INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wspólnoty Mieszkaniowej, przedstawione we wniosku z dnia 18.07.2011r. (data wpływu 18.07.2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 25.08.2011r. (data wpływu 29.08.2011r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 17.08.2011r. oraz pismem z dnia 20.09.2011r. (data wpływu 26.09.2011r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 12.09.2011r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT na wykonanie kompleksowej usługi remontowej instalacji centralnego ogrzewania, wody, kanalizacji, gazowej, elektrycznej i jednego wspólnego węzła cieplnego usługi oraz na wykonanie remontu dachu – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18.07.2011r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT na kompleksowe usługi remontowe. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 25.08.2011r. (data wpływu 29.08.2011r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 17.08.2011r. oraz pismem z dnia 20.09.2011r. (data wpływu 26.09.2011r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 12.09.2011r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W budynku Wspólnoty Mieszkaniowej znajdują się:

• lokale mieszkalne – udział w łącznej powierzchni nieruchomości 24%;
• sklepy – udział w łącznej powierzchni nieruchomości 8%;
• ośrodek kultury – udział w łącznej powierzchni nieruchomości 51%;
• przedszkole publiczne – udział w łącznej powierzchni nieruchomości 17%.
  
  

W uzupełnieniu z dnia 20.09.2011r. Wnioskodawca podaje następujące informacje:

Budynek należy zgodnie z klasyfikacją PKOB uznać za niemieszkalny, gdyż mniej niż 50% jego powierzchni stanowią lokale mieszkalne.

Kod klasyfikacji PKOB – 1261 – ogólnodostępne obiekty kulturalne.

Wspólnota przystępuje do kompleksowego remontu w ww. budynku, a dotyczącego: instalacji centralnego ogrzewania, wody, kanalizacji, instalacji gazowej, elektrycznej i jednego wspólnego węzła cieplnego oraz remontu dachu. Są to instalacje i powierzchnie wspólne dla całego budynku i wykorzystywane obligatoryjnie, w normalnej eksploatacji zarówno przez lokale mieszkalne i niemieszkalne (użytkowe). Bez remontu opisanych instalacji nie jest możliwe prawidłowe i zgodne z przeznaczeniem korzystanie z lokali znajdujących się w przedmiotowym budynku wspólnoty. Wnioskodawca podaje, że kod PKOB wynika z rozporządzenia Rady Ministrów z 13.12.1999r. w sprawie PKOB (Dz.U. Nr 112, poz. 1316).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W związku z powyższym, że w nieruchomości oprócz lokali mieszkalnych znajdują się ww. instytucje, czy za wykonane kompleksowo usługi remontowe w przedmiotowej nieruchomości obowiązuje stawka podatku VAT w wysokości 8%...

Zdaniem wnioskodawcy

Budynek jako całość posiada wspólne instalacje centralnego ogrzewania, wody, kanalizacji, gazową, elektryczną i jeden wspólny węzeł cieplny. Wspólnota Mieszkaniowa przystępuje do kompleksowego remontu ww. instalacji oraz remontu dachu.

Zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy o VAT w budynkach objętych społecznym programem mieszkaniowym, gdzie powierzchnia użytkowa pojedynczego lokalu mieszkalnego nie przekracza 150m2, stawka podatku VAT wynosi 8%.

Wnioskodawca nadmienia, że ośrodek kultury znajdujący się w nieruchomości jest wpisany do rejestru instytucji kultury. Stanowisko Wnioskodawcy zostało ostatecznie sprecyzowane w piśmie z dnia 20.09.2011r.

Zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy o VAT przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się także lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12. Zgodnie z art. 41 ust. 12 stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przedmiotowa nieruchomość Wspólnoty Mieszkaniowej została sklasyfikowana przez Wnioskodawcę wg PKOB – 1261 – ogólnodostępne obiekty kulturalne – jako budynek niemieszkalny.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca uważa, że do remontu instalacji oraz dachu, opisanych w zdarzeniu przyszłym, stawkę podatku VAT w wysokości 8% należy zastosować do tej części kosztów, która proporcjonalnie do powierzchni przypada na lokale mieszkalne – zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Do pozostałej części kosztów remontu należy zastosować stawkę podstawową w wysokości 23%, gdyż odnosi się ona do lokali użytkowych. Podstawę prawną takiego rozliczenia stanowi art. 41 ust. 12c w związku z art. 41 ust. 12a ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, bez znaczenia na stawkę podatku VAT od remontu ma fakt, że lokale użytkowe są wykorzystywane przez instytucje zwolnione z tego podatku, gdyż decydujące znaczenie ma tu klasyfikacja PKOB całego budynku.

Zastosowanie zaś stawki 23% do remontu instalacji i dachu całego budynku prowadzi do zbyt dużego fiskalizmu i w konsekwencji do nadmiernego obciążenia właścicieli lokali mieszkalnych objętych społecznym programem mieszkaniowym, a zatem do działania sprzecznego z art. 41 ust. 12a ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…) – art. 7 ust. 1 ustawy.

Ponadto, art. 8 ust. 1 ustawy określa, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Art. 2 pkt 6 ustawy, stanowi, iż przez towary rozumie się rzeczy ruchome oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

W art. 41 ust. 1 ustawy postanowiono, iż stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1 (art. 41 ust. 2 ustawy).

Zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 146a pkt 1 i pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%;

Stosownie do art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Obiekty budownictwa mieszkaniowego to budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11 (art. 2 pkt 12 ustawy).

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym – zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy – rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Art. 41 ust. 12b ustawy stanowi, iż do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300m²,
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².
   
   

Zgodnie z § 7 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.), obowiązującego do dnia 6 kwietnia 2011 r., stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 8% dla:

1. towarów i usług wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia;
2. robót konserwacyjnych dotyczących budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym;
3. robót konserwacyjnych dotyczących:
   1. obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych,
   2. lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12

- w zakresie w jakim wymienione roboty nie są objęte tą stawką na podstawie pkt 2.

Przez roboty konserwacyjne, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, rozumie się roboty mające na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku lub jego części inne niż remont (§ 7 ust. 2 rozporządzenia).

Na mocy § 7 ust. 3 rozporządzenia, przepisu ust. 1 pkt 3 nie stosuje się, jeżeli wartość towarów bez podatku wchodzących w podstawę opodatkowania świadczenia robót konserwacyjnych przekracza 50% tej podstawy.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć budowa, przebudowa, remont, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do przepisów prawa budowlanego.

Zgodnie z art. 3 pkt 6 ustawy z dnia 7 lipca 1994 roku Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 ze zm.) przez budowę należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego.

Z kolei zgodnie z pkt 7a tego artykułu przez przebudowę należy rozumieć wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji; w przypadku dróg są dopuszczalne zmiany charakterystycznych parametrów w zakresie niewymagającym zmiany granic pasa drogowego.

Natomiast definicję remontu zawarto w pkt 8 tego artykułu. Zgodnie z jego brzmieniem przez remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego a nie stanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Modernizacja oznacza unowocześnienie, uwspółcześnienie produktu, trwałe ulepszenie np. istniejącego obiektu budowlanego prowadzące do zwiększenia jego wartości użytkowej.

Ustawa o podatku od towarów i usług odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem dla celów tego podatku stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.). Zgodnie z ww. rozporządzeniem budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych.

Natomiast, budynki mieszkalne - są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem. Budynki niemieszkalne - to obiekty budowlane wykorzystywane głównie dla potrzeb niemieszkalnych. W przypadku, gdy co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest do celów mieszkalnych, budynek klasyfikowany jest jako budynek mieszkalny.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wspólnota Mieszkaniowa, w której znajdują się:

• lokale mieszkalne – udział w łącznej powierzchni nieruchomości 24%;
• sklepy – udział w łącznej powierzchni nieruchomości 8%;
• ośrodek kultury – udział w łącznej powierzchni nieruchomości 51%;
• przedszkole publiczne – udział w łącznej powierzchni nieruchomości 17%,
  
  

planuje wykonanie kompleksowej usługi remontowej instalacji centralnego ogrzewania, wody, kanalizacji, gazowej, elektrycznej i jednego wspólnego węzła cieplnego oraz remontu dachu.

Wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do zastosowania prawidłowej stawki podatku VAT na wykonanie wyżej opisanej usługi.

W nadesłanym uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca podaje, iż budynek należy zgodnie z klasyfikacją PKOB uznać za niemieszkalny, gdyż mniej niż 50% jego powierzchni stanowią lokale mieszkalne.

Kod klasyfikacji PKOB – 1261 – ogólnodostępne obiekty kulturalne.

Wspólnota przystępuje do kompleksowego remontu w ww. budynku, a dotyczącego: instalacji centralnego ogrzewania, wody, kanalizacji, instalacji gazowej, elektrycznej i jednego wspólnego węzła cieplnego oraz remontu dachu. Wnioskodawca wskazuje, że są to instalacje i powierzchnie wspólne dla całego budynku i wykorzystywane obligatoryjnie, w normalnej eksploatacji zarówno przez lokale mieszkalne i niemieszkalne (użytkowe). Bez remontu opisanych instalacji nie jest możliwe prawidłowe i zgodne z przeznaczeniem korzystanie z lokali znajdujących się w przedmiotowym budynku wspólnoty. Wnioskodawca podaje, że kod PKOB wynika z rozporządzenia Rady Ministrów z 13.12.1999r. w sprawie PKOB (Dz.U. Nr 112, poz. 1316).

Zatem usługi, w zakresie wymiany instalacji sanitarnych, gazowych i ogrzewczych stanowią w istocie remont, o którym mowa w art. 41 ust. 12 ustawy.

Należy wskazać, iż ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do niniejszej ustawy ograniczają opodatkowanie preferencyjną stawką podatku VAT w wysokości 8% na remont wykonywany wyłącznie w obiektach budowlanych lub ich częściach, zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym z wyraźnym wyłączeniem lokali użytkowych.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy oraz wynikający z treści wniosku opis zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, iż stawka podatku VAT na przedmiotowe prace remontowe, do których zamierza przystąpić wspólnota uzależniona jest od rodzaju remontowanego budynku.

W przypadku wykonywania robót remontowych dotyczących remontu budynku niemieszkalnego sklasyfikowanego w PKOB w dziale 12, jako całości w ramach jednolitej usługi remontowej, należy zastosować podstawową stawkę podatku VAT, tj. 23% - w myśl art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy.

Reasumując, zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy, należy uznać, iż wykonanie kompleksowej usługi remontowej instalacji centralnego ogrzewania, wody, kanalizacji, gazowej, elektrycznej i jednego wspólnego węzła cieplnego wykonywane przez Wnioskodawcę w budynku, który jak sam Wnioskodawca wskazuje jest budynkiem niemieszkalnym (PKOB 1261), które to instalacje i powierzchnie są wspólne dla całego budynku i wykorzystywane obligatoryjnie, w normalnej eksploatacji zarówno przez lokale mieszkalne i niemieszkalne (użytkowe), opodatkowane są wg podstawowej stawki podatku od towarów i usług, czyli do 31.12.2013 r., 23%.

Powyższa zasada będzie miała również zastosowanie w przypadku remontu dachu, bowiem dach ten znajduje się na budynku niemieszkalnym pomimo, iż w budynku tym znajdują się również lokale mieszkalne. Zatem dach związany jest z budynkiem jako całością, dlatego też nie można przypisać jego remontu do poszczególnych lokali mieszkalnych, czy też użytkowych. W związku z powyższym remont dachu będzie opodatkowany stawką w wysokości 23% (art. 41 ust. 1 ustawy).

Mając na uwadze powyższe stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Powyższa interpretacja została wydana w odniesieniu do kwestii ze zdarzenia przyszłego zawartego we wniosku z dnia 18.07.2011r. i uzupełnienia tejże kwestii w piśmie z dnia 20.09.2011r. W dniu 26.09.2011r. wpłynęło do tut. Organu pismo, w którym Spółka oprócz uzupełnienia zdarzenia przyszłego, do czego zobowiązał Organ, dodaje kolejne pytanie – niezwiązane z wcześniejszą kwestią – mianowicie pyta: „Czy stawkę VAT 8% można zastosować do wszystkich kosztów zarządu opisaną nieruchomością wspólną, a o których mowa w art. 14 ustawy z dnia 24 czerwca 1994r. o własności lokali (Dz.U. z 1994r. Nr 85, poz. 388 ze zm.)...”. Wnioskodawca podaje również swoje stanowisko w odniesieniu do tej kwestii.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14 b § 1-3 Ordynacji podatkowej, Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Wniosek o interpretację indywidualną może dotyczyć zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzeń przyszłych. Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Na podstawie art. 169 § 1 Ordynacji podatkowej, jeżeli podanie nie spełnia wymogów określonych przepisami prawa, organ podatkowy wzywa wnoszącego podanie do usunięcia braków w terminie 7 dni, z pouczeniem, że niewypełnienie tego warunku spowoduje pozostawienie podania bez rozpatrzenia.

Złożony przez Spółkę wniosek z dnia 18.07.2011r. nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 1-3 Ordynacji podatkowej. Skierowane wezwanie do uzupełnienia wniosku z dnia 12.09.2011r. dotyczyło wskazania PKOB remontowanego budynku, zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (DZ. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.).

W nadesłanym uzupełnieniu Wnioskodawca przedstawił wymaganą informację i jednocześnie znacznie rozszerzył wniosek o kolejne pytanie. Należy zauważyć, że rozszerzoną kwestię Wnioskodawca winien przedstawić w odrębnym wniosku, zaś przedmiotowa interpretacja została wydana w oparciu o stan faktyczny przedstawiony we wniosku Spółki z dnia 18.07.2011r.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.