INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 24 maja 2011 r. (data wpływu 30 maja 2011 r.), uzupełnionym w dniu 19 sierpnia 2011 r. (data wpływu 22 sierpnia 2011 r.) na wezwanie z dnia 10 sierpnia 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia momentu rozpoznania przychodu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 maja 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia momentu rozpoznania przychodu. W związku ze stwierdzonymi brakami formalnymi, pismem z dnia 10 sierpnia 2011 r., wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniu 19 sierpnia 2011 r. (data wpływu 22 sierpnia 2011 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest profesjonalnym podmiotem zajmującym się m.in. organizacją i prowadzeniem procesów inwestycyjnych. W grudniu 2010 roku Wnioskodawca zawarł z Klientem porozumienie w sprawie wykonania prac budowlanych związanych z przebudową hal należących do Klienta. Zgodnie z zawartym porozumieniem Wnioskodawca przyjął do wykonania prace budowlane w obiektach należących do Klienta w zakresie określonym w Porozumieniu. W grudniu 2010 Wnioskodawca otrzymał z góry wynagrodzenie w kwocie 8.000.000 zł netto powiększone o obowiązujący podatek VAT na poczet usług budowlanych. Na potwierdzenie tego faktu Wnioskodawca wystawił właściwą fakturę VAT. Wynagrodzenie to stanowiło łączną kwotę wynagrodzenia należnego Wnioskodawcy, za przebudowę hal przewidzianą w porozumieniu z zastrzeżeniem, że kwota wynagrodzenia w określonych przypadkach może ulec podwyższeniu. W 2011 roku Wnioskodawca przystąpił do realizacji projektu ponosząc koszty związane z jego realizacją.

W uzupełnieniu stanu faktycznego Wnioskodawca wskazał, że prace budowlane związane z przebudową hal, których dotyczy przedmiotowy wniosek, wykonywane były na podstawie Porozumienia zawartego 23 grudnia 2010 roku pomiędzy Spółką, a Klientem (zlecającym przebudowę hal). W Porozumieniu został m.in. określony szczegółowy zakres prac dotyczących każdej przebudowywanej hali. W § 4 Porozumienia określone zostały warunki finansowe. Punkt 1 § 4 Porozumienia stanowił, iż tytułem wykonania prac wymienionych w Załącznikach Nr 1, Nr 2, Nr 3, Wnioskodawca otrzyma tytułem zaliczki na poczet kwoty wynagrodzenia kwotę w łącznej wysokości 8 000 000,00 PLN netto. Dodatkowo Wnioskodawca wskazał, iż zgodnie z Porozumieniem, po zakończeniu prac związanych z przebudową zgodnie z treścią Porozumienia, Wnioskodawca zobowiązany był przekazać Klientowi, komplet dokumentacji powykonawczej obejmującej wszelkie prace zrealizowane zgodnie z Porozumieniem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym stanie faktycznym wynagrodzenie otrzymane z góry w grudniu 2010 na poczet usług, które zostaną wykonane w następnym roku podatkowym podlega opodatkowaniu w momencie otrzymania tj. w roku 2010...

Stanowisko Wnioskodawcy

Zdaniem Wnioskodawcy, wynagrodzenie otrzymane z góry w formie zaliczki na poczet przyszłych usług nie powinno być rozpoznane jako przychód w momencie otrzymania ale dopiero w momencie wykonania usługi.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: Ustawa), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Na podstawie art. 12 ust. 3 Ustawy, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Datę powstania przychodu należnego określa art. 12 ust. 3a Ustawy. W oparciu o ten przepis za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c - 3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury albo
2. uregulowania należności.
   
   

Jednocześnie, w myśl art. 12 ust. 4 pkt 1 Ustawy, do przychodów nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, a także otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów). Powyższe oznacza, że nie każde otrzymane należności są przychodami w rozumieniu Ustawy, jeżeli nie stanowią zapłaty za wykonane świadczenie, a jedynie przedpłatę lub zaliczkę na poczet przyszłych świadczeń. Przysporzenia majątkowe, kwalifikowane jako przychody, muszą mieć bowiem charakter definitywny. W komentarzu podatku dochodowego od osób prawnych, dr Jerzy Marciniuk słusznie podkreślił, że „kwoty zaliczek i należności niemające definitywnego charakteru ze względu na każdorazową możliwość ich zwrotu przed terminem wykonania dostawy towarów i usług, na poczet których zostały wpłacone, będą stanowiły przychód dopiero w momencie dokonania dostawy.”

Podobne stanowisko zajęło MF w piśmie z 21 sierpnia 1996 roku, P04/M5-722-1145/95: „Jakkolwiek przedpłaty (zaliczki) na poczet dostaw towarów i usług, które nastąpią w następnych okresach sprawozdawczych w momencie ich wpłaty (otrzymania) nie uznaje się za przychody, to jednak są te przedpłaty elementem ostatecznego rozliczenia uzyskanych przychodów.” Wnioskodawca otrzymał wynagrodzenie przed przystąpieniem do wykonywania zlecenia. Zatem w stanie faktycznym przedstawionym przez Wnioskodawcę, otrzymał on zaliczkę.

Stosownie do powołanego powyżej art. 12 ust. 4 pkt 1 Ustawy, zaliczka nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej. Przychód wynikający z otrzymanej zaliczki powinien zostać wykazany dopiero z chwilą wykonania całości lub części zlecenia.

Podobne wnioski prezentuje w interpretacji z dnia 5 lipca 2007 r. Trzeci Mazowiecki Urząd Skarbowy w Radomiu, sygn. 1473/930/KDO/423/50/07/ES: „Jednocześnie na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy (...) do przychodów nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych. Zgodnie z ugruntowaną linią orzecznictwa oraz doktryną prawa użyte w przytoczonym przepisie sformułowanie „pobrane wpłaty i zarachowane należności” odnosi się do pobranych przez Podatnika przedpłat i zaliczek na poczet dostaw i usług, których wykonanie jest odroczone w czasie i dopiero po realizacji łączącej strony umowy, występuje przychód podlegający opodatkowaniu. W związku z powyższym zaliczki lub zadatki uiszczone przez klientów na poczet ceny sprzedaży towaru lub wykonania usługi, które mają być przez Spółkę wykonane w przyszłości nie stanowią przychodu w dniu ich otrzymania zgodnie z przytoczonym art. 12 ust 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.”

Przedstawione powyżej stanowisko znajduje swoje potwierdzenie także w interpretacji indywidualnej z dnia 11 marca 2008 r., lBPB3/423-404/07/AK/KAN-3172/07, w której to interpretacji Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach stwierdził, że: „zaliczki lub zadatki, które odbiorca towaru lub usługi będzie płacił Spółce nawet w wysokości 100% ustalonego wynagrodzenia umownego, na poczet ceny sprzedaży towaru lub wykonania usługi, które mają być przez Spółkę wykonane w przyszłości, nie stanowią przychodu w dniu ich otrzymania zgodnie z przytoczonym art. 12 ust 4 pkt 1 u.p.d.o.p., ale tylko wtedy gdy zaliczki można przyporządkować do konkretnych usług lub dostaw w określonym terminie realizacji”.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy zapłacone wynagrodzenie w formie zaliczki nawet w wysokości 100% ustalonego wynagrodzenia nie stanowi przychodu podatkowego w momencie otrzymania stanowi natomiast przychód podatkowy w momencie częściowego lub całkowitego wykonania usługi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.