INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 14 kwietnia 2011 r. (data wpływu 21 kwietnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia przedmiotowego z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 kwietnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia przedmiotowego z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej na podstawie uzyskanego zezwolenia z dnia 26 czerwca 2006 r. Jednym z warunków uzyskanego zezwolenia jest dokonanie inwestycji, tj. poniesienie na terenie Strefy wydatków inwestycyjnych (kosztów inwestycji) w rozumieniu § 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 września 2004 roku w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 218, poz. 2211 z późniejszymi zmianami) w wysokości co najmniej 4.000.000 zł (słownie cztery miliony złotych) do 31.12.2008 r.

Nakłady inwestycyjne poniesione przez Spółkę do chwili obecnej przewyższyły kilkukrotnie określony w Zezwoleniu poziom minimalny.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy Spółka może skalkulować wysokość zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w oparciu o kwotę wydatków faktycznie poniesionych w związku z realizacją inwestycji na terenie Strefy w całym okresie obowiązywania Zezwolenia...
2. Czy podstawą kalkulacji ww. zwolnienia będą również koszty inwestycji przekraczające wartość minimalną określoną w Zezwoleniu, w tym koszty inwestycji poniesione po dniu określonym w Zezwoleniu jako termin poniesienia wydatków w kwocie minimalnej, czyli po dniu 31.12.2008 r....
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, wysokość zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jest kalkulowana w oparciu o kwotę wydatków faktycznie poniesionych w związku z realizacją inwestycji na terenie Strefy w całym okresie obowiązywania Zezwolenia. W szczególności, podstawą kalkulacji ww. zwolnienia są również koszty inwestycji przekraczające wartość minimalną określoną w Zezwoleniu, w tym koszty inwestycji poniesione po dniu określonym w Zezwoleniu jako termin poniesienia wydatków w kwocie minimalnej, czyli po dniu 31 grudnia 2008 r.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych, podstawą do korzystania z pomocy publicznej udzielanej zgodnie z ustawą jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy uprawniające do korzystania z pomocy publicznej, zwane dalej „zezwoleniem”. Zezwolenie określa przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności:

1. zatrudnienia przez przedsiębiorcę przy prowadzeniu działalności gospodarczej na terenie strefy przez określony czas określonej liczby pracowników;
2. dokonanie przez przedsiębiorcę na terenie strefy inwestycji o wartości przewyższającej określoną kwotę.
   
   

Jak wynika z powyższego, ustawa o specjalnych strefach ekonomicznych nie wprowadza ograniczeń, co do maksymalnych kosztów inwestycji, a tym samym maksymalnej wysokości pomocy publicznej.

Do podobnych wniosków można dojść analizując zapis Zezwolenia udzielonego Spółce, który mówi, że jednym z warunków prowadzenia działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej jest „dokonanie inwestycji”, tj. poniesienie na terenie Strefy wydatków inwestycyjnych (kosztów inwestycji) w rozumieniu § 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 września 2004 roku w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 218, poz. 2211 z późniejszymi zmianami) w wysokości co najmniej 4.000.000 zł do 31.12.2008 r.

Według § 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 września 2004 roku w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 218, poz. 2211 z późniejszymi zmianami), za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów poniesione w trakcie obowiązywania zezwolenia w związku z realizacją inwestycji na terenie strefy na:

1. zakup albo wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub ich spłatę określoną w umowie leasingu lub innej umowie o podobnym charakterze z wyłączeniem środków transportu nabywanych przez przedsiębiorcę prowadzącego działalność gospodarczą w sektorze transportu, pod warunkiem zaliczenia ich – zgodnie z odrębnymi przepisami – do składników majątku podatnika,
2. rozbudowę lub modernizację istniejących środków trwałych – zaliczone do wartości początkowej tych środków trwałych zgodnie z przepisami o podatku dochodowym.
   
   

Z ww. przepisu wynika, że za wydatki kwalifikujące, czyli wydatki, które następnie stanowią podstawę do obliczenia dopuszczalnej pomocy publicznej, należy uznać te wydatki, które łącznie spełniają następujące kryteria:

1. zostały poniesione w trakcie obowiązywania zezwolenia,
2. są związane z realizacją inwestycji na terenie strefy,
3. dotyczą zakupu, wytworzenia, rozbudowy lub modernizacji środków trwałych.
   
   

Zatem, Zezwolenie również wprowadza jedynie minimalne wymogi w odniesieniu do nakładów inwestycyjnych i nie zawiera żadnych ograniczeń dotyczących maksymalnej wysokości nakładów, a w konsekwencji pomocy publicznej.

Jedynym ograniczeniem czasowym jest okres trwania zezwolenia, czyli okres od dnia 26 czerwca 2006 r. do 29 maja 2017 r.

Podsumowując, należy zwrócić uwagę, iż przepisy ustawy o sse, ani treść Zezwolenia, ani regulacje Rozporządzenia obowiązujące Spółkę nie nakładają górnych ograniczeń wysokości kosztów, które mogą stanowić podstawę do kalkulacji pomocy publicznej w formie zwolnienia podatkowego. Powyższe regulacje nie wskazują również innych, poza okresem obowiązywania Zezwolenia, ograniczeń czasowych dla kwalifikowania wydatków inwestycyjnych.

Biorąc pod uwagę powyższe wysokość zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jest kalkulowana w oparciu o kwotę wydatków poniesionych w związku z realizacją inwestycji na terenie Strefy w całym okresie obowiązywania Zezwolenia, pod warunkiem, że spełniają pozostałe wymogi z § 6 Rozporządzenia. W szczególności, podstawą kalkulacji ww. zwolnienia są również koszty inwestycji poniesione po dniu określonym w Zezwoleniu jako termin poniesienia wydatków w kwocie minimalnej, czyli po dniu 31 grudnia 2008 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Specjalne strefy ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym wyraźnie stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t. j. Dz. U z 1994 r. Nr 123, poz. 600 ze zm.). Podstawą do korzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (art. 16 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych).

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274, z 2008 r. Nr 118, poz. 746 oraz z 2009 r. Nr 18, poz. 97), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Stosownie do art. 17 ust. 4 ww. ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 34, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie właściwego zezwolenia. Wielkość tego zwolnienia jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych. Rodzaj tych wydatków został określony przez Radę Ministrów w rozporządzeniach ustanawiających poszczególne strefy ekonomiczne.

W myśl art. 16 ust. 1 o specjalnych strefach ekonomicznych podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej, zwane dalej „zezwoleniem”.

Ustawa o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych z dnia 30 maja 2008 r. (Dz. U. Nr 118, poz. 746), która weszła w życie 04 sierpnia 2008 r. wprowadziła zmiany m.in. do art. 16 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych.

Zgodnie z art. 1 pkt 8 ww. ustawy, art. 16 ust. 2 otrzymał następujące brzmienie: Zezwolenie określa przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności:

1. zatrudnienia przez przedsiębiorcę przy prowadzeniu działalności gospodarczej na terenie strefy przez określony czas określonej liczby pracowników;
2. dokonania przez przedsiębiorcę na terenie strefy inwestycji o wartości przewyższającej określoną kwotę;
3. terminu zakończenia inwestycji;
4. maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych inwestycji i dwuletnich kosztów kwalifikowanych pracy;
5. wymagań, o których mowa w art. 5 ust. 3 i 4 - w przypadku, gdy inwestycja będzie realizowana na gruntach stanowiących własność lub użytkowanie wieczyste podmiotów innych niż wymienione w art. 5 ust. 1.
   
   

Z kolei z art. 4 ust. 1 i 2 ustawy zmieniającej wynika, iż zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie stref wydane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy zachowują moc. Do zezwoleń, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy art. 19 ust. 4 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym.

Art. 5 tej ustawy stanowi, iż dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 4 ust. 1, art. 5a ust. 1, art. 9 ust. 1 i art. 20 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 1, zachowują moc do czasu wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 4 ust. 1 i 4, art. 9 oraz art. 20 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Wobec powyższego, w przedmiotowym stanie faktycznym, z uwagi na fakt, iż Spółka uzyskała zezwolenie w dniu 26 czerwca 2006 r., to w sprawie będzie miał zastosowanie art. 16 ust. 2 w brzmieniu obowiązującym przed nowelizacją, który stanowi, iż zezwolenie określa przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności:

1. zatrudnienia przez przedsiębiorcę przy prowadzeniu działalności gospodarczej na terenie strefy przez określony czas określonej liczby pracowników,
2. dokonania przez przedsiębiorcę inwestycji na terenie strefy o wartości przewyższającej określoną kwotę.
   
   

Z dniem 30 grudnia 2008 r. weszło w życie:

• rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 2008 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 232, poz. 1561) oraz
• rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz. U. Nr 232, poz. 1548).
  
  

W myśl § 8 rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych, do przedsiębiorcy, który posiada zezwolenie wydane przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, stosuje się dotychczasowe warunki udzielania pomocy regionalnej.

W związku z powyższym, do Wnioskodawcy, który prowadzi działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej w oparciu o zezwolenie z dnia 26 czerwca 2006 r. ma zastosowanie Rozporządzenie Racy Ministrów w sprawie Specjalnej Strefy Ekonomicznej z dnia 14 września 2004 r. (Dz. U. Nr 218, poz. 2211).

§ 3 ust. 1 ww. rozporządzenia, stanowi, iż pomoc regionalna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, z późn. zm.) albo na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.) stanowi pomoc regionalną z tytułu:

1. kosztów nowej inwestycji, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą, określonych odpowiednio w § 6-8, lub
2. tworzenia nowych miejsc pracy, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, obejmujących koszty płacy brutto tych pracowników, powiększone o obowiązkowe płatności związane z ich zatrudnieniem, ponoszone przez przedsiębiorcę od dnia zatrudnienia tych pracowników.
   
   

Na podstawie § 3 ust. 4 tegoż rozporządzenia, przez nową inwestycję należy rozumieć inwestycję związaną z utworzeniem lub rozbudową przedsiębiorstwa, z rozpoczęciem w przedsiębiorstwie działań obejmujących dokonywanie zasadniczych zmian produkcji bądź procesu produkcyjnego, zmian wyrobu lub usługi, w tym także zmian w zakresie sposobu świadczenia usług, jak również zakup majątku zlikwidowanego lub będącego w likwidacji przedsiębiorstwa, albo przedsiębiorstwa, które uległoby likwidacji w przypadku niedokonania inwestycji w formie zakupu tego przedsiębiorstwa lub jego części.

Jednocześnie § 3 ust. 7 ww. rozporządzenia stanowi, iż pomoc przeznaczona na nowe inwestycje może być udzielana wraz z pomocą na tworzenie nowych miejsc pracy, pod warunkiem że łącznie wielkość tych pomocy nie przekracza maksymalnej wielkości pomocy określonej w § 4, przy czym dopuszczalną wielkość pomocy określa się jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy i wyższej kwoty kosztów: nowej inwestycji lub dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników.

Zgodnie natomiast z § 4 ust. 1 przedmiotowego rozporządzenia, z wyłączeniem przedsiębiorców, o których mowa w art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 2 października 2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw (Dz. U. Nr 188, poz. 1840 oraz z 2004 r. Nr 123, poz. 1291), maksymalna intensywność pomocy regionalnej określona w § 3 ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 2-4, wynosi:

1. 30% - w przypadku inwestycji realizowanych na obszarach należących do podregionów oznaczonych numerami statystycznymi 22 i 42, o których mowa w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 13 lipca 2000 r. w sprawie wprowadzenia Nomenklatury Jednostek Terytorialnych do Celów Statystycznych (NTS) (Dz. U. Nr 58, poz. 685, z późn. zm.);
2. 40% - w przypadku inwestycji realizowanych na obszarach należących do podregionów oznaczonych numerami statystycznymi 4, 17 i 30, o których mowa w rozporządzeniu wymienionym w pkt 1;
3. 50% - w przypadku inwestycji realizowanych na pozostałych obszarach.
   
   

Regulacja § 4 ust. 2 ww. rozporządzenia stanowi zaś, iż w przypadku pomocy regionalnej udzielanej małemu lub średniemu przedsiębiorcy, w rozumieniu załącznika I do rozporządzenia nr 70/2001/WE z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw (Dz. Urz. WE L 10 z 13.01.2001), z wyłączeniem przedsiębiorcy prowadzącego działalność gospodarczą w sektorze transportu, maksymalną intensywność pomocy podwyższa się o 15 punktów procentowych brutto.

Natomiast zgodnie z § 6 ust. 1 ww. rozporządzenia, za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione w trakcie obowiązywania zezwolenia w związku z realizacją inwestycji na terenie strefy na:

1. zakup albo wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub ich spłatę określoną w umowie leasingu lub innej umowie o podobnym charakterze, z wyłączeniem środków transportu nabywanych przez przedsiębiorcę prowadzącego działalność gospodarczą w sektorze transportu, pod warunkiem zaliczenia ich - zgodnie z odrębnymi przepisami - do składników majątku podatnika,
2. rozbudowę lub modernizację istniejących środków trwałych

   - zaliczone do wartości początkowej tych środków trwałych zgodnie z przepisami o podatku dochodowym.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej na podstawie stosownego zezwolenia. W przedmiotowym zezwoleniu wskazane zostały warunki dotyczące m.in. minimalnej wysokości i terminu poniesienia nakładów inwestycyjnych na terenie strefy.

Przytoczone powyżej przepisy, które znajdują zastosowanie w odniesieniu do stanu faktycznego opisanego przez Spółkę, określają następujące warunki, aby dany wydatek zakwalifikować do objęcia pomocą:

1. musi to być koszt inwestycji,
2. musi być faktycznie poniesiony w trakcie obowiązywania zezwolenia strefowego,
3. musi być poniesiony w związku z realizacją inwestycji na terenie strefy,
4. musi być przeznaczony na cele określone w § 6 ust. 1 rozporządzenia,
5. wydatki muszą być zaliczone do wartości początkowej środków trwałych, przy czym należy przyjąć, że przez koszty inwestycji należy rozumieć koszty „nowej inwestycji”, o której mowa w § 3 ust. 4 rozporządzenia.
   
   

Jeżeli więc poniesione przez Spółkę nakłady inwestycyjne spełnią wskazane warunki, będą stanowić one tym samym wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną.

Odnosząc się do zadanych pytań, należy przede wszystkim podkreślić, iż zwolnienia podatkowe (m. in. zwolnienie wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) są odstępstwem od reguły powszechności i sprawiedliwości opodatkowania, w związku z tym przepisy dotyczące zwolnień powinny być interpretowane ściśle, zgodnie z wykładnią językową.

W związku z powyższym, minimalną kwotę wydatków inwestycyjnych koniecznych do poniesienia przez Spółkę w związku z działalnością na terenie specjalnej strefy ekonomicznej określa zezwolenie na działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (zezwolenie z dnia 26 czerwca 2006 r.).

Z warunków powyższych wynika, że Spółka była zobowiązana do poniesienia wydatków inwestycyjnych w kwocie przewyższającej 4.000.000 zł w terminie do dnia 31 grudnia 2008 r. Ze stanu faktycznego wynika, iż Spółka poniosła do chwili obecnej wydatki w wysokości przewyższającej poziom minimalny określony w zezwoleniu. Kwota wskazana w zezwoleniu stanowiła dolny limit w związku z którym Spółka jest uprawniona do korzystania z pomocy publicznej, co oznacza, że rzeczywiste nakłady inwestycyjne nie mogą być niższe niż określone w zezwoleniu, tj. 4.000.000 zł w terminie do 31 grudnia 2008 r. W sytuacji więc, gdy Wnioskodawca przekroczy powyższą kwotę wydatków inwestycyjnych, fakt ten nie wykluczy dalszego uzyskiwania pomocy regionalnej i zwolnienia.

Zatem, w przypadku poniesienia przez Spółkę wydatków inwestycyjnych, przewyższających kwotę minimalną, określoną w zezwoleniu, przy spełnieniu pozostałych warunków określonych w przepisach rozporządzenia w sprawie strefy ekonomicznej, uprawniona Ona jest do dalszego korzystania z pomocy regionalnej. Odnosi się to również do wydatków inwestycyjnych poniesionych po 31 grudnia 2008 r. (przepisy rozporządzenia obowiązujące Spółkę ani wydane Jej zezwolenie nie określa terminu zakończenia inwestycji). Przy czym wartość pomocy publicznej udzielonej przedsiębiorcy na działalność w specjalnej strefie ekonomicznej nie może przekroczyć wartości dopuszczalnej regionalnej pomocy publicznej w związku z realizacją danej inwestycji.

Reasumując powyższe, Spółka może skalkulować wysokość zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w oparciu o kwotę wydatków faktycznie poniesionych w związku z realizacją inwestycji na terenie strefy w całym okresie obowiązywania zezwolenia. Do kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną Spółka może zaliczyć poniesione do dnia 31 grudnia 2008 r. i po tym dniu, zgodnie z wydanym Jej zezwoleniem, wydatki w kwocie przekraczającej kwotę wyznaczoną Jej jako minimalną, nieprzekraczającej wysokości wartości dopuszczalnej regionalnej pomocy publicznej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.