INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Urzędu Miasta i Gminy przedstawione we wniosku z dnia 5 kwietnia 2011 r. (data wpływu 8 kwietnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania dodatków spisowych i nagród wypłacanych osobom oddelegowanym do prac spisowych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 kwietnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania dodatków spisowych i nagród wypłacanych osobom oddelegowanym do prac spisowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W związku z przeprowadzanym w 2010 r. powszechnym spisem rolnym Urząd Miasta i Gminy otrzymał od Centralnego Biura Spisowego środki pieniężne na dodatki spisowe i nagrody dla pracowników wykonujących prace na rzecz spisu. Z pracownikami nie zawierano umów zleceń. Przeprowadzenie spisu jest zadaniem zleconym gminie, a osoby wykonujące prace na rzecz spisu to pracownicy urzędu powołani zarządzeniem burmistrza jako członkowie gminnego biura spisowego.

W 2011 r. odbywa się narodowy spis powszechny, do którego przygotowania również powołano pracowników urzędu.

W związku z pojawiającymi się wątpliwościami odnośnie naliczania składek ZUS od dodatków spisowych i nagród wystąpiły wątpliwości dotyczące kwalifikacji podatkowej przychodów z tego tytułu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy wypłacane dodatki spisowe i nagrody przyznane pracownikom jednostki samorządu terytorialnego stanowią przychód ze stosunku pracy, czy przychód z działalności wykonywanej osobiście, jako przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej lub samorządowej zlecił wykonanie określonych czynności...
2. Czy przy naliczaniu dodatków i nagród powinny być zastosowane koszty uzyskania przychodu...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, wypłacane dodatki spisowe i nagrody stanowią dodatek do wynagrodzenia za pracę. Do pracy w Gminnym Biurze Spisowym zostali delegowani pracownicy urzędu. Zostały im zlecone do wykonania prace związane ze spisem. W związku z tym, że osoby pracujące na rzecz spisu są pracownikami urzędu, zdaniem Wnioskodawcy dodatek spisowy i nagroda stanowią dodatek do wynagrodzenia za pracę. Z tego powodu nie należy liczyć kosztów uzyskania przychodu, ponieważ koszty pracownicze zostaną naliczone z wynagrodzenia za dany miesiąc.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, źródłem przychodów jest działalność wykonywana osobiście.

Z przepisu art. 13 pkt 6 ww. ustawy wynika, iż za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9.

Zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 4 ww. ustawy, koszty uzyskania przychodów z tytułów określonych m.in. w art. 13 pkt 6 określa się w wysokości 20% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1 (art. 41 ust. 1a ww. ustawy).

Natomiast, stosownie do art. 42 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w ust. 1 (osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1), są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-11).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że pracownicy Wnioskodawcy w 2010 roku zostali oddelegowani do prac na rzecz powszechnego spisu rolnego, natomiast w 2011 roku zostali powołani do prac na rzecz narodowego spisu powszechnego.

Zasady przeprowadzania powszechnego spisu rolnego w 2010 r. oraz narodowego spisu powszechnego ludności i mieszkań w 2011 r. regulują przepisy ustawy z dnia 17 lipca 2009 r. o powszechnym spisie rolnym w 2010 r. (Dz. U. Nr 126, poz. 1040) oraz przepisy ustawy z dnia 4 marca 2010 r. o narodowym spisie powszechnym ludności i mieszkań w 2011 r. (Dz. U. Nr 47, poz. 277).

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o powszechnym spisie rolnym w 2010 r. oraz art. 17 ust. 1 ustawy o narodowym spisie powszechnym ludności i mieszkań w 2011 r., do wykonania prac spisowych Generalny Komisarz Spisowy, wojewódzcy komisarze spisowi oraz gminni komisarze spisowi tworzą odpowiednio:

1. Centralne Biuro Spisowe;
2. wojewódzkie biura spisowe;
3. gminne biura spisowe.
   
   

W skład biur spisowych wchodzą oddelegowani przez komisarzy spisowych pracownicy jednostek służb statystyki publicznej i jednostek samorządu terytorialnego (odpowiednio art. 14 ust. 2 oraz art. 17 ust. 2 ww. ustaw).

Na terenie gminy pracami spisowymi kieruje wójt (burmistrz, prezydent miasta) - jako gminny komisarz spisowy. Zastępcą gminnego komisarza spisowego jest osoba wyznaczona przez gminnego komisarza spisowego (odpowiednio art. 13 ust. 4 oraz art. 15 ust. 3 ww. ustaw).

Z przepisu art. 17 ust. 1 ustawy o powszechnym spisie rolnym w 2010 r. wynika, iż prace spisowe są finansowane z budżetu państwa, z części dotyczącej Głównego Urzędu Statystycznego, oraz ze środków Unii Europejskiej.

W myśl art. 20 ust. 1 ustawy o narodowym spisie powszechnym ludności i mieszkań w 2011 r., prace spisowe są finansowane ze środków budżetu państwa ujmowanych w części dotyczącej Głównego Urzędu Statystycznego.

Stosownie do treści art. 17 ust. 3 ustawy o powszechnym spisie rolnym w 2010 r. oraz art. 20 ust. 4 ustawy o narodowym spisie powszechnym ludności i mieszkań w 2011 r., pracownicy jednostek służb statystyki publicznej i jednostek samorządu terytorialnego, oddelegowani przez komisarzy spisowych do pracy w biurach spisowych, za czas wykonywania prac spisowych zachowują prawo do wynagrodzenia u swojego pracodawcy.

W myśl art. 17 ust. 4 ustawy o powszechnym spisie rolnym w 2010 r. oraz w myśl art. 20 ust. 5 ustawy o narodowym spisie powszechnym ludności i mieszkań w 2011 r., osobom, o których mowa odpowiednio w ust. 3 i 4 ww. ustaw, zastępcom komisarzy spisowych i innym pracownikom jednostek służb statystyki publicznej, wykonującym prace spisowe, mogą być przyznawane dodatki spisowe i nagrody, a komisarzom spisowym – nagrody.

Na podstawie art. 17 ust. 5 ustawy o powszechnym spisie rolnym w 2010 r. Rada Ministrów wydała rozporządzenie z dnia 24 listopada 2009 r. w sprawie wynagrodzenia za wykonywanie prac związanych z powszechnym spisem rolnym w 2010 r. (Dz. U. Nr 205, poz. 1582). Z jego § 1 wynika, iż rozporządzenie określa kryteria obliczania i wysokość wynagrodzenia za wykonywanie prac spisowych dla osób, o których mowa w art. 17 ust. 2 ustawy z dnia 17 lipca 2009 r. o powszechnym spisie rolnym w 2010 r., zwanej dalej „ustawą”, oraz kryteria przyznawania i wysokość dodatków spisowych i nagród dla osób, o których mowa w art. 17 ust. 3 i 4 ustawy.

W związku z art. 20 ust. 6 ustawy o narodowym spisie powszechnym ludności i mieszkań w 2011 r. Rada Ministrów wydała rozporządzenie z dnia 17 grudnia 2010 r. w sprawie wynagrodzenia za wykonywanie czynności związanych z narodowym spisem powszechnym ludności i mieszkań w 2011 r. (Dz. U. Nr 239, poz. 1595). Z jego § 1 wynika, iż rozporządzenie określa kryteria:

1. obliczania wynagrodzenia za wykonywanie czynności związanych z narodowym spisem powszechnym ludności i mieszkań w 2011 r., zwanym dalej „spisem”, dla osób, o których mowa w art. 20 ust. 3 ustawy z dnia 4 marca 2010 r. o narodowym spisie powszechnym ludności i mieszkań w 2011 r., zwanej dalej „ustawą”;
2. przyznawania dodatków spisowych i nagród, o których mowa w art. 20 ust. 5 ustawy, a także ich wysokość.
   
   

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy prawa stwierdzić należy, iż dodatki spisowe i nagrody wypłacone osobom oddelegowanym do prac spisowych, nie stanowią przychodów ze stosunku pracy. Świadczenia te są otrzymywane w związku z wykonywaniem przez te osoby prac zleconych przez komisarzy spisowych, dlatego też przychód z tego tytułu należy zaliczyć do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, tj. do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Do powyższego przychodu zastosowanie mają 20% koszty uzyskania przychodu, zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.