INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 21 marca 2011 r. (data wpływu 23 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 marca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest stroną umów, podatkowo rozumianych jako umowy leasingowe (tj. spełniających warunki określone w art. 17a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych: dalej UPDOP), których przedmiotem jest użytkowanie samochodów osobowych. Umowy zostały zawarte na czas oznaczony stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji samochodów osobowych. Sumy ustalonych w nich opłat spełniały warunki określone w art. 17b ust. 1 pkt 2 UPDOP.

Opłaty manipulacyjne i wstępne są przez Zainteresowanego rozliczane proporcjonalnie do okresu trwania umowy. W związku z obecną sytuacją finansową Spółki, rozważa ona rozwiązanie powyższych umów leasingowych przed upływem okresu, o którym mowa w art. 17b ust. 1 pkt 1 UPDOP. Rozwiązanie umowy leasingu, może (ale nie musi) obligować ją do rozliczenia z Leasingodawcą tych umów, co może powodować konieczność zapłaty na rzecz Leasingodawcy Kwoty Rozliczeniowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Zainteresowany będzie uprawniony do odliczenia podatku naliczonego z faktury otrzymanej od Leasingodawcy z tytułu opłaty dodatkowej związanej z wcześniejszym rozwiązaniem umów leasingu (Kwota Rozliczeniowa)...

Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli rozwiązanie umowy leasingu będzie obligowało go do wypłaty określonej kwoty na rzecz Leasingodawcy, to uiszczona kwota (Wartość Rozliczeniowa bądź Kwota Rozliczeniowa), stanowiąca wypłatę roszczenia określonego w umowie (zagwarantowana już w momencie podpisania umowy), jest formą dodatkowego wynagrodzenia na rzecz Leasingodawcy. A zatem, przedstawiona sytuacja nosi znamiona odpłatnego świadczenia usług, podlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i winna zostać udokumentowana fakturą VAT na podstawie art. 106 VAT.

W konsekwencji, Spółka uważa, iż miałaby co do zasady prawo odliczyć podatek naliczony z przedmiotowej faktury, albowiem samochody osobowe służyły do wykonywania czynności opodatkowanych, przez co wypełnione zostaje obostrzenie płynące z treści art. 86 ust. 1 VAT.

Z uwagi na ograniczenia w możliwości odliczenia podatku naliczonego w sytuacji korzystania z samochodów osobowych, zdaniem Zainteresowanego, nie przysługiwałoby mu prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktury rozliczeniowej, jedynie jeżeli uprzednio wykorzystał on prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur za raty leasingowe do limitu 6.000 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Dodatkowo tut. Organ informuje, iż w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych w dniu 1 czerwca 2011 r. zostały wydane odrębne interpretacje indywidualne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.