INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 30 maja 2011r. (data wpływu do tut. BKIP 09 czerwca 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości uznania za koszty uzyskania przychodów kosztów uczestnictwa pracowników Spółki w branżowych turniejach sportowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 03 czerwca 2011 r. do Urzędu Skarbowego wpłynął wniosek Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie możliwości uznania za koszty uzyskania przychodów kosztów uczestnictwa pracowników Spółki w branżowych turniejach sportowych.

Naczelnik Urzędu Skarbowego pismem z dnia 06 czerwca 2011r. przesłał w/w wniosek do Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach do rozpatrzenia zgodnie z właściwością. Wniosek ten wpłynął do tut. BKIP 09 czerwca 2011 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe :

Spółka ponosi koszty związane z udziałem pracowników uczestniczących raz w roku w Ogólnopolskiej Spartakiadzie Pracowników przedsiębiorstw z jej branży. Są to koszty uczestnictwa, ubezpieczenia, przewozu pracowników. Sporadycznie pracownicy uczestniczą również w innych zawodach o zasięgu branżowym np. turnieju piłki nożnej, turnieju szachowym. Spółka ponosi koszty uczestnictwa jak przy Spartakiadzie.

Przedsiębiorstwo dotychczas koszty te kwalifikuje jako koszty reprezentacji i wyłącza z kosztów uzyskania przychodów do celów ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy ponoszone przez Spółkę koszty związane z uczestnictwem pracowników w Ogólnopolskiej Spartakiadzie pracowników przedsiębiorstw z branży oraz sporadycznie w turniejach szachowym i piłki nożnej o zasięgu branżowym stanowią koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U z 2000 r. nr 54 poz. 654 z późn. zm.), celem ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych...

Zdaniem Spółki, koszty te stanowią koszty uzyskania przychodów stanowiące podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. Udział pracowników w tych spotkaniach stanowi reklamę Przedsiębiorstwa oraz przyczynia się do nawiązania kontaktów z pracownikami innych firm z branży, które przekładają się na kontakty o charakterze zawodowym, co w konsekwencji może prowadzić do wzrostu przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Zdaniem Spółki, ponoszone koszty nie mają charakteru reprezentacyjnego tj. okazałości, wystawności. Pracownicy uczestniczący w spartakiadzie, turnieju występują w strojach firmowych tj. oznaczonych logo i nazwą Spółki, propagują pozytywny wizerunek przedsiębiorstwa. Ponadto uczestnictwo w tych spotkaniach pozwala na zintegrowanie się pracowników oraz nawiązanie kontaktów z pracownikami innych spółek z branży, które przekładają się na kontakty o charakterze zawodowym.

W związku z powyższym, zdaniem Spółki ponoszone koszty zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowią koszty uzyskania przychodów do ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Korzystne stanowisko w podobnej sprawie: interpretacja tutejszej Izby z 7 marca 2011 r. Znak: IBPBI/2/423-1829/10/JD.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 74, poz. 397 – określana dalej „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16. Z przepisu tego wynika zatem, że wszystkie poniesione wydatki, nie wymienione w art. 16 updop, zawierającym zamknięty katalog wydatków wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami (tzn. wydatki takie są uzasadnione z ekonomicznego punktu widzenia, ponieważ w rezultacie ich poniesienia podatnik może oczekiwać zwiększenia swoich przychodów), w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów, stanowią koszty uzyskania przychodów. Należy przy tym podkreślić, iż ciężar co do prawidłowego udokumentowania wydatku jak i wykazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem a uzyskaniem przychodu spoczywa na podatniku. Podatnik bowiem musi wykazać, że poniósł koszt celowy i zasadny z punktu widzenia prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej.

Stosownie do przepisu art. 16 ust. 1 pkt 28 updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Zwrot ”w szczególności” oznacza, że nie jest to katalog zamknięty, a tylko przykładowo ustawodawca wymienia niektóre wydatki związane z reprezentacją firmy, które są wyłączone z kosztów uzyskania przychodów.

Przepisy prawa podatkowego nie zawierają definicji reprezentacji ani reklamy. Zatem należy odwołać się do wykładni językowej tych pojęć. I tak, zgodnie z definicją zawartą w „Nowym Słowniku Języka Polskiego” (PWN, Warszawa 2003) „reprezentacja” to „okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związana ze stanowiskiem, pozycją społeczną”. Przenosząc definicję słownikową na grunt updop, stwierdzić należy, iż reprezentacja to występowanie w imieniu podatnika (firmy), wiążące się z okazałością i wytwornością, w celu wywołania jak najlepszego wrażenia przy reprezentowaniu firmy. Są to przede wszystkim działania polegające na kontaktach oficjalnych i handlowych z innymi podmiotami gospodarczymi, związane w szczególności z utrzymywaniem delegacji lub kontrahentów, uczestnictwem w przyjęciach związanych z pobytem tych podmiotów. Z powyższego wynika, iż o reprezentacji można mówić w odniesieniu do działań mających na celu stworzenie i utrwalenie jak najkorzystniejszego wizerunku firmy na zewnątrz, to jest w relacjach z kontrahentami (ich przedstawicielami), gośćmi i potencjalnymi klientami.

Z kolei reklama to działania podmiotu gospodarczego kształtujące popyt na dane towary, usługi lub markę, poprzez poszerzenie wiedzy o nich, mające na celu zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do zakupu towarów lub usług tego podmiotu gospodarczego. Wobec braku definicji pojęcia reklamy należy w tym względzie odwołać się do znaczenia tego terminu w potocznym języku polskim. W świetle objaśnień zawartych w „Słowniku języka polskiego” opracowanym pod redakcją M. Szymczaka (Warszawa 1994, tom III), reklama to: „rozpowszechnianie informacji o towarach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwościach nabycia, chwalenie kogoś, zalecanie czegoś przez prasę, radio, telewizję, środki (np. plakaty, napisy, ogłoszenia itp.) służące temu celowi”.

Wydatki poniesione na reklamę, w pełnej wysokości podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, pod warunkiem że wydatki te pozostają w związku z przychodami uzyskiwanymi przez podatnika.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż pracownicy uczestniczący w spartakiadzie, turnieju występują w strojach firmowych tj. oznaczonych logo i nazwą Spółki, propagują pozytywny wizerunek przedsiębiorstwa. Ponadto uczestnictwo w tych spotkaniach pozwala na zintegrowanie się pracowników oraz nawiązanie kontaktów z pracownikami innych spółek z branży, które przekładają się na kontakty o charakterze zawodowym.

W przypadku zawodników reklamujących firmę Spółki, wyposażenie ich w stroje z logo firmy na czas zawodów sportowych, w których uczestniczą, służy propagowaniu pozytywnego wizerunku firmy. Poprzez takie działanie Spółka rozpowszechnia logo firmy, buduje swój obraz w oczach potencjalnych klientów oraz kontrahentów. Wydatki zatem związane z uczestnictwem pracowników w spartakiadzie oraz w turniejach sportowych, takie jak: koszty uczestnictwa, ubezpieczenia, przewozu mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów jako koszty reklamy.

Reasumując, ww. wydatki można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, jeśli nie mają charakteru reprezentacyjnego, a ich źródłem finansowania są środki obrotowe firmy.

Stanowisko Spółki jest zatem prawidłowe.

Na marginesie należy stwierdzić, iż w poz. 68 wniosku ORD-IN Spółka wskazała, że przedmiotem wniosku jest „stan faktyczny”. Rozpatrując wniosek tut. Organ powziął wątpliwość co do intencji Wnioskodawcy czy jego zamiarem było uzyskanie interpretacji indywidualnej na tle zaistniałego stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego. Ze względu na fakt, iż Spółka zaznaczyła na stronie drugiej wniosku poz. 50 oraz 52, tut. Organ przyjął, iż przedmiotem interpretacji jest zdarzenie przyszłe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.