2021.09.02 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4-3.4012.355.2021.4.DS
z 2 września 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 27 maja 2021 r. (data wpływu 27 maja 2021 r.) uzupełnionym pismem z 17 sierpnia 2021 r. (data wpływu 17 sierpnia 2021 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 3 sierpnia 2021 r. (doręczone 10 sierpnia 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

opodatkowania podatkiem VAT transakcji sprzedaży prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej stanowiącej działki o nr A i B, oraz

prawa Wnioskodawcy do obniżenia podatku VAT należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej nabycie Nieruchomości oraz prawa do zwrotu nadwyżki VAT naliczonego nad należnym lub obniżenia kwoty podatku należnego za następne okresy rozliczeniowe

- jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

27 maja 2021 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT transakcji sprzedaży prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej stanowiącej działki o nr A i B, oraz prawa Wnioskodawcy do obniżenia podatku VAT należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej nabycie Nieruchomości oraz prawa do zwrotu nadwyżki VAT naliczonego nad należnym lub obniżenia kwoty podatku należnego za następne okresy rozliczeniowe. Złożony wniosek uzupełniono pismem z 17 sierpnia 2021 r. (data wpływu 17 sierpnia 2021 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 3 sierpnia 2021 r. (doręczone 10 sierpnia 2021 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca posiada siedzibę i miejsce działalności gospodarczej w Polsce oraz jest czynnym podatnikiem VAT prowadzącym działalność inwestycyjną i deweloperską w zakresie nieruchomości.

Wnioskodawca planuje dokonać nabycia prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej położonej w obrębie (…), jednostka ewidencyjna nr (…), dla której prowadzona jest księga wieczysta nr (…) (dalej: „Transakcja”). Nieruchomość obejmuje działki ewidencyjne nr A oraz B (dalej: „Grunt”, „Działki”). Aktualnie naniesieniami znajdującymi się na Działkach są:

kanalizacja grawitacyjna, teletechnika, napowietrzna linia energetyczna, sieć energetyczna na działce B, oraz
kanalizacja tłoczna oraz sieć wodociągowa, które znajdują się zarówno na działce A, jak i na działce B,

(dalej łącznie: „Infrastruktura”).

Infrastruktura stanowi obiekty infrastruktury technicznej dla oczyszczalni ścieków zlokalizowanej na działce nr C (działka ta nie będzie przedmiotem nabycia). Infrastruktura znajdująca się na Działkach nie stanowi własności Sprzedawcy, w związku z czym nie będzie ona przedmiotem sprzedaży. Kanalizacja znajdująca się na Działkach stanowi infrastrukturę miejską, z kolei linie (napowietrzna, teletechniczna, energetyczna) i sieci energetyczne stanowią własność dostawców usług energetycznych i teletechniki.

Ponadto Wnioskodawca wskazuje, że na ww. Działkach nie znajdują się obecnie żadne drogi, jednak w przyszłości (tj. po nabyciu Działek przez Wnioskodawcę) planowane jest wybudowanie na działce B projektowanej drogi gminnej.

Wnioskodawca wskazuje, że jego zdaniem Zabudowania powinny zostać uznane za budowle w rozumieniu ustawy z 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2020 r. poz. 1333 z dnia 3 sierpnia 2020 r.) dalej: jako „Prawo budowlane”, ponieważ powstały w wyniku procesu budowlanego oraz - zdaniem Wnioskodawcy - nie spełniają definicji budynku ani obiektu małej architektury.

Obecnym użytkownikiem wieczystym Gruntu jest Instytut (…) (dalej: „Sprzedawca”). Sprzedawca posiada siedzibę w Polsce i miejsce działalności gospodarczej w Polsce oraz jest czynnym podatnikiem VAT prowadzącym badania i prace rozwojowe, obejmujące hodowlę wszystkich gatunków zwierząt gospodarskich, produkcję bezpiecznej żywności w warunkach przyjaznych dla zwierząt i środowiska przyrodniczego, a także wykorzystywanie zwierząt gospodarskich dla celów biomedycznych.

Działki zostały oddane Sprzedawcy w wieczyste użytkowanie od 11 marca 1991 r. do 11 marca 2090 r. Ustanowienie prawa użytkowania wieczystego przed 1 maja 2004 r. nie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z ówcześnie obowiązującą ustawą z 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11 poz. 50 ze zm.) grunt nie był towarem i jego sprzedaż lub ustanowienie użytkowania wieczystego nie stanowiło dostawy towarów. Zarówno Grunt, jak i Infrastruktura nie były i nie są wykorzystywane wyłącznie na cele działalności zwolnionej z VAT.

Dla Gruntu obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego (dalej: „MPZP”) zawarty w uchwale nr (…) Rady Gminy (…) z 15 czerwca 2012 r. Dz. Urz. Woj. (…) poz. (…) z 18 lipca 2012 roku ze zm.). Na podstawie MPZP:

Działka nr A ujęta jest w terenach obiektów i urządzeń infrastruktury technicznej;

Działka nr B w części ujęta jest w terenach zabudowy usługowej, a w części ujęta jest w terenach lasów i zalesień.

Warto podkreślić, że w odniesieniu do części Działki nr B ujętej jako tereny lasów i zalesień, zgodnie z ww. MPZP dopuszcza się możliwość lokalizacji obiektów i urządzeń, a w szczególności budynków, budowli i urządzeń związanych z gospodarką leśną oraz sieci, urządzeń i obiektów infrastruktury technicznej. Tym samym, zgodnie z MPZP tereny, na których znajdują się Działki stanowią tereny, na których dozwolona jest zabudowa.

Grunt został udostępniony przez Sprzedawcę w całości Zakładowi (…) Spółce z o.o. („Dzierżawca”) na podstawie umowy dzierżawy z 3 kwietnia 2002 r. podlegającej opodatkowaniu VAT, która wykorzystywała go jako użytki zielone. Umowa została zawarta na okres do 31 grudnia 2025 r. wykorzystywała go do prowadzenia działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT. Umowa dzierżawy zostanie wypowiedziana przed transakcją sprzedaży przedmiotowego Gruntu i na dzień sprzedaży nie będą one podlegały dzierżawie.

W ramach transakcji objętej niniejszym wnioskiem, Wnioskodawca planuje nabyć za wynagrodzeniem od Sprzedawcy prawo użytkowania wieczystego Gruntu (dalej: „Nieruchomość”). Przedmiotem nabycia nie będą w szczególności prawa i obowiązki wynikające z żadnego rodzaju umów (np. najmu, gdyż na moment nabycia Grunt nie będzie przedmiotem najmu, czy też innych umów związanych z bieżącą obsługą), czy też inne składniki majątku Sprzedawcy.

Po dokonaniu nabycia, Wnioskodawca planuje wykorzystać Grunt do budowy dwóch hal magazynowych wraz z zapleczem socjalno-biurowym oraz infrastrukturą techniczną i towarzyszącą (dalej: „Inwestycja”). Jako, że Infrastruktura stanowi obiekty infrastruktury technicznej dla oczyszczalni ścieków zlokalizowanej na działce nr C to Wnioskodawca, na chwilę obecną, nie planuje jej poddawać rozbiórce. Niemniej decyzja ta nie jest na ten moment ostateczna i może ulec zmianie w przyszłości, jednak już po nabyciu Działek.

Obecnie, jak i na moment dokonania nabycia, Wnioskodawca będzie zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Zawierając przedmiotową transakcję nabycia Wnioskodawca działać będzie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej polegającej na budowie powierzchni magazynowych i ich wynajmie (tj. działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT stawką 23%). Wnioskodawca nie wyklucza również zbycia w przyszłości zrealizowanej na Gruncie Inwestycji.

Końcowo Wnioskodawca zaznacza, że w przyszłości możliwe jest przeprowadzenie podziału jednej lub obu Działek. Podział może zostać również przeprowadzony przed dniem Transakcji. W takim przypadku przedmiotem Transakcji może być działka powstała z podziału jednej z Działek. Na potrzeby niniejszego wniosku należy jednak przyjąć, że w takim przypadku status działki powinien być analogiczny do przedstawionego powyżej, tj. działka powstała z podziału będzie zabudowana Infrastrukturą oraz określona w MPZP jako tereny pod zabudowę.

W nadesłanym uzupełnieniu Zainteresowani wskazali, że opisana Infrastruktura jest trwale związana z gruntem. Sprzedający nie jest przedsiębiorcą przesyłowym. Infrastruktura znajdująca się na Działkach nie stanowi własności Sprzedającego, a jest własnością podmiotów trzecich. Wnioskodawca wskazuje, że Infrastruktura ta wchodzi w skład przedsiębiorstw przesyłowych zgodnie z art. 49 § 1 Kodeksu cywilnego.

We Wniosku została szczegółowo opisana Transakcja sprzedaży nieruchomości, której stronami będą Wnioskodawca oraz Sprzedawca. W szczególności, Zainteresowani wskazali, że na Działkach znajdują się następujące zabudowania:

kanalizacja sanitarna (określona we Wniosku jako grawitacyjna), teletechnika, napowietrzna linia energetyczna, sieć energetyczna na działce B, oraz

kanalizacja tłoczna oraz sieć wodociągowa, które znajdują się zarówno na działce A, jak i na działce B.

Wnioskodawca pragnie doprecyzować, że kanalizacja sanitarna znajduje się również na Działce A, jednak podobnie jak w przypadku pozostałej Infrastruktury nie stanowi ona własności Sprzedawcy oraz nie będzie przedmiotem sprzedaży, a w związku z tym aktualne pozostaje uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Dodatkowo, Wnioskodawca wskazuje, że na Działkach znajduje się również utwardzona droga, która w niektórych fragmentach wyłożona jest kostką brukową (fragmenty te znajdują się na Działce B).

W ocenie Wnioskodawcy fragmenty drogi, które nie zostały wyłożone kostką nie spełniają definicji budynku ani budowli w rozumieniu przepisów Prawa budowlanego, ponieważ stanowią jedynie utwardzony fragment gruntu niepowstały w wyniku procesu budowlanego. Natomiast fragment drogi wyłożony kostką brukową (dalej: Droga) stanowi w ocenie Wnioskodawcy budowlę w rozumieniu przepisów Prawa budowlanego, ponieważ powstał w wyniku procesu budowlanego oraz – zdaniem Wnioskodawcy – nie spełnia definicji budynku ani obiektu małej architektury.

Należy jednak wskazać, że Sprzedający nie jest właścicielem Drogi, a tym samym nie będzie ona przedmiotem sprzedaży.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy aktualne pozostaje stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we Wniosku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy planowana Transakcja będzie podlegała opodatkowaniu VAT oraz nie będzie podlegała zwolnieniu z VAT?
Czy w zakresie w jakim Transakcja będzie opodatkowana VAT oraz nie będzie podlegała zwolnieniu z VAT, Nabywcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury otrzymanej od Sprzedawcy dokumentującej nabycie Nieruchomości na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT oraz prawo do zwrotu nadwyżki VAT naliczonego nad należnym na rachunek bankowy Wnioskodawcy lub obniżenia kwoty podatku należnego za następne okresy rozliczeniowe na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku:

Planowana Transakcja w ramach przedstawionego zdarzenia przyszłego będzie podlegała opodatkowaniu VAT oraz nie będzie zwolniona z VAT.
W zakresie w jakim Transakcja będzie opodatkowana VAT oraz nie będzie podlegała zwolnieniu z VAT, Nabywcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury otrzymanej od Sprzedawcy dokumentującej nabycie Nieruchomości na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT oraz prawo do zwrotu nadwyżki VAT naliczonego nad należnym na rachunek bankowy Wnioskodawcy lub obniżenia kwoty podatku należnego za następne okresy rozliczeniowe na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy o VAT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Opodatkowanie VAT Transakcji

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 6 oraz 7 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste oraz zbycie praw, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 5 i 6 ustawy o VAT (tj. spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu czy prawa użytkowania wieczystego).

Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez „towary” rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 2 pkt 22 ustawy o VAT przez „sprzedaż” rozumie się m.in. odpłatną dostawę towarów.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów podlega opodatkowaniu VAT, bowiem aby była objęta tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT „działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W ramach przedmiotowej Transakcji obie strony transakcji posiadają status czynnych podatników VAT w myśl powołanych powyżej przepisów ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT zwalnia się z VAT dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Wnioskodawca pragnie wskazać, że Infrastruktura znajdująca się na Działkach nie stanowi własności Sprzedawcy. Nie może być więc ona przedmiotem Transakcji. Tym samym biorąc pod uwagę definicję odpłatnej dostawy towaru tj. przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w ramach Transakcji w zakresie Infrastruktury nie dojdzie do odpłatnej dostawy towarów.

Co do zasady przyjmuje się, że w przypadku gdy dochodzi do sprzedaży gruntu wraz ze znajdującymi się na nim lub w nim naniesieniami niestanowiącymi własności sprzedającego to de facto dochodzi do dostawy gruntu niezabudowanego (np. interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z 14 czerwca 2019 r., nr 0114-KDIP1-1.4012.151.2019.3.JO, czy interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z 10 grudnia 2019 r., nr 0114-KDIP1-3.4012.640.2018.1.KP).

Powyższe ma miejsce w przedstawionym zdarzeniu przyszłym bowiem Infrastruktura znajdująca się na Działkach nie stanowi własności Sprzedawcy. Zdaniem Wnioskodawcy Działki należy więc uznać za tereny niezabudowane. Biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, przedmiotowa Transakcja stanowi dostawę terenu niezabudowanego.

W dalszej kolejności należy rozważyć czy Działki stanowią tereny budowlane.

Zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy o VAT przez pojęcie „tereny budowlane” rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

W dniu 15 czerwca 2012 r. dla Działek został ustanowiony MPZP, w którym Działki zostały zakwalifikowane jako tereny, na których dozwolona jest zabudowa.

W konsekwencji w ocenie Wnioskodawcy Działki powinny zostać uznane za tzw. tereny budowalne w myśl ustawy o VAT z uwagi na przeznaczenie wskazane w MPZP.

Wobec powyższego w ocenie Wnioskodawcy nie można przyjąć, że dla dostawy Działek istnieją podstawy do zastosowania zwolnienia wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

W ocenie Wnioskodawcy, w odniesieniu do Transakcji nie będą również miały zastosowania inne zwolnienia wskazane w ustawie o VAT, a w szczególności zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT. Aby sprzedaż towaru była objęta zwolnieniem z VAT na podstawie tej regulacji, muszą bowiem zostać spełnione łącznie dwa warunki:

towar musiał być wykorzystywany wyłącznie na cele działalności zwolnionej z VAT,

dokonującemu dostawy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty VAT należnego o kwotę VAT naliczonego z tytułu jego nabycia (importu lub wytworzenia).

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Sprzedawca nie wykorzystywał przedmiotu Transakcji wyłącznie na cele działalności zwolnionej, nie zostanie spełniona jedna z łącznych przesłanek do zastosowania zwolnienia z VAT przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy planowana Transakcja będzie zatem podlegała w całości opodatkowaniu VAT oraz nie będzie korzystała ze zwolnienia z VAT.

Końcowo, Wnioskodawca pragnie wskazać, że powyższa konkluzja nie ulegnie zmianie, nawet gdyby uznać Działki za tereny zabudowane na potrzeby niniejszej Transakcji (pomimo, że Infrastruktura znajdująca się na Działkach nie będzie przedmiotem dostawy towarów na gruncie ustawy o VAT).

Gdyby uznać Działki za tereny zabudowane na potrzeby niniejszej Transakcji, to w stosunku do Transakcji zastosowania nie znajdzie żadne ze zwolnień wskazanych w ustawie o VAT. W szczególności, zastosowania nie znajdzie zwolnienie zawarte w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, ponieważ zwolnienie to ma zastosowanie jedynie do terenów niezabudowanych, ani zwolnienie zawarte w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, ponieważ Sprzedawca nie wykorzystywał przedmiotu Transakcji wyłącznie na cele działalności zwolnionej z VAT. W konsekwencji dostawa towarów w ramach Transakcji, nawet gdyby uznać Działki za tereny zabudowane w ramach Transakcji także byłaby opodatkowana VAT i nie podlegałaby pod zwolnienie z tego podatku.

Zdaniem Wnioskodawcy Działka A powinna nadal mieć status działki niezabudowanej, ponieważ znajdująca się na niej droga, w ocenie Wnioskodawcy, nie stanowi budynku ani budowli.

Podobnie, w zakresie Działki B, ponieważ Droga nie stanowi własności Sprzedawcy, nie może być więc ona przedmiotem Transakcji. Tym samym biorąc pod uwagę definicję odpłatnej dostawy towaru tj. przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w ramach Transakcji w zakresie Drogi nie dojdzie do odpłatnej dostawy towarów. Tym samym, Działka B powinna w ocenie Wnioskodawcy zostać uznana za działkę niezabudowaną i w związku z tym aktualne powinno pozostać uzasadnienie wskazane przez Wnioskodawcę we Wniosku, tj. dostawa Działki będzie podlegała w całości opodatkowaniu VAT oraz nie będzie korzystała ze zwolnienia z VAT, w szczególności ze zwolnienia wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Wnioskodawca pragnie wskazać, że powyższa konkluzja nie ulegnie zmianie, nawet gdyby uznać Działkę B za tereny zabudowane na potrzeby niniejszej Transakcji (pomimo, że Droga znajdująca się na Działce nie będzie przedmiotem dostawy towarów na gruncie ustawy o VAT).

Gdyby uznać Działkę B za tereny zabudowane na potrzeby niniejszej Transakcji, to w stosunku do Transakcji zastosowania nie znajdzie żadne ze zwolnień wskazanych w ustawie o VAT. W szczególności, zastosowania nie znajdzie zwolnienie zawarte w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, ponieważ zwolnienie to ma zastosowanie jedynie do terenów niezabudowanych, ani zwolnienie zawarte w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, ponieważ Sprzedawca nie wykorzystywał przedmiotu Transakcji wyłącznie na cele działalności zwolnionej z VAT. W konsekwencji dostawa towarów w ramach Transakcji, nawet gdyby uznać Działkę B za tereny zabudowane w ramach Transakcji także byłaby opodatkowana VAT i nie podlegałaby pod zwolnienie z tego podatku.

Prawo do odliczenia VAT z tytułu Transakcji

W odniesieniu do możliwości rozliczenia VAT naliczonego związanego z Transakcją, zdaniem Wnioskodawcy, elementem kluczowym dla rozstrzygnięcia o prawie Wnioskodawcy do obniżenia VAT należnego o VAT naliczony przy nabyciu przedmiotowej Nieruchomości, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, jest potwierdzenie faktu, iż Działki będące przedmiotem planowanej Transakcji będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Jak wynika z treści art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego przy nabyciu towarów i usług w zakresie, w jakim są one wykorzystywane do wykonywania przez podatnika czynności opodatkowanych VAT. Jeśli zatem dane towary i usługi są wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia całości VAT naliczonego przy nabyciu.

Wnioskodawca jest i na dzień dokonania Transakcji będzie zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT i będzie spełniać ustawową definicję podatnika w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT. Po nabyciu przedmiotowych Działek, Wnioskodawca będzie wykorzystywać je w prowadzonej działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT według stawki VAT podstawowej, o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy o VAT (realizacja Inwestycji).

W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, po dokonaniu Transakcji oraz otrzymaniu prawidłowo wystawionej faktury VAT potwierdzającej jej faktyczne dokonanie, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony przy nabyciu przedmiotowych Działek, gdyż spełniony będzie warunek niezbędny do dokonania takiego obniżenia, określony w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Dodatkowo, zdaniem Wnioskodawcy, do dostawy ww. Działek w ramach Transakcji nie znajdzie zastosowania art. 88 ust. 3a ustawy o VAT, w szczególności pkt 2, w myśl którego „nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego (...) faktury (...) w przypadku gdy (...) transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku (...)”. Wynika to z faktu, że jak wskazano powyżej, Transakcja będzie podlegać przepisom ustawy o VAT jako dostawa towarów, nie podlegając pod żadne wymienione w ustawie zwolnienia.

Zgodnie zaś z art. 87 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku gdy kwota VAT naliczonego jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do zwrotu tej różnicy na rachunek bankowy lub obniżenia o tę różnicę kwoty VAT należnego za następne okresy rozliczeniowe.

A zatem, z uwagi na fakt, iż Działki będące przedmiotem Transakcji będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych VAT (tj. realizacji Inwestycji), a Transakcja będzie podlegać opodatkowaniu VAT, Wnioskodawca będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego w związku z nabyciem przedmiotowych Działek od Sprzedawcy, prawo do zwrotu nadwyżki VAT naliczonego nad VAT należnym na rachunek bankowy Wnioskodawcy lub obniżenia o tę różnicę kwoty VAT należnego za następne okresy rozliczeniowe zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy o VAT.

W ocenie Wnioskodawcy, bez względu na zmiany w opisie zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca będzie miał prawo do obniżenia VAT należnego o VAT naliczony z tytułu dokonania Transakcji na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, prawo do zwrotu nadwyżki VAT naliczonego nad należnym na rachunek bankowy Wnioskodawcy lub obniżenia o tę różnicę kwoty VAT należnego za następne okresy rozliczeniowe na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary – stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 6 i 7 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Jak stanowi art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zatem należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Należy więc przyjąć, że na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości, w tym prawa użytkowania wieczystego, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jednak nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – zgodnie z treścią art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W związku z powyższym podmiot dokonujący czynności, polegające na wykorzystaniu nieruchomości dla celów działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT prowadzącym działalność inwestycyjną i deweloperską w zakresie nieruchomości.

Wnioskodawca planuje dokonać nabycia prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej stanowiącej działki ewidencyjne nr A oraz B.

Aktualnie naniesieniami znajdującymi się na Działkach są:

kanalizacja grawitacyjna, teletechnika, napowietrzna linia energetyczna, sieć energetyczna na działce B, oraz
kanalizacja tłoczna oraz sieć wodociągowa, które znajdują się zarówno na działce A, jak i na działce B,

(„Infrastruktura”).

Infrastruktura znajdująca się na Działkach nie stanowi własności Sprzedawcy, w związku z czym nie będzie ona przedmiotem sprzedaży. Kanalizacja znajdująca się na Działkach stanowi infrastrukturę miejską, z kolei linie (napowietrzna, teletechniczna, energetyczna) i sieci energetyczne stanowią własność dostawców usług energetycznych i teletechniki. Wnioskodawca wskazuje, że jego zdaniem ww. Zabudowania powinny zostać uznane za budowle. Na Działkach znajduje się również utwardzona droga, która w niektórych fragmentach wyłożona jest kostką brukową. Sprzedający nie jest właścicielem Drogi, a tym samym nie będzie ona przedmiotem sprzedaży.

Obecnym użytkownikiem wieczystym Gruntu jest Instytut (…) („Sprzedawca”). Sprzedawca jest czynnym podatnikiem VAT.

Działki zostały oddane Sprzedawcy w wieczyste użytkowanie od 11 marca 1991 r. do 11 marca 2090 r. Ustanowienie prawa użytkowania wieczystego przed 1 maja 2004 r. nie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z ówcześnie obowiązującą ustawą z 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, grunt nie był towarem i jego sprzedaż lub ustanowienie użytkowania wieczystego nie stanowiło dostawy towarów. Zarówno Grunt, jak i Infrastruktura nie były i nie są wykorzystywane wyłącznie na cele działalności zwolnionej z VAT.

Po dokonaniu nabycia, Wnioskodawca planuje wykorzystać Grunt do budowy dwóch hal magazynowych wraz z zapleczem socjalno-biurowym oraz infrastrukturą techniczną i towarzyszącą. Obecnie, jak i na moment dokonania nabycia, Wnioskodawca będzie zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Zawierając przedmiotową transakcję nabycia Wnioskodawca działać będzie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej polegającej na budowie powierzchni magazynowych i ich wynajmie (tj. działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT stawką 23%). Wnioskodawca nie wyklucza również zbycia w przyszłości zrealizowanej na Gruncie Inwestycji.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy, wątpliwości Wnioskodawcy w pierwszej kolejności dotyczą kwestii, czy planowana Transakcja będzie podlegała opodatkowaniu VAT oraz czy nie będzie zwolniona z VAT.

Uwzględniając okoliczności sprawy należy stwierdzić, że przeniesienie prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości, która była wykorzystywana przez Sprzedającego do czynności opodatkowanych – gdyż jak wynika z wniosku - Nieruchomość była udostępniona przez Sprzedawcę na podstawie umowy dzierżawy od 3 kwietnia 2002 r. podlegającej opodatkowaniu VAT, będzie dostawą dokonywaną w ramach działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, przez podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.

W konsekwencji powyższego, przeniesienie przez Sprzedawcę prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości będzie stanowiło dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, która zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług zwolnienie od podatku. Dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zastosowanie zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy

W art. 43 ust. 1 ustawy, dla dostawy nieruchomości niezabudowanych (pkt 9 ww. przepisu) oraz nieruchomości stanowiących budynki, budowle lub ich części (pkt 10 i pkt 10a) spełniających określone w tych przepisach warunki, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT. Zwolnienie od podatku sprzedaży ww. towarów jest również możliwe w oparciu o normę art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W pierwszej kolejności wskazać należy, że w niniejszej sprawie przedmiotem transakcji będą działki gruntu nr A i B, będące w użytkowaniu wieczystym. Na działkach tych znajdują się budowle: kanalizacja grawitacyjna, teletechnika, napowietrzna linia energetyczna, sieć energetyczna na działce B, oraz kanalizacja tłoczna oraz sieć wodociągowa, które znajdują się zarówno na działce A, jak i na działce B. Budowle te nie stanowią jednak własności Sprzedawcy. Dostawa obejmowała więc będzie prawo do użytkowania wieczystego gruntu bez wymienionej wyżej Infrastruktury. Na Działkach znajduje się również utwardzona droga, która w niektórych fragmentach wyłożona jest kostką brukową. Sprzedający nie jest właścicielem Drogi, a tym samym nie będzie ona przedmiotem sprzedaży.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Z powyższego przepisu wynika, że w przypadku dostawy gruntów niezabudowanych opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe, które stanowią tereny budowlane. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., niebędących terenami budowlanymi – są zwolnione od podatku VAT.

Przez tereny budowlane – stosownie do treści art. 2 pkt 33 ustawy – rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

W tym miejscu należy zauważyć, że w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2021 r. poz. 741 ze zm.), kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 cyt. ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego – w myśl zapisów ust. 2 powołanego przepisu – określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;
sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku, decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę”.

Tym samym, również w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości, za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Wprowadzony do ustawy art. 2 pkt 33, w zgodny sposób odpowiada zatem treści ww. orzeczenia, gdyż cechę przeznaczenia pod zabudowę ustalić należy na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego.

Z powyższych przepisów wynika, że przeznaczenie określonego gruntu należy oceniać wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości.

Nieruchomość będąca przedmiotem wniosku jest objęta jest miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, zawartym w uchwale nr (…) Rady Gminy (… z 15 czerwca 2012 r., i na jego podstawie:

działka nr A ujęta jest w terenach obiektów i urządzeń infrastruktury technicznej;

działka nr B w części ujęta jest w terenach zabudowy usługowej, a w części ujęta jest w terenach lasów i zalesień.

W odniesieniu do części Działki nr B ujętej jako tereny lasów i zalesień, zgodnie z ww. MPZP dopuszcza się możliwość lokalizacji obiektów i urządzeń, a w szczególności budynków, budowli i urządzeń związanych z gospodarką leśną oraz sieci, urządzeń i obiektów infrastruktury technicznej.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy, w kontekście obowiązujących przepisów prawa stwierdzić należy, że skoro dla Nieruchomości istnieje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z którym stanowi ona tereny na których dozwolona jest zabudowa, Nieruchomość ta spełnia definicję terenu budowlanego określonego w art. 2 pkt 33 ustawy. Dodatkowo na Nieruchomości są już posadowione budowle, które pomimo, że nie będą przedmiotem dostawy, wykluczają uznanie działek A i B jako terenu niezabudowanego. Tym samym dostawa Nieruchomości nie może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

W tym miejscu należy zauważyć, że jeżeli przy zbyciu gruntu/prawa użytkowania wieczystego gruntu wystąpią przesłanki uniemożliwiające zastosowanie opisanego zwolnienia od podatku na podstawie ww. art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, to przepisy dopuszczają również możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, przy spełnieniu łącznie obu warunków, o których mowa w tym przepisie.

Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W konsekwencji, aby zastosować zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

towary muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej,

przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Niespełnienie choćby jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy, czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

NSA w wyroku z 28 lutego 2013 r., sygn. akt I FSK 627/12 wskazał, że „zwolnienie, o którym mowa w art. 136 lit. b) dyrektywy 2006/112/WE, a więc również wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u., przysługuje tylko wtedy, gdy podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku na skutek ograniczeń i zakazów przewidzianych przepisami dyrektywy lub u.p.t.u., co wynika np. ze związku ze sprzedażą zwolnioną od podatku (por. art. 86 i art. 88 ustawy), a więc nie ma zastosowania, gdy brak odliczenia podatku w poprzedniej fazie obrotu wynika z faktu, że dana czynność w ogóle nie podlegała opodatkowaniu (por. wyrok TSUE z 8 grudnia 2005 r. w sprawie C-280/04 Jyske Finanse A/S) oraz gdy podatnik, mając prawo do odliczenia podatku naliczonego, z uprawnienia tego nie skorzystał”.

W wyroku, na który powołuje się Naczelny Sąd Administracyjny, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdził, że ze zwolnienia z VAT nie będzie korzystać dostawa towarów, w stosunku do których podatnik nie odliczył VAT naliczonego z powodów innych niż ściśle określone w art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE. Tym samym, przepis art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE wskazuje, że w przypadkach, w których przy nabyciu towaru VAT w ogóle nie wystąpił, nie można uznać, że mamy do czynienia z brakiem prawa do odliczenia VAT.

Powyższe oznacza, że zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy nie może mieć zastosowania do zbycia towaru przez podatnika, jeżeli transakcja sprzedaży, w wyniku której nabył on wcześniej ten towar nie była opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Jak wynika z opisu sprawy – Nieruchomość będąca przedmiotem sprzedaży, została oddana Sprzedawcy w wieczyste użytkowanie od 11 marca 1991 r. do 11 marca 2090 r. Ustanowienie prawa użytkowania wieczystego przed 1 maja 2004 r. nie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT. Grunt, nie był i nie jest wykorzystywany wyłącznie na cele działalności zwolnionej z VAT – został udostępniony przez Sprzedawcę w całości Zakładowi (…) Spółce z o.o. na podstawie umowy dzierżawy z 3 kwietnia 2002 r. podlegającej opodatkowaniu VAT, która wykorzystywała go jako użytki zielone.

W konsekwencji nie zostaną spełnione warunki określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, a zatem dostawa Nieruchomości nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia od opodatkowania, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Skoro do omawianej transakcji zbycia Nieruchomości nie znajdzie zastosowania zwolnienie z podatku wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy oraz z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, przedmiotowa transakcja przeniesienia prawa własności Nieruchomości będzie opodatkowana wg właściwej stawki podatku VAT.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania 1 należało uznać za prawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również kwestii, czy Nabywcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury otrzymanej od Sprzedawcy dokumentującej nabycie Nieruchomości oraz prawo do zwrotu nadwyżki VAT naliczonego nad należnym na rachunek bankowy Wnioskodawcy lub obniżenia kwoty podatku należnego za następne okresy rozliczeniowe na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Jak wynika z powołanych przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy, transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy, mając również na względzie powołane wyżej przepisy, uznać należy że Wnioskodawcy będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego. Jak bowiem wynika z wniosku, po dokonaniu nabycia Nieruchomości, Wnioskodawca planuje wykorzystać Grunt do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, tj. do budowy dwóch hal magazynowych wraz z zapleczem socjalno-biurowym oraz infrastrukturą techniczną i towarzyszącą. Wybudowaną infrastrukturę Wnioskodawca zamierza wynajmować.

Podsumowując, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej ww. Transakcję na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy. Tym samym, Wnioskodawca będzie miał również prawo do zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym bądź obniżenia kwoty podatku należnego za następne okresy rozliczeniowe, na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Niniejsza interpretacja dotyczy podatku od towarów i usług. Natomiast w części dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin