INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 27 czerwca 2011 r. (data wpływu 06.07.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych dla Wnioskodawcy (Organizatora) z tytułu realizowanego programu lojalnościowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 06 lipca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych dla Wnioskodawcy (Organizatora) z tytułu realizowanego programu lojalnościowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka prowadząca sprzedaż hurtową artykułów biurowych (dalej: Organizator) w celu przywiązania klienta do firmy oraz przyciągnięcia nowych klientów wprowadziła akcję promocyjną pod nazwą Program lojalnościowy. Akcja ta ma na celu zwiększenie obrotów lub przynajmniej utrzymanie sprzedaży na dotychczasowym poziomie. Program jest skierowany do firm lub osób prowadzących działalność gospodarczą będących klientem Organizatora (dalej: Uczestników) i dokonujących u Niego zakupu produktów z oferty handlowej.

W Programie nie mogą uczestniczyć Pracownicy Organizatora.

Przystąpienie do Programu lojalnościowego następuje po wypełnieniu formularza zgłoszeniowego. Zgodnie z regulaminem Programu, za zakupy w określonym terminie określonych towarów z oferty Organizatora przyznawane są Uczestnikowi punkty. Po zgromadzeniu odpowiedniej ilości punktów, Uczestnik może zakupić określoną rzecz lub usługę (dalej: nagrodę) z dużym rabatem – za symboliczną złotówkę. Warunkiem korzystania z uprawnień wynikających z faktu uczestnictwa w Programie jest brak zaległych płatności na rzecz Organizatora. Regulamin promocji obejmuje swoim zakresem zarówno rzeczy małej wartości (tzw. gadżety okazjonalne), jak i znacznej (m.in. usługi turystyczne, nagrody rzeczowe). W przypadku zamówienia jako nagrody usługi turystycznej, Uczestnik wskazuje osoby fizyczne, które wezmą w niej udział.

W związku z powyższym zadano następujące pytania w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

1. Czy Organizator (Wnioskodawca) ma prawo do ujęcia w kosztach uzyskania przychodów całego wydatku związanego z nabyciem nagrody (towaru lub usługi), ostatecznie sprzedanego w ramach Programu lojalnościowego za symboliczną złotówkę...
2. Czy u Uczestników (podmiotów prowadzących działalność gospodarczą) zakupujących towary lub usługi (w tym turystyczne) w cenie 1 zł netto w ramach programu lojalnościowego, powstanie jakikolwiek przychód podatkowy, w związku z którym na Organizatorze (Wnioskodawcy) będą spoczywać jakiekolwiek obowiązki płatnika...

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, do kosztów uzyskania przychodów zalicza się wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zgodnie z cytowanymi powyżej przepisami, aby wydatek mógł być kosztem uzyskania przychodu musi zostać poniesiony. W przedstawionej sytuacji, wydatki bez wątpienia zostały rzeczywiście poniesione, tj. w ostatecznym rozrachunku zostały pokryte z zasobów majątkowych podatnika.

Wydatek można uznać za koszt uzyskania przychodu jeśli jest definitywny, czyli rzeczywisty, na taką kwalifikację nie może mieć wpływu ostateczna cena sprzedaży, gdyż może być ona uwarunkowana innymi czynnikami. Możliwość zakupu określonego towaru bądź usługi za 1 zł motywuje i zachęca kontrahentów do zwiększania zakupu towarów, na których szczególnie zależy Spółce, a w ostatecznym rozrachunku winno przyczynić się do zwiększenia obrotów. W przeprowadzanej akcji promocyjnej może wziąć udział każdy klient (obecny i przyszły) i po spełnieniu warunków promocji zakupić rzecz lub usługę za symboliczną złotówkę. Sprzedawanie towaru za 1 zł przy jednoczesnym zwiększeniu obrotów, należy więc uznać za zachowanie ekwiwalentności w tak dokonanej transakcji. Fakt, że Organizator przy osiągnięciu przez Klientów odpowiednio wysokiego pułapu obrotu, sprzeda inny towar za 1 zł nie oznacza, że towar ten jest wydawany bez odpłatności. Należy wskazać, że cena za pozostałe towary może zawierać cenę towaru sprzedanego za 1 zł. Poprawność przedstawionego stanowiska potwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 08 kwietnia 2009 r.

Jedną z ważniejszych przesłanek uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu jest jego celowość. Tylko wydatki poniesione w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów są kosztem uzyskania przychodu. Bez wątpienia celem wydatków związanych z przeprowadzeniem akcji, mającej wpływ na uatrakcyjnienie sprzedaży jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodu. W opinii Spółki, wprowadzony Program lojalnościowy ma na celu zwiększenie lub przynajmniej utrzymanie sprzedaży na dotychczasowym poziomie. Pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą i jest działaniem marketingowym, mającym na celu m.in. zwiększenie konkurencyjności firmy.

Opisane w stanie faktycznym wydatki nie znajdują się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Wobec powyższego, w opinii Wnioskodawcy, wydatki związane z zakupem towarów i usług, które są sprzedawane zgodnie z regulaminem promocji za 1 zł w całości należy zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Prawidłowość przedstawionego stanowiska została potwierdzona przez organy podatkowe m.in. w interpretacji indywidualnej nr ILPB3/423-81/09-3/MC Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 08.04.2009 r. a także w interpretacji indywidualnej nr ILPB4/423-10/10-2/MC Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 2 września 2010 r.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodem jest w szczególności wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń. Analogiczną regulację zawiera art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Analogiczną regulację zawiera art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Niewątpliwe upusty cenowe przyznawane w ramach prowadzonych akcji promocyjnych należy uznać za w pełni uzasadnione działanie podatnika, a nie za częściowo nieodpłatne świadczenie. W konsekwencji, prowadzona przez Spółkę sprzedaż określonych towarów lub usług za 1 zł kontrahentom, którzy osiągnęli określony poziom zakupów produktów Spółki (zgromadzili odpowiednią liczbę punktów za zakupy towarów) posiada uzasadnienie ekonomiczne, które świadczy o zachowaniu rynkowego charakteru warunków transakcji (w tym ceny). Krąg uprawnionych do zakupów z rabatem jest nieograniczony (każdy obecny lub przyszły klient może wziąć udział w programie lojalnościowym), a warunki udzielania rabatów są jednakowe dla wszystkich uczestników programu.

Rabat, zgodnie ze słownikowym znaczeniem tego pojęcia oznacza „zniżkę, ustępstwo procentowe od ustalonych cen towaru, głównie na rzecz nabywców płacących gotówką, kupujących dużą ilość towaru jednorazowo lub w określonym czasie, upust” (Słownik Języka Polskiego PWN R-Z, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1996). W praktyce udzielenie rabatu polega więc na obniżeniu ceny zakupu usług lub towarów. Ceną – zgodnie z definicją zawartą w art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 05 lipca 2001 r. o cenach (Dz. U. z 2001 r. Nr 97, poz. 1050 ze zm.), jest wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę. Skoro cena towarów ulega zmniejszeniu, nabywca za tę samą kwotę nabywa większą ilość towaru. W rezultacie zapłacona kwota, dla nabywcy stanowi rzeczywistą cenę zakupu wszystkich towarów, w tym także tych wydanych z rabatem, a udzielony rabat nie stanowi dla kupującego przychodu.

Uwzględniając powyższe, Spółka stoi na stanowisku, iż w przypadku nabycia przez uczestników promocji towarów lub usług za symboliczną złotówkę, nie będę oni zobowiązani do rozpoznania przychodu z tyt. otrzymania częściowo nieodpłatnych świadczeń, w związku z czym po stronie Spółki nie powstaną jakiekolwiek obowiązki płatnika związane z dokonaniem sprzedaży z dużym rabatem na rzecz uczestników promocji. Prawidłowość przedstawionego stanowiska została potwierdzona przez organy podatkowe m.in. w interpretacji indywidualnej nr ILPB3/423-81/09-4/MC Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 08.04.2009 r., a także w interpretacji indywidualnej nr ILPB4/423-10/10-4/MC Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 02 września 2010 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Odpowiedź na pytanie nr 1.

Oceny wydatku pod kątem możliwości zaliczenia go do kosztów uzyskania przychodów należy dokonywać w oparciu o regulację zawartą w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), zgodnie z którą: kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja kosztów uzyskania przychodów zawiera następujące kryteria, jakie musi spełnić dany wydatek, aby mógł być zaliczony do tej kategorii:

1. wydatek poniesiony jest w celu uzyskania przychodów, lub
2. wydatek poniesiony jest w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, oraz
3. poniesiony wydatek nie zalicza się do żadnego z wydatków określonych w zamkniętym katalogu wydatków niestanowiących kosztu zyskania przychodu określonym w art. 16 ust. 1 cytowanej ustawy.

Zatem, aby dany wydatek poniesiony przez podatnika uznać za koszt uzyskania przychodu dla potrzeb podatku dochodowego od osób prawnych, wydatek ten musi spełniać łącznie kryteria a i c lub kryteria b i c.

Wnioskodawca jest Organizatorem Programu lojalnościowego skierowanego do firm lub osób prowadzących działalność gospodarczą będących klientami Spółki i jednocześnie uczestnikami Programu. Zgodnie z regulaminem Programu, uczestnikowi przyznawane są punkty za zakupy w określonym terminie określonych towarów z oferty. Następnie po zgromadzeniu odpowiedniej ilości punktów uczestnik może zakupić określoną rzecz lub usługę z rabatem za symboliczną złotówkę. Regulamin Programu obejmuje swoim zakresem zarówno rzeczy małej wartości (tzw. gadżety okazjonalne), jak i znacznej (m.in. usługi turystyczne, nagrody rzeczowe).

Klasyfikacja wydatków na organizację programu lojalnościowego pod kątem warunków określonych przez ustawodawcę w artykule 15 ust. 1 ww. ustawy winna zostać poprzedzona wyjaśnieniem tego pojęcia. „Program lojalnościowy” – to długotrwałe działania marketingowe służące do budowania oraz podtrzymywania pozytywnych relacji z wybranymi, najbardziej atrakcyjnymi dla firmy klientami. Właściwie dobrana strategia programu lojalnościowego pozwala zwiększyć sprzedaż produktu lub usługi przy znacznie mniejszych kosztach innych form promocji i reklamy. Przykładem popularnego programu lojalnościowego jest premiowanie każdego zakupu punktami (proporcjonalnie do wydanej kwoty), które klient może następnie wymienić na nagrody (http://....).

W przedmiocie sprawy, Wnioskodawca wskazał, że możliwość zakupu określonego towaru bądź usługi za 1 zł motywuje i zachęca kontrahentów do zwiększania zakupu towarów, tym samym w ostatecznym rozrachunku przyczynia się do zwiększenia obrotów Spółki.

Zatem, uznać należy, iż Program lojalnościowy ma związek z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą i uzyskiwanymi przychodami.

Wobec powyższego, wydatki na zakup nagród (towaru lub usługi) ostatecznie sprzedanych w ramach Programu lojalnościowego za symboliczną złotówkę kontrahentom – Uczestnikom Programu – spełniają pozytywną przesłankę celu zawartą w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W opinii Spółki, wprowadzony Program lojalnościowy ma na celu zwiększenie lub przynajmniej utrzymanie sprzedaży na dotychczasowym poziomie. Wydatki te nie mieszczą się również w negatywnym katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów (art. 16 ust. 1 tej ustawy).

Podsumowując, stanowisko Wnioskodawcy – w myśl którego wydatki związane z zakupem towarów i usług, które są sprzedawane zgodnie z regulaminem promocji za 1 zł w całości stanowią koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – jest prawidłowe.

Odpowiedź na pytanie nr 2.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat.

W myśl art. 26 ust. 3 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w ust. 1, przekazują kwoty podatku w terminie do 7 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym zgodnie z ust. 1 i 2 pobrano podatek, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według siedziby podatnika (…). Płatnicy są obowiązani przesłać podatnikom informację o wysokości pobranego podatku, sporządzoną według ustalonego wzoru.

Stosownie natomiast do art. 21 ust. 1 tej ustawy, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów:

1. z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how),
2. z opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

   2a z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze,

   - ustala się w wysokości 20% przychodów;

3. z tytułu należnych opłat za wywóz ładunków i pasażerów przyjętych do przewozu w portach polskich przez zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej żeglugi handlowej, z wyjątkiem ładunków i pasażerów tranzytowych,
4. uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej

   - ustala się w wysokości 10% tych przychodów.

Podatek dochodowy od dochodów (przychodów) z dywidend oraz innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustala się w wysokości 19% uzyskanego przychodu (art. 22 ust. 1 ww. ustawy).

Z powyższego wynika, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych jedynie w art. 26 przewiduje dla osób prawnych i jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej oraz będących przedsiębiorcami osób fizycznych dokonujących wypłat należności z tyt. wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1 obowiązki jako płatnika do pobrania, z zastrzeżeniem ust. 2, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych.

Sprzedaż towarów lub usług w cenie 1 zł netto w ramach programu lojalnościowego, nie mieści się w żadnym z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wobec powyższego, biorąc pod uwagę art. 26 w zw. z art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych na Wnioskodawcy, jako płatniku nie spoczywa obowiązek pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od uczestników (osób prawnych) z tyt. udziału przez te osoby w programie lojalnościowym.

W odniesieniu do powołanych przez Spółkę interpretacji stwierdzić należy, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Nadmienia się, iż w zakresie pytania nr 2 dot. podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Jednocześnie należy wskazać, że uczestnik programu, nie jest podmiotem zainteresowanym, tym samym, w celu uzyskania informacji czy po stronie uczestnika programu lojalnościowego powstanie przychód podatkowy w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych z tyt. zakupu towarów lub usługi w cenie 1 zł powinien złożyć odrębny wniosek o wydanie interpretacji indywidualnych w jego indywidualnej sprawie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.