INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 24 czerwca 2011 r. (data wpływu 27 czerwca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 czerwca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Od 1 stycznia 2011 r. Wnioskodawca jest jednoosobową firmą prowadzącą indywidualną praktykę lekarską. Do miejsc pracy dojeżdża codziennie (oprócz piątku) w sumie tygodniowo ok. 320 km. Wnioskodawca używa obecnie do tego celu prywatnego samochodu, który rozlicza prowadząc „ewidencję przebiegu pojazdu i kosztów eksploatacji”. Zainteresowany rozlicza się wg stawek podatkowych 18% i 32% prowadząc „książkę przychodów i rozchodów”. Innych pojazdów nie posiadał dotychczas.

W czerwcu 2011 roku Wnioskodawca nabył motocykl, którym chciałby dojeżdżać do pracy w dni odpowiednie do jazdy motocyklem. Koszt zakupu wynosi 33.000 złotych. Zainteresowany zamierza ujawnić go jako środek trwały firmy. Zakup pozwoli ograniczyć czas dojazdu (korki) oraz oszczędzić wydawane na paliwo środki.

Wnioskodawca nie posiada innych środków trwałych. Koszt motocykla jest mniejszy niż wymagalna wartość do jednorazowej amortyzacji, tj. mniejszy niż 50.000 euro. Jako mały podatnik Zainteresowany nie przekracza przychodu ustawowo warunkowanego, tj. 1.200.000 euro. Przychody z pracy (jako praktyka na umowach cywilno-prawnych) wymagają dojazdów do miejsca wykonywania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca może zastosować amortyzację jednorazową...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 22 ust. 1 są to koszty uzyskania przychodów z wyłączeniem art. 23 ust. 1 lit. b).

Stosownie do ww. odpisy amortyzacyjne mogą być dokonane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o z uwzględnieniem art. 23.

Zgodnie z art. 22 ust. 7 podatnik, który w danym roku rozpoczął działalność oraz „mały podatnik” może dokonać jednorazowej amortyzacji środka trwałego, zaliczonego do grupy 3-8 klasyfikacji do wysokości 50.000 euro łącznej wartości.

Zgodnie z art. 5a pkt 20 „mały podatnik” oznacza podatnika, u którego wartość przychodu nie przekracza kwoty równowartej 800.000 euro.

Na podstawie art. 22 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym, w świetle dodatkowych przepisów art. 22 ust. 1, art. 5a p. 20 Wnioskodawca spełnia kryterium nowo rozpoczętej działalności jako mały podatnik.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie tut. organ wskazuje, że przedstawiając zdarzenie przyszłe, Wnioskodawca podał art. 22 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako przepis, zgodnie z którym podatnik który w danym roku rozpoczął działalność oraz „mały podatnik” może dokonać jednorazowej amortyzacji środka trwałego, zaliczonego do grupy 3-8 klasyfikacji do wysokości 50.000 euro łącznej wartości. Mając jednak na uwadze merytoryczną treść przedmiotowego wniosku, tut. organ zrozumiał, iż Wnioskodawca miał na uwadze treść art. 22k ust. 7 ww. ustawy, na który powołuje się przedstawiając własne stanowisko w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów są wszystkie wydatki, których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów i nie są wymienione w art. 23 ww. ustawy. Jednakże ciężar wskazania owego związku spoczywa na Wnioskodawcy, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• być właściwie udokumentowany.
  
  

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. b) ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części.

Stosownie do treści art. 22 ust. 8 powołanej ustawy kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Natomiast zgodnie z art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy, w roku podatkowym, w którym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 11, oraz mali podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50 000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych.

Przy określaniu limitu, o którym mowa w ust. 7, nie uwzględnia się odpisów amortyzacyjnych od nieprzekraczającej 3.500 zł wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22f ust. 3 (art. 22k ust. 9 ww. ustawy).

W myśl art. 22k ust. 12 ww. ustawy, przeliczenia na złote kwoty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Bank na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wystąpiło zdarzenie, o którym mowa w tym przepisie, w zaokrągleniu do 1.000 zł.

Zgodnie z art. 5a pkt 20 ww. ustawy, małym podatnikiem jest podatnik, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł.

Z przedstawionych informacji wynika, że Wnioskodawca od 1 stycznia 2011 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie indywidualnej praktyki lekarskiej. W czerwcu 2011 roku Zainteresowany nabył motocykl Yamacha, którym chciałby dojeżdżać do pracy w dni odpowiednie do jazdy motocyklem. Koszt zakupu wynosi 33.000 złotych. Wnioskodawca zamierza ujawnić go jako środek trwały firmy i dokonać jednorazowej amortyzacji.

Reasumując, mając na względzie cytowane wyżej przepisy stwierdzić należy, iż jeżeli wskazany we wniosku motocykl stanowi środek trwały zaliczony do grupy 3-8 KŚT to Wnioskodawca ma prawo dokonać jednorazowego odpisu amortyzacyjnego na zasadach określonych w art. 22k ust. 7-12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.