INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 25 maja 2011 r. (data wpływu do tut. BKIP 02 czerwca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zakwalifikowania prac jako ulepszenie środka trwałego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 02 czerwca 2011 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zakwalifikowania prac jako ulepszenie środka trwałego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka zajmuje się unieszkodliwianiem odpadów komunalnych na składowisku, które jest wykazane w prowadzonej przez nią ewidencji środków trwałych jako budowla stanowiąca jej własność. Składowisko zostało oddane do użytku w roku 2008. W składowisku znajdują się studnie odgazowujące, wykonane zgodnie z projektem technicznym. Obecnie Spółka planuje zamontowanie na nich pochodni, których celem będzie spalanie gazu pochodzącego ze składowiska. Montaż pochodni jest konieczny z punktu widzenia wymogów prawnych w zakresie eksploatacji składowiska odpadów, tj. pozwolenia zintegrowanego i decyzji zatwierdzającej instrukcję eksploatacji składowiska.

Zgodnie z powyższymi dokumentami, Spółka ma obowiązek zamontowania pochodni odgazowujących po dwóch latach eksploatacji składowiska. Łączny koszt planowanego przedsięwzięcia szacuje się na 40.000,00 zł.

W skład systemu odgazowania wejdą pojedyncze pochodnie o wartości jednostkowej przekraczającej 3.500,00 zł i o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy koszt montażu pochodni do spalania gazu powinien zostać zaewidencjonowany jako zwiększenie wartości składowiska odpadów, czy zwiększyć bieżące koszty uzyskania przychodów...

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do postanowień art. 16g ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeśli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1 i 3-11, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3.500,00 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3.500,00 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

W takim wypadku przedmiotowe wydatki, jako nie stanowiące remontu, nie mogą być zaliczone bezpośrednio w koszty uzyskania przychodów, lecz poprzez odpisy amortyzacyjne.

Zdaniem Spółki, zamontowane pochodnie stanowią części składowe składowiska. Prace związane z utworzeniem systemu odgazowania Wnioskodawca traktuje jako ulepszenie składowiska, gdyż przyczynią się one do wzrostu jego wartości użytkowej głównie poprzez zmniejszenie negatywnych skutków oddziaływania na środowisko (bieżące unieszkodliwianie gazów pochodzących ze składowiska). Nie są to wydatki mające charakter remontu, ich istotą nie jest przywrócenie pierwotnego stanu technicznego i użytkowego obiektu lub wymiana zużytych składników technicznych. Wydatki te nie wchodzą również w zakres prac rekultywacyjnych. Dlatego też, zdaniem Wnioskodawcy, koszt zamontowanych pochodni powinien zwiększyć wartość początkową składowiska i być zaliczany do kosztów uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z postanowieniami art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm., zwanej dalej „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Art. 16 ust. 1 updop zawiera zamknięty katalog kosztów niestanowiących kosztów podatkowych. Nieujęcie określonego wydatku w tym katalogu nie oznacza, że automatycznie stanowi on koszty uzyskania przychodów. W takim przypadku należy bowiem badać, czy dany koszt poniesiony został w celu uzyskania przychodów (zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów).

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. c) updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych (…). Wydatki te zatem w momencie ich poniesienia nie stanowią bezpośrednio kosztów uzyskania przychodów. Koszt taki stanowią natomiast, zgodnie z treścią art. 15 ust. 6 updop, odpisy z tytułu zużycia ulepszonych środków trwałych (odpisy amortyzacyjne).

Jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z art. 16 ust. 1 i 3 – 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3.500 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3.500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji (art. 16g ust. 13 tej ustawy).

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje przytoczonych w powyższym przepisie pojęć takich jak przebudowa, rozbudowa, rekonstrukcja, adaptacja czy modernizacja. Pojęcie remontu również nie zostało wyjaśnione w tej ustawie. Remontem – zgodnie z art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 07 lipca 1994 r. Prawo budowlane (j.t. Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 ze zm.) – jest wykonanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Remont ma na celu przywrócenie pierwotnego stanu technicznego i użytkowego środka trwałego wraz z wymianą zużytych składników technicznych, nie zmieniając jego charakteru i funkcji, a przesłanką rozpoczęcia remontu jest zużycie środka trwałego w trakcie jego eksploatacji. Będą to zatem wszelkie działania mające na celu przywrócenie pierwotnego stanu technicznego środka trwałego, pierwotnej zdolności użytkowej utraconej na skutek upływu czasu i eksploatacji.

Natomiast ulepszenie występuje w sytuacjach, w których następuje:

• przebudowa, tj. na zmiana (poprawienie) istniejącego stanu środka trwałego na inny,
• rozbudowa, tj. powiększenie (rozszerzenie) składników majątkowych, w szczególności budynków i budowli, linii technologicznych itp.,
• adaptacja, tj. przystosowanie (przerobienie) składnika majątkowego do wykorzystania go w innym celu niż ten, do którego był pierwotnie przeznaczony albo nadania mu nowych cech użytkowych,
• rekonstrukcja, tj. odtworzenie (odbudowanie) zużytych całkowicie lub częściowo składników majątkowych,
• modernizacja, tj. unowocześnienie środka trwałego.
  
  

W kontekście powyższego wyjaśnienia pojęcia „ulepszenie” należy stwierdzić, iż nie każdy wydatek poniesiony na środek trwały będzie stanowił o jego ulepszeniu. Istotny jest bowiem charakter poniesionych wydatków. Wydatki o charakterze odtworzeniowym, przywracające jedynie pierwotną wartość użytkową danego środka trwałego (remont, naprawa), których poniesienie nie spowoduje wzrostu wartości użytkowej w stosunku do tej wartości z dnia przyjęcia środka trwałego do używania, nie skutkują jego ulepszeniem.

Przed zakwalifikowaniem określonych wydatków do inwestycji lub remontów należy każdorazowo w stosunku do konkretnego środka trwałego szczegółowo przeanalizować zakres rzeczowy wykonywanych robót, porównując je do stanu istniejącego na podstawie dokumentacji technicznej, a w przypadku wątpliwości co do prawidłowej kwalifikacji poniesionych wydatków oprzeć się na opinii biegłego do spraw budowlanych, który w oparciu o stosowną dokumentację i oględziny wypowie się co do charakteru poniesionych nakładów.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca zajmuje się unieszkodliwianiem odpadów komunalnych na składowisku, które jest wykazane w prowadzonej przez Niego ewidencji środków trwałych jako budowla stanowiąca jej własność. Składowisko zostało oddane do użytku w roku 2008. W składowisku znajdują się studnie odgazowujące, wykonane zgodnie z projektem technicznym. Obecnie Spółka planuje zamontowanie na nich pochodni, których celem będzie spalanie gazu pochodzącego ze składowiska. Montaż pochodni jest konieczny z punktu widzenia wymogów prawnych w zakresie eksploatacji składowiska odpadów, tj. pozwolenia zintegrowanego i decyzji zatwierdzającej instrukcję eksploatacji składowiska.

Zgodnie z powyższymi dokumentami, Spółka ma obowiązek zamontowania pochodni odgazowujących po dwóch latach eksploatacji składowiska. Łączny koszt planowanego przedsięwzięcia szacuje się na 40.000,00 zł.

W skład systemu odgazowania wejdą pojedyncze pochodnie o wartości jednostkowej przekraczającej 3.500,00 zł i o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisz oraz przedstawiony we wniosku zakres prac, należy stwierdzić, iż Spółka dokonuje ulepszenia posiadanego środka trwałego tj. składowiska odpadów, które polega na zamontowaniu pochodni stanowiących części składowe składowiska. Prace związane z utworzeniem systemu odgazowania przyczynią się do wzrostu jego wartości użytkowej głównie poprzez zmniejszenie negatywnych skutków oddziaływania na środowisko (bieżące unieszkodliwianie gazów pochodzących ze składowiska). Nie są to wydatki mające charakter remontu, ich istotą nie jest przywrócenie pierwotnego stanu technicznego i użytkowego obiektu lub wymiana zużytych składników technicznych. Wydatki te nie wchodzą również w zakres prac rekultywacyjnych.

W opinii tut. Organu przedmiotowe wydatki Spółka winna zakwalifikować jako wydatki na ulepszenie środka trwałego, które zgodnie z art. 16g ust. 13 updop powiększają jego wartość, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych. Wydatki te zatem w momencie ich poniesienia nie stanowią bezpośrednio kosztów uzyskania przychodów. Koszt taki stanowią natomiast, zgodnie z treścią art. 15 ust. 6 updop, odpisy z tytułu zużycia ulepszonego środka trwałego (odpisy amortyzacyjne).

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.