniosku, nieruchomość (gospodarstwo rolne) nabyta została przez spadkodawcę (ojca Wnioskodawczyni) w dniu 7 lipca 1967 r. na podstawie umowy sprzedaży sporządzonej w formie aktu notarialnego i stanowiła wspólność ustawową (małżeńską).

Za datę nabycia przez spadkodawcę (ojca Wnioskodawczyni) przedmiotowych nieruchomości (udziału), będących przedmiotem zbycia w dniu 30 czerwca 2021 r. należy przyjąć datę 7 lipca 1967 r., a więc od końca roku kalendarzowego, w którym spadkodawca nabył nieruchomość (tj. od końca 1967 r.), do sprzedaży w 2021 r. przez Wnioskodawczynię (spadkobiercę) przedmiotowych nieruchomości upłynęło ponad 5 lat.

Reasumując, na gruncie opisanego stanu faktycznego dokonana przez Wnioskodawczynię w dniu 30 czerwca 2021 r. sprzedaż przedmiotowych nieruchomości - działki nr x9/3 oraz udziału 1/4 części w nieruchomości stanowiącej działkę nr x9/4, nie stanowi dla Wnioskodawczyni źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na upływ pięcioletniego terminu, o którym mowa w ww. przepisie, ustalonego zgodnie z dyspozycją art. 10 ust. 5 oraz art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego z tytułu rzeczonej sprzedaży.

Tutejszy Organ nadmienia, że Wnioskodawczyni formułując własne stanowisko do przedstawionego pytania oznaczonego nr 3 wskazała cyt. „(…) od momentu nabycia 1/4 udziału w nieruchomości nr x9/3 (…)”. Jednakże zauważyć należy, że z treści opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni nie nabyła w udziale działki nr x9/3 lecz w całości. Zatem przyjęto, że jest to oczywista omyłka pisarska.

Końcowo Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.), składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego).

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku ww. postępowań okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Ponadto wskazać należy, że z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – niniejsza interpretacja dotyczy tylko sytuacji prawnopodatkowej Wnioskodawczyni. Nie wywołuje skutków prawnych dla pozostałych spadkobierców, którzy chcąc uzyskać interpretację indywidualną w swojej sprawie mogą indywidualnie wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej wydanie, spełniającym wymogi formalne, o których mowa w przepisach Ordynacji podatkowej.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w ..., za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin