INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 7 kwietnia 2011 r. (data wpływu 11 kwietnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie kas rejestrujących - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 kwietnia 2011 roku został złożony wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie kas rejestrujących.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca użytkuje w swoich autobusach urządzenia fiskalne (bileterki).

Wszystkie urządzenia spełniają wymagania określone rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania. Część starszych bileterek posiada oznaczenia od „A” do „F”, służące przyporządkowaniu stawki podatku VAT (rozporządzenie przewiduje oznaczenia od „A” do „G”).

Dotychczasowe uregulowania prawne zawarte w § 7 ust. 1 pkt 16 powołanego rozporządzenia dopuszczały jednak odstępstwa w zakresie przyporządkowania oznaczeń literowych stawek podatku określonych w § 5 ust. 1 pkt 1 lit. c – w starszych typach kas, gdzie liczba przewidzianych w konstrukcji kasy grup podatkowych jest mniejsza niż wynika z tego przepisu.

Rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2010 r. zmieniającym rozporządzenie z 28 listopada 2008 r. dokonano m.in. zmian w treści § 7 ust. 1 pkt 16, poprzez dopisanie dwóch odrębnych warunków dopuszczalnego odstępstwa od zasad określonych w § 5 ust. 1 pkt 1 lit. c.

Z przepisu tego wynika, iż ewentualne odstępstwa są dopuszczalne:

1. w starszych typach kas, gdzie liczba przewidzianych w konstrukcji kasy grup podatkowych jest mniejsza, niż wynika to z przepisu,
2. w okresie 5 miesięcy od dnia zmiany wysokości stawek podatkowych.

Od interpretacji cytowanych przepisów uzależnione są decyzje Wnioskodawcy, dotyczące ewentualnego: zakupu nowych kas, poniesienia znaczącego wydatku inwestycyjnego i w konsekwencji złomowania sprawnych kas starego typu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie :

Czy cytowane wyżej zapisy § 7 ust. 1 pkt 16 lit. a) i b) należy rozpatrywać

• łącznie, co oznaczałoby, że po upływie 5 miesięcy od dnia zmiany stawek (czyli po 31 maja 2011 r.) nie jest dopuszczalne stosowanie starszych kas, w których liczba przewidzianych w konstrukcji kasy grup podatkowych jest mniejsza niż wynika to z tego przepisu, czy
• oddzielnie, co pozwalałoby na dalsze użytkowanie starszych kas, zgodnie z treścią ppkt a...

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę literalną interpretację treści § 7 ust. 1 pkt 16 lit. a) i b) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2010 roku, przepis ten zezwala na dalsze użytkowanie starszego typu kas. W przeciwnym wypadku pozostawienie zapisu podpunktu a) przy nowelizacji rozporządzenia mijałoby się z celem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

W myśl ust. 1 tego przepisu, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Warunki stosowania kas rejestrujących przez podatników określono w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338 ze zm.).

Zgodnie z § 1 pkt 10 ww. rozporządzenia, pamięć fiskalna kasy to urządzenie umieszczone w twardej nieprzezroczystej masie, umożliwiające trwały jednokrotny zapis danych pod kontrolą programu pracy kasy bez możliwości ich likwidacji oraz wielokrotny odczyt tych danych, które są nieusuwalne bez zniszczenia samego urządzenia.

Z zapisu § 5 ust. 1 pkt 1 lit. c) tego rozporządzenia, kasy, z zastrzeżeniem ust. 2-5, muszą zapisywać w pamięci fiskalnej m.in. oznaczenia literowe od „A” do „G” służące użytkownikowi kasy do przyporządkowania stawki podatku do nazw towarów i usług, przy czym:

• literze „A” jest przyporządkowana stawka podatku w wysokości 22%,
• literze „B” jest przyporządkowana stawka podatku w wysokości 7%,
• literze „C” jest przyporządkowana stawka podatku w wysokości 0%,
• literom od „D” do „G” odpowiadają kolejne stawki podatku wprowadzane na poszczególne towary i usługi oraz zwolnienie od podatku,

Natomiast zgodnie z zapisem § 7 ust. 1 pkt 16 ww. rozporządzenia, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2, są obowiązani stosować przyporządkowanie do oznaczeń literowych stawek podatku zgodnych z zasadami określonymi w § 5 ust. 1 pkt 1 lit. c; ewentualne odstępstwa są dopuszczalne w starszych typach kas, gdzie liczba przewidzianych w konstrukcji kasy grup podatkowych jest mniejsza niż wynika z tego przepisu.

Z kolei jak wynika z § 17 ust. 1, decyzje wydane przez Ministra Finansów na podstawie § 7 rozporządzenia wymienionego w § 20 zachowują moc do dnia określonego w tych decyzjach, chyba że decyzja zostanie uchylona bądź cofnięta.

Natomiast z § 17 ust. 2 powołanego rozporządzenia wynika, iż kasy nabyte przez użytkowników kas w okresie obowiązywania:

1. decyzji wydanych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia,
2. decyzji wydanych zgodnie z § 18 rozporządzenia

• mogą być nadal stosowane do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego, pod warunkiem że zapewniają prawidłowość rozliczeń podatnika.

Na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2010 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 252, poz. 1694), obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r., w § 1 dodano punkt 23, zgodnie z którym przez stawkę podstawową podatku rozumie się stawkę podatku w wysokości 22% lub stawkę, która w okresie wskazanym w ustawie ma zastosowanie w miejsce tej stawki.

Ponadto, na podstawie § 1 pkt 2 ww. rozporządzenia, powołany § 5 ust. 1 pkt 1 lit. c) otrzymuje brzmienie: „oznaczenia literowe od „A” do „G” służące użytkownikowi kasy do przyporządkowania stawki podatku do nazw towarów i usług, przy czym:

• literze „A” jest przyporządkowana stawka podstawowa podatku,
• literom „B” do „G” odpowiadają pozostałe stawki podatku wprowadzone na poszczególne towary i usługi oraz zwolnienie od podatku.”

Natomiast na podstawie § 1 pkt 3 ww. rozporządzenia, cytowany wcześniej § 7 ust. 1 pkt 16 otrzymuje brzmienie; „stosować przyporządkowanie do oznaczeń literowych stawek podatku zgodnych z zasadami określonymi w § 5 ust. 1 pkt 1 lit. c); ewentualne odstępstwa są dopuszczalne:

1. w starszych typach kas, gdzie liczba przewidzianych w konstrukcji kasy grup podatkowych jest mniejsza, niż wynika z tego przepisu,
2. w okresie 5 miesięcy od dnia zmiany wysokości stawek podatkowych.”

Z przedstawionego w złożonym wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka prowadzi ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących. Część ze starszych urządzeń użytkowanych przez Spółkę, posiada oznaczenia literowe służące przyporządkowaniu odpowiednich stawek podatkowych od „A” do „F”.

Zmiany w powołanych przepisach mają na celu uelastycznienie zasad przypisywania obowiązującym stawkom podatku specjalnych oznaczeń literowych, które umożliwiają zidentyfikowanie na paragonie, do jakiej grupy podatkowej należy sprzedawany towar lub usługa.

Zauważyć jednak należy, iż na podstawie zapisu cytowanego § 7 ust. 1 pkt 16 w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. zasady wynikające ze zmian wprowadzonych na podstawie rozporządzenia z dnia 28 grudnia 2010 r. nie mają zastosowania w starszych typach kas, w których liczba przewidzianych w konstrukcji grup podatkowych jest mniejsza, niż wynika to z obowiązujących przepisów. Konstrukcja tego przepisu nie wskazuje na to, aby podpunkty a) i b) należało odczytywać łącznie. Nie są one bowiem połączone spójnikiem „i” lub „oraz”, co wskazuje na odrębne i niezależne od siebie ich funkcjonowanie.

Trzeba mieć jednak na uwadze prawidłowe zaprogramowanie kasy, w sposób umożliwiający rzetelne ewidencjonowanie dokonywanej sprzedaży według właściwych stawek.

Reasumując, na podstawie zapisu cytowanego § 17 ust. 1 pkt 2, Spółka może nadal stosować do ewidencjonowania kasy rejestrujące „starego typu”, o ile pozwalają one na prawidłowe dokonywanie rozliczeń dokonywanej sprzedaży.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.