INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 29 kwietnia 2011 r. (data wpływu 2 maja 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 13 lipca 2011 r. (data wpływu 15 lipca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT na usługi sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 43.12.12.0 – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 maja 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT na usługi sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 43.12.12.0. Dnia 15 lipca 2011 r. wniosek został uzupełniony o doprecyzowanie opisu stanu faktycznego i opłatę.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zwrócił się o ustalenie podstawowej stawki 23% lub 8% dla usług sklasyfikowanych w grupowaniu PKWiU 43.12.12.0.

Dnia 15 lipca 2011 r. Zainteresowany uzupełnił opis stanu faktycznego wskazując, iż wykonuje usługi na rzecz podmiotu, którego działalnością jest zagospodarowanie i unieszkodliwianie odpadów na składowisku.

W dniu 16 września 2004 r. Urząd Statystyczny sklasyfikował usługi Wnioskodawcy do symbolu PKWiU 90.00.2. Dla wskazanego PKWiU stawka podatku wynosiła w roku 2010 – 7%.

W roku 2011 podatek od towarów i usług wzrósł o 1% wobec tego Urząd Statystyczny sklasyfikował przedmiotowe usługi pod symbolem PKWiU 43.12.12.0 – „roboty związane z kopaniem rowów i wykopów oraz przemieszczaniem ziemi”.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jaką stawkę podatku można zastosować do usług sklasyfikowanych pod symbolem PKWiU 43.12.12.0, tj. 8% czy 23%...

Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli na usługi związane ze składowaniem odpadów niebezpiecznych był do roku 2010 podatek 7%, to w roku 2011 na te same usługi podatek wynosi 8%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…) – art. 7 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Zgodnie z brzmieniem obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Art. 5a ustawy został dodany do ustawy o podatku od towarów i usług na podstawie art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476).

Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług.

W tym miejscu wyjaśnić należy, iż na podstawie § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.) do celów m. in. opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2010 r. stosowano Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264, ze zm.).

Natomiast zgodnie z cytowaną wyżej ustawą z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. przy wyznaczaniu zakresu stosowania stawek obniżonych jest wykorzystywana Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług wprowadzona w życie ww. rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści ustawy jak i w przepisach wykonawczych do niej, przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 146a ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%;
3. stawka zryczałtowanego zwrotu podatku, o której mowa w art. 115 ust. 2, wynosi 7%;
4. stawka ryczałtu, o której mowa w art. 114 ust. 1, wynosi 4%.

Pod poz. 153 załącznika nr 3 do ustawy – w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r. – wymienione były usługi sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 90.0, tj. „usługi w zakresie gospodarki ściekami oraz wywozu i unieszkodliwiania odpadów, usługi sanitarne i pokrewne”.

W tym miejscu wyjaśnić należy, iż ustawą z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług – obowiązującą od dnia 1 stycznia 2011 r. – załącznik nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług został zmieniony, a odpowiednikiem usług określonych poprzednio w pozycji 153 załącznika nr 3 aktualnie są poz. od 142 do 153 ww. załącznika, w których wymieniono usługi sklasyfikowane zgodnie z PKWiU z roku 2008 pod symbolami:

• ex 37 „usługi związane z odprowadzaniem i oczyszczaniem ścieków”,
• 38.11.1 „usługi związane ze zbieraniem odpadów innych niż niebezpieczne nadających się do recyklingu”,
• 38.11.2 „usługi związane ze zbieraniem odpadów innych niż niebezpieczne nienadających się do recyklingu”,
• 38.11.6 „usługi związane z infrastrukturą przeznaczoną do przemieszczania odpadów innych niż niebezpieczne”,
• 38.12.1 „usługi związane ze zbieraniem odpadów niebezpiecznych”,
• 38.12.30.0 „usługi związane z infrastrukturą przeznaczoną do przemieszczania odpadów niebezpiecznych nadających się do recyklingu”,
• 38.21.10.0 „usługi związane z obróbką odpadów innych niż niebezpieczne w celu ich ostatecznego usunięcia”,
• 38.21.2 „usługi związane z usuwaniem odpadów innych niż niebezpieczne”,
• 38.22.19.0 „usługi związane z przetwarzaniem pozostałych odpadów niebezpiecznych”,
• ex 38.22.2 „usługi związane z unieszkodliwianiem odpadów promieniotwórczych i pozostałych odpadów niebezpiecznych, z wyłączeniem usług zagospodarowania odpadów promieniotwórczych (ponownego przetwarzania paliw i odpadów) (PKWiU ex 38.22.21.0)”,
• 39.00.1 „usługi związane z odkażaniem i czyszczeniem”,
• 39.00.2 „pozostałe usługi związane z rekultywacją oraz specjalistyczne usługi w zakresie kontroli zanieczyszczeń”.
  
  

Należy zauważyć ponadto, iż obniżone stawki podatku dla niektórych usług budowlanych przewidziano w art. 41 ust. 12 ustawy. Z przepisu tego wynika, jednak, iż stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym – zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy – rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Art. 41 ust. 12b ustawy stanowi, iż do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²,
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Obiekty budownictwa mieszkaniowego to budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11 (art. 2 pkt 12 ustawy).

Ponadto, zgodnie z § 7 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392), dalej zwanego rozporządzeniem, obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011 r., stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 8% dla:

1. towarów i usług wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia;
2. robót konserwacyjnych dotyczących budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym;
3. robót konserwacyjnych dotyczących:
   1. obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych,
   2. lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12
   – w zakresie w jakim wymienione roboty nie są objęte tą stawką na podstawie pkt 2.
   
   

Przez roboty konserwacyjne, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i pkt 3, rozumie się roboty mające na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku lub jego części inne niż remont (§ 7 ust. 2 rozporządzenia).

Z powołanych zapisów wynika zatem, iż preferencyjną stawką, tj. 8%, opodatkowana jest dostawa, budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja lub przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Przy czym czynności takie korzystają z obniżonej stawki bez względu na symbol PKWiU, pod warunkiem, iż dotyczą budynków mieszkalnych, zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Zainteresowany wykonuje usługi na rzecz podmiotu, którego działalnością jest zagospodarowanie i unieszkodliwianie odpadów na składowisku. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi sklasyfikowane zostały przez Urząd Statystyczny do symbolu PKWiU 90.00.2. Dla wskazanego PKWiU stawka podatku wynosiła w roku 2010 – 7%. W roku 2011 ww. Urząd sklasyfikował przedmiotowe usługi pod symbolem PKWiU 43.12.12.0 – „roboty związane z kopaniem rowów i wykopów oraz przemieszczaniem ziemi”.

W tym miejscu należy wyjaśnić, iż stosownie do zapisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, świadczone przez Wnioskodawcę usługi (PKWiU 43.12.12.0) zawarte są w Sekcji F, tj. „obiekty budowlane i roboty budowlane” rozporządzenia. Zatem wykonywane przez Zainteresowanego usługi określone zostały w odmiennym symbolu PKWiU, a przez to w odmiennym charakterze usług.

Dla prawidłowej oceny stawki podatku VAT świadczonych usług, organ podatkowy dokonał analizy załączników do ustawy o podatku od towarów i usług, na podstawie których istniałaby prawna możliwość zastosowania obniżonej stawki. I tak, usługi sklasyfikowanej pod symbolem 43.12.12.0 ustawodawca nie zawarł w załącznikach do ustawy o podatku od towarów i usług oraz w załączniku nr 1 do rozporządzenia z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Nie są to również usługi budowlane, które mogłyby korzystać z obniżonej stawki w oparciu o art. 41 ust. 12 ustawy lub § 7 rozporządzenia.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz przedstawiony stan faktyczny sprawy wskazać należy, iż świadczone przez Wnioskodawcę usługi w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., opodatkowane są 23% stawką podatku od towarów i usług. Powyższe wynika z faktu, iż sklasyfikowane pod symbolem 43.12.12.0 roboty związane z kopaniem rowów i wykopów oraz przemieszczaniem ziemi, świadczone przez Wnioskodawcę, nie korzystają od dnia 1 stycznia 2011 r. z obniżonej stawki podatku VAT. Preferencyjna 8% stawka podatkowa wynikająca z art. 41 ust. 2 i ust. 12 w związku z art. 146a ustawy o podatku od towarów i usług, odnosi się bowiem jedynie do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym oraz towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy. Opisane preferencyjne przypadki nie odnoszą się do świadczonych przez Zainteresowanego usług. Świadczone przez Zainteresowanego usługi nie mieszczą się również w zakresie usług wskazanych w § 7 ust. 1 pkt 2 i pkt 3 rozporządzenia te bowiem odnoszą się do robót konserwacyjnych w obiektach objętych społecznym budownictwem mieszkaniowym i pozostałych obiektach budownictwa mieszkaniowego. Podobnie rzecz się ma z załącznikiem nr 1 do powołanego rozporządzenia Ministra Finansów, także w nim bowiem ustawodawca nie zawarł usług sklasyfikowanych pod symbolem PKWiU 43.12.12.0. Skutkiem powyższego świadczone usługi winny być opodatkowane od dnia 1 stycznia 2011 r. 23% stawką podatku od towarów i usług.

Reasumując, do świadczonych przez Wnioskodawcę usług, sklasyfikowanych pod symbolem PKWiU 43.12.12.0, należy zastosować 23% stawkę podatku od towarów i usług.

Podkreślić należy, że analiza prawidłowości klasyfikacji usług do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego.

A zatem, Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny stanowiska przedstawionego przez Wnioskodawcę w zakresie klasyfikacji statystycznej usługi będącej przedmiotem wniosku. Wobec powyższego, niniejsza interpretacja wydana została w oparciu o grupowanie PKWiU wskazane przez Zainteresowanego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.