INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 10 sierpnia 2011 r. (data wpływu 12 sierpnia 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 27 października 2011 r. (data wpływu 31 października 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca opodatkowania refakturowanych na spółkę niemiecką:

• opłat za powierzchnię wystawienniczą, wykonanie zabudowy stoiska – jest nieprawidłowe, oraz

• opłat za przygotowanie grafik targowych, usług gastronomicznych i hotelowych – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 12 sierpnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca opodatkowania refakturowanych na spółkę niemiecką opłat za powierzchnię wystawienniczą, przygotowanie grafik targowych, wykonanie zabudowy stoiska oraz usług gastronomicznych i hotelowych.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 27 października 2011 r. o doprecyzowanie stan faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka, wspólnie z niemieckim kontrahentem - spółką zależną ... uczestniczyła w targach. Wydatki związane z uczestnictwem poniosła Spółka. Obejmowały one następujące pozycje:

• opłata za powierzchnię wystawienniczą (powierzchnia kryta niezabudowana);

• przygotowania grafik targowych,

• wykonanie zabudowy stoiska wystawienniczego;

• usługi hotelowe i gastronomiczne.
  
  

Spółka ustaliła, iż 50% wydatków poniesionych na opłatę za powierzchnię wystawienniczą i wykonanie zabudowy stoiska, 60% wydatków poniesionych na przygotowanie grafik targowych oraz kwota 2.243,39 zł z wydatków na usługę gastronomiczną i hotelową dotyczą spółki zależnej. Ustaloną w ten sposób kwotą kosztów Spółka obciążyła w drodze refakturowania niemieckiego kontrahenta - ... Spółka refakturowała w jednej fakturze VAT na niemieckiego kontrahenta opłatę za powierzchnię wystawienniczą, przygotowanie grafik targowych i wykonanie zabudowy stoiska od wartości netto poniesionych wydatków i bez polskiego podatku VAT. Spółka umieściła na refakturze adnotację, iż usługobiorca zobowiązany jest do rozliczenia podatku VAT. W przypadku usług hotelowych i gastronomicznych Spółka refakturowała na jednej fakturze koszty na spółkę ... w kwocie 2.243,39zł i naliczyła polski podatek VAT zgodny ze stawką na fakturach pierwotnych.

W piśmie z dnia 27 października 2011 r. (data wpływu 31 października 2011 r.) Wnioskodawca wskazał, iż jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Jednocześnie poinformował, iż kontrahent – spółka ... jest podatnikiem w rozumieniu art. 28a 1a) ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług. Spółka ... posiada siedzibę w ... w Niemczech, samodzielnie wykonuje działalność gospodarczą i jest podmiotem zarejestrowanym dla potrzeb podatku VAT w Niemczech pod numerem: ...

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy prawidłowo Spółka ustaliła, że zgodnie z art. 28b ustawy o VAT miejscem opodatkowania refakturowanych na spółkę niemiecką ... opłat za powierzchnię wystawienniczą, przygotowanie grafik targowych oraz wykonanie zabudowy stoiska jest kraj siedziby usługobiorcy, tj. Niemcy...

Czy prawidłowo Spółka ustaliła, że zgodnie z art. 28e i 28i ustawy o VAT miejscem opodatkowania usług gastronomicznych i hotelowych będzie miejsce faktycznie świadczonych usług, tj. Polska...

Zdaniem Wnioskodawcy, opłata za powierzchnię wystawienniczą, usługa przygotowania grafik targowych oraz wykonania zabudowy stoiska wystawienniczego są opodatkowane zgodnie z regułą ogólną, wynikająca z art. 28b ustawy o VAT, tj. co do zasady w kraju siedziby usługobiorcy, czyli w Niemczech.

Zgodnie z art. 28g ustawy o podatku od towarów i usług, miejscem świadczenia usług wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, takie jak targi i wystawy, oraz usług pomocniczych związanych z usługami wstępu na te imprezy, świadczonych na rzecz podatnika, jest miejsce, w którym te imprezy faktycznie się odbywają. Natomiast usługi związane z organizacją ww. imprez, świadczone na rzecz podatnika podlegają opodatkowaniu zgodnie z regułą ogólną, wynikającą z art. 28b ustawy o VAT, tj. co do zasady w kraju siedziby usługobiorcy. W przypadku zakupu kompleksowej usługi organizacji targów, czy też udziału w targach, innej niż wstęp na taką imprezę, obciążenie VAT powinno nastąpić w kraju siedziby usługobiorcy, tj. z uwzględnieniem art. 28b ustawy o VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy pojawiają się natomiast w przypadku, gdy dla potrzeb udziału w targach zostaną nabyte pojedyncze usługi, które de facto nie stanowią usług organizacji targów. Wątpliwości natomiast budzi miejsce opodatkowania opłaty za powierzchnię wystawienniczą. W tym bowiem zakresie może nasuwać się wniosek, że jest to usługa związana z nieruchomością, dla której, zgodnie z art. 28e ustawy o VAT, miejscem świadczenia jest miejsce położenia nieruchomości. Niemniej jednak, w ocenie Wnioskodawcy opłata taka ponoszona na rzecz organizatora targów, stanowi wynagrodzenie za uczestnictwo w tych targach i nie powinna być postrzegana jako opłata za wynajem powierzchni. Również ta usługa powinna zostać opodatkowana według art. 28b ustawy o VAT.

W śród zakupionych przez Spółkę usług były również usługi hotelowe i gastronomiczne. Zdaniem Wnioskodawcy usługi hotelowe są opodatkowane zgodnie z art. 28e ustawy o VAT, tj. w miejscu położenia nieruchomości. Również w przypadku usług gastronomicznych, zdaniem Zainteresowanego miejscem opodatkowania ww. usług będzie Polska co wynika z art. 28i ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie miejsca opodatkowania refakturowanych na spółkę niemiecką:

• opłat za powierzchnię wystawienniczą, wykonanie zabudowy stoiska – uznaje się za nieprawidłowe, oraz

• opłat za przygotowanie grafik targowych, usług gastronomicznych i hotelowych – uznaje się za prawidłowe.
  
  

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W przypadku świadczenia usług, dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług istotne jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od jego poprawności bowiem zależy, czy dana usługa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też poza terytorium kraju.

Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

1. ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
   2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
   
   

Powyższy artykuł wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy, zgodnie z którym działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Zgodnie z regułą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

Z powyższego przepisu wynika zatem, iż w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika, miejscem ich świadczenia jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę, czyli opodatkowanie usług zostaje przeniesione do państwa, gdzie następuje faktyczna ich konsumpcja.

Jednakże do ogólnej zasady zawartej w powyższym przepisie, ustawodawca przewidział szereg zastrzeżeń, na podstawie których miejsce świadczenia pewnych usług, ściśle określonych w przepisach ustawy, ustala się w sposób szczególny.

Stosownie do art. 28g ust. 1 ustawy miejscem świadczenia usług wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, takie jak targi i wystawy, oraz usług pomocniczych związanych z usługami wstępu na te imprezy, świadczonych na rzecz podatnika, jest miejsce, w którym te imprezy faktycznie się odbywają.

Miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości (art. 28e ustawy).

W przepisie tym przyjęto, że usługi związane z nieruchomościami są zawsze opodatkowane w kraju położenia nieruchomości, niezależnie od tego dla jakiego podmiotu są wykonywane, gdzie ma siedzibę usługodawca oraz gdzie faktycznie (fizycznie) wykonuje tę usługę. Zasada ta ma zastosowanie wówczas, gdy usługę można przyporządkować do konkretnej nieruchomości, która jest możliwa do zlokalizowania, co do miejsca jej położenia.

Przepisowi art. 28e polskiej ustawy o podatku od towarów i usług odpowiada zapis art. 47 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 2006.347.1 ze zm.), zgodnie z którym miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług rzeczoznawców i agentów nieruchomości, usług zakwaterowania w sektorze hotelarskim lub sektorach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, przyznawanie prawa użytkowania nieruchomości oraz usług związanych z przygotowywaniem i koordynacją prac budowlanych, takich jak usługi architektów i biur nadzoru budowlanego, jest miejsce, w którym znajduje się dana nieruchomość.

Wskazując na zasadę definiowania miejsca świadczenia usług związanych z nieruchomościami, należy zwrócić uwagę na szeroki zakres jej stosowania. Ustawodawca krajowy i prawodawca unijny nie ograniczają tego zakresu do grupy konkretnych i określonych z nazwy usług, które stanowiłyby zamkniętą grupę i byłyby umiejscowione w jednym grupowaniu klasyfikacji statystycznej (w Polsce PKWiU).

Ustawodawca w przepisie art. 28e ustawy wskazał, że miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym m.in. usług zakwaterowania w hotelach, jest miejsce położenia nieruchomości, nie wskazał jednak jakie świadczenia mogłyby się mieścić pod pojęciem usług zakwaterowania w hotelach. Również w pozostałych przepisach ustawy nie można dopatrzeć się odniesień do tego rodzaju usług.

Zgodnie z art. 28i ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług restauracyjnych i cateringowych jest miejsce, w którym usługi są faktycznie wykonywane, z zastrzeżeniem ust. 2.

Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego (Słownik Języka Polskiego PWN, www.sjp.pwn.pl), gastronomia to „działalność produkcyjno - usługowa, obejmująca prowadzenie restauracji, barów”.

Pojęcie usług gastronomicznych obejmuje wiele różnorodnych czynności, jak wydawanie posiłków i napojów - np.: przez restauracje, bary, bufety, kioski itp. - przygotowanie i podawanie posiłków i napojów przez stołówki. Istotne z punktu widzenia wypełnienia definicji usług gastronomicznych jest łączne wykonywanie czynności polegających na przygotowaniu i dostarczeniu lub przygotowaniu i podawaniu posiłków i napojów.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wspólnie z niemieckim kontrahentem - spółką zależną ... uczestniczyła w targach. Wydatki związane z uczestnictwem poniosła Spółka. Obejmowały one następujące pozycje:

• opłata za powierzchnię wystawienniczą (powierzchnia kryta niezabudowana);

• przygotowania grafik targowych,

• wykonanie zabudowy stoiska wystawienniczego;

• usługi hotelowe i gastronomiczne.
  
  

Spółka ustaliła, iż 50% wydatków poniesionych na opłatę za powierzchnię wystawienniczą i wykonanie zabudowy stoiska, 60% wydatków poniesionych na przygotowanie grafik targowych oraz kwota 2.243,39 zł z wydatków na usługę gastronomiczną i hotelową dotyczą spółki zależnej ... Ustaloną w ten sposób kwotą kosztów Spółka obciążyła w drodze refakturowania niemieckiego kontrahenta- ... Jak wskazał Wnioskodawca – nabyte pojedyncze usługi, nie stanowią de facto usług związanych z organizacją targów.

Ponadto Wnioskodawca poinformował, iż kontrahent – spółka ... jest podatnikiem w rozumieniu art. 28a 1a) ustawy.

Regulacje w zakresie „refakturowania” zostały zawarte w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, poz. 1 ze zm.).

Zgodnie z art. 28 Dyrektywy, w przypadku, kiedy podatnik działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że podatnik ten nabył i wyświadczył te usługi. Oznacza to, że podmiot „refakturujący” daną usługę nabytą we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. Przerzucenie kosztów na inną firmę, nie może być zatem w żaden inny sposób potraktowane niż jako świadczenie usługi w tym samym zakresie. Zatem, konsekwencją uznania podatnika biorącego udział w odsprzedaży usługi za świadczącego, jest wystawienie przez niego faktury dokumentującej wyświadczenie tej usługi.

Celem refakturowania jest zatem przeniesienie poniesionych kosztów przez podmiot refakturujący na podmiot, który z danych usług faktycznie korzystał, pomimo że podmiot refakturujący danej usługi nie wykonał. „Refaktura” jest więc zwykłą fakturą VAT wystawioną przez podmiot pośredniczący pomiędzy właściwym usługodawcą, a rzeczywistym nabywcą tej usługi. Dotyczy to sytuacji, w której podatnik kupuje usługę, a następnie „w stanie nieprzetworzonym” odsprzedaje ją swojemu kontrahentowi.

Powyższe zostało uregulowane z art. 8 ust. 2a ustawy zgodnie, z którym w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi. Oznacza to, że podmiot świadczący (sprzedający) daną usługę nabytą we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi.

Biorąc pod uwagę powyższy opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, iż w przypadku nabywania odrębnych usług nie stanowiących usług organizacji targów, ustalając ich miejsce opodatkowania należy odnieść się do każdej usługi z osobna.

Usługi wynajmu zabudowanej lub niezabudowanej powierzchni wystawienniczej opodatkowane są zgodnie z art. 28e ustawy. Aby przedsiębiorca mógł zaprezentować swoją ofertę, musi dysponować prawem do pewnej powierzchni wystawienniczej, znajdującej się w danym budynku, zabudowanej stoiskiem. A zatem w sytuacji nabycia usługi wynajmu powierzchni wystawienniczej wraz z wykonaniem zabudowy stoiska, miejscem świadczenia tych usług jest miejsce położenia nieruchomości, na której organizowane są targi. Skoro przedmiotowa nieruchomość jest położona na terytorium kraju, to przedmiotowa usługa podlega opodatkowaniu w Polsce.

Także miejscem opodatkowania usługi hotelowej jest miejsce położenia nieruchomości w myśl art. 28e ustawy, w tym przypadku na terytorium kraju.

Z kolei usługi polegające na przygotowaniu grafik targowych wyłączone są z kategorii usług związanych z nieruchomością. W związku z tym podlegają opodatkowaniu na terytorium państwa gdzie usługobiorca posiada siedzibę, zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy, tj. na terytorium Niemiec.

Odnosząc się natomiast do usługi gastronomicznej należy stwierdzić, iż miejscem opodatkowania tej usługi jest miejsce, w którym usługa jest faktycznie wykonana. Przedmiotowa usługa gastronomiczna wykonana była faktycznie na terytorium kraju, czyli podlega opodatkowaniu w Polsce.

Zainteresowany przy fakturowaniu usługi wynajmu powierzchni wystawienniczej wraz z wykonaniem zabudowy stoiska, usługi hotelowej i gastronomicznej jest zobowiązany do naliczenia podatku od towarów i usług, według stawki właściwej obowiązującej na terytorium kraju.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto, interpretacja dotyczy tylko kwestii będącej przedmiotem zapytania. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Dodatkowo tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie miejsca opodatkowania refakturowanych na spółkę niemiecką opłat za powierzchnię wystawienniczą, przygotowanie grafik targowych, wykonanie zabudowy stoiska oraz usług gastronomicznych i hotelowych. Natomiast, kwestia dotycząca zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie miejsca opodatkowania kompleksowej usługi organizacji targów została rozstrzygnięta w odrębnej interpretacji Nr IPTPP2/443-470/11-5/JN.

Końcowo należy wskazać, iż analiza załączników dołączonych do wniosku o wydanie interpretacji w indywidualnej sprawie nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem tut. Organ w związku z § 2 i § 5a ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest uprawniony do oceny załączników dołączonych do wniosku, a niniejszą interpretację wydano jedynie w oparciu o stan faktyczny w nim przedstawiony.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.